Het belangrijkste bij een superheldengame is dat je je voelt als de superhelden. Maar wat definieert nu eigenlijk de Guardians of the Galaxy? De helden uit het team hebben niet de iconische superkrachten van Spider-Man, noch wapens die zich qua herkenbaarheid kunnen meten met Captain America’s schild of Thors hamer. Eigenlijk zijn het gewoon een groepje luidruchtige dwazen die naar oude muziek luisteren. De personages zélf zijn dus het belangrijkst. Gelukkig heeft ontwikkelaar Eidos Montréal daar ontzettend veel oog voor.

Marvel’s Guardians of the Galaxy is een compleet nieuwe bewerking van de bekende helden en dat geeft Eidos de kans om zelf iets op te bouwen. Vergeet dus wat je kent uit de stripboeken en probeer niet aan Chris Pratt te denken bij de naam ‘Star-Lord’. Eidos kiest voor eenzelfde aanpak als Insomniac hanteerde voor het succesvolle Marvel’s Spider-Man uit 2018. De game zit wel barstensvol bekende personages, maar allemaal met een net iets andere achtergrond dan je zou verwachten.

©PXimport

Bekende gezichten met een frisse achtergrond

Zo ontleent hoofdpersoon Peter Quill zijn naam ‘Star-Lord’ dit keer aan een fictieve metalband uit de jaren 80. Eidos heeft zelfs originele muziek opgenomen om deze band tot leven te wekken. Ook voor de andere Guardians zijn unieke achtergronden bedacht. Gamora heeft bijvoorbeeld een compleet andere, maar nog altijd ingewikkelde relatie met haar familie dan in andere media.

Dat blanco canvas is de katalysator van Marvel’s Guardians of the Galaxy. Eidos vertelt op een haast BioWare-achtige manier de achtergrondverhalen van je kompanen. De game kent weliswaar geen zijmissies om de loyaliteit van je bemanningsleden te winnen, maar moedigt het wel aan om tussen de hoofdstukken door op je ruimteschip even een rondje te lopen en met iedereen een praatje aan te knopen. Hoe meer jullie samen hebben meegemaakt, hoe meer de personages elkaar gaan vertrouwen en hoe meer ze over zichzelf durven te vertellen. Zelfs Groot weet met zijn vocabulaire van drie woorden uit te groeien tot meer dan slechts een grappige kanttekening.

©PXimport

Lachen verbroedert

Dat Eidos zoveel menselijkheid in de personages weet te leggen, is niet alleen knap omdat we hier te maken hebben met een pratende wasbeer, een wandelende boom en twee groene aliens. Guardians of the Galaxy is namelijk ook ontzettend grappig geschreven. Eidos blijft weg van goedkope slapstick en flauwe puberale grappen: de humor is scherp, gebalanceerd en slaat zelden tot nooit door. De grappen passen perfect bij de personages, waardoor de humor het verhaal aanvult, in plaats van ontzenuwt.

Sterker nog: juist de humor maakt de dynamiek tussen de personages zo briljant. Vooral Drax en Rocket stelen voortdurend de show. De uitermate serieuze Drax en grofgebekte Rocket zijn de perfecte tegenpolen en geven de cast enorm veel kleur. Dat is cruciaal voor de toon van de game, want zo zet het meer neer dan alleen een cast van bekende Marvel-namen met een gewichtig achtergrondverhaal. Er vormt zich een groep ruimtevrienden waar je voor door het vuur wil gaan. Marvel’s Guardians of the Galaxy mag zich op dat vlak echt meten met Mass Effect 2 en de legendarische sci-fi-serie Firefly. Geen verkeerd rijtje om in te staan.

Als je trouwens niet door het vuur wil gaan voor je kompanen, dan kan dat tot op zekere hoogte ook. Je beleeft namelijk niet alleen Eidos’ variant van de Guardians, je schrijft er ook zelf aan mee. Als de personages onderling aan het keuvelen zijn, kun je kiezen of en hoe Peter Quill zich in het gesprek mengt. Je maatjes afzeiken of een beetje zelfspot toepassen kan allemaal, net als in een echte vriendengroep. Er zijn ook keuzes die het verhaal beïnvloeden. Daarin gaat Eidos weliswaar niet zo ver als BioWare met Mass Effect 2, maar het gevoel dat je zelf ook wat in de melk te brokkelen hebt, helpt om een connectie te maken met je nieuwe ruimtevrienden.

©PXimport

Ruimte-roadtrip

Ondanks de keuzes en de interactie met je teamgenoten is Guardians of the Galaxy wel een lineaire actiegame. De heldenequipe reist van de ene naar de andere planeet in een vaste volgorde, die in dienst staat van het verhaal. Dat betekent ook dat er geen nutteloze opvul tussen de locaties zit, of eindeloze backtracking.

Hoewel Guardians of the Galaxy niet uitblinkt in extreme details of levensechte animaties, ogen de omgevingen erg fraai. De ene planeet is nog kleurrijker en buitenaardser dan de ander. Nog mooier zijn de interieurs van ruimteschepen, die vol zitten met onzinnige sci-fi-lampjes die dankzij de extreme lichteffecten heerlijk van het scherm spatten, zeker als je op een HDR-scherm speelt. Dat is dan zelfs nog zonder raytracing, want dat wordt op de (next-gen) consoles pas later toegevoegd.

Bij twijfel, blaas dingen op

Met de geweldige dynamiek tussen de personages als voornaamste trekpleister en prachtige omgevingen die het verhaal begeleiden, kan het soms voelen alsof de gameplay een beetje achter blijft. Er zit wel redelijk wat afwisseling in de game. Het ene moment bestuur je je ruimteschip in actievolle on-rails scènes, andere keren moet je platformen waarbij vaak de samenwerking met andere Guardians nodig is om verder te komen, of scan je de omgeving met Star-Lords karakteristieke vizier opzoek naar hints.

Verder is Guardians of the Galaxy vooral een redelijk rechttoe rechtaan actiegame, waarin je steeds kluitjes aan slechteriken in elkaar mept of bestookt met je blasters. Je mede-Guardians doen vrolijk mee en beschikken over diverse speciale aanvallen die jij aanstuurt. Zo kun je Rocket een granaat laten afvuren, of Groot vijanden laten vastzetten met zijn boomwortels. De unieke karaktereigenschappen van ieder personage komen dus ook hierin weer terug.

Al die verschillende personages die aan het matten zijn, maakt Guardians of the Galaxy wel erg chaotisch. Dat past heel goed bij een game als deze, maar het maakt het ook moeilijk om de verschillende speciale krachten van Star-Lord en de andere helden tactisch in te zetten. Bepaalde vijanden hebben bijvoorbeeld een zwakte voor specifieke aanvallen, maar in de praktijk is het lastig om aanvallen op de juiste vijand te richten. Blind op de knoppen rammen is vaak een stuk pragmatischer. Daar is de moeilijkheidsgraad gelukkig ook naar: Guardians of the Galaxy stelt duidelijk ongedwongen plezier boven onvergeeflijke uitdaging. Ook de gameplay staat dus vooral in dienst van het verhaal en dat is eigenlijk wel prima.

©PXimport

“You know the rules and so do I”

Kom je toch in het nauw, dan heeft Peter Quill nog een leuke extra in petto. Hij kan zijn teamgenoten een peptalk geven en de muziek van zijn walkman aanslingeren voor net dat extra beetje power. Stel je voor dat je met een massa aliens aan het vechten bent en ineens knalt er een jaren 80-banger als Hit me With Your Best Shot, White Wedding of Never Gonna Give You Up door je speakers. Dan schiet je toch met net wat meer plezier iedereen naar de gallemiezen.

De walkman is een geweldige liefdesverklaring aan James Gunns versie van de Guardians of the Galaxy, maar eerlijkheid gebied te zeggen dat het in een game niet altijd even goed werkt als in een film. Omdat je een ‘Huddle Up’ (de speciale power waarmee je de walkman activeert) eerst moet opladen, komt het regelmatig voor dat pas aan het einde van een matpartij de muziek gaat spelen. Die stopt ook weer zodra de laatste vijand is verslagen, met als gevolg dat een lied vaak wordt afgekapt nog voor de eerste gitaarsnaren goed en wel trillen. Dat is een beetje een anticlimax.

Niet volmaakt

Op zulke momenten wordt zichtbaar dat het script van Marvel’s Guardians of the Galaxy beter is geschreven dan de code. De game heeft namelijk nog wel wat meer ruwe randjes. Zo kwam het een paar keer voor dat de walkman geen muziek gaf. Nee, dat bleek niet de opmaat te zijn naar een minigame waarin je met een potlood de tape moet terugdraaien. De game opnieuw opstarten bleek wel de oplossing. Verder kwam Star-Lord een keertje vast te zitten in een muur, en toen we Groot nodig hadden om een brug te vormen bleek de grote vriendelijke reus spoorloos verdwenen te zijn.

Het zijn de anekdotische voorbeelden waar iemand anders misschien bij toeval geen, of juist meer, last van heeft. Heel zwaar wegen deze bugs ook niet, aangezien je met een simpele herstart zo weer in de actie zit. Spijtiger zijn de momenten waarop je stukjes dialoog mist. Guardians of the Galaxy is meesterlijk geschreven, maar mist de minutieuze regie van games als God of War of The Last of Us: Part 2 om te zorgen dat spelers alles perfect meekrijgen. Met net wat meer polijstwerk had Marvel’s Guardians of the Galaxy écht een gooi gedaan naar de titel Game van het Jaar. Nu is het in ieder geval de grappigste game van het jaar.

Marvel’s Guardians of the Galaxy is vanaf 26 oktober verkrijgbaar voor PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X en S, en pc. De game is ook via de cloud speelbaar op de Nintendo Switch. Voor deze review is de game gespeeld op een PlayStation 5.

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Zin in een lekkere maaltijd, maar niet in een vette hap? Dan is een airfryer wellicht iets voor je. De redactie van ID.nl zocht er vijf uit, die bovendien van bijzondere functies zijn voorzien.

Aan een airfryer kun je niets meer verbeteren, horen we je denken. Toch is dat niet zo, want hoewel deze handige apparaten al in menig keuken te vinden zijn, wordt er nog veel doorontwikkeld. Daarom valt de keuze dit keer op airfryers met bijzondere functies die je niet direct op iedere airfryer tegen komt.

Tefal EY905D Easy Fry & Grill Dual 8.3L XXL

Deze Tefal-airfryer heeft twee gescheiden kookzones waarmee je verschillende gerechten tegelijkertijd kunt klaarmaken. Beide zones kunnen apart worden ingesteld qua temperatuur en tijd. Hierdoor kun je gerechten bereiden die niet dezelfde bereidingstijd nodig hebben, maar wel op hetzelfde moment klaar moeten zijn, bijvoorbeeld kip en friet. De inhoud van 8,3 liter is ruim genoeg voor huishoudens van 3 tot 5 personen.

De bediening van deze airfryer is digitaal, met knoppen en een overzichtelijk scherm. Het apparaat heeft verder een timer, instelbare temperatuur tot 200 graden en antiaanbaklaag. Er zijn geen geavanceerde voorgeprogrammeerde standen, maar de basisfuncties zijn voldoende voor alledaags gebruik. De manden zijn uitneembaar en kunnen met de hand of in de vaatwasser worden schoongemaakt. Met de Tefal-app vind je handige gerechten voor deze airfryer.

Inventum GF1200HLD

Dit model van Inventum combineert de functies van een airfryer en heteluchtoven. Het apparaat heeft een inhoud van 12 liter en beschikt over een roterende mand, waarmee je bijvoorbeeld friet automatisch kunt laten draaien voor een gelijkmatig resultaat. Daarnaast zijn ook een grillrek, bakplaat en draaispit meegeleverd, zodat je verschillende bereidingswijzen kunt toepassen. De temperatuur is instelbaar tot 200 graden en de timer tot 90 minuten.

LEES OOK: Airfryer met één of twee lades? Zo kies je slim

De bediening bestaat uit fysieke knoppen met een klein digitaal display. Gebruikers geven aan dat de prestaties stabiel zijn, en dat vooral de draaimand goed werkt bij snacks en aardappelproducten. Er is geen stoomfunctie of slimme aansturing. De buiten- en onderkant worden tijdens gebruik warm, dus plaatsing op een hittebestendig oppervlak is aanbevolen.

Ninja Foodi SP101EU

De Ninja Foodi SP101EU is opvallend in die zin dat het eruit ziet en werkt als een oven, maar toch airfryer-functionaliteit heeft. Het heeft dan ook acht functies: heteluchtfrituren, bakken, braden, grillen, drogen, roosteren, warmhouden en een aparte bagelstand. De oven heeft een vermogen van 2400 watt en verwarmt snel op, met een opwarmtijd van ongeveer 60 seconden. Door de combinatie van zes infrarood verwarmingselementen en luchtcirculatie wordt voedsel gelijkmatig bereid. De temperatuur en bereidingswijze worden digitaal ingesteld via een bedieningspaneel.

Bij de oven worden standaard een bakplaat, een heteluchtfrituurmand en een rooster geleverd. Het apparaat is geschikt voor verschillende soorten gerechten, van ovenschotels tot broodjes en gegrilde groenten. Dankzij het ontwerp en de functies kan de oven ook worden gebruikt als alternatief voor een traditionele heteluchtoven.

Ninja Foodi Dual Zone AF400EUWH

De Ninja Foodi AF400EU beschikt over twee aparte manden van elk 4,75 liter. Dit maakt het mogelijk om twee gerechten tegelijk te bereiden, met verschillende instellingen qua tijd en temperatuur. De zogenaamde 'Match Cook'- en 'Sync Finish'-functies zorgen ervoor dat je gerechten op hetzelfde moment klaar zijn, zelfs als deze andere bereidingstijden hebben. De bediening is volledig digitaal, met zes automatische kookprogramma’s zoals max crisp, air fry, roast en bake.

LEES OOK: Dit zijn de meestgemaakte fouten met airfryers (en zo voormijd je ze)

Je kunt de temperatuur instellen vanaf 40 tot 240 graden Celsius en het maximum vermogen is 2470 Watt. De binnenmanden zijn voorzien van een keramische antiaanbaklaag en kunnen in de vaatwasser. Het apparaat is relatief groot, dus dat is wel iets om rekening mee te houden als de ruimte in je keuken beperkt is. Gebruikers van de AF400EUWH waarderen de stille werking en de mogelijkheid om flexibel te koken zonder tussendoor schoon te maken of het apparaat opnieuw in te stellen.

Princess 1.182068.01.001

Met de Princess 1.182068.01.001 Double Basket Airfryer kun je twee gerechten tegelijk bereiden, dankzij de dubbele mand. Het apparaat staat los op het aanrecht en heeft een zwart ontwerp dat in de meeste keukens past . Je bedient het eenvoudig via het LED-display en de touchknoppen. Er zijn acht programma’s, een timer en je kunt de temperatuur zelf instellen tot 220 °C. De totale inhoud is 8 liter, genoeg voor ongeveer zes porties.

Tijdens het gebruik blijven de handvatten koel, en bij oververhitting schakelt het apparaat zichzelf automatisch uit. De losse onderdelen – inclusief de binnenbakken – mogen gewoon in de vaatwasser. Met een vermogen van 2400 watt warmt de airfryer snel op en bereid je je eten gelijkmatig. Of je nu frietjes bakt of kip grilt, deze airfryer maakt het eenvoudig zonder veel gedoe.

Het is lente, en dat is hét moment om allerlei klusjes in de tuin aan te pakken. Heb je een terras of pad dat in de loop van tijd wat is verzakt? Daarvoor hoef je geen stratenmaker in te huren, dat kun je prima zelf weer herstellen. Hoe je dat doet, lees je in deze uitgebreide handleiding.

Lees ook: Zo leg je zelf een terras aan

Het gebeurt regelmatig dat (sier)bestrating verzakt. Vaak ligt dat aan een instabiele ondergrond, slechte afwatering, zand dat is weggespoeld door regen of een te zware belasting. Door hier bij de aanleg of tijdens het herstel al rekening mee te houden, voorkom je veel problemen. Denk bijvoorbeeld aan voldoende ophoogzand, goede opsluitbanden en een slimme afwatering.

Probleemplekken identificeren

Je ziet het meestal snel als een pad of terras verzakt is. Zeker als regenwater blijft staan op plekken waar het niet weg kan. Vaak ligt dat aan een deel van de bestrating dat letterlijk is ingezakt. Ook als stenen zijn gaan schuiven of er kieren ontstaan, heb je waarschijnlijk te maken met verzakking. Dat gebeurt vaak wanneer opsluitbanden niet stevig genoeg geplaatst zijn en langzaam naar buiten zijn gedrukt of gekanteld.

©MG | ID.nl

👷 Dit heb je nodig voor je klus

• Goede werkhandschoenen

• Waterpas

• Metseldraad

• Balk of lat

• Rubberen hamer

• Bats of spade

• Ophoogzand

Tegels wippen

Zelfs de kleinste verzakking kan er al voor zorgen dat er water blijft liggen, omdat water nu eenmaal de weg van de minste weerstand kiest, dus het is belangrijk dat je goed in kaart brengt waar bij jou alle verzakkingen zitten. Leg een lange, rechte lat over het deel dat is weggezakt of gebruik een waterpas . Zo zie je hoe scheef het ligt. Een lange lat werkt het best als je die op zijn smalle kant neerlegt. Leg je hem plat, dan buigt hij makkelijk door en geeft hij een vertekend beeld.

Heb je duidelijk welk stuk verzakt is en dus opgehoogd moet worden, dan haal je daar de tegels of stenen weg. Bij randen zonder opsluitband lukt dat meestal met je handen of een klein schepje. Zit het probleem ergens in het midden van het terras, dan heb je er iets meer werk aan.

©MG | ID.nl

Doe dat wel voorzichtig: je wilt schade aan de tegels natuurlijk zoveel mogelijk voorkomen. Ga dus niet wrikken met een spade of schep. Beter gebruik je twee platte schroevendraaiers. Zet ze aan weerszijden van de steen en wip deze voorzichtig los. Geen oude schroevendraaiers bij de hand? Dan kun je ook lange, dikke spijkers of schroeven gebruiken. Draag daarbij wel handschoenen.

Is de eerste steen eruit, dan volgen de andere meestal vanzelf. Haal ze als het kan met de hand eruit, zo blijft het zandbed eronder zoveel mogelijk intact.

Hoogte bepalen

Ligt het verzakte deel open, dan kun je het zandbed ophogen. Gebruik een rechte lat of metseldraad om de juiste hoogte af te stemmen op de rest van het terras. De lat of het draad laat je dan van links naar rechts lopen vanaf de hoogte van de niet-verzakte bestrating. Vervolgens schep je er ophoogzand bij en controleer je – door een tegel of steen neer te leggen – of het zandbed op de goede hoogte is gebracht. Vergeet niet dat je ongeveer 3 tot 5 millimeter hoger legt dan de rest van de bestrating. De tegel of steen sla je er immers nog een stukje in.

©MG | ID.nl

Ligt alles op zijn plek? Leg dan een stevige balk of plank (die je op op z'n kant legt) op de nieuwe bestrating en tik er met een rubberen hamer op. Zo werk je kleine hoogteverschillen weg.

©MG | ID.nl

Tot slot veeg je overtollig straatzand in de voegen. Je kunt ook inveegzand gebruiken dat onkruidwerend is. Dat werkt vooral goed bij nieuw aangelegde terrassen die nog onkruidvrij zijn, dus voornamelijk bij nieuw aan te leggen terrassen.

Lees ook: Het belang van goede tuindrainage

Opsluitbanden (her)plaatsen

Zijn de randen van je terras verzakt of verschoven en heb je daar opsluitbanden liggen? Dan zijn die waarschijnlijk gaan kantelen of wijken ze naar buiten uit. Dat zie je vaak bij opritten die hoger liggen dan de omliggende grond. Zit er aan de buitenzijde te weinig grond, dan geven die opsluitbanden niet genoeg tegendruk.

In zo’n geval kun je proberen de banden opnieuw in te graven. Lukt dat niet, maar wil je ze wel verstevigen? Zet ze dan – nadat je ze natuurlijk in de hoogte ook waterpas hebt gezet – vast in beton. Dat kan gewoon met kant-en-klare betonmortel uit de bouwmarkt. Alleen wat water erbij en het hardt vanzelf uit.

©Bron: YouTube / Papaklust

Beschadigde bestrating door wortels

Wortels van bomen en struiken kunnen ervoor zorgen dat je bestrating niet verzakt, maar juist omhoog komt. Je ziet dan een bult in het terras en losse tegels. In dat geval moet je eerst de wortels aanpakken. Daarnaast moet je extra zand aanbrengen om de vrijgekomen ruimte op te vullen.

©MG | ID.nl

Wortels kunnen ervoor zorgen dat de bestrating omhoog komt.

Verwijder uitgelopen wortels zo veel mogelijk buiten de bestrating zelf: het heeft geen zin om wortels vlak vóór of in het bestratingsdeel af te zagen of af te steken. Binnen enkele maanden zullen ze namelijk weer voor hetzelfde probleem zorgen. Helemaal tegenhouden lukt niet, maar je kunt wel voorkomen dat ze omhoog komen. Gebruik daarvoor worteldoek. Dat stuurt de wortels onder je bestrating horizontaal verder.

Let op: worteldoek werkt vooral bij kleinere wortels. Grote wortels kunnen alsnog schade veroorzaken. Een bijkomend voordeel van worteldoek is dat het onkruidgroei tegengaat. Worteldoek leg je overigens aan bij een compleet nieuw terras of bestrating. Wil je worteldoek gebruiken bij het herstellen van een terras of pad, dan moet je eigenlijk helemaal opnieuw beginnen, omdat het worteldoek onder de gehele bestrating en onder het niveau van het straatzand komt te liggen.

Mollen

Mollen maken niet alleen je gazon kapot, ze kunnen ook zorgen voor verzakking van je bestrating. Door gangen onder je terras te graven, ontstaat er instabiliteit. Storten die gangen in, dan zakken de tegels weg. Bij dit soort verzakkingen heb je vaak veel zand nodig voor herstel.

Lees ook: Acht manieren om je tuin te beschermen tegen ongedierte

©MG | ID.nl

Mollen graven gangen en die kunnen ervoor zorgen dat je bestrating verzakt.

Mollen zijn lastig te weren, maar je kunt het ze wel moeilijker maken. Hoe diverser je beplanting, hoe minder aantrekkelijk je tuin is voor mollen: wortels vormen obstakels. Wil je specifiek je terras beschermen, dan kun je een mollennet plaatsen. Dat graaf je verticaal in langs de randen van je terras, tot zo'n 70 cm diep. Deze klus kun je prima uitvoeren na het ophogen, want je hoeft alleen de zijkanten aan te pakken.