De belofte van wifi-mesh-systemen is dat je zonder draden te trekken toch overal in huis een snel en dekkend wifi-netwerk kunt realiseren. Om te achterhalen of dat echt zo is, hebben we drie systemen getest.

In de Verenigde Staten zijn wifi-mesh-systemen al sinds begin 2016 te koop in de vorm van eero, Luma en Google Wifi. Deze systemen zijn hier niet te koop, maar gelukkig stappen andere netwerkfabrikanten ook in deze markt, met producten die wel in Europa verkrijgbaar zijn. Voor dit artikel hebben we Netgear Orbi, Linksys Velop en Ubiquiti AmfliFi HD met elkaar vergeleken. De systemen worden onder de noemer mesh op de markt gezet. Linksys heeft het bijvoorbeeld over een Whole Home Mesh Wi-Fi System, Ubiquiti over een Mesh Wi-Fi System en Netgear noemt Orbi een Tri-Band Mesh WiFi System.

Of bij ons een volledig mesh-netwerk mogelijk is, is nog maar de vraag. We vermoeden dat nodes door onze betonnen vloeren en verdiepingen maar één draadloze verbinding kunnen maken, en niet met meerdere nodes tegelijkertijd kunnen meshen. Op het moment van testen ondersteunt Netgears Orbi helemaal geen mesh en maken alle draadloze nodes alleen contact met de router. Vermoedelijk is de term mesh inmiddels zo verwant met draadloze wifi-systemen dat Netgear de term wel ‘moest’ gebruiken. Wij hebben besloten om in de rest van deze test de kortere en in ieder geval altijd correcte aanduiding ‘wifi-systeem’ te gebruiken.

Overkill?

©PXimport

Eén systeem

Behalve dat je met een wifi-systeem in potentie heel je huis kunt afdekken, is een ander belangrijk voordeel dat je alle accesspoints vanuit één interface kunt beheren. Voor jou als eindgebruiker is een wifi-systeem hierdoor echt één draadloos netwerk. Je gebruikt een webinterface of app om alle instellingen voor alle accesspoints in een keer te wijzigen. Een andere verandering die een wifi-systeem meer laat aanvoelen als een samenhangend systeem, is dat de geteste systemen één ssid gebruiken voor zowel de 2,4- als de 5GHz-band. Je hoeft op je clients dus maar eenmaal de netwerknaam en het bijbehorende wachtwoord in te voeren. Vervolgens is het aan het systeem en de clients om ervoor te zorgen dat er verbinding wordt gemaakt met het accesspoint en de frequentieband die het beste signaal en de hoogste snelheid levert. Ben je relatief dicht bij een accesspoint, dan wordt doorgaans de 5GHz-band gepakt, terwijl verder weg in de tuin de 2,4GHz-band handiger is.

©PXimport

Testmethode

We hebben de systemen in de praktijk getest in een huis met drie verdiepingen. Het huis heeft betonnen vloeren en een isolerende ondervloer, dat zijn dingen die een uitdaging vormen voor wifi. Welke normale ac-router we ook proberen, het resultaat is doorgaans vergelijkbaar. Op dezelfde verdieping als de router halen we een snelheid van zo’n 450 Mbit/s. Op een andere verdieping is doorgaans zo’n 70 Mbit/s over. Twee verdiepingen verschil tussen router en ontvanger is altijd teveel: van het signaal van een router op de begane grond is op zolder niks meer over. Jammer, want eigenlijk verwachten we dat we ons internetabonnement van 150 Mbit/s in ieder geval overal in huis draadloos voluit kunnen gebruiken.

Om te kijken of dit mogelijk is, hebben we de wifi-systemen in twee scenario’s getest. In het eerste scenario zetten we de router op de begane grond en plaatsten we op iedere verdieping (indien geleverd) een draadloos accesspoint. We noemen dit scenario ook wel het mesh-scenario, omdat de node op zolder voor zijn verbinding vermoedelijk afhankelijk is van de node op de eerste verdieping. Omdat het huis op iedere verdieping ook bedrade netwerkaansluitingen heeft, hebben we alle systemen ook in een zogenoemde sterconfiguratie kunnen testen, waarbij de bedraad aangesloten router op de eerste verdieping staat. Op zowel de begane grond als zolder plaatsen we vervolgens de draadloze nodes. In de praktijk zal voor de meeste mensen de eerste testsituatie, waarbij de bedraad aangesloten router op de begane grond staat en de draadloze accesspoints op de andere verdiepingen, de meest relevante situatie zijn. De gebruikte laptop ondersteunt op zowel de 2,4GHz- als de 5GHz-band drie datastromen. Bij de snelheidstesten hebben we erop gelet of onze laptop via 802.11ac met het juiste accesspoint was verbonden.

Netgear Orbi

De Netgear Orbi wordt verkocht in een set van twee nodes: een router en een draadloze satelliet. Qua ontwerp zijn ze, op een blauw accent op de bovenkant na, identiek. Het witte ontwerp zonder antennes is een stuk neutraler dan een doorsnee router, maar wel vrij fors. De router en satelliet hebben beide vier netwerkaansluitingen (op de router in de vorm van een wan-aansluiting en drie lan-aansluitingen) en een niet-functionele usb-poort. Die is wellicht in de toekomst te gebruiken voor bijvoorbeeld het aansluiten van een harde schijf. De lan-poorten kun je gebruiken voor client-apparaten en Orbi is hiermee dus ook een draadloze bridge. Je kunt een satelliet niet bedraad met de router verbinden. Hoewel Orbi additionele draadloze satellieten ondersteunt die je binnenkort voor zo’n 260 euro kunt aanschaffen, valt het systeem technisch (nog) niet onder de mesh-systemen. Netgear heeft wel aangegeven dat die ondersteuning komt. Orbi werkt tijdens onze test altijd in een zogenoemde sterconfiguratie, waarbij de satellieten direct contact maken met de router. Iedere Orbi-node bevat drie radio’s, maar voor communicatie met clients worden er maar twee gebruikt. De snelste 5GHz-radio met vier datastromen (1733 mbit/s) wordt puur gebruikt voor de link tussen de router en satelliet.

©PXimport

Uitgebreide router

In tegentelling tot Velop en AmpliFi verloopt de configuratie via een klassieke webinterface. Tijdens de installatie stel je één ssid in voor zowel het 2,4- als het 5GHz-netwerk. Je kunt die niet ontvlechten, wel is er (in tegenstelling tot in onze eerdere test) een gastnetwerk. Tijdens het plaatsen geeft de satelliet middels gekleurde ledverlichting aan of het contact met de router in orde is. Is alles in orde, dan gaat deze verlichting na een tijdje uit. Prettig is dat de plaatsing van de satelliet op een aangrenzende verdieping totaal niet nauw komt, vermoedelijk een gevolg van de erg krachtige gereserveerde radio.

De focus op de webinterface in plaats van mobiele apps maakt dat Orbi qua routerfunctionaliteit het meest uitgebreid is. Er zijn nog wel uitgebreidere routers, maar vrijwel alles dat in een normale router zit is in Orbi aanwezig. Prettig is dat het systeem ook in een accesspoint-modus (bridgefunctionaliteit) te gebruiken is. Kijken we puur naar het werken met meerdere accesspoints, dan valt op dat het systeem niet bijzonder veel informatie geeft. Er is wel een clientlijst, maar die is niet heel overzichtelijk en de informatie is stiekem verdeeld over meerdere plekken, want ook de satelliet heeft een eigen webinterface. Netgear biedt een app voor iOS en Android, maar die daar kun je eigenlijk niet meer mee de netwerknaam aanpassen.

©PXimport

Prestaties

Orbi’s standaardset bestaat uit twee nodes. In de snelheidstest halen we op dezelfde verdieping als de router een snelheid van zo’n 433 Mbit/s terwijl we op een verdieping hoger 374 Mbit/s halen. Je kunt hiermee dus bijvoorbeeld de begane grond en eerste verdieping razendsnel afdekken. Op zolder, waar geen node staat, halen we slechts 68 Mbit/s. Zetten we een optionele tweede satelliet op zolder die los verkrijgbaar moet zijn voor zo’n 260 euro, dan halen we op zolder in een sterconfiguratie met de router op de eerste verdieping een snelheid van 384 Mbit/s. Zetten we de optionele node op zolder in een ‘mesh-scenario’ met de router op de begane grond, dan werkt dit in eerste instatnei met circa 22 Mbit/s heel slecht. Het werkte echter wel nadat we de nodes beter gepositioneerd hadden (op dezelfde plaatsen als de Linksys Velop-nodes, zie verder). Op zolder halen we dan zo’n 110 Mbit/s, waarbij wel geldt dat er af en toe snelheidsdips voorkomen. Clients roamen goed tussen de verschillende nodes en worden snel opgepakt door de juiste unit.

Netgear Orbi

Prijs
€ 439,- (2 nodes)
Websitewww.netgear.nlWebsitebol.com9Score90

Linksys Velop

Linksys’ Velop bestaat uit identieke verticale nodes die een stuk compacter zijn dan de nodes van Netgear Orbi. Wij hebben een set getest met drie nodes, voor 428 euro is er ook een set met twee nodes. De bovenkant bevat een lampje dat in verschillende kleuren kan branden om de status aan te geven. Tijdens het normale gebruik brandt het lampje altijd blauw. Alle nodes zijn op de onderkant voorzien van twee netwerkaansluitingen en een voedingsaansluiting, alle onzichtbaar weggewerkt. Op de node die dienstdoet als router wordt één netwerkaansluiting gebruikt als wan-aansluiting. De netwerkaansluitingen zijn te gebruiken voor clients, maar ook om de nodes bedraad met elkaar te verbinden.

Je installeert het systeem met een iOS- of Android-app, waarbij je via bluetooth contact maakt met de node om de instellingen over te brengen. Die procedure is niet moeilijk, maar duurt wel relatief lang. Je bent met drie nodes zeker twintig minuten bezig. Velop blijkt erg kritisch qua plaatsing. Nodes moeten relatief dicht bij het trapgat staan om geen klachten over de verbindingskwaliteit te krijgen. Qua routermogelijkheden bevat Velop alleen het meest noodzakelijke. Je kunt bijvoorbeeld geen eigen dns-server instellen en alleen de door de dhcp-server gekozen ip-adressen vastzetten. Waarschijnlijk voldoende voor de doelgroep, maar jammer voor netwerk-enthousiastelingen. Extra jammer is dat Velop alleen werkt in een routermodus en zich dus niet laat configureren als aanvullend accesspoint-systeem. Overigens is er wel een verborgen webinterface voor ondersteuningsdoeleinden, maar het is niet heel verstandig om daarin dingen aan te passen. Fijn is dan weer dat Linksys in de app netjes laat zien met welke frequentie en welke node een client is verbonden. Wel worden sommige draadloze clients soms foutief weergegeven als bedraad verbonden.

©PXimport

Dfs-kanalen

Net als Orbi biedt Velop één ssid voor alle frequentiebanden eventueel aangevuld met een gastnetwerk. Ook is Velop net als Orbi een tri-band systeem met naast een 2,4GHz-radio twee 5GHz-radio’s die in dit geval ieder twee datastromen ondersteunen. Bij bedrade nodes verzorgen alle radio’s een clientnetwerk, maar op de draadloze nodes wordt één 5GHz-radio gereserveerd voor de link met de rest van het systeem. In ons geval werd altijd de radio die actief is op de lagere kanalen (36 t/m 48) gebruikt voor de link, en werd enkel op de radio op de hogere kanalen (vanaf kanaal 100) een clientnetwerk aangeboden. Dat niet altijd handig omdat niet iedere ac-client ondersteuning biedt voor deze dfs-kanalen. Steeds vaker gaat het goed, maar het is jammer als je toevallig een client hebt waarbij het niet werkt. Je hebt hier verder geen invloed op, het systeem bepaalt zelf welke radio voor de link gereserveerd wordt en je kunt niet handmatig een ander kanaal kiezen.

Prestaties

In het eerste testscenario waarin we de mesh-configuratie testen, halen we op de begane grond 310 Mbit/s. Op de eerste verdieping is de snelheid 255 Mbit/s terwijl op zolder 130 Mbit/s mogelijk is. In het tweede testscenario waarbij de router op de eerste verdieping staat en de draadloze nodes op de begane grond en zolder (de sterconfiguratie) presteert het systeem beter. We halen op de eerste verdieping een heel nette 485 Mbit/s terwijl op de begane grond 234 Mbit/s en op zolder 314 Mbit/s mogelijk is. Opvallend is dat de snelheid op de verdieping met de router in het mesh-scenario minder hoog is, maar 310 Mbit/s is natuurlijk nog steeds prima. Velop heeft de troef dat de nodes ook bedraad kunnen worden aangesloten. Bij een bedraad aangesloten node haal je een snelheid van zo’n 450 Mbit/s. Het roamen tussen de verschillende nodes verloopt prima.

©PXimport

Linksys Velop

Prijs
€ 599,- (3 nodes)
Websitewww.linksys.nlKopenbol.com7Score70

Ubiquiti AmpliFi HD

In tegenstelling tot Netgear Orbi en Linksys Velop bestaat Ubiquitis AmpliFi niet uit identieke nodes. De set omvat een router aangevuld met twee mesh-points die je net als bijvoorbeeld een repeater direct in het stopcontact steekt. De router is een compact vierkant doosje dat opvalt door een rond aanraakscherm. Dit scherm geeft je statusinformatie als de internetsnelheid, ip-informatie en de tijd. De onderkant bevat een verlichte ledring, maar die kun je (eventueel via een tijdschema) uitschakelen. De router heeft een wan-aansluiting, vier lan-aansluitingen en een niet-functionele usb-poort (wellicht in de toekomst bruikbaar voor bijvoorbeeld het aansluiten van een harde schijf).

De mesh-points vallen op door hun forse antenne die middels een magnetisch kogelgewricht verstelbaar is. Heb je stopcontacten op geschikte plekken, dan is plaatsing erg eenvoudig. Heb je dat niet, dan is de vormgeving waarschijnlijk eerder een nadeel, want een verlengsnoer gebruiken is lastig. Alle componenten zijn gebaseerd op AC1750-technologie en bevatten een 2,4- en 5GHz-radio met ieder drie datastromen. Qua routermogelijkheden krijg je meer dan bij Velop en kun je bijvoorbeeld een eigen dns-server kiezen. Ook de mogelijkheden rondom de dhcp-server en adresreservering zijn uitgebreider. Toch halen de configuratiemogelijkheden het niet bij de doorsnee normale router. Je kunt gelukkig een eigen router gebruiken, want net bij Orbi kun je AmpliFi ook instellen als een accesspoint-systeem (bridge). Voor controlfreaks is wellicht interessant dat dit het enige systeem is waarop je indien gewenst een aparte ssid voor de 2,4- en 5GHz-band kunt instellen.

Uitstekende app

©PXimport

De installatie is erg eenvoudig en maakt gebruik van een app voor iOS of Android, er is buiten het instellen van de internetconfiguratie geen webinterface. De mesh-points bevatten lampjes die aangeven of de link met het netwerk in orde is en ook in de app wordt dit duidelijk getoond. De plaatsing komt wat minder kritiek dan die van Linksys Velop, maar is niet zo vrij als bij Orbi. AmpliFi valt positief op door de app die van alle geteste systemen de meeste informatie over de achterliggende werking van het systeem geeft. Zo kun je in de app naast de verbindingskwaliteit ook zien op welke manier de nodes onderling met elkaar verbonden zijn. Er is hierbij daadwerkelijk een (verwacht) verschil tussen beide testscenario’s zichtbaar. Grappig is dat je een node een geluidje kunt laten maken om helemaal zeker te weten dat alles goed is ingesteld. Ook over de clients krijg je veel informatie, zo kun je bijvoorbeeld zien met welke node een client verbonden is. Ubiquiti heeft kortom erg goed nagedacht over de app.

Prestaties

In het mesh-scenario waarin de router op de begane grond staat en de mesh-points op beide hogere verdiepingen, halen we op de begane grond 473 Mbit/s en op de eerste verdieping 165 Mbit/s. Hoewel vervolgens de signaalsterkte tussen beide mesh-points volgens de app heel goed is, is op zolder van die 165 Mbit/s nog maar 91,3 Mbit/s over. Een dubbele ‘hop’ geeft dus een flinke dip in de snelheid. In het tweede scenario (sterconfiguratie) halen we op de eerste verdieping waar de router staat een snelheid van 456 Mbit/s. Op de begane grond halen we 150 Mbit/s terwijl we op de zolder 186 Mbit/s halen. AmpliFi is dus het minst krachtig, want de verbinding over een verdieping is gemiddeld 165 Mbit/s. Uiteraard heb je wel het voordeel dat clients op iedere verdieping op volle sterkte verbinding maken met een accesspoint. Het geheel werkt daardoor heel stabiel en clients roamen bovendien goed naar het juiste accesspoint.

©PXimport

Ubiquiti AmpliFi HD

Prijs
€ 399,- (3 nodes)
Websitewww.wimood.nlKopenbol.com7Score70

Conclusie

Na het testen van drie wifi-systemen kunnen we concluderen dat ieder systeem in een sterconfiguratie het beste presteert. Net als bij een wifi-repeater is er een duidelijke snelheidsdaling bij het nogmaals doorzetten van een signaal. Echt meshen waarbij er meerdere verbindingen zijn tussen nodes voor de beste prestaties is in onze Nederlandse huizen dan ook niet mogelijk. Tegelijkertijd krijg je bij iedere geteste set wel meer wifi voor je geld op verschillende verdiepingen van een huis dan bijvoorbeeld bij een dure AC5300-router.

Kijken we naar de rauwe prestaties, dan heeft Orbi de beste papieren. Orbi is in staat om een signaal met een snelheid van 350 Mbit/s over een verdieping heen te tillen zonder dat de plaatsing van de nodes kritisch is. Linksys doet het met zo’n 230 tot 300 Mbit/s ook goed, maar is daarbij wel erg kritisch qua plaatsing. AmpliFi HD kan zo’n 160 Mbit/s over een verdieping heen tillen.

Ben je op zoek naar een uitstekend wifi-netwerk op de begane grond en eerste verdieping, dan moet je zonder twijfel voor Orbi kiezen. Velop is ook met twee nodes verkrijgbaar, maar presteert minder goed. Wil je snelle wifi op drie verdiepingen met de router op de begane grond, dan is de keuze lastiger. Orbi is hier (nog) niet echt voor ontworpen, maar doet het met een (prijzige!) optionele satelliet alsnog aardig. Linksys’ Velop presteert met drie nodes in een dergelijke situatie het beste. Daar staat tegenover dat het lastig kan zijn dat Velop zijn 5GHz-netwerk hoofdzakelijk op dfs-kanalen uitzendt en enkel werkt in een routermodus. Het qua snelheid minder presterende AmpliFi HD is als accesspoint-systeem inzetbaar en een stuk goedkoper. Voor zowel Velop als AmpliFi HD en Orbi met de optionele satelliet geldt dat hoewel de snelheid verschilt, de dekking op alle verdiepingen prima is.

Wil je drie nodes gebruiken en kun je de router op de middelste verdieping plaatsen, dan presteren alle systemen goed. De keuze is dus nog best lastig, maar we zijn vooralsnog het meest onder de indruk van Orbi. Heb je drie nodes nodig, dan kun je voor Velop of AmpliFi HD kiezen. Het zou goed kunnen dat de systemen in jouw huis beter werken en je aan twee nodes al genoeg hebt.

Hieronder vind je alle testresultaten op een rijtje. Klik op de tabel (pfd) voor een grotere versie.

©PXimport

Kijk naar buiten en het is meteen duidelijk: de herfst is begonnen. Moet jij ook op de fiets door de regen? Je houdt het droog met goede regenkleding. Van poncho tot pak: zo valt je fietstocht niet in het water!

Lees ook: Je regenjas wassen én waterdicht houden: natuurlijk kan dat!

Waar gebruik jij je fiets voor?

Welke regenkleding het best bij je past, hangt af van hoe je fietst. Leg je vaak flinke afstanden af, dan telt vooral comfort. Kies dan voor ademende materialen die soepel meebewegen en niet knellen. Gebruik je je (elektrische) fiets vooral voor het woon-werkverkeer of om naar school te gaan, dan is gemak belangrijker: regenkleding die je snel kunt aantrekken en weer uitdoen is dan ideaal.

Verschillende soorten regenkleding

Daarna kun je kijken welk type regenkleding het best bij je past. Een compleet regenpak met jas en broek is handig als je vaak fietst en goed beschermd wilt zijn. Toch vinden veel mensen vooral het aantrekken van de broek onhandig. In dat geval is een losse regenjas of een regenponcho een praktischer optie. Houd er wel rekening mee dat je benen dan bij stevige regen sneller nat worden. Misschien zijn regenchaps wat voor jou: hiermee bedek je alleen de voorkant van je bovenbenen. Ook slim: alvast nadenken over regenschoenen. Wanneer je echt een hekel hebt aan natte voeten, zijn overschoenen een welkome aanvulling op je regenoutfit!

Traditioneel regenpak

De klassieker onder de regenkleding is natuurlijk het regenpak. Dat bestaat uit een jas en een broek en is meestal gemaakt van waterdicht materiaal zoals PVC of nylon. Het voordeel is dat je praktisch helemaal bedekt bent, van je nek tot je enkels. Het nadeel? Vooral goedkope regenpakken kunnen wat minder ademend zijn, waardoor je bezweet kunt aankomen.

Losse regenjas

Een losse regenjas is handig wanneer je al een waterdichte broek hebt (of natuurlijk wanneer je het niet erg vindt als je benen natregenen). Regenjassen zijn vaak stijlvoller en kunnen bij slecht weer ook als gewone jas gedragen worden (iets wat je met een traditioneel regenpak niet zo snel zult doen). Let op details: getapete naden en een hoge kraag zorgen dat je beter beschermd bent tegen de regen.

Regencape/regenponcho

Hoef je maar een kort stukje te fietsen? Dan is een regencape of - poncho ideaal: gewoon een kwestie van omslaan of over je hoofd aantrekken. Met een cape of poncho heb je veel bewegingsvrijheid, maar bij harde wind kunnen ze een beetje onhandig zijn. Er zijn ook regencapes die bijvoorbeeld elastieken aan de mouwen hebben die je aan het stuur kunt vastmaken, of een extra koord om je middel waardoor de cape minder wappert en klappert in de wind.

Regenoverschoenen

Niets zo vervelend als helemaal droog blijven dankzij een goed regenpak, maar aankomen met doorweekte schoenen. Regenoverschoenen zijn dé oplossing. Ze zijn gemaakt van waterdicht materiaal en je schuift ze makkelijk over je normale schoenen heen.

©iuricazac - stock.adobe.com

Waar moet je op letten bij het kiezen van regenkleding?

➜ Waterdichtheid

Dit is natuurlijk het allerbelangrijkste om op te letten! Om te weten hoe goed een regenjas je droog kan houden, kijk je naar de waterkolomwaarde op het etiket. Hoe hoger de waarde, hoe beter de waterdichtheid. Een waarde van 10.000 mm of meer is uitstekend. In de tabel hieronder zie je hoe goed verschillende waterkolomwaarden je beschermen.

➜ Ademend vermogen

Je wilt droog blijven, maar je wilt ook dat je eigen zweet niet blijft hangen in je regenpak. Materialen zoals Gore-Tex zijn waterdicht maar toch ademend.

➜ Materiaal

Het materiaal is ook iets om rekening mee te houden. Polyester is licht en ademend maar minder duurzaam. PVC is zwaarder maar gaat langer mee. Kies wat bij jou en je fietsgedrag past.

➜ Prijs-kwaliteitverhouding

Goedkoop is vaak duurkoop, vooral als je dagelijks fietst. Investeer in kwalitatief goede regenkleding die jaren meegaat.

Tabel: waterdichtheid

Waterdichtheid van regenkleding wordt gemeten in millimeters waterkolom (mm). Dit geeft aan hoe hoog een kolom water kan zijn voordat deze door de stof heen dringt. Voor regenkleding voor de fiets is minimaal 5.000 tot 10.000 mm aan te raden.

➜ Zomer of winter?

Wat voor regenkleding je kiest, hangt ook af van het seizoen en van wat je allemaal op de fiets doet.

Zomer

In de zomer is lichte, ademende kleding het prettigst. Ga voor materialen die waterdicht én ventilerend zijn, zoals Gore-Tex. Dat houdt regen buiten maar laat vocht van binnen ontsnappen. Zo blijf je droog van de regen én raak je overtollige warmte kwijt tijdens het fietsen. Ideaal dus voor warme, wisselvallige dagen waarop je actief bent.

Winter

In de winter draait het juist om warmte. Een regenjas met thermische voering houdt je niet alleen droog, maar ook behaaglijk. Veel modellen hebben een uitneembare voering, zodat je dezelfde jas ook in het voor- en najaar kunt dragen. Houd wel rekening met een hogere prijs, maar daar krijg je meer comfort en veelzijdigheid voor terug.

Welk merk fietskleding moet je kiezen?

In Nederland zijn er verschillende bekende merken die regenkleding van hoge kwaliteit aanbieden. Dit zijn enkele van de meest populaire:

1: Agu

Dit Nederlandse merk is vooral bekend onder fietsers en biedt een breed scala aan regenkleding, van jassen tot broeken en overschoenen.

2: Rains

Dit Deense merk is ook populair in Nederland en staat bekend om zijn minimalistische en stijlvolle regenjassen.

3: Mac in a Sac

Dit merk biedt lichtgewicht en opvouwbare regenkleding die gemakkelijk op te bergen is.

4: Vaude

Dit Duitse merk is populair onder outdoorliefhebbers en biedt duurzame en milieuvriendelijke regenkleding.

5: Columbia

Dit Amerikaanse merk is ook in Nederland verkrijgbaar en biedt een breed scala aan regenkleding, vaak gemaakt van hun gepatenteerde Omni-Tech-materiaal dat zowel waterdicht als ademend is.

©Martin - stock.adobe.com

✅ Checklist regenkleding kopen

☐ Bepaal je behoeften: dagelijks gebruik, lange ritten, woon-werkverkeer.
☐ Kies het type regenkleding: regenpak, losse jas, cape/poncho, overschoenen.
☐ Controleer de waterdichtheid: zoek naar de waterkolomwaarde.
☐ Let op het ademend vermogen: materialen zoals Gore-Tex zijn ideaal.
☐ denk om het seizoen: licht en ademend voor de zomer, geïsoleerd voor de winter.
☐ Check de prijs-kwaliteitverhouding: goedkoop is niet altijd beter.
☐ Pas verschillende maten: houd rekening met de kleding die je eronder draagt.
☐ Test de kleding indien mogelijk: gebruik een tuinslang of lees online reviews.
☐ Lees het waslabel: sommige kledingstukken hebben speciale zorg nodig.
☐ Overweeg extra's: zoals reflecterende strips voor veiligheid.

We vinden het intussen al bijna normaal dat generatieve AI-modellen leuke tekeningen kunnen maken en teksten kunnen schrijven. Maar de AI-evolutie staat niet stil: er verschijnen steeds krachtigere AI-agents op die zelfstandig ook diverse taken kunnen aanpakken. Hoe je ze zelf gebruikt of bouwt, lees je in dit artikel.

Het begrip 'AI-agent' komt misschien wat verwarrend over omdat 'agent' vaak met ordehandhaving of spionage wordt geassocieerd, maar hier betekent het iets heel anders. In de informatica verwijst de term naar een entiteit die namens iemand anders handelt, afgeleid van het Latijnse agere (handelen). Je kunt het vergelijken met een reisagent die taken uitvoert in opdracht van zijn klant.

Een agent is hier een systeem dat autonoom handelt, vaak in opdracht van een gebruiker, om bepaalde en soms complexe taken uit te voeren. Zo zou je een robotstofzuiger een fysieke agent kunnen noemen: hij ziet obstakels, beslist waar hij rijdt en voert deze actie uit. Een e-mailbot is een virtuele agent: hij leest je mails, classificeert ze en beantwoordt bepaalde mails automatisch.

Een AI-agent gaat nog een stap verder en gebruikt kunstmatige intelligentie om beslissingen te nemen – iets wat sommige robotstofzuigers of e-mailbots inmiddels trouwens ook wel doen. Hiervoor gebruikt men ook wel de term 'agentic AI'.

©iRobot

Werking

Voordat we een paar voorbeelden van een AI-agent bekijken en ook zelf samenstellen, leggen we kort uit hoe zo'n agent werkt. In een eerste fase neemt de agent zijn omgeving waar. Dat kan via visuele input van afbeeldingen of camera's, geluidsdata van een microfoon of spraakopname, numerieke data uit logs of sensors, of via tekst zoals prompts, mail- of chatberichten.

De agent probeert vervolgens deze ruwe invoer te interpreteren. Bij tekst bijvoorbeeld gebeurt dit doorgaans met een groot taalmodel (Large Language Model, kortweg LLM), een deep-learning-systeem dat natuurlijke taal begrijpt en genereert, zoals ChatGPT, Claude of Gemini. Dankzij zo'n LLM kan de agent doelen begrijpen en indien nodig ook opsplitsen in subtaken. Als een taak beperkt blijft tot tekstgeneratie, zoals het beantwoorden van een bericht, volstaat het LLM. Maar vaak zijn er ook externe tools nodig (zogeheten tool calling) om aanvullende of realtime gegevens op te halen of (sub)taken uit te voeren, bijvoorbeeld via API's, zoals voor weerinformatie, databases of andere AI-modellen.

Met een efficiënt geheugensysteem kan de agent tijdens het uitvoeren van taken de resultaten bijhouden, feedback verwerken en daaruit nieuwe subtaken afleiden. Hij kan deze informatie ook bewaren, wat ook bij latere interacties voor meer consistentie zorgt.

Voor- en nadelen

Geoptimaliseerde AI-agents bieden duidelijke voordelen. Ze verhogen vaak de productiviteit doordat ze repetitieve en tijdrovende taken kunnen overnemen. Daarnaast verwerken ze in korte tijd enorme hoeveelheden data en kunnen ze meerdere (sub)taken tegelijk uitvoeren. AI-agents leveren doorgaans nauwkeurige en consistente resultaten en zijn goed schaalbaar. Mits goed geïntegreerd in de workflow, kunnen ze dus flink wat tijd en kosten besparen.

Tegelijk zijn er wel wat dingen waar je op moet letten. AI-agents zijn namelijk vaak afhankelijk van grote hoeveelheden data, waaronder soms privacygevoelige of bedrijfsinformatie. Houd bijvoorbeeld in een bedrijfscontext dus rekening met richtlijnen als de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming). En omdat veel agents werken met LLM's die getraind zijn op grote hoeveelheden tekst waarin ook vooroordelen en stereotypen voorkomen, kunnen zulke vertekeningen onbewust doorsijpelen in de resultaten en leiden tot discriminerende uitkomsten. Tot slot vraagt het ontwikkelen en trainen van zulke (bedrijfs)systemen de nodige tijd en rekenkracht.

Manus

AI-agents kunnen dus goed bruikbaar zijn in bedrijfsomgevingen, maar ook daarbuiten kun je er je voordeel mee doen. Ga bijvoorbeeld naar www.manus.im (van Chinese origine) en klik op Use cases voor een reeks praktijkvoorbeelden, ingedeeld in rubrieken als Life, Data Analysis en Education. Zo kan deze algemene AI-agent je bijvoorbeeld helpen bij het opstellen van een cursus of het plannen van een reis. Het voorbeeld Trip to Japan in april (in de rubriek Featured) laat dit duidelijk zien. Klik hierop om het volledige proces te kunnen volgen: links de uitvoer, rechts het scherm van de agent. Je kunt ook altijd klikken op Skip to results of Watch again.

Wil je Manus ook zelf proberen, dan kun je met een gratis proefversie met duizend credits aan de slag, na goedkeuring van je aanvraag (de betaalde versie start vanaf 19 dollar per maand, dat is ongeveer 20 euro inclusief btw). We merkten dat zo'n goedkeuring sneller verloopt via de mobiele Manus-app.

Voor de eindgebruiker is het hele proces vrij eenvoudig. Zoals bij een gewone AI-chatbot geef je eerst een uitgebreide prompt met je opdracht. Daarna gaat Manus aan de slag en zie je stap voor stap hoe de taak wordt aangepakt. Je kunt dit proces ook in realtime bijsturen met extra informatie of instructies. Is de hoofdtaak voltooid, dan krijg je een melding, tenzij je credits eerder op zijn of de agent vastloopt op bijvoorbeeld een niet-bereikbare webpagina.

AgentGPT

Ook met AgentGPT kun je op een toegankelijke manier toe, ook gratis, een AI-agent in je browser gebruiken. Het platform is een gebruiksvriendelijke webinterface (geïnspireerd op Auto-GPT), waarmee je een opdracht kunt lanceren voor een autonome agent die meerdere stappen zelf bedenkt en uitvoert.

Je hoeft enkel een naam voor je agent in te vullen en bij Doel een duidelijke opdracht te schrijven, zoals 'Plan een veertiendaagse rondreis met 4x4 in Namibië' of 'Voer een onderzoek uit naar de duurzaamste bouwmaterialen in Nederland'.

Controleer bij Tools of de benodigde functies zijn ingeschakeld: Image (voor AI-beelden), Search (voor online opzoekwerk), Code (voor scripting) en Connect Your Data. Deze laatste biedt via een account bij SID, een vorm van Retrieval Augmented Generation (RAG), waarbij eigen gegevens van bijvoorbeeld Google Drive of Gmail kunnen worden verwerkt en doorzocht.

Bevestig met de blauwe afspeelknop en de agent gaat meteen aan de slag. Je kunt de deeltaken volgen, pauzeren en via een prompt het proces bijsturen. De kans bestaat dat de agent niet alle stappen voltooit met een gratis account, maar via Summarize kun je wel alvast een tussentijds resultaat bekijken. Voor een uitgebreider abonnement betaal je 40 dollar per maand (ongeveer 43 euro inclusief btw). Bij Settings kun je eventueel ook een OpenAI API-sleutel invoeren als je er een hebt.

Agent-bibliotheken

Op de webpagina van het hierboven vermelde AgentGPT kun je ook uit twintig sjablonen kiezen. Dit zijn kant-en-klare agenten, met prompts gericht op een bepaald taaktype, zoals rapportanalyse, reisplanning of marketing strategieën. Maar er bestaan intussen ook diensten met een bibliotheek AI-agents, zoals Agent.AI. Je kunt zoeken op naam of op tags, binnen categorieën zoals Social, Customer Service, Image en Lifestyle. Filter je op Image, dan krijg je agents zoals Logo Creator, Youtube Thumbnail Generator en MindmapGenerator.

We nemen even Mindmap Generator als voorbeeld. Klik hier op Goagent en geef een geschikte prompt, bijvoorbeeld een onderwerp voor je mindmap. Bevestig met Go en de agent gaat aan de slag. Daarna kies je tussen Fully automatic (waarbij je alles aan de agent overlaat) of Interactive (waarbij je stap voor stap het voorlopige ontwerp kunt aanpassen of uitbreiden).

Ook bij MindStudio vind je een ruime collectie AI-agents, verdeeld in rubrieken zoals Research, Analyze Content, For Creators, For Students en YouTube. Na aanmelding kun je ze vanaf het platform uitvoeren via de knop Run (Pro Agents enkel na betaling) of via een Chromium-browserextensie, zodat de agent direct met een specifieke webpagina kan werken.

Houd er rekening mee dat het onderscheid tussen een slimme AI-assistent en een autonome AI-agent ook hier niet altijd duidelijk is.

Zelf bouwen met MindStudio

Zowel Agent.AI als MindStudio laten je niet alleen bestaande agents gebruiken, maar bieden ook tools om zelf een AI-agent te bouwen. We laten kort zien hoe je dit aanpakt in MindStudio, bijvoorbeeld voor een agent die een webpagina, pdf of YouTube-video samenvat (bij deze laatste door zelf het bijbehorende transcript op te halen).

Ga naar https://app.mindstudio.ai en open links het onderdeel Build. Klik rechtsboven op Create New Agent en zorg dat het tabblad Automations actief is. Klik op het blauwe Start-blok; rechts verschijnen dan enkele configuratie-opties. Wil je de agent beschikbaar maken in de browserextensie van Agent.AI, klik dan bij Run Mode op het pijlknopje en kies Browser Extension. Er verschijnen nu data zoals url, metadata en pageContent, die beschikbaar komen voor de agent.

Klik rechts van het Start-blok op de knop met het plusje om een AI-module toe te voegen. Voor ons voorbeeld kies je Generate Text, een van de meest gebruikte modules. Andere opties zijn Generate Image, User Input, Scrape URL of je klikt op View All Blocks voor alle beschikbare modules. Na selectie van Generate Text zie je rechts bij ModelSettings dat standaard Claude 3.5 Haiku gebruikt wordt. Je kunt ook kiezen uit andere ondersteunde LLM's, waaronder enkele gratis modellen.

Verder uitwerken

Met de LLM geselecteerd kun je rechts nog extra instellingen aanpassen via parameters als Temperature (hoe lager, hoe voorspelbaarder het antwoord), Max Response Size (hoe lager, hoe beknopter het antwoord) en andere. Bovenaan staat het promptvenster waar je een duidelijke instructie voor de LLM geeft, bijvoorbeeld: 'Vertel me alles wat ik moet weten over deze webpagina.'

Om de inhoud van de webpagina door te geven, gebruik je de eerder vermelde variabele pageContent (je kunt deze variabele eerst kopiëren naar het klembord) die je onder je prompt met {{pageContent}} aanroept.

Klik linksboven op Untitled AI Agent en geef je agent een naam. Je kunt ook een korte omschrijving toevoegen en een pictogram kiezen. Klik vervolgens rechtsboven op Preview / Open Draft Agent. Je test je agent door een url in te vullen, op Load Site te klikken en daarna op Run Agent.

Wil je de agent publiceren (en aan de browserextensie koppelen via het knopje met de drie puntjes), dan heb je wel een Pro-versie nodig. Deze kost 12 dollar per maand (ongeveer 13 euro inclusief btw) voor onbeperkte agents, exclusief eventuele kosten voor API-calls van betaalde AI-modellen.

Automatische prompt

Je kunt ook een bestaande agent dupliceren en deze via Edit snel aanpassen voor een ander doel. Daarnaast is het mogelijk om de prompt automatisch te laten genereren. Klik hiervoor rechtsonder het promptvenster op het bijbehorende knopje en kies Generate. Typ bijvoorbeeld 'Vat deze webpagina uitgebreid en overzichtelijk samen' of 'Analyseer deze X-berichtreeks' en klik opnieuw op Generate. Even later verschijnt een veel uitgebreidere (standaard Engelstalige) prompt, waarbij de opdracht wordt opgesplitst in subtaken, zodat je agent gestructureerder te werk kan gaan. Vergeet ook hier niet de variabele {{pageContent}} toe te voegen.

Op vergelijkbare manier kun je nog veel andere agents maken. Experimenteer gerust met alle beschikbare opties en mogelijkheden.