De Dreame H13 Pro-steelstofzuiger is voornamelijk bedoeld voor het schoonmaken van harde vloeren. Ondanks het gewicht van 5,6 kilo gaat dat met een groot gemak. Dat heeft het apparaat onder meer te danken aan de nieuwe wieltjes en het zelfreinigende systeem.

Snoerloze steelstofzuigers heb je in allerlei soorten in maten. Sommige kunnen zowel harde vloeren als tapijten en kleden stofzuigen, maar kunnen niet dweilen. Andere modellen hebben een apart opzetstuk voor het dweilen en fungeren verder als een normaal model. De Dreame H13 Pro is echt een steelstofzuiger die bijna uitsluitend bedoeld is voor harde vloeren, aangezien de draaibare dweilkop er standaard op zit. Je kunt hem eraf halen als je dat wilt, waardoor je toch een kleed kunt stofzuigen, maar harde vloeren zijn duidelijk het echte doel.

©Wesley Akkerman

Dreame H13 Pro versus de concurrentie

De Dreame H13 Pro heeft een adviesprijs van 599 euro. In vergelijking met de modellen van Dyson is dat een mooie deal. Echter, de H12 Pro kost nu minder dan 350 euro, terwijl er ook wat dweilloze steelstofzuigers zijn die de helft of minder kosten. In vergelijking met de H12 Pro is wel een hoop veranderd. Zo heeft de H13 Pro ledverlichting in de kop zitten, zodat je goed kunt zien wat er voor je gebeurt. Dit lichtsysteem is minder goed dan dat van Dyson, dat door de groene laser nagenoeg elk stofdeeltje op de grond in beeld brengt.

Daarnaast heeft de Dreame H13 Pro veel betere wieltjes dan zijn voorganger (daar komen we later op terug) en een basisstation dat de dweilkop met heet water schoonmaakt. Je hoeft dus na het schoonmaken niet in de weer met die kop, zoals dat wel bij de Dyson v15s Detect Submarine het geval is. Dit model biedt vier modi (tegen drie op de H12 Pro). Je kunt kiezen voor de automatische stand, maar ook voor Suction, Ultra en Turbo. De maximale gebruikerstijd is met veertig minuten niet heel lang, maar wel meer dan genoeg voor ons huis van 57 vierkante meter.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Slim zelfreinigend systeem

Voordat je aan de slag gaat, moet je eerst alles uitpakken. De Dreame H13 Pro wordt geleverd met alles wat je nodig hebt en meer, bijvoorbeeld twee dweilkoppen en twee HEPA-filters. Zo heb je altijd een back-up beschikbaar, wanneer je de gebruikte onderdelen zelf wilt wassen. Vervolgens moet je de filters, tanks en de basis installeren. Dat gaat gemakkelijk: op de doos staat een handleiding én bovendien passen de onderdelen op slechts één plek , dus het kán eigenlijk niet fout gaan.

Het basisstation gebruik je voor twee dingen: het opladen en het zelfreinigende systeem. Dat opladen duurt drie tot vier uur, afhankelijk van hoelang je de Dreame H13 Pro gebruikt hebt. Zodra je de zelfreiniging start, is het basisstation ongeveer een half uur bezig. Het gebruikt het resterende water in het reservoir om de borstel schoon te maken op zestig graden. Dat is warm genoeg om geurtjes en bacteriën te verwijderen. De borstel draait om beurten twee kanten op en haalt dankzij een schraper ook eventuele haren en andere viezigheden weg.

Het zelfreinigende systeem activeer je handmatig door op de knop bovenop de steelstofzuiger te drukken wanneer je hem goed in het basisstation geparkeerd hebt. Dat is een handeling die snel went. Verder heb je eigenlijk, op dagelijkse basis, geen omkijken naar de Dreame H13 Pro. Het basisstation reinigt de borstel grondig en droogt hem daarna ook meteen. Daardoor hoef je dus niet nog apart iets af te wassen en te laten drogen. Al raden we wel aan zo nu en dan het station zelf even af te nemen, maar dat klusje mag eigenlijk geen naam hebben.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

De Dreame H13 Pro in de praktijk

Eens in de zoveel tijd zul je de watertanks willen schoonmaken. De tank voor schoon water wellicht niet, maar voor vies water wel. We gebruiken bijvoorbeeld nog steeds de Dreame L10s Ultra en die vieze watertank kan mettertijd behoorlijk gaan stinken. Maar verder hebben we echt heel weinig onderhoud aan die specifieke steelstofzuiger gehad.

Het H13 Pro-model weegt 5,6 kilo en is daarmee vrij fors. Hewel het apparaat soepel beweegt dankzij die vernieuwde wieltjes (draaien en kantelen is geen enkel probleem), merken we toch wat kramp in de handen na het gebruik.

Het gewicht van 5,6 kilo is overigens zonder het water dat je toevoegt. Achterop zit de tank voor schoon water, van 900 milliliter. Het vieze water wordt in een bak van maximaal 700 milliliter opgevangen. Dat is dezelfde bak waar ook het vuil in beland en waar je de HEPA-filter in aantreft. Omdat de Dreame H13 Pro één bak voor stof, viezigheid en het gebruikte water heeft, begrijp je waarom die zo nu en dan aan een schoonmaakbeurt toe is. Dit is een van de weinige nadelen van dit model; wellicht is een aparte opvangbak voor het stof een mooie upgrade voor een toekomstige opvolger.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Alleen het eigen schoonmaakmiddel

Wat we wel vaker tegenkomen bij robotstofzuigers of dweilende steelstofzuigers is dat de fabrikant aangeeft dat je alleen het zelfontwikkelde schoonmaakmiddel mag gebruiken. In het geval van Dreame is dat om ‘verstoppingen te voorkomen’, aldus de vertegenwoordiger. Gelukkig krijg je er standaard een flesje bij wanneer je dit model aanschaft. Ook is het schoonmaakmiddel gewoon via Amazon verkrijgbaar en soms in de aanbieding voor dertien euro. Een eigen schoonmaakmiddel kun je uitproberen, maar dan geheel op eigen risico.

Gelukkig is het wel een goed schoonmaakmiddel. We hebben het dopje gevuld en die in een volle watertank gegooid. Daarmee hebben we een groot deel van het huis hier gestofzuigd en gedweild. De accu was toen voor veertig procent leeg en de watertank was al over de helft. Maar het resultaat mag er zijn. Bepaalde watervlekjes die robotstofzuigers soms laten voor wat ze zijn, verdwijnen eenvoudig. Daarnaast beschikt de Dreame H13 Pro met een zuigkracht van 18.000 Pa over meer dan genoeg kracht om alles op te pakken wat er op de grond ligt.

De zuigkracht is zo sterk dat je echt moet opletten wanneer je in de buurt komt van kabels. Zo hebben we hier twee kabels die op de grond liggen. Eén daarvan is van een Philips Hue-vloerlamp, die van z’n vaste positie weggetrokken wordt wanneer de kabel in de zuigmond terechtkomt. Hoewel het systeem slim genoeg is om zichzelf uit te zetten wanneer je de H13 Pro rechtop op de grond plaatst, stopt het niet zodra er dus een kabel gespot wordt. Ook is het zo dat de dweil niet stopt met water afgeven wanneer je over een tapijt of vloerkleed gaat.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Dreame H13 Pro kopen?

Al met al zijn we toch tevreden over de Dreame H13 Pro. Dat probleem met kabels is iets waar je gewoon even op moet letten en waar je gerust omheen kunt werken. Al had het wel fijn geweest natuurlijk als het systeem draden kan herkennen en dan stopt met zuigen. Helaas kun je verder niet bepalen hoeveel water de steelstofzuiger gebruikt, maar de vloer is vaak wel binnen vijf tot tien minuten helemaal droog. Dus heel erg is dat niet. De kanttekening is dat meer opties tot je beschikking hebben altijd fijn is, maar in dit geval pakt de werking in de praktijk gewoon goed uit.

Met de vertrouwelijke modus in Gmail kun je gevoelige e-mails beter beveiligen. Je bepaalt zelf hoe lang een bericht te bekijken is en of de ontvanger extra stappen moet zetten om het te openen. Dat kan handig zijn bij privégegevens, zakelijke documenten of andere informatie die niet onnodig in een inbox moet blijven staan.

Wat je met de vertrouwelijke modus kunt doen

Met de vertrouwelijke modus geef je een e-mail een soort digitale houdbaarheidsdatum. Je kunt instellen dat een bericht na bijvoorbeeld een dag, een week of een jaar automatisch verdwijnt. De ontvanger kan de inhoud niet zomaar kopiëren, doorsturen, downloaden of afdrukken. Wil je nog een extra veiligheidslaag, dan kun je een sms-verificatie toevoegen. De ontvanger krijgt dan een code op zijn telefoon die nodig is om het bericht te openen.

Belangrijk om te weten: de inhoud wordt niet volledig versleuteld zoals bij sommige beveiligde maildiensten. Gmail bewaart het bericht op de eigen servers. Bij Gmail-gebruikers verschijnt het in hun inbox, bij andere e-maildiensten ontvangt de ontvanger een link naar een beveiligde Google-pagina.

©ID.nl

Zo zet je de vertrouwelijke modus aan op desktop

Wil je de vertrouwelijke modus gebruiken in de webversie van Gmail? Volg dan deze stappen:
1. Klik op Opstellen voor een nieuwe e-mail.
2. Onderaan het venster zie je een pictogram van een slotje met een klokje. Klik hierop.
3. Stel de vervaldatum in en kies of je sms-verificatie wilt inschakelen.
4. Klik op Opslaan en schrijf je e-mail.
5. Verstuur het bericht zoals normaal.
Je kunt na verzending altijd teruggaan naar het bericht in je map Verzonden om de toegang in te trekken, mocht dat nodig zijn.

Zo werkt het in de Gmail-app

Ook op je telefoon of tablet is de vertrouwelijke modus beschikbaar:
1. Tik op Opstellen voor een nieuwe e-mail.
2. Tik rechtsboven op de drie puntjes en kies Vertrouwelijke modus.
3. Bepaal de vervaldatum en zet eventueel sms-verificatie aan.
4. Tik op Opslaan en verzend je e-mail.
De instellingen gelden alleen voor dat specifieke bericht.

👍 Wel gebruiken wanneer...

👍 je tijdelijk gevoelige info deelt (bijv. wachtwoorden, contracten)
👍 je wilt dat de ontvanger geen bestanden downloadt, print of doorstuurt
👍 je alleen controle wilt behouden over wie het bericht ziet en wanneer

👎 Niet gebruiken wanneer...

👎 je volledige privacy of end-to-end-beveiliging nodig hebt
👎 je écht niet wilt dat de inhoud bewaard wordt (want in de vertrouwelijke modus kan nog steeds een schermafbeelding worden gemaakt)
👎 de inhoud volledig privé moet blijven, ook voor Google

De vertrouwelijke modus is dus vooral nuttig wanneer je grip wilt houden op wie toegang heeft tot bepaalde informatie en voor hoe lang. Denk aan het delen van een contract dat na ondertekening niet meer nodig is, of een tijdelijk wachtwoord dat je na gebruik intrekt. Houd er wel rekening mee dat Google de inhoud opslaat en dat iemand altijd nog een screenshot kan maken. Zie het als een extra laag beveiliging, niet als volledige bescherming.

Valkuilen en risico's

Veel gebruikers gaan er onterecht van uit dat de vertrouwelijke modus volledige versleuteling biedt. Dat is niet het geval: Google kan de inhoud nog steeds inzien en bij externe ontvangers wordt het bericht via een link geopend. Gebruik de functie daarom alleen als beperkte toegang belangrijker is dan absolute privacy. Ook sms-verificatie wordt soms overschat. Het voegt wel veiligheid toe, maar sms is niet waterdicht. Bij sim-swapping of toegang tot de telefoon kan de code alsnog onderschept worden. Een alternatief is om het wachtwoord of de toegangscode via een ander kanaal te versturen.

Een veelgemaakte fout is dat gebruikers vergeten de toegang in te trekken zodra de informatie overbodig is. Een vervaldatum helpt, maar soms blijft een bericht toch langer zichtbaar dan nodig. Zet daarom een herinnering in je (digitale) agenda om dit handmatig te doen. Ook wordt vaak gedacht dat het blokkeren van downloaden, printen en doorsturen voorkomt dat de inhoud wordt vastgelegd. In werkelijkheid kan de ontvanger nog steeds een schermafbeelding maken of de tekst overschrijven. Verstuur daarom geen informatie die echt niet mag uitlekken.

Let ook op dat de vertrouwelijke modus geen bescherming biedt tegen interne lekken binnen een organisatie: een collega die het bericht ontvangt, kan de inhoud nog steeds delen. Daarnaast kan het uiterlijk van een vertrouwelijke-modus-mail worden nagebootst door phishingcriminelen. Controleer daarom altijd de URL voordat je inlogt op een Google-pagina. Tot slot geldt dat bijlagen in deze modus altijd via Google's omgeving worden geopend. Bij externe ontvangers kan dat tot verwarring leiden, zeker als ze geen Gmail-account hebben.

Meer beveiliging nodig?

Als je maximale bescherming wilt, zijn er betere opties. Diensten als ProtonMail en Tutanota bieden end-to-end-versleuteling, waarbij alleen verzender en ontvanger de inhoud kunnen lezen. In zakelijke Gmail-omgevingen is S/MIME een optie, mits er certificaten zijn ingesteld. Je kunt ook gevoelige bestanden versleutelen in een zip- of pdf-bestand en dit beveiligen met een wachtwoord dat je via een apart kanaal deelt.

Iedereen weet dat je Google Maps kunt gebruiken om van punt A naar B te komen. Minder bekend in deze navigatie-app is de functie om de afstand tussen twee willekeurige plekken op aarde te meten. Bovendien kun je de afstand bepalen van een pad met verschillende locatiepunten en zelfs oppervlakten berekenen kost geen enkele moeite.

Wanneer je een locatie in Google Maps bekijkt, wil je uiteraard ook weten hoe ver het is. Dan kun je beslissen of je te voet, met de fiets of met de auto gaat. Die afstand is geen probleem, want Google Maps meet altijd. Heb je de routebeschrijving opgevraagd op een mobiel toestel, dan lees je niet alleen de geschatte reistijd, ernaast staat ook de afstand tussen de huidige locatie en de bestemming. Je kunt hierbij tussen vervoermiddelen wisselen en dan passen de reistijden en afstanden zich automatisch aan. Soortgelijke details over de afstand tot de bestemming kun je ook op de pc bekijken. Net als bij de mobiele versie zoek je de bestemming of klik je erop op de kaart en klik je op de knop Route om de vervoermiddelen en afstanden te vergelijken.

Afstand tussen twee punten

Om een afstand tussen twee punten te meten op een Android-toestel of iPhone zoek je eerst de locatie op de kaart. Daarna houd je de vinger ingedrukt totdat de rode pin verschijnt. Veeg omhoog vanaf de onderkant van het scherm om de aanvullende informatie over de locatie te zien. Selecteer de optie Afstand meten. Hiermee lees je de afstand in vogelvlucht.

Er verschijnt een zwart cirkeltje met blauwe stippellijn die deze locatie met het rode punt verbindt. Wanneer je de vinger naar rechts op het scherm veegt, bewegen de stippen naar links. Je verschuift dus de kaart om de tweede locatie vast te leggen. Telkens verschijnt de afstand linksonder op het scherm.

Plaats een locatiepunt en de afstand verschijnt linksonder.

Meer punten toevoegen

Het is mogelijk om het aantal punten waartussen Google Maps de afstanden meet, uit te breiden. Dit doe je door te tikken op de optie Punt toevoegen rechtsonder en dan begin je op dezelfde manier met het toevoegen van een nieuwe locatiepunten. Nadat je deze optie hebt geselecteerd, plaats je een zwarte cirkel op de derde locatie. De som van de afstanden tussen alle punten die je op die manier hebt toegevoegd, wordt onderaan weergegeven.

Door punten toe te voegen, worden de tussenliggende afstanden opgeteld.

Terug naar af

Nadat je een reeks punten hebt geplaatst, is het mogelijk om telkens het laatste toegevoegde punt te verwijderen door bovenaan het scherm op de knop Ongedaan maken te tikken. Dat is een terugwijzend pijltje. Om in één keer alle tussenliggende punten te verwijderen, gebruik je rechtsboven de menuknop. Dat zijn de drie puntjes en dan kies je Wissen. Ben je klaar, dan gebruik je bovenaan de knop Terug en zo beland je opnieuw in de gewone Google Maps-weergave.

Met de opdracht Wissen verwijder je één keer alle tussenliggende punten.

Op de desktop

In de webversie op je laptop kun je de afstand nog nauwkeuriger meten. Om punt A te markeren klik je met de rechtermuisknop op het beginpunt en kies je de optie Afstand meten. Daarna beschik je over een zwarte markeercirkel om het volgende punt aan te duiden. Voeg zoveel extra meetpunten toe als je wilt. Je hoeft alleen maar op de volgende plek op de kaart te klikken om de afstand te zien vanaf het laatste punt waarop je hebt geklikt. En de totale afstand lees je weer onderaan.

Met de rechtermuisknop kun je op de desktop een meting wissen.

Oppervlakte meten

Verkopers van zonnepanelen en robotmaaiers weten het maar al te goed. Met Google Maps kun je ook heel snel oppervlakten meten. Zoek eerst het adres op Google Maps zodat je in vogelperspectief het eigendom ziet. Klik dan met de rechtermuisknop op het punt waar je wilt starten en kies Afstand meten. Klik na klik kun je nu met de linkermuisknop de dakrand, de perceelsgrens of het grasveld volgen tot je weer bij het startpunt bent om het pad te sluiten. Voor een nog nauwkeuriger resultaat kun je later nog extra markeringen toevoegen. Klik daarvoor op een willekeurig punt op de meetlijn en sleep de markering naar de locatie waar je die wilt hebben. Je leest dan niet alleen de lengte van de getekende lijn, maar ook de oppervlakte.

Sluit het pad en de totale oppervlakte lees je onderaan.

 Hoogtelijnen

Google Maps toont niet zomaar de hoogtes voor alle locaties. Deze informatie is voornamelijk beschikbaar voor bergachtig terrein. Als je gaat hiken in zo’n gebied is het natuurlijk wel verstandig om een idee van de hoogte te krijgen. Voer eerst een locatie in de zoekbalk in. Daarna beweeg je op de desktop de muisaanwijzer over het pictogram Lagen in de linkerbenedenhoek van de kaart.

Op een smartphone tik je op Lagen in de rechterbenedenhoek van de kaart. Op beide manieren kun je dan in het pop-upmenu de optie Terrein selecteren, tik op de X om dit menu te sluiten. Daarna moet je inzoomen tot je de contouren van de hoogtelijnen ziet verschijnen. De getallen komen pas bij een bepaald zoompercentage in beeld en als je te veel inzoomt verdwijnen ze opnieuw. Het is dus even zoeken naar het juiste zoompercentage.

Je moet goed kijken om de hoogtelijnen te zien.

Afstanden in Google Earth

Nog duidelijker zijn de afstanden en het hoogteprofiel in Google Earth, het slimmere broertje van Google Maps. Om deze mogelijkheden aan te spreken heb je de Pro-versie nodig, die trouwens gratis is. Er is een webversie, een mobiele versie en een desktop-variant. We gebruiken in dit voorbeeld de laatste. Na de installatie open je het programma en zoek je de locatie waar je een route wilt tekenen en meten. Je kunt de kaart verschuiven en inzoomen tot je het traject dat je wilt aanbrengen duidelijk in beeld krijgt. Je kunt zo’n pad op twee manieren tekenen: door middel van de knop Pad toevoegen of met de knop Liniaal tonen. We kiezen in dit voorbeeld voor de laatste. In deze optie verschijnt er een pop-up waar je het tabblad Pad kiest. Laat deze pop-up openstaan. Vervolgens klik je op de plaats waar het pad begint en daarna ga je verder door te klikken. Google Earth plaatst rode locatiepunten bij iedere muisklik en het pad zelf is getekend in een gele lijn. In het pop-upvenster volg je de afstanden.

Met iedere muisklik breid je het pad uit en volg je de lengte in de pop-up.

Hoogteprofiel

Het wordt pas helemaal mooi als je in dit pop-venster de optie Hoogteprofiel tonen aanvinkt. Hierdoor krijg je onderaan een grafische weergave van de hoogteverschillen op het getekende pad. Wanneer je ergens op het pad klikt, verschijnt een rode pijl op deze locatie. Je kunt dan in het profiel volgen hoe hoog het daar is. Dat werkt ook andersom. Veronderstel dat je in het hoogteprofiel ergens een opvallend hoogteverschil ziet, dan selecteer je deze locatie in de grafiek en bovenaan zal de rode pijl deze plaats op de kaart aanduiden.

De rode pijl op de kaart komt overeen met de selectielijn in het hoogteprofiel.

Meetwaarden

Klik in het pop-upvenster op de knop Opslaan zodat je dit pad een naam en een beschrijving kunt geven. In dit venster bepaal je in het tabblad Stijl de kleur en de lijndikte van het pad. Bij Hoogte kun je kiezen hoe de hoogte wordt gemeten. Hou het hier bij de standaardoptie Vast aan de grond. En in het tabblad Meetwaarden kies je de meeteenheid die wordt gebruikt voor de lengtemeting: meter, kilometer, inch, voet, mijl, …

Bepaal de kleur en de dikte van het pad.