Windows is zo slim om bij programmaproblemen zelf op zoek te gaan naar oplossingen. Vandaar dat u bij problemen een melding op het scherm ziet verschijnen dat er online naar oplossingen wordt gezocht. Helaas wordt er vaak niets gevonden. Daarom is het wel zo handig dat u kunt aangeven of Windows dit wel uit zichzelf mag doen.

1. Online zoeken

Na een programmacrash gaat Windows automatisch online kijken of er een oplossing voor het probleem is. Op zich mooi, maar het kan vervelend worden als een programma dat u regelmatig gebruikt steeds onderuitgaat en er geen oplossing gevonden wordt. Het online zoeken duurt nogal lang, dus al die tijd zit u lijdzaam af te wachten tot u eindelijk weer verder kunt werken. Beter is het als u dit online zoeken kunt overslaan. Na enkele dagen of weken kunt u dan eventueel zelf een nieuwe poging doen. De kans is uiteraard altijd aanwezig dat er dan wel een oplossing beschikbaar is. Het gedrag dat Windows vertoont zodra een programma in de problemen komt, stelt u in via het onderdeel Probleemrapportage van het configuratiescherm. U klikt op Start / Configuratiescherm / Systeem en beveiliging / Onderhoudscentrum. Daarna klikt u in de linkerkolom op Instellingen voor Onderhoudscentrum wijzigen en tot slot onderin het scherm op Instellingen voor probleemrapportage.

©PXimport

Het gedrag van de probleemrapportage stelt u in via het onderhoudscentrum.

2. Selectief zoeken

Het standaardgedrag van Windows is dat er automatisch online naar oplossingen gezocht wordt. Hiertoe wordt een probleemrapport aangemaakt en naar Microsoft verzonden, met daarin onder andere de naam en de versie van het programma. Als er geen oplossing bekend is, kan er om aanvullende informatie gevraagd worden, zodat die gebruikt kan worden om het probleem alsnog te analyseren en op te lossen. Vaak is het handiger om de keuze te krijgen of er naar oplossingen gezocht moet worden. Dat kan door te kiezen voor de optie Vragen om bevestiging voordat naar oplossingen wordt gezocht. Zo hebt u alle vrijheid en voorkomt u zinloos zoeken wachten. De laatste optie Nooit naar oplossingen zoeken kunt u beter niet activeren. Wat ook handig kan zijn bij hardnekkige probleemprogramma's, is dat u alleen die exemplaren uitsluit van het zoekproces. Dat kan door onderin te klikken op de link Programma's uitsluiten van probleemrapportage. Klik op Toevoegen en blader dan naar het bewuste programma.

©PXimport

U kunt Windows laten vragen om een bevestiging voordat er naar oplossingen wordt gezocht.

3. Oplossingen zoeken

Benieuwd of er inmiddels wél oplossingen zijn voor de probleemprogramma's waarmee u te maken hebt? U kunt dit nagaan door te gaan naar Start / Configuratiescherm / Systeem en beveiliging / Onderhoudscentrum. Klik op Onderhoud zodat dit onderdeel wordt uitgeklapt en daarna op Naar oplossingen zoeken. Of u roept een handig overzicht op via link Betrouwbaarheidsgeschiedenis weergeven. U ziet dan een grafiek met per week of per dag wanneer er wat is fout gegaan. Niet alleen verongelukte programma's, maar ook andere problemen zijn er te zien. Klik op een dag of week zodat de betreffende meldingen getoond worden. Dubbelklik op een regel om een gedetailleerd probleemverslag te zien, of kies voor Zoek naar een oplossing om voor alleen dit probleem te kijken naar een oplossing. Onder Actie ziet u of er al een oplossing gevonden is. Klikt u op Alle probleemrapporten weergeven. dan ziet u onder andere welke rapporten wel en niet verstuurd zijn. Een rapport alsnog versturen kan via Zoeken naar een oplossing.

©PXimport

In een handig overzicht worden de problemen op datum getoond.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.