In 10 stappen overal snel internet
Draadloos internet is inmiddels zozeer de norm dat we de nadelen ervan graag vergeten. Maar wifi heeft een aantal onmiskenbare zwaktes die maar moeilijk op te lossen zijn, hoezeer de producenten van routers en accesspoints hun best ook doen. Heb je genoeg van de vaak matige dekking, lage snelheid en moeizame beveiliging, gebruik dan een van de beschikbare alternatieven om wel overal in en om het huis veilig en snel internet te krijgen.
Snelheid, stabiliteit, veiligheid en bereik zijn belangrijke kwaliteiten waaraan een draadloos netwerk moet voldoen. De eerste generaties wifi-routers scoorden eigenlijk op al deze punten slecht, maar tegenwoordig zijn de routers flink verbeterd. Het bereik blijft echter een zwak punt en elk huis heeft wel plekken waar geen of nauwelijks ontvangst is. Routerfabrikanten zetten daarom nu massaal in op mesh-techniek waarbij je met meerdere, intelligent samenwerkende stations een volledige dekking bereikt. De eerste resultaten zijn best goed, maar perfect zijn ze nog niet. Bovendien moet je om met mesh-techniek te beginnen, alle bestaande netwerkspullen vervangen en dat kan aardig in de papieren lopen. Gelukkig zijn er ook alternatieven waarmee je ook overal in huis een goede netwerkverbinding krijgt. In deze how to gaan we aan de slag met de simpelste oplossingen.
01 Good old … netwerkkabel
Voor smartphones en tablets is wifi de enige mogelijkheid om verbinding met het thuisnetwerk te maken, voor veel andere apparaten zoals pc’s, gameconsoles en smart-tv’s geldt dat niet. Deze apparaten worden meestal gemakshalve via wifi aangesloten, maar kunnen vaak ook via een netwerkkabel worden verbonden. Een actie waar bovendien ook de wifi van profiteert, want minder gebruikers maakt het draadloze netwerk sneller. En het mooie is: alles dat je hiervoor nodig hebt, is meestal gewoon in huis aanwezig. Voor elk apparaat dat je wilt overzetten naar een eigen netwerkaansluiting, heb je een vrije netwerkaansluiting op je router of switch, en een netwerkkabel nodig.
©PXimport
02 Over kabels
Netwerkkabels kun je bij elke computer- of doe-het-zelf-winkel kopen. Let wel op, er zijn veel verschillende kabels met heel uiteenlopende prijzen. Netwerkkabels worden gemaakt volgens bepaalde specificaties die verschillende snelheden ondersteunen. De meest gangbare kabel is de cat5e- of cat6-kabel. Beide ondersteunen snelheden tot 1000 Mbit/s (gigabit) maar cat 6 kan in theorie nog sneller en is op korte afstanden ook geschikt voor 10 Gbit/s. Wil je echt voorbereid zijn op 10 Gbit/s, dan kun je overigens beter het duurdere cat 6a kiezen. Voor thuis is cat 5e vooralsnog voldoende.
Een ander aspect om rekening mee te houden is het type kabel, waarbij je kunt kiezen tussen een vaste (solid) of soepele (stranded) kern. Gebruik je een kabel om een verbinding te maken naar een apparaat zelf, dan is een soepele kabel het handigste. Patchkabels met aan beide kanten een stekkertje zijn overigens altijd soepel. Werk je de kabel weg in de muur of achter een plint en monteer je die af op een wandcontactdoosje of patchpaneel, dan heb je een kabel met vaste kern nodig. Zo’n kabel koop je doorgaans op een rol en knip je zelf op lengte.
©PXimport
03 Verbinding maken
Om verbinding met het netwerk te maken, steek je de ene kant van de kabel in een vrije poort op de router en de andere in het aan te sluiten apparaat. Na een paar seconden is de verbinding actief en is het apparaat online. Blijft het apparaat de oude verbinding gebruiken, dan moet je de omschakeling naar de netwerkkabel forceren door de wifi-functie uit te schakelen. Sommige apparaten hebben een schakelaar om de wifi-functie uit te zetten, maar meestal moet je even in de configuratie duiken. De manier waarop verschilt per apparaat. Is de optie onvindbaar, dan kun je nog proberen de draadloze netwerkkaart van het apparaat op de router te blokkeren. Dit kan door op het wifi-netwerk de zogeheten mac-filtering in te schakelen. Elke netwerkkaart heeft een uniek mac-adres, dat er bijvoorbeeld uitziet als 00:1C:6F:E2:21:D6. Noteer het mac-adres van de wifi-netwerkkaart op een papiertje. Log dan in op de router en zoek de opties voor het draadloos netwerk. Klik op een optie als Beveiliging / Mac-filtering. Zet het mac-adres in de lijst met mac-adressen en kies ervoor het apparaat met dat adres te blokkeren. Misschien schakelt het apparaat nu over op de netwerkkabel, maar het kan ook dat de verbinding geheel wegvalt. Check dan of je netwerkkabel goed is (zie ook het kader ‘Stekkertje uit de muur’)
©PXimport
04 Langere kabels?
De plekken met slecht wifi zijn vaak ook de uithoeken van het huis. Om daar een netwerkkabel naartoe te krijgen is lastig, maar niet onmogelijk. Belangrijk is dat je goed nadenkt over de beste route voor de kabel. Moet deze echt naar een andere hoek, kijk dan of je de netwerkkabel achter een plint kunt wegleggen. Voor een verbinding naar een andere verdieping is het misschien mogelijk de kabel met een trekveer door een al bestaande buis te trekken. Voor echt lange verbindingen kun je de kabel door de kruipruimte van het huis trekken. Zorg er in alle gevallen voor dat de kabel bij de aanleg niet beschadigd raakt en geen scherpe bochten maakt. Elke knik heeft negatieve impact op de kwaliteit en snelheid van het signaal. Komt de kabel onder het huis door, leg deze dan in een waterdichte pvc-buis om de invloed van kou en water te beperken. Je monteert de kabel met vaste kern af op een wandcontactdoosje of patchpanel. Hier lees je hoe dat moet.
©PXimport
Stekkertje uit de muur
Het beste en netste zijn netwerkkabels met een vaste kern in de muur, die je afmonteert op wandcontactdoosjes. Wil je kosten besparen, dan kun je eventueel ook een soepele kabel gebruiken waar je stekkertjes op zet. Moet een kabel die al voorzien is van stekkers door een buis of gat in de muur, knip dan één van de stekkers eraf. Trek vervolgens de kabel naar de juiste plek en zet er een nieuwe stekker aan. Dit laatste is niet moeilijk, maar wel even iets om goed uit te voeren. Een foute aansluiting zorgt er namelijk voor dat de verbinding of niet werkt of veel stoort. Om een nieuwe connector aan een netwerkkabel te zetten, heb je een nieuwe utp-stekker en een utp-tang nodig. Zet de twee mesjes die op bijna elke utp-tang zitten op het omhulsel van de kabel en snijd dit ronddraaiend door. Verwijder het omhulsel. Je ziet nu verschillende gekleurde draden. Deze hoef je niet te strippen (!) maar moet je alleen netjes recht drukken en naast elkaar leggen. De juiste volgorde is belangrijk, van links naar rechts: oranje/wit, oranje, groen/wit, blauw, blauw/wit, groen, bruin/wit, bruin. Knip de draden nu op ongeveer een centimeter van het einde van het omhulsel, recht af. Schuif de stekker over de draden, zodat elk op de juiste volgorde in de hoesjes in de stekker schuift. Dit is best lastig en vereist soms meerdere pogingen. Zit alles goed, zet dan de utp-tang op de stekker en knijp deze goed samen. De kabel is weer klaar voor gebruik. Hier lees je meer over het knijpen van een stekkertje op een netwerkkabel.
05 Geen poorten vrij
Zijn er niet voldoende lan-poorten vrij op de router om alle apparaten aan te sluiten, breid je netwerk dan uit met een switch. Op een switch kun je meerdere apparaten aansluiten. Er zijn switches met vier, acht of nog meer poorten. Koop altijd een gigabit-switch, alleen dan geniet je van maximale snelheid. Haal een van de apparaten die direct op een lan-poort van de router is aangesloten los en steek een nieuwe kabel in de router. Steek het andere einde van de kabel in een van de poorten van de switch en daarna steek je de kabel die je losmaakte van de router in een andere poort op de switch. Vervolgens kun je net zoveel andere apparaten aansluiten op de switch als er vrije poorten zijn. Zet de switch op een slimme plek. Staan ergens veel apparaten bij elkaar, zet dan daar de switch neer en verbind al die apparaten met de switch. Je hoeft dan maar één kabel naar de router te trekken. De meeste switches zijn ‘unmanaged’ en kun je aanschaffen voor een paar tientjes. Sommige duurdere switches zijn ‘managed’ en hebben een webinterface waarin je nog instellingen kunt configureren. Voor een normaal thuisnetwerk is dat doorgaans niet nodig.
©PXimport
06 Via het stopcontact
Helaas is het niet altijd praktisch om een netwerkkabel te trekken naar alle plekken waar het wifi-netwerk niet voldoet. Voor deze plekken moet je een alternatieve techniek gebruiken. De bekendste is powerline. Powerline is een techniek die de elektriciteitsbekabeling tussen de stopcontacten in huis gebruikt om een netwerkverbinding te maken. Anders dan bij een router of switch, heb je bij powerline altijd twee adapters nodig. De eerste verbind je met de router en steek je daarna in het stopcontact. De tweede steek je in het stopcontact op de plek waar je een beter netwerk nodig hebt. Op die laatste sluit je dan een apparaat of wifi-accesspoint aan. Je kunt het powerline-netwerk uitbreiden met extra adapters en zo overal in huis waar een stopcontact zit eenvoudig een snelle netwerkverbinding maken.
©PXimport
07 Waarop letten
Behalve het type adapter (met of zonder stopcontact en met of zonder wifi-accesspoint), zijn er nog wel meer kenmerken om bij de aanschaf van een powerline-adapter op te letten. De belangrijkste is de snelheid. Powerline is de afgelopen jaren stapsgewijs steeds sneller geworden. Het snelst zijn de adapters met de HomePlug AV2-standaard die een theoretische bandbreedte tot 1200 Mbit/s of 2000 Mbit/s hebben. De minder snelle modellen hebben een maximumsnelheid van 1000, 600, 500 of 200 Mbit/s. Binnen HomePlug AV2 zijn er twee typen: er is HomePlug AV2 siso en HomePlug AV2 mimo. Mimo is hiervan de snelste maar ook de duurste en wordt afhankelijk van de chipsetfabrikant op de markt gezet als 1200 of 2000 Mbit/s. Een mimo-adapter gebruikt, anders dan een siso-adapter, ook de randaarde van het elektriciteitsnetwerk en kan daardoor twee dataverbindingen opzetten. In de praktijk halen de beste siso-adapters zo’n 190 Mbit/s onder goede omstandigheden terwijl de mimo-adapters zo’n 270 Mbit/s halen. In minder goede omstandigheden daalt dit voor beide typen adapters al snel tot 100 Mbit/s of minder.
Heb je nog geen powerline-adapters, koop dan liefst een set met de recente AV2-standaard. Een duurdere mimo-set loont alleen wanneer de stopcontacten randaarde hebben.
©PXimport
08 Powerline installeren
De verbinding tussen twee powerline-adapters wordt automatisch opgezet, wat het installeren van powerline erg eenvoudig maakt. Begin met de adapter bij de router. Steek een netwerkkabel in een vrije lan-poort van de router en de andere zijde in de netwerkpoort op de powerline-adapter. Steek daarna de adapter in het stopcontact. Loop dan naar de andere plek in huis waar je het netwerk ‘wilt oppakken’ en steek daar de tweede adapter in het stopcontact. Op de meeste powerline-adapters zitten een of meerdere led-lampjes die een indicatie geven van de status van de onderlinge verbinding tussen de powerline-adapters en soms ook die van het computernetwerk. Kort nadat de tweede adapter is geplaatst, moet de led voor het powerline-netwerk aan gaan of groen kleuren. Zodra je ook in de tweede adapter een netwerkkabel steekt en deze verbindt met een computer of ander apparaat, moet dan ook de tweede led opblinken of groen kleuren.
©PXimport
09 Powerline beveiligen
De enige stap die je nadat de verbinding is gemaakt nog kunt uitvoeren, is het beveiligen van de verbinding. HomePlug AV biedt de mogelijkheid al het netwerkverkeer te versleutelen. Daarmee voorkom je dat iemand door alleen een extra adapter in een stopcontact te steken, al het netwerkverkeer kan afluisteren. De meeste powerline-adapters bieden een knop om de beveiliging te activeren. Die knop moet dan op elk apparaat binnen een bepaalde tijd van elkaar ingedrukt worden. Steeds meer merken leveren ook software met de adapters mee waarin je de adapter kunt configureren en waarin je ook de beveiliging kunt instellen. Dit is altijd pas mogelijk nadat de adapters op de hiervoor beschreven manier in de stopcontacten zijn aangesloten. Zorg ervoor dat je de beveiliging pas inschakelt wanneer het powerline-netwerk goed werkt en alle adapters in het netwerk zijn opgenomen. Te vroeg op de beveiligingsknop drukken zorgt er juist voor dat die adapter voor de andere onbereikbaar wordt. Een reset naar de fabrieksinstellingen is dan nodig om de adapter weer te kunnen laten communiceren met de andere adapters.
©PXimport
Fasesprong
Powerline-adapters gebruiken het stroomnet voor het transporteren van gegevens. Daarvoor is dat netwerk niet gemaakt, en het kan dan ook niet anders dan dat er obstakels zijn om te overwinnen. Een belangrijke hindernis is het aantal fasen in een stroomnet. Lange tijd lukte het powerline-adapters niet om het signaal van de ene fase in de andere te krijgen. Daardoor was het altijd onvoorspelbaar of een verbinding ook echt tot stand zou komen. De nieuwste powerline-adapters hebben een extra techniek aan boord waarmee ze de zogeheten fasesprong kunnen maken. Die adapters zijn vooral aan te bevelen in nieuwe huizen die vaak standaard van meerdere fasen zijn voorzien.
10 Via de televisiekabel
MoCA is een techniek die veel lijkt op powerline, alleen gebruikt MoCA niet het stroomnet maar een al in huis aanwezige televisiekabel. Net als bij powerline heb je ook bij MoCA minimaal twee adapters nodig. De eerste plaats je liefst dicht bij de router. Op elke adapter zit een coaxingang, coaxuitgang en een netwerkaansluiting waarmee je de adapter met de router verbindt. Nadat je de adapter volgens het meegeleverde schema hebt aangesloten, herhaal je deze stappen op de plek waar je het netwerksignaal wilt gebruiken maar nu verbind je de netwerkaansluiting niet met de router maar met het apparaat dat daar staat. Na een paar minuten zullen de leds op de adapters aangeven dat de verbinding is gemaakt en kun je behalve televisiekijken ook internetten via de coax-kabel. De nieuwste Moka32-adapters van Hirschmann beloven een snelheid van 400 Mbit/sec, die je in de praktijk ook echt haalt. Het is bij Hirschmanns adapters niet mogelijk het MoCA-signaal te versleutelen. Volgens de leverancier blijft het signaal echter altijd binnen het eigen huis.
©PXimport
Repeater of router
Behalve dat je de genoemde alternatieven kunt gebruiken om op de plekken waar het wifi-netwerk geen of maar slechte dekking heeft, een snelle bekabelde verbinding te realiseren, kun je met die bedrade verbinding natuurlijk ook op die plek weer een beter wifi-signaal in de lucht brengen. De resultaten die je dan haalt, zijn veel beter dan wat je met een wifi-repeater bereikt, nog los van andere beperkingen die wifi-repeaters hebben. Je kunt om een tweede wifi-accesspoint te realiseren ook heel goed een al wat oudere router gebruiken. Let er bij de configuratie op dat je voor zowel de 2,4 GHz-band als de 5GHZ een ander kanaal kiest dan de huidige wifi-router gebruikt. Zo voorkom je dat beide wifi-zenders elkaar beconcurreren. Steeds vaker regelt de router dit overigens automatisch, maar het kan geen kwaad het handmatig in te stellen en in elk geval te controleren.
©PXimport
