Of je nu eens een ander besturingssysteem wilt verkennen zonder van hardware te wisselen, of je wilt oude software en games herbeleven, met de juiste emulator wordt dit mogelijk. We bespreken enkele uiteenlopende, gratis projecten voor je Windows-pc.

In de context van computers staat emulatie in wezen voor imitatie of simulatie. Je bootst namelijk softwarematig een systeem of hardwareplatform na, waardoor programma’s die voor dat systeem zijn bedoeld, op een ander systeem kunnen draaien. Een emulator simuleert dus eigenlijk de hardware- en softwareomgeving van het doelplatform op een hostsysteem, waardoor je bijvoorbeeld Android, MS-DOS of een Nintendo-gameconsole op een Windows-pc kunt nabootsen. Dit omvat zowel de cpu-architectuur, het geheugen, de in- en uitvoer als andere hardware-eigenschappen. De emulator zet de instructies van de draaiende software om naar instructies die de host-hardware kan verwerken.

Je kunt dit enigszins vergelijken met virtualisatie, maar daarvoor wordt meestal rechtstreeks de hardware van de hostmachine gebruikt, wat leidt tot minder overhead. Emulatie is daarom iets minder efficiënt, maar vaak de enige optie voor het imiteren van originele hardware of specifieke systemen.

Dit artikel focust op emulatie op een Windows-pc, en behandelt eerst emulators voor algemene systemen als Android en MS-DOS, gevolgd door tools voor het emuleren van diverse gameconsoles.

Android

Om Android-apps te draaien op je pc, heb je meerdere opties. Je kunt bijvoorbeeld de Windows-tool Telefoonkoppeling gebruiken. Open de app, selecteer het platform (Android of iOS) en verbind je apparaat via een QR-code. Eenmaal gekoppeld, kun je je mobiele scherm op je monitor zien en foto’s en berichten beheren, apps starten en meer. Dit is echter geen emulatie, maar screen mirroring of app streaming, waarbij de apps op je telefoon draaien, niet op je pc.

Voor een echte emulator kun je Microsofts WSA (Windows Subsystem for Android) installeren. Deze is helaas niet beschikbaar in de Nederlandse Microsoft Store en zal daar naar verwachting ook niet meer verschijnen, aangezien Microsoft de ondersteuning van WSA in maart 2025 zal beëindigen.

Gelukkig zijn er degelijke en ook gratis alternatieven, zoals LDPlayer en BlueStacks (versie 5). Beide tools – en ook WSA – hebben we al uitgebreid besproken in dit artikel: Android op je computer? Geen probleem! We laten deze emulators hier dus verder onbesproken. Wel willen we nog de populaire tools MEmu Play en NoxPlayer (klik op Reject om ongewenste software te vermijden) vermelden. Beide hebben heel wat instelopties en laten je ook toe meerdere emulaties aan te maken en op te starten. De download van MEmu Play zorgde wel voor een reeks meldingen op VirusTotal. Je gebruikt dit programma dus op eigen risico.

Je kunt (ook) in NoxPlayer verschillende Android-emulaties aanmaken en gebruiken.

DOS via opdrachtregel

Als je heimwee hebt naar MS-DOS, is DOSBox zeker de moeite waard. Deze tool simuleert een Intel x86-pc met mogelijkheden voor geluid, graphics, muis en joystick, waardoor je praktisch elke MS-DOS of PC-DOS-applicatie, vooral DOS-games, kunt spelen.

DOSBox is beschikbaar voor Windows, macOS en Linux. Na de installatie merk je dat het om een opdrachtregeltool gaat. Om een DOS-applicatie te starten, zoals een game van My Abandonware, waar je via Platform / DOS uit meer dan 7000 DOS-games kunt kiezen, ga je als volgt te werk. Download en pak de games uit in submappen van bijvoorbeeld de map C:\dosbox. In DOSBox koppel je een virtueel C-station aan deze map met het commando mount C C:\dosbox. Met de opeenvolgende commando’s C: en dir bekijk je de mapinhoud, en met cd <naam_submap> navigeer je naar de gewenste submap. Start een game door de naam van het exe-bestand in te typen en te bevestigen met Enter. Als de game te snel loopt, vertraag je met de toetscombinatie Ctrl+F11, versnellen doe je met Ctrl+F12.

Met DOSBox krijg je nagenoeg elke oude DOS-applicatie weer aan de praat.

DOS in grafische interface

DOSBox biedt uitgebreide configuratiemogelijkheden, zelfs per game, via het bestand dosbox.conf, standaard te vinden in C:\Users\<accountnaam>\AppData\Local\DOSBox. Een uitgebreide uitleg vind je op deze pagina. Dit is helaas behoorlijk complex, maar grafische interfaces als D-Fend Reloaded of AmpShell vereenvoudigen dit proces. Laten we D-Fend Reloaded als voorbeeld nemen. Installeer en start de app en kies je taal. Je kunt de DOSBox-installatie gebruiken die samen met D-Fend Reloaded werd geïnstalleerd of je kiest voor Aangepaste DOSBox installatie en verwijst naar de eigen installatiemap van DOSBox.

In het programmavenster ga je naar Bestand / Programma Opties, selecteer Mappen en stel de Game map in (bijvoorbeeld op C:\dosbox). Open daarna Profiel / Toevoegen met wizard, druk op Volgende, klik op het mapicoon bij Te starten programma, verwijs naar de gewenste submap van je gamemap en selecteer het exe-bestand. Druk op Volgende (3x) en start de toegevoegde game met een dubbelklik.

De grafische schil van D-Fend Reloaded maakt het beheer van je DOS(Box)-games makkelijker.

86Box installeren

Als je een Intel x86-pc wilt emuleren, biedt DOSBox een goede oplossing, net als PCem. Maar voor een diepgaande emulatie van specifieke hardwarecomponenten van IBM-pc-compatibele systemen, is 86Box beter geschikt. Dit is een gratis low level x86-emulator. Je kunt de app downloaden via www.86box.net, geschikt voor Windows, macOS en Linux. Na het downloaden pak je het bestand uit in een aparte map, zoals C:\86box. De configuratie van 86Box is helaas een stuk complexer dan die van DOSBox.

Voordat je 86Box gebruikt, moet je namelijk zogeheten ROM-images (Read Only Memory) of kortweg ROM’s hebben van het computersysteem dat je wilt emuleren. Rom’s bevatten onder meer het systeembios en essentiële low-level software. Selecteer hier Latest en download Source code (zip). Pak het zip-bestand uit naar de submap \roms, die je aanmaakt in de 86box-map: C:\86box\roms.

Als de nodige ROM’s gevonden worden, kun je de machine opstarten en verder configureren.

86Box configureren

Als je 86box.exe opstart, lijkt een heuse IBM Personal Computer op te starten in een venster. In de map C:\86box vind je nu het configuratiebestand 86box.cfg, dat je met een teksteditor kunt aanpassen. Maak eerst een kopie van dit bestand voor de veiligheid.

Om een nieuwe machine te configureren, ga je naar Tools / Settings in 86Box. Hier kun je diverse hardwarecomponenten configureren voor emulatie, zoals Machine, Display, Input devices, Sound, Network en meer. Voor aanbevelingen voor configuraties, zoals voor MS-DOS, Windows 3.1/95 en 98, kun je terecht op GitHub. Pas de instellingen aan naar wens en bewaar ze met OK en Save.

Voordat je de geëmuleerde machine kunt opstarten, moet je misschien nog het systeembios instellen (via de F1-toets) en over een opstartbaar besturingssysteem beschikken. We nemen MS-DOS als voorbeeld. Op deze pagina vind je een zip-archief met de nodige img-bestanden. Deze drie images moet je in volgorde koppelen aan het geëmuleerde diskettestation via Media / Floppy 1 (3.5” 1.44M): empty / Existing image. Op een soortgelijke wijze kun je nu ook img-bestanden van DOS-applicaties als games koppelen en uitvoeren.

Lees dit artikel voor een uitgebreide uitleg van 86Box.

We vermelden graag nog enkele beheertools: WinBox for 86Box en de meer geavanceerde 86Box Manager. Deze tools overschrijven niet telkens 86box.cfg, zodat je meerdere geëmuleerde machines kunt configureren.

Je moet ook het (geëmuleerde) systeembios nog afstemmen op de hardware zoals je die in 86Box hebt ingesteld.

Lees ook: Van bureau naar bank: zet je tv in als spelcomputer voor pc-games

Gameconsoles

Naast emulators voor volledige besturingssystemen bestaan er talrijke tools die specifiek gameconsoles nabootsen. Voor vrijwel elke populaire gameconsole zijn er wel één of meerdere emulators beschikbaar voor Windows. Hoewel er veel meer zijn, vind je in onze tabel een overzicht van vijftien bekende gameconsoles, met bijpassende emulator(s).

Het is onmogelijk om alle emulators in dit artikel gedetailleerd te bespreken. Gelukkig zijn de meeste emulators vrij eenvoudig te installeren en te gebruiken. Bovendien vind je online vaak handleidingen, instructievideo’s en zelfs actieve community’s voor extra ondersteuning. Voor ROM’s, digitale kopieën van de gamecartridges of -schijven, kun je terecht op diverse websites, vaak ook op de sites van de emulators zelf.

Toch kunnen we het niet laten en zoomen even in op MAME, een emulator specifiek voor oude arcademachines, en op LaunchBox, een gamemanager en, net als het populaire RetroArch, een veelzijdige frontend-emulator die meerdere gameconsoles kan emuleren.

Redream is een emulator voor de Sega Dreamcast.

Arcademachines

MAME (Multiple Arcade Machine Emulator) laat je de klassieke arcadespellen van weleer op je pc herbeleven. Download MAME, beschikbaar voor Windows, macOS en Linux. Na het downloaden extraheer je de bestanden. Voordat je MAME start met mame.exe, is het aan te raden om de ROM’s van je favoriete arcadespellen te downloaden. Websites als www.freeroms.com/mame.htm en www.retrostic.com/roms/mame bieden deze aan, evenals sites met ROM’s voor uiteenlopende consoles en emulators, zoals Doperoms, CoolROM, Vimm, en RomUlation.

Zorg ervoor dat je de (uitgepakte) ROM-bestanden in afzonderlijke submappen plaatst binnen de /roms-map van MAME, wellicht in C:\Users\<accountnaam>\Downloads\roms. Controleer gedownloade bestanden altijd op virussen, bijvoorbeeld via VirusTotal.

Bij het opstarten van MAME, vind je de geïnstalleerde ROM’s terug onder Available. Voor je een spel start, kun je via System Settings of General Settings de configuratie aanpassen, zoals de besturing, het geluid en de grafische instellingen. Een spel starten doe je door het in de lijst te selecteren. Om MAME te verlaten, gebruik je de Windows-toets, Alt+Tab of Alt+Enter om eerst de fullscreen-modus te verlaten.

MAME detecteert automatisch game-ROM’s in de daartoe bestemde map.

Grafische gamemanager

LaunchBox is niet alleen een gamemanager die handig is als je accounts hebt bij bijvoorbeeld Origin of Steam, maar het is ook een grafische interface van waaruit je snel games kunt starten, bestemd voor diverse emulators.

Na de eenvoudige installatie open je LaunchBox en helpt een wizard je met het toevoegen van games. Als voorbeeld nemen we DOS-games. Ga naar Menu / Tools / Importeer / MS-DOS Games, klik op Volgende, voeg de map met je games toe, zoals C:\dosbox, klik alweer op Volgende en kies (bijvoorbeeld) Kopieer / Verplaats de bestanden naar mijn LaunchBox gamesmap. Laat het vinkje staan bij Zoek naar game informatie in de lokale metadatabase en klik nog vier keer op Volgende. Selecteer de gewenste games (met ingedrukte Ctrl-toets) en klik op Einde. Je kunt nu een toegevoegde game selecteren en op Spelen klikken, of op Aanpassen om wijzigingen door te voeren.

Je kunt ook handmatig een game toevoegen, zoals een Game Boy-spel. Ga daarvoor naar Menu / Tools / Importeer / Handmatig Spel Toevoegen, vul bij Metadata een Titel in en geef bij Starten / Applicatie Pad het volledige pad naar je gamebestand op. Zet bij Starten / Emulation een vinkje bij Gebruik een emulator om dit spel te spelen (voornamelijk voor consolegames) en bevestig met Toevoegen. Kies een geschikte emulator in het uitklapmenu, in dit geval bijvoorbeeld VisualBoyAdvance-M of de AIO-emulator RetroArch. Klik op Bladeren om naar het bijbehorende Applicatie Pad te verwijzen en bevestig met OK (2x). Het spel kan beginnen.

LaunchBox: een flexibele gamemanager en een handige grafische frontend voor je emulaties.

Met slimme stekkers verander je je huis eenvoudig in een smart home: steek ze in een gewoon stopcontact, sluit er lampen of je televisietoestel op aan en regel via een app of met je stem bijvoorbeeld dat ze automatisch worden uitgeschakeld. Zo voorkom je onnodig stroomverbruik doordat apparaten niet meer op stand-by blijven staan. Maar slimme stekkers gebruiken zélf ook stroom. Welke zijn zuinig genoeg om écht geld te besparen?

Ook lezen: Stroomvreters: deze apparaten in huis verbruiken meer energie dan je denkt

Slimme stekker of slim stopcontact?

De termen slimme stekker en slim stopcontact worden door elkaar gebruikt. Dat is een beetje verwarrend, maar wel begrijpelijk: het is een apparaat met aan de ene kant een stekker (voor je 'domme' stopcontact) en aan de andere kant een slim stopcontact. In dit artikel hanteren we de benaming slimme stekker.

Zo bespaart een slimme stekker stroom

Een slimme stekker helpt je stroom besparen door apparaten automatisch uit te schakelen, bijvoorbeeld 's nachts. Zo verbruikt je televisie geen stroom meer in de stand-bymodus. Je kunt instellen dat alle apparatuur op vaste tijden uitschakelt, bijvoorbeeld zodra je gaat slapen. Je kunt ook met één druk op de knop alle lampen en andere apparaten uitschakelen, zodat je niets vergeet. Slimme stekkers uit een hogere prijsklasse bieden bovendien inzicht in je stroomverbruik. Daardoor kun je gerichter energie besparen.

©Proxima Studio - stock.adobe.com

Verbruik van een slimme stekker

Tegenover de besparing staat het eigen stroomverbruik van slimme stekkers. Dat begint bij zo'n 0,3 watt en loopt op tot 2 watt. Niet veel, maar ze staan wel 24 uur per dag en 365 dagen per jaar aan. De zuinigste modellen verbruiken daardoor op jaarbasis 2,6 kWh (0,3 watt × 24 uur × 365 dagen ÷ 1000). Bij een stroomprijs van 0,30 euro per kWh komt dat neer op 0,79 euro per jaar. Een slimme stekker die 2 watt verbruikt kost op jaarbasis 5,26 euro. In een slim huis gebruik je al snel 10 slimme stekkers, waardoor je op jaarbasis aardig wat geld kunt besparen door de zuinigste modellen uit te kiezen.

Denk aan de compatibiliteit

Alleen letten op het stroomverbruik van een slimme stekker is niet genoeg. Het is minstens zo belangrijk dat de stekker goed samenwerkt met jouw slimme netwerk. De meeste modellen werken met Google Home en Amazon Alexa, terwijl Apple HomeKit selectiever is. Check daarom altijd de productbeschrijving om zeker te weten dat de slimme stekker bij jou thuis werkt.

Stroomverbruik en verbindingstype

Waar komt het grote verschil in stroomverbruik tussen slimme stekkers vandaan? Dat heeft alles te maken met de verbinding met je thuisnetwerk. De meeste stekkers gebruiken wifi om bereikbaar te blijven, zodat jij ze op afstand kunt bedienen. Maar wifi verbruikt relatief veel energie – het signaal is eigenlijk krachtiger dan nodig is voor dit soort toepassingen.

Een zuiniger alternatief is een hub die het wifisignaal omzet naar een lichter protocol, zoals Zigbee of Z-Wave. Die vormen een soort schakel tussen je netwerk en de slimme stekkers. Het grote voordeel: dit soort verbindingen verbruiken vaak minder dan 0,5 watt.

©Proxima Studio - stock.adobe.com

Zigbee en Z-Wave

De zuinige protocollen die gebruikt worden zijn Zigbee en Z-Wave en die werken allebei prima. Maar ze zijn niet verenigbaar met elkaar. Je zult dus één systeem moeten kiezen. Daarnaast heb je een centrale hub nodig om alles aan elkaar te koppelen. Dat is een kleine investering die zich, door de lagere stroomkosten, snel terugverdient.

Verbruik van hubs voor Zigbee en Z-Wave

Voor een compleet beeld moeten we ook kijken naar het stroomverbruik van een Zigbee- of Z-Wave-hub. Zigbee-hubs verbruiken doorgaans tussen de 0,5 en 3 watt. Sluit je meerdere slimme stekkers of andere apparaten aan, dan verdien je dat al snel terug ten opzichte van wifi. Z-Wave-hubs verbruiken wat meer, meestal tussen de 2 en 10 watt.

Ook qua veelzijdigheid zijn er verschillen. De Philips Hue Bridge (Zigbee) is bijvoorbeeld erg zuinig, met een verbruik tussen de 0,5 en 1 watt. Maar deze werkt uitsluitend met Philips Hue-apparaten.

Een slimme start is het halve werk

Zoals je ziet, zijn er heel wat factoren om rekening mee te houden. Breng daarom vooraf in kaart wat je nu nodig hebt én wat je in de toekomst verwacht te gebruiken. Zo voorkom je onnodige kosten en bespaar je op de lange termijn, vooral als je ook let op het energieverbruik per apparaat.

Nog meer energie besparen? ⤵️

De lucht om ons heen wordt steeds minder schoon – en dat is allang geen geheim meer. Tel daar gevoeligheid voor pollen bij op, plus schadelijke deeltjes en gassen die vrijkomen tijdens het koken, en je vraagt je af waarom niet iedereen een luchtreiniger zoals de Philips PureProtect Pro 4200 heeft.

Als je aan luchtreinigers denkt, dan denk je misschien niet meteen aan Philips. Ondanks de koppositie van Dyson (dat met de Purifier Big+Quiet Formaldehyde goed scoort) timmert de van oorsprong Nederlandse fabrikant al jaren stevig aan de weg in deze markt. De Philips PureProtect Pro 4200 Series Slimme luchtreiniger, zoals de hier besproken luchtreiniger voluit heet, is daar slechts het meest recente voorbeeld van. Hij heeft een adviesprijs van 429,99 euro.

In de basis heeft de luchtreiniger een aantal uitstekende kwaliteiten. Denk dan aan een dubbel ventilatorontwerp, waardoor hij tot anderhalf keer krachtiger is dan in grootte vergelijkbare soortgenoten. En met een Clean Air Delivery Rate (CADR) van 600 m³/u kan hij grote ruimtes tot 156 vierkante meter aan; een kamer van 20 vierkante meter kan hij in minder dan vijf minuten reinigen. Last van pollen? Geen probleem – met een paar minuten is die ergernis weg.

©Wesley Akkerman

L2 betekent dat er een verhoging in de gaswaarde is.

Viervoudig filtersysteem

De Philips PureProtect Pro 4200 beschikt daarnaast over een viervoudig filtersysteem, bestaande uit een voorfilter, een HEPA NanoProtect-filter en twee actieve koolstoffilters. Gezamenlijk moeten die tot 99,97 procent van alle kleine deeltjes, zo klein als 0,003 micron, uit de lucht kunnen halen. Ook is het systeem in staat tot 99,99 procent van door de lucht zwevende virussen en bacteriën te filteren (waaronder het H1N1-griepvirus en SARS-CoV-2).

Hoewel bij ons (nog) geen hooikoorts geconstateerd is, hebben we wel gemerkt dat we minder niezen en minder vaak jeukende ogen hebben sinds we deze luchtreiniger testen. Enkele symptomen die met de allergie te maken hebben, zoals vermoeidheid en een verstopte neus, waren daarnaast veel minder aanwezig. Het is ook weer niet zo dat alle klachten compleet verdwenen – maar het idee dat de Philips-luchtreiniger werkt, staat hier in elk geval als een huis.

©Wesley Akkerman

Als de led-ring rood kleurt, dan maakt het apparaat ook veel lawaai.

Effectief en geruisloos

De Philips PureProtect Pro 4200 reageert razendsnel op veranderingen in huis. Tijdens het koken kan de luchtreiniger aanspringen om te voorkomen dat schadelijk deeltjes verder verspreid worden. Daarnaast is een open raam, zeker in de lente, genoeg om de boel op scherp te zetten. Schoonmaken, even een lekker luchtje (op jezelf of in huis) verstuiven of stoffen; dergelijke zaken triggeren de 4200 om de lucht te zuiveren. En dat doet het apparaat effectief en vaak geruisloos.

In de slaapmodus maakt de Philips PureProtect Pro 4200 slechts 15 dB(A) aan lawaai, waardoor je er tijdens het slapen geen last van hebt. Daarnaast hoor je het systeem alleen hard loeien als de luchtkwaliteit boven een bepaalde waarde komt. Dat gebeurt, toegegeven, al vrij snel, waardoor je soms wel even de tv wat harder zou moeten zetten. Het reinigen neemt echter weinig tijd in beslag, waardoor je er ook weer niet zo heel veel last van ondervindt.

Personalisatie-opties binnen de app

Daarnaast kun je binnen de app allerlei zaken personaliseren. Zo is er een Fresh Wake-up-functie, waarmee je de zuiveringssnelheid –en daarmee het geluid – langzaamaan laat toenemen. Ook kun je werken met schema's of een Fresh Bedtime-stand, waardoor (bepaalde) ruimtes in huis altijd schoon zijn. Zeker voor in een slaapkamer kan dit handig zijn, omdat de luchtkwaliteit de slaapkwaliteit beïnvloedt. Zulke appfuncties zijn wat ons betreft daarom meer dan welkom.

Verder kun je werken met een aantal standaard modi, waardoor de Philips PureProtect Pro 4200 constant op eenzelfde snelheid draait. Maar je kunt ook Auto+ gebruiken. Die stand zorgt ervoor dat de luchtreiniger automatisch van modus wisselt wanneer dat nodig is. Sta je te koken? Dan kan hij ineens de snelheid verhogen. We hebben wel gemerkt dat de reiniger soms snel aanspringt, bij een kleine waardevermeerdering. Dat zou Philips wellicht beter kunnen afstellen.

©Wesley Akkerman

Je kunt de verlichting uitschakelen.

Informatie over je huis en de buurt

Daarnaast biedt de app een inkijkje in de luchtkwaliteit in huis en de omgeving. Je kunt altijd controleren hoe het gesteld is met schadelijke, inhaleerbare deeltjes (PM2.5), gas, pollen, stofmijt, schimmel en schilfers (bijvoorbeeld van huisdieren) en de vochtigheid. Die data geeft de app weer in een handige grafiek. Het apparaat slaat veel data op – en zolang het aanstaat kun je terugscrollen om te zien hoe de luchtkwaliteit op een bepaalde dag was.

De Dyson-concurrentie pakt daarnaast nog zaken als PM10, HCHO en vluchtige organische stoffen, maar daar betaal je ook aanzienlijk meer voor. Verder valt op dat de metingen van de temperatuur en vochtigheid in huis afwijken van de Tado-thermostaat. We hebben beide producten onder elkaar gepositioneerd om eventuele variabelen te voorkomen die de uitslagen kunnen veranderen. Maar in dit geval toont de Philips een afwijking ten opzichte van de metingen van de Tado.

©Wesley Akkerman

Het oog wil ook wat

Omdat de Philips PureProtect Pro 4200 een product is dat je eigenlijk redelijk prominent in huis plaatst, wil het oog ook wat. De Dyson-apparaten vallen op en gaan daardoor mogelijk minder snel op in het interieur. Daar heeft de Philips-luchtreiniger veel minder last van. Ten eerste omdat hij een stuk kleiner is, en ten tweede vanwege het veel subtielere ontwerp. Bovenop zit led-verlichting, maar als je daar last van hebt, dan kun je die gewoon uitschakelen.

Verder is het installeren geen probleem. Je stopt de stekker in het stopcontact, downloadt de app en volgt de instructies op. Binnen tien minuten, inclusief het uitpakken, zou de 4200 al de eerste ronde gedaan kunnen hebben. Je kunt het systeem overigens ook bedienen met de aanraakgevoelige omgeving bovenop. Daar zit zelfs een kinderslot op, zodat eventueel aanwezig kroost niet zomaar allerlei opties aanpast. Ook aan de kleine dingen zijn dus gedacht.

©Wesley Akkerman

Tot slot valt op hoe gemakkelijk het onderhoud van de Philips PureProtect Pro 4200 is. Daarmee bedoelen we bijvoorbeeld het verwisselen van de filters. Je opent het deurtje voorop moeiteloos en schuift daarna het filter er met één hand uit. De vervanger schuif je er met dezelfde hoeveelheid moeite in en dan doe je het deurtje weer dicht. Gemakkelijker kan haast niet. Dit doet Philips beter dan Dyson, waarbij je net even wat meer handelingen moet verrichten.

Philips PureProtect Pro 4200 kopen?

Een luchtreiniger van zo'n 430 euro is geen kleinigheid. Toch ben je met de Philips PureProtect Pro 4200 voordeliger uit dan bij de concurrent. Tijdens onze test viel op hoe accuraat en doeltreffend dit model de lucht zuivert – vooral pollen worden opvallend goed aangepakt – en hoe scherp hij de luchtkwaliteit in de gaten houdt. De filters zijn eenvoudig te vervangen, installeren is zo gedaan en de bediening spreekt voor zich. Een Dyson haalt misschien nóg wat meer deeltjes uit de lucht, maar voor deze prijs zit je verrassend goed.