Met een VPN (Virtual Private Network) kun je je zichtbare ip-adres (tijdelijk) verruilen voor een ip-adres uit ieder gewenst land. Dat kan voor bepaalde doeleinden zeer handig zijn, maar er zitten ook wat nadelen aan vast.

Je internetverbinding wordt trager door VPN’S

Als je op het internet surft met een VPN, wordt al je internetverkeer eerst lang een VPN-server geleid om je ip-adres te verhullen en te vervangen door het ip-adres van die server. Vervolgens wordt je versleutelde verkeer teruggestuurd naar je computer of smartphone. Die reis kost tijd en daar lijdt je internetsnelheid onder.

Hoeveel snelheid je precies verliest is afhankelijk van een hoop factoren. Denk aan de snelheid van die VPN-servers, aan hoeveel andere gebruikers tegelijkertijd op dezelfde server zitten en aan de sterkte van de versleuteling. Een andere belangrijke factor is je afstand naar de server. Als je wilt surfen met een ip-adres uit Nieuw-Zeeland, wordt het internet significant trager dan wanneer je je VPN-locatie instelt op Duitsland. In sommige gevallen zul je de internetvertraging dus niet opmerken, terwijl je internetsnelheid in andere gevallen met de helft of zelfs meer omlaag kan gaan.

Lees ook: Is je VPN langzaam? Deze tips kunnen helpen

VPN’s zijn vaak niet zo privacyvriendelijk als je denkt

VPN’s hebben de reputatie dat ze de privacy van gebruikers verbeteren. Immers, ze verhullen je internetverkeer, waardoor niemand je ’echte’ ip-adres kan herleiden. Nou ja, bijna niemand; de VPN zelf heeft nog wél toegang tot deze informatie.

Veel VPN’s beweren echter dat ze een strikt no-logbeleid hanteren. Oftewel, ze registreren de surfactiviteiten van gebruikers niet. Helaas hanteren niet alle VPN'S zo’n beleid, en komt het ook voor dat diensten beweren van dat ze een no-logbeleid hebben, maar stiekem toch logs bijhouden. Deze logs kunnen ze vervolgens doorverkopen aan derden, of overhandigen aan wetshandhavers, mochten die daarom vragen.

Het is moeilijk om er zeker van te zijn dat dergelijke diensten écht geen gebruikerslogs bijhouden. Wel laten sommige VPN’s onafhankelijke audits uitvoeren om hun claims op dit gebied te bewijzen. Je kunt er dus met enige zekerheid van uitgaan dat diensten die zo’n audit hebben doorstaan, inderdaad zo privacyvriendelijk mogelijk met je gegevens om proberen te gaan.

Sommige sites en diensten blokkeren VPN’s

Steeds meer websites en applicaties proberen de ip-adressen van VPN-servers te blokkeren. Onder meer streamingdiensten als Netflix, Prime Video en Disney+ steken er veel moeite in om achter VPN-ip’s te komen en deze op de zwarte lijst te zetten. Als je van plan bent om met een VPN films te kijken die alleen op, bijvoorbeeld, de Amerikaanse versie van een streamingdienst staan, is er dus een grote kans dat je toegang geblokkeerd wordt. Ook verschillende fora en de meeste privétorrenttrackers proberen zoveel mogelijk VPN-servers te blokkeren, voornamelijk om een ip-banomzeiling en andere vormen van misbruik tegen te gaan.

Het (onbedoeld) misbruiken van VPN’s kan je daarnaast een accountblokkade opleveren. Zo worden deze tools veelal gebruikt om goedkoper abonnementen te kunnen kopen voor bepaalde diensten, zoals YouTube Premium. Dat abonnement kost in onder meer Argentinië een stuk minder dan hier omdat de koopkracht daar lager is. Als je Google laat denken dat je in Argentinië woont door een ip-adres uit dat land te gebruiken, kun je dus flink besparen. Hiermee omzeil je echter de gebruikersvoorwaarden, waardoor Google (en andere bedrijven waarbij dit trucje mogelijk is) je hele account zou kunnen blokkeren als het erachter komt dat je een VPN gebruikt.

©PXimport

Misvattingen over VPN’s wakkeren roekeloosheid aan

Er gaan nogal wat misvattingen rond over VPN’s, waardoor er een hoop mensen zijn die deze diensten gebruiken voor zaken waar ze niet of nauwelijks voor bedoeld zijn. Zo gaan sommige mensen ervanuit dat VPN’s ze beschermen tegen malware en hacks. Daardoor kunnen ze roekeloos worden, door bijvoorbeeld zomaar dingen van internet te downloaden.

Een VPN is echter niet magisch. Dit virtuele privénetwerk doet niet veel meer dan je internetgebruik verhullen door je ip-adres om te ruilen voor een ander ip-adres. Een VPN kan dus helpen om te verbloemen dát je een torrent downloadt, maar als je daarmee een virus binnensleept, staat de VPN machteloos. Een VPN an sich is dus absoluut geen vervanging voor een virusscanner.

Ook als je inlogt op een website of op internet surft terwijl je bent ingelogd op je Google-account gaan de privacyvoordelen van VPN’s het raam uit. Je accountactiviteit kan dan net zo makkelijk gevolgd worden als zonder VPN, en als een website waarop je bent ingelogd gehackt wordt en de site de gegevens niet voldoende heeft versleuteld, komen deze evengoed in handen van cybercriminelen.

Zelfs als je overal bent uitgelogd, ben je niet zo verborgen als je wellicht denkt. Hoewel je ip-adres is verborgen en je zo niet getraceerd kan worden door je internetprovider, school of werkgever, laat je tijdens het surfen nog genoeg andere sporen achter. Een VPN schakelt trackingcookies bijvoorbeeld niet uit, maar zelfs zonder deze cookies zijn er nog andere device fingerprints die minder makkelijk te deactiveren zijn (zoals je apparaat-ID, tijdzone en browser- en besturingssysteemversie).

Op de website Cover Your Tracks kun je precies zien wat we bedoelen. Deze site is opgezet door de Amerikaanse digitaleburgerrechtenorganisatie EFF en vertelt je precies hoe zichtbaar je bent voor trackers. Je zult merken dat je zelfs met een VPN in een incognitovenster nog enkele identificeerbare sporen achterlaat. De meeste VPN-gebruikers kunnen dus (met wat moeite) alsnog opgespoord worden.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.