Ellenlange tabellen met gortdroog cijfermateriaal inzetten om je publiek te overtuigen … we wensen je veel succes! Houd het liever wat luchtiger met een paar fraaie infographics. Dat verteert veel beter en houdt de aandacht gaande. In dit artikel lees je hoe je zulke instructieve plaatjes opbouwt.

Tip 01: Verhaal opbouwen

Voor je ook maar aan het ontwerp van een infografiek begint, is het belangrijk een concreet doelpubliek voor ogen te hebben. Tracht na te gaan – of je minstens af te vragen – welke vragen of problemen ze hebben. Het is de bedoeling dat je infografiek daarop zoveel mogelijk een antwoord biedt. Zo’n infografiek moet dus logisch opgebouwd zijn en bevat het liefst een ‘verhaal’. Begin met een duidelijke titel, gevolgd door een korte introductie waarin je het behandelde probleem omschrijft. Daarna komt het centrale argument, ondersteund door feiten, cijfers en aantrekkelijke grafieken en diagrammen. Je sluit af met een conclusie: wat heeft deze infografiek aangetoond en wat kan het publiek er concreet mee aanvangen?

©PXimport

Tip 02: Data presenteren

Naarmate je informatie en visualisaties toevoegt, loop je natuurlijk meer risico dat je publiek zomaar wat over je infografiek dwaalt en de echte verhaallijn mist. Dat kun je weliswaar wat verhelpen met pijlen of stippellijnen die de flow van het verhaal aangeven, maar ook de manier waarop je je data presenteert is van belang. Er bestaan namelijk verschillende types infografieken. Tijdlijnen, flowcharts, kaarten en contrasterende vergelijkingen horen tot de populairste types. Het behandelde topic zal grotendeels bepalen welk type de voorkeur verdient.

Besteed ook voldoende aandacht aan de stijl, maar strooi niet te kwistig met kleuren en lettertypes. Minder is immers meer, en dat geldt ook voor infografieken. Houd bovendien in het achterhoofd dat infografieken vaak ‘shareable’ zijn, veel meer dan saaie cijfertabellen. Om een groter publiek te bereiken, kun je dus ook gebruikmaken van sociale media.

Tip 03: Voorbeelden vinden

Vanaf tip 07 stellen we je weliswaar een all-in-one-tool voor het ontwerpen van infografieken voor, maar we laten je graag eerst kennismaken met enkele online hulpmiddelen die je kunnen helpen – ook wanneer je met minder gespecialiseerde apps aan de slag gaat, zoals je vertrouwde tekstverwerker of MS Publisher.

Om inspiratie op te doen voor je topic kun je natuurlijk eerst even googelen naar iets als infographic <topic>. Ook bij Pinterest levert zo’n speurtocht gegarandeerd succes op.

Je kunt verder nog aankloppen bij webapps die bedoeld zijn om online infografieken te creëren. De meeste van deze diensten hebben namelijk een uitgebreid scala aan sjablonen aan boord en daar put je vast ook heel wat inspiratie uit. Een voorbeeld: hier kun je terecht voor tientallen thematisch geordende infografieken.

©PXimport

Tip 04: Afbeeldingen vinden

Wanneer je op zoek gaat naar afbeeldingen om je infografiek te verluchten, let er dan op niet zomaar auteursrechtelijk beschermd materiaal te gebruiken. Gelukkig zijn er nog genoeg bronnen waarin je stockfoto’s vrij mag downloaden en gebruiken. Dit fotomateriaal is doorgaans gekoppeld aan een CC-licentie (Creative Commons) en het licentietype maakt duidelijk wat je precies met de plaatjes mag doen. Er zijn zes types beschikbaar, met cryptische afkortingen (BY, BY-SA, BY-ND, BY-NC, BY-NC-SA en BY-NC-ND). Je vindt deze hier toegelicht.

Zo vind je in Google Afbeeldingen deze CC-licenties terug: klik op Tools / Gebruiksrechten. Ook fotosharingservice Flickr laat je via het uitklapmenu bij Any license op CC-licenties filteren. Andere bruikbare bronnen zijn bijvoorbeeld nog Morguefile en Pixabay. Of wat dacht je van Foter, met 335 miljoen rechtenvrije stockfoto’s?

©PXimport

Tip 05: Fonts vinden

Een fraai gevormd maar goed leesbaar lettertype maakt je infografiek meteen een stuk aantrekkelijker. Vind je je gading niet in Office of Windows, dan weet de collectie op www.dafont.com je vast te verleiden. Deze database bevat circa 43 duizend lettertypes, opgedeeld in doorzoekbare categorieën als Gothic, Script en Holiday. Druk op de Download-knop bij zo’n font, pak het zip-bestand uit en klik met rechts op het otf- of ttf-bestand om het meteen op je systeem te installeren. Ook Font Squirrel bevat een aardige collectie gratis fonts die zich op diverse criteria laat filteren.

Als je een leuk lettertype hebt gevonden, maar niet weet hoe het heet, dan komt WhatTheFont! van pas. Maak een screenshot van het font en upload die naar WhatTheFont! Met wat geluk weet die de naam inclusief mogelijke alternatieven voor je op te diepen.

©PXimport

Tip 06: Kleurenpalet vinden

Afbeeldingen en lettertypes kunnen een infographic maken of kraken, maar dat geldt net zo goed voor het kleurenpalet. Vier kleuren is doorgaans een goed maximum, waarbij twee of drie kleuren op subtiele manier de hoofdkleur ondersteunen. Wellicht zal het logo van je vereniging of bedrijf de hoofdkleur bepalen, maar het thema zelf kan vaak ook inspirerend werken.

De webapp Coolors kan je alvast helpen bij het zoeken naar complementaire kleuren. Je kunt bijvoorbeeld vertrekken van de hoofdkleur van een afbeelding: klik linksonder op het knopje Adjust, selecteer het gewenste kleurformaat (HSB, RGB enzovoort) en stel de beoogde kleur in. Zet die vervolgens vast met het slot-icoontje. Telkens als je nu op de spatiebalk drukt, genereert Coolors een ander kleurenschema. Afgeleide tinten krijg je met de knop Toggle alternative shades. Die kun je eventueel gebruiken als je absoluut meer dan vier kleuren in je infografiek wilt.

©PXimport

Tip 07: Sjabloon vinden

Vergt het sprokkelen van plaatjes, fonts en kleurenschema’s te veel tijd of energie? Dan kun je voor het ontwerpen van complete infografieken altijd nog aankloppen bij diverse webapps. Bekende en degelijke tools zijn alvast Venngage, Info.gram, Canva, Easel.ly en Piktochart.

Nagenoeg alle services bieden een gratis variant aan, maar zodra je extra opties of meer geavanceerde mogelijkheden wenst, moet je de knip trekken. Dat geldt overigens ook voor onze eigen favoriet, PiktoChart: de non-profit Pro-versie kost zo’n 40 dollar (ca. 36 euro) per jaar. We tonen je in een notendop hoe je met deze tool aan de slag gaat.

Meld je via Sign up aan bij de app – dat kan overigens ook met je Google- of Facebook-account. Even later beland je dan in je persoonlijke dashboard. Hier klik je meteen op Create New en op Infographic. Fiets even door het sjabloonaanbod en klik op Preview en op Use Template bij een geschikt sjabloon. Je belandt nu in de online editor.

©PXimport

Tip 08: Sjabloon bewerken

Het sjabloon blijkt uit verschillende blokken opgebouwd, maar je kunt probleemloos extra blokken toevoegen via het plusknopje. Een al bestaand blok verwijderen gaat net zo makkelijk, via het knopje met het kruis. Met hetzelfde gemak dupliceer je ook een geselecteerd blok (Clone Block) of verplaats je het naar boven of onderen (Move Up en Move Down). En voor wie al te voortvarend was: met de knoppen Undo en Redo trek je aan de noodrem.

Dubbelklik op een tekstvak om tekst aan te passen. Via de knoppen bovenaan kun je die mooi vormgeven. Met de voorlaatste knop verplaats je een (tekst)object meer naar de voor- of achtergrond, zodat overlappingen mogelijk worden. Zodra je een tekstvak selecteert, verschijnen er ook handgrepen waarmee je de grootte aanpast of het vak roteert. Een eigen tekstvak toevoegen doe je met de knop Text in het linkerpaneel. Of je versleept een geschikt tekstframe uit het middenpaneel naar de gewenste plek op je infografiek.

Tip 09: Visueel optimaliseren

Je kunt uiteraard ook plaatjes toevoegen. Klik op Graphics in het linkerpaneel en kies een geschikte subrubriek: Shapes & icons, Lines, Photos of Photo Frames. Deze laatste fungeren als maskers. Sleep je een foto naar zo’n masker, dan neemt de foto die vorm aan. Open de rubriek Uploads om eigen afbeeldingen toe te voegen. Jammer genoeg beperkt de gratis versie van PiktoChart je tot een magere 40 MB opslagruimte. Afbeeldingen laten zich net als tekstvakken ook schalen, roteren en verplaatsen.

In ditzelfde paneel tref je bovendien de rubriek Background aan: geselecteerde blokken voorzie je langs deze weg meteen van een andere achtergrond. Er zijn tal van patronen beschikbaar waarvan je ook nog de kleur en transparantiegraad kunt aanpassen. De optie Color Scheme helpt je bij het kiezen van een passend kleurenschema. Eigen kleurenschema’s ontwerpen is alleen mogelijk voor gebruikers met een betaald account.

De knop Tools ten slotte huisvest drie interessante opties: Charts, Maps en zelfs Videos (althans voor YouTube- en Vimeo-clips). Handig bij Charts is dat je cijfergegevens direct kunt invoeren, maar ook uploaden via eigen xls(x)-, ods- en csv-bestanden.

Je afgewerkte infografiek deel je via Share in de vorm van een weblink of je downloadt het resultaat in png-formaat. Het pdf-formaat blijkt voor de gratis versie net een brug te ver. Veel succes.

©PXimport

Een inbouw-magnetron is ideaal als je op zoek bent naar een vaste plek voor je magnetron in een strakke, opgeruimde keuken. Maar hoe weet je welke je moet kiezen? De opties zijn uitgebreid: van compacte solo-magnetrons tot volwaardige combi-magnetrons met stoomfunctie. In dit artikel lees je waar je op moet letten zodat je een model vindt dat past bij jouw keuken én bij de manier waarop je kookt!

Meten = weten

Een inbouw-magnetron moet precies passen in de nis van je keukenmeubel. Daarom is het belangrijk om goed naar de afmetingen te kijken. Fabrikanten vermelden altijd de benodigde nishoogte, nisbreedte en nisdiepte in de specificaties. De standaard nishoogtes zijn meestal 38 cm of 45 cm. Sommige modellen zijn hoger, maar dan gaat het vaak om combi-ovens of apparaten met extra functies.

De nisbreedte is vrijwel altijd 56 cm. 60 cm komt ook voor, maar dat is eigenlijk meer geschikt voor een volledige oven dan voor een inbouw-magnetron. De nisdiepte varieert tussen de 55 en 58 cm. Meet de beschikbare ruimte goed op, inclusief de diepte van de achterwand en eventuele obstakels zoals elektriciteitsleidingen. Zit er een plint of deur onder? Controleer dan ook of de klep van de magnetron volledig open kan. Hieronder lees je nog wat meer over de afmetingen.

©RossandHelen

Solo of combi: welk type magnetron heb je nodig?

Een solo-magnetron gebruik je voor het opwarmen van voedsel, het ontdooien van diepvriesproducten of het bereiden van eenvoudige gerechten. Dit type magnetrons is eenvoudig in gebruik, vaak goedkoper en verbruikt minder stroom. Gebruik je de ovenfunctie nauwelijks, dan is dit een logische keuze.

Een combi-magnetron combineert de magnetronfunctie met een heteluchtoven. Je kunt er dus ook pizza's, taarten of ovenschotels in maken. Sommige combi-magnetrons hebben zelfs een grillstand of een stoomfunctie , waardoor je meerdere keukenapparaten kunt vervangen door één toestel. Houd er wel rekening mee dat een combi-magnetron doorgaans iets duurder is en iets langer nodig heeft om voor te verwarmen dan een volwaardige oven.

Voorbeeld: kook je veel met verse groenten en vis, dan is een model met stoomfunctie interessant. Warm je vooral soep en kant-en-klaarmaaltijden op, dan is een solo-magnetron vaak meer dan voldoende.

Bediening: draaiknop of touch?

Het gebruiksgemak verschilt per model. Traditionele modellen hebben vaak draaiknoppen: één voor het vermogen, één voor de tijd. Simpel en overzichtelijk, vooral geschikt als je de magnetron hoofdzakelijk gebruikt voor opwarmen en ontdooien.

Moderne inbouw-magnetrons zijn vaak uitgerust met touchbediening of zelfs een touchscreen. Je selecteert dan via het display het programma, de temperatuur of het gewicht. Sommige modellen hebben automatische programma's die zelf de bereidingstijd en het vermogen aanpassen. Handig, maar soms ook wat omslachtiger bij simpele taken.

Tip: probeer in een winkel of showroom hoe intuïtief het menu aanvoelt. Kies een bediening die past bij hoe jij graag kookt.

©Tom Baker | tab62

Let op de aansluiting en ventilatie

Een inbouw-magnetron werkt op een standaard stopcontact (230 volt), maar let goed op het vermogen. Sommige combi-modellen hebben een hoger piekverbruik; zorg dat de groep waarop je het aansluit dit aankan. Kijk ook waar de stekker zit: die moet je kwijt kunnen achter het meubel of via een uitsparing in de achterwand.

Daarnaast is ventilatie belangrijk. Tijdens het gebruik komt warmte vrij. In de handleiding van het apparaat staan minimale ventilatieruimtes aangegeven, bijvoorbeeld 2 cm boven en 5 cm achter. Houd je je daar niet aan, dan kan de magnetron oververhit raken of minder lang meegaan. Zit er al een oven onder of boven de plek waar je de magnetron wilt inbouwen? Controleer dan of de gecombineerde warmteafvoer goed geregeld is.

Praktische keuzehulp

Stel jezelf de volgende vragen voor je een keuze maakt:

☐ Waar komt de magnetron precies? In een hoge kast, boven een oven of op ooghoogte?
☐ Gebruik je nu vooral de magnetronfunctie of bak je ook regelmatig in de oven?
☐ Heb je al een aparte oven? Dan heb je vaak voldoende aan een solo-magnetron
☐ Wil je kunnen grillen of stomen?
☐ Wil je eenvoudige bediening of juist veel automatische programma's?
☐ Komt de magnetron in een bestaande nis of kastenwand, of wordt de keuken nog gebouwd?

Een voorbeeld: stel, je woont alleen, kookt snel en gebruikt de oven amper. Dan is een solo-magnetron van 38 cm hoog met draaiknoppen prima. Heb je een gezin, kook je gevarieerd en wil je ruimte besparen? Dan is een combi van 45 cm met grill en stoomfunctie een betere match.

Conclusie

Een inbouw-magnetron kiezen begint bij de afmetingen, maar gaat vooral over hoe jij kookt. Warm je snel iets op, dan is een eenvoudige solo-magnetron vaak genoeg. Bak je graag of heb je weinig ruimte, dan loont het om te investeren in een goede combi-magnetron. Let altijd op de inbouwmaten, ventilatie en bediening. Zo voorkom je verrassingen en haal je het meeste uit je keuken.

Er komen steeds meer toepassingen voor het automatiseren van je huis. SwitchBot is al wat langer in Nederland actief en heeft naast robotstofzuigers, schakelaars voor lichtknoppen en elektronische sloten ook een automatisch open- en sluitsysteem voor gewone gordijnen in het assortiment. Daar is nu een systeem voor rolgordijnen bijgekomen: de Roller Shade.

Thuisautomatisering is een handige manier om apparaten in het huishouden te bedienen zonder dat je in de meeste gevallen ook zelf thuis hoeft te zijn. Denk bijvoorbeeld aan het aanpassen van de temperatuur in huis, het bedienen van de verlichting of deuren, maar ook het openen of sluiten van de gordijnen. Op warme dagen kan het bijvoorbeeld slim zijn om die gordijnen automatisch te sluiten als de temperatuur boven een bepaalde waarde uitkomt, of wanneer er een bepaalde intensiteit van lichtinval is.

Al deze zaken en meer kun je inregelen met de spullen van SwitchBot. Het ecosysteem van dit bedrijf omvat een scala aan apparaten, variërend van raam- en deursensors en lichtknoprobots die je lichtknoppen kunnen indrukken tot complete aircosystemen en zelfs robotstofzuigers. Maar ook slimme lampen en gordijnsystemen dus. We hebben van SwitchBot al eerder de SwitchBot Curtain en de SwitchBot Curtain 3 getest, systemen die bedoeld zijn voor gordijnen op rails.

Complete set

De SwitchBot Roller Shade is een rolgordijnsysteem waar het rolgordijn zelf al bij wordt geleverd, in tegenstelling tot de SwitchBot Curtain die bedoeld is om aan een bestaand gordijnsysteem te koppelen. Overigens kun je ook je eigen bestaande rolgordijn op het systeem van de Roller Shade monteren.

De Roller Shade is een compleet rolgordijnpakket, en in de doos vind je alles wat je nodig hebt om het systeem op te hangen. Alle beugels, het rolsysteem, schroeven en pluggen worden meegeleverd, en zelfs gereedschap voor het vastdraaien van schroeven en het op maat snijden van het rolgordijn zelf ontbreekt niet. Verder krijg je er een bedieningspaneeltje bij, bestaande uit een omhoog- en omlaagknopm, en een kabeltje van zo'n twee meter dat kan worden aangesloten op de daarvoor gemaakte aansluiting op het frame. De Roller Shade wordt aangedreven door een interne batterij die volgens SwitchBot acht maanden lang werkt zonder tussentijds opladen. Via de usb-c-poort kan het systeem indien nodig bijtanken.

Goed opmeten

Voordat je aan de slag gaat met de Roller Shade, of eigenlijk: voordat je er eentje gaat kopen, moet je eerst even goed controleren of je de juiste afmetingen in je winkelwagentje hebt. De SwitchBot Roller Shade is beschikbaar in vier breedteversies en in twee basiskleuren: gebroken wit en grijs. Voor de breedte kun je kiezen uit small, medium, large en extra large, waarbij je opeenvolgend kunt kiezen voor breedtes van 58 t/m 80 cm, 80 tot 110 cm, 110 tot 140 cm en 140 tot 185 cm.

Wij hebben voor de XL-versie gekozen, omdat het kozijn waarop de SwitchBot wordt getest een breedte van 171 cm heeft. Geen enkele SwitchBot Roller Shade zal direct passen op het raamkozijn waar je hem wilt gebruiken, waardoor je waarschijnlijk altijd een stuk gordijnstof zult moeten verwijderen. Verderop lees je hoe dat werkt.

Belangrijk is om vooraf goed te bedenken hoe je de SwitchBot Roller Shade(s) wilt inzetten. De gordijnen zijn van polyester en verduisteren volledig. Dat kan donkerder zijn dan je gewend bent, maar in een slaapkamer is het juist vaak ideaal. Houd er wel rekening mee dat de kosten snel oplopen als je meerdere kozijnen naast elkaar hebt, omdat je voor elk raam een afzonderlijke Roller Shade nodig hebt.

Daarnaast bedekken de gordijnen nooit de volledige breedte van het kozijn. Aan beide zijden van de rol blijft een paar centimeter open, omdat de roller niet strak tegen het ophangframe aansluit. Afhankelijk van de montage kunnen hierdoor kieren ontstaan, waardoor er toch licht binnenvalt, vooral aan de kant van de motor. Plaats je meerdere Roller Shades naast elkaar voor één breed raam, dan blijven er altijd kleine openingen zichtbaar tussen de afzonderlijke gordijnen.

Op maat maken

Omdat de Roller Shade direct uit de doos waarschijnlijk niet meteen past, moet het systeem op maat worden gemaakt. Hoe dat werkt? Het ophangsysteem bestaat uit een verschuifbare aluminium balk waartussen het rolgordijn hangt. Aan een van de zijdes bevindt zich de motor, die via een stang in de aluminium rol van het gordijn is geschoven. De gordijnrol kan door de andere zijkant los te maken van de motorstang worden afgeschoven en eventueel worden vervangen door je eigen rolgordijn. In dit artikel houden we het bij de uitleg van het meegeleverde gordijn.

Om het meegeleverde SwitchBot-gordijn op maat te maken, is een vrij ingenieus systeem bedacht: aan de niet-gemotoriseerde kant kun je een apart blokje met een snijmes monteren, waar het rolgordijn met buis en al doorheen moet worden gehaald. Op die plek wordt het rolgordijn namelijk op maat gesneden.

In de SwitchBot-app geef je aan dat je een snij-sessie wilt starten. De motor van het rolgordijn begint nu langzaam te draaien. Tijdens het draaien moet je met de meegeleverde schroevendraaier het messysteem aandraaien, zodat het mes steeds dieper door de gordijnstof snijdt. Dat aandraaien doe je net zo lang tot het mes volledig door de stof heen is en bij de buis zelf is beland.

Het laatste deel van de buis waarop het gordijn is gerold, bestaat uit plastic. Als de snij-sessie correct is uitgevoerd en het mes met de schroevendraaier strak genoeg is aangedraaid, kan zelfs het plastic worden doorgesneden, of er in elk geval voor zorgen dat het makkelijker kan worden afgebroken.

Volledig uitrollen

Wanneer het overtollige stuk stof is losgesneden van de rest van het rolgordijn, blijft dat stuk aan het eind natuurlijk nog wel vastzitten aan de oprolbuis. Om dat stuk los te kunnen krijgen, moet de hele gordijnrol worden afgerold. Met een totale lengte van maar liefst 2,20 meter is dat nogal wat. Dat afrollen kan door middel van de app, maar kan ook handmatig door de oprolbuis eerst van de motorstang af te halen. Nadat het gordijn tot het eind is afgerold, kan het overtollige deel van de oprolbuis worden losgeknipt. Daarna breek je (zoals hierboven besproken) het overtollige plastic deel van de oprolbuis buis af, maar beter kun je proberen om dat stuk met een goed stanleymes af te snijden (het plastic is niet heel dik).

Het complete plastic deel van de oprolbuis moet er nu afgehaald worden, zodat de rest van het gordijn fatsoenlijk aan de buis kan worden bevestigd. De oprolbuis heeft nog een binnenste buis die je weer door het plastic deel moet schuiven. Vervolgens schuif je het dikke gedeelte van het gordijn door de sleuf van de plastic buis en schroef je alles vast.

Het opnieuw oprollen van het rolgordijn dient zorgvuldig te gebeuren, waarbij de linker- en de rechterkant gelijkmatig moeten worden opgerold. Gaat dat niet helemaal netjes, dan bestaat de kans dat het gordijn na het oprollen niet helemaal recht en strak om de oprolbuis zit. In ons geval moesten we het een paar keer opnieuw doen om alles strak te krijgen. Als het gordijn scheef op de rol zit, kan deze vast komen te zitten tijdens het automatisch omhoog rollen.

Ophangen

Het ophangsysteem van de Roller Shade is anders dan het gemiddelde rolgordijn. Die worden doorgaans links en rechts van de oprolbuis op het kozijn geschroefd. Bij de Roller Shade zit het bevestigingssysteem boven de aluminium balk en moet het systeem daar schuin in worden geklikt. Op zich is dat een prima manier, maar het vergt wel wat handigheid en je moet ietsje boven je macht werken omdat het hele systeem relatief zwaar is. De klus kun je dan ook beter met z'n tweeën doen.

Ook zijn de beugels waarin het aluminium frame wordt opgehangen niet heel stevig, waardoor alles een beetje naar beneden zakt op het moment dat het systeem wordt vastgeklikt. Ook belangrijk om te weten: past het frame precies in een raamnis, dan moet je het systeem compleet met het rolgordijn erin ophangen. Het rolgordijn er achteraf in plaatsen is dan niet mogelijk, omdat het systeem alleen vanaf één kant kan worden losgemaakt en het rolgordijn over de aandrijfstang van de motor geplaatst moet worden.

©MG | ID.nl

Kalibratie

Nadat de Roller Shade is opgehangen, is het tijd voor de kalibratie. Dat is nodig voor het systeem om te kunnen bepalen wanneer het rolgordijn volledig is opgerold en wanneer hij helemaal is uitgerold. Het rolgordijn is namelijk geschikt voor ramen tot zo'n 2 meter hoog, en dan moet op een bepaald moment worden ingesteld tot hoe ver het gordijn moet uitrollen totdat het venster compleet door het gordijn is bedekt. Het systeem kan niet uit zichzelf zien of het zich helemaal heeft opgerold; ook dat moet worden gekalibreerd.

Je start de kalibratie met behulp van de app, waarbij eerst moet worden bepaald wanneer het systeem volledig is opgerold. Aan de onderkant van het gordijn is een (eerder gemonteerde) aluminium stang geplaatst, die fungeert als tegengewicht om het gordijn op zijn plek te houden. Die stang dient tevens als buffer om te voorkomen dat het gordijn na het compleet oprollen blijft doordraaien. Tijdens het kalibratieproces kun je zelf niet aangeven wanneer tijdens het oprollen het einde is bereikt; dat stopt vanzelf zodra de aluminium stang het ophangframe bereikt. De app vraagt de gebruiker vervolgens of het systeem is vastgelopen of dat het einde is bereikt.

Het oprollen stopt hierdoor echter wel vrij abrupt en lijkt hiermee het ophangsysteem te beschadigen, omdat de aluminium balk relatief bruusk tegen het ophangframe wordt getrokken. Deze manier van kalibreren voelt al met al wat primitief aan, maar het werkt wel. De volgende stap is het bepalen van de afrollengte. Hierbij bepaalt de gebruiker wanneer het einde is bereikt en het raam naar wens is bedekt. Je drukt dan simpelweg op de stopknop en accepteert de stand van het gordijn. Na de kalibratie kun je de Roller Shade volledig gebruiken.

Schema's en timers

De SwitchBot-app voor de kalibratie en de bediening gebruik je ook als je andere apparaten van dit merk in huis hebt. De app is niet specifiek gericht op het rolgordijnsysteem, maar kan ook worden gebruikt voor het uitlezen van de verschillende temperatuur- en vochtmeters van SwitchBot, het bedienen van de andere gordijnsystemen zoals de SwitchBot Curtain 1 en Curtain 3 en andere slimme apparaten.

Handig is dat je verschillende apparaten en meters van SwitchBot aan elkaar kunt koppelen. Zo kun je er bijvoorbeeld bij het bereiken van een ingestelde temperatuur voor zorgen dat de Roller Shade automatisch wordt gesloten of geopend. Dat kan ook bij een bepaalde lichtintensiteit: als je een (apart te verkrijgen) zonnepaneel aan de usb-c-poort op de Roller Shade aansluit, kun je aangeven bij welke intensiteit het gordijn moet sluiten of openen. Met het aansluiten van zo'n zonnepaneel wordt de Roller Shade trouwens ook automatisch opgeladen.

Conclusie

De SwitchBot Roller Shade is een mooie manier om je huis te automatiseren en kan een prima toevoeging zijn als je al delen van je huis hebt geautomatiseerd. In combinatie met bijvoorbeeld een slimme thermostaat, verlichting en koel- of verwarmingsapparaten kun je bij warm weer je huis koel houden, of 's winters juist warmer krijgen. Dankzij het SwitchBot-ecosysteem is het handig dat je het rolgordijnsysteem kunt meenemen in alle routines voor huisautomatiseringen.

De Roller Shade is 100 procent verduisterend. Dat kan prettig zijn, maar dat werkt alleen goed als je het rolgordijnsysteem ook echt goed passend krijgt. Helaas lukt dat niet altijd, omdat het rolgordijn zelf niet de volledige breedte van het montagesysteem heeft. Daarnaast luistert de installatie vrij nauw, dus alles goed van tevoren opmeten is essentieel.