Wie Windows 11 vanaf het prille begin gebruikt, ervaart nu misschien langere wachttijden. Logisch, want dit besturingssysteem staat alweer een kleine drie jaar op jouw pc of laptop. Het opstarten van je computer duurt bijvoorbeeld langer, veeleisende apps openen trager en webpagina’s laden langzamer. Gelukkig kun je daar eenvoudig iets aan doen. Volg deze tips en Windows 11 loopt weer als een tierelier.

Een computer is soms net een auto. Na een grondige onderhoudsbeurt loopt alles weer gesmeerd. Gelukkig kun je in Windows 11 een heleboel zelf doen, zodat je geen professionele hulp hoeft in te schakelen. Wijzig een aantal instellingen en profiteer vervolgens van een rappe gebruikersomgeving met korte wachttijden. Doe je mee?

Herstelpunt maken

Voordat je het besturingssysteem onder handen neemt, is het verstandig om eerst even een herstelpunt aan te maken. Wie weet bevallen de wijzigingen niet of sluipt er onverhoopt een fout in het systeem. Met behulp van een herstelpunt keer je bij dergelijke (doem)scenario’s weer terug naar de oorspronkelijke situatie. Open het Startmenu en klik bovenaan in het lege zoekveld. Je typt vervolgens Een herstelpunt maken, waarna je het overeenkomstige resultaat aanklikt. Kies daarna Configureren en controleer of de optie Systeembeveiliging inschakelen is geactiveerd. Bevestig met OK. Je klikt nu onderaan op Maken om een nieuw herstelpunt te creëren. Verzin hiervoor een naam en klik nogmaals op Maken / Sluiten. 

Ongebruikte opstart-apps

Op vrijwel elke computer starten diverse apps vanzelf met Windows op. Vaak zijn die nuttig. Zo is het bijvoorbeeld een geruststellende gedachte dat een virusscanner voortdurend een oogje in het zeil houdt. Of misschien synchroniseer je wel automatisch bestanden met een clouddienst, zoals OneDrive, Dropbox of Google Drive. Daarentegen starten er misschien ook apps op die je eigenlijk niet of nauwelijks gebruikt. Zonde, want dergelijke toepassingen belasten de computer onnodig. Stel daarom in dat dergelijke apps niet meer op eigen houtje opstarten.

Open vanuit het Startmenu het onderdeel Instellingen. Je herkent dat aan het pictogram met een tandwiel. Navigeer naar Apps / Opstarten en neem de programmalijst door. Wil je een app uitschakelen? Klik achter deze toepassing op de blauwe schakelaar. Zet overigens alleen applicaties uit waarvan je de werking kent. In de lijst staan mogelijk ook vitale stuurprogramma’s. Die laat je beter met rust.

Achtergrondgedrag aanpassen

Veel apps zijn op de achtergrond van jouw computer actief. Je merkt daar meestal niets van. Deze toepassingen ontvangen bijvoorbeeld verse updates en versturen zo nodig meldingen. Wel zorgen die achtergrondapps voor een hogere belasting van de processor en het werkgeheugen. Kortom, genoeg reden om het gedrag van deze programma’s onder de loep te nemen.

Start het onderdeel Instellingen en navigeer achtereenvolgens naar Apps / Geïnstalleerde apps. Er verschijnt een complete programmalijst. Zie je een app die je nooit gebruikt, dan kun je die net zo goed wissen. Klik achter deze toepassing op de drie puntjes en kies Verwijderen. Zeker bij zware software maak je zo veel schijfruimte vrij. Gebruik je een bepaalde applicatie slechts af en toe? Dan is het zinloos dat die op de achtergrond actief is. Klik via de drie puntjes op Geavanceerde opties. Klik daarna onder de optie Laat deze app op de achtergrond draaien op het uitklapmenu en kies Nooit.

Visuele franje uitzetten

Windows 11 bevat veel meer grafische tierelantijntjes dan je wellicht denkt. Minimaliseer maar eens een app naar de Taalbalk en bekijk een vliegensvlugge animatie. Dit soort visuele hoogstandjes kosten processorkracht. Wie uiterlijk vertoon minder belangrijk vindt, zet de visuele effecten uit. Ga in de Instellingen naar Toegankelijkheid / Visuele effecten en zet het schuifje achter Animatie-effecten uit. Bepaalde vensters in het besturingssysteem zijn ietwat doorzichting. Dat kost eveneens rekenkracht. Deactiveer desgewenst de schakelaar achter Transparantie-effecten. Je merkt tijdens het navigeren in Windows direct verschil.

Digitale rommel opruimen

Hoe vaker je de computer gebruikt, hoe meer ‘troep’ je ongemerkt verzamelt. Denk aan tijdelijke bestanden en nutteloze softwareresten. Een schone computer bevordert de pc-prestaties. Windows 11 heeft een doeltreffend hulpmiddel waarmee je eenvoudig de digitale bezem door het systeem haalt.

Open het Startmenu en start via de zoekfunctie het hulpprogramma Schijfopruiming op. Na een korte analyse zie je welke data je kunt wissen. Klik op de knop Systeembestanden opschonen om een grondigere opruimactie te starten. Neem alle suggesties zorgvuldig door. Zodra je een item aanklikt, komt er een korte beschrijving tevoorschijn. Vink naar eigen inzicht de gegevens aan die je wilt wissen. Bevestig tot slot met Bestanden verwijderen / OK om de boel definitief op te ruimen. Dit proces kan overigens even duren.

Opslaginzicht aanzetten

Het is natuurlijk handiger wanneer de computer overbodige data uit zichzelf weggooit. Goed nieuws, want Windows 11 heeft hiervoor onder de noemer Opslaginzicht een slimme functie. Je beslist zelf hoe vaak je een automatische opschoonactie wilt uitvoeren. Het gaat hierbij vooral om tijdelijke bestanden.

Open de Instellingen en ga naar Systeem / Opslag. Activeer indien nodig de schuifknop achter Opslaginzicht. Via het kleine pijltje open je allerlei extra instellingen. Neem alle opties nauwlettend door. Zet in elk geval een vinkje voor Windows probleemloos laten werken door automatisch tijdelijke systeem- en app-bestanden op te schonen.

Verder kun je de zogeheten opschoningsschema’s wijzigen. Selecteer onder Opslaginzicht uitvoeren wanneer je deze taak wilt toepassen. Dat kan elke dag, week of maand. Doe je dat liever meteen? Klik dan onderaan op Opslaginzicht nu uitvoeren.

Automatisch indexeren beëindigen

Windows 11 heeft een vrij snelle zoekfunctie. Dat komt omdat het besturingssysteem allerlei data continu indexeert. Windows ‘weet’ dus grotendeels waar en wat er allemaal op de computer staat, zodat het vliegensvlug relevante zoekresultaten laat zien. Het voordeel hiervan is dat je vlot instellingen, apps, foto’s en documenten kunt vinden. Jammer genoeg vereist de voortdurende indexatie van gegevens wel de nodige systeemkracht.

Als je de zoekfunctie niet of weinig gebruikt, kun je het automatisch indexeren van bestanden eventueel stopzetten. Je ontlast daarmee de processor. Daarentegen is zoeken in Windows nog steeds mogelijk, al duurt het vermoedelijk iets langer. Zet de muisaanwijzer in het zoekveld van het Startmenu en typ Services. Je klikt in de resultaten vervolgens op deze tool. Scrol nu een flink eind omlaag totdat je het onderdeel Windows Search tegenkomt. Zodra je daarop dubbelklikt, verschijnt er een nieuw venster. Je selecteert nu in het uitklapmenu achter Opstarttype de optie Uitgeschakeld. Klik tot slot op Stoppen en OK om het venster te sluiten.

Energie-instellingen optimaliseren

Windows 11 kan het energieverbruik beperken, maar dat gaat wel ten koste van de prestaties. Voor een sneller systeem pas je deze instelling eenvoudig aan. Navigeer in de Instellingen naar Systeem en Aan/uit en accu. Kies in het uitklapmenu achter Energiemodus de optie Beste prestaties. Bedenk wel dat de accu van een laptop op deze manier eerder leegraakt.

Op veel computers is er voor de processor een soort ‘handrem’ ingesteld. Hierdoor kan het rekencentrum niet maximaal presteren. Je kunt dat diep in de instellingen eventueel aanpassen. Typ in de zoekbalk van het Startmenu de opdracht Energiebeheerschema bewerken en druk op Enter. Als je klikt op Geavanceerde energie-instellingen wijzigen, duikt er een nieuw venster op. Vouw het onderdeel Energiebeheer voor processor open. Klik op Minimale processorstatus en typ achter Aangesloten een waarde van 100%. Datzelfde doe je bij Maximale processorstatus.

Maakt de computer plotseling veel herrie of wordt de behuizing erg warm? Dan is het verstandig om het percentage van de processorcapaciteit weer terug te schroeven.

Browser finetunen

Dit artikel concentreerde zich tot dusver alleen op diverse instellingen van Windows 11. Maar voor een snel systeem is het ook de moeite waard je browser eens onder handen te nemen. Start het programma traag op of laden websites wel erg langzaam? Misschien is een overdaad aan plug-ins de oorzaak. Dat zijn hulpjes die extra functies aan de browser toevoegen. Probeer zo min mogelijk van deze uitbreidingen te installeren. Chrome-gebruikers klikken rechtsboven eerst op de drie puntjes. Via Extensies / Extensies beheren is het mogelijk om overbodige hulpjes te wissen. Klik hiervoor bij de juiste plug-in op Verwijderen.

Daarnaast bestaan er ook plug-ins die juist zorgen voor een vlottere surfervaring. Wanneer je bijvoorbeeld een populaire nieuwssite bezoekt, staat die in de regel vol met reclame. Een zogeheten adblocker houdt deze advertenties tegen. Hierdoor verschijnen webpagina’s sneller op het scherm. Installeer dan ook gerust een goede adblocker in jouw favoriete browser.

Op zoek naar de beste ssd voor jou? Lees dan deze Massatest: 31 ssd's aan de tand gevoeld

Bluetooth-speakers zijn er in overvloed, waardoor fabrikanten zich maar moeilijk kunnen onderscheiden. Met zijn kersverse Grip doet JBL een dappere poging. Volgens het Amerikaanse merk is deze draadloze luidspreker met ingebouwde verlichting erg krachtig. Bijzonder, want de behuizing is niet veel groter dan een colablikje. Maakt JBL zijn belofte waar?

De Grip is een begrijpelijke toevoeging binnen het uitgebreide gamma van de bekende audiofabrikant. Ten opzichte van de goedkopere GO 4 en Clip 5 is dit nieuwe model weliswaar iets groter, maar je krijgt daar een voller geluid voor terug. Vergelijken we de Grip met de iets duurdere Flip 7, dan is de cilindervormige behuizing van 6,4 × 15,3 × 6,5 centimeter juist weer iets compacter. Logischerwijs zag JBL dus een kans om dit gat in zijn assortiment te vullen. De speaker heeft een adviesprijs van 99,99 euro.

©Maikel Dijkhuizen

Luistertijd en bouwkwaliteit

Wie de JBL Grip koopt, moet zelf voor een usb-c-kabel zorgen, want deze kabel zit niet in het productdoosje. Eenmaal opgeladen gaat de accu van 2600 mAh op een gemiddeld volumeniveau ongeveer veertien uur mee. Normaal gesproken hebben JBL-speakers een stevige constructie. Dat is bij de Grip ook het geval, al kunnen we de behuizing op bepaalde plekken diep indrukken. Gelukkig veren het textiel en kunststof soepel terug. Wellicht verklaart het flexibele materiaal het lichte gewicht van 385 gram. Toch gaat deze luidspreker naar verwachting niet zo gauw stuk. JBL claimt dat de Grip een val van één meter hoogte op beton moeiteloos overleeft. Bovendien voldoet dit product aan de eisen van de IP68-norm. Het speakerkastje is dus volledig dompel- en stofdicht. Zeker voor luistersessies in de buitenlucht is dat natuurlijk een pluspunt. Dankzij de geïntegreerde lus hang je de Grip makkelijk ergens aan op.

©Maikel Dijkhuizen

Muziek luisteren

Zodra de Grip met een bluetooth-bron is verbonden, bedien je de muziekweergave eenvoudig vanaf de speaker. Boven het JBL-logo vind je twee volumeknoppen en een play/pauze-toets. Door tweemaal op laatstgenoemde knop te drukken, kun je nummers skippen. Bovenop is er nog een optie om een andere geschikte JBL-speaker draadloos te koppelen. Je profiteert dan van een grootser geluid. Hoewel veel cilindervormige luidsprekers een zogeheten 360 graden-geluid ondersteunen, is dat bij dit exemplaar helaas niet het geval. De achterkant klinkt beduidend minder dan de voorkant.

Bij eenvoudige muziekcomposities, podcasts en luisterboeken is de geluidskwaliteit goed. Het is nogal verrassend hoeveel volume dit kleine apparaatje kan produceren. Met name bij opzwepende genres als dance en hiphop komt dat goed van pas. Verder zijn mensen duidelijk te verstaan, zodat je bijvoorbeeld een radioshow of audioboek makkelijk kunt volgen. Bij bombastische muziekstukken met veel instrumenten schiet de Grip iets tekort. Denk bijvoorbeeld aan genres als rock, metal en klassiek. Logisch, want het is ondoenlijk om de benodigde audiofrequenties uit een enkele fullrange-audiodriver te persen. Zeker op een wat hoger volumeniveau klinken dergelijke nummers ietwat chaotisch. Geen schande, want dat is vrijwel bij alle bluetooth-speakers met slechts één actieve audiodriver het geval.

©Maikel Dijkhuizen

Sfeerverlichting en app

Op de achterkant zit een ledstrip van zo'n 6,5 centimeter. Dat geeft met name in het donker een leuk effect. Druk meermaals op de bijbehorende lichtknop voor verschillende thema's. Via de JBL Portable-app pas je optioneel de lichtintensiteit en kleur aan. Ook om andere redenen loont het de moeite om deze app op je smartphone te installeren. Je zet hiermee onder andere diverse equalizerinstellingen naar je hand. Kies bijvoorbeeld voor Chill, Vocal of Energetic. Tot slot stelt JBL vanuit de app regelmatig software-updates beschikbaar.

©Maikel Dijkhuizen

JBL Grip kopen?

Als je een compacte luidspreker met IP68-certificering wilt kopen, is de JBL Grip het overwegen waard. Je haalt voor amper honderd euro een degelijke speaker in huis die in alle weersomstandigheden blijft doorspelen. Overige pluspunten zijn de respectabele accuduur en geïntegreerde verlichting. Voor audiopuristen is de aanwezigheid van één actieve driver een nadeel. Dat geeft op audiovlak namelijk beperkingen. Zoek je een bluetooth-speaker die alle muziekstijlen op een hoog volumeniveau zonder vervorming laat horen, dan is de Grip niet de beste keuze.

Hoeveel smartphone krijg je voor een scherpe prijs? In deze uitgebreide test vergelijken we negen populaire smartphones die tussen de 200 en 300 euro kosten. Uit die ervaringen blijkt dat een budgetsmartphone in heel wat gevallen voldoende kan zijn, maar er ook duidelijk argumenten zijn om door te sparen voor een duurder model.

We testen voortdurend smartphones in allerlei prijsklassen, waaronder het goedkope segment tot 300 euro. Heb je interesse in een budgetsmartphone, dan kun je bij veel merken terecht. Uiteraard van bekende namen als Samsung en Motorola en de Chinese grootmachten als Xiaomi en Oppo. Nieuwere merken zoals HMD en Nothing willen ook een puntje van de taart claimen. In deze test bespreken we – in willekeurige volgorde – smartphones van Samsung, Motorola, Xiaomi, Poco, Nothing, Oppo en HMD.

Testverantwoording

We hebben negen budgetsmartphones getest. In dit geval zijn dit toestellen die bij bekende (web)winkels tussen de 200 en 300 euro kosten. We hebben bij het selecteren van de geteste smartphones gekeken naar de straatprijzen van bekende aanbieders in november 2025. We nemen dus niet de adviesprijzen van fabrikanten, want die zijn veelal hoger. De straatprijzen geven het meest realistische beeld van de smartphones die je voor een bepaald budget kunt kopen.

Bij het testen van een toestel letten we onder andere op de bouw- en schermkwaliteit, aanvullende technische functies als de mate van repareerbaarheid en in hoeverre het apparaat bestand is tegen stof en water. We noteren ook hoe een smartphone bevalt in het dagelijks gebruik, van de snelheid en de accuduur tot hoe snel het opladen verloopt en of het opladen ook draadloos kan. Natuurlijk maken we ook de nodige foto’s en video’s met een smartphone, zowel overdag als in het donker. We nemen verder de geïnstalleerde softwareschil en het beloofde updatebeleid onder de loep. Zo kun je ook vergelijken tot wanneer je een smartphone comfortabel en veilig kunt gebruiken. Tot slot besteden we aandacht aan eventuele onderscheidende functies van een smartphone. Die zijn er namelijk, ook in het budgetsegment.

©Livinsky Alex

CMF Phone 2 Pro

De CMF Phone 2 Pro is een toestel van techbedrijf Nothing, en de tweede smartphone in de CMF-lijn. De telefoon heeft een industrieel ontwerp dat duidelijk opvalt ten opzichte van de concurrentie en is geschikt voor los verkrijgbare accessoires van Nothing.

Nothing brengt een magnetische kaarthouder uit die je op de achterkant kunt plakken, een setje cameralenzen om meer functies aan de camera’s toe te voegen en een nekkoord. Enkel het nekkoord werkt ook met de vorige CMF-smartphone, waar overigens na de initiële drie accessoires geen nieuwe extra’s voor zijn uitgebracht. Nothings modulaire strategie weet ons daarom nog niet te overtuigen.

De CMF Phone 2 Pro doet dat als telefoon beter. Het 6,77inch-oledscherm (120 Hz) ziet er erg goed uit, onder de motorkap draait een prima MediaTek-processor met 8 GB werkgeheugen en de opslagcapaciteit bedraagt 128 GB. Blij zijn we met de hoofdcamera en de zoomcamera. De groothoekcamera is kwalitatief minder goed. De 5000mAh-batterij gaat zonder zorgen een lange dag mee. ‘s Nachts opladen is aan te bevelen. Dat kan met maximaal 33 watt via usb-c. De CMF Phone 2 Pro draait op Android 15, krijgt drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. De softwareschil voegt visueel toffe functies toe en is vrij van bloatware.

Samsung Galaxy A36

Als je een betaalbare, moderne Samsung-smartphone zoekt, kun je bijvoorbeeld de Galaxy A26 overwegen. In deze test bespreken we beide modellen, te beginnen met de A36. Die weet ons niet helemaal te overtuigen. Ja, het toestel is waterdicht, kan tegen stof en heeft een prachtig 6,7inch-oledscherm met 120Hz-verversingssnelheid. Ook de accuduur is ruimschoots voldoende, wat knap is omdat de 5000mAh-accu niet bijzonder groot is. Opladen kan de smartphone met maximaal 45 watt en dat is ook lekker rap.

Samsungs updatebeleid is met zes jaar Android- én beveiligingsupdates ook erg goed. Veel fabrikanten van budgetsmartphones kunnen hier nog een voorbeeld aan nemen. Maar die merken focussen zich weer op betere specificaties en op dat punt laat Samsung steken vallen met de A36. Het toestel is simpelweg traag in gebruik, zowel bij het navigeren door de softwareschil als bij het gebruiken van apps en games. De foto- en videokwaliteit valt ons ook tegen. Voor sociale media is de kwaliteit op zich prima, maar het moge duidelijk zijn dat je in dit prijssegment smartphones kunt kopen die realistischere plaatjes schieten. Door de zwakke prestaties vragen we ons ten zeerste af of de A36 na jarenlang gebruik én allemaal software-updates nog wel mee kan komen.

Motorola Edge 50 Neo

Motorola biedt heel wat betaalbare smartphones aan in zijn Moto G- en Edge-series. De nieuwe Edge 60-serie is nog aan de dure kant en verderop in deze test bespreken we een Moto G-model. We zijn ook in de Edge 50 Neo gedoken, die nu bijna een jaar op de markt is. Dit toestel is met name interessant voor wie veel functies in een compacter toestel zoekt. De Edge 50 Neo weegt namelijk slechts 171 gram en is met zijn 6,4inch-scherm ook wat handzamer dan veel concurrenten. Het 120Hz-oledscherm laat een goede indruk achter. De gebruikte MediaTek-processor is niet de snelste, maar dat wordt deels gecompenseerd door liefst 12 GB werkgeheugen. Helemaal royaal is de opslagcapaciteit van 512 GB. Ook aanwezig zijn functies als e-sim, wifi 6E en draadloos opladen (met maximaal 15 watt). Dat laatste is best zeldzaam in dit prijssegment. Via de usb-c-poort kan de smartphone laden met maximaal 65 watt, al dien je zelf de juiste adapter te regelen. Het toestel heeft drie prima camera’s achterop, waarvan de hoofdcamera en groothoeklens optische beeldstabilisatie (OIS) hebben. Motorola geeft de Edge 50 Neo vijf jaar Android-upgrades en beveiligingsupdates. Dat is netjes en – verwarrend – langer dan de meeste duurdere Motorola-smartphones.

Xiaomi Redmi Note 14 Pro 5G

Let goed op, want Xiaomi’s Redmi Note 14-serie bestaat uit een handvol toestellen. Die hebben onder andere Pro- en Pro Plus-aanduidingen en zijn er soms ook al 4G- en 5G-versies, met iets uiteenlopende specificaties. Wij hebben de Note 14 Pro 5G onder handen genomen, die net onder de prijsgrens van deze test valt. Het toestel komt luxe over met zijn stevige behuizing, die ook een IP68-certificering bevat tegen water en stof. De smartphone heeft een groot 6,67inch-oledscherm (120 Hz) met scherpe resolutie van 2712 × 1220 pixels, dat een genot is om naar te kijken.

De prestaties zijn dankzij de vlotte MediaTek-processor ook dik in orde, geholpen door 8 GB werkgeheugen. Met 256 GB is de opslagcapaciteit van gebruikelijke grootte. Dankzij de 5110mAh-accu kun je de smartphone meer dan een dag gebruiken. Opladen gaat snel via de usb-c-poort (maximaal 45 watt) en we worden blij van de goede hoofdcamera. De extra camera’s vallen ons kwalitatief helaas tegen. Xiaomi’s softwareschil MIUI bevalt ook minder goed dan de andere geteste softwareschillen. MIUI bevat heel veel extra apps en onnodige functies en toont bovendien reclames. Het updatebeleid is met drie Android-upgrades (waarvan Android 15 er al één was) en vier jaar beveiligingsupdates ook wat benedengemiddeld.

Samsung Galaxy A26 5G

Iets eerder in dit artikel hierboven bespraken we de Galaxy A36 van Samsung, die wat duurder is dan de A26 die we nu toelichten. Wat direct opvalt, is dat Samsung nog meer compromissen moest sluiten om tot de lagere prijs te komen. Zo heeft de Galaxy A26 een usb 2.0-poort en is het sterk verouderde wifi 5 de hoogste wifistandaard. In de praktijk vallen ook de macrocamera en groothoekcamera erg tegen en heeft de gebruikte processor ook moeite om ons bij te benen. Het snelheidsverschil met sommige andere geteste telefoons is duidelijk merkbaar.

Het roept twijfels op over de prestaties van de A26 na een paar jaar gebruik. Op papier kan de smartphone lang mee. Samsung garandeert namelijk zes jaar updates, wat gelet op de scherpe prijs een erg sterk updatebeleid is. De A26 scoort ook pluspunten met zijn accuduur van ruim een dag, zijn goede hoofdcamera en zijn mooie oledscherm met 120Hz-verversingssnelheid. Dat scherm is 6,7 inch groot en heeft een wat ouderwetse waterdruppel-inkeping bovenin voor de selfiecamera. Moderner is de IP67-certificering, die aangeeft dat het toestel bestand is tegen stof en water. Ten opzichte van sommige andere geteste smartphones vinden we dat de Galaxy A26 meer duidelijke aandachtspunten heeft.

Poco X7 Pro

Op de valreep kan hij mee, deze 8/256GB-versie van de Poco X7 Pro. Het zustermerk van Xiaomi verkoopt ook een 12/512GB-variant, die duurder is. Wat opvalt aan deze Poco X7 Pro is allereerst zijn ontwerp. Dit toestel is duidelijk gemaakt voor wie aandacht wil trekken. Spreekt het hippe ontwerp je niet aan, dan biedt een hoesje uitkomst. De smartphone is waterdicht en stofbestendig en heeft een groot 6,67inch-oledscherm. Met een resolutie van 2712 × 1220 pixels oogt het beeld erg scherp. Een 120Hz-verversingssnelheid maakt het scherm soepel in gebruik.

Ook soepel zijn de prestaties: dankzij de MediaTek-processor en 8 GB werkgeheugen is de telefoon erg snel. Van de camera’s zijn we minder onder de indruk, al kun je er prima mee uit de voeten. Vrolijker worden we van de accuduur. De 6000mAh-accu is op papier bovengemiddeld groot en gaat in de praktijk ook uren langer mee dan veel andere smartphones. Opladen kan vlot via de usb-c-poort. Poco levert de X7 Pro met Android 15 en garandeert drie Android-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates. Dat is aardig, maar korter dan heel wat concurrenten. Jammer is dat Poco zijn softwareschil volstopt met commerciële apps en games, al kun je een deel zelf verwijderen.

Oppo A5 Pro 5G

Heb je behoefte aan een erg stevige smartphone, dan lijkt de Oppo A5 Pro (5G) een boeiende kandidaat. Dit toestel is IP66-, IP68- en IP69-gecertificeerd. Wat wil zeggen dat het toestel bestand is tegen stof, een val in het water en een harde waterstraal. Oppo zegt ook dat de smartphone geen schade oploopt door extreme temperaturen en dat er extra stevig glas voor het beeldscherm geplaatst is. Prettig is dat het stevige karakter van het Oppo-toestel helemaal niet opvalt. Er zit geen klepje voor de usb-c-poort, het toestel is met 194 gram niet bovengemiddeld zwaar en voelt ook aan als een reguliere telefoon. De prijs vinden we erg vriendelijk, zeker als je weet dat Oppo drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates garandeert.

De fabrikant heeft een extra grote accu (5800mAh-capaciteit) in zijn budgetsmartphone gestopt. Wij kunnen dan ook twee dagen vooruit met de A5 Pro (5G), al komt dat ook deels omdat het HD-scherm minder stroom verbruikt dan de Full-HD-schermen in concurrerende telefoons. Het HD-scherm oogt duidelijk minder scherp en is een stevige compromis. Op alle andere vlakken presteert de Oppo A5 Pro prima, zonder onderscheidend te zijn. Van Oppo’s drukke softwareschil vol bloatware zijn we minder gecharmeerd.

Motorola Moto G75 (Redactietip)

De Motorola Moto G75 is één van de vele Moto G-smartphones. Een ietwat verwarrende strategie van het merk, maar goed om te weten is dat de G75 een van de betere keuzes is. Niet alleen ten opzichte van zijn broers, maar ook in vergelijking met de concurrerende smartphones in deze test. Dat begint bij de buitenkant. De Moto G75 draagt een MIL-STF-810H-certificering, wat inhoudt dat hij een val van 1,2 meter hoogte moet overleven en IP68-gecertificeerd is. De smartphone kan dus tegen stof en water. Ook ondersteund zijn e-sim en draadloos opladen (met maximaal 15 watt), twee functies die we op maar weinig andere budgettelefoons terugzien.

Daar staat tegenover dat die smartphones veelal een oledscherm hebben en de Moto G75 het moet doen met een iets minder mooi lcd-scherm. Dat scherm meet maar liefst 6,78 inch, toont een Full-HD-resolutie en heeft een 120Hz-verversingssnelheid. Onder de motorkap draait een aardige processor met 8 GB werkgeheugen, maar er zijn snellere geteste smartphones. De opslagcapaciteit is met 256 GB wel van gebruikelijke grootte.

Motorola maakt een goede sier met zijn goede hoofdcamera en groothoekcamera – die ook een nauwkeurige macromodus heeft. Ook het updatebeleid is positief verrassend. De Moto G75 krijgt vijf Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. Motorola’s softwareschil is lekker rustig.

HMD Fusion

De HMD Fusion is misschien wel de opvallendste smartphone in deze vergelijkende test. Dat komt door twee uiterlijke aspecten. Enerzijds is de Fusion zo ontwikkeld dat je hem met behulp van gereedschap en handleidingen van reparatiebedrijf iFixit zelf grotendeels uit elkaar kunt halen. Daarna kun je onderdelen vervangen. iFixit biedt onder meer een nieuw batterij, scherm en achterkant aan. De prijzen bedragen enkele tientjes per onderdeel. We waarderen deze duurzame aanpak van HMD.

Ook interessant zijn de pogo-pinnetjes op de achterkant van de smartphone, waar je speciale HMD-hoesjes aan kunt bevestigen. Zo’n hoesje biedt bijvoorbeeld een flitser aan de voorkant (voor betere selfies in het donker), de mogelijkheid om de smartphone draadloos op te laden of te veranderen in een handheld. De prijzen van de hoesjes vallen ons ook mee.

Toch kunnen we de HMD Fusion moeilijk aanraden. Als smartphone valt hij ons namelijk nogal tegen. Het HD-scherm ziet er niet zo fraai uit, door de eenvoudige Snapdragon-processor is de telefoon – nu al – vrij traag en HMD belooft slechts twee Android-upgrades en drie jaar beveiligingsupdates. Een telefoon uitbreiden met toffe hoesjes en onderdelen vervangen willen wij pas doen als de basis goed is. De HMD Fusion weet daar niet in te overtuigen.

Conclusie

Na het testen van negen budgetsmartphones, hebben we – niet voor het eerst – gemerkt dat er veel verschil zit in de totale gebruikservaring van goedkope toestellen. Natuurlijk, ten opzichte van bijvoorbeeld drie jaar geleden krijg je nu sowieso een betere telefoon voor hetzelfde geld. De geteste budgetsmartphones hebben allemaal een stevig ontwerp, voldoende werkgeheugen en opslagcapaciteit. Er is ook ruimte gekomen voor innovatie, zo laten Nothing en HMD zien met hun modulaire toestellen. Sommige merken geven hun budgetsmartphones ook een serieus updatebeleid. Met name Samsung en Motorola scoren goed op dit vlak. Deze test maakt ook duidelijk dat elk merk – nog steeds – compromissen moet sluiten om een prima budgettelefoon uit te brengen. Zo kiezen HMD en Oppo voor een HD-scherm, heeft een Samsung-model wifi5-ondersteuning en stopt Xiaomi zijn software vol reclames.

Onder de streep zijn we aangenaam verrast door veel smartphones, de Motorola Edge 50 Neo voorop. Die biedt een heel fijn totaalpakket voor een scherpe prijs. Dit toestel krijgt dan ook het predicaat Best getest. Onze Redactietip blijkt na grondig nadenken óók een Motorola-smartphone, namelijk de Moto G75. Die is nog goedkoper maar bevalt ook hartstikke goed, te danken aan prettige specificaties en rustige software die zes jaar updates krijgt.