Soms zie je door de bomen het bos niet meer met al die tienduizenden bestanden. TagSpaces helpt je om er wat meer organisatie in aan te brengen.

Sommige bestandstypen hebben een structuur die het mogelijk maakt om er informatie over het bestand in op te slaan, zogeheten metagegevens. We kennen dat bij foto’s in de vorm van exif-data waarin technische gegevens, zoals sluitertijd en diafragma, worden vastgelegd en natuurlijk in de uitgebreide tags waarmee je de muziek in een mp3’tje kunt identificeren. Windows kan deze metadata ook lezen, zodat je criteria daarin ook kunt gebruiken om bestanden te sorteren in Verkenner. Dat alles is reuzehandig, maar werkt alleen voor een beperkt aantal zeer specifieke bestandsformaten.

En hier komt TagSpaces om de hoek kijken. Dit programma biedt een universeel systeem om elk type bestand van metadata te voorzien op welke manier je maar wilt. En dat is nog maar het begin.

Installeren

Om te beginnen, download TagSpaces. Zoals je ziet, zijn er meerdere varianten beschikbaar, maar wij gaan aan de slag met de gratis Lite-versie. We klikken op Download for Windows: op moment van schrijven daarmee het bestand tagspaces-win-x64-5.2.5.exe gedownload (112 MB). We voeren dit programmabestand uit, gaan akkoord met de voorwaarden en klikken door de installatie (deze heeft geen bijzonderheden).

Aan het eind wordt TagSpaces gestart en kunnen we het programma gaan configureren. Wij kiezen met Dark voor het donkere thema voor de interface, dat vinden we minder vermoeiend voor onze ogen. Kies Light als je liever een lichte achtergrond wilt. Klik daarna op Next.

Bij de eerste start moeten we wat zaken configureren.

Instellen

Met TagSpaces kun je elk type bestand van trefwoorden (tags) voorzien en op het volgende scherm stel je in hoe deze worden opgeslagen. Met de standaard-instelling gebeurt dit tussen rechte haken als onderdeel van de bestandsnaam. De lengte van bestandsnamen heeft in Windows echter een maximum, zodat je problemen kunt krijgen als je al bestanden met zeer lange namen hebt of als je veel tags toevoegt. Wij geven daarom de voorkeur aan de andere optie: Use sidecar file.

We klikken weer op Next en zien dan een reclame voor een browserextensie van de makers van TagSpaces die we kunnen overslaan met Next. Tot slot klikken we op Start using TagSpaces. We krijgen dan nogmaals een gebruiksovereenkomst die we accepteren met een klik op I Agree.

Je ziet nu een korte rondleiding waar je desgewenst doorheen kunt klikken via Go Forward en bij de laatste stap Finish.

Locatie toevoegen

Het is in TagSpaces uiteraard niet de bedoeling om al je schijven en mappen van beschrijvingen te voorzien. Het programma is bedoeld om tags te creëren voor bestanden in specifieke locaties. Zo’n locatie voeg je toe via Connect a Location linksboven. Je kunt bijvoorbeeld denken aan de map waarin je al je foto’s in onderliggende mappen bewaart of je hoogste map met documenten.

Wij kiezen voor dit voorbeeld een map met foto’s. We geven als Location name de naam Foto 1. Via Location Path zoeken we de map waarmee we willen gaan werken. De betaalde Pro-versie biedt hier overigens aanvullende mogelijkheden in de vorm van het volledig doorzoekbaar maken van documenten en het monitoren van wijzigingen in de map.

Met een klik op OK wordt de map toegevoegd en omdat het een map met beeld betreft, gaat TagSpaces zelf miniaturen maken.

De eerste map is toegevoegd.

Bekijken

Wat TagSpaces doet wanneer je op een bestand klikt, hangt af van het type. In ons voorbeeld van een map met foto’s verschijnt een nieuw venster waarin de foto wordt uitvergroot. Boven deze foto verschijnen vervolgens allerlei pictogrammen.

Hier kun je bijvoorbeeld een foto fullscreen bekijken of hem in een extern programma openen. Klik je op Open in full width dan krijg je een grote versie te zien en zie je twee pictogrammen waarmee je door de grote foto’s kunt bladeren.

Rechtsonder in het hoofdvenster zie je drie puntjes. Klik je daarop, dan krijg je toegang tot nog meer functies. Zo kun je foto’s roteren of spiegelen, in- en uitzoomen en converteren.

Wat je met bestanden kunt, hangt af van het type. Zo is er een ingebouwde fotoviewer.

Tags koppelen

Het linker pictogram boven de vergroting (Toggle properties) geeft toegang tot de bestandsnaam en de mogelijkheid hem te wijzigen. Daaronder zie je een vak genaamd Tags. Klik je daarop, dan kun je allerlei voorgebakken tags toevoegen door erop te klikken. Zo zijn er bijvoorbeeld tags waarmee je een waardering aan een afbeelding kunt toekennen, of waarmee je kunt aangeven of een foto nog moet worden bewerkt. In de Pro-versie kun je daarnaast een beschrijving toevoegen.

Zodra je tags hebt toegevoegd, verschijnen deze op het miniatuur.

In deze weergave kun je ook met het muiswiel scrollen voor meer mogelijkheden. Zo zie je de bestandsdatum, de grootte en het pad met daarachter de mogelijkheid om een bestand te verplaatsen.

Tags verschijnen ook op miniaturen, zodat je in één oogopslag de status van een bestand ziet.

Tagbibliotheek

Dat de makers van TagSpaces al wat tags hebben verzonnen is natuurlijk leuk, maar vaak zul je ook zelf trefwoorden willen bedenken. Dat is extra onvermijdelijk in de gratis versie, omdat je daarin geen beschrijving aan een bestand kunt koppelen (zoals in de Pro-versie) en dus helemaal aangewezen bent op tags.

Linksonder in het venster zie je zes pictogrammen. Hiervan is standaard het tweede actief (Location Manager, waar je mappen toevoegt en beheert). Rechts daarvan zie je het pictogram Tag Library. Klik je erop, dan verschijnt een overzicht van de tags die al aanwezig zijn.

Je ziet dat ze verschillende kleuren kunnen hebben, maar je ziet ook dat de lijst begint met blauwe tags die je niet zag toen we hierboven een tag aan een bestand koppelden. Dat komt omdat je deze zogeheten Smart Tags helaas alleen in de Pro-versie kunt gebruiken.

De reeds aanwezige tags zijn verdeeld in categorieën.

Taggroep maken

Een handig gebruik van TagSpaces zou kunnen zijn dat je je foto’s voorziet van een tag waarop je het genre ziet, zodat je daarmee uiteindelijk bijvoorbeeld snel portretten, zonsondergangen en andere standaard-scènes kunt vinden. We gaan daarom eerst een taggroep maken.

Klik daarvoor op de drie puntjes achter Tag Library en kies Create Tag Group. Vul bij Tag Group Name de naam Genre in. Kies voor de Default tag background color liefst een achtergrondkleur die nog niet in gebruik is, zodat je straks direct ziet met wat voor soort tag je te maken hebt.

Wij kiezen voor donkerpaars. Daar hoort een lichte tekstkleur bij, waardoor TagSpaces wit voorstelt. Kies je een lichte achtergrond, dan moet je klikken op Default tag text color om zelf een donkere tint voor de tekst te kiezen. Met een klik op OK verschijnt de zojuist gemaakte groep nu onderaan de lijst.

We maken een nieuwe groep met tags om straks foto’s op genre te kunnen taggen.

Lees ook: Foto's organiseren met DigiKam.

Tags toevoegen

Om tags aan een groep toe te voegen, klik je op de drie puntjes achter de naam van de groep, in ons geval Genre. Met Edit Tag Group wijzig je achteraf de instellingen (naam en gebruikte kleuren) van een groep.

Wij kiezen nu Add Tags: je kunt nu zo veel trefwoorden invoeren als je maar wilt om het genre van foto’s mee te beschrijven. Naast de al genoemde zonsondergang en portret kun je denken aan feest, vakantie, voedsel en voertuigen. We adviseren om niet al te specifiek te worden, want dan bevat straks elk genre slechts een handvol foto’s.

Let op: scheid je tags alleen door een komma: spaties zijn niet nodig. Verzin je er later meer, dan kun je ze altijd op dezelfde manier toevoegen. Heb je een tikfout gemaakt, dan klik je op de drie puntjes achter een individuele tag om deze te bewerken (Edit tag) of te verwijderen (Delete tag). Is je taggroep klaar, dan kun je deze gaan gebruiken.

Onze eerste zelfgemaakte groep met tags.

Tags gebruiken

In de paragraaf ‘Tags koppelen’ gaven we een bestand een tag door het bestand te selecteren en vervolgens de eigenschappen te bewerken (Toggle Properties). Tags toevoegen kan ook op een andere manier en die gaan we gebruiken met onze zojuist gemaakte trefwoorden voor genres. Daarvoor selecteren we eerst meerdere afbeeldingen in hetzelfde genre, bijvoorbeeld zonsondergangen, met Ctrl+Linkermuisknop.

Vervolgens klikken we boven de miniaturen op het pictogram Tag selected entries (Ctrl+T kan ook). We zien dan een lijst met geselecteerde bestanden en met een klik in het vak Select tags kunnen we daaraan het gewenste trefwoord toekennen. Tot slot klikken we op Add tags en zien ze dan op de miniaturen verschijnen.

We kunnen tags aan meerdere bestanden tegelijk toevoegen.

Zoeken

Het hele doel van tags is natuurlijk dat we daarmee snel bepaalde bestanden kunnen terugvinden. Om deze functie te gebruiken, activeren we in het linkervenster weer de Tag Library (derde pictogram). Vervolgens scrollen we omlaag tot we de groep Genre zien.

Wij hebben onze categorieën in willekeurige volgorde ingevoerd. Klik op de drie puntjes achter Genre en kies voor Sort Tag Group om ze op alfabetische volgorde te zetten, iets wat je uiteraard moet herhalen als je in de toekomst nieuwe tags aan een groep toevoegt.

Nu kunnen we in onze geordende groep snel de gewenste tag vinden. We klikken op de drie puntjes achter Zonsondergang en kiezen Show Files With This Tag. In het miniaturenvenster verschijnen nu alleen foto’s die van deze tag zijn voorzien.

Vind je heel veel bestanden, dan kun je uiteraard ook meerdere tags opgeven om de zoekresultaten te verfijnen.

Tags gebruiken om specifieke bestanden snel terug te vinden.

Locaties beheren

Het eerste wat we na installatie deden, was het toevoegen van een locatie. We gaven daarbij al aan dat dat de hoogst mogelijke map moet zijn waarbinnen je een bepaald soort bestanden bewaart. De reden daarvoor heeft te maken met het zoeken op tags zoals we dat zojuist deden.

Dit zoeken gebeurt binnen de locatie die je het laatst hebt gekozen in Location Manager.

Stel nu dat je ook een map met Word-documenten hebt toegevoegd als locatie. Je zou als je die geselecteerd hebt niets vinden voor de tag Zonsondergang, terwijl er wel bestanden met die tag bestaan. Wil je heel veel verschillende soorten bestanden in één keer kunnen doorzoeken, dan moet je dus zorgen dat ze zich in één map bevinden.

Bestandstypen

Voor heel wat bestandstypen bekijk je binnen TagSpaces een (grote) preview. Dat dit voor afbeeldingen werkt zag je in deze workshop, maar het programma ondersteunt veel meer formaten. Dat gebeurt deels via een ingebouwde viewer en deels via extensies (zie TagSpaces Extensions). Dit is nog maar het begin van de mogelijkheden van dit interessante programma. Er valt nog genoeg zelf te ontdekken!

De Enchant 1100 is de nieuwste top-soundbar van Harman Kardon. Ondersteuning voor Dolby Atmos en een streepje Scandi-design maken het een interessante optie.

De grotere Enchant 1100 soundbar werd begin dit jaar samen met de kleinere Enchant 900 voorgesteld. Het is een echt topmodel dat veel speakers inzet om omhullende 3D-geluid te bieden, inclusief twee aan de bovenzijde. Dit is niet de eerste of enige soundbar van Harman Kardon die de naam 'Enchant' draagt, maar eigenlijk lijkt hij meer op de voorgaande Citation-reeks van Harman Kardon. Citation was bedoeld als een volledig antwoord op Sonos, met multiroom-functionaliteit en met een design dat luxueuze textiel van Kvadrat toepaste. 

De Enchant 1100 neemt veel van de Citation-eigenschappen over, waaronder het design (maar zonder Kvadrat-stofjes) en de uitbreidbaarheid. Hij gebruikt ook een knappe techniek van Harman, Multibeam, om geluid breed de kamer in te sturen. Met ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X, veel streamingopties, een extra HDMI-ingang (geschikt voor 4K en Dolby Vision) en uitbreidingsopties spreken we hier over een veelzijdige soundbar. 

©Jamie Biesemans

Uitbreiden met speakers kan

Wie meer wil, kan de Enchant 1100 uitbreiden met de Enchant Sub (adviesprijs 399 euro) en/of een paar Enchant-draadloze speakers (adviesprijs 229 euro/stuk). Het is daarmee een directe uitdager van de Sonos Arc Ultra, nog een topmodel dat je op eigen tempo kunt uitbreiden met extra speakers. De Harman Kardon is wel nog iets scherper geprijsd. Het koppelen met speakers in andere kamers kan via Google Cast of AirPlay 2. Een pluspunt: dat kan ook met luidsprekers van verschillende merken.

Zacht en harmonieus design

Ontsnappen aan de klassieke balkvorm van een soundbar doet de Enchant 1100 niet. Maar omdat de afgeronde behuizing helemaal bedekt is door een fraai zwart stofje en verder geen opvallende elementen toont, verdwijnt hij netjes in de achtergrond. Minimalisme ten top, totdat je het volume of een optie aanpast. Dan zie je een grote display in een coole dotmatrix-stijl oplichten. Dat zorgt dan weer voor vleugje retro-gevoel. In tegenstelling tot bij de Citation-soundbars, lijkt er deze keer geen lichtgrijze versie te bestaan.

Onder het strakke uiterlijk zitten aardig wat speakers verborgen: elf stuks. Twee daarvan zitten bovenaan en zorgen voor de driedimensionale geluidservaring. De Enchant 1100 is slechts 6,5 cm hoog en kan dus bij een tv op een voet geplaatst worden. Maar het beste resultaat krijg je als je hem 10 à 20 cm vóór het scherm zet, zodat de bovenliggende speakers vrij naar het plafond gericht zijn. Ook de zijkanten moeten helemaal vrij blijven. Aan elke zijde is er een opening waar je een speaker kunt zien; die zorgen voor een heel breed geluidsbeeld rond de tv.

©Harman Kardon

Aan weerszijden is er een opening met een tweeter die schuin gemonteerd is.

Ontspannen kan ook

In de doos vind je een kleine afstandsbediening, maar je kunt ook de Harman Kardon One-app gebruiken. Welke optie je ook kiest: het volume regelen, een aantal audio-instellingen veranderen en muziek pauzeren zijn mogelijk. Een unieke optie heet Moment, dat zelfs zijn eigen knop op de remote heeft.

Als je hierop drukt, rollen er uit de soundbar rustgevend geluiden. Je kunt via de app kiezen of je dan even kunt relaxen met het geluid van regen, een bos of de zee. Misschien wel leuk voor meditatieoefeningen, maar wel een apart iets om zo'n prominente plek te geven.

Muziek spelen kan op vele manieren

In een app kun je muziek en internetradio afspelen van bepaalde diensten, waaronder Amazon Music, Napster, Qobuz, Tidal en TuneIn. Bij Amazon en Tidal wordt zelfs het afspelen van muziek in Dolby Atmos-formaat ondersteund, dat kom je zelden tegen.

In het lijstje ontbreken natuurlijk heel wat belangrijke diensten, zoals Apple Music of Spotify. Ze afspelen kan echter makkelijk via AirPlay, Chromecast of Spotify Connect. De soundbar kan ook bediend worden met Roon, de audiofiele muzieksoftware van een Harman Kardon-zusterbedrijf die vooral in de hifi-wereld wordt gebruikt. Ten slotte is de Enchant 1100 uitgerust met bluetooth. Manieren genoeg dus om muziek af te spelen.

Eenvoudige installatie

Het instellen van de Enchant 1100 gebeurt via de One-app. Een visueel stappenplan maakt het heel eenvoudig. Wat je ook in de app (of via de remote) kunt doen is het geluid "kalibreren". De soundbar verspreidt dan twintig seconden luide testgeluiden om zo de woonkamer te leren kennen. Na deze meting wordt de weergave aanpast zodat de soundbar beter klinkt. Zo'n functie wordt stilaan standaard op een high-end soundbar; hier blijkt het zeer effectief in het balanceren van bassen en helderheid. 

©Jamie Biesemans

In de Harman Kardon One-app vind je heldere uitleg.

Geslaagd in 3D

Bij het bekijken van demovideo's van Dolby en een aantal filmfragmenten valt in de eerste plaats de zuivere weergave van de Enchant 1100 op. Het klinkt luchtig en ruim, waardoor geluidseffecten los in de kamer verschijnen. Bij de Shattered-demo bewegen de geluiden van brekend glas echt van rechts naar ver links.

©Jamie Biesemans

De Enchant 1100 heeft goede dialogenweergave.

Ook bij drukke actiescènes, zoals tijdens de finale veldslag op Scarif in Star Wars: Rogue One – waarvan Andor op Disney+ de prequel vormt – houdt de Harman Kardon een goede controle. Het is een goed resultaat dat vooral heel detailrijk en gebalanceerd overkomt, met name na de kalibratie. Wel is het in onze woonkamer wat minder 'cinematisch' (of je mag ook zeggen 'bombastisch') bij bijvoorbeeld de race in Ready Player One. Je wordt wel omgeven door geluid, inclusief hoog boven de tv, dat wel. Maar het is niet zo knallend of dynamisch als bij bijvoorbeeld JBL.

Een subwoofer erbij of niet?

Het toevoegen van een subwoofer of extra speakers kan daar iets aan doen. Dat verloopt eveneens via de app. Je hebt er wel even tijd voor nodig, want elk toestel moet met de wifi verbonden worden. Vervolgens moet er nog een update worden geïnstalleerd, wat ook even kan duren. Ten slotte combineer je bijvoorbeeld de Enchant 1100 met de Enchant Sub via de app. Dat ging tijdens het testen vlot, en de app maakt het proces ook heel transparant. Wel spijtig: de kalibratiefunctie werkt niet langer als je een sub toevoegt aan een soundbar. Hopelijk komt die mogelijkheid er nog.

©JORDI HUISMAN

De Enchant Sub zet je bij voorkeur naast de soundbar.

Mét Enchant Sub wordt de Enchant 1100 een stukje spectaculairder, al blijft het vooral het mooie detail en de controle die indruk maken bij het zeer intense vuurgevecht in het Witte Huis in Civil War. Dit zijn goede prestaties, ook voor gaming. Toch is de stap naar een extra sub geen verplichting. De Enchant Sub is niet zo krachtig of verfijnd, dus in een kleinere woonkamer ga je aan de soundbar zelf voldoende hebben. Positief wel is dat die Sub vergeleken met optionele subs bij sommige concurrenten relatief goedkoop is.

Conclusie

De Enchant 1100 is een soundbar die zeer gelikt oogt en sterk presteert. Kamervullend de soundtrack van een film of tv-serie neerzetten doet hij goed, net als muziek afspelen. Zonder extra apparaten levert de Harman Kardon al een topprestatie, waarbij detail en helderheid de grootste troeven zijn. Spraak en geluidseffecten klinken duidelijk en zijn goed gepositioneerd. Al mag het niet een basmonster zijn, je wordt goed ondergedompeld in een film.

Vind je dat Chrome af en toe traag presteert en ervaar je zelfs vastlopers? De efficiëntiemodus van Windows 11 is mogelijk de boosdoener. Gelukkig kun je die uitschakelen. We geven je een plan van aanpak waarmee Chrome een heel stuk sneller werkt en reageert.

De efficiëntiemodus is bedoeld om langer te kunnen werken met een volle accu, om minder ventilatorgeluid te produceren en betere prestaties te halen. De functie werd geïntroduceerd in Windows 11. Het is een systeemfunctie die automatisch het brongebruik van apps aanpast op basis van hun gebruik en prioriteit. Deze modus staat standaard ingeschakeld voor bepaalde applicaties zoals Chrome.

Wanneer je bijvoorbeeld meerdere tabbladen in Chrome hebt geopend, terwijl je er slechts één gebruikt, dan kan de efficiëntiemodus een aantal tabbladen in rust zetten. Hierdoor komen die in een energiebesparende stand te staan. Nadeel is dat deze tabbladen mogelijk niet langer worden bijgewerkt, of zelfs helemaal niet meer reageren wanneer je ernaar overschakelt. Wat aanvankelijk bedoeld is als een voordeel, pakt hierdoor soms uit als hinderlijk. Extra geheugen dat wordt vrijgemaakt lijkt op het eerste gezicht interessant, maar als hierdoor browsertabbladen niet laden of websites crashen dan is dit behoorlijk irritant. Tijd om hier wat aan te gaan doen.

Eerst controleren

We gaan eerst controleren of de efficiëntiemodus inderdaad is ingeschakeld en of die zijn werk doet. Heb je Windows 11 geüpdatet naar versie 22H2 of hoger, dan is de kans groot dat de efficiëntiemodus in Google Chrome al actief is. Controleer dit met Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op de taakbalk en selecteer Taakbeheer.

In de app die opent, zoek je nu het proces Google Chrome. Klik op het pijltje ernaast om deze groep uit te vouwen. In de kolom Status staat Efficiëntiemodus naast alle processen waarvoor deze functie is ingeschakeld. Wanneer je dit label aantreft, weet je dat deze modus over het algemeen actief is voor Google Chrome. De efficiëntiemodus is ook herkenbaar aan een pictogram van een groen blaadje.

Het groene blaadje geeft aan dat bij deze processen de efficiëntiemodus actief is.

Efficiëntiemodus uit

Je kunt de efficiëntiemodus voor Google Chrome in Windows 11 tijdelijk uitschakelen in Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op een van de subprocessen waar de waarde Efficiëntiemodus in de kolom Status te zien is. Klik daarna met de rechtermuisknop op het label Efficiëntiemodus om het vinkje weg te halen. Herhaal deze stap bij alle Chrome-subprocessen waar de efficiëntiemodus actief is, tot in de groep Google Chrome geen enkel groen blaadje meer staat. Hierdoor wordt de efficiëntiemodus voor deze subprocessen tijdelijk uitgeschakeld.

De proceslijst verandert en wordt continu bijgewerkt wanneer je nieuwe tabbladen opent en sluit. Het is dus mogelijk dat je deze stappen meerdere keren moet herhalen om ervoor te zorgen dat de wijzigingen van kracht blijven. Ook als je Chrome later sluit en opnieuw start, wordt de modus opnieuw ingeschakeld. Hetzelfde geldt wanneer je de pc opnieuw opstart.

Haal het vinkje weg bij Efficiëntiemodus.

Twee versies

Als je de vorige methode niet elke keer opnieuw wilt herhalen nadat je Google Chrome hebt gestart, dan kun je werken met Chrome-snelkoppelingen. In dit voorbeeld gebruik je een snelkoppeling om Chrome in de standaardinstelling (met de efficiëntiemodus actief) te gebruiken en daarnaast maak je een snelkoppeling om Chrome te gebruiken zónder de efficiëntiemodus.

Begin met het plaatsen van een snelkoppeling voor Chrome op het bureaublad. Binnen Windows 11 verloopt dat anders dan in Windows 10. Klik op Start en selecteer rechtsboven de optie Alles. Hiermee verschijnt er een alfabetische lijst met alle apps. Zoek Google Chrome en sleep dit pictogram naar het bureaublad. Daar is de eerste snelkoppeling. Klik met rechts op deze snelkoppeling en kies Kopiëren. Daarna klik je op het bureaublad met rechts en je selecteert Plakken.

Sleep een snelkoppeling op het bureaublad vanuit Alle apps.

Zonder efficiëntiemodus

Zo, vanaf nu heb je twee snelkoppelingen voor Chrome op het bureaublad. Bij de tweede verander je de naam bijvoorbeeld in Google Chrome zonder efficiëntiemodus. Klik met de rechtermuisknop op deze tweede snelkoppeling en kies Eigenschappen in het contextmenu. Klik in het venster Eigenschappen / Snelkoppeling op het veld Doel. Daar zie je het pad: C:\Program Files\Google\Chrome\Application\chrome.exe. Voeg daar de volgende opdracht aan toe. Zet de cursor achter chrome.exe, plaats een spatie en daarachter typ of plak je --disable-features=UseEcoQoSForBackgroundProcess. Het totale pad ziet er dus als volgt uit:

Klik op Toepassen in de rechterbenedenhoek van het venster. Door deze toevoeging schakel je de Eco QoS (Eco Quality of Service) voor achtergrondprocessen uit. Hierdoor gebruikt Chrome niet langer de functie die is ontworpen om het energieverbruik te optimaliseren. Windows vraagt je in sommige gevallen om de beheerrechten te verlenen om door te kunnen gaan. Klik dan gewoon op Doorgaan. Sluit het venster Eigenschappen van Google Chrome als je klaar bent. Start nu Google Chrome opnieuw op.

Wijzig de gegevens in het veld Doel.

Controle

Om te controleren of de functie is uitgeschakeld open je de snelkoppeling zonder efficiëntiemodus. Typ in het adresvak chrome://version en druk op Enter. Hierdoor zullen de details van Chrome op je pc in beeld komen. En daar zul je de opdrachtparameters lezen die je zojuist hebt toegevoegd. Als je Chrome opent vanaf de eerste snelkoppeling (met efficiëntiemodus) en je typt chrome://version, dan zul je deze parameters niet terugvinden. Ook wanneer je het oorspronkelijke Chrome-uitvoerbare bestand start vanuit de map C:\Program Files\Google\Chrome\Application zul je ontdekken dat de efficiëntiemodus nog steeds aan staat.

Deze aanpassing schakelt de efficiëntiemodus alleen uit als je Chrome start vanuit de bewerkte snelkoppeling.

Geheugenbesparing uitzetten

Behalve de efficiëntiemodus gebruikt Chrome ook functies voor geheugen- en energiebesparing. Beide verminderen het stroomverbruik van de browser door bepaalde functies en mogelijkheden te beperken, maar ze kunnen ook de browserprestaties vertragen. Om ze uit te schakelen, tik je op de drie puntjes in de rechterbovenhoek en ga je via Instellingen naar Prestaties. Je kunt ook in het adresvak chrome://settings/performance typen en dan op Enter drukken. Hiermee kom je op het tabblad Prestaties. In dit tabblad kun je de schuifjes bij Geheugen / Geheugenbesparing en Voeding / Energiebesparing uitschakelen.

Deze laatste optie is alleen beschikbaar op Chrome die op een laptop draait. Een van de bekende problemen van Geheugenbesparing is dat het tabblad automatisch bevriest of opnieuw gaat laden wanneer je ernaar teruggaat. Energiebesparing kan ook de oorzaak zijn dat de visuele effecten in de browser worden beperkt. Hierdoor zal bijvoorbeeld smooth scrolling niet meer werken en ook videoframerates kunnen hierdoor vertragen.

Probeer Geheugenbesparing uit te zetten en kijk of het probleem hiermee is opgelost.

Sluit ongebruikte tabs

Chrome opent voor elk tabblad zijn eigen proces. Als er veel tabbladen openstaan, dan verbruiken die veel geheugen, wat kan leiden tot vertraging. Om te weten hoeveel systeembronnen Chrome aanspreekt, ga je naar Taakbeheer en bekijk je het lopende verbruik. De oplossing is simpel: sluit onnodige tabbladen om te zien of Chrome hierdoor sneller wordt.

Alle open tabbladen spreken gezamenlijk veel geheugen aan.

Cache en cookies wissen

Wanneer je de Chrome-browser lang gebruikt, verzamel je heel wat gegevens in de browsercache en ook veel cookies, wat de browser kan vertragen. Je kunt dit probleem oplossen door de browsegegevens te wissen. Klik op de drie puntjes in de rechterbovenhoek van de browser. Selecteer Browsegegevens wissen. Vervolgens selecteer je de vakjes Cache en Cookies en je klikt op Gegevens wissen. Als dat is gebeurd, start je Chrome opnieuw op en kijk je of het programma nog steeds traag is.

De gecachte afbeeldingen en bestanden nemen 320 MB in beslag.