Hoe groter onze harde schijven, hoe meer we bewaren. Hoe meer we bewaren, hoe belangrijker de gereedschappen zijn waarmee we dingen terugvinden. In dit artikel combineren we voor dat doel twee toppers: UltraSearch en Anytxt Searcher.

Windows heeft een ingebouwde zoekfunctie waarmee je bestanden kunt vinden op basis van (een deel van) de naam en waarmee je ook bepaalde typen bestanden inhoudelijk kunt doorzoeken. Dat laatste geldt alleen wanneer deze zich bevinden in mappen of op schijven die geïndexeerd zijn.

Indexeren is een vrij tijdrovend proces waarbij Windows een inhoudsopgave maakt van woorden binnen bestanden en deze ook steeds bijwerkt. Voor het zoeken van bestanden op basis van de naam is UltraSearch een aantrekkelijk alternatief vanwege zijn snelheid en veelzijdigheid. Wil je binnen bestanden zoeken, dan is er Anytxt Searcher en ook dat heeft zo zijn voordelen boven de zoekmogelijkheden die Windows biedt.

UltraSearch

UltraSearch installeren

UltraSearch is er in de versies Free en Professional. Die laatste biedt onder andere wat meer mogelijkheden om zoekresultaten te filteren en biedt ook uitgebreide functies om bestanden in bulk te hernoemen. Voor ons doel volstaat de gratis versie.

De site zal zelf de juiste versie voorstellen en dat zal meestal de 64bit-versie zijn. We voeren dit bestand uit om UltraSearch te installeren. De installatie kent geen bijzonderheden. Let op het vinkje bij Voeg UltraSearch toe …, dat staat standaard aan. Dankzij deze functie heb je straks altijd snel toegang tot deze zoekhulp via het contextmenu van Verkenner om binnen een specifieke map te zoeken (Zoeken met UltraSearch).

UltraSearch krijgt een plekje in het contextmenu van Verkenner voor snelle toegang.

Zoekvenster

Wanneer je de installatie voltooit, wordt UltraSearch automatisch geopend. Onder de verschillende pictogrammen zie je twee regels. In de bovenste regel kies je de zoeklocatie op het niveau van stationsletters (dus schijven of partities). Standaard is daarbij de C:\-schijf actief, maar klik je op die regel, dan kun je andere letters toevoegen door ze aan te vinken. Ook kun je daar het pad naar een netwerkschijf toevoegen.

Klik je op de bovenste regel op het icoontje met het plusteken, dan kun je ook individuele mappen toevoegen. Als je dat doet, toont UltraSearch meteen alle bestanden daarin.

Om een idee te krijgen van de snelheid van UltraSearch vinken we alle beschikbare partities aan. Vervolgens typen we in het zoekvak daaronder wat letters die moeten voorkomen in de namen van de bestanden die we willen vinden, bijvoorbeeld help.

Zoals je merkt, begint het zoeken zodra je de eerste letter typt en is het resultaat razendsnel beschikbaar. Op ons testsysteem met zo’n 12 TB aan data vond UltraSearch ruim 18.000 bestanden met het woord ‘help’ ergens in de naam en dat binnen enkele seconden. Klik je in het tabblad Start op Mappen tonen, dan zoekt UltraSearch ook mappen die aan de zoekopdracht voldoen.

UltraSearch vindt bestanden razendsnel.

Sorteren

Dat we met onze zoekopdracht supersnel duizenden resultaten krijgen, is natuurlijk geweldig, maar het zijn er ook wat te veel om ze allemaal na te lopen. Gelukkig kunnen we er wat ordening in aanbrengen, om te beginnen door te klikken op de kolomkop Mappad. Waar de locaties aanvankelijk door elkaar stonden, vinden we ze nu alfabetisch gerangschikt op stationsletter en mapnaam.

Er zijn nog veel meer manieren om de resultaten te filteren. Die vind je in het menu Beeld. Klik je daar op het pictogram Sorteer op, dan krijg je een lange lijst met criteria, waaronder naast naam en pad ook verschillende data, type en extensie.

Ook zie je hier criteria die specifiek betrekking hebben op bepaalde bestandstypen, zoals Breedte voor afbeeldingen. Kies je zo’n criterium, dan heeft UltraSearch die gegevens niet meteen paraat. Zeker bij een lange lijst met veel verschillende bestandstypen, zoals in ons voorbeeld, kan het programma enkele minuten zoet zijn. Is de klus geklaard, dan zal UltraSearch zelf een kolom toevoegen met het gekozen criterium.

Merk op dat UltraSearch ook een miniatuur van bepaalde soorten bestanden kan weergeven wanneer je erop klikt.

Voor speciale zoekcriteria voegt UltraSearch zelf een kolom toe.

Filteren

Sorteren is een goed hulpmiddel wanneer je door een lange lijst met zoekresultaten moet navigeren. Een alternatief is de lijst inkorten door filters te gebruiken. Ook hiervoor biedt UltraSearch de nodige opties.

De filters vind je logischerwijs op het tabblad Filters. Daar zie je dat filteren op bestandsgrootte en datum alleen beschikbaar is voor betalende gebruikers. In de gratis versie kun je wel gebruikmaken van twee andere filters: het Uitsluitingsfilter en Filter op bestandstype. Beide vind je ook op het tabblad Start.

Het tabblad Filters bevat nog een ander nuttig onderdeel, namelijk het vakje Umlauts/accenten negeren. Vink je dat aan, dan zal UltraSearch ook bestanden vinden waarin geen accent is gebruikt, dus zoeken op München vindt dan ook Munchen. Dit gaat overigens wel ten koste van de snelheid.

Uitsluiten

Klik je op Uitsluitingsfilter, dan zie je twee opties: Gebruik filter en Pas het filter aan. We hebben nog geen filter gemaakt, dus die laatste hebben we nodig. Zoals je ziet, zijn er standaard al twee items ingevuld. Hiermee slaat UltraSearch onder andere bestanden in de Prullenbak over bij zijn zoekacties.

Klik je op Toevoegen, dan verschijnt er een nieuwe regel. Bij Patroon kun je vervolgens een uitdrukking invullen. Dat kan een letterlijke tekst zijn, maar je kunt ook de bekende jokertekens * en ? gebruiken. Je kunt zelfs zogeheten reguliere expressies gebruiken waarmee je allerlei zoekpatronen kunt maken, zoals [0-9]{2} waarmee je een groep van twee willekeurige cijfers definieert.

Zo’n zoekpatroon kun je gebruiken voor de items in de lijst van de kolom Vergelijk met, bijvoorbeeld Volledig pad of alleen Bestandsnaam. In de kolom Type geef je aan hoe het zoekpatroon moet worden gelezen: als Jokerteken, Reguliere Expressie of Exacte overeenkomst. Zo zal *.exe in combinatie met Volledig pad en Jokerteken álle exe-bestanden uit de lijst met zoekresultaten verwijderen, ongeacht hun locatie.

Het filter ongedaan maken doe je door nogmaals op het filterpictogram te klikken. Aan een groen vinkje zie je of het dan wel of niet actief is.

Je kunt zoekresultaten beperken via allerlei uitsluitingscriteria.

Bestandstype

Je kunt uiteraard zoekacties beperken tot een specifiek bestandstype, bijvoorbeeld met *.mp3, maar dan krijg je alleen dat type te zien. Wil je ook muziekbestanden in andere formaten vinden, dan zou je een complexe zoekopdracht moeten samenstellen. Vaak is dat niet nodig, omdat UltraSearch je helpt met de functie Filter op bestandstype.

Wanneer je op het driehoekje onder dat pictogram klikt, zie je een lijst met allerlei soorten bestanden. Kies je er daarvan een, bijvoorbeeld Audiobestanden, dan zal UltraSearch je zoekresultaten zo filteren dat alleen nog bestanden van dat type worden getoond.

Om uit te vinden welke bestanden UltraSearch per categorie kent, klik je op Bestandstypen configureren. Daar zie je bijvoorbeeld bij Audiobestanden een lange lijst met extensies. Daar missen we echter het bestandstype .ape (het compressieformaat van de populaire audiobeheerder MediaMonkey). Dat is eenvoudig op te lossen: typ de extensie in het vak onder Bijbehorende extensies *.ape en klik op Bestandsextensie toevoegen.

In dit venster kun je desgewenst ook extensies en categorieën verwijderen en nieuwe categorieën aanmaken.

Als het filter voor bestandstypen aanstaat, zie je geen vinkje. In plaats daarvan zie je boven de schijfstations Filters: gevolgd door de naam van het actieve filter.

Voor filteren op bestandstype kent UltraSearch per type heel veel extensies.

Samengesteld

We hebben ons tot nu toe alleen beziggehouden met simpele zoekopdrachten. Via het pictogram Query Composer op het tabblad Start kun je ook complexere opdrachten samenstellen.

Waar * bijvoorbeeld willekeurige combinaties van karakters vindt, kun je hier specifiek vragen om begin- en eindletters. Zet je bijvoorbeeld een a bij Begint met en een z bij Eindigt op, dan vind je alles wat daaraan voldoet, van az tot allemaal gecomprimeerde bestanden.7z.

Zet je een vinkje bij de bovenste Is niet, dan vindt UltraSearch nog steeds alles wat eindigt op een z, maar juist niet begint met een a.

Je kunt deze criteria combineren met losse extensies en de hiervoor genoemde bestandsgroepen. Ook kun je kiezen of de resultaten moeten voldoen aan alle criteria (EN) of aan minstens één criterium (OF).

Merk tot slot op dat je hier ook kunt zoeken op Inhoud van bestand. UltraSearch kan weliswaar bepaalde bestandstypen doorzoeken (zoals txt, docx en pdf), maar omdat het programma niets indexeert, is dat tijdrovend. Als je deze optie gebruikt, dan doe je dat het liefst binnen niet al te grote mappen. Beter is het om daarvoor Anytxt Searcher te gebruiken.

Met de Query Composer stel je complexere zoekopdrachten samen.

Anytxt Searcher

Anytxt installeren

Om Anytxt Searcher, kortweg Anytxt, te installeren, klik je bovenin op Download en vervolgens onder Master op AnyTXT Searcher OCR Installer.exe (214 MB) om deze te downloaden. Deze versie heeft als voordeel dat hij door middel van OCR ook teksten in plaatjes kan herkennen.

Start het installatiebestand, accepteer de gebruiksvoorwaarden en klik verder door de procedure, die geen bijzonderheden kent. Na de installatie gaat Anytxt automatisch je bestanden indexeren en de eerste keer is het programma daar wel even zoet mee. Houd er rekening mee dat het indexbestand (dat standaard wordt opgeslagen op je C:\-schijf) flink kan groeien. Bij ons duurde het indexeren de eerste keer enkele uren en sloeg het programma ruim 30 GB aan data op.

Je kunt Anytxt tijdens het indexeren wel al starten via het Startmenu of het pictogram op het Bureaublad, maar je krijgt dan een waarschuwing dat zoekresultaten niet volledig zullen zijn. Het best wacht je daarom tot de klus geklaard is. 

Eerste zoekopdracht

Wanneer je Anytxt voor de eerste keer start, klik je op het menu Options / Language / Nederlands. Het programma wil nu opnieuw starten en daarna kun je de versie in onze taal gebruiken. Helaas is de vertaling niet honderd procent compleet, maar goed genoeg. Heb je toch liever Engels, dan schakel je via het menu Keuze weer terug.

Links bovenin zie je een zoekvak waar je je eerste zoekopdracht kunt geven, gevolgd door Enter. Wij kiezen weer voor het woord help.

Net als bij UltraSearch krijgen we razendsnel een lange lijst met zoekresultaten, maar nu gaat het om bestanden waarbinnen het gevraagde woord is aangetroffen. Ook met dit programma kunnen we de resultaten sorteren met bijvoorbeeld een klik op Pad.

Wanneer we een van de bestanden aanklikken, verschijnt in het venster rechts een weergave van de inhoud waarin het gezochte woord gemarkeerd is. Zet je de cursor boven een naam, dan zie je iets dergelijks ook als pop-up.

Teksten doorzoeken was nog nooit zo eenvoudig.

Meer informatie

Het rechtervenster waarin je de locatie van een gevonden woord ziet, bevat zelf ook weer een zoekvak. Hiermee kun je desgewenst in de geopende tekst nog een ander woord zoeken.

Ook zal het regelmatig voorkomen dat een woord meerdere keren voorkomt in een tekst. Je kunt dan op elk gevonden exemplaar dubbelklikken in de zoekboom om het in de context te zien. Ook voor een tweede zoekterm maakt Anytxt zo’n zoekboom.

Onderaan het rechtervenster zie je drie knoppen, waarvan Search results actief is. Klik je ernaast op Attribute, dan krijg je uitgebreide informatie over het geselecteerde bestand. Klik je op Lexical frequency, dan toont Anytxt alle geïndexeerde woorden in het gekozen bestand, vergelijkbaar met het trefwoordenregister in een boek.

Op elk van die woorden kun je met rechts klikken, om daarna bijvoorbeeld te kiezen voor Search in This File, zodat je altijd over een register beschikt, ook in documenten die dat van zichzelf niet hebben.

Vind eenvoudig elke treffer van meerdere zoektermen.

Geavanceerd zoeken

Zoals je kunt zien, heet de standaard zoekmodus Onnauwkeurig Vergelijking. Dat betekent dat een zoektocht naar ‘help’ bijvoorbeeld ook ‘helpt’ en ‘behelpen’ vindt.

Klik je op het driehoekje erachter en kies je Volledige Vergelijking, dan kun je de zoekopdracht opnieuw uitvoeren en krijg je alleen resultaten voor het exacte woord.

De derde modus die je kunt kiezen heet Advanced Search. Daarmee kun je complexe zoekopdrachten samenstellen met behulp van & (AND), | (OR) en ! (NOT), zoals love & peace !war.

Zoek teksten die wel de woorden ‘love’ en ‘peace’ bevatten, maar niet het woord ‘war’. 

Indexeren

Anytxt indexeert standaard al je schijven voor allerlei bestandstypen, zoals tekst- en Office-documenten, en e-books in vele formaten. Het menu Keuze / Indexbeheerder / Bestandstype toont de geïndexeerde bestandstypen. Voor elk daarvan kun je opgeven welke mappen wel of juist niet geïndexeerd moeten worden, door te klikken op Bewerken.

Standaard sluit Anytxt een aantal systeemmappen uit (alleen Exclusief). Via Toevoegen kun je deze lijst uitbreiden, bijvoorbeeld om een back-upschijf uit te sluiten. Je kunt ook kiezen voor alleen Inclusief om juist uitsluitend opgegeven mappen te indexeren.

Ook kun je in de Indexbeheerder het automatisch indexeren uitzetten (Update op / Nooit), en de index zo nu en dan bijwerken met Update Nu om het systeem wat minder te belasten.

Je hebt volledige controle over welke mappen wel en niet geïndexeerd worden.

Een NAS heeft genoeg ruimte voor je groeiende collectie bestanden

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.