Met een VPN (Virtual Private Network) kun je je zichtbare ip-adres (tijdelijk) verruilen voor een ip-adres uit ieder gewenst land. Dat kan voor bepaalde doeleinden zeer handig zijn, maar er zitten ook wat nadelen aan vast.

Je internetverbinding wordt trager door VPN’S

Als je op het internet surft met een VPN, wordt al je internetverkeer eerst lang een VPN-server geleid om je ip-adres te verhullen en te vervangen door het ip-adres van die server. Vervolgens wordt je versleutelde verkeer teruggestuurd naar je computer of smartphone. Die reis kost tijd en daar lijdt je internetsnelheid onder.

Hoeveel snelheid je precies verliest is afhankelijk van een hoop factoren. Denk aan de snelheid van die VPN-servers, aan hoeveel andere gebruikers tegelijkertijd op dezelfde server zitten en aan de sterkte van de versleuteling. Een andere belangrijke factor is je afstand naar de server. Als je wilt surfen met een ip-adres uit Nieuw-Zeeland, wordt het internet significant trager dan wanneer je je VPN-locatie instelt op Duitsland. In sommige gevallen zul je de internetvertraging dus niet opmerken, terwijl je internetsnelheid in andere gevallen met de helft of zelfs meer omlaag kan gaan.

Lees ook: Is je VPN langzaam? Deze tips kunnen helpen

VPN’s zijn vaak niet zo privacyvriendelijk als je denkt

VPN’s hebben de reputatie dat ze de privacy van gebruikers verbeteren. Immers, ze verhullen je internetverkeer, waardoor niemand je ’echte’ ip-adres kan herleiden. Nou ja, bijna niemand; de VPN zelf heeft nog wél toegang tot deze informatie.

Veel VPN’s beweren echter dat ze een strikt no-logbeleid hanteren. Oftewel, ze registreren de surfactiviteiten van gebruikers niet. Helaas hanteren niet alle VPN'S zo’n beleid, en komt het ook voor dat diensten beweren van dat ze een no-logbeleid hebben, maar stiekem toch logs bijhouden. Deze logs kunnen ze vervolgens doorverkopen aan derden, of overhandigen aan wetshandhavers, mochten die daarom vragen.

Het is moeilijk om er zeker van te zijn dat dergelijke diensten écht geen gebruikerslogs bijhouden. Wel laten sommige VPN’s onafhankelijke audits uitvoeren om hun claims op dit gebied te bewijzen. Je kunt er dus met enige zekerheid van uitgaan dat diensten die zo’n audit hebben doorstaan, inderdaad zo privacyvriendelijk mogelijk met je gegevens om proberen te gaan.

Sommige sites en diensten blokkeren VPN’s

Steeds meer websites en applicaties proberen de ip-adressen van VPN-servers te blokkeren. Onder meer streamingdiensten als Netflix, Prime Video en Disney+ steken er veel moeite in om achter VPN-ip’s te komen en deze op de zwarte lijst te zetten. Als je van plan bent om met een VPN films te kijken die alleen op, bijvoorbeeld, de Amerikaanse versie van een streamingdienst staan, is er dus een grote kans dat je toegang geblokkeerd wordt. Ook verschillende fora en de meeste privétorrenttrackers proberen zoveel mogelijk VPN-servers te blokkeren, voornamelijk om een ip-banomzeiling en andere vormen van misbruik tegen te gaan.

Het (onbedoeld) misbruiken van VPN’s kan je daarnaast een accountblokkade opleveren. Zo worden deze tools veelal gebruikt om goedkoper abonnementen te kunnen kopen voor bepaalde diensten, zoals YouTube Premium. Dat abonnement kost in onder meer Argentinië een stuk minder dan hier omdat de koopkracht daar lager is. Als je Google laat denken dat je in Argentinië woont door een ip-adres uit dat land te gebruiken, kun je dus flink besparen. Hiermee omzeil je echter de gebruikersvoorwaarden, waardoor Google (en andere bedrijven waarbij dit trucje mogelijk is) je hele account zou kunnen blokkeren als het erachter komt dat je een VPN gebruikt.

©PXimport

Misvattingen over VPN’s wakkeren roekeloosheid aan

Er gaan nogal wat misvattingen rond over VPN’s, waardoor er een hoop mensen zijn die deze diensten gebruiken voor zaken waar ze niet of nauwelijks voor bedoeld zijn. Zo gaan sommige mensen ervanuit dat VPN’s ze beschermen tegen malware en hacks. Daardoor kunnen ze roekeloos worden, door bijvoorbeeld zomaar dingen van internet te downloaden.

Een VPN is echter niet magisch. Dit virtuele privénetwerk doet niet veel meer dan je internetgebruik verhullen door je ip-adres om te ruilen voor een ander ip-adres. Een VPN kan dus helpen om te verbloemen dát je een torrent downloadt, maar als je daarmee een virus binnensleept, staat de VPN machteloos. Een VPN an sich is dus absoluut geen vervanging voor een virusscanner.

Ook als je inlogt op een website of op internet surft terwijl je bent ingelogd op je Google-account gaan de privacyvoordelen van VPN’s het raam uit. Je accountactiviteit kan dan net zo makkelijk gevolgd worden als zonder VPN, en als een website waarop je bent ingelogd gehackt wordt en de site de gegevens niet voldoende heeft versleuteld, komen deze evengoed in handen van cybercriminelen.

Zelfs als je overal bent uitgelogd, ben je niet zo verborgen als je wellicht denkt. Hoewel je ip-adres is verborgen en je zo niet getraceerd kan worden door je internetprovider, school of werkgever, laat je tijdens het surfen nog genoeg andere sporen achter. Een VPN schakelt trackingcookies bijvoorbeeld niet uit, maar zelfs zonder deze cookies zijn er nog andere device fingerprints die minder makkelijk te deactiveren zijn (zoals je apparaat-ID, tijdzone en browser- en besturingssysteemversie).

Op de website Cover Your Tracks kun je precies zien wat we bedoelen. Deze site is opgezet door de Amerikaanse digitaleburgerrechtenorganisatie EFF en vertelt je precies hoe zichtbaar je bent voor trackers. Je zult merken dat je zelfs met een VPN in een incognitovenster nog enkele identificeerbare sporen achterlaat. De meeste VPN-gebruikers kunnen dus (met wat moeite) alsnog opgespoord worden.

De Boox Go Color 7 Gen II moet de compacte kleur-e-reader naar een hoger niveau tillen. Met Android 13, stylus-ondersteuning en toegang tot talloze apps lijkt het een veelzijdige upgrade ten opzichte van de eerste generatie. Maar wie hoopt op een spectaculair verschil, ontdekt al snel dat de verbeteringen bescheiden zijn en dat oude minpunten nog steeds aanwezig zijn.

Qua uiterlijk heeft Onyx weinig aangepast. De Gen II is net zo licht en handzaam als zijn voorganger, weegt nog steeds rond de 190 gram en ligt dankzij de matte achterkant prettig in de hand. De brede rand rondom het scherm blijft een slimme keuze, zodat je het apparaat stevig kunt vasthouden zonder per ongeluk het scherm aan te raken. De bladerknoppen lijken iets beter geplaatst en klikken overtuigender dan bij de Gen I, maar het blijft een nuanceverschil. Het formaat is precies in balans: groot genoeg om comfortabel te lezen, maar compact genoeg om gemakkelijk mee te nemen. Dat maakt het een van de grootste troeven van deze serie.

Kleuren overtuigen nog steeds niet

Het 7-inch scherm gebruikt de Kaleido 3-technologie, met 4096 kleuren op 150 ppi en 300 ppi voor zwart-wit. In de praktijk oogt het kleurbeeld nog steeds erg zacht, flets en wollig, met een lichte gelige zweem die vooral opvalt bij bepaalde achtergrondkleuren. Voor strips en grafieken is het prima, maar het haalt het niet bij zelfs de goedkoopste tablets. Het contrast blijft lager dan bij een zwart-wit-e-reader en het lichte screendoor-effect (waarbij je het fijne raster van de pixels op een scherm kunt zien, alsof je door een hor of gaas kijkt) is goed zichtbaar. Ghosting, waarbij oude beeldresten kort blijven hangen, is iets minder storend dan bij zijn voorganger, maar nog altijd aanwezig.

©ER | ID.nl

©ER | ID.nl

Leuk voor stripverhalen, maar met beperkingen

Het kleurenscherm van de Boox Go Color 7 Gen II komt het best tot zijn recht bij het lezen van stripverhalen, manga of comics. Illustraties krijgen immers een subtiele kleurdiepte die prettiger is voor de ogen dan de felle gloed van een tablet, en het compacte 7-inch formaat voelt in de hand bijna als een klein stripboekje. Vooral bij traditionele manga werkt dat prima, zeker als je leest via een sideload-app als Tachiyomi of Perfect Viewer, die je zelf als .apk-bestand kunt installeren.

Bij webtoons of andere digitale strips met lange verticale pagina’s merk je echter dat het e-ink-scherm wat moeite heeft: het scrollen is niet altijd vloeiend en het beeld ververst uiteraard niet zo snel als op een lcd- of oled-scherm. Ook blijft de kleurweergave wat gedempt en mist het geheel de levendigheid van een tablet. Ghosting kan bij intensieve beeldwisselingen eveneens zichtbaar blijven, waardoor het apparaat beter presteert bij rustiger, pagina-gebaseerde content dan bij dynamische visuele media.

©ER | ID.nl

Flexibiliteit met een leercurve

De overstap naar Android 13 zorgt voor een stabielere en iets snellere ervaring dan bij de vorige generatie. Het grote voordeel is de vrijheid om via Google Play vrijwel elke lees-app te installeren, van Kindle tot Kobo en Storytel. Zo kun je vanuit één apparaat bij meerdere aanbieders terecht. Daarnaast kun je per app talloze leesinstellingen aanpassen, tot en met het installeren van specifieke lettertypes zoals een dyslexie­vriendelijk font.

Toch zit daar ook een keerzijde aan. Zowel de knoppen als het touchscreen reageren merkbaar trager dan bij conventionele e-readers, en bij complexe apps merk je dat de hardware het eigenlijk maar moeilijk kan bijbenen. Het apparaat voelt daardoor minder direct en soepel aan, zelfs bij simpele handelingen zoals het invoeren van een pincode.

©ER | ID.nl

Android is een kracht én een valkuil

Doordat het apparaat draait op Android 13 kun je zoals hierboven al genoemd via de Play Store vrijwel elke app installeren. Dat opent een deur naar een breed scala aan toepassingen: naast lees-apps zoals Kindle, Kobo en Storytel kun je er ook allerhande educatieve apps, productiviteitstools en zelfs games op zetten.

In theorie maakt dat van de Go Color 7 Gen II een soort mini-tablet met e-ink-scherm. In de praktijk loop je echter al snel tegen de grenzen van de technologie aan. Bewegende beelden, zoals video's, ogen traag en onscherp, en animaties in apps komen schokkerig over. Games werken technisch gezien, maar de reactiesnelheid van het scherm maakt ze eigenlijk onspeelbaar. Ook voelt de interface minder vloeiend aan dan op een echte tablet, waardoor het apparaat het meest tot zijn recht komt als veelzijdige e-reader, en niet als volwaardige vervanger van je iPad of Android-tablet. Houd dat dus in gedachten.

Kijk nou, een stylus!

De grootste vernieuwing is de ondersteuning voor een stylus. Met de Boox InkSense-pen kun je notities maken, documenten annoteren en zelfs illustraties maken (als je daar de juiste app voor installeert). Dat werkt, maar het schrijf-/tekengevoel is wisselend. Palm rejection is niet altijd betrouwbaar, waardoor er soms ongewenste strepen op het scherm verschijnen als je hand erop rust. Daarnaast verliest de pen soms kortstondig contact, waardoor lijnen of delen van letters ontbreken. Voor snelle krabbels of het markeren van tekst voldoet het, maar voor langdurig schrijf- of tekenwerk of precisie-aantekeningen is de Gen II minder geschikt.

Accessoires niet inbegrepen

Wie de Boox Go Color 7 Gen II optimaal wil gebruiken, moet rekening houden met extra kosten. De InkSense-stylus, die nodig is om notities te maken of te tekenen, wordt niet standaard meegeleverd en kost 54,95 euro. Ook de magnetische beschermhoes, geprijsd op 29,95 euro, moet je apart aanschaffen. Die hoes is handig voor bescherming en om de e-reader rechtop te zetten, maar de magneten zijn niet bijzonder krachtig, waardoor het apparaat er vrij gemakkelijk uit kan glijden. Voor wie het complete pakket wil, tikt de totaalprijs dus merkbaar hoger uit dan alleen de aanschaf van het apparaat zelf.

Conclusie: niche-ding voor specifieke gebruikers

De Boox Go Color 7 Gen II is een degelijk apparaat voor wie (een beetje) kleur nodig heeft in een compact formaat, meerdere leesplatforms wil combineren en bereid is tijd te investeren in het instellen van apps en instellingen. De stap vooruit ten opzichte van de Gen I is echter klein. De kleurweergave blijft erg zacht, ghosting is nog steeds aanwezig en de stylus-ervaring wordt beperkt door onnauwkeurigheid en vertraging. Als e-reader voor wie vooral in zwart-wit leest of lekker snel wil kunnen bladeren, zijn er gebruiksvriendelijker en goedkopere alternatieven. En wie denkt hiermee ook meteen een tabletvervanger in huis te halen, zal snel merken dat bewegend beeld en interactieve content (bijvoorbeeld bij het browsen) simpelweg niet prettig werken op e-ink.

Samsung heeft onlangs de Galaxy Buds3 FE uitgebracht, een set draadloze oordopjes met actieve ruisonderdrukking, AI-integratie en slimme bediening voor een scherpe prijs. Deze nieuwe Fan Edition biedt moderne eigenschappen en Galaxy-ecosysteemfunctionaliteit. Lees hieronder wat je zoal kunt verwachten van Samsungs nieuwste oordopjes.

De Buds3 FE onderscheiden zich met een zogenaamd 'blade design', een langgerekte vorm met een matte tweekleurige afwerking en semi-transparante accenten. De oordopjes wegen 5 gram per stuk en de case komt uit op 41,8 gram. Ze zijn verkrijgbaar in zwart en grijs, met IP54-classificatie voor stof- en spatwaterbestendigheid.

Slimme bediening en AI-integratie

Samsung zet met deze dopjes volop in op gebruiksgemak. De Buds3 FE zijn uitgerust met touch-, druk- en nabijheidssensoren, waarmee gebruikers onder meer het volume kunnen regelen, muziek pauzeren of gesprekken aannemen door te tikken of te knijpen. Dankzij Auto Switch kunnen de oordopjes automatisch overschakelen tussen verschillende Galaxy-apparaten. Voor Galaxy-gebruikers komt daar nog een extra laag aan functionaliteit bij in de vorm van Galaxy AI. Daarmee heb je onder meer spraakcommando's, realtime vertalingen en snelle toegang tot persoonlijke content zonder het scherm aan te raken tot je beschikking.

©Samsung

Geluidsfuncties, connectiviteit en accu

De Buds3 FE zijn voorzien van een dynamische 1-weg speaker en drie microfoons per oordopje. Ze ondersteunen actieve ruisonderdrukking (ANC), een ambient sound-modus en Crystal Clear Call-technologie. Die laatste maakt gebruik van een machine-learning-model om stemmen te isoleren tijdens gesprekken. De oordopjes zijn compatibel met bluetooth 5.4 en ondersteunen de codecs AAC, SBC en SSC (Samsung Seamless Codec).

©Samsung

Qua batterijduur belooft Samsung tot 6 uur luisterplezier met ANC ingeschakeld, oplopend tot 8,5 uur zonder. In combinatie met de oplaadcase loopt dat op tot respectievelijk 24 en 30 uur. Voor bellen geldt een maximale gesprekstijd van 4 uur, met een totaal van 18 uur inclusief case. De oplaadcase bevat een 515mAh-accu, de oordopjes zelf hebben elk 53 mAh aan capaciteit.

Beschikbaarheid

De Galaxy Buds3 FE zijn per direct verkrijgbaar in de Benelux voor een adviesprijs van 149 euro. Van 18 augustus tot en met 5 oktober 2025 geldt een lanceringsactie met 50 euro cashback, waarmee de prijs dus tijdelijk op 99 euro uitkomt.