ID.nl logo
Huis

Lettertypen gebruiken

Het lettertype waarin u een tekst opmaakt, is vooral een kwestie van smaak. En over smaak valt niet te twisten. Maar er is ook nog zoiets als leesbaarheid en u wilt dat uw tekst goed overkomt. Daarom 17 tips waarin u alles leert over het gebruik van lettertypes.

1. Geen doel, maar middel

Typografie, of de manier waarop tekst wordt vormgegeven in bepaalde lettertypes, was vierenhalve eeuw exclusief voorbehouden aan de drukker. Vanaf 1984, met de komst van de Apple Macintosh, kwam typografie binnen ieders bereik. Het feit dat iedereen naar hartelust met letters kan stoeien is natuurlijk fijn, maar de keerzijde van de medaille is dat mogelijkheden vaak verkeerd worden gebruikt. Huisgemaakte drukwerkjes zijn niet zelden een rommelige mix van frivole letters die ontzettend veel aandacht opeisen. Het ontaardt dan in een onsamenhangend allegaartje van lettertekens en stijlen. In de regel moet typografie het leesgemak bevorderen. Het kan nooit de bedoeling zijn dat u bij het lezen van een tekst wordt gestoord door een opdringerige letterstijl. Hoewel, de uitzonderingen bevestigen de regel.

©PXimport

Zou iemand die dringend de uitgang nodig heeft de charme begrijpen van deze typografie?

2. Systeemletters

Uw computersysteem gebruikt zelf ook vaste lettertypes. Ieder woord dat in een dialoogvenster of menu verschijnt, wordt getoond in zo'n systeemlettertype of system font. In Windows 7 bepaalt u het systeemlettertype door met de rechtermuisknop op het bureaublad te klikken en te kiezen voor Aan persoonlijke voorkeuren aanpassen. In het venster Persoonlijke instellingen klikt u op de knop Vensterkleur. In het volgende venster klikt u op Geavanceerde instellingen voor vormgeving. Vervolgens kunt u onder Item de lettertypes voor ieder onderdeel van uw systeem wijzigen. In XP klikt u eveneens met de rechtermuisknop op het bureaublad. In het contextmenu kiest u Eigenschappen, waarna u op het tabblad Vormgeving klikt. Op dit tabblad klikt u op de knop Geavanceerd zodat u bij de Geavanceerde vormgeving uitkomt. Links onderaan kunt u het lettertype voor de verschillende onderdelen van het systeem aanpassen.

©PXimport

Het standaard systeemlettertype van XP is Tahoma.

3. Fonts en lettertypes

Steeds vaker gebruikt men de begrippen font en lettertype door elkaar. Toch is er een wezenlijk verschil. In de niet-zo-goeie-ouwe-tijd, toen er bij de drukker voor verschillende corpsen en soorten telkens andere gietvormen nodig waren, was het verschil tussen lettertype en font erg belangrijk. Een 10-punts Helvetica, 14-punts Helvetica en 18-punts Helvetica waren drie verschillende fonts. En dan was er nog een onderscheid in romein (dat is de rechte, gewone versie), vet, cursief en vet cursief. Een font is dus de combinatie van grootte en 'typeface' oftewel een normale, cursieve of vette variant van een lettertype.

©PXimport

De term 'font' komt uit de tijd toen de letters werden gegoten.

4. De klassiekers

Veel gebruikers beperken zich tot de klassiekers, zoals Arial, Times New Roman, Courier, Helvetica, Garamond en Verdana. Het gaat om kwaliteitsletters die zichzelf hebben bewezen. Helvetica werd in 1957 ontworpen door twee Zwitsers. Dit lettertype werd populair omdat het neutraal en helder was. Voor de vijftigste verjaardag van het lettertype werd er zelfs een filmdocumentaire over gemaakt: Helvetica Film. Voor het gebruik van lettertypes moeten vaak licenties worden betaald. Omdat Microsoft het gebruik van Helvetica te duur vond, liet het in 1982 zelf een variant ontwerpen: Arial.

©PXimport

Links Helvetica, rechts Arial.

5. Anatomie

In de illustratie bij deze tip tonen we de belangrijkste onderdelen waaruit een letterteken of karakter bestaat. Straks komen deze termen praktisch aan bod. De stok is het gedeelte van een teken dat boven een kleine letter uitsteekt. De bol is het ronde deel van tekens zoals bij d, p en o. De staart is het gedeelte van een teken onder de basislijn. De basislijn is de denkbeeldige lijn waarop een teken staat. Het corps is de grootte van een letter. Dit wordt gemeten vanaf de onderkant van de staart (bijvoorbeeld de staart van de j) tot de bovenkant van de stok (bijvoorbeeld de stok van de b). Ten slotte is er het sierstreepje aan het uiteinde van een teken: de schreef.

©PXimport

De voornaamste onderdelen van een letterteken.

6. Over de schreef

Schreven zijn er niet alleen omwille van de versiering. Ze helpen onze ogen om de horizontale regel te volgen. Een letterteken waarbij zulke dwarsstreepjes staan (bijvoorbeeld Times New Roman), heet een schreeflettertype of serif lettertype. Een lettertype zonder dwarsstreepjes zoals Arial heet een schreefloos lettertype of sans serif. Een schreef maakt een lange tekst meer ondersteunend voor de ogen, omdat de schreven de ogen van de lezer over de regel leiden. Vandaar dat veel boeken en kranten een lettertype met schreef gebruiken. Bekende lettertypes met schreven zijn Times New Roman en Georgia. Bij signaalwoorden, woorden die u in een oogopslag leest zonder dat u echt een tekst gaat lezen, gebruikt men vaak schreefloze letters. Gebruik lettertypes zonder schreef voor tekst die op een computerscherm moet worden gelezen. Arial en Tahoma zijn speciaal ontworpen voor beeldschermen. De schreef staat op een scherm namelijk nog altijd minder scherp dan op papier.

©PXimport

Signaalwoorden hebben meestal schreefloze letters.

7. Proportioneel of niet

Wanneer u bewust met lettertypes wilt omgaan, moet u behalve kiezen tussen schreefloos of schreef nog een tweede keuze maken, namelijk proportioneel of niet-proportioneel. Bij een niet-proportioneel of monospaced font nemen alle letters dezelfde breedte in. Een mooi voorbeeld is Courier, afkomstig van de oude schrijfmachine. Omdat iedere letterruimte even breed is, kunt u met monospaced lettertypes straffeloos tekst uitlijnen met behulp van spaties. Dat lukt niet met een proportioneel lettertype.

©PXimport

De 'onregelmatige' proportionele letters (boven Trebuchet MS) lezen toch prettiger dan de zo mooi geordende monospaced letters (onder Andale Mono).

8. Corpsgrootte

Om de grootte van een letter aan te geven gebruiken we in het digitale tijdperk de eenheid punten (afkorting pt): 1 punt komt overeen met (ongeveer) 0,353 millimeter, 12 punten vormen 1 pica (afkorting p). Wanneer u in een programma een grootte bepaalt, slaat dat op de corpsgrootte. Dat is de grootte van de bovenkant van de hoogste letter tot de onderkant van de staartletter. We praten hierbij alleen over de hoogte, de breedte kan wel verschillen.

©PXimport

In ieder programma kunt u de corpsgrootte instellen.

9. Even groot?

Hoe komt het dat een woord in Helvetica in puntgrootte 10 veel groter lijkt dan Times New Roman in dezelfde puntgrootte? Helvetica lijkt groter omdat de x-hoogte een stuk hoger is dan die van Times New Roman. De x-hoogte is de hoogte van de kleinste letters zoals de a, e en x. Bij de k wordt er aan die x-hoogte nog een stok toegevoegd en bij de g een staart. Wanneer u bij de x-hoogte de stokhoogte en staarthoogte telt, komt u uit bij de corpshoogte. Bij Helvetica is dus de x-hoogte groter bij dezelfde corpshoogte. Letters met een grote x-hoogte zijn meestal beter leesbaar en kunnen vaak in een kleiner corps worden gezet. U kunt dus meer tekst kwijt zonder dat de tekst onleesbaar wordt.

©PXimport

Helvetica 10 lijkt groter dan Times New Roman 10.

10. Bestandsformaten

Zonder al te veel in detail te treden, durven we te stellen dat lettertypes tegenwoordig in drie bestandsformaten komen. De meeste hebben de bestandsextensie .ttf, dat staat voor TrueType Font. TrueTypes kunt u naar believen vergroten en verkleinen zonder dat dit ten koste gaat van de afdrukkwaliteit. De meeste fonts die u op het internet kunt downloaden, zijn TrueTypes. OpenType (.otf) werd ontworpen door Microsoft en duikt daarom vooral op in Windows-toepassingen. Ze worden minder lang gebruikt dan de TrueType-bestandsindeling die is ontworpen door Apple. Dan zijn er nog PostScript-lettertypes (.pfb) die standaard door Adobe worden geleverd voor professioneel gebruik.

©PXimport

De meeste lettertypes op ons systeem zijn TrueType en OpenType.

11. Downloaden

U kunt lettertypes in overvloed downloaden op gespecialiseerde websites. Op de website lettertype hebt u bijvoorbeeld de keuze uit bijna 10.000 gratis lettertypes. U kunt zoeken op naam, op alfabetische volgorde of volgens thema. Vooraf krijgt u een duidelijk beeld van hetgeen u te wachten staat. Wanneer u op de downloadknop klikt, gaat u naar het volgende venster. Daar moet u wel even zoeken naar de definitieve downloadlink. Ook Dafont is een uitstekende bron voor fonts. Ze zijn netjes ingedeeld in categorieën. In beide bronnen zitten bovendien een heleboel dingbats. Dingbats zijn afbeeldingen, pictogrammen of ornamenten die u net als letters via uw toetsenbord invoert.

©PXimport

Dingbats zijn afbeeldingen die u invoert zoals letters.

12. Installeren en verwijderen

Vergeleken met de voorgaande Windows-versies is het beheer van de verschillende lettertypes in Windows 7 verbeterd. Nadat u een lettertype hebt gedownload, klikt u op het bestand met de rechtermuisknop en kiest voor Installeren, waarna het lettertype direct wordt geïnstalleerd. U kunt overigens snel een preview bekijken door met de rechtermuisknop op het lettertype te klikken en te kiezen voor Voorbeeld. Wanneer u lettertypes wilt opschonen, kunt u ze verwijderen of verbergen. Ga naar Start en klik op het Configuratiescherm. Klik hier op Vormgeving aan persoonlijke voorkeur aanpassen. In het venster dat volgt, ziet u de kop Lettertypes staan, klik hieronder op de vermelding Toon, verwijder en verberg lettertypes. U krijgt een overzicht van de geïnstalleerde lettertypes. Hier maakt het systeem een onderscheid tussen een afzonderlijke lettertype en een lettertypefamilie. Met de rechtermuisknop kunt u het lettertype of de familie verwijderen of verbergen. Verborgen lettertypes kunt u later op dezelfde manier weer zichtbaar maken. In Windows9x/ME/XP beheert u lettertypes via Start, Instellingen, Configuratiescherm. Daar dubbelklikt u op het icoon Lettertypen zodat het fontvenster wordt geopend. Selecteer in het menu Bestand de opdracht Nieuw lettertype installeren. Daarna geeft u aan waar het fontbestand staat dat moet worden geïnstalleerd. Selecteer het font en klik op de knop OK. In het venster Lettertype kunt u in XP met de rechtermuisknop ook fonts verwijderen. Op een Mac dubbelklikt u op het gedownloade letterbestand, waardoor het programma Lettertypecatalogus zich opent. Het programma vraagt of u het nieuwe font meteen wilt installeren. Ook met Lettertypecatalogus kunt u fonts verwijderen of op non-actief zetten.

©PXimport

In Windows 7 krijgt u een duidelijke voorvertoning van het lettertype.

13. Lettertypes herkennen

Soms hebt u op een website of in een publicatie een bepaald lettertype gezien waarvan u de naam niet kent. Uiteraard hebt u deze naam nodig om het font te kunnen terugvinden op de downloadsites. In dat geval kunt u de lettertekens (gratis) laten herkennen via de webdienst WhatTheFont. Zorg dat u een duidelijke digitale afbeelding hebt van het lettertype dat u wilt identificeren. Wanneer het gaat om letters op een website, maakt u het beste een schermafbeelding. Met een fotobewerkingsprogramma knipt en plakt u de tekst in een document van maximaal 260 bij 275 pixels. Zorg dat er niet meer dan 25 letters op het document staan. Bewaar het bestand als gif, jpeg of tiff. De eerste twee formaten geven veel kleinere bestanden, tiff levert het zuiverste bestand. Gaat het om een letter die u ergens op drukwerk hebt aangetroffen, dan moet u een fragment scannen. Overdrijf niet met de resolutie. Anders wordt het document straks niet aanvaard door WhatTheFont. De ideale resolutie is 120x1666 pixels in 300 dpi of 160x1250 pixels in 300 dpi. De achtergrond hoeft niet wit te zijn, maar zorg voor een zuivere scan zonder dat afbeeldingen of tekst op de achterkant doorschijnen.

©PXimport

Eerst moet u de afbeelding uploaden naar WhatTheFont.

Vervolgens gebruikt u de upload-knop. Daarna volgt de herkenningsprocedure. WhatTheFont toont de individuele letters van het testbestand en kan vragen om zijn interpretatie al dan niet te bevestigen. Soms vergist het zich tussen bepaalde letters en kunt u de herkenning corrigeren. Wanneer alle karakters van het testbestand naast de juiste letters staan, gaat u verder. WhatTheFont presenteert de mogelijke opties en zet de meest waarschijnlijke fontnaam bovenaan. Als u op de naam van het lettertype klikt, gaat u naar de Font Style Details. Dat is een venster waar de testzin 'A quick brown fox jumps over the lazy dog' in oplopende lettergroottes te lezen is. U kunt overigens ook uw eigen voorbeeldtekst ingeven. Onderaan de pagina leest u waar u dit lettertype kunt krijgen. Mocht de automatische herkenning van WhatTheFont niet goed gaan, dan kunt u een beroep doen op de expertise van het Forum.

©PXimport

WhatTheFont heeft de proeftekst helemaal herkend.

14. Determinatielijst

Een tweede manier om lettertypes te herkennen is de determinatiemethode van Identifont. Op Identifont proberen ze met elf gerichte vragen de identiteit van het lettertype vast te stellen. Eerst wordt begonnen met de letter Q. Gaat het streepje door de cirkel of raakt het de cirkel? Is de letter P helemaal gesloten of niet? Een leuke bijkomstigheid aan zo'n determinatielijst is dat u achteraf veel bewuster naar typografie gaat kijken. U gaat letten op schreefjes, voetjes, staartjes, krommingen, stokken en bollen.

©PXimport

Aan de hand van elf vragen probeert Identifont het lettertype te identificeren.

15. Niet teveel

Omdat er zoveel gratis lettertypes zijn, is het aanlokkelijk om er zoveel mogelijk op te slaan in het systeem. Dat is onverstandig. Als u veel lettertypen gebruikt, kan dit invloed hebben op de prestaties van uw systeem, bijvoorbeeld wanneer u een document voor het eerst afdrukt of een afdrukvoorbeeld ervan weergeeft. Bovendien kan het langer duren voordat bepaalde dialoogvensters, zoals Lettertype of Symbool, worden weergegeven wanneer u deze voor het eerst opent.

16. Beter leesbaar

Met de volgende tips bevordert u de leesbaarheid van uw tekst. Vermijd overdadig gebruik van de stijlen vet en cursief. Dat oogt slordig. Gebruik deze stijlen hoogstens om bepaalde tekst te accentueren. Pas zoveel mogelijk gedrukte lettertypes toe. Er bestaan sierlijke scriptfonts die op handschrift lijken, maar die zijn meestal niet zo leesbaar. Exotische, opvallende letters zijn vaak interessant voor titels, voor de leestekst zelf zijn ze totaal ongeschikt. Beperk het aantal verschillende lettertypes dat u in één tekst toepast. Als vuistregel kunt u gebruiken dat u hoogstens twee of drie lettertypes moet toepassen in één document. Woorden in hetzelfde lettertype worden gelezen als één beeld en vergen minder inspanning tijdens het lezen. Zet nooit lange fragmenten in drukletters of kapitalen, dit oogt bijzonder storend.

©PXimport

Tracht sober te zijn in uw lay-out.

17. Lettertype van eigen handschrift

Wie er behoefte aan heeft, kan heel gemakkelijk een lettertype laten samenstellen van zijn eigen handschrift. Vervolgens kunt u dus in uw eigen handschrift typen. Uiteraard lukt dit het best met letters die u los van elkaar schrijft. Surf naar YourFonts. En druk het document 'Template' af. Deze sjabloon is een A4-blad met vakjes waarin u iedere letter die daar afgedrukt staat met een dikke pen herschrijft. Daarna scant u het document in 200 dpi en u bewaart deze scan in het png-formaat. Bedenk een leuke naam voor het lettertype, een auteursnaam en upload de afbeelding. Vervolgens kunt u dit nieuwe lettertype downloaden en installeren. Voortaan vindt u uw eigen handschrift ergens tussen Arial en Zapf Dingbats.

©PXimport

Deze dienstverlening kost 9,95 dollar, wilt u er ook nog speciale karakters (ñ, ‰, œ) bij hebben, dan moet u nog 5 dollar extra betalen.

▼ Volgende artikel
Review Samsung Galaxy A56 – Weer een hit
© Rens Blom
Huis

Review Samsung Galaxy A56 – Weer een hit

De Galaxy A-serie levert Samsung al jaren verkoopknallers op, en grote kans dat ook de nieuwe Galaxy A56 een hit wordt. Dit toestel biedt namelijk een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding en krijgt zes jaar updates. Lees alles over de smartphone in onze uitgebreide Samsung Galaxy A56 review.

Uitstekend
Conclusie

De Samsung Galaxy A56 is een typische smartphone voor het grote publiek. Hij laat geen steken vallen en blinkt eigenlijk ook nergens echt in uit. Het is gewoon een fijne smartphone met een goed scherm, lange accuduur en zes jaar updategarantie. Gelet op de straatprijs van circa 380 euro is de Galaxy A56 daarom een toestel met een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding.

Plus- en minpunten
  • Functioneel, luxe ontwerp
  • Mooi scherm
  • Lange accuduur
  • Zes jaar updates
  • Geen microSD-kaartslot voor uitbreiding opslag
  • Macrocamera voegt weinig toe
  • Te veel nadruk op aanmaken Samsung-account

De Galaxy A-reeks van 2025 bestaat op moment van schrijven uit de A26, A36 en A56. Hoe hoger het getal, hoe completer en duurder het toestel. De adviesprijs van de A56 bedraagt 480 euro, maar na de release medio maart is de straatprijs van de smartphone eind april al gezakt naar 380 euro. Een veel vriendelijkere prijs. Ook de versie met meer opslagcapaciteit (256 GB in plaats van 128 GB) is al tientallen euro's in prijs gezakt.

©Rens Blom

Premium ontwerp

Kijk je naar de A56, dan kijk je zonder twijfel naar een moderne Samsung-smartphone. De A56 past precies in Samsungs straatje en dat vinden we helemaal prima, want het ontwerp komt luxe over en de smartphone houdt prettig vast. Ook fijn is dat de A56 waterdicht is en wat minder weegt dan zijn voorganger, de A55. Met 198 gram is het gewicht nu gangbaar voor een toestel met 6,7 inch-scherm. Door zijn afmetingen is de A56 wel lastig met één hand te bedienen. Daar staat tegenover dat het grote scherm zich goed leent voor het bekijken van filmpjes, het typen met twee handen en het spelen van games.

©Rens Blom

Het scherm bevalt ons sowieso erg goed. Het oledscherm heeft een Full-HD-resolutie, soepele 120Hz-verversingssnelheid en kan erg fel. De zomers aanvoelende dagen medio en eind april brachten een krachtig zonnetje met zich mee, maar we konden het scherm van de Galaxy A56 buiten goed aflezen.

Complete specificaties

Zoals we gewend zijn van de Galaxy A-serie, biedt ook de A56 een mooi totaalpakket aan functies voor een sympathieke prijs. Dat begint bij de processor. De nieuwe, door Samsung zelf ontwikkelde processor, is lekker snel en werkt samen met 8 GB werkgeheugen. Er zijn wat toestellen die beter omgaan met zware games, maar voor de meeste toepassingen is de A56 goed uitgerust.

©Rens Blom

De A56 heeft daarnaast ondersteuning voor e-sim (een digitale simkaart), lekker duidelijke luidsprekers en keuze uit 128 GB of 256 GB opslagcapaciteit. Omdat het prijsverschil tussen de twee opslagversies slechts enkele tientjes bedraagt, raden wij de meeste mensen aan om de 256GB-variant te kiezen. Waarom? Die heeft veel meer ruimte voor je apps, foto's, filmpjes en andere bestanden en niet te vergeten: updates die jarenlang beschikbaar komen. Omdat de smartphone geen microSD-kaartslot heeft, moet je het doen met de ingebouwde opslagcapaciteit. Als je de A56 jaren wilt gebruiken, lijkt het ons verstandig om eenmalig iets meer te betalen voor veel meer opslagruimte.

©Rens Blom

Snel opladen, voor Samsungs doen

Dan de accuduur, een punt waarop Galaxy A-smartphones al jaren (meer dan) prima scoren. De A56 zet die traditie voort. Hoewel de accucapaciteit met 5000 mAh zeker niet groter is dan gebruikelijk en het scherm met 6,7 inch van gangbare grootte is, weet de A56 toch een lange accuduur te realiseren. Wij hebben in de testperiode nooit moeite gehad om een lange dag door te komen, ook niet als we het toestel een uur als hotspot gebruikten om op onze laptop te kunnen internetten in de trein. Dat soort zaken trekken de smartphone-accu sneller leeg, maar de A56 is lekker zuinig.

Het opladen kan helaas niet draadloos, maar dat is een logische bezuiniging in een betaalbare smartphone. Opladen via de usb-c-kabel dus, die in de doos zit. De adapter dien je zelf te regelen. Het loont om een adapter te pakken of kopen die via het juiste protocol 45 watt of meer aan stroom levert. De Galaxy A45 kan namelijk laden met maximaal 45 watt. Dat is veel sneller dan de meeste andere Samsung-smartphones, waardoor de accu sneller vol is. In vergelijking met de concurrentie is 45 watt prima, maar niet bijzonder. Er zijn genoeg smartphones die 65 tot 100 watt aankunnen.

©Rens Blom

Camera's

Met de Galaxy A56 kun je mooie foto's schieten, vooral met de hoofdcamera van 50 megapixel. Die staat echt zijn mannetje. De groothoekcamera van 12 megapixel is minder goed, maar volstaat ook en legt een lekker wijd deel van de situatie vast. De macrocamera van 5 megapixel voegt naar onze mening weinig toe, maar zit ook niet in de weg. De A56 kan zoomen via de hoofdcamera, maar dan holt de kwaliteit wel achteruit.

De selfiecamera vinden we opvallend goed, wat een opsteker is voor wie graag selfies neemt of videogesprekken voert met zijn telefoon.

©Rens Blom

Van boven naar beneden: de hoofdcamera, groothoekcamera en een paar keer zoom.

Zes jaar updates

Een prettige gedachte bij de Galaxy A56 is dat Samsung zes jaar complete updates belooft. Je krijgt dus de komende jaren verschillende Android-upgrades en kunt ook zes jaar lang beveiligingsupdates verwachten. Erg netjes, gelet op de prijs van de telefoon.

©Rens Blom

Samsungs OneUI-softwareschil over Android heen is wat druk en wil héél graag dat je een Samsung-account aanmaakt. Dat is echter niet verplicht. OneUI biedt allerlei handigheidjes, waarvan een deel leunt op kunstmatige intelligentie (AI). Er valt veel te proberen.

Conclusie: Samsung Galaxy A56 kopen?

De Samsung Galaxy A56 is een typische smartphone voor het grote publiek. Hij laat geen steken vallen en blinkt eigenlijk ook nergens echt in uit. Het is gewoon een fijne smartphone met een goed scherm, lange accuduur en zes jaar updategarantie. Gelet op de straatprijs van circa 380 euro is de Galaxy A56 daarom een toestel met een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding.

▼ Volgende artikel
Een vaatwasser die de vaat droogt: hoe doet-ie dat eigenlijk?
© Davizro Photography
Huis

Een vaatwasser die de vaat droogt: hoe doet-ie dat eigenlijk?

Bij het kiezen van de ideale vaatwasser zijn er heel wat zaken om op te letten. Eén daarvan is de droogtechniek die wordt toegepast. Er zijn grofweg drie methodes: ventilatiedroging, condensdroging en drogen met zeoliet. In dit artikel leggen we uit wat elke techniek precies inhoudt.

⏱ In dit artikel leggen we je alles uit over de verschillende droogtechnieken die vaatwasmachines kunnen gebruiken:

  • Drogen met de ventilatiedroogtechniek (verdamping)
  • Drogen met de condensdroogtechniek
  • Drogen met zeoliet

Ook interessant voor jou: De belangrijkste functies en programma’s van je vaatwasser uitgelegd

Schoon én droog

Een vaatwasser moet natuurlijk in de eerste plaats zorgen voor blinkend schone vaat. Maar minstens zo belangrijk is hoe goed hij alles droogt, want niets is zo irritant als bij het uitruimen alsnog de theedoek tevoorschijn moeten halen. Blijft er water achter op borden of in glazen, dan loop je bovendien het risico op schimmelvorming – en dat is allesbehalve fris. Ben je toe aan een nieuwe vaatwasser? Let dan zeker ook op de gebruikte droogtechniek.

Vaatwassers met ventilatiedroogtechniek

Een veelgebruikte manier om de vaat te drogen, is door het water te laten verdampen. Dit wordt ook wel de ventilatiedroogtechniek genoemd. Sommige vaatwassers hebben een mechanische arm die de deur automatisch opent zodra het programma is afgelopen. Het warme vocht in de machine kan dan vanzelf ontsnappen. Je kunt de deur natuurlijk ook handmatig openen, maar doe dat dan wel meteen na afloop van het programma. Omdat zowel de vaat als het water dan nog warm zijn, verdampt het vocht sneller dan wanneer je langer wacht.

Deze methode is het meest milieuvriendelijk, maar heeft ook een nadeel: het kan vrij lang duren voordat alles echt droog is. En soms blijft er toch nog vocht achter, waardoor je alsnog naar die theedoek moet grijpen.

©VLADYSLAV LEHIR

Vaatwassers met condensdroogtechniek

Een andere mogelijkheid is een vaatwasser met condensdroogtechniek. Deze methode is vooral geschikt als je vaak glaswerk, aardewerk of roestvrij staal reinigt. De warme, vochtige lucht in de machine slaat daarbij neer op de koelere wanden van de binnenruimte. Het gecondenseerde water wordt opgevangen en vervolgens weggepompt.

Het nadeel van deze techniek is dat de vaat vaak nog niet helemaal droog is wanneer het programma klaar is. Een theedoek blijft dus onmisbaar. Wil je toch profiteren van dit betaalbare systeem? Combineer het dan met handmatige ventilatie: zet de deur na afloop even op een kier zodat de stoom sneller kan ontsnappen en de vaat beter nadroogt.

Vaatwassers met zeoliet: hoe werkt dat?

De beste droogtechniek van dit moment? Dat is zonder twijfel zeolietdroging. Zeoliet is een mineraal dat warmte afgeeft zodra het in aanraking komt met water. Gebruikers zijn vaak laaiend enthousiast: volgens velen is hun vaat nog nooit zó goed droog uit de machine gekomen. Of het nu om plastic bakjes, glazen of borden gaat – alles komt er kurkdroog uit, ongeacht waar het staat in de vaatwasser. Niet gek dus dat modellen met deze techniek steeds populairder worden en steeds meer gemeengoed worden. Ze zijn dan ook bij diverse webwinkels te vinden.

Maar hoe werkt het precies? Onder in de vaatwasser liggen speciale zeolietkorrels. Zodra het programma is afgelopen en het water is afgevoerd, komen de korrels in actie. Ze geven warmte af aan de binnenruimte, waardoor de vaat efficiënt wordt gedroogd. Handig: de korrels regenereren zichzelf na elke wasbeurt. Je hoeft ze dus nooit te vervangen. Bovendien is dit systeem ook nog eens bijzonder energiezuinig.

Fijn: Vaatwassers met zeoliet zijn niet per se duurder dan de andere varianten. De prijs wordt mede bepaald door het type vaatwasser dat je aanschaft en de manier waarop je hem installeert.

VentilatieCondensZeoliet
✅ Meest eco-vriendelijk✅ Heel geschikt voor glas, aardewerk of staal✅ Vaat echt droog
❌ Drogen duurt lang❌ Vaat niet altijd helemaal droog✅ Energie-efficiënt
❌ Vaat niet altijd helemaal droog