Het belangrijkste bij een superheldengame is dat je je voelt als de superhelden. Maar wat definieert nu eigenlijk de Guardians of the Galaxy? De helden uit het team hebben niet de iconische superkrachten van Spider-Man, noch wapens die zich qua herkenbaarheid kunnen meten met Captain America’s schild of Thors hamer. Eigenlijk zijn het gewoon een groepje luidruchtige dwazen die naar oude muziek luisteren. De personages zélf zijn dus het belangrijkst. Gelukkig heeft ontwikkelaar Eidos Montréal daar ontzettend veel oog voor.

Marvel’s Guardians of the Galaxy is een compleet nieuwe bewerking van de bekende helden en dat geeft Eidos de kans om zelf iets op te bouwen. Vergeet dus wat je kent uit de stripboeken en probeer niet aan Chris Pratt te denken bij de naam ‘Star-Lord’. Eidos kiest voor eenzelfde aanpak als Insomniac hanteerde voor het succesvolle Marvel’s Spider-Man uit 2018. De game zit wel barstensvol bekende personages, maar allemaal met een net iets andere achtergrond dan je zou verwachten.

©PXimport

Bekende gezichten met een frisse achtergrond

Zo ontleent hoofdpersoon Peter Quill zijn naam ‘Star-Lord’ dit keer aan een fictieve metalband uit de jaren 80. Eidos heeft zelfs originele muziek opgenomen om deze band tot leven te wekken. Ook voor de andere Guardians zijn unieke achtergronden bedacht. Gamora heeft bijvoorbeeld een compleet andere, maar nog altijd ingewikkelde relatie met haar familie dan in andere media.

Dat blanco canvas is de katalysator van Marvel’s Guardians of the Galaxy. Eidos vertelt op een haast BioWare-achtige manier de achtergrondverhalen van je kompanen. De game kent weliswaar geen zijmissies om de loyaliteit van je bemanningsleden te winnen, maar moedigt het wel aan om tussen de hoofdstukken door op je ruimteschip even een rondje te lopen en met iedereen een praatje aan te knopen. Hoe meer jullie samen hebben meegemaakt, hoe meer de personages elkaar gaan vertrouwen en hoe meer ze over zichzelf durven te vertellen. Zelfs Groot weet met zijn vocabulaire van drie woorden uit te groeien tot meer dan slechts een grappige kanttekening.

©PXimport

Lachen verbroedert

Dat Eidos zoveel menselijkheid in de personages weet te leggen, is niet alleen knap omdat we hier te maken hebben met een pratende wasbeer, een wandelende boom en twee groene aliens. Guardians of the Galaxy is namelijk ook ontzettend grappig geschreven. Eidos blijft weg van goedkope slapstick en flauwe puberale grappen: de humor is scherp, gebalanceerd en slaat zelden tot nooit door. De grappen passen perfect bij de personages, waardoor de humor het verhaal aanvult, in plaats van ontzenuwt.

Sterker nog: juist de humor maakt de dynamiek tussen de personages zo briljant. Vooral Drax en Rocket stelen voortdurend de show. De uitermate serieuze Drax en grofgebekte Rocket zijn de perfecte tegenpolen en geven de cast enorm veel kleur. Dat is cruciaal voor de toon van de game, want zo zet het meer neer dan alleen een cast van bekende Marvel-namen met een gewichtig achtergrondverhaal. Er vormt zich een groep ruimtevrienden waar je voor door het vuur wil gaan. Marvel’s Guardians of the Galaxy mag zich op dat vlak echt meten met Mass Effect 2 en de legendarische sci-fi-serie Firefly. Geen verkeerd rijtje om in te staan.

Als je trouwens niet door het vuur wil gaan voor je kompanen, dan kan dat tot op zekere hoogte ook. Je beleeft namelijk niet alleen Eidos’ variant van de Guardians, je schrijft er ook zelf aan mee. Als de personages onderling aan het keuvelen zijn, kun je kiezen of en hoe Peter Quill zich in het gesprek mengt. Je maatjes afzeiken of een beetje zelfspot toepassen kan allemaal, net als in een echte vriendengroep. Er zijn ook keuzes die het verhaal beïnvloeden. Daarin gaat Eidos weliswaar niet zo ver als BioWare met Mass Effect 2, maar het gevoel dat je zelf ook wat in de melk te brokkelen hebt, helpt om een connectie te maken met je nieuwe ruimtevrienden.

©PXimport

Ruimte-roadtrip

Ondanks de keuzes en de interactie met je teamgenoten is Guardians of the Galaxy wel een lineaire actiegame. De heldenequipe reist van de ene naar de andere planeet in een vaste volgorde, die in dienst staat van het verhaal. Dat betekent ook dat er geen nutteloze opvul tussen de locaties zit, of eindeloze backtracking.

Hoewel Guardians of the Galaxy niet uitblinkt in extreme details of levensechte animaties, ogen de omgevingen erg fraai. De ene planeet is nog kleurrijker en buitenaardser dan de ander. Nog mooier zijn de interieurs van ruimteschepen, die vol zitten met onzinnige sci-fi-lampjes die dankzij de extreme lichteffecten heerlijk van het scherm spatten, zeker als je op een HDR-scherm speelt. Dat is dan zelfs nog zonder raytracing, want dat wordt op de (next-gen) consoles pas later toegevoegd.

Bij twijfel, blaas dingen op

Met de geweldige dynamiek tussen de personages als voornaamste trekpleister en prachtige omgevingen die het verhaal begeleiden, kan het soms voelen alsof de gameplay een beetje achter blijft. Er zit wel redelijk wat afwisseling in de game. Het ene moment bestuur je je ruimteschip in actievolle on-rails scènes, andere keren moet je platformen waarbij vaak de samenwerking met andere Guardians nodig is om verder te komen, of scan je de omgeving met Star-Lords karakteristieke vizier opzoek naar hints.

Verder is Guardians of the Galaxy vooral een redelijk rechttoe rechtaan actiegame, waarin je steeds kluitjes aan slechteriken in elkaar mept of bestookt met je blasters. Je mede-Guardians doen vrolijk mee en beschikken over diverse speciale aanvallen die jij aanstuurt. Zo kun je Rocket een granaat laten afvuren, of Groot vijanden laten vastzetten met zijn boomwortels. De unieke karaktereigenschappen van ieder personage komen dus ook hierin weer terug.

Al die verschillende personages die aan het matten zijn, maakt Guardians of the Galaxy wel erg chaotisch. Dat past heel goed bij een game als deze, maar het maakt het ook moeilijk om de verschillende speciale krachten van Star-Lord en de andere helden tactisch in te zetten. Bepaalde vijanden hebben bijvoorbeeld een zwakte voor specifieke aanvallen, maar in de praktijk is het lastig om aanvallen op de juiste vijand te richten. Blind op de knoppen rammen is vaak een stuk pragmatischer. Daar is de moeilijkheidsgraad gelukkig ook naar: Guardians of the Galaxy stelt duidelijk ongedwongen plezier boven onvergeeflijke uitdaging. Ook de gameplay staat dus vooral in dienst van het verhaal en dat is eigenlijk wel prima.

©PXimport

“You know the rules and so do I”

Kom je toch in het nauw, dan heeft Peter Quill nog een leuke extra in petto. Hij kan zijn teamgenoten een peptalk geven en de muziek van zijn walkman aanslingeren voor net dat extra beetje power. Stel je voor dat je met een massa aliens aan het vechten bent en ineens knalt er een jaren 80-banger als Hit me With Your Best Shot, White Wedding of Never Gonna Give You Up door je speakers. Dan schiet je toch met net wat meer plezier iedereen naar de gallemiezen.

De walkman is een geweldige liefdesverklaring aan James Gunns versie van de Guardians of the Galaxy, maar eerlijkheid gebied te zeggen dat het in een game niet altijd even goed werkt als in een film. Omdat je een ‘Huddle Up’ (de speciale power waarmee je de walkman activeert) eerst moet opladen, komt het regelmatig voor dat pas aan het einde van een matpartij de muziek gaat spelen. Die stopt ook weer zodra de laatste vijand is verslagen, met als gevolg dat een lied vaak wordt afgekapt nog voor de eerste gitaarsnaren goed en wel trillen. Dat is een beetje een anticlimax.

Niet volmaakt

Op zulke momenten wordt zichtbaar dat het script van Marvel’s Guardians of the Galaxy beter is geschreven dan de code. De game heeft namelijk nog wel wat meer ruwe randjes. Zo kwam het een paar keer voor dat de walkman geen muziek gaf. Nee, dat bleek niet de opmaat te zijn naar een minigame waarin je met een potlood de tape moet terugdraaien. De game opnieuw opstarten bleek wel de oplossing. Verder kwam Star-Lord een keertje vast te zitten in een muur, en toen we Groot nodig hadden om een brug te vormen bleek de grote vriendelijke reus spoorloos verdwenen te zijn.

Het zijn de anekdotische voorbeelden waar iemand anders misschien bij toeval geen, of juist meer, last van heeft. Heel zwaar wegen deze bugs ook niet, aangezien je met een simpele herstart zo weer in de actie zit. Spijtiger zijn de momenten waarop je stukjes dialoog mist. Guardians of the Galaxy is meesterlijk geschreven, maar mist de minutieuze regie van games als God of War of The Last of Us: Part 2 om te zorgen dat spelers alles perfect meekrijgen. Met net wat meer polijstwerk had Marvel’s Guardians of the Galaxy écht een gooi gedaan naar de titel Game van het Jaar. Nu is het in ieder geval de grappigste game van het jaar.

Marvel’s Guardians of the Galaxy is vanaf 26 oktober verkrijgbaar voor PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X en S, en pc. De game is ook via de cloud speelbaar op de Nintendo Switch. Voor deze review is de game gespeeld op een PlayStation 5.

Met kop- en voetteksten in Microsoft Word zorg je ervoor dat de lezer de draad niet kwijtraakt in de structuur van lange teksten. Ze bevatten doorgaans belangrijke informatie, zoals de paginanummering, de naam van de auteur en de titel van een hoofdstuk. Ook kun je telkens een andere kop- en/of voettekst instellen voor ieder hoofdstuk.

Eindemarkeringen plaatsen

Om delen van een tekst een andere indeling te geven, gebruik je secties. Op die manier kun je bijvoorbeeld zorgen dat pagina 1 tot 5 uit doorlopende tekst bestaat, maar dat daarna de tekst in twee kolommen moet verschijnen. Secties zijn ook de manier om verschillende kop- en voetteksten in hetzelfde document toe te passen. Denk aan een document dat bestaat uit een inleiding en vijf hoofdstukken. Elk hoofdstuk willen we van aparte koptekst voorzien. Plaats de muisaanwijzer voor het eerste hoofdstuk en voeg een sectie-einde toe. Via het tabblad Indeling en de knop Eindemarkeringen plaats je een sectie-einde, namelijk een Pagina-einde.

Plaats een sectie-einde van het type Pagina-einde.

Eindemarkeringen controleren

Je kunt die sectie-einden beter zien door te klikken op de knop Alles weergeven in het tabblad Start. Deze knop noemt men vaak ook 'onzichtbare tekens'. Je roept deze functie nog gemakkelijker op met Ctrl+Shift+8. Ook bij de volgende hoofdstukken voeg je op dezelfde manier telkens een sectie-einde van het type Volgende pagina toe. Daarbij kun je ook de F4-toets gebruiken. Deze combinatie herhaalt telkens de laatste handeling. Dat gaat dus een stuk sneller.

Door de onzichtbare tekens weer te geven, worden de eindemarkeringen zichtbaar.

Kop- en voetteksten toevoegen

Wanneer je alle sectie-einden hebt toegevoegd, kun je de kopteksten aanbrengen. Op de eerste pagina dubbelklik je op de koptekst. Het tabblad Kop- en voettekst verschijnt dan. In het label lees je dat dit Koptekst (Sectie 1) is. Als je wilt dat de eerste pagina geen koptekst mag hebben, dan zet je een vinkje bij Eerste pagina afwijkend. Met de knop Volgend ga je naar de volgende koptekst. Op die manier kun je telkens een andere tekst invullen als koptekst. Dit werkt trouwens hetzelfde bij voetteksten. Wanneer de knop Aan vorige koppelen actief is, wordt deze koptekst dezelfde als de vorige sectie. Als je dat niet wilt, moet je deze optie uitschakelen. Als je nu door het document gaat, zul je zien dat er verschillende kopteksten staan.

Voeg de nieuwe inhoud aan de kopteksten toe.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een betrouwbare robotstofzuiger met een goede reputatie? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Rowenta X-Plorer Serie 75 S+ RR8587

Wie deze louter positieve reviews leest, komt tot een duidelijke conclusie. Met een gemiddelde beoordeling van een 9,3 is dit Rowenta-model een absolute topper. Gebruikers waarderen onder meer de duidelijke app, stille werking van 65 decibel en lange accuduur tot ongeveer twee uur. Verder heeft de X-Plorer Serie 75 S+ RR8587 diverse sensoren, zodat de ronde behuizing nergens tegenaan botst. Je hoeft bijna niet naar de robotstofzuiger om te kijken, want er is een leegstation inbegrepen. In een gemiddeld huishouden gaat de stofzak ongeveer twee maanden mee.

De X-Plorer Serie 75 S+ RR8587 manoeuvreert met behulp van lasernavigatie soepel door je huis. Het passeren van drempels van hoogstens 1,8 centimeter is hierbij geen probleem. Behalve een centrale borstel bevat de behuizing ook een zijborstel. Hierdoor blijven er geen kruimels achter langs plinten, meubels en stoelpoten. Een pluspunt is de respectabele zuigkracht van maximaal 4000 Pa. Naast stofzuigen kan het apparaat ook dweilen. Vul hiervoor het reservoir met 260 milliliter water. Je bepaalt aan de hand van vier standen hoeveel vocht deze robotstofzuiger gebruikt tijdens het dweilen. Dit product is eventueel ook zonder leegstation te koop.

iRobot Roomba Combo j9+

Zoek je een robot die goed kan stofzuigen én dweilen? De uitgebreide iRobot Roomba Combo j9+ voldoet zonder twijfel aan alle eisen. De consumentenreviews op Kieskeurig.nl spreken boekdelen. De beweegbare dweilarm spring direct in het oog. Handig, want bij detectie van een zacht vloeroppervlak tilt het apparaat de dweil op. Zo wordt voorkomen dat je vloerbedekking of tapijt nat wordt. De app biedt volop slimme mogelijkheden. Zo zie je na een verkenningsronde een plattegrond van je huis. Dankzij de zogenoemde Dirt Detective-functie neemt de robotstofzuiger eerst de vuilste kamers onder handen.

Een ander voordeel is het bijgesloten leegstation met een capaciteit voor zestig dagen. Na elke schoonmaakronde dumpt de Roomba Combo j9+ stof, haren, kruimels en overig vuil in dit station. Daarnaast is het ook mogelijk om vloeistof automatisch te vullen. Op die manier gaat de dweilrobot volautomatisch voor je aan de slag. De stofzuiger heeft een centrale borstel en zijborstel, waardoor ook randen en hoeken grondig worden schoongemaakt. Meer weten? Lees dan deze uitgebreide review op ID.nl.

Samsung Bespoke Jet Bot Combo Steam (VR7MD96514G/WA)

De Samsung Bespoke Jet Bot Combo Steam heeft een uitgebreid basisstation. Naast het legen van het vuilreservoir en vullen van de watertank maakt dit hulpstuk ook vieze dweilpads schoon. Dat gebeurt met stoom, waarbij de dweilpads op een temperatuur van 55 graden Celsius worden drooggeblazen. Verder laadt het basisstation de geïntegreerde accu op. De robotstofzuiger heeft zelf ook een aantal slimme functies. Zo herkent het apparaat op eigen houtje zachte vloeren, waarna het de zuigkracht automatisch opvoert.

De Bespoke Jet Bot Combo Steam creëert een 3D-plattegrond van je huis. Die bekijk je in de app. Dit product is vergeleken met goedkopere modellen uiterst krachtig. Zo bedraagt de maximale zuigpower 6000 Pa. Houd hierbij wel rekening met een geluidsniveau tot zo'n 74 decibel. Dweilen gebeurt trouwens ook grondig, want de twee roterende pads bewegen op een snelheid van 170 rotaties per minuut. Schrob op deze wijze vlekken weg. Volgens de fabrikant houdt de zuig- en dweilrobot het op een enkele acculading tot ongeveer drie uur vol. Je leest hier enkele ervaringen van andere gebruikers.

Lees ook: Liever lui dan moe? Ga voor een robotstofzuiger

Philips 2000 Series (XU2100/20)

De breed gewaardeerde Philips 2000 Series (XU2100/20) is op het moment van schrijven zéér scherp geprijsd. Ondanks de relatief lage aanschafkosten biedt dit model veel mogelijkheden. Allereerst levert Philips een leegstation mee. Naar eigen zeggen is dat goed voor een capaciteit van ongeveer zeventig dagen. De accu heeft een werktijd van maximaal 130 minuten. Is de batterij bijna leeg, dan rijdt de robotstofzuiger op eigen initiatief naar het oplaadstation. Na een verse oplaadbeurt hervat het apparaat vanzelf weer de schoonmaakronde. Volg in de Philips HomeRun Robot-app op je smartphone de actuele status.

Werk je regelmatig aan de keukentafel? Dan komt het geringe geluidsniveau van 66 decibel goed van pas. De 'geluidsoverlast' valt namelijk mee. Zodra de 2000 Series (XU2100/20) een zachte vloer tegenkomt, wordt de zuigkracht automatisch verhoogd tot een maximum van 2700 Pa. Voor harde vloeren heeft het apparaat ook nog een dweilfunctie. Tot slot is de nauwkeurige lasernavigatie een pluspunt, want hierdoor slaat deze huishoudhulp geen hoekje over. Lees hier wat andere gebruikers van dit product vinden.

Rowenta X-Plorer Serie 65 RR8L65

Zoek je een goedkope robotstofzuiger, dan is dit exemplaar van Rowenta een goede kandidaat. Enkele reviewers zijn over dit product erg enthousiast. Onder andere de laserbesturing en geïntegreerde dweilfunctie worden gewaardeerd. In tegenstelling tot de eerder besproken robotstofzuigers heeft dit model geen leegstation. Je dient het stofreservoir van 0,4 liter dus regelmatig zelf te legen. Dat scheelt overigens ruimte in de woonkamer, al is er wel een bescheiden laadstation inbegrepen.

Zoals we van Rowenta-robotstofzuigers gewend zijn heeft de X-Plorer Serie 65 RR8L65 zowel een hoofd- als zijborstel. Hierdoor blijft er geen vuil in hoekjes en rondom tafelpoten achter. Verder is de behuizing slechts 7,8 centimeter hoog, waardoor het apparaat ook onder de meeste bedden of banken kan stofzuigen. Volgens de productspecificaties bedraagt de maximale zuigkracht 4000 Pa. Je kiest hierbij tussen vier standen.