De Google Home maakt van je woning een smart home, helemaal in combinatie met ondersteunde domotica. Sinds november 2016 heeft redacteur Rens Blom er al eentje in huis en inmiddels verstaat de gadget ook Nederlands. Heeft hij een beetje aan de spraakassistent kunnen wennen? Lees het in deze Google Home review.

Google presenteerde de Home-speaker in mei 2016 en bracht hem in november uit in de Verenigde Staten. Omdat duidelijk was dat het apparaat voorlopig niet naar andere landen zou komen en ik hem graag wilde testen, importeerde ik er direct twee uit de VS. In oktober 2018 bracht Google de Home en kleinere en goedkopere Home Mini in Nederland uit, samen met een Nederlandse versie van Google Assistent.

De Google Home werkt alleen met de stekker in het stopcontact. De stekker is 180 cm lang, wat in principe voldoende moet zijn. Ik vind het jammer dat Google gekozen heeft voor een alternatieve stroomaansluiting in plaats van micro-usb of usb-c. Gaat de stekker van de Home kapot dan is het lastig om een alternatieve kabel te vinden. Ook het feit dat het apparaat geen accu heeft, kan een minpunt zijn. Heb je een feestje en wil je de Home daarom ergens anders in huis of juist buiten neerzetten, dan moet er een stopcontact in de buurt zijn. En valt de stroom (even) uit, dan doet de Home direct niets meer.

Waar je ook rekening mee moet houden, is dat de Google Home niet waterbestendig is. De speaker is daarom niet geschikt voor vochtige ruimtes als de badkamer, en kan bij vochtig weer ook niet buiten staan. Wil je een slimme Google Assistent-speaker waar je tijdens het douchen tegen kan praten, dan kan je beter kijken naar een (draadloos) model van JBL of Mobvoi.

Bediening

Je bedient de Home voornamelijk met je stem, maar het apparaat is ook deels via aanrakingen te gebruiken. De bovenkant van de speaker is namelijk aanraakgevoelig en bevat led-icoontjes. Leg je je vinger op de bovenkant en draai je naar links of rechts dan verschijnt er een ring die het geluidsvolume van de Home aanpast.

Wil je de Home activeren zonder het hotword ‘Hey Google’ of ‘OK Google’ te zeggen? Druk dan met één vinger een paar seconden op de bovenkant totdat er een gekleurde cirkel getoond wordt, en geef vervolgens een commando. Speel je muziek af dan kan je met één tik het nummer pauzeren en weer afspelen. Zo zijn er nog wat commando’s, die allemaal prima werken. Ik gebruik ze weinig omdat mijn Home’s vaak niet binnen handbereik staan, en dan is stembesturing eenvoudiger.

©PXimport

In de Home zijn verschillende far-field-microfoons geplaatst zodat het apparaat het hotword en je commando(‘s) op korte en langere afstand hoort. Op papier dan, want in de praktijk werkt deze techniek niet foutloos. Mijn Home staat op een dressoir tegen de muur in de woonkamer, ongeveer in het midden van de kamer. Een prima plek, en in de meeste gevallen reageert de speaker dan ook direct op mijn hotword. Maar staat de radio iets harder dan gebruikelijk dan moet ik van een afstandje onnatuurlijk hard praten, of naar de Home toelopen.

Hetzelfde geldt wanneer ik in de open keuken sta, schuin achter het dressoir. Het went, maar blijft storen. De zestig euro kostende Amazon Echo Dot, die op een andere plek in mijn woonkamer staat, heeft beduidend betere microfoons. In situaties waarin de Home het laat afweten, hoort de Echo Dot mij veel vaker. Achterop de speaker zit overigens een mute-knop die de microfoons uitschakelt. Handig als je een vertrouwelijk gesprek voert en zeker wil zijn dat de Home niet meeluistert – ook al belooft Google dat hij dat alleen doet nadat je het ‘hotword’ zegt.

Kwaliteit speakers

De ingebouwde speaker van de Google Home zit aan de onderkant en is deels zichtbaar als je de onderkant verwijdert. Het apparaat heeft een 2-inch driver en twee 2-inch passieve radiators. Uit de speaker klinken de vragen, antwoorden en commando’s van de Assistent, maar ook muziek, podcasts en andere audio.

Vooraf had ik lage verwachtingen van de geluidskwaliteit, maar ik werd direct verrast. De Home klonk verrassend goed, een mening die ik nog steeds deel. De speaker kan flink hard, produceert helder geluid en heeft meer bas dan je verwacht. Ik gebruik de slimme speaker dan ook bijna dagelijks om muziek af te spelen. Dat hoeft overigens niet via wifi, want de ingebouwde bluetooth 4.1-chip is te activeren met een stemcommando, via de Home-app of in het bluetooth-menu van je toestel. Handig!

©PXimport

Wat nog fijner is: in maart 2018 bracht Google een update uit die het mogelijk maakte om een bluetooth-speaker- of koptelefoon te koppelen aan de Home (Mini). Zo’n externe speaker is te gebruiken als aanvulling op de Home voor multi-room audio, waardoor hetzelfde nummer tegelijk uit verschillende speakers klinkt. Het is ook mogelijk om de geluidskwaliteit van de Home uit te schakelen en alle audio via een bluetooth-speaker te laten lopen. Je moet wel blijven praten tegen de Home, want de microfoons registreren het hotword en je commando.

Beide mogelijkheden werken alleraardigst en zijn vooral het proberen waard als je een bluetooth-speaker(set) hebt die beter klinkt dan de Home. Je activeert de functie in de Home-app. Ikzelf heb de feature kort uitgeprobeerd, maar heb er toch voor gekozen om de Home als bron van in- en output te gebruiken.

Leven met de Google Assistent

De belangrijkste reden om de Google Home in huis te halen, is de ingebouwde Assistent. Deze digitale assistent is ook beschikbaar op Android-smartphones en -smartwatches en iOS-toestellen, waar je hem oproept via een hotword of door de app te openen. Bij de Home zeg je ‘Hey Google’ of ‘OK Google’, waarna je een vraag stelt of commando geeft, waar de assistent op reageert.

Twee jaar lang heb ik dagelijks Engels gepraat tegen de Home, en kreeg ik in dezelfde taal vragen en antwoorden terug. De eerste weken was het wennen, ook omdat ik nog aan het uitvogelen was wat de assistent wel en niet snapte en kon. Gaandeweg werd de assistent slimmer en snapte hij meer versies van commando’s, waardoor het geven van opdrachten en voeren van korte conversaties natuurlijker ging aanvoelen. Inmiddels is ons huishouden compleet gewend aan de Engelstalige Home, zelfs zo erg dat het vreemd was toen de assistent plots ook Nederlands begreep. Niet langer hoefde ik te vragen ‘Hey Google, set a timer at twenty minutes’, maar kon die opdracht ook in mijn moedertaal.

Wie de Home na de officiële Nederlandse release heeft gekocht (of gaat kopen), zal het niet meer dan logisch vinden dat het apparaat Nederlands praat en begrijpt. Ik moet er daarentegen nog aan wennen, en betrap me erop dat ik zeker de helft van de commando’s nog onbewust in het Engels geef.

©PXimport

Hierbij valt het me op dat de Engelse assistent nog beduidend slimmer is dan de Nederlandse versie. De Engelse begrijpt meer interpretaties van commando’s, kan meer acties uitvoeren en heeft een meer natuurlijke vrouwen- of mannenstem. De Nederlandse assistent voelt nog erg nieuw aan en klinkt bovendien als de vrouwelijke Google translate-stem – wie kent haar niet.

Er valt prima mee te werken, maar wie het meeste uit zijn Home wil halen, doet er goed aan de Engelse taal toe te voegen. Ik zeg expres toevoegen, want de assistent ondersteunt twee talen tegelijk. Je kunt dus zeggen ‘Hey Google, set a timer at ten minutes’, gevolgd door de vraag ‘Hey Google, hoe heet de president van Algerije?’

Google Assistent en privacy

‘Ik vertrouw Google voor geen cent en weet zeker dat het bedrijf via zo’n Home-speaker constant meeluistert’, is een opmerking die ik vooral in de eerste maanden regelmatig te horen kreeg als ik vertelde over de Home in mijn huis. Dat klopt niet. De Home neemt namelijk geen gesprekken op. Weliswaar staan de microfoons van de speaker altijd aan, maar dat is om het hotword ‘Hey Google/OK Google’ te detecteren. En dat detecteren gebeurt offline.

Pas als het hotword gezegd is, neemt de Home je vraag of vragen op. Die stuurt hij direct naar de Google-servers, waar je commando verwerkt wordt zodat de Home snel kan antwoorden of actie(s) uitvoert. Google’s krachtige servers ‘in de cloud’ hebben genoeg rekenkracht voor de spraakherkenning – de Home niet. Om die reden reageert de speaker zonder internetverbinding alleen op het hotword, verder kan hij niets.

Wil je zeker weten dat de Home – met een internetverbinding – niets opneemt dan kan je de microfoons dempen met de knop op de achterkant of de stekker uit het stopcontact halen. Via de Home-app kun je op de Mijn Activiteit-pagina zien wat je op welke tijdstippen gezegd hebt tegen de Assistent. Het is ook mogelijk om de opnames te verwijderen, al kan je helaas niet instellen dat dit automatisch gebeurt.

Google Home functies

Grote vraag is natuurlijk: wat kan de Google Assistent allemaal? Voor alle mogelijkheden zou ik de website van Google Home bekijken, want de lijst is lang en groeit. Mijn ervaring is dat de Engelse assistent meer domoticaproducten ondersteunt dan de Nederlandse, want die ondersteuning moeten bedrijven zelf inbouwen.

Allereerst is de Assistent diep geïntegreerd in Google-diensten, wat natuurlijk niet verrassend is. Boodschappenlijstjes maak je handsfree via Google Keep, je afspraken en herinneringen worden opgehaald uit Google Agenda en audio luisteren kan onder andere via Google Play Muziek en Google Podcasts. Handig als je een fervent Google-gebruiker (particulier of zakelijk) bent, maar minder als je dat niet bent.

©PXimport

Een andere toffe feature is de Chromecast-functie die ingebouwd is in de Home. De speaker kan dus op jouw verzoek films, foto’s, muziek en andere media casten naar een Android TV-televisie of een tv met een Chromecast. De Chromecast Audio, die je aan een speaker(set) hangt, wordt ook ondersteund. Dit werkt bijna altijd naar behoren en ik vind het één van de fijnste Home-features. Met je stem binnen een tel je vakantiefoto’s, een YouTube-video of Netflix-serie op tv toveren blijft een magisch iets.

Uiteraard ondersteunt de Google Assistent ook tal van externe diensten en domotica. Regel bijvoorbeeld je slimme verlichting (onder andere Ikea, Philips Hue en LIFX), thermostaat (onder andere Tado, Nest en Honeywell), stopcontacten (onder andere TP-Link en Belkin) door tegen de Home te praten. De afgelopen jaren heb ik het assortiment van bestaande en nieuwe ‘Assistant-compatible’ domotica fors zien toenemen, zowel van bekende als van onbekende, goedkopere merken. In de Home-app koppel je de apparatuur aan de Assistent en kun je de producten eventueel aan kamers toewijzen.

Conclusie

Twee jaar na aanschaf van de Google Home praat ik nog steeds dagelijks tegen de speaker. Het is vanzelfsprekend geworden om met mijn stem timers in te stellen, het licht te regelen en mijn favoriete muziek op te zetten. Dat laatste gaat bijna altijd via de Home, want die produceert goed geluid en kan prima een woon- of slaapkamer vullen. Spannend is het apparaat niet meer: alles went, ook gesprekken voeren met een Google-server.

Toch laat de Home me nog regelmatig onbewust glimlachen. Bijvoorbeeld als ik met mijn handen vol naar de bank loop en via mijn stem al die ene Netflix-serie heb opgestart voordat ik zit. In mijn huishouden is de Google Home aardig geïntegreerd, en bij de aanschaf van nieuwe producten let ik erop of ze compatibel zijn met de Assistent-spraakbesturing. Kortom: de Home bevalt goed, maar hij is niet perfect. De microfoons horen mij bijvoorbeeld niet altijd en omdat de speaker geen accu heeft, kun je hem niet even verplaatsen. Daarnaast is het apparaat niet waterbestendig, en daarom ongeschikt voor de badkamer of buitenshuis. En de Google Assistent begrijpt en kan nog lang niet alles, zeker niet in het Nederlands.

Deze minpunten storen met regelmaat, maar over het algemeen is de Google Home een gebruiksvriendelijke en veelzijdige speaker die je huis daadwerkelijk slimmer maakt. Hoeveel slimmer verschilt per huishouden. Wie veel domotica heeft en aan de gang gaat met automatiseringssoftware, haalt immers meer uit de gadget dan iemand die de Home voornamelijk koopt als slimme muziekspeaker.

De Google Home is sinds zijn release eind 2016 een heel stuk slimmer geworden. Dankzij software-updates van Google kan de speaker meer (persoonlijke) informatie geven en is hij meer geschikt gemaakt voor huishoudens. En omdat het aanbod van domoticaproducten met Assistent-ondersteuning fors is gegroeid (en blijft groeien), kun je met je stem steeds meer apparaten bedienen. Nu hij ook in het Nederlands werkt, is de Google Home voor veel mensen een leuke smarthome-gadget.

Met de L'OR Barista Absolu zet je thuis zowel warme als gekoelde koffie, om er naar eigen recept ijskoffie van te maken. In deze review bespreken we gebruiksgemak, smaak en consistentie, of de Enjoy Over Ice-stand en Intensity Boost echt verschil maken én of het prijskaartje van 129 euro (adviesprijs) dat waard is.

Design & bouw

De L’OR Barista Absolu is een compacte koffiemachine die werkt met de welbekende capsules. Hij weegt net geen 3,5 kilo en is 28,3 centimeter hoog, 16,2 centimeter breed en 39,6 centimeter diep. Het testexemplaar is uitgevoerd in matgrijs, met aan de achterzijde een waterreservoir met klepje en handig hengsel, en met een capaciteit van 1,2 liter. Bovenop zit een hendel die je naar boven kunt trekken om de capsule op de juiste plek in de machine te doen; daarachter zitten de bedieningsknoppen.

Aan de voorzijde onder het koffietuitje zit een opvangreservoir dat je los kunt halen. Deze is niet in hoogte te verstellen, maar wel los te halen om er een grote mok onder te zetten; handig bij de XXL-koffies. Als je het hele paneel naar voren trekt, zie je het bakje waar gebruikte capsules in vallen. Kortom: een overzichtelijk apparaat.

©Saskia van Weert

Handleiding & meegeleverde capsules

Er zit geen uitgebreide handleiding bij, alleen een boekje waarin met tekeningen wordt aangegeven hoe de machine werkt. Dat is voldoende duidelijk. Ook zit er bij de testmachine een doosje met tien originele L’OR-XXL-capsules om de machine mee te leren kennen.

©Saskia van Weert

Bediening & opties

De bediening en het aantal opties is eveneens vrij overzichtelijk. De Absolu kan overweg met twee formaten capsules: normaal en XXL. Het apparaat herkent het formaat automatisch, daar hoef je als gebruiker niets voor te doen. Er zitten vijf knoppen op. De drie grotere knoppen zijn voor ristretto, espresso en lungo. Daarachter zitten twee kleinere knoppen: links voor ijskoffie en rechts voor extra sterke koffie.

Wie zin heeft in koffie zorgt voor een gevuld waterreservoir, een capsule op de juiste plek en met een druk op de knop gaat de machine aan de gang. Hij is niet per se supersnel; het zetten van een lungo met een XXL-capsule duurt van het indrukken van de knop tot aan de laatste druppels ruim anderhalve minuut.

©Versuni

Iced coffee in de praktijk

De functie waarmee de Absolu wordt aangeprezen, is de ijskoffie. In de beleving van het testteam zijn dat zoete, vaak calorierijke lekkernijen om lekker van te genieten: een combinatie van koffie, zuivel en bijvoorbeeld karamelsaus. De verwachtingen zijn hooggespannen, maar na het bestuderen van de handleiding worden die toch wel flink getemperd.

Wat de machine doet als je de Enjoy Over Ice-knop indrukt en de gewenste hoeveelheid koffie (klein, middel of groot) kiest, is lauwe koffie produceren in een glas of mok waar je zelf eerst ijsklontjes in hebt gedaan. Het voordeel is dat de smaken van de koffie niet worden aangetast door de hitte en dat de koffie extra romig is. Maar je zult zelf aan de slag moeten met toevoegingen en toppings.

©Versuni

Eindoordeel

De Barista Absolu is een gebruiksvriendelijk, compact apparaat met een smaakvol uiterlijk. Hij is beschikbaar in wit, grijs en zwart, en past daardoor prima bij de meeste keukens. Het aantal gebruiksopties is overzichtelijk: ristretto, espresso of lungo in normaal of XXL-formaat, extra sterk of lauw om ijskoffie mee te maken. Er kan eigenlijk niks misgaan tijdens het gebruik. Hij werkt met capsules die na gebruik gemakkelijk worden weggegooid door het opvangbakje in een vuilnisbak te legen.

Ben je een liefhebber van dit type koffie, dan is het een prima apparaat. De functie waarmee hij wordt aangeprezen, namelijk de ijskoffie, stelt helaas teleur. Fijnproevers waarderen waarschijnlijk het behoud van de aroma's door de koffie lauw te zetten, maar als je aan de slag gaat met slagroom en zoete sausjes valt dit voordeel helemaal weg. Speciaal voor de ijskoffie hoef je hem niet te kopen, je kunt even goed je kopje koffie in de koelkast zetten als je zin hebt in een luxe ijskoffie.

Naast Chrome is Microsoft Edge een van de populairste webbrowsers. Edge bouwt voort op dezelfde basis als Chrome, maar onderscheidt zich vooral met extra functies voor veiligheid en privacy. Daarmee verklein je de kans dat websites je volgen of gevoelige gegevens onderscheppen.

Lees ook: Alternatieve browsers: surf ook eens op een andere golf

Voorkom tracking

Klik in de rechterbovenhoek op de drie puntjes om het menu te openen. Selecteer Instellingen en kies in de linkerkolom Privacy, zoeken en services. Daar vind je de optie Traceringspreventie. Zorg dat deze bescherming is ingeschakeld. Je kunt kiezen uit drie niveaus van traceringspreventie: Basis, Gebalanceerd en Strikt. Trackers worden meestal gebruikt om je gepersonaliseerde advertenties te sturen, maar ze geven ook andere persoonlijke gegevens door, zelfs aan websites die je nog nooit hebt bezocht. Kies je Basis, dan staat Edge de meeste trackers toe, het andere uiterste is Strikt, dat het merendeel van de trackers blokkeert. De eerste optie lijkt ons niet veilig en Strikt kan ervoor zorgen dat bepaalde websites niet naar behoren werken. Daarom raden we de optie Gebalanceerd aan als standaardinstelling.

Onder deze drie niveaus vind je de lijst van websites waarvan trackers alvast zijn geblokkeerd.

Scareware-blokker

Sluit het venster Traceringspreventie en open het onderdeel Beveiliging, dat iets lager staat. Daar activeer je de Scareware-blokker. Scareware is een methode waarbij hackers je proberen bang te maken met nepwaarschuwingen. Via deze meldingen stellen ze dan voor om software te downloaden die de zaak kan herstellen of dien je een bepaald nummer te bellen van een zogenaamde Microsoft-helpdesk. Als je de Scareware-blokker activeert, sta je toe dat Microsoft AI gebruikt om dit soort scams te detecteren en te blokkeren.

Betalingsmethoden

Bij Privacy, zoeken en services / Privacy activeer je ook de optie Niet volgen-verzoeken verzenden. Het effect is afhankelijk van de betreffende website. Websites kunnen beslissen om je browsegegevens toch te blijven verzamelen. Eronder vind je de optie Toestaan dat sites controleren of betalingsmethoden zijn opgeslagen. Hoewel het handig is om je betaalmethoden in een webbrowser op te slaan, raden we dit nooit aan. Ten slotte schakel je bij Privacy, zoeken en services / Privacy de bescherming in: Mogelijk ongewenste apps blokkeren.