Niets is lekkerder dan thuiskomen in een schoon huis. Maar wat als er niemand thuis is om dagelijks even een stofzuiger door de kamer te halen en er vrolijk huisdieren rondlopen? Een robotstofzuiger is wat dat betreft de ideale metgezel. Altijd een schone – en soms zelfs gedweilde! – vloer, zonder dat je er omkijken naar hebt. Welke robotstofzuiger precies aansluit op jouw wensen, dat lees je in onze gebruikersreview.

De robotstofzuiger is geen nieuwe productgroep. Het is wel een productgroep waar veel innovatie in zit. In plaats van meer zuigkracht krijgen de stofzuigers meer rekenkracht, om zo optimaal de taak van het stofzuigen op zich te kunnen nemen. Met geavanceerde algoritmes wordt vervolgens de kamer in kaart gebracht, vuil herkend en de beste schoonmaakmethode voor de ondergrond bepaald.

Er zijn dan ook aardig wat factoren die meespelen bij het schoonmaken van een huis. Al deze variabelen zorgen voor een wiskundige formule; een algoritme waarmee de stofzuiger zijn schoonmaaktaak uitvoert. Daarnaast zijn er nog de traditionele factoren die meewegen: allergiefilters, zuigkracht, accuduur, opladen, formaat, een optionele dweilfunctie, roterende borstels, opvangbakken – en hoe gaat je stofzuiger om met de haren van je hond of kat?

Wil je een robotstofzuiger die dweilt, of liever niet?

Persoonlijke voorkeuren, persoonlijke omstandigheden

Want tja, elk huis is anders. Elk mens is anders. En zo kunnen drempels letterlijk een drempel vormen: daar kan geen slim algoritme een stofzuiger overheen duwen. Ook is het huishouden van invloed op de robotstofzuigerkeuze. Huisdieren en allergieën bijvoorbeeld, of jonge kinderen die binnen de kortste keren een huis vol rotzooi veroorzaken, terwijl een opruimfunctie (helaas) nog niet op specificatielijstjes van robotstofzuigers te vinden is.

Ook tellen zaken als kamerindeling (met of zonder drempels) mee, evenals de vloer: zowel oppervlak als oppervlakte. Vooral als de stofzuiger ook dweilt. Kortom, veel verschillende robotstofzuigers, veel verschillende woningen, veel verschillende bewoners. Wie heeft een antwoord op de vraag bovenaan dit artikel: Welke robotstofzuiger is geschikt voor jou? 

©PXimport

Borsteltjes van een robotstofzuiger maken het vloeroppervlak schoner en vegen vuil naar de zuigmond.

Zo werkt een robotstofzuiger

Voor wie hoopt met zo'n robot permanent van een vervelende taak af te zijn: helaas. Een robotstofzuiger is géén definitieve vervanging voor je gewone stofzuiger. Maar als je een goede robotstofzuiger hebt, zul je de reguliere stofzuiger veel minder hoeven gebruiken. Een robotstofzuiger helpt je de woning schoner te houden en neemt je een hoop werk uit handen. Het doel van het apparaat is namelijk om volledig zelfstandig het schoonmaakwerk te verrichten. Heb je verder geen omkijken naar.

Als je een robotstofzuiger uitpakt, vind je naast de stofzuiger ook een thuisbasis in de doos. Dat is het vertrek- en eindpunt van de stofzuiger en zorgt er tevens voor dat de accu van de stofzuiger wordt opgeladen. Soms is zo'n basisstation ook voorzien van een stofbak waar de stofzuiger zijn afval in loost. Of van een waterreservoir; sommige robotstofzuigers beschikken namelijk over een dweilfunctie, waardoor een watertankje aan boord van de stofzuiger dient te worden bijgevuld. Het vloeroppervlak wordt gereinigd door de stofzuiger, die wordt bijgestaan door borstels die het vuil richting de zuigmond vegen. Een robotstofzuiger heeft door zijn beperktere zuigkracht en formaat wel wat meer moeite met vuil als blaadjes en steentjes.

Lees ook: Robotstofzuiger, iets voor jou?

Techniek

Om de schoonmaaktaak naar behoren uit te voeren, is een hoop techniek nodig. Allereerst zijn er sensoren, zoals camera’s om de omgeving te kunnen waarnemen en infraroodsensoren om diepte in te kunnen schatten. Zo kan de robot door de omgeving navigeren zonder tegen objecten aan te botsen. Naast sensoren is ook de nodige rekenkracht nodig om de omgeving dankzij slimme algoritmes in kaart te brengen. Zo kan de robotstofzuiger ervoor zorgen dat de hele verdieping wordt gereinigd en de stofzuiger na het reinigen (of wanneer de accu leeg raakt) zijn weg naar het basisstation weer terugvindt. Het maakt een robotstofzuiger zelfstandig, waardoor je deze zo kunt programmeren dat hij zijn werk heeft gedaan als je thuiskomt of 's ochtends opstaat.

Sommige robotstofzuigers kunnen meerdere omgevingen opslaan, wat handig is als je meerdere verdiepingen hebt. Hiervoor dien je natuurlijk wel zelf de stofzuiger heen en weer te sjouwen: trappen en hoge drempels zijn namelijk een onneembare horde voor robotstofzuigers. Dat doet natuurlijk wel een beetje af aan de zelfstandigheid van je robotstofzuiger. Ook speelt dan de accuduur en het in kaart brengen van meerdere omgevingen een rol; de stofzuiger kan niet even terugkeren naar de thuisbasis voor een tussentijdse oplaadbeurt. Kortom, de rekenkracht en algoritmes zijn belangrijker dan je zou verwachten van een stofzuiger.

Borstelen, zuigen of dweilen?

Die sensoren en algoritmes kijken tenslotte ook naar het vloeroppervlak, om zo te bepalen hoe deze moet worden gereinigd. Bijvoorbeeld als het erg vies is, of als de robotstofzuiger een tapijt op rijdt. Borstelen en mild stofzuigen is voldoende voor bijvoorbeeld laminaat, maar wanneer de robot een tapijt op rijdt, is meer zuigkracht nodig. Vooral als dat hoogpolig is. En vergeet de dweilfunctionaliteit niet waar sommige robots over beschikken! De algoritmes moeten wel zo slim zijn dat ze geen vloerbedekking of tapijt gaan dweilen, of laminaat kletsnat maken. Op dat gebied zijn robotstofzuigers de afgelopen jaren flink verbeterd, waardoor je ze met een gerust gevoel hun werk kunt toevertrouwen wanneer je zelf van huis bent.

Al die chipjes en rekenkracht zorgen er ook voor dat de robotstofzuiger kan worden verbonden met andere smarthome-apparaten of een appje. Zo kun je de robotstofzuiger bijvoorbeeld op afstand starten of nagaan wat de status is. Met wat slimmere koppelingen kun je dat zelfs automatiseren, zodat je stofzuiger automatisch aan de slag gaat wanneer je de deur uitgaat of naar bed gaat.

©PXimport

Dankzij een bijbehorende app kun je de ruimtes in kaart brengen.

De opvallendste eigenschap van de AEG-robotstofzuiger is zijn vorm: driehoekig. Alle drie de testers roemen het ontwerp. De kunststof behuizing voelt solide aan en kan daarmee tegen een stootje. Over stootjes gesproken: alle botsingen vinden met beleid plaats, waardoor meubel en stofzuiger er weinig van meekrijgen. Verder zorgt de driehoekvorm ervoor dat de zuigmond dieper in de hoeken komt, hoewel het onmogelijk blijft om de uiterste randjes in de hoek mee te pakken. De AEG RX9 maakt de vloer schoon door deze te borstelen én te stofzuigen.

Ook hadden de testers de stofzuiger razendsnel gekoppeld aan de desbetreffende 'AEG Wellbeing'-app. AEG gebruikt deze app ook voor andere verbonden huishoudelijke apparatuur; wel zo handig. Niet erg privacyvriendelijk is dat de robotstofzuiger pas zijn eerste rondje maakt nadat je een account hebt aangemaakt. Al bij dat eerste rondje wordt de kamer zichtbaar in kaart gebracht, waarbij twee laserogen voorkomen dat er tegen objecten wordt op gebotst, ook nadat je die objecten verplaatst. Nadat alles in kaart is gebracht, kun je ook aangeven waar de stofzuiger niet mag komen.

De testers waren positief over het schoonmaakresultaat, zowel op tapijt als op een gladde vloer. Bij hoogpolig tapijt waren de resultaten iets minder indrukwekkend. Verder leek het geluidsniveau wel ongeveer gelijk aan dat van een reguliere stofzuiger. Het reinigen van de robotstofzuiger zelf bleek een fluitje van een cent: "Het legen van de stofbak, dat is echt easy-peasy. Bovenop het gouden knopje indrukken, bakje optillen en legen. Filters even afvegen en hij is weer goed om te gaan", Aldus tester Marijn, die daarbij aangaf dat het ontbreken van een vuilbak in het basisstation daardoor geen gemis was.

Dyson is een merk dat hoog aangeschreven staat als het aankomt op stofzuigers. Daar betaal je naar verhouding dan ook een stevige prijs voor. Het is daarom niet gek dat zich een groot aantal testers had aangemeld om met deze Dyson 360 Heurist-robotstofzuiger aan de slag te gaan. Uiteindelijk is een vijftal testers voor deze klus geselecteerd. Dat leverde flink uiteenlopende scorekaarten op, die varieerden van diepe onvoldoendes tot rapportcijfers waar je de vlag voor uithangt. De scores werden vooral bepaald door eigenschappen waar de gebruiker waarde aan hecht, zoals de schoonmaakkwaliteit en het gebruiksgemak van de robotstofzuiger. Op het eerste gebied maakte Dyson zijn reputatie waar. Kijken we naar het gebruiksgemak, dan laat de stofzuiger het hier en daar afweten.

De Dyson-zuiger bleek tijdens het testen moeite te hebben met het goed in kaart brengen van de ruimte, waardoor het apparaat de weg terug naar het basisstation kwijtraakte. Dat vastlopen gebeurde helaas regelmatig; niet alleen vanwege de strubbelingen bij het in kaart brengen van de omgeving, maar ook omdat objecten over het hoofd werden gezien en stroeve ondergronden lastig bleken. De testers klagen dat de Dyson helemaal niet zo slim was, waardoor hij steeds een handje nodig had om zijn schoonmaakweg te vervolgen. Al met al dus niet de meest onafhankelijke robotstofzuiger die je een schone huiskamer presenteert wanneer je thuiskomt.

Waar wel hoge scores mee werden behaald, zijn de schoonmaakkwaliteiten van de Dyson 360 Heurist. Dat is gelukkig een gebied waar je Dyson op kunt vertrouwen. De zuigkracht en sterke ronde borstel nemen al het vuil mee, inclusief de hardnekkige hondenharen en het kortpolige tapijt in het huishouden van tester Elise. Dat deed de robotstofzuiger overigens niet bepaald stilletjes, en dat komt dus nog eens boven op het feit dat de Dyson Heurist 360 niet zo onafhankelijk is. Al met al een ervaring die niet helemaal strookt met de reputatie van het merk en de hoge prijs.

Er zijn vijf testers aangewezen voor de robotstofzuiger van Imou, en de eensgezindheid was groot: alle testers geven deze robotstofzuiger een 8 als rapportcijfer. Hoewel het merk relatief onbekend is en de prijs laag, waren de resultaten en functionaliteit juist opvallend positief. De Imou Robot is namelijk niet alleen in staat de vloer te stofzuigen en te vegen, maar dweilt ook nog eens. Het maakt de robot dan ook voornamelijk geschikt voor harde vloeren als plavuizen, pvc- en houten vloeren.

Deze positieve ervaring wordt vooral getekend door de snelheid waarmee de robotstofzuiger door de kamer blaast. Of eigenlijk zuigt. Daarnaast is het apparaat in staat zijn taakjes te doen zonder botsingen te veroorzaken. In de praktijk bleek een kamer van zo’n 45 m2 in een halfuur te zijn schoongemaakt, waarna de robot zijn weg naar het basisstation terugvindt zónder lege accu. Wanneer de Imou zijn thuisbasis heeft gevonden, is het wel even schrikken 'geblazen'. De robotstofzuiger blaast het verzamelde vuil namelijk in een afvalbak van het basisstation, en dat gaat gepaard met een hoop onverwachte herrie.

De kritiekpuntjes die er zijn kwamen vooral neer op de dweilkwaliteit van de robot. Sommige vieze plekken op de vloer bleven zichtbaar, waardoor onze testers daar zelf nog even met een lapje overheen moesten. Hoewel de robot efficiënt omgaat met zijn accu, kan het gebeuren dat het waterreservoir leeg raakt en de robot begint te dweilen met een droge dweil. Tevens merkt een van de testers op dat de robot slechts geheugen heeft voor één oppervlak. Dat maakt het lastig om hem ook op een andere verdieping in te zetten.

De Rowenta X-Plorer-robotstofzuiger is een eigenwijs apparaat dat niet altijd even snugger is. De route die de stofzuiger aflegt, is ondoorgrondelijk, waardoor het sporadisch voorkomt dat een plekje wordt overgeslagen of juist meermaals wordt gereinigd. Ook heeft deze stofzuiger geen zin in drempels of om te stoppen bovenaan de trap. Het gedrag van de Rowenta X-Plorer beter doorgronden aan de hand van de app en handleiding lijkt voor de hand te liggen, maar bood voor de testers geen uitweg. Ons testpanel gaf aan geen idee te hebben wat foutmeldingen in de app of piepjes uit het basisstation nou duidelijk wilden maken.

De stofzuiger doet gewoon zijn ding en neemt daar dan ook ruim de tijd voor, maar gelukkig doet de Rowenta zijn schoonmaakwerk wel goed. Het zuig-, veeg- én dweilresultaat is de moeite waard. Ook kan de stofzuiger prima overweg met laagpolig tapijt. Het formaat van het apparaat is subtiel: de robotzuiger is niet zo hoog, waardoor hij onder veel banken en meubels door kan schoonmaken. Minder subtiel is de Rowenta X-Plorer als het aankomt op geluidsniveau: vrijwel alle testers gaven aan dat de robotstofzuiger behoorlijk lawaaierig is.

Ondanks de eigenaardige eigenschappen kun je vertrouwen op een schoon resultaat. Ook hoef je je geen zorgen te maken over de accuduur en is het reinigen van de opvangbak van de Rowenta-stofzuiger zo gepiept.

De duurste en meest luxe uitvoering uit dit overzicht is de Samsung JetBot AI+, een robotstofzuiger die eruitziet alsof je ‘m op mars kunt landen. Wellicht komt dat doordat het lijkt alsof de stofzuiger op rupsbandjes rijdt. Hoewel we geen testers hebben kunnen vinden op Mars, heeft de JetBot AI+ wel zijn rondjes kunnen maken op verschillende ondergronden, zoals laminaat, tapijttegels en hoogpolig tapijt. Alle oppervlaktes werden keurig schoongemaakt met borstels en stofzuiger, en dat zonder vastlopers. Hierbij werd ook duidelijk dat Samsungs robotstofzuiger daadwerkelijk zaken aanleert. Zo merkt een van de testers op dat schoonmaakrondes die de eerste keren anderhalf uur duurden, uiteindelijk binnen een halfuur werden uitgevoerd. De SmartThings-app van Samsung is daarbij een handige aanvulling. Zo kun je bijvoorbeeld instellen dat de robotstofzuiger vast begint als je van je werk naar huis vertrekt, zodat je thuiskomt in een keurig schoongemaakt huis.

Samsung gaat er prat op dat de JetBot AI+ niets te duchten heeft van wat dieren zoal achterlaten. Daarom hebben we de stofzuiger rondjes laten maken bij dierenvrienden. De testers hadden kittens, vogels en honden in huis, en allemaal kwamen ze tot de conclusie dat de JetBot AI+ daar goed mee overweg kan. Toch kon de robot niet voorkomen dat in sommige hoekjes nog weleens wat vuil achterbleef, en tester Carmen vond nog wel wat zaadjes rondom de vogelkooi. Dat is te wijten aan het feit dat de stofzuiger netjes twee centimeter afstand van meubels en muren houdt. Dat is uit te schakelen, maar zorgt wel voor wat botswerk.

De testers geven allemaal aan dat deze robotstofzuiger ondanks de hoge prijs doet wat Samsung belooft en uitblinkt in gebruiksgemak en slimme functies. Zonder al te veel herrie, zonder accuproblematiek en met een handig oplaadstation met vuilbak, waar de JetBot AI+ automatisch zijn verzamelde vuil in stort.

De Severin RB 7026 is een slimme koop. De prijs is bijzonder toegankelijk en de ervaringen van alle vijf de testers waren opvallend positief, met twee zevens, een acht en twee negens(!) als rapportcijfers. Alle testers waren tevreden over de zuigkracht van de robotstofzuiger en het feit dat alle hoekjes en randjes prima worden schoongemaakt.  De lange borstels zijn daar ideaal voor. Het apparaat gaat makkelijk over op tapijt en andere ondergronden. Laagpolig tapijt kan de stofzuiger prima aan, waarbij wordt opgemerkt dat de Severin automatisch meer zuigkracht gebruikt zodra deze een vloerkleed aanpakt.

Het basisstation van de Severin RB 7026 moet even goed worden gepositioneerd, met minstens 50 centimeter ruimte aan weerszijden. Zo kan de stofzuiger optimaal zijn koers bepalen en natuurlijk de weg weer terugvinden. Wanneer dat niet gebeurt, lijkt de stofzuiger wat onhandiger en onzekerder, waarbij de robot wat huiverig en met botsinkjes de kamer rondgaat.

De ene tester liet de robotstofzuiger 's nachts het schoonmaakwerk doen, om zo 's ochtends op te staan in een schone woning. Het geluidsniveau van de Severin RB 7026 liet dat gewoon toe. Dat zorgt er ook voor dat je gewoon op de bank kunt zitten terwijl de robotstofzuiger voorbij rijdt. Een unieke functie hierbij is dat de Severin-robotstofzuiger over een afstandsbediening beschikt waarmee je het apparaat gericht naar een plek stuurt waar vuil ligt, of naar een andere kamer, wanneer het geluid je toch even te veel wordt. De robotstofzuiger weet goed welke plekken wel en niet gedaan zijn, dus als een stukje wordt overgeslagen vanwege een commando via de afstandsbediening of een lege accu, dan komt de stofzuiger op een later moment alsnog terug voor een poetsbezoekje.

Conclusie: wat is de beste robotstofzuiger voor jou?

De meest eenduidige conclusie uit alle verzamelde reviews van onze testers? Nou, zo’n robotstofzuiger weet meer vuil te vinden dan je zou denken. Alle testers verbaasden zich over de oogst van de stofzuiger bij het legen van de vuilbak. Ongeacht het geteste model. Wel was er enige teleurstelling over het geluidsniveau van vrijwel alle robotstofzuigers.

De beloofde functies van de stofzuigers werden nagekomen: functies met betrekking tot dweilen, huisdierfilters en vloeroppervlakken bijvoorbeeld. Elke robot paste zijn schoonmaakmethode uitstekend aan op de vloer: laminaat, pvc of vloerbedekking was geen probleem. Hoogpolig tapijt is echter niet voor elke robotstofzuiger weggelegd.

Sommige robotstofzuigers konden niet deelnemen aan de test, zoals modellen van Eufy en iRobot. Mocht je een robotstofzuiger op het oog hebben die niet aan deze gebruikerstest heeft deelgenomen, ga dan goed na wat je behoeftes zijn (bijvoorbeeld als je een allergie, huisdieren of hoogpolig tapijt hebt) en stem de functionaliteit van de robotstofzuiger hierop af. Ga van de robotstofzuiger die aan jouw eisen voldoet ook de (onafhankelijke) gebruikersreviews na. Zo weet je goed wat je kunt verwachten en kun je zorgeloos je stofzuigwerk uitbesteden.

De Flip 7 voegt heel wat toe aan het beproefde succesrecept van JBL. Is dat voldoende om de iconische bluetooth-speaker weer de publieksfavoriet te maken? Dat lees je in deze review.

Met de Flip 7 brengt JBL een update uit voor een wel zeer populaire bluetooth-speaker. Zoals die '7' al aangeeft, is dat verre van de eerste keer dat dit gebeurt. Deels gaat het dan om kleuren en design, zodat een nieuwe Flip helemaal de laatste trends volgt. Maar ook deze keer weet het bedrijf weer op technisch vlak wat verbeteringen toe te voegen. Auracast en AI Sound Boost zijn de belangrijkste, naast een verhoogde batterijduur van 16 uur.

Beschikbaar in zeven kleuren 

Even belangrijk zijn de nieuwe kleurtjes, met een weelderig paars als de opvallendste. Een 'Squad' camouflage-editie ontbreekt ook niet, terwijl een oranje randje rond het JBL-letterlogo een subtielere toevoeging is. De adviesprijs blijft 149,99 euro, dat blijft onveranderd.

©JBL

De Flip 7 is verkrijgbaar in zeven kleuren, waaronder een aantal nieuwe.

Het design van de Flip is grotendeels onveranderd gebleven sinds de eerste versie uit 2012. Ook de Flip 7 is een kleine cilinder, ongeveer even groot als een blik bier van een halve liter. Je kunt hem neerleggen of recht plaatsen. En aan elke uiteinde vind je een (passieve) woofer met het JBL-logo. Zodra je muziek iets luider zet, zie je ze heen en weer dansen. Een iconische gimmick mag je het noemen, maar het verhoogt wel de fun-factor. Hetzelfde design zie je ook terugkomen bij de grotere bluetooth-speakers van JBL, zoals de even nieuwe Charge 6 en de Xtreme 4.  

Met haak of lus te gebruiken

Niet zoveel veranderingen op designvlak dus. Maar details zijn belangrijk en dat is ook waar JBL zijn pijlen op richt. Een opvallend toevoeging is de mogelijkheid om een lus van stevig textiel of een karabijnhaak aan de speaker vast te maken. Beide accessoires vind je in de doos. Hoewel je de haak of lus kunt verwijderen via een kliksysteem, zit het muurvast genoeg om de Flip 7 zorgeloos aan een rugzak te hangen. 

©JBL

De haak of lus zit muurvast via een handig mechanisme.

Bestand tegen water en stof 

De Flip 7 is gemaakt om overal mee naartoe te nemen. Het IP68-etiket maakt duidelijk dat er weinig is waar deze speaker niet tegen kan. Stof en water deren hem niet gauw. Je kunt deze speaker in het (ondiepe) zwembad laten vallen en hem gewoon daarna weer gebruiken. De Flip 7 is daarmee ook net iets meer waterbestendig dan zijn voorganger. De hele behuizing is bovendien heel robuust, met dikke rubberen dopje aan de uiteinden. Het geeft echt de indruk dat je deze bluetooth-speaker niet gauw kapot zou krijgen. Handig op de camping, maar ook gewoon thuis in een tienerkamer.

©Jamie Biesemans

In de JBL Portable-app vind je niet veel opties.

Zeer goede batterijduur

Qua vermogen gaat de Flip 7 er niet echt op vooruit, maar 35 W is wel indrukwekkend voor zo'n klein ding. Door het gebruik van AI Sound Boost kan de speaker wel luid én helder blijven spelen, wat best indrukwekkend is. AI is natuurlijk een geweldig buzzwoord momenteel; hier worden AI-algoritmes in ieder geval gebruikt om de woofer en tweeter optimaal te laten presteren. Playtime Boost heeft ook een impact op de klank. Schakel dit via de JBL Portable-app in en de speelduur wordt verlengd van 14 tot maximaal 16 uur. Houd er wel rekening mee dat je dan geen audiopreset van de equalizer kunt gebruiken.

Bouw een feestje met meerdere speakers

De JBL Portable-app heb je eigenlijk niet echt nodig om de speaker te bedienen, tenzij je via de equalizer nog de klank wilt aanpassen of een stereopaar wil vormen met een tweede Flip 7. Je kunt daarnaast meerdere compatibele JBL-speakers koppelen zodat ze allemaal dezelfde muziek spelen. Leuk om op een feestje met vrienden een groot muzieksysteem te bouwen. Dit kon vroeger ook al, via PartyTogether in de app, maar nu voegt JBL ook Auracast aan de Flip 7 (en de Charge 6) toe. Je kunt echter geen oude en nieuwe speakers combineren.

©Jamie Biesemans

De Auracast-knop licht op als je deze functie gebruikt.

Even tikken op het knopje met het A-logo op de speaker volstaat zo om de Flip 7 een Auracast-stream te laten afspelen. En je kunt compatibele speakers blijven toevoegen, er lijkt geen rem op het aantal te staan.

Luider zonder vervorming

Op het vlak van geluidskwaliteit is de Flip 7, onder andere dankzij AI Sound Boost, een indrukwekkende speaker geworden. Zelfs als je hem hard zet, wordt muziek open neergezet – zeker als je rekening houdt met het formaat van deze speaker. JBL opteert natuurlijk graag voor wat extra bass, wat de Flip 7 heel geschikt maakt voor feestjes of om even stoom af te blazen tussen het studeren door.

Lage tonen zijn vaak het moeilijkst voor kleine speakers, maar hier kun je dankzij de diepe audiokennis van JBL rekenen op bassen die merkbaar aanwezig zijn. Stemmen worden goed geplaatst, waardoor je helder podcasts kunt beluisteren.

©JBL

De speaker klinkt ook buiten zeer goed.

Warmer geluid

Door zijn kleinere formaat en relatief eenvoudige opbouw (met slechts één tweeter) is de Flip 7 wel nogal directioneel. Dat heb je vaak bij dit type speakers. Heel dichtbij hoor je het snel doffer worden als je wat schuiner gaat zitten. Ideaal is als je de Flip 7 wat verder weg plaatst en met het JBL-logo naar je feestgezelschap richt. Dan wordt Stromae's 'Ma Meilleure Ennemie' van het tweede seizoen van het indrukwekkende 'Arcane' heel vol in de kamer geplaatst, met een afgemeten beat die de track zijn snelheid geeft. Het is zeker een warm geluid, wat het heel oorvriendelijk maakt als 'Colors' van Black Pumas in de achtergrond speelt. Als het gaat om een feestje of gewoon een gezellig moment, dan doet de Flip 7 uitstekend zijn werk.

Conclusie

Met een prijs van bijna 150 euro is de Flip 7 niet de goedkoopste bluetooth-speaker die je kunt aanschaffen. Je krijgt wel heel wat voor die prijs. Want niet alleen is deze JBL heel goed opgewassen tegen een slechte behandeling, hij projecteert muziek met veel emotie de kamer in. Ook buiten heeft de Flip 7 de power om een feestje te bouwen. Het betere batterijleven en de gecontroleerde bassen van deze generatie zijn upgrades ten opzichte van de Flip 6, al vind je misschien die oude versie voor een veel lagere prijs. Dan is het afwegen wat je belangrijk vindt. 

Houd je van knutselen én automatiseer je alles in en om je huis met Home Assistant? Kijk dan zeker eens naar ESPHome. Je kunt eindeloos variëren met componenten. Dankzij de koppeling met Home Assistant bouw je gemakkelijk en voor weinig geld een lichtschakelaar of sensor, om maar wat te noemen. De LVGL-bibliotheek zorgt ervoor dat je nu ook eenvoudig met een touchscreen en zelfbedachte gebruikersinterface kunt werken. We laten zien hoe dat werkt met tips voor passende projecten.

ESPHome maakt het heel makkelijk om apparaten te maken voor een slim huis, zoals je eigen sensors. Zo bouwden we eerder al eens een luchtkwaliteitsmonitor, een infraroodzender/ontvanger en een controller met drukknoppen en leds, waarmee je apparaten kunt bedienen en de status aflezen. Hoe je dat doet, lees je in dit artikel: Zo maak je met ESPHome apparaten geschikt voor je smarthome.

De basis voor ESPHome is een kleine, voordelige en zuinige microcontroller, meestal de ESP32. ESPHome ondersteunt enorm veel componenten en biedt daardoor haast onbegrensde mogelijkheden. We helpen je kort op weg met ESPHome, maar gaan ook meteen een stapje verder met de toevoeging van een touchscreen en de LVGL-bibliotheek. Daar kun je sinds augustus 2024 officieel gebruik van maken binnen ESPHome.

Met LVGL kun je aan de hand van widgets een grafische gebruikersinterface opbouwen en weergeven (zie kader ‘Grafische interfaces met widgets’). Soms kom je de term HMI (Human Machine Interface) tegen, waarmee een grafische gebruikersinterface voor het bedienen van apparatuur wordt bedoeld.

De kracht van ESPHome is dat je niet alleen lokaal aangesloten apparaten bedienbaar kunt maken, bijvoorbeeld via een relais, maar ook alle apparaten die je binnen Home Assistant gebruikt.

1 Wat gaan we doen?

Met ESPHome kun je relatief eenvoudig apparaatjes voor je slimme huis maken. Een voordeel ten opzichte van bijvoorbeeld Arduino en MicroPython is dat je niet hoeft te programmeren. Je hoeft alleen een configuratiebestand te maken waarin je de gebruikte microcontroller, verbindingsgegevens voor je wifi-netwerk en alle aangesloten componenten aanduidt. Hierna wordt firmware gemaakt en weggeschreven op je microcontroller. Alleen die eerste keer is dit soms wat lastig. Heb je het eenmaal werkend? Alle keren erna kun je heel eenvoudig de configuratie aanpassen en over-the-air (OTA) naar de microcontroller sturen.

In dit artikel gaan we met LVGL werken. Hiermee kun je binnen ESPHome grafische interfaces maken via widgets. Voor veel projecten zul je daarom niet eens componenten hoeven aan te sluiten, maar heb je genoeg aan een touchscreen. Denk bijvoorbeeld aan een lichtknop en helderheidsregeling voor een slimme lamp in Home Assistant, zoals we in dit artikel demonstreren. Je kunt natuurlijk ook geavanceerdere gebruikersinterfaces maken voor vrijwel elk apparaat in Home Assistant.

©pozitivo - stock.adobe.com

Je kunt bijvoorbeeld zelf een gebruikersinterface voor je slimme lampen bouwen, zodat je ze eenvoudig kunt bedienen.

2 Wat heb je nodig?

Wat hardware betreft, is het vrij eenvoudig. De ESP32-chip heeft snel de voorkeur boven de verouderde ESP8266-versie, zeker als je met een touchscreen gaat werken. De Raspberry Pi Pico W (zie gelijknamig kader) is ook een optie, maar die wordt nog niet volledig ondersteund binnen ESPHome.

Makkelijk om mee te starten is een eenvoudig ontwikkelbordje rondom de ESP32 dat je voor ongeveer 5 euro kunt aanschaffen. Het is wel fijn als je hier goede documentatie bij hebt, zodat je op zijn minst weet waar alle aansluitingen zitten.

Er zijn diverse varianten van de ESP32-module. Bekende opties zijn de ESP-WROOM-32E, ESP32-C3 en ESP32-S3. De ESP32-C3 wordt vaak in extra compacte bordjes gebruikt, die je onder de naam ‘super mini’ tegenkomt – handig als je niet veel aansluitingen nodig hebt of niet veel ruimte hebt.

De ESP32-S3 is een fijne optie vanwege de beschikbaarheid van PSRAM (Pseudo Static RAM), een voordelig type werkgeheugen dat onder meer nuttig is bij grafische toepassingen. Staat een touchscreen centraal in jouw project en wil je snel van start, overweeg dan een model met ingebouwde ESP32-chip (zie volgende paragraaf).

De ESP32-module is in verschillende uitvoeringen verkrijgbaar.

3 Touchscreen

Als je een touchscreen gaat gebruiken in je ESPHome-project, dan kun je eventueel een los exemplaar op de microcontroller aansluiten en configureren. Maar je kunt ook een touchscreen met ingebouwde ESP32 kiezen. Dat is vaak veel handiger en goedkoper. Je hoeft niet te solderen en kunt direct een gebruikersinterface bouwen in YAML-code. Het scheelt ook wat tijd. Bovendien zijn er zelfs modellen compleet met behuizing.

Kies een scherm dat door ESPHome wordt ondersteund. De website van ESPHome geeft goede suggesties. Je kunt ook afgaan op ervaringen van anderen. Het kan dan een iets grotere uitdaging zijn om de juiste configuratie voor je display in ESPHome te vinden. Je zult daarbij waarschijnlijk wel even moeten experimenteren, niet alleen bij het instellen van je display, maar ook bijvoorbeeld voor het touchgedeelte. Zelfs bij het vrij gangbare touchscreen dat we in dit artikel gebruiken, was dat een beetje prutsen.

Kies een touchscreen dat door ESPHome wordt ondersteund.

4 Scherm met ESP32

Voor dit artikel hebben we een eenvoudige ESP32-2432S028 gebruikt, met een resistief touchscreen van 2,8 inch met 240 × 320 pixels. Dit model wordt ook wel de ‘Cheap Yellow Display’ genoemd, wat vooral met de gele printplaat te maken heeft.

Er zijn meerdere varianten. Zo wordt in de schermpjes vaak de ILI9341-chip als aansturing gebruikt, maar soms ook de ILI9342, zoals in ons exemplaar. Dat vergt dan een heel kleine, maar noodzakelijke aanpassing in je configuratie.

Je kunt het scherm flexibel inzetten voor je IoT-projecten. Zoek je een wat groter touchscreen, dan kun je bijvoorbeeld de CrowPanel van Elecrow overwegen. Die is er in een versie van 5 inch (ca. 32 euro) en 7 inch (ca. 42 euro), inclusief acrylbehuizing en verzending via de fabrikant. Beide versies hebben een touchscreen met hoge resolutie van 800 × 480 pixels en zijn voorzien van de modernere ESP32-S3-chip. Het touchscreen is capacitief, wat zeker voor kleinere bedieningselementen fijner werkt dan het resistieve touchscreen in ons goedkope alternatief.

Tegenwoordig bestaan er ook ronde touchscreens. Een leuke optie (zij het met beperkte schermruimte) is de ESP32-2424S012 met een ESP32-C3-microcontroller, een rond kleuren-touchscreen van 1,28 inch en in een witte of zwarte behuizing. Makerfabs heeft een vergelijk schermpje zonder behuizing. De LilyGo T-RGB heeft een wat groter 2,1inch-scherm (zonder behuizing), maar is ruim twee keer zo duur.

De ESP32-2432S028 is een voordelig scherm (onder), een wat duurder alternatief is het capacitieve 5inch-aanraakscherm met ESP32 van Elecrow (boven).

5 Add-ons voor ESPHome

Hoewel je bijvoorbeeld een pc met Python kunt gebruiken voor het bewerken van je configuratiebestanden en het flashen van de microcontroller met de software voor ESPHome, is het meestal veel makkelijker om de add-on voor ESPHome binnen Home Assistant te gebruiken. Dat geeft ook een ander groot voordeel: je kunt de configuratie voor alle apparaten met ESPHome binnen Home Assistant beheren. Je zult zeker in de testfase veel wijzigingen aan de configuratie moeten maken.

Via de add-on voor ESPHome voeg je eenvoudig microcontrollers toe.

6 Microcontroller toevoegen

We gaan nu een verse microcontroller toevoegen. Je kunt eventueel ESPHome Web gebruiken om de microcontroller voor te bereiden voor gebruik met ESPHome, maar wij geven zoals gezegd de voorkeur aan de ESPHome-add-on, die je binnen Home Assistant kunt openen.

Je kunt voor deze methode de microcontroller gewoon via usb aansluiten op je eigen pc, maar dit vereist wel dat je Home Assistant opent via een beveiligde https-verbinding. Lukt dat niet? Als alternatief kun je de microcontroller ook via usb aansluiten op het systeem met Home Assistant zelf, voordat je verder gaat in ESPHome.

Het dashboard van ESPHome toont alle toegevoegde apparaten.

Ook leuk: Werk met wat je hebt: creëer je eigen alarmsysteem met Home Assistant

7 Configuratie

Klik binnen ESPHome op New device om een nieuwe microcontroller te initialiseren. Vul bij Name een naam in voor het apparaat. Bij Network name vul je de naam (SSID) in van het wifi-netwerk waarmee de microcontroller moet verbinden en bij Password het bijbehorende wachtwoord. Klik dan op Next.

In de volgende stap zal ESPHome een configuratiebestand maken, firmware bouwen en de microcontroller flashen. Klik daarvoor dus eerst op Connect. Als het goed is, kun je nu de com-poort selecteren waarmee de microcontroller is verbonden. Zie je geen com-poort, dan zul je eerst drivers moeten installeren. De instructies krijg je als je het venster sluit zonder een com-poort te selecteren. Als de verbinding is gelukt, zal de installatie verdergaan. Lukt het niet? Dan kun je kiezen voor Skip this step gevolgd door een handmatige configuratie.

Vul een naam in en de details voor het wifi-netwerk.

8 Touchscreen met ESP32

We gebruiken in dit artikel zoals gezegd de ESP32-2432S028 als voorbeeld. Dit is een touchscreen met ingebouwde ESP32-chip. Dit apparaatje kun je direct toevoegen aan ESPHome: precies zoals in paragraaf 7 staat omschreven, al moesten we in dit geval na het aanwijzen van de com-poort wel de boot-knop even indrukken.

Overigens bevat het apparaat meestal een voorgeprogrammeerde demo met een gebruikersinterface op basis van LVGL. Die zie je als je hem zo uit de doos op een voeding aansluit. Je kunt daarmee meteen de werking controleren. Je zult bij een model met resistief aanraakscherm overigens iets harder moeten drukken dan je misschien gewend bent.

We gebruiken dit voordelige 2,8inch-aanraakscherm, dat ook wel ‘Cheap Yellow Display’ wordt genoemd.

9 Schermconfiguratie

Na het toevoegen van je touchscreen heb je direct een basisconfiguratie voor ESPHome. Via Edit kun je deze configuratie aanpassen. Zowel voor het aansturen van het display als de registratie van het aanraken wordt SPI (Serial Peripheral Interface) gebruikt. Voor onze ESP32-2432S028 is dit de configuratie, rekening houdend met de gebruikte interne GPIO-pinnen:

We voegen nu eerst de configuratie van het display toe en in paragraaf 11 het touchgedeelte. Voor het display is de configuratie als volgt:

Merk op dat er ook een (oudere) variant van dit touchscreen is met de ILI9341. In dat geval gebruik je model: ILI9341 en invert_colors: false. Na het maken van de aanpassingen kies je Install. Je kunt nu kiezen hoe je de firmware wilt overbrengen. Meestal kies je Wirelessly voor over-the-air-updates. Het apparaat hoeft daarbij niet meer met jouw pc te zijn verbonden.

Binnen ESPHome kun je eenvoudig de configuratie bewerken.

10 LVGL-bibliotheek

Binnen ESPHome kon je voorheen met displays werken door binnen de component display met lambda bijvoorbeeld teksten met een bepaald lettertype naar je scherm te sturen. Als je LVGL gaat gebruiken, gebruik je geen lambda meer, maar alleen LVGL en widgets. Als eerste voegen we de LVGL-bibliotheek toe aan de YAML-code:

De optie buffer_size is ons geval noodzakelijk, vanwege de afwezigheid van PSRAM. In paragraaf 13 voegen we ook nog widgets toe. Omdat we dat hier nog niet hebben gedaan, zie je na het flashen als het goed is een demo met een knop, checkbox, cirkel met tekst en schuifbalk.

11 Configuratie touchscreen

Bediening via het scherm is nog niet mogelijk. Daarvoor moeten we het touchscreen toevoegen aan de configuratie van ESPHome:

Bewaar de aanpassingen en installeer de nieuwe firmware. Controleer of je de demo goed kunt bedienen. De regels onder on_touch zorgen dat in de logs de geregistreerde coördinaten worden getoond. Er kunnen aanpassingen nodig zijn in de regels onder calibration en transform.

12 Backlight

Het display is voorzien van een achtergrondverlichting (backlight) via pin 21. We definiëren deze output als volgt:

Daarna configureren we de achtergrondverlichting, waarbij we verwijzen naar de hierboven gedefinieerde output.

Na het flashen zal de backlight standaard aanstaan. Eventueel kun je deze vanuit Home Assistant aan- en uitzetten en de helderheid ervan regelen, bijvoorbeeld op basis van afwezigheid. Je kunt ook een script maken om de helderheid bij inactiviteit terug te brengen. Daarvoor verwijzen we je naar het uitgewerkte voorbeeld op GitHub (zie kader ‘Code downloaden’).

Binnen Home Assistant kun je eventueel ook de backlight aan- en uitzetten.

13 Widgets toevoegen

Onder de regel lvgl kun je nu de gewenste LVGL-componenten toevoegen aan je YAML-configuratie. Denk aan bijvoorbeeld knoppen, schuifregelaars, grafieken of labels. In dit voorbeeld voegen we aan de bovenkant alleen twee widgets toe voor een dimbare led, te weten een schakelaar (button) en schuifregelaar (slider).

De meeste opties dienen voor het positioneren van de widget. We geven bijvoorbeeld de breedte (width) en hoogte (height) aan, halen de widgets iets van de rand of met x en y, en regelen de uitlijning met align. Het gedeelte bij on_click zorgt dat de bewuste lamp in Home Assistant wordt omgeschakeld bij het klikken op de button. Voor de slider doen we hetzelfde onder on_release. Die acties zijn overigens om veiligheidsredenen niet direct mogelijk. In paragraaf 16 leggen we uit hoe je dit kunt toestaan.

We voegen in dit voorbeeld alleen twee eenvoudige widgets toe.

14 Interactie met Home Assistant

De entiteit voor de dimbare lamp heeft in Home Assistant de naam light.wledkantoor. De waardes zijn nodig om de widgets de juiste status te kunnen geven. Daarom voegen we hieronder een binary_sensor toe voor de status (aan of uit) en een sensor voor het helderheidsniveau. We werken vervolgens bij on_state en on_value de widgets bij als de status verandert in Home Assistant. Bij id vul je uiteraard de id van de betreffende widget in.

Gebruik de logfunctie om te zien of bijvoorbeeld een status verandert.

15 Toevoegen aan Home Assistant

De add-on voor ESPHome hebben we gebruikt om de microcontroller van firmware te voorzien. Maar je zult het apparaat hierna nog wel moeten toevoegen aan Home Assistant. Dat is heel eenvoudig: het wordt automatisch gevonden. In Home Assistant zie je via Instellingen / Apparaten en diensten het bewuste apparaat direct terug op het tabblad Integraties. Klik op de knop Toevoegen om het aan Home Assistant toe te voegen.

Het apparaat met ESPHome moet je nog toevoegen aan Home Assistant.

16 Acties toestaan

Als je het touchscreen bedient, zal Home Assistant een melding geven dat het ESPHome-apparaat heeft geprobeerd een actie in Home Assistant uit te voeren. Standaard is dit om veiligheidsredenen niet toegestaan, maar dit is eenvoudig op te lossen.

Ga naar Instellingen / Apparaten en klik dan onder het kopje Geconfigureerd op ESPhome. Achter het bewuste apparaat klik je vervolgens op Configureren. Zet een vinkje bij Toestaan dat het apparaat Home Assistant-acties uitvoert. Klik op Verzenden. Hierna zijn alle acties zoals het omschakelen van de lamp en regelen van de helderheid wel toegestaan.

Zorg dat het apparaat acties in Home Assistant mag uitvoeren.