Ondanks de diverse Pirates of the Caribbean-films zijn er nog steeds maar weinig fatsoenlijke piratengames te vinden. Daar lijkt Pirates of the Burning Sea (PotBS) verandering in te brengen. Je moet alleen wel van mmo's houden, want in PotBS kun je alleen online spelen.

PotBS speelt zich af in 1720. Burning Seas slaat op de oorlogen die de drie grote naties - Engeland, Frankrijk en Spanje - destijds met elkaar voerden. Behalve dat je een kapitein uit één van deze naties kunt zijn, kun je er ook voor kiezen de rol van piraat te spelen. De naam is dus eigenlijk een beetje misplaatst, want piraten zijn slechts een klein onderdeel van het spel.

Niet in de haak

Zoals gebruikelijk in een mmo begin je met het creëren van een karakter waarbij je een natie en een beroep kiest. Het uiterlijk van je avatar is uitgebreid aan te passen. Iedereen wil natuurlijk een houten poot of een haak, maar in het begin zijn deze opties niet mogelijk. Wel kun je door een missie je been of hand verliezen om zo dat felbegeerde houten poot of die haak in de wacht te slepen. We raden iedereen aan de tutorial van het spel te voltooien, aangezien de zeeslagen erg realistisch zijn, waarbij strategisch inzicht een grote rol speelt.

Doorlopende missies

De missies zijn veelzijdig, kleurrijk en doorlopend. Je kiest als het ware een pad van missies die elkaar opvolgen. Missies zoals 'dood tien beestjes en kom terug' zul je niet snel vinden in PotBS. Met missies verdien je ervaring (xp) en geld waarmee je je karakter en schip kunt uitrusten. De xp heb je nodig om schepen te commanderen, want je kunt als beginnende kapitein niet al direct alle soorten schepen aanvoeren. Voor een groot galjoen heb je ervaring nodig.

Vlaggenhandel

Het belangrijkste aspect van PotBS is de economie, want alles wordt gegenereerd en verhandeld door spelers. De meeste havens hebben bepaalde grondstoffen die de spelers kunnen ontginnen. De bouwplaatsen variëren van mijnen, houthakkerskampen, visserijen, molens tot natuurlijk scheepswerven. Ook zijn er veilinghuizen aanwezig. De handelaren hebben hier de meeste mogelijkheden. Zo kunnen ze op grote afstand de prijzen bekijken, terwijl anderen dat alleen op korte afstand kunnen. Iedereen kan alvast lading kopen om deze later op te halen. Maar het meest uniek zijn de vlaggen en zeilen die gemaakt zijn door spelers en gebruikt kunnen worden in het spel.

Zeeslag

De scheepgevechten zijn het beste onderdeel van het spel. Deze zijn zeer strategisch en realistisch en daardoor niet voor iedereen toegankelijk. Spelers kunnen elkaar niet direct aanvallen. Een gebied moet in totale onrust worden gebracht voordat de eventuele haven en andere spelers in het gebied aangevallen en veroverd kunnen worden. Helaas werken de man-tegen-mangevechten nog niet helemaal lekker. Dit gedeelte is pas later bijgevoegd.PluspuntenMinpuntenConclusie

Pirates of the Burning Sea is een uniek concept dat op verfrissende wijze is uitgevoerd. Player vs player en player vs environment gaan hand in hand, maar het spel is vanwege het zware strategische element niet voor iedereen weggelegd.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.