ID.nl logo
Huis

Sins of a Solar Empire

Zo af en toe kom je een spel tegen waarvan je eigenlijk weinig verwacht, omdat het genre al meer dan oververtegenwoordigd is, maar die je toch plezierig weet te verrassen. Sins of a Solar Empire is zo'n titel die op het eerste gezicht de zoveelste rts lijkt.

Intergalactisch

Sins of a Solar Empire (Sins) is een ruimte rts van intergalactische proporties. Je beheert als intergalactische keizer diverse planeten, asteroïden en zelfs complete melkwegstelsels. De mogelijkheden en kaarten zijn groots in Sins. Als casual gamer of beginnende rts-er zul je dan waarschijnlijk overrompeld worden door de gigantische hoeveelheid upgrade en ontwikkel opties die je voorgeschoteld krijgt. Je begint met één planeet, maar het is natuurlijk zaak zoveel mogelijk nieuwe planeten te ontdekken en deze toe te voegen aan je rijk. Er zijn kleine, middelgrote, en grote kaarten aanwezig in Sins, en de grote kaarten hebben wel vijf complete melkwegstelsels in zich met ieder zijn eigen schare aan planeten. Deze planeten zijn allemaal aan elkaar verbonden via zogenaamde spacelines. Dat houdt als het ware in dat op die verbindingen 'hyper space travel' mogelijk is, vergelijkbaar met de warpspeed van Star Trek. Dit levert gelijk een tactisch element op omdat juist de spacelane toegangspaden belangrijke verdedigingspunten worden voor je planeten. Een planeet met veel verbindingen is dus ook lastiger te verdedigen. Gewoon door de ruimte reizen is niet mogelijk, maar daarnaast ook zinloos.

Veel, heel veel schepen

Zoals het een fatsoenlijke ruimte rts betaamt zijn er vele verschillende ruimteschepen waarmee het heelal onveilig te maken is. Zo heb je natuurlijk verkenningsschepen die dankzij hun snelheid en wendbaarheid gemakkelijk verkenningstochten kunnen uitvoeren en tijdig waarschuwen voor gevaar. En dan zijn er natuurlijk de slagschepen die grofweg onder te verdelen zijn in drie categorieën. Zo heb je de frontlinie schepen, nucleaire aanvalsschepen om planeten lam te leggen en nog zwaarder geschut. Maar de ultieme oorlogsschepen zijn de zogenaamde 'Capital Ships'. Deze gigantische schepen zijn ontzettend duur om te maken en je kan er ook maar een handvol van permitteren in je vloot. Het mooie van de Capital Ships is dat ze xp op kunnen doen en daardoor gaandeweg sterker worden. Je wilt dus je Capital Ship zoveel mogelijk mee laten strijden om zo snel mogelijk te groeien in mogelijkheden, maar aan de andere kant wil je er ook zuinig op zijn omdat een Capital Ship verliezen een ware desastreuze tegenslag is. Behalve de schepen kun je ook je algehele beschaving ontwikkelen evenals je gekoloniseerde planeten. De hoeveelheid upgrade opties is massaal te noemen, en natuurlijk zijn de diverse upgrades weer nodig om bepaalde schepen te kunnen bouwen. Het is gemakkelijk verdwaald te raken in het oerwoud van mogelijkheden die Sins te bieden heeft.

Innovatief

Toch hebben de makers er alles aangedaan om Sins zo speelbaar mogelijk te houden en daar zijn ze prima in geslaagd. Zo is de interface zeer innovatief en kun je uitgebreid in- en uitzoomen waardoor je niet snel het overzicht verliest. Ook de behulpzame 'Empire bar' aan de linker kant van het scherm helpt je goed het overzicht te behouden. Via deze balk kun je in één oogopslag zien hoe je schepen en planeten er voorstaan en kun je er ook snel naar toe switchen mocht dat nodig zijn. Ook de andere zijden van het scherm worden benut met knoppen en informatie zodat je altijd op de hoogte bent van de situatie. Hoewel Sins door zijn vele mogelijkheden erg complex lijkt, is het in de basis gewoon een rts als ieder ander. Je planeten en asteroïden geven grondstoffen. Deze moet je dus verdedigen terwijl je een vloot bouwt om je tegenstander van de kaart te vegen. Ook prettig is dat hoewel de game zich afspeelt in realtime, het nooit een zenuwenspel wordt. Alles verloopt op een rustig tempo waardoor het heelal ook goed behapbaar blijft.

Geen verhaal

Sins is een geweldige rts die voor strategen absoluut een must is. Echter zullen de strategen die ook houden van mooie filmpjes en een leuk verhaaltje bedrogen uitkomen. Want hoewel er een summier introverhaaltje is die de oorsprong van de drie facties uitlegt, is er voor de rest geen enkel verhaal te bekennen. Er is dus ook geen campaign modus. Er zijn alleen maar scenario's die je zowel in single player als in multiplayer modus kan spelen. De game ondersteunt overigens lan multiplay, maar je hebt wel één game per twee pc's nodig. Alle scenario's zijn te spelen in multiplayer, maar de grote kaarten zijn zo immens groot dat deze wellicht niet geschikt zijn voor internet multiplay. Wel handig is dat ook multiplayer games zijn op te slaan. Verder is de community ondersteuning groot van Sins. Zo kun je zelf missies maken en zijn er van de website diverse tools te downloaden om je game zoveel mogelijk aan te passen. Vervolgens kun je ook je zelfgemaakte creaties uploaden en die van anderen downloaden. De herspeelwaarde van Sins of a Solar Empire is dan ook zeer, zeer hoog. Als je een strategiefan bent, die niet vies is van sci-fi en je gaat dit jaar maar één game kopen, laat het dan Sins of a Solar Empire zijn.PluspuntenMinpuntenConclusie

  • heel erg uitgebreid

  • zeer innovatief

  • simpel doch complex

  • uitgebreide ondersteuning voor zelfbouwsels

  • de hoeveelheid mogelijkheden schrikt af

  • geen campaign modus

  • missies kosten heel veel tijd

Sins of a Solar Empire is uitgebreid, heel uitgebreid. Toch is het in de basis een weinig complexe rts met gewoon belachelijk veel ontwikkelpaden voor je facties. Voor echte strategiefans is Sins of a Solar Empire een juweeltje, maar dan moet je je niet laten intimideren door de ongelooflijke hoeveelheid opties die het spel je biedt. Mensen die graag een campaign spelen komen bij Sins bedrogen uit, en voor casual gamers vraagt deze game gewoonweg teveel toeweiding.

Fantastisch
▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 robotstofzuigers voor een extra schone vloer
© ID.nl
Huis

Waar voor je geld: 5 robotstofzuigers voor een extra schone vloer

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.