Printers zijn in grofweg twee categorieën in te delen, namelijk inkjet en laser. Wat zijn precies de voor- en nadelen? Hoe werken ze? En als je moet kiezen, inkjetprinter of laserprinter, welke kun je dan het beste kopen?

Vroeger maakten printers enorm veel kabaal. Deze dot-matrix printers hamerden letterlijk de inkt op het papier. Inmiddels maken printers geen contact meer met het oppervlak. Zowel inkjet- als laserprinters deponeren de inkt (of toner) van een afstandje. Dit werkt stiller en sneller.

De printkop van een inkjet bevat heel dunne ‘spuitmondjes’ die hele kleine druppels inkt (minder dan een derde van de breedte van een menselijk haar) op het papier afschieten. Moderne printers zijn daarin héél nauwkeurig: ze kunnen tot wel 1.200 puntjes per 2,54 centimeter (1200 dots per inch, dpi) op papier zetten. Dat is toch knap van zo’n compacte printer. Maar het kan nóg gedetailleerder.

Naast inkjetprinters bestaan namelijk ook laserprinters, en deze werken heel anders. In de printer zit een trommel die gemagnetiseerd wordt. Vervolgens ‘tekent’ een laserstraal de gewenste letters en afbeeldingen hier op, en op elke plek waar de straal de trommel raakt, wordt de lading omgekeerd. 

Dit betekent dat vervolgens een speciaal poeder, ‘toner’ genoemd, blijft plakken op de plek waar de straal de trommel heeft geraakt. De rest blijft leeg. Vervolgens wordt de trommel over het papier gerold en wordt de toner erop gelegd. De poederinkt zou er zomaar weer afvallen, als de pagina hierna niet door twee warme persrollen zou lopen. Hiermee wordt de toner gefixeerd. Dit is ook de reden dat een pagina warm aanvoelt als hij uit een laserprinter komt.

©PXimport

Voor- en nadelen

Inkjet- en laserprinters hebben hun eigen voor- en nadelen. Een laserprinter drukt tekst op een veel hogere snelheid en kwaliteit af dan een inkjetprinter. Lasers kunnen een hogere resolutie afdrukken, omdat ze niet gehinderd worden door inktdikte. Er is ook minder kans op vlekken omdat de toner droog is en snel gefixeerd wordt. 

Bij een inkjet-afdruk is de inkt vaak nog nat als hij uit de printer komt, en moet je daar dus even voorzichtig mee omgaan. Als je dunner papier gebruikt of een pagina erg vol bedrukt, kan de natte inkt de pagina ook doen krullen.

Verder zijn de kosten per pagina met een laserprinter lager. Daar staat weer tegenover dat een laserprinter niet geschikt is voor het afdrukken van foto’s. Je kunt hierin ook geen fotopapier stoppen: de toner hecht niet goed op een glad oppervlak.

Als je veel foto’s wilt afdrukken is een inkjet-printer daarom de enige keuze. Een laserprinter kán het wel, en met een hogere dpi, maar de afbeelding is dan vaal en de afdrukkwaliteit is nooit zo levendig als een inktafdruk.

Het afdrukken van een foto op A4 papierformaat duurt doorgaans tussen de anderhalf en drie minuten op een inkjet, wat natuurlijk veel langer is dan de enkele seconden van zelfs een kleurenlaserprint. Dat is te danken aan de veel hogere doorvoersnelheid van het lasersysteem.

©PXimport

Kleur of zwart/wit

Wellicht denk je dat een laserprinter alleen monochroom kan printen (dus zwart-wit). Dat is niet het geval, al zijn kleurenlaserprinters aanmerkelijk duurder. Deze zijn eigenlijk alleen interessant voor de zakelijke markt. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt voor interne rapporten met grafieken of illustraties, niet aan glossy fullcolour brochures. 

Als je verwacht vooral veel tekst te moeten printen (bijvoorbeeld een dikke scriptie, een boek of heel veel correspondentie) dan zou een laserprinter op de lange termijn goedkoper kunnen zijn.

Overigens is ook een kleureninkjet-printer in staat om alleen zwartwit te printen, waardoor je alleen de goedkopere zwarte inktreservoirs gebruikt. Denk er wel aan dit in de instellingen van je computer of smartphone te selecteren. Dit spaart uiteindelijk ook een boel geld.

Prijsverschil inkjet en laser

Inkjet-printers zijn tenslotte doorgaans goedkoper in de aanschaf dan laserprinters. Dit komt omdat de fabrikant zijn geld verdient met de inkt. Daarom zijn inkjet-cartridges relatief duur en is de afdrukprijs per pagina relatief hoog. Laserprinters zijn daarentegen juist duur in de aanschaf. Hoewel een tonercartridge op zich ook niet goedkoop is, gaat deze veel langer mee met dus een veel lagere prijs per afdruk.

Het zal soms lastig zijn om in te schatten hoe duur een afdruk precies is, omdat er cartridges met verschillende inktcapaciteit op de markt zijn. Om dit goed te vergelijken is er de ISO-IEC 24711 standaard. Op de websites van fabrikanten kun je hiermee exact zien hoeveel afdrukken je uit een inkjetcartridge haalt. 

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.