Met programma’s voor partitiebeheer kun je de indeling van de harde schijf, ssd-drive of usb-stick vastleggen, verkleinen, splitsen en samenvoegen. Niet toevallig werd het programma PartitionGuru omgedoopt tot DiskGenius. Dit zelfuitgeroepen genie heeft zich inmiddels ontpopt tot allround schijfhulpprogramma dat zich bekommert om de gezondheid van al je opslagapparaten.

Een partitie is een logische eenheid van een drive. Voordat een harde schijf in gebruik kan worden genomen, moet hij minimaal één partitie bevatten. Maar vaak verdelen mensen de drive om praktische redenen in meerdere partities. De oorsprong van DiskGenius zit in het management van die partities. Zelfs in de gratis versie kun je de partities op een veilige manier aanmaken en aanpassen. Maar daarnaast is deze tool een alles-in-één-oplossing voor wat betrekking heeft op gegevensdragers. Denk aan het maken van back-ups en klonen van partities en schijven, het herstellen van gegevens, het migreren van een besturingssysteem van een hdd naar een ssd en het samenstellen van virtuele drives. En er is nog veel meer.

Drie varianten

DiskGenius is een Chinees product en bij de installatie heb je de keuze tussen de Japanse of Engelse taalinstelling. We downloaden en installeren hier versie 5.4.1 van www.diskgenius.com. Je kunt DiskGenius op elk type harde schijf uitvoeren.

De installer waarschuwt dat je deze applicatie beter niet installeert op de partitie waarvan je de bestanden wilt herstellen, omdat het mogelijk is dat door het installatieproces gegevens worden overschreven. Je kunt trouwens de software ook in draagbare modus laten werken, vanaf een usb-stick.

Wij gaan aan de slag met de gratis versie. Er zijn twee betaalde varianten: de standaardversie (69,90 dollar) en de professionele versie (99,90 dollar). Uiteraard beschik je met die laatste twee over meer functies. Op www.diskgenius.com/editions.php lees je de verschillen tussen de edities.

Wat betreft schijf- en partitiebeheer zijn de drie varianten gelijkwaardig. En ook als hdd-naar-ssd-migratietool en om schijven te klonen doet de gratis variant niet onder. Het verschil laat zich vooral voelen op het vlak van dataherstel. De gratis versie kan alleen kleine bestanden terughalen. En je kunt meemaken dat de tool de vermiste bestanden wel toont, maar dat je voor het herstel toch naar de standaardeditie moet overstappen.

©PXimport

S.M.A.R.T.

Wanneer je de tool opstart, krijg je een opsomming van alle gegevensdragers en de bijbehorende partities te zien. Door op een naam van de drive in de linkerkolom te klikken, lees je de detailinformatie. Hier vind je onder meer het type adapter (bijvoorbeeld sata of usb), het model, het serienummer, de capaciteit en het aantal sectoren.

Door met de rechtermuisknop op een schijf te klikken, kom je bij heel veel functies. Zo kun je bijvoorbeeld de S.M.A.R.T.-status opvragen. Dat is het rapport van het interne bewakingssysteem voor harde schijven en ssd’s. De Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology houdt de betrouwbaarheid in de gaten, in de hoop dat je hierdoor op tijd rekening kunt houden met een mogelijke uitval. Als u, zoals wij in dit voorbeeld, gewaarschuwd wordt voor slechte sectoren, dan kun je die proberen te repareren vanuit het contextueel menu met de opdracht Verify Or Repair Bad Sectors.

©PXimport

Partitiemanager

DiskGenius heeft een krachtige partitiebeheerder. De tool geeft alle partities weer die op de gegevensdrager aanwezig zijn. Bovendien blader je binnen de partities tot op bestandsniveau. Je kunt zelfs de inhoud van deze bestanden bekijken door er in deze tool op te dubbelklikken.

In het tabblad Preview kun je bijvoorbeeld afbeeldingen bekijken of Word-documenten lezen. Als je het tabblad Raw Data gebruikt, dan zie je de onbewerkte inhoud in hexadecimale vorm en ascii. Bovendien is het mogelijk bestanden van een partitie te kopiëren, (permanent) te verwijderen en te hernoemen. Al deze opdrachten krijg je te zien door met de rechtermuisknop op een bestand te klikken.

©PXimport

Partities aanmaken

Partities aanmaken in de vrije ruimte op de schijf is bijzonder eenvoudig. Hiervoor gebruik je de knop bovenaan: New Partition. Daarna zie je hoeveel ruimte er door de data is ingenomen. Vervolgens sleep je in de grafische weergave om de grootte van de nieuwe partitie te wijzigen of je vult de nieuw capaciteit gewoon numeriek in.

Wanneer de partitie klaar is, geef je die vanuit het contextueel menu een nieuwe naam (Set Volume Name) en als je dat wilt, kun je een eigen schijfletter toekennen (Assign New Drive Letter). DiskGenius kan ook een partitie in een bestaande maken door die zonder gegevensverlies in tweeën te splitsen. Hiervoor klik je met de rechtermuisknop op de partitie en selecteer je Create New Partition of Split Partition. Met de laatste opdracht krijg je twee partities van dezelfde grootte. Elke partitie kun je op een andere manier formatteren (Format Current Partition).

DiskGenius ondersteunt bijna alle populaire bestandssystemen en als je het volledige harde schijfschema wilt omzetten, bijvoorbeeld van MBR (Master Boot Record) naar GPT (GUID Partition Table), dan kun je dat ook doen. Als je een partitie formatteert, moet je er rekening mee houden dat de gegevens daarbij worden gewist.

©PXimport

Herstel

DiskGenius beschikt over een gegevensherstelmodule (File Recovery). Die scant eerst de volledige harde schijf, pendrive of een specifieke partitie. De herstelde bestanden worden dan weer zichtbaar. Als je per ongeluk een partitie hebt verwijderd, kun je die die herstellen met behulp Partition Recovery. Bij bestandsherstel is het mogelijk alleen naar bepaalde bestandsindelingen te zoeken, zoals documenten, muziek, foto’s en e-mail.

Als je je de naam van een vermist bestand herinnert, kun je ook een zoekopdracht starten naar een stukje tekst in de bestandsnaam. Dat versnelt de hersteloperatie aanzienlijk. Het zoek-en-herstelproces verloopt nogal traag, zorg dus dat er geen al te zware applicaties op de achtergrond draaien. Je kunt dit proces op ieder moment onderbreken, waarna je de inmiddels gevonden bestanden alvast kunt herstellen. Bovendien moet je een doelmap opgeven waarnaar DiskGenius de herstelde bestanden wegschrijft.

©PXimport

Herstel-usb-stick

Sommige bewerkingen op een drive kun je alleen uitvoeren wanneer je bent opgestart vanaf een andere drive. Dan is het handig om een herstel-usb-stick te hebben waarop deze tool staat. Om een usb-herstelstation te maken ga je naar het menu Tools en dan selecteer je de opdracht Create WinPE bootable USB drive of Disk Genius.

Dit houdt in dat DiskGenius een Windows Preinstalled Environment (een light-versie van Windows met ondersteuning voor sata- en raid-controllers) maakt om partities te benaderen. Hierdoor kun je verloren gegevens herstellen en schijf- of back-upgegevens beheren zonder dat systeem op te starten. Hiervoor heb je een usb-stick nodig die geformatteerd is naar exfat, fat32 of ntfs. Nagenoeg alle functies van deze tool zijn ook beschikbaar in de opstartbare versie van DiskGenius.

©PXimport

Windows AIK of ADK

©PXimport

Partitie back-up

In de knoppenbalk van DiskGenius zit het pictogram Backup Partition. Dit is de tool voor gegevensback-up. Je gebruikt die om een schijfimage te maken van een partitie, zodat je vanaf die image de gegevens kunt herstellen. Het is niet mogelijk om op geregelde tijdstippen een reservekopie te laten maken.

Je hebt de keuze tussen een full back-up en een incrementele back-up. Een full back-up bevat alle bestanden en mappen die je hebt geselecteerd. Dit type back-up vereist veel tijd om te voltooien, maar als de harde schijf kapotgaat, kun je in één keer alle bestanden herstellen en dat vermindert de hersteltijd.

Een incrementele back-up bevat alleen de bestanden die gewijzigd zijn sinds de laatste back-up. Het kost dus minder tijd om een incrementele back-up maken. Het nadeel is dat bij een hersteloperatie elke incrementele back-up moet worden verwerkt en dat levert dan weer langere hersteltijden op.

We raden daarom aan een combinatie te maken van full back-ups en incrementele back-ups. Je kunt bepaalde mappen uitsluiten voor de back-up-operatie. Misschien is het niet nodig om een back-up van het systeem of van de map downloads te maken, dan kun je deze gegevens uitsluiten. Bovendien kun je ervoor kiezen om de pc af te sluiten of in sluimerstand te zetten wanneer de reservekopie klaar is.

©PXimport

Klonen

Met een back-up maak je een kopie van de gegevens die je wilt beveiligen, zodat je ze als het noodlot toeslaat, kunt terugplaatsen. Een kloon is een exacte kopie van de volledige drive of partitie. Bij een kloon merk je na herstel geen verschil met de oude omgeving. Onder het menu Tools zitten de opdrachten Clone Partition en Clone Disk. Wil je de opstartstructuur behouden, dan kun je het systeem klonen, zodat je straks kunt opstarten vanaf het doelapparaat.

Je duidt de bron aan in Source Partition en daarna selecteer je het doel in Target Partition. Daarbij is het mogelijk om de slechte sectoren uit te sluiten. Omdat het bij grote drives lang kan duren voordat deze operatie is afgerond, kun je ook hier aangeven wat er moet gebeuren zodra het klonen klaar is. De pc kan zichzelf uitzetten, herstarten, in sluimerstand gaat of gewoon afwachten.

©PXimport

OS-migratie

Steeds meer mensen stappen van de klassieke harde schijven over naar solid state drives. Het is soms niet eenvoudig om al je gegevens van hdd naar ssd te migreren. Het proces moet niet alleen het Windows-besturingssysteem overzetten, maar ook alle geïnstalleerde apps, systeemupdates, stuurprogramma’s, aangepaste instellingen en de persoonlijke gegevens.

Met de knop OS Migration regelt DiskGenius het lastige werk. Je hoeft alleen maar de bronpartitie en de doelpartitie aan te duiden. Je kunt daarbij de partitiegrootte van de doelschijf nog aanpassen door de pijlen tussen de partitieranden in grafische weergaven te verslepen. Bovendien kun je de opstartvolgorde van je computer wijzigen. Zo geef je aan dat de pc straks moet opstarten vanaf de doelschijf wanneer de systeemmigratie is afgerond.

©PXimport

BitLocker-ondersteuning

©PXimport

Virtuele schijven

In DiskGenius maak je makkelijk virtuele drives. Dit zijn spiegelkopieën die je kunt gebruiken als virtuele optische drives, zoals dvd- en cd-stations. Sommige mensen bewaren de installers van belangrijke software op virtuele schijven. DiskGenius ondersteunt meerdere manieren om zo’n virtuele drive te maken.

Ga hiervoor naar het menu Drive en kies Create New Virtual Disk File. Je hebt de keuze tussen vijf bekende virtuele schijf-indelingen: VMware Virtual Disk, Virtual PC Virtual Disk, Virtual Box Virtual Disk, Parallels Virtual Disk en een Img-bestand. Telkens geef je daarbij de gewenste capaciteit aan en de locatie waar deze virtuele drive moet komen. Om achteraf zo’n virtual disk te laden, ga je naar het menu Disk, Open Virtual Disk. In hetzelfde menu zit trouwens een converter om de virtuele disk om te zetten naar een andere indeling.

Via Disk, Convert Virtual Disk Format selecteer je bijvoorbeeld een virtuele schijfbestand van het type Parallels. Dat zet je het om naar een schijfbestand van het type VirtualBox. Met de opdracht Tools, Explore Partition Image File kun je zelfs in de virtuele schijf bladeren naar de bestanden alsof je Windows Verkenner gebruikt.

©PXimport

Koppige bestanden wissen

Er zijn verschillende oorzaken waardoor je een bestand niet kunt verwijderen. Het kan gaan om een bestand dat nog gebruikt wordt door een actief programma. De oorzaak kan ook liggen bij problemen met het eigenaarschap. Hoe dan ook, een bestand dat je met geen mogelijkheid van het bureaublad krijgt, word je vroeg of laat een doorn in het oog.

Klik met de rechtermuisknop op het bestand of ga via het menu File naar de opdracht Delete Files Directly. DiskGenius verwijdert nu het bestand geforceerd. Als je niet wilt dat het bestand in de prullenbak belandt, maar dat het definitief wordt gewist, dan gebruik je de opdracht File, Delete FilesPermanently. Daarna verschijnt een venstertje dat vraagt met welke getallen DiskGenius deze gegevens moet overschrijven).

©PXimport

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.