ID.nl logo
Weg met Windows! Probeer deze Linux-alternatieven: EndeavourOS of Manjaro
© EndeavourOS
Huis

Weg met Windows! Probeer deze Linux-alternatieven: EndeavourOS of Manjaro

Wie de informatieve Linux-website DistroWatch.com bezoekt, ziet dat EndeavourOS en Manjaro in de top van de populariteitslijst staan. Beide gratis besturingssystemen staan bekend om hun gebruiksvriendelijke bediening. Ze lenen zich goed voor eenvoudige computertaken, zoals surfen, e-mailen, internetbankieren, documenten bewerken en simpele spelletjes. Hoog tijd om met deze veelbelovende Windows-alternatieven aan de slag te gaan.

In dit artikel laten we zien hoe je met twee gebruiksvriendelijke Linux-distributies aan de slag kunt gaan. We bespreken EndeavourOS en Manjaro.

  • Installatie via iso op usb-stick
  • Aanmelding
  • Programma's toevoegen
  • Instellingen wijzigen

Lees ook: Installeer Linux naast Windows

Toen Windows 11 zo’n twee jaar geleden aan de horizon verscheen, konden lang niet alle pc- en laptopeigenaren upgraden. De hardware bleek vaak ontoereikend. Tot 14 oktober 2025 zal dat niet tot problemen leiden, omdat Microsoft tot die tijd nog nieuwe (veiligheids)updates voor Windows 10 uitbrengt. Overigens hoef je geen nieuwe functies meer te verwachten; alles blijft zoals het nu is.

Heeft jouw systeem last van vertraging of wil je weleens wat anders? Probeer dan eens een Linux-distributie uit. Manjaro en EndeavourOS zijn hiervoor twee goede kandidaten. We beginnen met laatstgenoemde!

EndeavourOS 

EndeavourOS downloaden

Er bestaan verschillende uitvoeringen van EndeavourOS. In dit artikel gaan we uit van de Xfce-versie. Dat is min of meer de standaardeditie met lage systeemeisen. Het werkt al op computers met 2 GB werkgeheugen, al raden de makers voor een soepele gebruikerservaring minimaal 4 GB RAM aan. In de praktijk functioneert dit besturingssysteem meestal zonder morren op een wat oudere laptop of pc.

Download nu eerst het installatiebestand downloaden. Klik in de kolom onder ISO op de downloadlink. De serverlocatie maakt niet zo veel uit, het enige verschil kan 'm zitten in de overdrachtssnelheid. Verloopt het downloadproces langzaam, dan kun je een andere link proberen. De bestandsomvang bedraagt bijna 2 GB.

Usb-stick prepareren

Je voert de installatie bij voorkeur vanaf een usb-stick uit. Bevat deze opslagdrager belangrijke bestanden, dan stel je die eerst veilig. Anders raak je ze namelijk kwijt. Voor het generen van een installatiestick bestaan meerdere tools. De makers van EndeavourOS adviseren onder meer het gebruik van Rufus.

Lees ook: Zo maak je een opstartbare usb-stick voor Linux

Na installatie van dit Nederlandstalige Windows-programma stop je een usb-stick in de computer. Kies onder Apparaat de juiste opslagdrager. Via de knop Selecteren wijs je daarna het zojuist gedownloade iso-bestand aan. Laat alle opties ongewijzigd en klik op Starten. In het pop-upvenster selecteer je nu de optie Schrijven in DD-image-modus, waarna je tweemaal bevestigt met OK. Je klikt na afloop op Sluiten.

Rufus maakt in enkele minuten een opstartbare usb-stick.

Iso-bestand op dvd branden Heb je geen lege usb-stick bij de hand? Je kunt de installatie ook vanaf een dvd uitvoeren. Vanzelfsprekend vereist dat wel een pc of laptop met een dvd-brander. Om de dvd te branden, klik je in Windows 11 met de rechtermuisknop op het iso-bestand en kies je daarna Meer opties weergeven / Schijfkopiebestand branden. Klik tot slot op Branden.

Opstarten vanaf usb-stick

Na het nodige voorbereidingswerk begin je nu daadwerkelijk met de installatie. Stop de geprepareerde usb-stick in de pc of laptop waarop je EndeavourOS wilt installeren. Belangrijk is dat je het systeem vanaf de usb-stick opstart. Je regelt dat door in de computerinstellingen (BIOS of UEFI) de opstartvolgorde te wijzigen. Zet het systeem aan en druk op de juiste toets om het BIOS of de UEFI te openen. Dat verschilt per systeem. Vaak is dat F2, F10, Escape of Delete, maar het kan ook een andere toets zijn. Kijk zo nodig in de handleiding of de productpagina van de fabrikant.

Ga in het computermenu naar het onderdeel met de opstartopties. Meestal navigeer je hiervoor met de pijltjestoetsen naar Boot, waarbij je drukt op Enter. Zorg ervoor dat de usb-stick als eerste opstartschijf is geselecteerd en bewaar de wijzigingen. Je start de computer vervolgens opnieuw op. Na een korte wachttijd verschijnt uiteindelijk de liveomgeving van EndeavourOS.

Duik in de computerinstellingen en start het systeem vanaf de usb-stick op.

Eerste stappen installatieprogramma

In de kleurrijke liveomgeving kun je het besturingssysteem alvast verkennen. Mogelijk zie je een melding dat de computer niet is verbonden met internet. Klik in dat geval rechtsonder op het netwerkpictogram. Via Available Networks selecteer je jouw wifi-netwerk. Typ het bijbehorende wachtwoord en bevestig met Connect. Er verschijnt een beginscherm met flink wat (geavanceerde) opties. Zodra je op Start the Installer klikt, ga je EndeavourOS definitief installeren.

Je start vanuit een liveomgeving de installatie van EndeavourOS.

Je kunt kiezen tussen een offline en online installatie. Laatstgenoemde optie biedt meer mogelijkheden. Klik daarom op Online. Na even wachten komt het installatiescherm tevoorschijn. Kies in de eerste stappen achtereenvolgens de Nederlandse taal, geografische locatie en toetsenbordindeling. EndeavourOS is beschikbaar in maar liefst negen verschillende uitvoeringen. Bij elke editie staat een korte Engelstalige omschrijving. Voor beginners is de laagdrempelige Xfce-versie prima geschikt. Selecteer daarom xfce4 en klik op Volgende. Het is mogelijk om aanvullende pakketten te installeren, maar voor doorsnee gebruikers is dat niet nodig. Klik tweemaal op Volgende zonder iets te wijzigen.

Beginners kiezen in het installatieprogramma bij voorkeur de Xfce-versie.

Installatiemethode kiezen

Heeft de computer meerdere schijven? Geef dan achter Selecteer opslagmedium aan op welke harde schijf of ssd je de Linux-distributie wilt installeren. Misschien bevindt zich op de pc of laptop al een besturingssysteem, bijvoorbeeld Windows. Als je dat niet wilt verwijderen, selecteer je de optie Installeer ernaast. Daarmee maak je een zogeheten dualboot-systeem. Zodra je de computer aanzet, kies je in een menu welk besturingssysteem je wilt gebruiken.

Een andere optie is door het reeds aanwezige besturingssysteem te vervangen door EndeavourOS. Kies in dat geval Vervang een partitie. De gekleurde balk onderaan illustreert de huidige indeling van de schijf. Klik op de gewenste partitie.

Verder is er ook een mogelijkheid om de complete inhoud van de harde schijf te wissen. Je creëert daarmee één grote partitie voor alle systeembestanden, programma’s en persoonlijke data. Selecteer Wis schijf, en bepaal of je wisselgeheugen wilt toepassen. Deze optie is met name interessant voor systemen met weinig werkgeheugen. Tot slot kunnen gevorderde gebruikers de schijf eventueel zelf opnieuw partitioneren. Maak een keuze en ga naar de volgende stap.

Je kunt EndeavourOS op een bestaande partitie van de schijf installeren.

Eerste keer aanmelden

Voor de veiligheid log je bij EndeavourOS in met een eigen account. Vul daarom een gebruikersnaam en wachtwoord (tweemaal) in. Je geeft daarnaast ook je eigen naam en een computernaam op. Het installatieprogramma toont nu een overzicht van de getoonde instellingen. Via Installeer / Nu installeren begint het installatieproces. Je volgt hierbij nauwlettend de voortgang. Vink na afloop de optie Nu herstarten aan en bevestig met Voltooid.

Je typt in het aanmeldscherm het wachtwoord om toegang tot het besturingssysteem te krijgen. Er verschijnt een welkomstvenster. Klik dat niet zomaar weg, want hier staan enkele belangrijke zaken. Zo gebruik je de bovenste opties om verse updates op te halen. Je dient hierbij telkens het juiste wachtwoord op te geven. Druk daarna op Enter om de taak te starten.

Vanuit het beginscherm installeer je eenvoudig nieuwe updates.

Linux-distributie in virtuele omgeving Een virtuele machine is een handige methode om een Linux-distributie eens vrijblijvend aan de tand te voelen. Hiervoor kun je gewoon je eigen systeem gebruiken. De freeware VirtualBox is voor dit doeleinde uitermate geschikt. Je voegt eerst een virtuele machine toe, waarbij je een deel van het werkgeheugen en de harde schijf aan de nieuwe virtuele pc afstaat. Koppel hierbij een iso-bestand van een Linux-distributie aan het virtuele systeem. Zodra je de machine aanzet, opent de namaak-pc in een eigen venster. Je volgt nu de reguliere installatieprocedure.

Maak met VirtualBox een virtuele machine en gebruik het besturingssysteem in een eigen dialoogvenster.

Programma’s toevoegen

Vermoedelijk kost het de meeste beginners weinig moeite om aan de gebruikersomgeving te wennen. De navigatiestructuur lijkt namelijk erg op die van eerdere Windows-versies. Je klikt linksonder op het EndeavourOS-logo om het menu te openen. Snuffel in alle categorieën en ontdek welke programma’s er allemaal zijn inbegrepen. Er staan weinig bekende tools tussen, al is Firefox een uitzondering. Met deze browser surf je op internet. Verder bevat het menu onder meer een fotoviewer, rekenmachine, mediaspeler, bestandsbeheerder en tekstverwerker.

Misschien wil je extra programma’s installeren. Dat is zo gepiept, want je kunt populaire toepassingen vanuit een centrale plek downloaden. Ga in het menu naar Systeem en open de hulpapplicatie EndeavourOS Quickstart Installer. Klik op een categorie om de onderliggende programma’s te tonen. Kies je bijvoorbeeld Office, dan kun je het gratis kantoorpakket LibreOffice installeren.

Daarnaast zijn onder meer bekende namen als Vivaldi, Thunderbird, Telegram, GIMP, Bitwarden en VLC beschikbaar. Neem de hele lijst door en vink achter de gewenste programma’s het selectiehokje aan. Klik vervolgens onderaan op Install now en typ het wachtwoord, waarna je bevestigt met Authenticate. Druk tot slot op J en Enter. De geselecteerde tools verschijnen vanzelf in het menu.

Je installeert in EndeavourOS in één klap diverse nuttige programma’s.

Instellingen wijzigen

Je zet EndeavourOS makkelijk naar je hand. Ga in het menu naar Instellingen / Instellingen- en systeembeheerder. Klik binnen het venster op een onderdeel dat je wilt aanpassen. Via Bureaublad stel je bijvoorbeeld een andere achtergrond in. Verder wijzig je met behulp van Meldingen het gedrag van de notificaties, terwijl je bij Beeldscherm de resolutie van de monitor aanpast. Als laatste bepaal je bij Energiebeheerder / Systeem na hoeveel tijd het systeem de slaapmodus activeert. Overigens is dit nog maar het topje van de ijsberg, want er zijn nog veel meer nuttige instellingen te vinden.

Manjaro 

Manjaro downloaden

Manjaro staat bekend om zijn enorme gebruiksgemak. Hierdoor leent dit besturingssysteem zich goed voor iemand met weinig diepgaande computerkennis. Daarnaast is er een uitgebreide catalogus met freeware beschikbaar. De makers adviseren een systeem met minimaal 4 GB werkgeheugen en 30 GB vrije schijfruimte. Daarnaast is het gebruik van een dualcore-processor geen overbodige luxe.

Surf naar https://manjaro.org/download en kies in het pop-upvenster X86_64. Er bestaan van deze Linux-distributie drie officiële versies, namelijk Plasma, Xfce en Gnome. Voor beginners is Xfce een goed startpunt. Bovendien zorgt deze versie voor een lage systeembelasting en vergroot je daarmee de kans op een vlotte gebruikersomgeving. Klik op Download / Image om een iso-bestand op te slaan. De omvang hiervan is 3,5 GB.

Installatiestick uitvoeren

Net als eerder bij EndeavourOS heb je voor de installatie van Manjaro eveneens een installatiestick nodig. De handleiding verwijst hiervoor onder andere naar het hulpprogramma Rufus. Lees voor de exacte instructies zo nodig de paragrafen ‘Usb-stick prepareren’ en ‘Opstarten vanaf usb-stick’ nog eens terug. Gebruik hierbij het zojuist gedownloade iso-image van Manjaro. Na even wachten verschijnt er een menu. Je stelt met de pijltjestoetsen respectievelijk de juiste tijdzone, toetsenbordindeling en taal in. Klik als laatste op Boot with open source drivers om de liveomgeving te openen.

Selecteer in het beginscherm van Manjaro onder andere de Nederlandse taal.

Manjaro installeren?

Dan heb je een usb-stick nodig

Manjaro installeren

De installatieprocedure van Linux-distributies vertonen de nodige overeenkomsten. Wanneer je eerst EndeavourOS hebt uitgeprobeerd, komt een aantal zaken je ongetwijfeld bekend voor. Is het systeem niet verbonden met (draadloos) internet, dan verschijnt er hiervan mogelijk een waarschuwing. Gebruik het netwerkpictogram rechtsonder om de verbinding in orde te maken.

Weet je zeker dat je Manjaro wilt installeren? Klik in het welkomstvenster dan op Start de installatie. Volg hierbij nauwlettend alle stappen. Zo selecteer je de taal, geografische locatie en toetsenbordindeling. Verder heb je de mogelijkheid om Manjaro naast het huidige besturingssysteem te installeren. Je kunt de computer ook volledig schoon vegen, waarna je de installatie uitvoert. Bedenk in de volgende stap een gebruikersnaam en wachtwoord.

Bekijk in de liveomgeving alvast een voorproefje van Manjaro en voer de installatie uit.

Handig is dat je in het installatieprogramma alvast een kantoorpakket kunt selecteren. Kies hierbij tussen FreeOffice en LibreOffice. Maak een keuze en bevestig in het volgende venster met Installeer / Nu installeren. Je zet aan het einde een vinkje voor Nu herstarten en sluit af met Voltooid.

Gebruik je liever FreeOffice of LibreOffice op jouw computer?

Verkenningsrondje

Als het bureaublad van Manjaro opduikt, log je in met jouw gebruikersaccount. Klik daarna het welkomstvenster weg. Mogelijk komt er een melding over een nieuwe update tevoorschijn; die kun je het best meteen installeren. Op het bureaublad bevinden zich snelkoppelingen naar de prullenbak, bestandsbeheerder en je persoonlijke map.

De gebruikersomgeving is traditioneel vormgegeven. Rechtsonder bevinden zich diverse statuspictogrammen. Je opent met de groene Manjaro-knop linksonder het menu, waarna je allerlei applicaties vanuit een lijst kunt starten. Ten opzichte van EndeavourOS zijn er meer bekende programma’s voorgeïnstalleerd. Je kunt onder meer direct met Thunderbird, VLC, GIMP en Firefox aan de slag. Klik bovenaan in het menu op het gereedschapspictogram (steeksleutel) om de instellingen te openen.

Firefox is een uitstekende browser om je favoriete websites mee te bezoeken. 

Rijke catalogus met freeware

Naast de voorgekauwde toepassingen wil je misschien nog wel meer freeware installeren. Dat komt goed uit, want Manjaro bevat hiervoor een uitgebreide catalogus. Ga in het menu naar Systeem en klik op Software installeren/verwijderen. Via Categorieën sorteer je naar eigen wens het aanbod. Klik je bijvoorbeeld op Foto en Video, dan kun je de bekende mediaspeler Kodi of videobewerker OpenShot Video Editor toevoegen. Het aanbod is erg uitgebreid. Er zijn zelfs eenvoudige spelletjes te vinden, zoals patience, schaken, mijnenveger, sudoku en pacman. Wanneer je iets niet kunt vinden, gebruik je de zoekfunctie. Klik hiervoor bovenaan op het vergrootglas.

Heb je iets leuks gevonden? Klik dan op de programmanaam voor een omschrijving en afbeelding. Als je het programma wilt toevoegen, bevestig je met Installeren / Toepassen. Typ vervolgens het wachtwoord en kies Authenticate.

Je maakt van favoriete applicaties eenvoudig een snelkoppeling. Zo heb je in het vervolg sneller toegang. Ga in het menu naar de betreffende toepassing en klik er met rechts op. Klik nu op Voeg toe aan bureaublad of Voeg toe aan werkbalk.

Voor een spelletje sudoku ben je bij Manjaro aan het juiste adres.

EndeavourOS of Manjaro? Op het gebied van functionaliteit en gebruiksgemak ontlopen de Xfce-versies van beide besturingssystemen elkaar nauwelijks. Een verschil is dat EndeavourOS iets modieuzer is vormgegeven. Daarentegen bevat Manjaro standaard meer bekende programma’s, al kun je die natuurlijk ook op eigen houtje in EndeavourOS installeren. Beide Linux-distributies zijn aanraders.

Watch on YouTube
▼ Volgende artikel
Dit wil je weten over tweestapsverificatie, óók zonder je smartphone
© Looker_Studio - stock.adobe.com
Huis

Dit wil je weten over tweestapsverificatie, óók zonder je smartphone

Je inloggegevens alleen met een wachtwoord beveiligen is vragen om problemen. Steeds meer diensten en apps bieden daarom tweefactorauthenticatie (2FA) aan, of ze verplichten dit zelfs. Naast een wachtwoord heb je dan een tweede factor nodig. Vaak gebruik je hiervoor je smartphone, maar wat doe je als je (tijdelijk) geen telefoon hebt?

Dit artikel in het kort

Tweestapsverificatie (2FA) beschermt je accounts beter dan alleen een wachtwoord. Vaak gebruik je hiervoor je smartphone, maar dat hoeft niet. In dit artikel lees je hoe je ook zonder telefoon veilig kunt inloggen. Zo ontdek je hoe desktop-authenticators zoals Proton of KeePassXC werken, hoe je een hardwaresleutel zoals een YubiKey instelt, en hoe je back-upcodes aanmaakt voor noodgevallen. Ook wordt uitgelegd wat een digitale en fysieke token precies doen en hoe toegangssleutels (passkeys) een alternatief vormen voor klassieke wachtwoorden.

Wachtwoorden kun je vergeten, of ze worden gehackt. Daarom is het niet handig om de toegang tot een dienst of app alleen met een wachtwoord te beveiligen. Voor meer veiligheid voeg je daar een tweede authenticatiemethode aan toe. We hebben het over het aanmelden via 2FA (tweefactorauthenticatie oftewel tweestapsverificatie).

Bij 2FA heb je naast iets wat je weet, meestal een wachtwoord, ook iets wat je 'hebt' of 'bent' nodig om in te loggen. Zo'n tweede factor is vaak een unieke, eenmalige code via een authenticator-app op je smartphone. Het kan ook een sms-code, pushmelding, hardwaresleutel of een biometrische beveiliging zijn. Zo kan een aanvaller met je wachtwoord niet binnendringen, want hij heeft ook die tweede factor nodig. Een geraden of gelekt wachtwoord is dus niet meer voldoende, wat de veiligheid verhoogt.

Smartphone

Veel 2FA-oplossingen werken via een smartphone, bijvoorbeeld met de authenticator-app van Authy, Google of Microsoft, of via sms-berichten naar je telefoon. Dit is handig, maar er zijn ook nadelen. Je hebt altijd je telefoon nodig en bij een lege batterij, verlies of diefstal kom je mogelijk niet bij je accounts. Ook al je je in een gebied zonder mobiel bereik bevindt, is het lastig of onmogelijk om een sms te ontvangen.

2FA via sms is bovendien kwetsbaar voor praktijken als sim-swapping. Hierbij zet een aanvaller jouw telefoonnummer om naar een eigen simkaart om zo sms-codes te ontvangen. Je smartphone kan ook besmet raken (via phishing) met malware. Ook daarmee kan een aanvaller andere 2FA-codes onderscheppen.

Het kan ook zijn dat je geen smartphone voor je werk hebt en dat je je privételefoon liever niet gebruikt voor werkgerelateerde 2FA-authenticaties. Je kunt er natuurlijk ook nog bewust voor kiezen om geen eigen smartphone te hebben.

Gelukkig bestaan er veilige alternatieven om je ook zonder smartphone via 2FA aan te kunnen melden, zoals de rest van dit artikel duidelijk maakt.

Lees ook: Waarom je beter geen sms voor tweestapsverificatie kunt gebruiken

Een eenmalige code via een (mobiele) authenticator-app is een van de populairste 2FA-verificatiemethoden.

Desktop-authenticator

Veel mensen gebruiken als tweede factor een eenmalige code via een authenticator-app. Daarvoor bestaan verschillende gratis mobiele apps, maar je kunt ook je desktop of laptop inzetten. Je hoeft geen virtuele Android-omgeving op te zetten met een tool als BlueStacks om zo bijvoorbeeld de mobiele Android-authenticator van Google of Microsoft te kunnen draaien. Installeer gewoon de desktopversies, zoals het Zwitserse Proton of het Zweedse Yubico.

We vertellen je in het kort hoe je hiermee bij Google aanmeldt. De procedure bij andere diensten en apps gaat op een vergelijkbare manier. Surf naar https://myaccount.google.com en open Beveiliging. Kies Tweestapsverificatie en zorg dat deze is ingeschakeld. Klik bij tweede stap op Authenticator en daarna op Authenticator instellen. Er verschijnt een QR-code, maar voor je desktop-app klik je op Kun je de code niet scannen. Je krijgt nu de nodige gegevens om de geheime sleutel (zie kader Werking digitale token) handmatig in te voeren.

Als je dit in je authenticator-app hebt ingesteld (zie de alineaProton Authenticator), klik je op Volgende en voer je de code in die de app genereert. Je kunt nu definitief tweestapsverificatie bij Google aanzetten. Bij de volgende aanmeldingen voer je nu voortaan naast je wachtwoord ook de gevraagde code in.

De tweestapsverificatie bij Google is geactiveerd, met (voorlopig alleen) een authenticatorcode als tweede factor.

Proton Authenticator

We nemen Proton Authenticator voor Windows als voorbeeld (ook beschikbaar voor macOS en Linux). De installatie bedraagt slechts enkele muisklikken. Start daarna de app start op en klik op Create new code. Vul bij Title bijvoorbeeld Google account in en plak de sleutel van 32 tekens in het veld Secret.

Bij Issuer kun je Google opgeven. Via Advanced options pas je eventueel instellingen aan als de dienst specifieke eisen heeft voor het aantal cijfers (standaard 6), tijdsinterval (standaard 30 seconden), algoritme (standaard SHA1) of type (standaard TOTP, maar kies STEAM voor het Steam-gameplatform van Valve). Klik op Save code om de code toe te voegen.

Via het tandwielpictogram kun je onder meer je codes back-uppen, exporteren, importeren en ook synchroniseren tussen apparaten via een gratis Proton-account. Na het aanmaken verschijnt de code in het hoofdvenster, met een geanimeerd pictogram dat de resterende geldigheidsduur toont. Je hoeft deze code nu maar bij de juiste dienst in te vullen als tweede factor, naast je wachtwoord.

Via Proton Authenticator voeg je een TOTP-code toe aan Googles 2FA-verificatieproces.

Werking digitale token

De meeste mensen gebruiken een digitaal token als tweede factor, zoals een pushmelding of een eenmalige cijfercode. Dit laatste wordt ook wel TOTP genoemd (Time-based One-Time Password) en werkt als volgt.

Bij het instellen van 2FA genereert de dienst een unieke geheime sleutel. Deze wordt één keer met je authenticator-app gedeeld via een QR-code of handmatige invoer. Zowel de server van de dienst als je authenticator-app gebruiken deze sleutel samen met het actuele tijdstip om met dezelfde wiskundige formule een code van meestal 6 cijfers te berekenen. Zo'n code blijft standaard dertig seconden geldig. Zodra je deze code invoert, vergelijkt de server deze met zijn eigen berekening. Is er een match, dan weet de server dat jij de juiste geheime sleutel hebt en dat de code actueel is, waarna je kunt inloggen.

©TvD | ID.nl

De achterliggende werking van een TOTP-systeem.

TOTP-wachtwoordmanager

Wachtwoorden zijn vooralsnog niet verdwenen (zie ook kader Zonder wachtwoord) en daarom is een wachtwoordmanager aan te raden. Zo hoef je al je wachtwoorden niet zelf te onthouden, voorkom je dat je ze achteloos noteert en vermijd je te veel dezelfde of simpele varianten.

Enkele wachtwoordmanagers ondersteunen ook TOTP-codes voor 2FA, zodat je geen aparte authenticator-app nodig hebt. Gratis opties voor Windows-desktop zijn onder meer Bitwarden en KeePassXC.

We nemen KeePassXC als voorbeeld, dat ook voor macOS en Linux beschikbaar is. Je installeert de tool met enkele muisklikken. Bij de eerste start klik je op Database aanmaken, voer je een naam en eventueel een omschrijving in. Klik daarna op Doorgaan. Laat de instellingen gerust ongewijzigd en klik op Doorgaan. Geef een sterk hoofdwachtwoord in (twee keer) en bevestig met Gereed. Kies een locatie voor de database en klik op Opslaan.

Voer in het hoofdvenster de accountgegevens in, zoals Titel, Gebruikersnaam, Wachtwoord en URL, en bevestig met OK. Het item wordt toegevoegd. Klik er met de rechtermuisknop op, kies TOTP / TOTP instellen en vul de Geheime sleutel in. Pas via Aangepaste instellingen eventueel de parameters aan en bevestig met OK. Om de TOTP-code te zien, kies je TOTP / TOTP (QR code) weergeven in het contextmenu.

Je kunt ook de KeePassXC-browserextensie downloaden en installeren om je online wachtwoorden en TOTP-codes automatisch in de browser in te vullen.

Ook wachtwoordbeheerder KeePassXC kan TOTP-codes genereren.

Hardwaresleutel

In plaats van een digitale sleutel kun je ook een fysieke hardwaresleutel gebruiken als tweede factor. Zo'n sleutel is extra veilig omdat deze via internet niet kan worden gekopieerd of gestolen. Ook phishers maken nauwelijks kans, want de sleutel is gekoppeld aan de originele website-url van de dienst. Zelfs als iemand je sleutel heeft, blijft je wachtwoord nodig en vaak ook een pincode of biometrie om de sleutel te gebruiken. Bij verlies rest meestal alleen een alternatieve tweede factor, zoals een TOTP-code of back-upcodes (zie hieronder), tenzij je een reservesleutel hebt.

We nemen als voorbeeld een YubiKey 5 NFC USB-A van Yubico (circa 60 euro). Dit kan ook een ander merk of type zijn, zoals Feitian, Nitrokey of SoloKeys. Ga in Windows 11 naar Instellingen, kies Accounts / Aanmeldingsopties en selecteer Beveiligingssleutel / Beheren. Plaats de sleutel in de pc en activeer deze. Klik op Toevoegen bij Pincode voor beveiligingssleutel. Je kunt ook de Yubico Authenticator downloaden die ook beschikbaar is voor macOS en Linux. Ga door met installeren en start als administrator op. Open nu Passkeys, klik op Set PIN, voer tweemaal een pincode in en klik op Save.

We nemen opnieuw Google als voorbeeld, waar je inmiddels tweestapsverificatie hebt ingeschakeld. Op de webpagina van je Google-account open je Beveiliging en klik je op Toegangssleutels en beveiligingssleutels. Kies + Toegangssleutel maken, klik op Ander apparaat gebruiken, selecteer Beveiligingssleutel en klik op Volgende en daarna op OK (twee keer). Voer de pincode van de sleutel in, bevestig met OK en activeer de sleutel. Deze is nu bruikbaar als tweede factor.

Bij Google maak je eenvoudig een toegangssleutel aan.

Werking fysieke token

Je kunt als tweede factor ook een fysieke token gebruiken. Bij banken kan dit een klein kastje zijn dat codes genereert, maar het kan ook een hardwaresleutel zijn zoals een YubiKey. Zo'n sleutel koppel je aan je computer via usb of bij smartphones via bluetooth of NFC. Dit werkt als volgt.


Je koppelt de sleutel één keer aan je account, waarbij een uniek cryptografische sleutelpaar wordt aangemaakt. De publieke sleutel gaat naar de server van de dienst, terwijl de privésleutel veilig in het hardwaretoken blijft en deze nooit verlaat. Na het invoeren van je wachtwoord vraagt de server aan de sleutel om een unieke digitale handtekening te maken voor die specifieke aanmelding.

Jij bevestigt de aanvraag, bijvoorbeeld door het token te activeren. Vervolgens stuurt de sleutel de handtekening naar de server, die controleert of deze overeenkomt met de eerder opgeslagen publieke sleutel. Bij een match weet de server dat jij de echte sleutel bezit en kun je inloggen.

Onder meer Yubico heeft diverse hardwaretokens (YubiKey) in het aanbod.

Back-upcodes

We hebben nu al twee methoden om ons via een desktop-pc of laptop bij 2FA aan te melden: digitale TOTP-codes en een hardwaresleutel. Heb je ook een toegangssleutel, bijvoorbeeld gekoppeld aan je Windows Hello-inlogmethode, dan zijn het er zelfs drie opties. Al is dit eigenlijk geen klassieke 2FA maar een methode zonder wachtwoord (zie kader Zonder wachtwoord).

De meeste diensten die 2FA ondersteunen, bieden ook back-upcodes aan, hoewel deze eigenlijk bedoeld zijn als noodingreep. We raden je in elk geval aan deze te genereren of te downloaden en offline te bewaren, bijvoorbeeld in een kluis of andere water- en brandveilige plek. Laat ze zeker niet rondslingeren en deel ze nooit digitaal.

Voor je Google-account bijvoorbeeld werkt dit als volgt. Meld je opnieuw aan op je accountpagina, open Beveiliging, scrol naar beneden en klik op Back-upcodes en daarna op Back-upcodes genereren. Google maakt direct tien codes aan die je kunt downloaden en/of afdrukken. Dit is meestal voldoende om problematische aanmeldingen op te lossen. Je kunt op elk moment weer tien nieuwe codes aanmaken, waarmee de vorige tien codes automatisch ongeldig worden.

Google genereert tien back-upcodes die je goed dient te bewaren voor het geval er iets misgaat.

Zonder wachtwoord

2FA combineert dus iets dat je 'weet' (wachtwoord) met iets wat je 'hebt' (zoals een code of sleutel) of 'bent' (biometrie). Er komt ook steeds meer concurrentie van een oplossing zonder wachtwoord via zogeheten toegangssleutels (passkeys). Dit systeem is enkel gebaseerd op iets wat je 'hebt' (een hardwarematige of softwarematige sleutel), vaak gecombineerd met een vorm van biometrie.

Je hebt hierbij dus geen wachtwoord meer nodig. Je kunt direct inloggen met zo'n sleutel, meestal na een geslaagde vingerafdruk, gezichtsherkenning of pincode. Onderliggend werkt dit via de FIDO2-standaard met het hardwareprotocol CTAP2 en het webprotocol WebAuthn.

Op www.passkeys.io/ vind je een demonstratie en een lijst van enkele tientallen sites en apps die toegangssleutels als volledig wachtwoordalternatief ondersteunen. Nog meer diensten staan op https://passkeys.directory, een door de community beheerde lijst. De aanduiding MFA (Multi Factor Authenticatie) betekent hier dat toegangssleutels ook inzetbaar zijn als extra beveiligingslaag naast andere inlogmethodes. Zo kun je onder meer bij Google via een toegangssleutel, zoals een pincode, inloggen, zonder zelfs je wachtwoord te hoeven intikken.

Passkeys-directory: ook Google ondersteunt volop toegangssleutels.

Offline dingen veilig bewaren?

Haal een kluis in huis!
▼ Volgende artikel
Een eigen kluis, de plek voor al je wachtwoorden
Zekerheid & gemak

Een eigen kluis, de plek voor al je wachtwoorden

Je kent het wel: je wil iets online bestellen of even het saldo op je rekening checken. En dan komt het: je moet inloggen. Maar, wat was ook al weer het wachtwoord? De geboortedatum van je partner, de laatste twee cijfers van je postcode in combinatie met je lengte? Voor je het weet druk je weer op de knop 'Wachtwoord vergeten'... Dat kan makkelijker.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bitdefender

Ons brein is er niet voor gemaakt om voor vijftig verschillende sites unieke codes te onthouden. En juist daarom zijn wachtwoordmanagers de laatste jaren zo populair geworden. In dit artikel kijken we eens goed naar de oplossing van Bitdefender. Ze zijn wereldberoemd om hun antivirus, maar kunnen ze ook zorgen dat jij nooit meer buitengesloten wordt bij je eigen accounts?

In het kort

In dit artikel bespreken we hoe een wachtwoordmanager dient als oplossing voor het veilig beheren van talloze online accounts. We laten je zien dat je met slechts één sterk hoofdwachtwoord toegang krijgt tot een digitale kluis, waarna de software automatisch complexe inlogcodes genereert en invult op al je apparaten. Daarnaast wordt behandeld hoe lokale versleuteling en digitale herstelsleutels zorgen voor privacy en toegangszekerheid, zonder dat gegevens op straat komen te liggen

Waarom een wachtwoordmanager?

Laten we eerlijk zijn, de meeste mensen gebruiken nog steeds overal hetzelfde wachtwoord, of een kleine variatie daarop. Of ze schrijven het ergens op. Dat voelt misschien wel veilig, tot je beseft hoe lek het internet soms kan zijn of dat je net dat boekje kwijtraakt.

Met een wachtwoordmanager zoals Bitdefender SecurePass password manager los je dat probleem voor een groot deel op. Die fungeert als een onzichtbare butler die je helpt met de wachtwoorden invullen, ook al is het misschien lastig of spannend om alles zomaar uit handen te geven. Je installeert de software op je eigen computer en je telefoon, en je bedenkt één heel sterk hoofdwachtwoord. Dat is de enige die je nog hoeft te onthouden.

Voor BitDefender SecurePass heb je een hoofdwachtwoord nodig, en alleen die hoef je te onthouden.

Zodra je die invoert, gaat de kluis open en regelt Bitdefender de rest. Als je dan naar Facebook of je favoriete webshop gaat, ziet het programma dat je wil inloggen en vult het de velden voor je in. Je hoeft niet meer te typen, niet meer te denken en vooral niet meer te stressen. Het mooie is dat het programma je ook meteen helpt bij het aanmaken van wachtwoorden voor nieuwe accounts. In plaats van dat jij weer moet gaan nadenken over een code met een uitroepteken en een cijfer, genereert de software gewoon een onmogelijk te kraken reeks tekens uit en slaat deze direct op. En jij ziet het wachtwoord niet eens, en dat hoeft ook niet, want de software onthoudt het voor je.

En ben je bang dat je misschien ook het hoofdwachtwoord niet meer weet? SecurePass genereert ook nog een digitale herstelsleutel die je in het allerergste geval dan kunt inzetten om in te loggen. Die herstelsleutel bewaar je bij voorkeur op een andere plek dan je smartphone of computer, of print je uit en sla je op in een kluis.

Met een herstelsleutel zorg je dat je altijd toegang kunt krijgen tot je wachtwoordkluis.

Lokaal opgeslagen: veilig!

Het blijft een raar idee: al je wachtwoorden bij één bedrijf parkeren. Wat als zij gehackt worden? Dan ligt alles op straat, toch? Nou, gelukkig zit dat bij Bitdefender wel goed in elkaar. De versleuteling van je wachtwoorden gebeurt namelijk lokaal op jouw eigen apparaat, nog voordat het via het internet naar hun servers wordt gestuurd. Jouw hoofdwachtwoord is de sleutel die die versleuteling ongedaan maakt. Omdat Bitdefender jouw hoofdwachtwoord niet heeft (en ook nergens opslaat), kan niemand bij jouw gegevens; ook niet in geval van een lek of hack.

Maar omdat Bitdefender jouw wachtwoord nergens hebben opgeslagen, niet hebben, kunnen ze je ook niet helpen als je het vergeet. Er is geen "wachtwoord vergeten" optie voor je hoofdwachtwoord. Je krijgt bij het installeren alleen die speciale herstelcode. Die moet je echt uitprinten of op een veilige plek bewaren, want als je je hoofdwachtwoord kwijt bent én die herstelcode, dan ben je echt de pineut en kom je je kluis nooit meer in.

Hoe werkt het in de praktijk?

Bitdefender SecurePass installeer je als app op een Android- of iOS-toestel, en is beschikbaar als browser-add-on voor de Windows- en MacOS-versies van Chrome, Edge, Firefox en Safari.

Op een desktop werkt Bitdefender SecurePass als een extensie in je browser en op de smartphone als een app.

Veiligheid is leuk, maar als de software lastig is in gebruik, gooi je het er na een week weer vanaf. Gelukkig heeft Bitdefender goed gekeken naar hoe mensen surfen en software gebruiken. De interface oogt fris voor zowel de browser-extensie als de app op je telefoon. Wat vooral fijn is, is de synchronisatie. We leven in een tijd waarin je 's ochtends op je telefoon zit, overdag op een laptop werkt en 's avonds misschien met een tablet op de bank hangt. Als je op je laptop een nieuw wachtwoord aanmaakt voor Netflix, wil je niet op je telefoon die hele rits tekens moeten overtypen.

Je hebt daardoor toegang tot alle accounts zonder dat je overal moet nadenken over wat de gebruikersnaam of het wachtwoord ook echt precies was: makkelijk en handig dus!

Ieder nieuw account sla je op in SecurePass zodat de gegevens overal automatisch worden ingevuld, op ieder apparaat.

Het meeste werk gebeurt via een extensie in je browser (via het icoontje rechtsboven in de browser) of via de app op je telefoon. Bitdefender synchroniseert dit razendsnel. Zodra je iets opslaat op het ene apparaat, is het vrijwel meteen beschikbaar op het andere. Daarnaast doet het meer dan alleen wachtwoorden. Je kunt er ook notities in kwijt die niemand mag zien

Ook is het handig dat je een of meerdere betaalkaarten en creditcards kunt toevoegen. Iedere keer dat je op een betaalpagina komt, laat Bitdefender je een scherm zien waarop je kunt aangeven welke opgeslagen creditcard je wil gebruiken. Na de selectie vult Bitdefender automatisch alle creditcardgegevens in en kun je de bestelling afmaken.

Ook je creditcardgegevens sla je eenvoudig op in SecurePass, zodat je die gegevens niet telkens handmatig hoeft in te typen als je iets online bestelt.

Gebruik je slechte of makkelijk te raden wachtwoorden, dan is er een beveiligingsscan die ten eerst kijkt of je geen zwakke wachtwoorden hebt gebruikt, maar ook op het dark web op de achtergrond scant naar gelekte gegevens. Je krijgt dan direct de tip om je wachtwoord direct aan te passen.

Met het beveiligingsrapport kun je zien welke wachtwoorden zwak of zelfs gelekt zijn, waardoor je direct weet waar je iets moet aanscherpen.

Tot slot

Als we alles op een rijtje zetten, is Bitdefender SecurePass een goede keuzae als je geen zin hebt in een lastig te beheren omgeving . Voor de gemiddelde gebruiker is dit precies wat je zoekt. Het doet wat het moet doen: het beveiligt je gegevens muurvast en haalt de frustratie van het inloggen weg. Vooral als je al gebruikmaakt van de antivirus van Bitdefender, is dit een logische toevoeging die naadloos in je bestaande pakket past. Het is misschien even wennen om de controle uit handen te geven, maar als je eenmaal gewend bent aan het feit dat je nooit meer een wachtwoord hoeft te onthouden, wil je nooit meer terug.