Animatiefilms maken met behulp van de pc is voor de meesten net iets te hoog gegrepen.

Animatiefilms maken met behulp van de pc is voor de meesten net iets te hoog gegrepen. Behalve als u gebruikmaakt van een filmtechniek waarbij binnen een game wordt opgenomen. Daarmee kunt u tegen geringe kosten kwalitatief goede films ontwikkelen.

©CIDimport

Machinima is het sleutelwoord

Hebt u altijd eens een echte film willen maken? Vindt u het leuk om een script te bedenken? Of neemt u liever achter de bedieningsknoppen van licht en geluid plaats? In werkelijkheid zijn deze voorbeelden voor weinig mensen weggelegd, maar met behulp van machinima benadert u uw droombaan heel dicht. Machinima is een combinatie van verschillende elementen. Het bestaat namelijk uit film, game en animatie. Als u deze drie elementen op een creatieve manier samenvoegt, ontstaat er een hoogwaardige animatiefilm met een interessante verhaallijn. Hierbij bent u als gamer de regisseur en beïnvloedt u de personages uit het videospel letterlijk door ze te besturen. In het eindresultaat zijn de personages als acteurs te zien. Tegelijkertijd bent u de cameraman, omdat u bepaalt wat er op het computerscherm gebeurt. Ook deze beelden ziet u terug in het eindresultaat. Maar voordat u de film opneemt, bedenkt u natuurlijk eerst een leuke verhaallijn. Net zoals in een echte film zorgt u daarna pas voor het beeldmateriaal, waarna u de film voorziet van special effects, stemmen en geluiden. Voorbeelden van games die vaak voor machinimafilms worden gebruikt zijn: Grand Theft Auto, Call of Duty, World of Warcraft, The Sims en Second Life.

Hoe werkt het?

 Nadat u een verhaallijn hebt bedacht, speelt u de game volgens een script. Hierbij neemt u het beeld tegelijkertijd op met een programma als Fraps, maar daarover later meer. Vaak vervullen meerdere spelers in een multiplayergame een verschillende rol. Met drie personen draait u al gemakkelijk verschillende scenario's in elkaar. Een voorbeeld: persoon 1 berooft een bank, persoon 2 is baliemedewerker van die bank en persoon 3 neemt een goede positie in waardoor alles goed in beeld verschijnt. Deze laatste persoon laat dan ook de opnamesoftware met de game draaien om het beeld op te nemen. Maar ook met meer dan drie personen worden er veel films gemaakt gebaseerd op gamebeelden, waarbij er altijd een persoon als cameraman dient. In principe wordt voornamelijk deze opname gebruikt als basis voor de film. U voegt eventueel in de nabewerking gemakkelijk stemmen toe, waardoor er een echte dialoog ontstaat. Sommige filmmakers kiezen ervoor om tijdens een game stemmen op te nemen via headsets.

 Niet alleen in games

Bovenstaande omschrijving is de meest eenvoudige manier om een machinimafilm te maken en daarnaast biedt het veel voordelen. Zo zijn er geen dure software, camera's en decors voor nodig. Na het bedenken van een eenvoudige verhaallijn kunt u direct aan de slag. Maar ook als u geen mensen hebt gevonden die u willen helpen met een scène in een multiplayergame hoeft u niet direct de handdoek in de ring te gooien. Zo is Second Life uitermate geschikt voor het individueel maken van machinimafilms, waarmee u de werkelijkheid heel dicht benadert. U bouwt bijvoorbeeld een decor dat als filmlocatie dient en selecteert goede acteurs. Andere personen die helpen zijn: visagisten, cameramannen en een cast. Eigenlijk klopt het niet helemaal dat u in Second Life individueel werkt aan een film. Diverse onbekende mensen in deze virtuele wereld helpen u namelijk vrijwillig.

Fraps

Als u een spannend verhaal en een script hebt bedacht, begint u aan het echte werk. Voor het spelen van mooie 3D-games hebt u een computer nodig met een goede videokaart die DirectX ondersteunt. Daarnaast dient u naast de game ook te beschikken over specifieke software die de beelden opneemt. Een goed programma dat voor dit doel veel wordt gebruikt is Fraps. U downloadt een proefversie vanaf www.fraps.com. Sommige games bevatten overigens een geïntegreerde optie om beelden op te nemen, zoals The Sims 2. Meestal bent u echter aangewezen op externe software. De proefversie van Fraps heeft een aantal beperkingen. Zo kunt u bijvoorbeeld slechts dertig seconden achtereen opnemen en bevat het beeld een watermerk. Om het programma eens te proberen voldoet het echter prima. Mocht het programma u goed bevallen, dan schaft u voor 37 dollar de volledige versie aan.

Een kind kan de fraps doen

De interface van het programma is erg simpel, maar wel overzichtelijk. Naast filmen maakt u ook gemakkelijk screenshots en toont Fraps het aantal frames per seconde van elke game. Voor het filmgedeelte gaat u naar tabblad Movies. Via de blauwe knop Change geeft u aan waar de opname wordt opgeslagen en bij Video Capture Hotkey ziet u een sneltoets staan die wordt gebruikt om de opname te starten. Standaard staat hier F9, maar dat past u indien gewenst eenvoudig aan. Verder hebt u de keuze om het beeld Half-size of Full-size op te nemen. Als u eerstgenoemde optie kiest, dan slaat Fraps de video op in een kwart van het aantal pixels waarin u de game speelt. Met Fullsize benut u het volledige aantal beeldpunten met een maximum van 2560 x 1600. Daarnaast hebt u de keuze om ook het geluid van de game op te nemen via Record Sound en bepaalt u aan de rechterkant het aantal frames per seconde. Nuttig is ten slotte de mogelijkheid om de weergave van de muisaanwijzer in de video weg te laten via de functie No cursor.

Opnemen

Opnemen is nu een simpel karweitje. U start Fraps op uw pc en daarna een game. U ziet linksboven een gele teller meelopen. Dit getal betekent het aantal frames per seconde. Als u de juiste passage in de game hebt bereikt, drukt u op de sneltoets die u in Fraps bij Video Capture Hotkey hebt aangegeven. De teller wordt vervolgens rood. Klaar met opnemen? Druk dan weer dezelfde sneltoets in om de opname af te breken. De software plaatst de gamescène als avibestand op uw harde schijf. Dit formaat speelt u met de juiste codecs eenvoudig af in Windows Media Player. Omdat er niet genoeg tijd is om tijdens het spel avi-bestanden te comprimeren, zijn ze nogal groot in omvang. Reserveer daarom voldoende hardeschijfruimte, want een opname van enkele minuten neemt al gauw een aantal gigabyte in beslag. Na de opname zet u de video overigens eenvoudig om in een compressieformaat met een programma als het gratis VirtualDub.

Gameconsoles

Indien u videospelletjes wilt opnemen van gameconsoles zoals Xbox 360 en Playstation 3, gebruikt u bijvoorbeeld een harddiskrecorder met PAL 60-ondersteuning. Vervolgens zet u de filmpjes over op uw computer. Verder zijn er handige producten om goede opnames te maken, zoals Dazzle Video Creator Platinum of Pinnacle Studio MovieBoard (www.pinnaclesys.com). Sommige games op de Playstation 3 hebben overigens een geïntegreerde functie om beelden vast te leggen, al zijn deze wel op één hand te tellen. Hebt u voldoende materiaal opgenomen, dan monteert u de machinima met een normaal videobewerkingsprogramma. Met Adobe Premiere Elements (www.adobe.com/nl/products/premiereel) beschikt u voor 99 euro over een goed programma met meer dan voldoende mogelijkheden. Een andere mogelijkheid is Pinnacle Studio 14 HD(www.pinnaclesys.com), dat u kunt downloaden voor 59 euro. Beide programma's hebben een simpele interface en bevatten desondanks veel opties voor videobewerking. Geeft u liever geen geld uit? Het gratis Windows Movie Maker (download.live.com/moviemaker) bevat voldoende mogelijkheden om uw machinima te monteren.

Machinimawebsites

Wanneer de machinima helemaal af is, wordt het tijd om uw videokunsten aan anderen te vertonen. Als u een groot en breed publiek wilt bereiken, ligt de videodienst YouTube voor de hand. Via uw account zet u de video gemakkelijk online. Indien u de machinima wilt tonen aan andere liefhebbers van de filmtechniek, is www.machinima.com de website waar u moet zijn. Hier ontmoeten machinimakers uit de hele wereld elkaar om video's te delen.Handig als u goede tips wilt ontvangen. Bezoekers van de website beoordelen namelijk elkaars werk. Sommige leden van de website ontwikkelen complete series met een verhaallijn. Ze uploaden bijvoorbeeld elke week een aflevering en hopen op deze manier een vaste groep kijkers te binden.

U plaatst zelf een machinima op de website via de knop Upload rechtsboven. U geeft hierbij een titel en een korte beschrijving, zodat iedereen snapt waar het over gaat. De website ondersteunt avi-, mov-, en wmv-bestanden. Naast veel filmpjes vindt u allerlei artikelen over de meest uiteenlopende onderwerpen binnen de filmtechniek. Ook leest u veel interviews met bekende leden van machinima.com. Als u een vraag wilt stellen, kunt u terecht in het forum. Dankzij de zeer actieve community bent u ervan verzekerd dat u snel antwoord krijgt. Tevens kunnen ook gevorderde filmmakers terecht op deze website, omdat er regelmatig wedstrijden worden georganiseerd. Hiermee kunt u zelfs behoorlijke prijzen winnen! Het is ook goed om inspiratie op te doen door naar video's van hooggewaardeerde gebruikers te kijken. Zo zijn de machinima's met als titel Red vs Blue van het Rooster Teeth team ontzettend populair. De makers hebben een eigen website, die u bereikt via www.redvsblue.com.

U vindt hier naast veel videomateriaal de nodige nuttige tips. Dit team is zelfs zo bekend dat het de series die het maakt uitbrengt op dvd. Inmiddels heeft het Rooster Teeth team al meer dan honderd afleveringen gemaakt, waarmee het een schoolvoorbeeld vormt voor iedere machinimaleerling

Dit artikel komt uit Computer Idee nummer 21, jaargang 2009.

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.

Je pakt je telefoon om even snel iets te bekijken – en ineens ben je zomaar een uur verder, omdat je niet kon stoppen met scrollen. En onderweg ben je meestal niet blijven hangen bij blije kattenfilmpjes, maar bij rampen, slecht nieuws en roddel. Of bij posts van mensen die allemaal mooier of rijker lijken dan jij. Doomscrolling dus. Slecht voor je humeur en zelfbeeld én zonde van je tijd. Maar gelukkig kun je er iets tegen doen.

Lees ook: Minder afleiding van je telefoon met deze 6 apps

Wat is doomscrolling?

Doomscrolling is eindeloos blijven scrollen door berichten, filmpjes en posts die je eigenlijk alleen maar onrustig maken. Dat begon ooit met nieuws, maar geldt tegenwoordig ook voor sociale media. Denk aan TikTok, Instagram of X waar je urenlang blijft scrollen, maar waar je zelden wijzer of rustiger van wordt. Het algoritme weet precies wat je aandacht trekt – en hoe het je blijft vasthouden.

De term ontstond rond 2020, tijdens de COVID-19-pandemie, toen mensen massaal thuis zaten en constant updates zochten over het virus. Maar het fenomeen heeft zich sindsdien uitgebreid naar alle vormen van nieuws of posts waar je je slechter van gaat voelen.

Waarom blijven we scrollen?

Apps zijn zo ontworpen dat ze je aandacht vasthouden. Elke swipe of nieuwe video geeft een kleine prikkel in je brein: een signaal dat er misschien iets interessants komt. Soms zit er iets tussen dat écht boeit, maar vaak blijft het bij vluchtige prikkels. Ondertussen raakt je hoofd vol, maar je krijgt er weinig voor terug.

Hoe weet je of je doomscrollt?

Er bestaat geen test waarmee je kunt checken of je een doemscroller bent. Maar er zijn wel duidelijke signalen. Je zit in de gevarenzone wanneer je:

🚩 Gedachteloos nieuws- of socialmedia-apps opent, vaak meerdere keren per dag
🚩 Je daarna leeg, onrustig of somber voelt
🚩 Moeite hebt om te stoppen, terwijl je eigenlijk wel weet dat het nergens toe leidt
🚩 's Avonds of 's ochtends lang op je telefoon zit zonder duidelijk doel
🚩 Niet toekomt aan andere dingen, of je gejaagd voelt als je niets checkt

Herkenbaar? Dan is het tijd om je scrollgedrag te doorbreken. Dat is niet makkelijk, maar het kan wel. Onderstaande tips helpen je op weg.

©Gorodenkoff

Wat kun je doen tegen doomscrolling?

1. Beperk je schermtijd en las schermvrije tijdstippen in

Geef jezelf vaste momenten waarop je iets mag checken. Bijvoorbeeld: 's ochtends 15 minuten nieuws, 's avonds 10 minuten social media. Stel een timer in, zodat je niet ongemerkt blijft hangen. Je kunt ook met jezelf afspreken dat je bijvoorbeeld één uur per dag niet op je scherm kijkt. Of in het weekend pas na twaalf uur 's middags je telefoon pakt. Ook is het mogelijk om tijdslimieten in te stellen voor bepaalde apps. Hieronder lees je hoe je dat doet op een iPhone en op een Android-toestel.

Scherm- en apptijd beperken op iPhone

Wil je op vaste tijden niet gestoord worden? Stel dan apparaatvrije tijd in op je iPhone. Tijdens die periodes zijn alleen telefoongesprekken, berichten en apps die je zelf toestaat beschikbaar. Ga naar Instellingen > Schermtijd, tik op App- en websiteactiviteit en schakel dit in als dat nog niet gebeurd is. Kies daarna voor Apparaatvrije tijd en stel via Gepland de begin- en eindtijd in. Je kunt kiezen voor elke dag hetzelfde tijdstip of per dag variëren. Vlak voor de ingestelde tijd krijg je een herinnering.

Ook kun je tijdslimieten instellen voor apps of hele categorieën, zoals sociale netwerken of games. Ga naar Instellingen > Schermtijd > Applimieten > Voeg limiet toe en selecteer de gewenste apps of categorieën. Tik op Volgende, stel de limiet in en gebruik eventueel Pas dagen aan voor verschillende limieten per dag. Rond af met Voeg toe.

Scherm- en apptijd beperken op je Android-telefoon

Rustmomenten op je Android-toestel stel je in via de Bedtijdmodus. Tijdens deze periodes worden je schermkleuren aangepast (bijvoorbeeld naar grijstinten) en kun je meldingen dempen of het scherm automatisch laten uitschakelen. Ga naar Instellingen > Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht > Bedtijdmodus en stel in wanneer de modus moet starten en eindigen. Je kunt dit voor elke dag apart instellen of een vast schema kiezen.

Wil je appgebruik beperken? Ga dan naar Digitaal welzijn > Dashboard en kies de app die je wilt beperken. Tik op het zandlopertje naast de app en stel een dagelijkse limiet in. Zodra de limiet is bereikt, is de app de rest van die dag niet meer toegankelijk.

2. Zet meldingen uit

Pushmeldingen van nieuwsapps, sociale media of video-apps zorgen dat je telkens toch weer gaat kijken en scrollen. Zet ze uit. Wat je niet ziet, open je ook minder snel.

3. Richt je telefoon prikkelarmer in

Zet socialmedia- en nieuwsapps niet op je beginscherm. Of verwijder ze helemaal. Wil je ze toch echt bezoeken, dan kan dat via de browser. Dat is een extra handeling vergeleken met een app, maar juist daarom doe je het misschien minder vaak.  

Verder kun je er ook voor kiezen om de grijstintenmodus in te schakelen. Dat zorgt voor minder afleiding en een beeld dat rustiger is.

Op een iPhone ga je hiervoor naar Instellingen > Toegankelijkheid > Weergave en tekstgrootte > Kleurfilters en schakel je de optie in. Op een Android-smartphone ga je hiervoor naar Instellingen -> Toegankelijkheid -> Kleurfilters. Hier schakel je de optie Grijstinten in. Afhankelijk van je toestel kunnen deze menu-opties een iets andere naam hebben.

©ID.nl

4. Volg niet alles en iedereen

Kies één of twee betrouwbare nieuwsbronnen. Ontvolg accounts die vooral onrust of negativiteit brengen. Kies liever voor mensen of media die je inspireren, informeren of aan het denken zetten. Een account waar je geen energie van krijgt, maar dat je energie kost: dat kun je beter ontvolgen.

Stoppen met doom-scrolling? Het kan!

Doomscrolling gaat allang niet meer alleen over nieuws. Ook gedachteloos scrollen langs filmpjes, reacties of meningen op sociale media hoort erbij. Het lijkt onschuldig, maar kost tijd, energie en aandacht — en levert weinig op.

Het goede nieuws: je kunt ermee stoppen. Niet in één keer, maar stap voor stap. Door bewuster te kiezen wat je leest en wanneer. Door je telefoon minder het ritme van je dag te laten bepalen. En door ruimte te maken voor dingen die je echt iets opleveren.