Nog een paar uur wachten, dan brengt Apple de nieuwe Music-dienst op de markt. Daarmee heeft het bedrijf eindelijk een volwaardige concurrent voor Spotify. Maar welk van de twee muziekstreamingdiensten is eigenlijk beter?

Apple Music versus Spotify vergelijking

Toen Apple op maandag 8 juni op WWDC 2015 Apple Music onthulde, werden er slechts twee woorden getweet door Spotify's CEO en oprichter Daniel Ek: "Oh ok." De tweet is inmiddels verwijderd, maar het zou erop kunnen duiden dat het bedrijf doodsbang is voor Apple's deelname aan de muziekstreamingmarkt die Spotify vele jaren gedomineerd heeft.

Op 10 juni, slechts twee dagen na Apple's aankondiging van Apple Music, publiceerde Spotify een blog post om te onthullen dat het nu 20 miljoen betalende abonnees heeft en in totaal 75 miljoen actieve gebruikers, maar het heeft bijna zeven jaar geduurd om dat te bereiken.

Aangezien Apple Music met de nieuwe iOS 8.4-update automatisch op elke iPhone en iPad geïnstalleerd zal worden, zal de werving van een publiek voor Apple een minder lastige taak zijn dan het voor Spotify was, dus het heeft de potentie om binnen enkele dagen na de lancering een enorme dreiging te worden.

Natuurlijk is Apple Music niet de enige rivaal van Spotify. Google, Amazon, Deezer en andere diensten zijn al gelanceerd.

Hier kijken we wat uitgebreider naar de overeenkomsten en verschillen tussen Apple Music en Spotify in onze vergelijkende review. We kunnen echter pas een definitief oordeel vellen over Apple Music nadat we er wat tijd mee door hebben kunnen brengen.

Prijs

Wanneer Apple Music op 30 juni gelanceerd wordt, zal het beschikbaar zijn voor de iPad, iPhone, iPod touch, Mac en Windows PC in de vorm van een gratis update. Je zult Apple Music kunnen vinden binnen iTunes op je computer of de Music app op je iOS apparaat. Je kunt je dan aanmelden om de dienst drie maanden gratis te gebruiken. Daarna zal Apple 9,99 Engelse pond per maand in rekening brengen voor het gebruik van de dienst.

Er is een gratis optie voor Apple Music, maar deze biedt slechts beperkte functies. Met de gratis versie krijg je toegang tot de Connect functie, waar je artiesten kunt bekijken en volgen, maar je kunt vanuit Connect geen content afspelen, opslaan of 'liken'. Je kunt ook het Beats 1-radiostation beluisteren en naar de Apple Music-radiostations luisteren (maar met haperingen).

Je kunt echter niet naar de muziek luisteren die je uit de Apple Music bibliotheek kiest. Hierdoor zullen mensen zich op Spotify richten, wat een door advertenties ondersteunde optie biedt als je gratis muziek wilt streamen en het niet erg vindt dat de kwaliteit lager is en de content vol advertenties zit. Aan de gratis optie van Apple Music ontbreekt ook offline luisteren of de gepersonaliseerde aanbevelingen functie.

Het betaalde (Premium) abonnement van Spotify kost (net als Apple Music) 9,99 Engelse pond per maand en biedt onbeperkte hogere kwaliteit streaming zonder advertenties (verderop zullen we dieper op de kwaliteit ingaan).

Apple biedt ook een familiepakket voor Apple Music aan. Het is momenteel onduidelijk wat de voorwaarden precies zijn, maar tot dusver weten we wel dat voor 14,99 Engelse pond per maand zes individuele gelinkte accounts toegang kunnen krijgen tot Apple Music.

Spotify biedt ook een optie voor een gezinsaccount, maar hierbij krijgt elk extra lid gewoon 50 procent korting. Een totaal van vijf mensen als onderdeel van het gezinspakket kost 29,99 pond, dus we denken dat het niet lang zal duren voordat Spotify haar prijsmodel zal aanpassen om dat van Apple te evenaren of te overtreffen.

Iets wat Spotify biedt dat Apple momenteel niet biedt, is studentenkorting. Een Premium abonnement kost dan 4,99 Engelse pond.

Catalogus

©PXimport

Apple Music profiteert van Apple's reeds enorme iTunes-bibliotheek, die meer dan 30 miljoen muzieknummers bevat. Bovendien zullen je eigen nummers die je van cd's afgehaald hebt of al van iTunes gedownload hebt meteen in de Muziek app staan zodat je daar ook naar kunt luisteren, samen met de Apple Music nummers die je streamt.

Spotify heeft ook meer dan 30 nummers beschikbaar, maar een belangrijke afwezige is Taylor Swift.

De betaalde lidmaatschappen van zowel Apple Music als Spotify bieden ook offline luisteren.

Audiokwaliteit

We weten nog niet helemaal zeker wat de audiokwaliteit van Apple Music zal zijn, maar het is beperkt tot 256kbps. Dat is lager dan de 320kbps optie die in de Premium-optie van Spotify wordt aangeboden, maar hoger dan de 160kbps die je in de gratis versie voorgeschoteld krijgt.

Het is echter belangrijk om op te merken dat Apple Music in AAC formaat geleverd wordt, terwijl de nummers van Spotify mp3-bestanden zijn. De kwaliteit van een 256kbps AAC bestand wordt vaak als even goed beschouwd die van als een 320kbps mp3 (of soms zelfs beter).

Compatibiliteit

©PXimport

Voor zowel Apple Music als Spotify zijn er apps beschikbaar. Er is al een Spotify-app voor Windows, Mac, iOS, Windows Phone en Android, maar Apple krijgt pas later dit jaar een Android-app en de Apple TV-app wordt ook pas in de herfst verwacht. Het is momenteel onduidelijk of Apple aan een Windows Phone-app voor Music werkt.

Andere functies

Apple Music en Spotify laten je allebei als onderdeel van je abonnement nummers kiezen die je wilt streamen, maar ze hebben bovendien gepersonaliseerde aanbevelingsalgoritmes en verschillende afspeellijsten die ontworpen zijn om bij je stemming of activiteit te passen. Er zijn ook radiostations die aangemaakt worden door een bepaalde artiest of bepaald nummer te kiezen en de dienst verder zijn werk te laten doen om te bepalen waar je voor in de stemming bent. In het geval van Apple is er over de hele wereld een 24/7 radiostation met dj's te beluisteren.

Muziek ontdekken

Laten we beginnen met aanbevelingstools die je helpen om nieuwe muziek te ontdekken. Muziekliefhebbers zijn altijd opzoek naar iets nieuws om naar te luisteren, en Apple Music en Spotify bieden allebei gepersonaliseerde suggesties aan.

De aanbevelingstool van Spotify heet Discover, en biedt aanbevelingen voor artiesten, albums en individuele nummers aan op basis van je luistergeschiedenis (ja, ik luisterde naar Busted) en favorieten. Je zult helaas in het Discover gedeelte geen afspeellijsten tegenkomen, maar over het algemeen vonden we de suggesties nuttig en zijn we een aantal nieuwe artiesten tegengekomen waar we nu regelmatig naar luisteren. We zijn vooral dol op het Browse-gedeelte van Spotify om muziek te ontdekken, omdat je een overzicht, toplijsten, genres en stemmingen, nieuwe releases en nieuws te zien krijgt voor een overzicht van wat er in de wereld populair is.

©PXimport

Browse op Spotify weet ook welke dag het is en hoe laat het is, en het past wat je te zien krijgt daarop aan. Op maandag krijg je 's ochtends afspeellijsten die je een beetje een opkikker zullen geven, op vrijdagmiddagen krijg je muziek die je in de stemming voor het weekend zal brengen en op zondagen krijg je lekker rustgevende afspeellijsten bijvoorbeeld.

Apple's ontdekkingstool heet For You, en net als Spotify laat het aanbevelingen zien die naar jouw muzieksmaak zijn aangepast. De eerste keer dat je de dienst gebruikt, wordt er gevraagd of je je favoriete artiesten en genres wilt kiezen - je kunt één keer op de artiesten drukken die je leuk vindt, en twee keer op de artiesten waar je dol op bent. Daarmee gaat de aanbevelingsengine aan de slag. Natuurlijk hebben we nog niet kunnen testen hoe goed dit werkt.

©PXimport

Apple's aanbevelingen bevatten albums en afspeellijsten, en een aantal van deze afspeellijsten komen van experts in verschillende genres, evenals muziektijdschriften en websites zoals Rolling Stone en Pitchfork. Apple heeft een zware nadruk gelegd op het "menselijke" element van haar aanbevelingen, dus we zijn benieuwd hoe goed het werkt.

De aanbevelingen van zowel Apple Music als Spotify kunnen verfijnd worden door op de 'like' of 'dislike' knoppen te drukken, dus hoe meer je ze gebruikt, hoe beter de aanbevelingen zullen worden.

Apple heeft een New-gedeelte dat op Browse van Spotify lijkt, waarin de nieuwste muziek, video's en meer worden weergegeven.

Radio

©PXimport

Zoals eerder vermeld heeft Apple Music zijn eigen 24/7 radio station, Beats1 genaamd. Het is gevestigd op drie verschillende locaties in de wereld en dj's Zane Lowe, Ebro Darden en Julie Adenuga zullen het station runnen. Waar je ook bent in de wereld, de muziek zal hetzelfde zijn op Beats 1. Het is een interessant idee, maar we weten niet hoe prettig we het zullen vinden om naar te luisteren, aangezien het niet altijd onze soort muziek zal zijn.

Los daarvan bieden Apple Music en Spotify vergelijkbare Radio functionaliteit. Allebei laten ze je een artiest kiezen (of in het geval van Apple Music een artiest, nummer of album) en op basis daarvan radiostations aanmaken die muziek van die artiest en vergelijkbare artiesten draaien.

Sociaal

©PXimport

Apple Music heeft een functie met de naam Connect, waarin het sociale element van de dienst naar buiten komt. Artiesten zullen foto's, video's en meer kunnen posten om een connectie met hun fans te maken, en die fans kunnen de posts delen en erop reageren. Gebruikers kunnen zelf geen posts aanmaken, dus het is op geen enkele manier ontworpen als vervanging van Facebook of Twitter, maar we kunnen ons voorstellen dat het een goede reden voor muziekliefhebbers zal zijn om zich aan te melden als de content exclusief is.

Op Spotify is sociale integratie met Facebook beschikbaar, dus je kunt zien waar je vrienden naar geluisterd hebben.

Conclusie

We kunnen geen goed oordeel geven totdat Apple Music gelanceerd is en we de kans hebben gekregen om het te gebruiken, maar tot dusver lijkt het een grote bedreiging voor Spotify omdat het meteen al van start gaat met een bibliotheek van meer dan 30 miljoen muzieknummers en de Connect-functie die het potentieel heeft om abonnees aan te trekken. Het gebrek aan hogere audiokwaliteit in Apple Music is teleurstellend (we hadden op HD, lossless nummers gehoopt) en we zouden graag een gratis versie met advertenties zien zoals Spotify, waarmee we precies kunnen kiezen naar welke nummers we willen luisteren. Maar we kijken ernaar uit om de dienst op 30 juni uit te proberen.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.