PlayStation is niet langer vies van de pc-markt. Na Horizon Zero Dawn en Days Gone is de beurt aan God of War om de sprong naar het bureau te maken. Hoe knokt Kratos op je persoonlijke computer? We doken voor het eerst met muis en toetsenbord het mythische Midgard in.

In deze review van de pc-port van God of War beoordelen we vooral hoe succesvol de overstap van de game naar pc is verlopen. Voor een uitgebreid oordeel over de game zelf verwijzen we je graag door naar deze God of War review van onze Gamer.nl-collega's.

Simpel in de basis

De pc-port van God of War is vrijwel niets meer dan een directe overheveling van de hit uit 2018. Los van wat cosmetische bundels ontving God of War amper extra content, laat staan volwaardige uitbreidingspakketten. In tegenstelling tot de pc-adaptatie van Horizon Zero Dawn betreft het hier om die reden puur en alleen het basisspel van God of War. Verwacht geen ‘ultieme editie’ of andere omhaal van het geheel.

Uiteraard biedt God of War op pc meer mogelijkheden om de grafische prestaties naar je eigen hand te zetten, maar verder betreft het een één-op-één kopie van de originele PlayStation 4-versie, afgehandeld door het Canadese Jetpack Interactive. De pc-versie heeft op launch een adviesprijs van 49,99 euro.

©PXimport

Scherpe resoluties, stabiele prestaties

Wat je anno 2022 voor vijf tientjes krijgt, is een relatief vlotte pc-versie van God of War. Pc-gamers kunnen met middensegment-gpu’s van drie generaties terug alsnog de game oppakken — en de port laat zich grafisch vrij vlot naar wens tweaken. De al bijzonder scherpe en vloeiende game is op te schalen naar native 4k, schermverhoudingen tot 21:9 en framerates van maximaal 120 frames per seconde.

Gamers met moderne, high-end videokaarten kunnen God of War al relatief snel draaien op 4k-resoluties, met fraaie framerates bovendien. De directe ondersteuning van Nvidia’s DLSS-upscaling helpt daar absoluut bij, al mag men ook uitwijken naar AMD’s open-source alternatief, FidelityFX Super Resolution. Los van slimme beeldverscherping biedt God of War een doorsnee pakket aan effecten en detailniveau’s om af te wegen.

©PXimport

Qua laadtijden lijkt God of War ook baat te hebben bij snellere ssd’s. Enkel de meest hoogwaardige PCIe Gen 4.0-modellen kunnen de PlayStation 5 bijbenen, maar ook op een oudere of ietwat langzamere ssd overtreft de pc gemakkelijk een PlayStation 4 (Pro). Een beetje nvme-schijf spuwt de spelwereld in ongeveer vijftien seconde uit. Van pop-ups voor textures of spelelementen is gedurende het spelen nauwelijks iets merkbaar.

God of War is op een gameplay-technisch vlak ook strakker afgebakend dan, zeg, de open wereld van Horizon Zero Dawn. Zo pikte Aloy’s avontuur aardig wat bugs op tijdens de verhuizing naar pc, maar lijkt Kratos direct stabiel op het nieuwe platform te staan. In mijn volledige speelduur van de game was er geen noemenswaardige bug, glitch of grafisch mankement te bekennen. Die stabiliteit voelt op zijn plek, gezien het verhaal van God of War over moet komen als een filmische ‘single take’. Ook op pc blijft die visie intact.

©PXimport

Kartelrandjes en korrelige reflecties

Dat betekent echter niet dat de game vrij is van visuele blaam. God of War kan op pc absoluut mooier overkomen dan het ooit op PlayStation 4 was, maar de port heeft zijn limieten. Ondanks beloftes over luxe extra lichteffecten, zoals Ground Truth Ambient Occlusion (GTAO) en Screen Space Directional Occlusion (SSDO), kent God of War bij vlagen nog wat ruwe randjes.

Op het gebied van schaduwvorming en reflecties steekt God of War ondermaats af. De werelden ogen prachtig en de texturen scherp, maar zelfs op de allerhoogste instellingen weerspiegelen wateroppervlaktes een haast Nintendo 3DS-achtige verschijning. Dat staat haaks op hoe oogverblindend mooi de game op andere momenten kan zijn. Voor het lichtspel gaat soms hetzelfde op: in selecte omgevingen lijken schaduwen een soort nagedachte in mozaïek.

Jammer is dan ook dat God of War niet dieper met nieuwe technologieën in zee was gegaan. De port ondersteunt bijvoorbeeld wel upscaling technologieën en Nvidia’s Reflex-inputversnelling, maar helaas geen populair raytracing-gereedschap. Met het real-time uitdraaien van lichtbronnen en -stralen had de game ongetwijfeld een stuk mooier kunnen ogen, maar dat zat er klaarblijkelijk niet in.

Op het vlak van resolutie en grafische prestaties draait God of War soepel op pc, maar in de fijne details merk je dat de game ‘ van een andere tijd’ op een ander platform komt. Vanuit het perspectief van PlayStation, aan de andere kant, is het logisch dat er geen bergen verzet worden om de uitgeleende game significant mooier uit te dossen dan op het thuisfront.

©PXimport

Een pc-onvriendelijke houding  

Die toewijding aan de huiseigen console galmt ook na in hoe de besturing voor God of War op pc afgehandeld wordt. Muis en toetsenbord zijn vrij de besturing anders in te delen, maar een controller? Dat moet een DualShock 4 of DualSense zijn.

Het maakt niet uit of je iets van Xbox, Steam, Google of Guitar Hero aansluit: God of War doet alsof het niet bestaat. Zelfs officieel gelicenseerde PlayStation-controllers van derde partijen worden geweerd, waardoor de besturingsblokkade onnodig streng en onvriendelijk richting de pc-markt afsteekt.

Diezelfde terughoudendheid keert ook terug in de toegankelijkheidsopties. Her en der is het mogelijk om veelvoorkomende handelingen (deels) te automatiseren, maar de game laat zich verder amper tweaken wat betreft input of display-elementen. Een beetje pc-game staat daar anno 2022 iets verder voor open — zeker met het oog op minder valide spelers — maar God of War wil niet met die trend mee.

©PXimport

Conclusie

God of War eindelijk op pc kunnen spelen is machtig, maar selecte keuzes laten het lijken alsof Kratos met tegenzin uitgeleend wordt. Technisch gezien is de port alleszins geslaagd, maar het wil nergens meer doen dan wat strikt noodzakelijk is. Met hedendaagse pc’s kan zo veel meer — denk aan een riante fotomodus of bredere besturingsmogelijkheden — maar afgezien van een paar visuele aanpassingen wordt veel potentie voor een voorbeeldige port ontweken.

God of War is bij uitstek een game om naar pc te porten, al is het bijna vier jaar na dato. Niet alleen oogt de tot voor kort voor PlayStation exclusieve titel nog altijd prachtig; het pc-landschap ontbreekt wel eens aan een actie-avontuur van deze epische proporties. Kratos’ comeback is ongetwijfeld meer dan welkom op menig videokaart.

Parkeerautomaten en laadpalen voor elektrische auto's zijn steeds vaker doelwit van fraudeurs. Ze plakken een sticker met een valse QR-code op het scherm of naast het betaalgedeelte. Wie de code scant, komt terecht op een nagemaakte website die vraagt om bankgegevens of een betaling. In werkelijkheid belandt het geld niet bij de gemeente of de exploitant, maar bij criminelen.

Van Amsterdam tot Maastricht, van Alphen aan den Rijn en Rotterdam tot Den Haag: valse QR-codes duiken steeds vaker op. Quishing, zoals deze relatief nieuwe vorm van oplichting wordt genoemd, kan je behoorlijk wat geld kosten. Met de tips in dit artikel voorkom je dat jij slachtoffer wordt.

Hoe fraudeurs te werk gaan

Een valse QR-code is vaak simpelweg een sticker die over de originele code of op een lege plek is geplakt. Op het eerste gezicht lijkt de code onderdeel van de automaat. Zodra je de code scant, opent er een website die qua logo en opmaak sterk lijkt op die van een parkeer- of laadpaalexploitant. Het verschil zit in de details: de url wijkt af, de site vraagt direct om bankinloggegevens of je wordt doorgestuurd naar een betaalpagina die niets met de gemeente of betreffende exploitant te maken heeft.

In het Verenigd Koninkrijk en Nederland zijn al meerdere meldingen gedaan. Sommige slachtoffers verloren tientallen euro's aan parkeergeld, anderen werden geconfronteerd met grotere bedragen die van hun rekening verdwenen.

Zo herken je een valse QR-code

Let altijd goed op de fysieke code. Ziet het eruit als een losse sticker, scheef geplakt of met een afwijkende kleur? Dan is de kans groot dat het om fraude gaat. Controleer daarnaast de link die verschijnt zodra je scant. Een betrouwbare url verwijst naar een bekende aanbieder, zoals de website van de gemeente of een erkende parkeerapp. Zie je rare domeinnamen of spelfouten, ga dan niet verder maar klik de pagina meteen weg. Belangrijk om te weten: dat een link met https:// begint is tegenwoordig geen garantie meer dat het om een veilige site gaat. Wij hebben als test de valse QR-code op de foto gescand (don't try this at home!) en de link begint met https://...

Nog beter is het om QR-codes helemaal te vermijden bij dit soort betalingen. Gemeenten en aanbieders van laadpalen en parkeerautomaten adviseren om te betalen via de automaat zelf of via een officiële app, zoals EasyPark of ParkMobile. Zo weet je zeker dat je geld op de juiste plek terechtkomt.

Wat kun je zelf doen?

Betaal je via een app of met pin, dan loop je geen risico op quishing. Zie je toch een verdachte QR-code, meld dit dan bij de gemeente of politie, zodat de sticker snel verwijderd kan worden. Twijfel je aan een website, gebruik dan een controletool zoals 'Check je linkje' waarmee je vooraf kunt zien waar een QR-code naartoe leidt.

Nog niet zo lang geleden was miniled-technologie voorbehouden aan de luxere midrange-modellen en hoger. Maar zoals dat nu eenmaal gaat is ook deze technologie na een aantal jaren beschikbaar op goedkopere modellen. Hoe zit het dan met de kwaliteit?

8,9

Uitstekend

Conclusie

TCL’s 55C6K is een heel interessante instapper. De adviesprijs ligt te hoog, zeker naast de betere C7K, maar gelukkig is de tv her en der al voor veel minder te krijgen. Met 180 zones schieten de piekhelderheid en het contrast iets tekort, en HDR blijft ook een beetje achter. Toch levert de tv in SDR mooie kleuren en prima kalibratie in Filmmaker- en Movie-modus. Het toestel maakt daarnaast gebruik van Google TV en levert goede gaming-features.

Plus- en minpunten

• Achtergrondverlichting met 180 zones en degelijk contrast
• Voldoende piekhelderheid en degelijk kleurbereik
• Ondersteuning voor Dolby Vision IQ en HDR10+
• Twee HDMI 2.1-aansluitingen met gaming-features
• Filmmaker Mode en Movie Mode met goede kalibratie
• Google TV en AirPlay 2

• HDR-dynamische tonemapping vermindert het contrast
• eARC/ARC neemt een 48-Gbps HDMI-poort in
• Beperkte kijkhoek

Een eenvoudig ontwerp hoeft niet lelijk te zijn, iets wat de C6K goed laat zien. De vleugelvoeten links en rechts onder deze televisie zijn licht naar buiten gedraaid en dat zorgt ervoor dat hij erg stabiel staat. Aan de voorzijde heeft het scherm nauwelijks een kader; de focus ligt op het beeld. Van opzij gemeten is hij 56 mm diep. Door de licht afgeschuinde zijkanten en de smalle zilverkleurige rand oogt hij zelfs nog slanker. De rug is mooi vlak en afgewerkt met een vierkantpatroon.

Aansluitingen

TCL kiest voor een minimale set aan aansluitingen, een eigenschap die we bij al hun miniled-modellen zien. Er zijn vier HDMI-poorten, waarvan twee voorzien zijn van de maximale 48Gbit/s-bandbreedte die noodzakelijk is voor gamen in 4K120 op je favoriete high-end console. Voor pc-gamers is er nog wat extra mogelijk. Zij kunnen in 4K144Hz gamen, of als je framerate belangrijker vindt dan resolutie kunnen ze zelfs tot 2K288Hz gaan. Met een input-lag van 16,8 ms (bij 4K60) en 8,4 ms (bij 2K120), ondersteuning voor ALLM en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync Compatible) is een responsieve en uiterst vloeiende game-ervaring gegarandeerd.

Heb je thuis meerdere high-end gamebronnen én een soundbar, dan moet je er wel rekening mee houden dat ARC/eARC slechts op één van de 48Gbit/s-poorten is ingeschakeld, en je dus maar één dergelijke poort overhoudt voor je game-apparaten. Behalve de HDMI-poorten zijn er nog een usb-poort voor media, een digitaal optische audio-uitgang, twee antenne-aansluitingen, wifi 5, ethernet en bluetooth (voor de afstandsbediening en draadloze hoofdtelefoons). 

Voorzien van Google TV

Zijn er bepaalde apps die je absoluut niet wilt missen op je smart-tv? Dan is Google TV een uitstekende keuze. Het systeem heeft het ruimste app-aanbod en je vindt er bijna alle internationale, maar ook lokale streamingdiensten terug. Google Cast en Apple AirPlay 2 maken het supermakkelijk om content van je smartphone naar de tv te sturen. Aanbevelingen krijg je eveneens in overvloed. Ze zijn geordend per genre, niet per streamingdienst. De genres die Google je toont, zijn gebaseerd op je kijkgedrag. Meer over Google TV lees je in dit artikel.

TCL biedt verder een energiedashboard waarin je alle instellingen terugvindt die het energieverbruik van je tv kunnen beïnvloeden. Wil je de tv gebruiken als kunstkader, dan open je T-exhibition; daar vind je niet alleen een ruim aanbod kunst, je kunt er ook AI-kunst genereren. TCL Channels biedt gratis streaming-content, mét advertenties uiteraard. De Google TV-interface werkt vlot en de gebruikservaring is prima. Ook als je even in de instellingen wilt duiken of een andere input wilt selecteren heeft TCL voor een handige interface gezorgd.

De zwarte rechthoekige afstandsbediening wint geen prijs voor innovatie, maar werkt wel prima. De toetsen voelen zacht aan en hebben een zuivere aanslag. De lay-out is redelijk klassiek en er is nog een numeriek toetsenbord aanwezig. De ingebouwde microfoon is handig voor zoekopdrachten. Onderaan de afstandsbediening zijn zes sneltoetsen te vinden: voor Netflix, Prime Video, YouTube, de mediaspeler, TCL Channels en Disney+. 

Prima beeldverwerking

De AiPQ Pro-processor die je in de C6K vindt, gebruikt TCL ook in zijn hoger geplaatste modellen. Dat is goed nieuws, want je hoeft dus niets in te leveren op dit vlak en de resultaten zijn erg goed. Wat ons vooral opvalt, is dat HDR-content met zachte kleurgradiënten nu quasi-foutloos en zonder kleurstroken op het scherm verschijnt. Je hoeft daarvoor zelfs geen ruisonderdrukking te activeren. In SDR-content kan dat verschijnsel wel nog zichtbaar zijn, maar met wat lichte ruisonderdrukking worden de meeste hinderlijke kleurstroken weggewerkt. Alleen heel lastige gevallen blijven licht zichtbaar. De processor scoort ook erg goed op deinterlacing van live-tv (1080i) en heeft prima upscaling. Een klein beetje extra scherpte (tot maximaal 5) kan het beeld wel gebruiken.

Voor sport en games is bewegingsscherpte erg belangrijk, en die is prima. De randen van bewegende voorwerpen hebben een heel licht vage rand. Oledmodellen blijven wel uitgesproken beter op dit vlak. Wie dat wil verbeteren, kan overschakelen naar een 240Hz-verversingssnelheid. Bij 4K-beeldmateriaal gaat dat ten koste van wat verticale resolutie, maar het verlies is erg klein. Gamers kunnen in Full-HD zelfs tot 288 Hz gaan. Voor film zien we weinig meerwaarde. Wil je de judder van films wat intomen, dan activeer je de motion interpolation; stel de sterkte in naar eigen smaak. 

©TCL

Zijn 180 dimmingzones voldoende?

Het grote voordeel van miniled-achtergrondverlichtingen is dat ze een groot aantal dimmingzones kunnen bieden. Die zijn essentieel om het contrast van de televisie naar een hoger niveau te tillen. De 55C6K moet het echter stellen met 180 zones (18 x 10). Dat is een flinke downgrade ten opzichte van de 55C7K, die kan uitpakken met 720 zones (36 x 20). Het lcd-paneel zelf heeft een eigen contrast van ongeveer 4600:1, en dat is weliswaar iets lager dan wat we bij andere TCL-modellen zagen, maar zeker niet slecht. Met local dimming geactiveerd stijgt het contrast naar 8400:1, een bescheiden verbetering.

Op een eenvoudiger test scoort hij nog 27.800:1. Die cijfers laten zien dat dat 180 zones wel verbetering leveren, ook al is die aan de kleine kant. Maar het echte verschil zien we in allerlei testfragmenten. Is het beeld donker en zijn er veel kleinere lichtpunten, dan is er meer schaduwdetail zichtbaar dan wenselijk omdat de grote zones het contrast niet fijn genoeg kunnen controleren. Een snel bewegend voorwerp kan dan ook een kleine zone-overgang tonen.

We moeten daar wel bij vermelden dat de aansturing erg goed is; echte zonegrenzen zijn onzichtbaar, maar een incidentele halo is uiteraard niet te vermijden. Al die zaken zijn vooral van belang bij donkere beelden. Bij heldere beelden zien we dan weer een omgekeerd effect. Een donkere partij met scherp detail in een verder helder beeld is iets te helder en verliest zo wat detail. Dat effect is duidelijker in HDR. Al met al nog steeds een behoorlijk resultaat, maar van 180 zones mag je geen oledkwaliteit contrast verwachten. 

Bescheiden piekhelderheid

Ook op het gebied van piekhelderheid kan de C6K maar nauwelijks overtuigen. Op het 10%-venster in HDR Filmmaker Mode meten we 688 nits, op het volledig witte scherm 547 nits. TCL heeft de tv zo getuned dat hij op het 50%-venster nog naar 844 nits gaat. Dat zijn voor HDR eerder bescheiden resultaten, zeker aangezien de Filmmaker Mode de middentinten en helderste tinten te donker toont. Het kleurbereik haalt 88,5% P3. De C6K claimt een QLED-model te zijn, maar onze meting duidt eerder op een KSF-fosfor-achtergrondverlichting waarbij vermoedelijk erg weinig of geen quantum dots aanwezig zijn. Die QLED-vermelding zou TCL dan ook beter achterwege laten. Vergelijk die resultaten met de C7K (die wél echte quantum dots gebruikt) waar we 95% P3 halen en een piekhelderheid van 1850 nits op het 10%-venster, en je ziet dat het verschil groot is.

De C6K ondersteunt Dolby Vision IQ en HDR10+, naast HDR10 en HLG. In HDR Filmmaker Mode zijn niet alleen de helderste tinten te donker, de tv clipt ook wat witdetail weg, waardoor nuance in de helderste tinten kan verdwijnen. We activeerden dynamische tonemapping om dat tegen te gaan, maar dat maakt het beeld over het algemeen te helder, waardoor je minder contrastrijk beeld ziet. In SDR is het resultaat erg goed: de Filmmaker Mode levert een goede kalibratie, dus daar zie je de C6K op zijn best. Zowel in HDR als SDR was het schaduwdetail goed zichtbaar. 

Matige audio

De 40 watt sterke 2.1-audioconfiguratie met het label van Onkyo mag dan wel iets krachtiger zijn dan de gemiddelde lagere-middenklasser, toch laat het geen diepe indruk achter. Er is ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X, maar onze filmsoundtracks geven maar een matig tot erg beperkt surroundgevoel. Echte diepe bassen ontbreken, en zodra je het volume echt hoog zet, verdwijnt een deel van de bas en hoor je redelijk wat vervorming. De klank is goed genoeg voor doorsnee dagelijks gebruik, maar muziek- en filmliefhebbers kunnen beter een soundbar bij deze televisie gebruiken.

Conclusie

TCL pakt erg graag uit met zijn miniled-modellen, maar deze instapper maakt toch een aantal belangrijke compromissen. Dat leidt onmiddellijk tot zijn belangrijkste minpunt: de adviesprijs. Die is te hoog, zeker wanneer je die vergelijkt met de TCL C7K die nauwelijks duurder, maar wel aanmerkelijk beter is. De dynamische tonemapping van TCL kan beter, zeker gezien de basisprestaties. Met 180 zones kan hij immers geen hoge piekhelderheid leveren en ook geen indrukwekkend contrast. In HDR blijft hij daardoor wat achter, en de dynamische tonemapping maakt niet genoeg goed. Als we erg streng zijn, komt dat vooral omdat de andere miniled-modellen van TCL juist wél zo goed scoren. Maar eerlijk is eerlijk: deze TCL 55C6K levert nog prima prestaties, met mooie kleuren en voldoende piekhelderheid en contrast. De Filmmaker en Movie Mode zijn goed gekalibreerd en zeker in SDR is dat een mooie prestatie. Google TV zorgt voor een ruim entertainmentaanbod en er zijn aardig wat gaming-features. Kun je deze televisie met een mooie korting vinden, dan is hij zeker het overwegen waard!