ID.nl logo
Zo beveilig je je bestanden, schijven en clouddata met encryptie
© PXimport
Huis

Zo beveilig je je bestanden, schijven en clouddata met encryptie

Privacygevoelige gegevens houd je natuurlijk het liefste voor jezelf en daar heb je ook alle recht toe. De beste manier om je data af te schermen is stevige encryptie. In dit artikel tonen we je hoe je niet alleen afzonderlijke mappen en bestanden op je pc beveiligt, maar ook complete (systeem)schijven, usb-sticks en je data in de cloud.

Wanneer je op internet naar tools zoekt om data weg te houden van pottenkijkers kom je vaak uit bij technieken die je gegevens op een of andere manier aan het oog onttrekken. Dat gaat van eenvoudige ingrepen als het (tijdelijk) weghalen van een stationsletter in de module Schijfbeheer van Windows, over het toepassen van ADS (alternate data streams), tot commerciële tools met een fraaie grafische interface zoals Secret Disk of Wise Folder Hider.

Al deze methodes hebben met elkaar gemeen dat de eigenlijke data-inhoud onveranderd blijft; alleen de toegang wordt op een of andere manier gemaskeerd. Deze aanpak biedt alleen onvoldoende garanties (zie ook kadertekst).

Vooralsnog de beste manier om je data echt ontoegankelijk te maken voor onbevoegden is betrouwbare encryptie. In dit artikel focussen we ons daarom op (gratis) tools die zich van beproefde encryptiealgoritmes bedienen. We bekijken eerst enkele oplossingen om afzonderlijke mappen en bestanden te versleutelen. Vervolgens gaan we na hoe je complete (systeem)partities en usb-sticks encrypteert en ten slotte reiken we je ook een tool aan waarmee je je data bij diverse cloudopslagproviders veilig stelt.

©PXimport

Security by obscurity

Er bestaan diverse tools die bedoeld zijn om je gegevens af te schermen tegen onbevoegden. Jammer genoeg zitten er ook heel wat applicaties tussen die slechts schijnveiligheid bieden. Het gaat dan meestal om propriëtaire technieken die je data op een of andere manier trachten te verbergen (security by obscurity). Eén voorbeeld slechts: Secret Disk. Deze tool brengt je data onder in een virtuele map die in principe alleen zichtbaar wordt met het juiste wachtwoord. Met een gratis tool als Process Monitor kom je al snel achter de locatie van deze verborgen map uit (C:\Users\

©PXimport

01 AES Crypt

Een van de betere tools om afzonderlijke mappen en bestanden te versleutelen is het gratis AES Crypt (beschikbaar voor Windows 32- en 64 bit, macOS en Linux). Dat heeft natuurlijk veel te maken met het gebruikte encryptiealgoritme: 256 bit Advanced Encryption Standard, dat officieel is goedgekeurd door het NIST (National Institute of Standards and Technology). Bovendien is de broncode van AES Crypt openbaar gemaakt, wat maakt dat iedereen op potentiële achterdeuren kan controleren.

Na de installatie tref je AES Crypt aan in het contextmenu van de Verkenner: klik met de rechtermuisknop op een bestand(sselectie) en kies AES Encrypt. Geef tweemaal een sterk wachtwoord op en bevestig met OK. Nu wordt een versleuteld exemplaar van je bestand(en) aangemaakt met de extensie aes. Houd er wel rekening mee dat je desgewenst zelf de originele data nog moet verwijderen. Je decrypteert je data op vergelijkbare manier: klik zo’n aes-bestand met de rechtermuisknop aan, kies AES Decrypt en vul het betreffende wachtwoord in. AES Crypt laat zich overigens ook vanaf de opdrachtregel aansturen.

©PXimport

02 Challenger: standaard

De gratis tool Challenger is iets complexer maar ook flexibeler. Het programma is alleen beschikbaar voor Windows; de gratis versie maakt gebruik van 128bit-versleuteling. Tijdens de setup kun je kiezen tussen een daadwerkelijke installatie of een portable versie. Deze laatste biedt het voordeel dat die zich ook vanaf een usb-stick laat bedienen.

Bij de eerste opstart vul je als start-password het standaardwachtwoord Berlin in. Na je bevestiging verschijnt een nieuw dialoogvenster. Druk hier op de knop Manage passphrases, selecteer Channel A – Masterphrase en klik op New, waarna je een sterk wachtwoord invult (2x). Bevestig met OK en met Close. Je komt nu terecht in het hoofdvenster waar je op Activate passphrase klikt en het wachtwoord invult dat je zonet had voorzien.

Je kunt nu de gewenste data versleutelen door de bestanden of zelfs een complete map naar het pictogram Drag&Drop op het hoofdvenster te verslepen. Daarna bevestig je met Encrypt. Gezien op dit moment kanaal (met Passphrase) A actief is, zal Challenger hiervoor automatisch het wachtwoord van dat kanaal gebruiken. De betrokken bestanden krijgen de extensie cha mee en anders dan bij AES Crypt worden meteen ook de originele data ‘gewipet’. Wil je cha-bestanden decrypteren, versleep die dan eveneens naar Drag&Drop, klik op Decrypt en vul het wachtwoord in als daarom wordt gevraagd.

©PXimport

03 Challenger: kanalen

Er zijn in Challenger acht kanalen beschikbaar en elk kanaal kun je zien als een opslagplaats die telkens met een ander wachtwoord wordt beveiligd. Via de knop Manage passphrases koppel je een wachtwoord aan een geselecteerd kanaal. Wil je ook kanaal B gebruiken, dan doe je er wel goed aan het standaardwachtwoord (Berlin) door een eigen exemplaar te vervangen.

Je hebt wellicht opgemerkt dat het bij kanalen A en B om ‘Masterphrase’-kanalen gaat, terwijl de overige kanalen (C tot H) gewone ‘Passphrase’-kanalen zijn. Dat houdt in dat wie het wachtwoord van A en/of B kent, automatisch ook toegang krijgt tot de data die met (het wachtwoord van) een van de andere kanalen zijn versleuteld. Omgekeerd geldt dat niet: het wachtwoord van kanaal C bijvoorbeeld is alleen bruikbaar voor dat ene kanaal. Dat maakt scenario’s mogelijk waarbij ouders of werkgevers een ‘masterphrase’ kennen, maar de kinderen of werknemers alleen een gewone ‘passphrase’.

Ook handig om te weten: het is perfect mogelijk in één keer een station(sletter) met Challenger te versleutelen. De bestanden in dit station worden dan wel afzonderlijk versleuteld.

©PXimport

04 VeraCrypt: volumes

Is het inderdaad je bedoeling een complete schijf(partitie) te encrypteren dan kijk je beter uit naar een tool als het gratis VeraCrypt (beschikbaar voor Windows, macOS en Linux). We bekijken hier de Windows-variant. Veracrypt is de officieuze opvolger van het ter ziele gegane en ooit zo populaire TrueCrypt.

Je kunt met Veracrypt weliswaar ook je systeempartitie versleutelen, maar aangezien je waarschijnlijk vooral je datapartitie wilt beschermen, beperken we ons daartoe.

Na de installatie start je VeraCrypt op en druk je op de knop Maak volume. Selecteer vervolgens Codeer een niet-systeempartitie/station, druk op Volgende en kies Standaard VeraCrypt volume. Een andere mogelijkheid is nog een Verborgen VeraCrypt volume: dat is een volume dat zich geheel binnen een ander, niet-verborgen volume nestelt. Afhankelijk van het wachtwoord dat je opgeeft, zal VeraCrypt het buitenste, niet-verborgen volume koppelen, dan wel het binnenste, verborgen volume. Word je ooit gedwongen het wachtwoord prijs te geven, dan geef je natuurlijk alleen het wachtwoord van het buitenste volume prijs: dat bevat dummy- of niet-privacygevoelige data.

©PXimport

05 VeraCrypt: formatteren

Wij kiezen hier voor een standaard volume. Een volgende stap is logischerwijze het aanduiden van het gewenste volume, dat overigens ook een usb-stick kan zijn. Selecteer na je bevestiging Aanmaken en formatteren gecodeerd volume. Houd er evenwel rekening mee dat eventuele bestaande bestanden worden overschreven met toevallig gegenereerde data! Zo nodig moet je die dus eerst naar een andere locatie veilig stellen en na het aanmaken van het volume terugzetten, zodat je gegevens alsnog worden versleuteld. Druk nogmaals op Volgende en laat gerust AES als Codering Algoritme geselecteerd – een combinatie van meerdere algoritmes is overigens ook mogelijk. Ook het Hash algoritme kun je rustig ingesteld laten op SHA-512. Druk alweer op Volgende (2x) en vul een complex wachtwoord in (2x). Kies Ja indien je bestanden groter dan 4 GB op dit volume wilt plaatsen, zodat VeraCrypt een aangepast bestandssysteem kan voorzien. In het volgende venster beweeg je enkele keren willekeurig met de muisaanwijzer. Eventueel plaats je een vinkje bij Snel formatteren waarna je op Formatteer klikt. Ben je zeker van je zaak, bevestig dan met Ja en wacht tot de formattering is voltooid.

©PXimport

06 VeraCrypt: (ont)koppelen

Bevestig met OK en met Sluiten, waarna je opnieuw in het hoofdvenster van VeraCrypt belandt. In de kolom Station selecteer je een vrije stationsletter en klik je op Selecteer apparaat. Verwijs naar het gewenste volume – dat zich intussen niet meer door de Verkenner laat benaderen; probeer je dat toch, ga dan in elk geval niet in op de suggestie om het te formatteren – en druk op de knop Koppel, waarna je het wachtwoord invult en bevestigt met OK. Even later heeft VeraCrypt je volume aan die stationsletter gekoppeld. Zolang deze koppeling actief is, kun je het volume ook vanuit de Verkenner benaderen: alle data die je hier plaatst, worden automatisch versleuteld. Verbreek je de koppeling met Ontkoppel, dan zijn alle data op dat volume op slag weer ontoegankelijk.

©PXimport

07 VeraCrypt: portable

Zoals vermeld in tip 05 kun je dus ook een complete usb-stick versleutelen met VeraCrypt. Wil je die versleutelde stick ook op andere computers benaderen waar VeraCrypt niet op is geïnstalleerd, dan ga je anders tewerk. Je kiest in de aanmaakwizard dan Maak een gecodeerde bestandscontainer, waarna je bij Volumelocatie een niet bestaande bestandsnaam op de stick invult. Na je bevestiging stel je een geschikte volumegrootte in en volg je de verdere instructies van de wizard.

De stick dient ook nog enkele andere bestanden te bevatten. Zorg dat het volume op de stick is gekoppeld (zie tip 06), open het menu Tools en kies Traveler disk aanmaken. Verwijs naar (de rootmap van) de usb-stick met de knop Bladeren; eventueel vink je de optie Start VeraCrypt aan bij AutoRun configuratie – afhankelijk van de Windows-configuratie op het toestel zal VeraCrypt dan automatisch starten na het inpluggen van de stick. Bevestig met de knop Aanmaken en sluit het venster af. Houd er evenwel rekening mee dat je op het toestel waar je de stick inplugt over administratorrechten moet beschikken om met VeraCrypt in portable modus aan de slag te kunnen.

©PXimport

BitLocker

Beschik je over Windows Pro, Enterprise of Education, dan hoef je niet noodzakelijk een externe tool aan te spreken om een (systeem)partitie of een usb-stick te versleutelen. Je kunt namelijk het standaard meegeleverde BitLocker inzetten. Je activeert deze functie als volgt. Open het Windows Configuratiescherm, ga naar de rubriek Systeem en beveiliging, klik op BitLocker-stationsversleuteling en kies bij het gewenste station BitLocker inschakelen. Kies je voor een verwijderbaar opslagmedium, zoals een usb-stick, dan merk je dat de technologie hier BitLocker To Go heet (what’s in a name). Er verschijnt nu een dialoogvenster waarin je de verdere instructies volgt. Het komt erop neer dat je een wachtwoord invult dat je ergens veilig bewaart en aangeeft of je de volledige schijf dan wel alleen de gebruikte schijfruimte versleutelt. Ten slotte druk je op de knop Met Versleutelen starten. Wil je je systeempartitie versleutelen, dan moet je computer in principe over een TPM-module beschikken. Klaagt BitLocker hierover, dan kun je dat ook wel softwarematig oplossen. Instructies hiervoor vind je online.

©PXimport

08 Usb-stick

Vind je de werkwijze van VeraCrypt iets te omslachtig om je usb-stick veilig te versleutelen, of voorziet je stick niet in een hardwarematige oplossing om je data te versleutelen (beveiligd met een vingerafdruk of met een cijferblok, zoals bij de Corsair Padlock)? Dan kom je ook weg met een tool als Rohos Mini Drive of het al wat oudere SecurStick. In tegenstelling tot het portable VeraCrypt vereisen deze tools geen administratorrechten.

Rohos Mini Drive creëert hiervoor een virtuele, met AES-256 versleutelde partitie die zich, na het intikken van het wachtwoord, via een eigen stationsletter laat benaderen. De gratis versie beperkt je wel tot een partitie van maximaal 8 GB.

SecurStick gaat geheel anders te werk (beschikbaar voor 32- en 64-bit Windows, macOS en Linux). Je plaatst het exe-bestand op je stick en je start het van daaruit op. Je browser opent nu automatisch de lokale pagina http://127.0.0.1/login, gezien SecurStick zich als een WebDAV-server installeert. Zodra je een wachtwoord hebt ingevoerd, wordt een met AES 256-bit versleutelde container op je stick gecreëerd. Na je bevestiging kun je die zowel via je browser (via http://localhost/X) of via de Verkenner benaderen. Deze grootte van de container past zich automatisch aan de daarin geplaatste data aan.

©PXimport

09 Cryptomator: start

De kans is natuurlijk groot dat je niet al je data uitsluitend lokaal bewaart en dat je een of meerdere cloudopslagservices gebruikt. Sommige aanbieders laten je weliswaar toe die data te versleutelen, maar in de meeste gevallen heeft (ook) de aanbieder de decryptiesleutel in handen. Voel je je daar niet zo comfortabel bij, dan kun je een gratis tool als Cryptomator overwegen (beschikbaar voor Windows, macOS, Linux). Die zorgt er namelijk voor dat de gegevens in je lokale synchronisatiemap worden versleuteld voor ze naar de cloudopslagdienst worden verstuurd. We bekijken hier kort de Windows-variant van Cryptomator. De installatie heb je met een paar muisklikken voor elkaar en wanneer je het programma voor de eerste keer opstart is het venster leeg. Logisch, want je moet eerst nog een ‘kluis’ creëren.

©PXimport

10 Cryptomator: kluis

Daartoe klik je het plusknopje aan en selecteer je Maak Nieuwe Kluis. Er verschijnt een Verkenner-venster waarin je naar een map verwijst. Dat kan een standaardmap op je schijf zijn, maar net zo goed een (sub)map binnen de synchronisatiemap van je cloudopslagdienst, zoals Dropbox, OneDrive of Google Drive.

Voorzie een gepaste bestandsnaam voor je kluis, klik op Opslaan, vul een stevig wachtwoord in en bevestig met Creëer kluis. Zodra je nu het wachtwoord invult en Ontgrendel kluis hebt ingedrukt, komt de kluis beschikbaar als virtueel station in de Verkenner. De stationsletter wordt automatisch toegekend, tenzij je via de knop Meer Opties zelf een andere letter voorziet.

Deze functie is trouwens ook via WebDAV beschikbaar: selecteer de kluis, klik het pijltje aan naast Vergrendel kluis en kies Kopieer WebDAV URL. Deze url kun je vervolgens in de adresbalk van je Verkenner plakken. Standaard wordt dat iets als http://localhost:42427/<...>/<naam_van_kluis>, maar via het tandwielpictogram onderaan je kluisoverzicht kun je alsnog het poortnummer aanpassen.

Zodra je op Vergrendel kluis klikt, zie je alleen nog maar met AES 256-bit versleutelde data. Op gelijkaardige manier kun je nu nog andere kluizen creëren, ook voor andere cloudopslagservices.

©PXimport

▼ Volgende artikel
Van FM tot DAB+: zo vind je makkelijk je favoriete zenders op je draagbare radio
© Sanhanat
Huis

Van FM tot DAB+: zo vind je makkelijk je favoriete zenders op je draagbare radio

Een draagbare radio is handig om overal naar muziek, nieuws of je favoriete programma's te luisteren. Maar welke opties heb je om signalen te ontvangen, en hoe zorg je ervoor dat je eenvoudig de juiste zenders vindt? In dit artikel leggen we de verschillende ontvangstmethodes uit en geven we praktische tips om optimaal gebruik te maken van je radio.

In dit artikel lees je over: 📻 Analoge FM 📻 DAB+ 📻 Internetradio 📻 AM-radio Ook krijg je tips voor het makkelijk vinden en opslaan van je favoriete zenders.

Lees ook: Draagbare radio nodig (voor je noodpakket bijvoorbeeld)? Dit zijn je mogelijkheden

Hoe je je favoriete zenders kunt vinden, hangt voor een groot deel af van welk soort ontvangst je radio ondersteunt. Elke methode heeft zo zijn eigen kenmerken en voordelen. We zetten de belangrijkste ontvangstopties voor je op een rij en kijken daarna naar hoe je eenvoudig zenders kunt zoeken en opslaan.

Analoge FM-radio: klassiek maar betrouwbaar

De meeste draagbare radio's ondersteunen FM-ontvangst. Dit analoge systeem is al decennia in gebruik en biedt een breed aanbod aan zenders. FM-signalen zijn vrij sterk en hebben een relatief goede geluidskwaliteit, afhankelijk van de sterkte van het signaal en de locatie van de radio. Het is belangrijk om de antenne volledig uit te schuiven voor de beste ontvangst. Interferentie door andere elektronische apparaten kan storingen veroorzaken, dus het is handig om je radio niet in de buurt te zetten van apparaten zoals wifi-routers of magnetrons. Woon je in een gebied met veel hoogbouw, dan kun je last hebben van ruis. In dat geval kan het handig zijn om je radio in de buurt van een raam te plaatsen.

DAB+: digitale ontvangst met extra mogelijkheden

Steeds meer draagbare radio's zijn uitgerust met DAB+ (Digital Audio Broadcasting). Dit is een digitale technologie die een heldere geluidskwaliteit biedt zonder ruis of storingen. Voor een stabiel signaal is het belangrijk om de antenne goed te positioneren, net zoals bij FM-radio. DAB+ heeft ook voordelen zoals extra zenders, tekstinformatie en soms zelfs afbeeldingen, zoals het logo van de zender of informatie over het nummer dat wordt afgespeeld. Met een automatische scanfunctie kun je eenvoudig alle beschikbare zenders vinden. Een nadeel is dat DAB+ ontvangst afhankelijk kan zijn van de dekking in jouw regio. In huizen met veel metalen of betonnen muren kan de ontvangst bovendien storingsgevoelig zijn. Controleer daarom vooraf of er een goede DAB+ dekking is in jouw omgeving. Dat kun je bijvoorbeeld doen via de site Radio-TV-Nederland.

©dave0992

Internetradio: grenzeloze mogelijkheden

Sommige moderne draagbare radio's hebben wifi-functionaliteit, waarmee je via internetradio toegang hebt tot duizenden zenders wereldwijd. Dit biedt een bijna onbeperkte keuze aan muziekgenres en programma's. Een stabiele internetverbinding is wel een voorwaarde om zonder onderbrekingen te luisteren. Veel radio's hebben een ingebouwde zoekfunctie, zodat je niet handmatig URL's van zenders hoeft in te voeren. Het instellen van internetradio werkt meestal eenvoudig via het menu van de radio zelf. Houd er wel rekening mee dat draagbare internetradio’s meestal geen mobiele dataverbinding ondersteunen en je dus afhankelijk bent van beschikbare wifi-netwerken.

AM-radio: nog steeds nuttig

Hoewel AM-radio tegenwoordig minder vaak wordt gebruikt, ondersteunen veel draagbare radio's deze optie nog steeds. AM-signalen worden vooral gebruikt voor nieuws en praatprogramma's, met name in landelijke gebieden waar FM of DAB+ minder goed te ontvangen zijn. De geluidskwaliteit van AM is wel beduidend lager en je kunt last hebben van storingen door elektronische apparaten in de buurt.

OntvangstmethodeVoordelenNadelen
FMBreed aanbod, eenvoudig te gebruikenKans op ruis, afhankelijk van antenne en interferentie
DAB+Ruisvrij, extra functiesDekking niet overal goed, storingsgevoelig in sommige gebouwen
InternetradioWereldwijd bereik, veel keuzeWifi vereist, minder geschikt voor onderweg
AMGeschikt voor landelijke gebiedenLage geluidskwaliteit, storingsgevoelig

🎶 Tips om zenders makkelijk te vinden

De meeste draagbare radio's hebben een scan- of zoekfunctie waarmee je snel alle beschikbare zenders kunt opslaan. Gebruik deze functie regelmatig, vooral als je van locatie verandert. Bij DAB+ en internetradio kun je favorieten opslaan, zodat je niet steeds door een lijst hoeft te scrollen. Zet je radio bij voorkeur op een plek waar het signaal het sterkst is, zoals bij een raam of hoger in de kamer. Voor internetradio is het verstandig om je radio via de wifi-instellingen te verbinden met een 5 GHz-netwerk als dat beschikbaar is, omdat dit vaak stabieler is. Let er echter op dat oudere modellen mogelijk geen ondersteuning bieden voor 5 GHz-netwerken; controleer dit vooraf in de handleiding van je radio.

DAB+ en draagbaar?

Kies uit honderden modellen

▼ Volgende artikel
Review Poco X7 Pro – Bloedsnel en haarscherp
© Wesley Akkerman
Huis

Review Poco X7 Pro – Bloedsnel en haarscherp

In de basis is de Poco X7 Pro een typische smartphone van het jongerenmerk. De nadruk ligt op een goed scherm en krachtige prestaties, en dat zijn dan ook de onderdelen waar dit model goed op scoort. Andere dingen gaan helaas minder goed dan je zou willen.

Uitstekend
Conclusie

De Poco X7 Pro is een uniek ogend toestel dat de nadruk legt op snelheid en een fantastisch oledpaneel. Bovendien zijn we zeer tevreden over de software en de accuduur. Daar staat tegenover dat de camera-ervaring tegenvalt en dat de beeldbescherming beter kan. Maar voor een prijs van zo'n 400 euro kun je je hier geen buil aan vallen.

Plus- en minpunten
  • Razendsnelle processor
  • Mooi oledscherm
  • Uniek ontwerp
  • Prijs-kwaliteitverhouding
  • Accuduur
  • Fijne software
  • Ondermaatse camera's
  • Veel vooraf geïnstalleerde apps
  • Speakers
  • Beschermlaag voor paneel

De Poco X7 Pro die wij testen heeft 12 GB aan werkgeheugen en 512 GB aan opslagruimte. Die variant kost 429 euro. Dat is in de basis een prima prijs voor een midrange smartphone, helemaal als je andere specificaties meetelt. Er zijn ook varianten beschikbaar voor lagere prijzen. Zo kost de 12/256GB-versie 399 euro en de 8/256GB-variant 369 euro. In alle drie de gevallen kun je kiezen uit de kleuren zwart, groen en – zoals wij deden – geel.

Het ontwerp doet een beetje denken aan een raceauto. Hij straalt een idee van snelheid en luxe uit, ondanks het betaalbare karakter. Daar waar de andere twee versies zijn gemaakt van gewone kunststof, beschikt de geel-zwarte uitvoering over een laagje vegan leer, dat bekendstaat om zijn flexibiliteit, hittebestendigheid en waterafstotende eigenschappen. Het zorgt voor een leerachtig en premium gevoel, en het biedt bovendien net wat meer grip.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Gezichtsloze massa

Het geheel is omsloten in een waterdicht ontwerp met een IP68-certificaat (waar bijvoorbeeld de veel duurdere OnePlus 13R niet over beschikt). Het ontwerp wordt verder afgemaakt door gouden ringen om de cameralenzen. Je zou dat een tikkeltje ordinair kunnen noemen, en dan heb je misschien gelijk, maar alles bij elkaar heb je wel met een unieke smartphone te maken. Een die opvalt in de gezichtsloze massa van telefoons die steeds meer naar elkaar toe groeien.

Het scherm is vergelijkbaar met dat van de Xiaomi 14T Pro. Dit is wederom een amoledscherm van 6,67 inch, met een iets afwijkende resolutie van 1220 bij 2712 pixels. De verversingssnelheid mag met 120 Hz dan iets lager liggen dan bij de 14T Pro, maar dat doet weinig af van de kwaliteit. Apps, websites en games ogen ontzettend soepel. Daarnaast ogen de beelden kleurrijk, mits je de instellingen induikt en bij Kleurenschema een andere optie selecteert.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Dimensity 8400 Ultra

Verder is het goed om te zien dat de Poco X7 Pro ondersteuning biedt voor belangrijke beeldtechnologieën, zoals HDR10 en Dolby Vision. Dat is nodig voor bepaalde videostreamingdiensten. Ook zijn er allerlei AI-modellen actief die de beeldkwaliteit van video's willen verbeteren, en dat gaat ze redelijk goed af. Vooral de functie waarmee je lo-res video's kunt verbeteren lijkt zowaar iets toe te voegen.

De Poco X7 Pro wordt aangedreven door de Dimensity 8400 Ultra-processor. Die is qua prestaties vergelijkbaar met de Snapdragon 8 Gen 3s in bijvoorbeeld de Poco F6 Pro. Die chipset is op zijn beurt vergelijkbaar met de premium processor van 2023, namelijk de 8 Gen 2. De 8400 Ultra is net zo snel, stottert bijna nooit en biedt goede gamingprestaties – en dat zonder ontiegelijk warm te worden. Voor de prestaties hoef je het dus niet te laten.

Waar schort het dan aan?

Tot nu toe zijn we behoorlijk positief over het toestel, maar voor die prijs moeten er toch duidelijke bezuinigingen zijn? Die zijn we bijvoorbeeld terug in de cameramodule. Op de Poco X7 Pro zitten twee lenzen: een hoofdcamera van 50 megapixel en een ultragroothoeklens van 8 megapixel. Voorop zit nog een selfiecamera van 20 megapixel. Over het algemeen maken de lenzen degelijke foto's, maar echt veel indruk maken ze uiteindelijk niet.

De foto's zijn voornamelijk helder en scherp, maar missen wat 'panache' en levendigheid. De groothoeklens doet het niet veel beter: de beelden zijn ontdaan van volle kleuren en missen details in donkere gebieden. Wat helaas ook niet helpt bij de fotografie-ervaring is dat de twee lenzen precies op de plek zitten waar je je vinger zou willen laten rusten. Daar wen je aan, maar aanvankelijk zorgt dat voor wat oncomfortabele fotografiesessies.

Heel veel apps

Het is bovendien zo dat de Poco X7 Pro geleverd wordt met een aanzienlijke hoeveelheid vooraf geïnstalleerde applicaties. Mogelijk heb je iets aan Netflix of TikTok, maar veel meegeleverde games zeggen ons niets. Daarnaast kom je ook apps als Amazon, AliExpress en WPS Office tegen – applicaties die je niet per se hoeft te gebruiken. Het is fijn dat we het gros van die extra apps gewoon kunnen verwijderen, maar we vinden het vervelend dat dit elke keer een taakje is.

Wat dan wel tof is: het toestel draait op Android 15 met daaroverheen HyperOS van Xiaomi. Dat is een zwaar aangepaste doch overzichtelijke versie van Android, en een van de snelste in z'n soort. OnePlus biedt met de OnePlus Nord 4 een soortgelijke ervaring als het om snelheid gaat, maar die softwareschil kan dan weer druk overkomen. In beide gevallen krijg je toegang tot een grote hoeveelheid aanpassingsmogelijkheden waarmee je het toestel eigen maakt.

Poco X7 Pro kopen?

De software-ondersteuning is met drie jaar aan Android-upgrades en vier jaar aan beveiligingsupdates redelijk te noemen. Het is fijn dat je niet eerst hoeft te wachten op Android 15 (nog niet elke smartphone draait daarop), en dat je dus kunt uitkijken naar 16, 17 én 18. OnePlus doet het met vier om zes net iets beter, maar over het algemeen voldoet Poco aan de norm. De accuduur gaat voorbij aan wat standaard is: de 6000 mAh houdt het met gemak twee dagen vol.

Onderaan de streep houden we van de Poco X7 Pro. Het is een uniek ogend toestel dat de nadruk legt op snelheid en een fantastisch oledpaneel. Bovendien zijn we zeer tevreden over de software en de accuduur. Daar staat tegenover dat de camera-ervaring tegenvalt, er veel apps vooraf geïnstalleerd worden en dat de beeldbescherming beter kan. Maar voor een prijs van ongeveer 400 euro kun je je hier geen buil aan vallen. Die prijs maakt dus een hoop goed.