Heb je een groot huishouden? En hebben jullie veel sportwedstrijden, etentjes, bezoekjes en vakanties? Hoe zorg je er dan voor dat al die afspraken goed worden bijgehouden en elkaar niet overlappen? Wij laten je zien hoe je een gezamenlijke agenda maakt en handig onderhoudt.

Gezinsgroepen

Je kunt slim gebruikmaken van Google om een kalender voor het gezin te maken. Google zelf ondersteunt zogeheten ‘gezinsgroepen’ van maximaal zes personen. Er zijn een paar belangrijke kenmerken. Allereerst kan iedereen in de familie items in de agenda maken, aanpassen en verwijderen. De minimale leeftijd is 13 jaar. Alleen familieleden hebben toegang tot de kalender: je kunt geen externe personen uitnodigen. Wel kun je anderen uitnodigen voor evenementen.

Je vindt de dienst via https://families.google.com. Klik op Aan de slag. Eerst creëer je een gezinsgroep: klik bovenin op Gezinsgroep maken. De persoon die de groep maakt, wordt automatisch de gezinsbeheerder. Klik op Bevestigen. Vervolgens kun je vijf anderen uitnodigen om lid te worden. Google geeft een aantal suggesties in het vak, maar je kunt ook zelf de e-mailadressen van anderen opgeven. Overigens kun je op elk later moment nieuwe personen uitnodigen. Zo kun je ervoor kiezen om eerst de gezinsfuncties in orde te maken en daarna pas uitnodigingen te versturen.

Google ondersteunt het maken van familieagenda’s.

Dashboard

Het merendeel van de functies komt samen in het dashboard. Bovenin zie je de actuele leden van het gezin en heb je de mogelijkheid om nieuwe personen toe te voegen (via de knop Uitnodigingen sturen). Tussen haakjes lees je hoeveel personen je nog kunt uitnodigen.

In het dashboard komt alles samen.

In het vak eronder zie je welke onderdelen je met de familie kunt delen. Dat gaat verder dan alleen een gedeelde agenda. Zo kun je ook takenlijstjes en opslagruimte delen. Klik op Delen met gezin bekijken voor een compleet overzicht van de gedeelde items.

Nodig familieleden uit voor de agenda.

Agenda maken

Een belangrijk onderdeel van de gezinsgroep vormt uiteraard de gezinsagenda. Klik in het dashboard op Google-gezinsagenda. Een nieuw venster met de agenda opent. Voor wie al werkt met een eigen Google-agenda, komt de omgeving uiteraard bekend voor. We zorgen er eerst voor dat de agenda naar onze smaak is. Klap de sectie Mijn agenda’s uit. Klik op de drie puntjes bij Gezin (de optie Meer opties voor gezin) en kies Instellingen. Hier geven we de agenda een naam en bepalen we in welke tijdzone de agenda moet werken.

Standaard worden alle afspraken in de agenda gedeeld met de rest van het gezin. Je bepaalt zelf of je hiervan een melding ontvangt. Klik op Melding toevoegen in het vak Meldingen voor afspraken. Bepaal hoe je de melding ontvangt: E-mail of Melding. Geef vervolgens aan hoelang van tevoren de melding moet verschijnen, bijvoorbeeld 1 uur. Je kunt meerdere meldingen bepalen: klik daarvoor op Melding toevoegen en configureer de nieuwe melding.

Dezelfde stap kun je nemen voor afspraken van een hele dag, maar daarvoor gebruik je een andere sectie. Klik op Melding toevoegen bij Meldingen voor afspraken die de hele dag duren. In de sectie Overige meldingen kun je aangeven of je e-mail wilt ontvangen bij andere aanpassingen, zoals gewijzigde afspraken, reacties op een afspraak of dagelijks terugkerende afspraken.

Aanvullende instellingen voor je Google-gezinsagenda.

Extra opties

Google heeft verschillende opties om de gezinsagenda te gebruiken op verschillende andere plekken, bijvoorbeeld als je een website voor het gezin onderhoudt of een slim huis hebt waarvan je de agenda deel laat uitmaken. In het eerdergenoemde instellingenvenster vind je de sectie Agenda integreren. Hier vind je onder meer de mogelijkheid om de agenda op te nemen op een website. Kopieer de code van de agenda en verwerk deze op je eigen pagina. Klik op Aanpassen voor meer opties bij het insluiten van de agenda.

Je kunt de gedeelde agenda later altijd verbergen. Open Google Agenda. Links vind je de sectie Mijn agenda’s. Verwijder het vinkje bij Gezin. De agenda wordt verborgen. Wil je de agenda helemaal niet meer gebruiken? Open dan het instellingenvenster van de agenda en zoek naar de sectie Agenda verwijderen. Klik op Afmelden.

Gezamenlijke taken

Grote kans dat je ook gezamenlijke lijstjes wilt bijhouden, zoals takenlijsten of ideeën voor een weekendje weg. Daarvoor maak je in Google gebruik van Keep. Je kunt de lijsten met anderen samenstellen en deze ook delen met de rest in de groep. In het dashboard klik je op Keep voor gezinnen. Links vind je de verschillende secties, waarvan Notities eerst het belangrijkst is.

In het vak bovenin maak je de notitie. Klik erop en geef de notitie een naam. In het vak eronder kun je de eigenlijke aantekening maken. De rij met pictogrammen onderin geeft je toegang tot de aanvullende functies. Om de rest van het gezin te betrekken, klik je op het pictogram met de persoon (Bijdrager). Kies voor Gezinsgroep en klik op Opslaan. Een pictogram met huisje geeft aan dat de betreffende notitie wordt gedeeld. Gaat het om een belangrijke notitie, dan kun je deze vastpinnen door te klikken op de punaise (rechtsboven).

Niet alleen afspraken, maar ook taken bijhouden voor je gezin.

Gezinsdashboard

Ook met Outlook.com kun je agenda’s voor het gezin maken. De gedeelde agenda wordt getoond bij de rest van je agenda’s, aan de linkerzijde van het venster onder Uw gezin. Ook op in de mobiele app van Outlook wordt de agenda getoond. Tijd om aan de slag te gaan.

Ga naar https://family.microsoft.com. Het dashboard van je gezin wordt geopend. Het bestaat uit meerdere secties. Uiterst bovenin vind je de huidige leden. De persoon die de gezinsagenda het eerste aanmaakt, wordt aangemerkt als de gezinsorganisator. Klik op het vak Een gezinslid toevoegen. Geef het e-mailadres op van het gezinslid. Als het gezinslid nog geen e-mailadres heeft, kies je voor Een account maken.

Hierna vraagt Outlook welke rol je aan het gezinslid wilt geven. Kies voor Lid als je de gebruiker geen administratorrechten wilt geven, bijvoorbeeld jonge kinderen. Wil je het gezinslid wel meer rechten geven, bijvoorbeeld om instellingen aan te passen, dan kies je voor Organisator. Klik op een rol om eronder de voorbeelden van de rechten te zien, zodat je een weloverwogen keuze maakt. Bevestig tot slot met een klik op Uitnodigen. De persoon wordt toegevoegd aan de lijst Openstaand lid, totdat zij de e-mailuitnodiging accepteren. Je kunt de uitnodiging ook ‘namens’ de andere gezinsleden accepteren, zodat je het proces versnelt. Klik in hetzelfde vak op Nu accepteren.

Gezinsleden toevoegen voor de Outlook-familieagenda.

Agenda vullen

Via het dashboard heb je snel toegang tot de gezinsagenda. Klik in de sectie Je functies op Gezinsagenda. Hier kun je nieuwe afspraken inplannen, zoals je mogelijk al gewend bent van de agendafunctie van Outlook.com. Klik op Nieuwe gebeurtenis. Zorg dat de juiste agenda is geselecteerd: bovenin zie je de geselecteerde agenda, bijvoorbeeld Uw gezin. Geef nu de details van de gebeurtenis op.

Mogelijk wil je niet dat elke afspraak zichtbaar is voor iedereen. Markeer de afspraak dan als privé. Klik op de gelijknamige knop, die je rechtsboven in het afspraakvenster vindt. Eventueel kun je de afspraak nog voorzien van een eigen kleur (zie de paragraaf ‘Duidelijker met kleuren’). Tevreden? Bewaar de afspraak via Opslaan.

Je kunt ook afspraken aan de rest van het gezin voorstellen en om een reactie vragen. Bijvoorbeeld bij het plannen van een weekendje weg, waarbij je polst of de voorgestelde datum voor iedereen schikt. Kies voor Nieuwe gebeurtenis en maak de afspraak aan. Voordat je de afspraak bewaart, klik je op de knop Opties voor reacties. Je vindt deze linksboven in het venster. Hier kunt je vragen om een reactie (Reacties vragen).

Sommige afspraken kun je als privé markeren, zodat alleen jij de inhoud ziet.

Duidelijker met kleuren

Een agenda voor het hele gezin kan al gauw rommelig worden. Door bij elkaar horende afspraken of afspraken van hetzelfde type een kleur te geven, breng je structuur aan. Je geeft relatief eenvoudig een kleur aan een afspraak: klik met de rechtermuisknop op de afspraak en kies Categoriseren. Selecteer vervolgens de gewenste kleur. Interessant is de mogelijkheid om ook de categorienaam van die kleur aan te passen. Kies Alle categorieën en klik op Naam wijzigen. Je herkent de categorie later een stuk sneller.

Je kunt de agenda zelf ook duidelijker maken. Klik met de rechtermuisknop op Uw gezin (links in het venster). Klik op Kleur en pas de kleur van de agenda aan.

E-mailen

Behalve het inplannen van gezamenlijke afspraken, kun je de gezinsfuncties van Outlook.com ook goed gebruiken om met de andere gezinsleden te communiceren, bijvoorbeeld door uitnodigingen of interessante berichten aan elkaar door te sturen. In het dashboard van de gezinsfuncties ga je naar Je functies. Klik op Gezins-e-mail openen. De e-mailomgeving van Outlook.com wordt geopend. Links in het venster vind je de nieuwe sectie Uw gezin. Klik hierop om de gezinsgroep te openen. Om vervolgens in één keer een mail naar alle gezinsleden te sturen, klik je op de knop E-mail verzenden. Stel het bericht op. In de regel Aan zie je dat Uw gezin is geselecteerd.

Ook andere personen mogen berichten sturen aan je gezin, maar dit is pas mogelijk als je deze afzenders hiervoor hebt goedgekeurd. Open de groep Uw gezin. Klik nu op Uw gezin, zodat je de eigenschappen te zien krijgt. In het nieuw geopende venster klik je op de tab Vertrouwde afzenders. Klik op het invoervak en selecteer de persoon uit de lijst met veelgebruikte contacten. In plaats daarvan kun je ook een e-mailadres opgeven. Klik hierna op Afzender toevoegen. Herhaal deze stappen voor elke persoon die door de e-maillijst mag worden vertrouwd.

Vertrouwde afzenders toevoegen, zodat zij het gezin kunnen bereiken.

Lijstjes bijhouden

Zoals Google de functie biedt om lijstjes bij te houden met Keep, kun je ook met Microsofts Outlook.com prima lijstjes bijhouden en delen in OneNote. In het eerdergenoemde dashboard klik je op de sectie OneNote Gezin. Het familienotitieblok wordt gemaakt. Links in het venster vind je de verschillende secties van het notitieblok. Zo kun je aparte secties maken voor hobby, sport en verjaardagen. Elke sectie krijgt een eigen kleur en kent meerdere subsecties. Heb je bijvoorbeeld de sectie Huishouden, dan kun je deze weer onderverdelen in secties met bijvoorbeeld de wachtwoorden voor het thuisnetwerk, eventuele bonnetjes en checklists voor het onderhouden van de tuin.

Lees ook: Gek op lijstjes? Dan is Microsoft Lists de app voor jou

Het bijhouden van gedeelde lijstjes gebeurt met OneNote.

Houd je van knutselen én automatiseer je alles in en om je huis met Home Assistant? Kijk dan zeker eens naar ESPHome. Je kunt eindeloos variëren met componenten. Dankzij de koppeling met Home Assistant bouw je gemakkelijk en voor weinig geld een lichtschakelaar of sensor, om maar wat te noemen. De LVGL-bibliotheek zorgt ervoor dat je nu ook eenvoudig met een touchscreen en zelfbedachte gebruikersinterface kunt werken. We laten zien hoe dat werkt met tips voor passende projecten.

ESPHome maakt het heel makkelijk om apparaten te maken voor een slim huis, zoals je eigen sensors. Zo bouwden we eerder al eens een luchtkwaliteitsmonitor, een infraroodzender/ontvanger en een controller met drukknoppen en leds, waarmee je apparaten kunt bedienen en de status aflezen. Hoe je dat doet, lees je in dit artikel: Zo maak je met ESPHome apparaten geschikt voor je smarthome.

De basis voor ESPHome is een kleine, voordelige en zuinige microcontroller, meestal de ESP32. ESPHome ondersteunt enorm veel componenten en biedt daardoor haast onbegrensde mogelijkheden. We helpen je kort op weg met ESPHome, maar gaan ook meteen een stapje verder met de toevoeging van een touchscreen en de LVGL-bibliotheek. Daar kun je sinds augustus 2024 officieel gebruik van maken binnen ESPHome.

Met LVGL kun je aan de hand van widgets een grafische gebruikersinterface opbouwen en weergeven (zie kader ‘Grafische interfaces met widgets’). Soms kom je de term HMI (Human Machine Interface) tegen, waarmee een grafische gebruikersinterface voor het bedienen van apparatuur wordt bedoeld.

De kracht van ESPHome is dat je niet alleen lokaal aangesloten apparaten bedienbaar kunt maken, bijvoorbeeld via een relais, maar ook alle apparaten die je binnen Home Assistant gebruikt.

1 Wat gaan we doen?

Met ESPHome kun je relatief eenvoudig apparaatjes voor je slimme huis maken. Een voordeel ten opzichte van bijvoorbeeld Arduino en MicroPython is dat je niet hoeft te programmeren. Je hoeft alleen een configuratiebestand te maken waarin je de gebruikte microcontroller, verbindingsgegevens voor je wifi-netwerk en alle aangesloten componenten aanduidt. Hierna wordt firmware gemaakt en weggeschreven op je microcontroller. Alleen die eerste keer is dit soms wat lastig. Heb je het eenmaal werkend? Alle keren erna kun je heel eenvoudig de configuratie aanpassen en over-the-air (OTA) naar de microcontroller sturen.

In dit artikel gaan we met LVGL werken. Hiermee kun je binnen ESPHome grafische interfaces maken via widgets. Voor veel projecten zul je daarom niet eens componenten hoeven aan te sluiten, maar heb je genoeg aan een touchscreen. Denk bijvoorbeeld aan een lichtknop en helderheidsregeling voor een slimme lamp in Home Assistant, zoals we in dit artikel demonstreren. Je kunt natuurlijk ook geavanceerdere gebruikersinterfaces maken voor vrijwel elk apparaat in Home Assistant.

©pozitivo - stock.adobe.com

Je kunt bijvoorbeeld zelf een gebruikersinterface voor je slimme lampen bouwen, zodat je ze eenvoudig kunt bedienen.

2 Wat heb je nodig?

Wat hardware betreft, is het vrij eenvoudig. De ESP32-chip heeft snel de voorkeur boven de verouderde ESP8266-versie, zeker als je met een touchscreen gaat werken. De Raspberry Pi Pico W (zie gelijknamig kader) is ook een optie, maar die wordt nog niet volledig ondersteund binnen ESPHome.

Makkelijk om mee te starten is een eenvoudig ontwikkelbordje rondom de ESP32 dat je voor ongeveer 5 euro kunt aanschaffen. Het is wel fijn als je hier goede documentatie bij hebt, zodat je op zijn minst weet waar alle aansluitingen zitten.

Er zijn diverse varianten van de ESP32-module. Bekende opties zijn de ESP-WROOM-32E, ESP32-C3 en ESP32-S3. De ESP32-C3 wordt vaak in extra compacte bordjes gebruikt, die je onder de naam ‘super mini’ tegenkomt – handig als je niet veel aansluitingen nodig hebt of niet veel ruimte hebt.

De ESP32-S3 is een fijne optie vanwege de beschikbaarheid van PSRAM (Pseudo Static RAM), een voordelig type werkgeheugen dat onder meer nuttig is bij grafische toepassingen. Staat een touchscreen centraal in jouw project en wil je snel van start, overweeg dan een model met ingebouwde ESP32-chip (zie volgende paragraaf).

De ESP32-module is in verschillende uitvoeringen verkrijgbaar.

3 Touchscreen

Als je een touchscreen gaat gebruiken in je ESPHome-project, dan kun je eventueel een los exemplaar op de microcontroller aansluiten en configureren. Maar je kunt ook een touchscreen met ingebouwde ESP32 kiezen. Dat is vaak veel handiger en goedkoper. Je hoeft niet te solderen en kunt direct een gebruikersinterface bouwen in YAML-code. Het scheelt ook wat tijd. Bovendien zijn er zelfs modellen compleet met behuizing.

Kies een scherm dat door ESPHome wordt ondersteund. De website van ESPHome geeft goede suggesties. Je kunt ook afgaan op ervaringen van anderen. Het kan dan een iets grotere uitdaging zijn om de juiste configuratie voor je display in ESPHome te vinden. Je zult daarbij waarschijnlijk wel even moeten experimenteren, niet alleen bij het instellen van je display, maar ook bijvoorbeeld voor het touchgedeelte. Zelfs bij het vrij gangbare touchscreen dat we in dit artikel gebruiken, was dat een beetje prutsen.

Kies een touchscreen dat door ESPHome wordt ondersteund.

4 Scherm met ESP32

Voor dit artikel hebben we een eenvoudige ESP32-2432S028 gebruikt, met een resistief touchscreen van 2,8 inch met 240 × 320 pixels. Dit model wordt ook wel de ‘Cheap Yellow Display’ genoemd, wat vooral met de gele printplaat te maken heeft.

Er zijn meerdere varianten. Zo wordt in de schermpjes vaak de ILI9341-chip als aansturing gebruikt, maar soms ook de ILI9342, zoals in ons exemplaar. Dat vergt dan een heel kleine, maar noodzakelijke aanpassing in je configuratie.

Je kunt het scherm flexibel inzetten voor je IoT-projecten. Zoek je een wat groter touchscreen, dan kun je bijvoorbeeld de CrowPanel van Elecrow overwegen. Die is er in een versie van 5 inch (ca. 32 euro) en 7 inch (ca. 42 euro), inclusief acrylbehuizing en verzending via de fabrikant. Beide versies hebben een touchscreen met hoge resolutie van 800 × 480 pixels en zijn voorzien van de modernere ESP32-S3-chip. Het touchscreen is capacitief, wat zeker voor kleinere bedieningselementen fijner werkt dan het resistieve touchscreen in ons goedkope alternatief.

Tegenwoordig bestaan er ook ronde touchscreens. Een leuke optie (zij het met beperkte schermruimte) is de ESP32-2424S012 met een ESP32-C3-microcontroller, een rond kleuren-touchscreen van 1,28 inch en in een witte of zwarte behuizing. Makerfabs heeft een vergelijk schermpje zonder behuizing. De LilyGo T-RGB heeft een wat groter 2,1inch-scherm (zonder behuizing), maar is ruim twee keer zo duur.

De ESP32-2432S028 is een voordelig scherm (onder), een wat duurder alternatief is het capacitieve 5inch-aanraakscherm met ESP32 van Elecrow (boven).

5 Add-ons voor ESPHome

Hoewel je bijvoorbeeld een pc met Python kunt gebruiken voor het bewerken van je configuratiebestanden en het flashen van de microcontroller met de software voor ESPHome, is het meestal veel makkelijker om de add-on voor ESPHome binnen Home Assistant te gebruiken. Dat geeft ook een ander groot voordeel: je kunt de configuratie voor alle apparaten met ESPHome binnen Home Assistant beheren. Je zult zeker in de testfase veel wijzigingen aan de configuratie moeten maken.

Via de add-on voor ESPHome voeg je eenvoudig microcontrollers toe.

6 Microcontroller toevoegen

We gaan nu een verse microcontroller toevoegen. Je kunt eventueel ESPHome Web gebruiken om de microcontroller voor te bereiden voor gebruik met ESPHome, maar wij geven zoals gezegd de voorkeur aan de ESPHome-add-on, die je binnen Home Assistant kunt openen.

Je kunt voor deze methode de microcontroller gewoon via usb aansluiten op je eigen pc, maar dit vereist wel dat je Home Assistant opent via een beveiligde https-verbinding. Lukt dat niet? Als alternatief kun je de microcontroller ook via usb aansluiten op het systeem met Home Assistant zelf, voordat je verder gaat in ESPHome.

Het dashboard van ESPHome toont alle toegevoegde apparaten.

Ook leuk: Werk met wat je hebt: creëer je eigen alarmsysteem met Home Assistant

7 Configuratie

Klik binnen ESPHome op New device om een nieuwe microcontroller te initialiseren. Vul bij Name een naam in voor het apparaat. Bij Network name vul je de naam (SSID) in van het wifi-netwerk waarmee de microcontroller moet verbinden en bij Password het bijbehorende wachtwoord. Klik dan op Next.

In de volgende stap zal ESPHome een configuratiebestand maken, firmware bouwen en de microcontroller flashen. Klik daarvoor dus eerst op Connect. Als het goed is, kun je nu de com-poort selecteren waarmee de microcontroller is verbonden. Zie je geen com-poort, dan zul je eerst drivers moeten installeren. De instructies krijg je als je het venster sluit zonder een com-poort te selecteren. Als de verbinding is gelukt, zal de installatie verdergaan. Lukt het niet? Dan kun je kiezen voor Skip this step gevolgd door een handmatige configuratie.

Vul een naam in en de details voor het wifi-netwerk.

8 Touchscreen met ESP32

We gebruiken in dit artikel zoals gezegd de ESP32-2432S028 als voorbeeld. Dit is een touchscreen met ingebouwde ESP32-chip. Dit apparaatje kun je direct toevoegen aan ESPHome: precies zoals in paragraaf 7 staat omschreven, al moesten we in dit geval na het aanwijzen van de com-poort wel de boot-knop even indrukken.

Overigens bevat het apparaat meestal een voorgeprogrammeerde demo met een gebruikersinterface op basis van LVGL. Die zie je als je hem zo uit de doos op een voeding aansluit. Je kunt daarmee meteen de werking controleren. Je zult bij een model met resistief aanraakscherm overigens iets harder moeten drukken dan je misschien gewend bent.

We gebruiken dit voordelige 2,8inch-aanraakscherm, dat ook wel ‘Cheap Yellow Display’ wordt genoemd.

9 Schermconfiguratie

Na het toevoegen van je touchscreen heb je direct een basisconfiguratie voor ESPHome. Via Edit kun je deze configuratie aanpassen. Zowel voor het aansturen van het display als de registratie van het aanraken wordt SPI (Serial Peripheral Interface) gebruikt. Voor onze ESP32-2432S028 is dit de configuratie, rekening houdend met de gebruikte interne GPIO-pinnen:

We voegen nu eerst de configuratie van het display toe en in paragraaf 11 het touchgedeelte. Voor het display is de configuratie als volgt:

Merk op dat er ook een (oudere) variant van dit touchscreen is met de ILI9341. In dat geval gebruik je model: ILI9341 en invert_colors: false. Na het maken van de aanpassingen kies je Install. Je kunt nu kiezen hoe je de firmware wilt overbrengen. Meestal kies je Wirelessly voor over-the-air-updates. Het apparaat hoeft daarbij niet meer met jouw pc te zijn verbonden.

Binnen ESPHome kun je eenvoudig de configuratie bewerken.

10 LVGL-bibliotheek

Binnen ESPHome kon je voorheen met displays werken door binnen de component display met lambda bijvoorbeeld teksten met een bepaald lettertype naar je scherm te sturen. Als je LVGL gaat gebruiken, gebruik je geen lambda meer, maar alleen LVGL en widgets. Als eerste voegen we de LVGL-bibliotheek toe aan de YAML-code:

De optie buffer_size is ons geval noodzakelijk, vanwege de afwezigheid van PSRAM. In paragraaf 13 voegen we ook nog widgets toe. Omdat we dat hier nog niet hebben gedaan, zie je na het flashen als het goed is een demo met een knop, checkbox, cirkel met tekst en schuifbalk.

11 Configuratie touchscreen

Bediening via het scherm is nog niet mogelijk. Daarvoor moeten we het touchscreen toevoegen aan de configuratie van ESPHome:

Bewaar de aanpassingen en installeer de nieuwe firmware. Controleer of je de demo goed kunt bedienen. De regels onder on_touch zorgen dat in de logs de geregistreerde coördinaten worden getoond. Er kunnen aanpassingen nodig zijn in de regels onder calibration en transform.

12 Backlight

Het display is voorzien van een achtergrondverlichting (backlight) via pin 21. We definiëren deze output als volgt:

Daarna configureren we de achtergrondverlichting, waarbij we verwijzen naar de hierboven gedefinieerde output.

Na het flashen zal de backlight standaard aanstaan. Eventueel kun je deze vanuit Home Assistant aan- en uitzetten en de helderheid ervan regelen, bijvoorbeeld op basis van afwezigheid. Je kunt ook een script maken om de helderheid bij inactiviteit terug te brengen. Daarvoor verwijzen we je naar het uitgewerkte voorbeeld op GitHub (zie kader ‘Code downloaden’).

Binnen Home Assistant kun je eventueel ook de backlight aan- en uitzetten.

13 Widgets toevoegen

Onder de regel lvgl kun je nu de gewenste LVGL-componenten toevoegen aan je YAML-configuratie. Denk aan bijvoorbeeld knoppen, schuifregelaars, grafieken of labels. In dit voorbeeld voegen we aan de bovenkant alleen twee widgets toe voor een dimbare led, te weten een schakelaar (button) en schuifregelaar (slider).

De meeste opties dienen voor het positioneren van de widget. We geven bijvoorbeeld de breedte (width) en hoogte (height) aan, halen de widgets iets van de rand of met x en y, en regelen de uitlijning met align. Het gedeelte bij on_click zorgt dat de bewuste lamp in Home Assistant wordt omgeschakeld bij het klikken op de button. Voor de slider doen we hetzelfde onder on_release. Die acties zijn overigens om veiligheidsredenen niet direct mogelijk. In paragraaf 16 leggen we uit hoe je dit kunt toestaan.

We voegen in dit voorbeeld alleen twee eenvoudige widgets toe.

14 Interactie met Home Assistant

De entiteit voor de dimbare lamp heeft in Home Assistant de naam light.wledkantoor. De waardes zijn nodig om de widgets de juiste status te kunnen geven. Daarom voegen we hieronder een binary_sensor toe voor de status (aan of uit) en een sensor voor het helderheidsniveau. We werken vervolgens bij on_state en on_value de widgets bij als de status verandert in Home Assistant. Bij id vul je uiteraard de id van de betreffende widget in.

Gebruik de logfunctie om te zien of bijvoorbeeld een status verandert.

15 Toevoegen aan Home Assistant

De add-on voor ESPHome hebben we gebruikt om de microcontroller van firmware te voorzien. Maar je zult het apparaat hierna nog wel moeten toevoegen aan Home Assistant. Dat is heel eenvoudig: het wordt automatisch gevonden. In Home Assistant zie je via Instellingen / Apparaten en diensten het bewuste apparaat direct terug op het tabblad Integraties. Klik op de knop Toevoegen om het aan Home Assistant toe te voegen.

Het apparaat met ESPHome moet je nog toevoegen aan Home Assistant.

16 Acties toestaan

Als je het touchscreen bedient, zal Home Assistant een melding geven dat het ESPHome-apparaat heeft geprobeerd een actie in Home Assistant uit te voeren. Standaard is dit om veiligheidsredenen niet toegestaan, maar dit is eenvoudig op te lossen.

Ga naar Instellingen / Apparaten en klik dan onder het kopje Geconfigureerd op ESPhome. Achter het bewuste apparaat klik je vervolgens op Configureren. Zet een vinkje bij Toestaan dat het apparaat Home Assistant-acties uitvoert. Klik op Verzenden. Hierna zijn alle acties zoals het omschakelen van de lamp en regelen van de helderheid wel toegestaan.

Zorg dat het apparaat acties in Home Assistant mag uitvoeren.

Met slimme stekkers verander je je huis eenvoudig in een smart home: steek ze in een gewoon stopcontact, sluit er lampen of je televisietoestel op aan en regel via een app of met je stem bijvoorbeeld dat ze automatisch worden uitgeschakeld. Zo voorkom je onnodig stroomverbruik doordat apparaten niet meer op stand-by blijven staan. Maar slimme stekkers gebruiken zélf ook stroom. Welke zijn zuinig genoeg om écht geld te besparen?

Ook lezen: Stroomvreters: deze apparaten in huis verbruiken meer energie dan je denkt

Slimme stekker of slim stopcontact?

De termen slimme stekker en slim stopcontact worden door elkaar gebruikt. Dat is een beetje verwarrend, maar wel begrijpelijk: het is een apparaat met aan de ene kant een stekker (voor je 'domme' stopcontact) en aan de andere kant een slim stopcontact. In dit artikel hanteren we de benaming slimme stekker.

Zo bespaart een slimme stekker stroom

Een slimme stekker helpt je stroom besparen door apparaten automatisch uit te schakelen, bijvoorbeeld 's nachts. Zo verbruikt je televisie geen stroom meer in de stand-bymodus. Je kunt instellen dat alle apparatuur op vaste tijden uitschakelt, bijvoorbeeld zodra je gaat slapen. Je kunt ook met één druk op de knop alle lampen en andere apparaten uitschakelen, zodat je niets vergeet. Slimme stekkers uit een hogere prijsklasse bieden bovendien inzicht in je stroomverbruik. Daardoor kun je gerichter energie besparen.

©Proxima Studio - stock.adobe.com

Verbruik van een slimme stekker

Tegenover de besparing staat het eigen stroomverbruik van slimme stekkers. Dat begint bij zo'n 0,3 watt en loopt op tot 2 watt. Niet veel, maar ze staan wel 24 uur per dag en 365 dagen per jaar aan. De zuinigste modellen verbruiken daardoor op jaarbasis 2,6 kWh (0,3 watt × 24 uur × 365 dagen ÷ 1000). Bij een stroomprijs van 0,30 euro per kWh komt dat neer op 0,79 euro per jaar. Een slimme stekker die 2 watt verbruikt kost op jaarbasis 5,26 euro. In een slim huis gebruik je al snel 10 slimme stekkers, waardoor je op jaarbasis aardig wat geld kunt besparen door de zuinigste modellen uit te kiezen.

Denk aan de compatibiliteit

Alleen letten op het stroomverbruik van een slimme stekker is niet genoeg. Het is minstens zo belangrijk dat de stekker goed samenwerkt met jouw slimme netwerk. De meeste modellen werken met Google Home en Amazon Alexa, terwijl Apple HomeKit selectiever is. Check daarom altijd de productbeschrijving om zeker te weten dat de slimme stekker bij jou thuis werkt.

Stroomverbruik en verbindingstype

Waar komt het grote verschil in stroomverbruik tussen slimme stekkers vandaan? Dat heeft alles te maken met de verbinding met je thuisnetwerk. De meeste stekkers gebruiken wifi om bereikbaar te blijven, zodat jij ze op afstand kunt bedienen. Maar wifi verbruikt relatief veel energie – het signaal is eigenlijk krachtiger dan nodig is voor dit soort toepassingen.

Een zuiniger alternatief is een hub die het wifisignaal omzet naar een lichter protocol, zoals Zigbee of Z-Wave. Die vormen een soort schakel tussen je netwerk en de slimme stekkers. Het grote voordeel: dit soort verbindingen verbruiken vaak minder dan 0,5 watt.

©Proxima Studio - stock.adobe.com

Zigbee en Z-Wave

De zuinige protocollen die gebruikt worden zijn Zigbee en Z-Wave en die werken allebei prima. Maar ze zijn niet verenigbaar met elkaar. Je zult dus één systeem moeten kiezen. Daarnaast heb je een centrale hub nodig om alles aan elkaar te koppelen. Dat is een kleine investering die zich, door de lagere stroomkosten, snel terugverdient.

Verbruik van hubs voor Zigbee en Z-Wave

Voor een compleet beeld moeten we ook kijken naar het stroomverbruik van een Zigbee- of Z-Wave-hub. Zigbee-hubs verbruiken doorgaans tussen de 0,5 en 3 watt. Sluit je meerdere slimme stekkers of andere apparaten aan, dan verdien je dat al snel terug ten opzichte van wifi. Z-Wave-hubs verbruiken wat meer, meestal tussen de 2 en 10 watt.

Ook qua veelzijdigheid zijn er verschillen. De Philips Hue Bridge (Zigbee) is bijvoorbeeld erg zuinig, met een verbruik tussen de 0,5 en 1 watt. Maar deze werkt uitsluitend met Philips Hue-apparaten.

Een slimme start is het halve werk

Zoals je ziet, zijn er heel wat factoren om rekening mee te houden. Breng daarom vooraf in kaart wat je nu nodig hebt én wat je in de toekomst verwacht te gebruiken. Zo voorkom je onnodige kosten en bespaar je op de lange termijn, vooral als je ook let op het energieverbruik per apparaat.

Nog meer energie besparen? ⤵️