Het belangrijkste bij een superheldengame is dat je je voelt als de superhelden. Maar wat definieert nu eigenlijk de Guardians of the Galaxy? De helden uit het team hebben niet de iconische superkrachten van Spider-Man, noch wapens die zich qua herkenbaarheid kunnen meten met Captain America’s schild of Thors hamer. Eigenlijk zijn het gewoon een groepje luidruchtige dwazen die naar oude muziek luisteren. De personages zélf zijn dus het belangrijkst. Gelukkig heeft ontwikkelaar Eidos Montréal daar ontzettend veel oog voor.

Marvel’s Guardians of the Galaxy is een compleet nieuwe bewerking van de bekende helden en dat geeft Eidos de kans om zelf iets op te bouwen. Vergeet dus wat je kent uit de stripboeken en probeer niet aan Chris Pratt te denken bij de naam ‘Star-Lord’. Eidos kiest voor eenzelfde aanpak als Insomniac hanteerde voor het succesvolle Marvel’s Spider-Man uit 2018. De game zit wel barstensvol bekende personages, maar allemaal met een net iets andere achtergrond dan je zou verwachten.

©PXimport

Bekende gezichten met een frisse achtergrond

Zo ontleent hoofdpersoon Peter Quill zijn naam ‘Star-Lord’ dit keer aan een fictieve metalband uit de jaren 80. Eidos heeft zelfs originele muziek opgenomen om deze band tot leven te wekken. Ook voor de andere Guardians zijn unieke achtergronden bedacht. Gamora heeft bijvoorbeeld een compleet andere, maar nog altijd ingewikkelde relatie met haar familie dan in andere media.

Dat blanco canvas is de katalysator van Marvel’s Guardians of the Galaxy. Eidos vertelt op een haast BioWare-achtige manier de achtergrondverhalen van je kompanen. De game kent weliswaar geen zijmissies om de loyaliteit van je bemanningsleden te winnen, maar moedigt het wel aan om tussen de hoofdstukken door op je ruimteschip even een rondje te lopen en met iedereen een praatje aan te knopen. Hoe meer jullie samen hebben meegemaakt, hoe meer de personages elkaar gaan vertrouwen en hoe meer ze over zichzelf durven te vertellen. Zelfs Groot weet met zijn vocabulaire van drie woorden uit te groeien tot meer dan slechts een grappige kanttekening.

©PXimport

Lachen verbroedert

Dat Eidos zoveel menselijkheid in de personages weet te leggen, is niet alleen knap omdat we hier te maken hebben met een pratende wasbeer, een wandelende boom en twee groene aliens. Guardians of the Galaxy is namelijk ook ontzettend grappig geschreven. Eidos blijft weg van goedkope slapstick en flauwe puberale grappen: de humor is scherp, gebalanceerd en slaat zelden tot nooit door. De grappen passen perfect bij de personages, waardoor de humor het verhaal aanvult, in plaats van ontzenuwt.

Sterker nog: juist de humor maakt de dynamiek tussen de personages zo briljant. Vooral Drax en Rocket stelen voortdurend de show. De uitermate serieuze Drax en grofgebekte Rocket zijn de perfecte tegenpolen en geven de cast enorm veel kleur. Dat is cruciaal voor de toon van de game, want zo zet het meer neer dan alleen een cast van bekende Marvel-namen met een gewichtig achtergrondverhaal. Er vormt zich een groep ruimtevrienden waar je voor door het vuur wil gaan. Marvel’s Guardians of the Galaxy mag zich op dat vlak echt meten met Mass Effect 2 en de legendarische sci-fi-serie Firefly. Geen verkeerd rijtje om in te staan.

Als je trouwens niet door het vuur wil gaan voor je kompanen, dan kan dat tot op zekere hoogte ook. Je beleeft namelijk niet alleen Eidos’ variant van de Guardians, je schrijft er ook zelf aan mee. Als de personages onderling aan het keuvelen zijn, kun je kiezen of en hoe Peter Quill zich in het gesprek mengt. Je maatjes afzeiken of een beetje zelfspot toepassen kan allemaal, net als in een echte vriendengroep. Er zijn ook keuzes die het verhaal beïnvloeden. Daarin gaat Eidos weliswaar niet zo ver als BioWare met Mass Effect 2, maar het gevoel dat je zelf ook wat in de melk te brokkelen hebt, helpt om een connectie te maken met je nieuwe ruimtevrienden.

©PXimport

Ruimte-roadtrip

Ondanks de keuzes en de interactie met je teamgenoten is Guardians of the Galaxy wel een lineaire actiegame. De heldenequipe reist van de ene naar de andere planeet in een vaste volgorde, die in dienst staat van het verhaal. Dat betekent ook dat er geen nutteloze opvul tussen de locaties zit, of eindeloze backtracking.

Hoewel Guardians of the Galaxy niet uitblinkt in extreme details of levensechte animaties, ogen de omgevingen erg fraai. De ene planeet is nog kleurrijker en buitenaardser dan de ander. Nog mooier zijn de interieurs van ruimteschepen, die vol zitten met onzinnige sci-fi-lampjes die dankzij de extreme lichteffecten heerlijk van het scherm spatten, zeker als je op een HDR-scherm speelt. Dat is dan zelfs nog zonder raytracing, want dat wordt op de (next-gen) consoles pas later toegevoegd.

Bij twijfel, blaas dingen op

Met de geweldige dynamiek tussen de personages als voornaamste trekpleister en prachtige omgevingen die het verhaal begeleiden, kan het soms voelen alsof de gameplay een beetje achter blijft. Er zit wel redelijk wat afwisseling in de game. Het ene moment bestuur je je ruimteschip in actievolle on-rails scènes, andere keren moet je platformen waarbij vaak de samenwerking met andere Guardians nodig is om verder te komen, of scan je de omgeving met Star-Lords karakteristieke vizier opzoek naar hints.

Verder is Guardians of the Galaxy vooral een redelijk rechttoe rechtaan actiegame, waarin je steeds kluitjes aan slechteriken in elkaar mept of bestookt met je blasters. Je mede-Guardians doen vrolijk mee en beschikken over diverse speciale aanvallen die jij aanstuurt. Zo kun je Rocket een granaat laten afvuren, of Groot vijanden laten vastzetten met zijn boomwortels. De unieke karaktereigenschappen van ieder personage komen dus ook hierin weer terug.

Al die verschillende personages die aan het matten zijn, maakt Guardians of the Galaxy wel erg chaotisch. Dat past heel goed bij een game als deze, maar het maakt het ook moeilijk om de verschillende speciale krachten van Star-Lord en de andere helden tactisch in te zetten. Bepaalde vijanden hebben bijvoorbeeld een zwakte voor specifieke aanvallen, maar in de praktijk is het lastig om aanvallen op de juiste vijand te richten. Blind op de knoppen rammen is vaak een stuk pragmatischer. Daar is de moeilijkheidsgraad gelukkig ook naar: Guardians of the Galaxy stelt duidelijk ongedwongen plezier boven onvergeeflijke uitdaging. Ook de gameplay staat dus vooral in dienst van het verhaal en dat is eigenlijk wel prima.

©PXimport

“You know the rules and so do I”

Kom je toch in het nauw, dan heeft Peter Quill nog een leuke extra in petto. Hij kan zijn teamgenoten een peptalk geven en de muziek van zijn walkman aanslingeren voor net dat extra beetje power. Stel je voor dat je met een massa aliens aan het vechten bent en ineens knalt er een jaren 80-banger als Hit me With Your Best Shot, White Wedding of Never Gonna Give You Up door je speakers. Dan schiet je toch met net wat meer plezier iedereen naar de gallemiezen.

De walkman is een geweldige liefdesverklaring aan James Gunns versie van de Guardians of the Galaxy, maar eerlijkheid gebied te zeggen dat het in een game niet altijd even goed werkt als in een film. Omdat je een ‘Huddle Up’ (de speciale power waarmee je de walkman activeert) eerst moet opladen, komt het regelmatig voor dat pas aan het einde van een matpartij de muziek gaat spelen. Die stopt ook weer zodra de laatste vijand is verslagen, met als gevolg dat een lied vaak wordt afgekapt nog voor de eerste gitaarsnaren goed en wel trillen. Dat is een beetje een anticlimax.

Niet volmaakt

Op zulke momenten wordt zichtbaar dat het script van Marvel’s Guardians of the Galaxy beter is geschreven dan de code. De game heeft namelijk nog wel wat meer ruwe randjes. Zo kwam het een paar keer voor dat de walkman geen muziek gaf. Nee, dat bleek niet de opmaat te zijn naar een minigame waarin je met een potlood de tape moet terugdraaien. De game opnieuw opstarten bleek wel de oplossing. Verder kwam Star-Lord een keertje vast te zitten in een muur, en toen we Groot nodig hadden om een brug te vormen bleek de grote vriendelijke reus spoorloos verdwenen te zijn.

Het zijn de anekdotische voorbeelden waar iemand anders misschien bij toeval geen, of juist meer, last van heeft. Heel zwaar wegen deze bugs ook niet, aangezien je met een simpele herstart zo weer in de actie zit. Spijtiger zijn de momenten waarop je stukjes dialoog mist. Guardians of the Galaxy is meesterlijk geschreven, maar mist de minutieuze regie van games als God of War of The Last of Us: Part 2 om te zorgen dat spelers alles perfect meekrijgen. Met net wat meer polijstwerk had Marvel’s Guardians of the Galaxy écht een gooi gedaan naar de titel Game van het Jaar. Nu is het in ieder geval de grappigste game van het jaar.

Marvel’s Guardians of the Galaxy is vanaf 26 oktober verkrijgbaar voor PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X en S, en pc. De game is ook via de cloud speelbaar op de Nintendo Switch. Voor deze review is de game gespeeld op een PlayStation 5.

Niet alleen het saaie en repetitieve werk wordt vervangen door AI. Je bent óók als kenniswerker niet meer zeker van een baan. Software wordt al grotendeels door AI geschreven. Gelukkig kun je daar als hobbyprogrammeur ook enorm van profiteren. Het brengt naast tijdwinst ook veel gemak. We helpen je op weg met drie praktische tools: ChatGPT, Aider en de Windsurf Editor. We maken enkele eenvoudige voorbeelden, zodat je een helder beeld hebt van je potentiële workflow.

Grote taalmodellen zijn al zo goed dat je comfortabel complete programma’s door AI kunt laten maken, zelfs zonder enige programmeerkennis. Afhankelijk van de tools die je gebruikt, voelt dat toch alsof je samen aan code werkt, ook wel pair-programmeren genoemd. Je houdt dus enige controle en kunt er, als je oplet, veel van leren. Ook al wordt het harde werk door AI gedaan.

Een bijkomend voordeel is dat je heel gericht aanpassingen kunt laten doen of vragen kunt stellen over de code, zonder dat je de documentatie of websites als Stack Overflow hoeft door te spitten. Het is geen verrassing dat laatstgenoemde website met fors dalende bezoekersaantallen te maken heeft. Ook andere taken, zoals het schrijven van de documentatie, zijn snel geregeld.

In dit artikel gaan we een eenvoudig programma maken met AI, zodat je een goed beeld hebt van de workflow. We gebruiken drie verschillende tools. We starten met het vertrouwde ChatGPT, al kun je ook bijvoorbeeld voor Claude of Gemini kiezen. Daarna gaan we met Aider in combinatie met Git aan de slag. Daarmee werk je ‘samen’ aan programmacode via de opdrachtprompt, in ons voorbeeld binnen het vertrouwde Visual Studio Code. Tot slot gaan we met de Windsurf Editor aan de slag, een completere grafische ontwikkelomgeving met geïntegreerde AI-features, die je van begin tot eind ondersteunt bij het maken van je programma. 

ChatGPT

Chatbot

Grote taalmodellen (LLM’s) vormen de basis voor chatbots als OpenAI’s ChatGPT en Anthropics Claude, maar óók voor de tools die we hierna behandelen. Feitelijk benaderen we de chatbots in dit eerste deel van het artikel rechtstreeks, via een browser of app. De andere tools gebruiken de API van deze bedrijven. Raadpleeg eventueel voor het starten met ChatGPT deze basiscursus.

De nieuwere modellen (we gebruiken overwegend ChatGPT 4o en Claude 3.5 Sonnet) laten heel goede resultaten zien voor programmeertaken. Ze helpen uiteraard niet alleen om programmacode te schrijven maar kunnen code ook uitleggen, fouten oplossen en de documentatie schrijven. Ook kun je uitstekend brainstormen over een project of ideeën. Het is daarom, óók als je andere tools voor programmeren gebruikt, enorm praktisch om erbij te hebben! Toegang tot ChatGPT is gratis met beperkingen. Een abonnement is minder gelimiteerd en geeft vaak toegang tot nieuwere modellen (zoals o1 of o3-mini). Zo’n abonnement is niet bruikbaar voor de andere tools, die gebruiken namelijk de API waarvoor je aparte credits moet aanschaffen.

Een chatbot biedt goede ondersteuning bij al je programmeervragen.

Eerste stappen

We beginnen met een eenvoudig voorbeeld en vragen aan ChatGPT om een spelletje boter-kaas-en-eieren te maken, ook wel bekend als tic-tac-toe. Hoewel het Engels soms betere resultaten kan geven, werken we voor dit artikel volledig in het Nederlands. We starten met deze prompt: “Maak een volledig functionele boter-kaas-en-eieren voor in een browser. Maak de HTML-structuur, voeg CSS-stijlen toe en implementeer de JavaScript-logica. Maak een scheiding tussen HTML, CSS en JavaScript. Zorg dat het programma responsief is zodat het bij elke schermgrootte werkt.”

ChatGPT genereert de gevraagde code. Je kunt individueel de HTML, CSS en JavaScript kopiëren. Om het te proberen, kun je alles plakken op websites als www.jsfiddle.net en www.codepen.io. Voor dit voorbeeld hebben we bij JSFiddle een projectpagina aangemaakt. We gaan dit voorbeeld in de volgende stappen verder verbeteren, steeds met links naar de verbeterde versie.

De eerste versies van het spel boter-kaas-en-eieren.

Geluiden toevoegen

We vragen ChatGPT om het programma aan te passen, zodat er een geluid wordt afgespeeld bij elke zet. ChatGPT voegt daarop een audio-element toe aan de HTML-code. Het past ook het script aan om dit aan te roepen bij elke zet. Je moet nog wel zelf het mp3-bestand plaatsen in de uiteindelijke programmamap of een volledige link naar het mp3-bestand invullen in de HTML-code:

Er zijn overigens veel websites waar je leuke geluidseffecten kunt vinden die je vrij kunt gebruiken, waaronder Pixabay. Op deze pagina zie je onze aangepaste versie.

De aangepaste HTML-code bevat een verwijzing naar een mp3-bestand.

Computertegenstander

We vragen ChatGPT vervolgens om een slimme computertegenstander toe te voegen, waarbij aan het begin van het spel wordt gekozen wie er mag beginnen. Via deze webpagina kun je deze versie zien. De computertegenstander blijkt in eerste instantie overigens helemaal niet zo slim, waardoor je makkelijk je potjes wint. Maar dat is snel opgelost. Na ons verzoek om de computertegenstander slimmer te maken, controleert het programma voortaan eerst op mogelijke winnende zetten en blokkeert het de tegenstander indien nodig. Als er geen direct winnende of blokkerende zetten zijn, kiest het een willekeurige lege cel. Deze slimmere versie kun je hier bekijken.

Het aangepaste script op een canvas in ChatGPT.

Uiterlijk verfraaien

Als laatste hebben we gevraagd het uiterlijk wat mooier te maken. Hierbij wordt voornamelijk de CSS-code aangepast om de visuele stijl van het spel te verbeteren. Het resultaat is geslaagd: ChatGPT geeft de achtergrond een mooi kleurverloop. Ook zijn de stijlen van de knoppen en speelvelden aangepast. Het levert een veel moderner en aantrekkelijker uiterlijk op.

Je kunt ChatGPT uiteraard steeds vragen om het script of een deel daarvan uit te leggen. Ben je het overzicht over de wijzigingen kwijt, dan kun je uiteraard ook vragen om de laatste HTML-code in te zien, of de laatste versie van het script. Eventueel op een canvas. Toch misten wij in ChatGPT soms wat overzicht en is het bovendien lastig om een stapje terug te doen als een aanpassing niet het gewenste resultaat oplevert. Dit zijn zaken die we in het volgende deel gaan aanpakken met Aider.

De gemoderniseerde versie van boter-kaas-en-eieren.

Aider

Opdrachtprompt

Voor grotere programmeerprojecten is het werken met een chatbot al snel vervelend en verwarrend. Veel praktischer is een tool die met jouw eigen projectbestanden werkt en zelf of samen de gewenste aanpassingen maakt. Als je geen moeite hebt met het werken met een opdrachtprompt, is Aider een uitstekende optie. Die tool helpt met het schrijven en aanpassen van code.

Aider is opensource en werkt met heel veel LLM’s samen. Hier gebruiken we de API voor Claude 3.5 Sonnet, maar je kunt ook de API van OpenAI gebruiken of een LLM die je zelf lokaal draait of elders, zoals via OpenRouter. De integratie met Git is enorm praktisch. Voor elke aangebrachte wijziging voert het een ‘commit’ uit, voorzien van een duidelijke omschrijving, zodat je achteraf een goed overzicht met alle veranderingen hebt en ook stapjes terug kunt doen. Niet alle alternatieven bieden dit en dat is vooral een gemis als er iets fout gaat en je geen idee meer hebt hoe je dat moet oplossen.

Aider werkt samen met alle gangbare LLM’s.

Voorbereiding

We willen weer laten zien hoe je het spelletje boter-kaas-en-eieren met Aider zou kunnen maken. We gebruiken het voor velen vertrouwde programma Visual Studio Code onder Windows en installeren Aider via een opdrachtprompt binnen die ontwikkelomgeving. Binnen de editor kun je uiteraard alle gegenereerde bestanden bekijken en handmatig aanpassen. Voor de installatie van Aider heb je Python nodig. Zet tijdens de installatie van Python een vinkje bij Add python.exe to PATH, zodat je Python vanuit elke map kunt aanroepen.

Installeer ook Visual Studio Code als je dat nog niet eerder hebt gedaan. Visual Studio Code biedt een mogelijkheid om Copilot als assistent te gebruiken, maar dat slaan we hier over.

Installeer ook Git, zodat versiebeheer mogelijk is. Kies tijdens de installatie van Git voor het gebruik van Visual Studio Code als standaardeditor. Verder kun je alle standaardinstellingen accepteren. Als je Python, Visual Studio Code en Git hebt geïnstalleerd, kun je door met de installatie van Aider.

Installeer Python onder Windows voordat je met Aider aan de slag gaat.

Installatie Aider

We kunnen nu Aider installeren. Open daarvoor Visual Studio Code en kies in het menu de optie Terminal / New Terminal. Verander de terminal, via de optie rechtsboven in het venster, naar Git Bash. Installeer daarna Aider met de volgende twee opdrachten:

Sluit de terminalvenster via het kruisje rechtsboven. Open dan een nieuwe terminal en wissel weer naar Git Bash. Als je Aider niet kunt aanroepen met aider zul je het PATH moeten uitbreiden met de aangegeven opdracht, zoals in het voorbeeld hieronder:

Zorg dat je in dit voorbeeld voor Claude 3.5 Sonnet een API-sleutel hebt en voldoende credits om mee te beginnen (zie het kader ‘API-sleutel maken voor Claude’). Exporteer deze API-sleutel zodat Aider deze direct kan gebruiken:

Maak nu een nieuwe map voor je toepassing, blader naar die map en maak een Git-repository:

Je kunt nu beginnen met programmeren, met de ondersteuning van Aider!

We installeren Aider om het binnen Visual Studio Code te gebruiken.

Programma maken

We gaan ons eerste programma maken. Zorg dat je een terminalvenster hebt geopend en bent gewisseld naar Git Bash. De assistent start je dan met de volgende opdracht:

Er wordt de eerste keer gevraagd om .aider* en .env toe te voegen aan .gitignore. Dat raden we aan! Hiermee voorkom je dat deze bestanden, vaak met wachtwoorden en dergelijke, per ongeluk in je Git-repository worden opgenomen en daardoor in potentie online komen, als je de repository via GitHub beschikbaar maakt.

Via de prompt kun je nu je opdrachten afvuren. We vragen zoals eerder om een volledig functionele en responsieve boter-kaas-en-eieren voor in een browser met de vereiste HTML-structuur, CSS-stijlen en JavaScript-logica in aparte bestanden.

Aider gaat direct aan de slag en laat heel overzichtelijk alle aanpassingen zien, met een beschrijving van de uiteindelijke functionaliteit. Het vraagt netjes of het de nieuwe bestanden mag maken (index.html, styles.css en script.js) en daarna of het deze mag openen in een browser. Het spel is in deze eerste versie volledig responsief met een duidelijke gebruikersinterface, houdt de speelstatus bij, detecteert wanneer iemand wint of als het een gelijkspel is, heeft een knop om het spel opnieuw te starten en is helemaal in het Nederlands. Een goed begin!

Aider heeft het programma voor ons uitgewerkt.

Aanpassingen maken

We vragen opnieuw in natuurlijke taal om wijzigingen te maken. De workflow is erg prettig. Aider geeft eerst aan welke bestanden waarschijnlijk moeten worden gewijzigd. Voor het geluid stelt het bijvoorbeeld wijzigingen in index.html en script.js voor. Dan vraagt Aider of het deze bestanden mag toevoegen aan de chat.

Als de radartjes zijn uitgedraaid, na interactie met Claude, geeft Aider heel nauwkeurig aan welke regels in welke bestanden moeten worden gewijzigd. Ook geeft Aider aan dat je een mp3-bestand genaamd move.mp3 in dezelfde map moet plaatsen.

We vragen Aider daarna ook om een slimme computertegenstander toe te voegen. Die is meteen heel slim en probeert direct te winnen als dat kan, blokkeert winnende zetten van de tegenstander, probeert het centrum te veroveren en kiest anders voor hoeken of willekeurige zetten.

Tot slot vragen we Aider om het programma te verfraaien met een moderner uiterlijk. Dat levert een flinke metamorfose op. Bekijk hier het resultaat.

Via een comfortabel proces maakt het alle gewenste aanpassingen.

Integratie met Git

De standaard integratie met Git biedt veel voordelen. Als Aider aanpassingen maakt aan een bepaald bestand zal het in Git een heldere beschrijving toevoegen aan de zogeheten commit. In Visual Studio Code kun je deze historische aanpassingen eenvoudig terugzien. Klik daarvoor op een bestand en open in de balk aan de linkerkant Timeline. Zorg dat de filterinstelling is ingesteld op Git History.

Nu zie je de commit-geschiedenis van het geselecteerde bestand. Door op een specifieke commit te klikken, kun je de aangebrachte wijzigingen bekijken. Binnen Aider zijn er ook nog wat trucjes. Zo kun je met /diff zien wat de laatste veranderingen zijn. Met /undo kun je die eenvoudig ongedaan maken.

We hebben de repository op GitHub gezet. Ook hier kun je alle veranderingen bekijken. Open daarvoor een bestand, zoals script.js, en ga dan rechtsboven naar History. Hier zie je de verschillende wijzigingen. Als je op een van de aanpassingen klikt, zie je netjes welke veranderingen in de code zijn gemaakt.

Je kunt handig zien welke historische wijzigingen zijn aangebracht in bestanden.

Git en GitHub

Aider gebruikt een git-repository. Sommige mensen verwarren dit met GitHub. Je kunt met Git prima alleen een lokale repository maken, op het systeem waarop je met Aider werkt. Optioneel kun je deze repository met GitHub verbinden, zodat je in feite een kopie in de cloud hebt. Dat is voor jezelf wel heel praktisch, omdat je veel makkelijker de wijzigingen kunt bijhouden en bestuderen. En je kunt ook met anderen samenwerken aan code.

Ook interessant om te lezen: GitHub Codespaces: altijd de juiste tools bij de hand

We hebben de repository gedeeld met GitHub, zodat je alle veranderingen kunt inzien.

Windsurf Editor

 Complete ontwikkelomgeving

Zoek je een completere ontwikkelomgeving met geïntegreerde AI, dan zijn Cursor AI en Windsurf Editor twee populaire opties. Cursor AI is een gevestigde speler, maar krijgt steeds meer concurrentie van het nieuwere Windsurf Editor. Beide ontwikkelteams blijven verbeteringen doorvoeren om niet voor elkaar onder te doen.

Beide programma’s zijn bovendien klonen van Visual Studio Code, de bekende editor van Microsoft die we ook voor Aider hebben gebruikt. Daarom lijken ze in veel opzichten op elkaar. Het kan handig zijn om verschillende thema’s te gebruiken als je ze naast elkaar gebruikt, zodat je ze uit elkaar kunt houden.

Windsurf Editor werkt met een ingebouwde assistent genaamd Cascade.

Cascade

We hebben ook in Windsurf geprobeerd om het spelletje boter-kaas-en-eieren uit dit artikel te maken. De assistent in Windsurf Editor heet Cascade; via het Cascade-deelvenster kun je hem direct aan het werk zetten. Een leuk detail is dat niet alleen code wordt gegenereerd, maar dat er ook veel aanvullende acties voor je worden uitgevoerd, zoals het aanmaken van een map voor je project en voor de geluiden, en het maken van een mp3-bestand.

Bij elke stap kun je zien welke bestanden worden aangepast en de voorgestelde wijzigingen controleren en bevestigen. Je hoeft niet, zoals bij Aider, zelf een API-sleutel te regelen voor toegang. Je gebruikt steeds het model van Cascade en de administratieve kant wordt via je account geregeld, op basis van credits (zie volgende paragraaf). Zo’n diepere integratie is heel praktisch. Toch heeft de workflow veel overeenkomsten met Aider.

Via een deelvenster kun je een conversatie met Cascade voeren.

Werken met credits

Windsurf werkt met credits voor verschillende taken. Zo worden User Prompt-credits voor elke interactie met de assistent gebruikt en Flow Action-credits voor alle acties die worden uitgevoerd. Als je de limiet bereikt voor het premiummodel, wordt overgeschakeld naar het basismodel. De proefperiode van 14 dagen geeft je ruim voldoende credits om het voorbeeldprogramma uit dit artikel te maken. Sterker nog, je hebt ongeveer vijftien keer meer credits dan nodig, dus je kunt ook grotere en complexere programma’s proberen te maken.

Buiten die proefperiode is, om het premiummodel te gebruiken, een upgrade naar de Pro-versie bijna onvermijdelijk (ca. 18 euro per maand). Je hebt dan wel elke maand een ruime hoeveelheid credits en kunt vrij voordelig credits bijkopen.

Windsurf Editor werkt met een systeem van credits.

Of je nu graag uitgebreid kookt of elke avond snel klaar wilt zijn: een slimme keukenindeling maakt het verschil. Alles moet logisch op zijn plek staan, zodat je moeiteloos overal bij kunt en na afloop ook weinig tijd kwijt bent aan opruimen.

Lees ook: Fornuis op maat: kies het aantal pitten dat bij je past

Vaatwasser, gootsteen en vuilnisbak

Heb je plannen voor een nieuwe keuken? Denk dan nu al na over welke slimme keuzes je kunt maken met de indeling. Plaats bijvoorbeeld de vaatwasser, de spoelbak en de afvalemmer dicht bij elkaar. Je hoeft dan nooit ver te lopen met vieze borden en je kunt ze makkelijk leegschrapen, eventueel afspoelen en direct inruimen. Staat de afvalbak in een kastje direct naast de vaatwasser? Let er dan op dat je het deurtje nog goed kunt openen als de deur van de vaatwasser omlaag staat. Dat werkt makkelijker bij het inruimen. Plaats verder de vaatwasser niet direct tegen een zijmuur. Tijdens het inruimen loop je dan sneller kans op spetters tegen de muur.

Werkblad en kookplaat

Het werkblad is meer dan alleen een plek om iets op te zetten. Je gebruikt het om te snijden, te mixen, spullen neer te leggen en borden op te scheppen. Zorg daarom dat je voldoende vrije werkruimte overhoudt – dus niet alles volbouwen met apparatuur. Plaats de spoelbak of kookplaat liever niet op een hoek. Je hebt aan beide kanten plek nodig, zodat je je handen vrij kunt houden en spetters opvangt. Reken aan weerszijden minimaal veertig centimeter. Dat oogt niet alleen rustiger, het werkt ook prettiger. Handig om te weten: bij je keukenspecialist wordt hiervoor vaak de term aflegruimte gebruikt. En nog even over de kookplaat: plaats die bij voorkeur niet pal naast de koelkast of een hoge kast; dat geeft weinig bewegingsvrijheid en maakt het lastig om met meerdere mensen tegelijk in de keuken te staan.

©Olga Yastremska and Leonid Yastremskiy

Koelkast

Een koelkast gebruik je vaker dan je denkt – gemiddeld zo'n 35 keer per dag. Zet 'm daarom op een plek waar je er makkelijk bij kunt, ook als je vanuit de woonkamer even snel iets wilt pakken. Zet de koelkast liever niet helemaal achterin of op een plek waar je niet vanzelf langsloopt; dat is al snel onhandig in het dagelijks gebruik. Let ook op de temperatuur rondom de koelkast. Zet hem niet naast een oven, radiator of op een plek waar veel zonlicht komt. Kan het echt niet anders, zorg dan voor een isolerende tussenplaat en houd minstens drie centimeter ruimte vrij tussen warmtebron en koelkast.

Gebruik de keuken-driehoek

In de basis draait een keuken om drie functies: koken, spoelen en koelen. Je fornuis, gootsteen en koelkast vormen samen een denkbeeldige driehoek. Als de afstanden tussen deze drie goed gekozen zijn, werk je prettiger. Staan ze te ver van elkaar, dan loop je onnodig veel. Staan ze te dicht bij elkaar, dan dan wordt het al snel krap en onhandig. Een keukenspecialist kan helpen bij het vinden van een goede verhouding, maar je merkt het zelf vaak ook al als iets net niet lekker werkt.

Optimale werkhoogte

Ook de hoogte van je werkplekken telt mee. Een oven op armhoogte is een stuk prettiger dan op kniehoogte, zeker als je vaak bakt. Het voorkomt bukken. Heb je een kleine keuken? Kies dan voor een compacte oven of voor een fornuis met geïntegreerde oven. Datzelfde geldt voor de vaatwasser: als je die wat hoger plaatst, spaar je je rug en knieën. Voor de kookplaat geldt een andere regel: meet de afstand van je onderarm tot het werkblad. Is die ongeveer twaalf centimeter, dan zit je goed qua houding en belast je je schouders niet onnodig.

Apparatuur wat hoger plaatsen (als dat kan) heeft nog een voordeel. Wanneer je kleine kinderen hebt rondlopen, kunnen die er minder makkelijk bij. Wel zo veilig!

©lev dolgachov

Opbergruimte

Tot slot: denk na over hoe je spullen opbergt. Onderkastjes bieden veel ruimte, maar vragen vaak veel van je rug. Bovenkastjes kunnen juist weer te hoog zijn. Een buffetkast biedt uitkomst: wat je dagelijks gebruikt zet je op ooghoogte, wat minder vaak nodig is kan best wat lager of juist hoger.

Slim indelen = een fijnere keuken!

Een goede keuken draait niet alleen om de juiste apparatuur, maar vooral ook om slimme keuzes die het koken makkelijker maken. Denk na over looproutes, werkhoogtes en voldoende bewegingsruimte. Positioneer alles op logische plekken, zorg voor een werkblad met voldoende vrije ruimte en let op kleine details zoals de draairichting van kastdeurtjes. Daarmee wordt de keuken (nog meer) het hart van je huis!