Microsoft bracht samen met Qualcomm de zogeheten Copilot+-pc’s op de markt. Deze vallen vooral op door het gebruik van een Qualcomm ARM-processor. HP heeft ons voorzien van een Copilot+-pc, in de vorm van de Omnibook X.

Een Copilot+-pc is een laptop die voldoet aan specifieke hardware-eisen om AI-mogelijkheden in Windows 11 te gebruiken. Van HP ontvingen we hun eerste Copilot+-pc in de vorm van de HP Omnibook X.

De HP OmniBook X is qua behuizing om te beginnen een van een van de fraaiste laptops die we de afgelopen twee jaar getest hebben. De grijs afgewerkte aluminium behuizing is stevig, dun en ziet er modern uit. Het enige smetje dat we konden ontdekken is dat het scherm wat lastig opengaat. HP heeft hiervoor op de voorkant wel een inkeping gemaakt, maar die is wat ons betreft net te smal, waardoor het openklappen alsnog moeilijk gaat.

De HP Omnibook X heeft een fraaie vormgeving.

Dun met usb

De Omnibook X heeft twee usb-c-poorten die allebei geschikt zijn voor data, opladen en het aansluiten van een beeldscherm. Wel zit er snelheidsverschil tussen de poorten: ze kunnen 10 en 40 Gbit/s verwerken. Aan de andere zijde vinden we een usb-a-poort met een maximale snelheid van 10 Gbit/s, die vanwege de geringe dikte van de laptop is uitgevoerd met een klepje dat je omlaag moet klappen. Aanvankelijk waren we sceptisch, maar het klepje blijkt bijzonder handig te zijn ontworpen. Aan de onderkant van het klepje steekt een randje uit dat je met de usb-stekker naar beneden duwt waarna je de usb-stekker direct de usb-poort in kunt steken. Deze inklapbare usb-poort is daarmee vrijwel net zo handig als een normale usb-poort en HP bewijst dat een normale usb-poort op een heel dunne laptop toch prima mogelijk is. Tot slot bevat de laptop nog een 3,5mm-headsetaansluiting; een kaartlezer ontbreekt.

Fijn toetsenbord

Het gedeelte van de behuizing met daarin het toetsenbord heeft een donkergrijze kleur, maar is wel naadloos onderdeel van de behuizing. Het toetsenbord zelf is grotendeel uitgevoerd in een donkergrijze kleur. De functietoetsen zijn lichtgrijs terwijl de aan-uittoets blauw is. HP heeft een mooie grote letter gebruikt die precies in het midden van de toetsen geplaatst is. Het geheel ziet er overzichtelijk en opgeruimd uit.

Het enige minpuntje zou kunnen zijn dat er geen rechter Ctrl-toets is, doordat HP aan de rechterkant de Copilot-toets geplaatst heeft en relatief grote cursortoetsen gebruikt. Het toetsenbord tikt lekker en heeft een duidelijke aanslag. Zoals we van een dure laptop verwachten, is er toetsverlichting die je kunt instellen op twee standen. Onder het toetsenbord vinden we een groot touchpad met een enigszins luide geïntegreerde knop. Deze touchpad werkt uitstekend en ondersteunt multi-touch-gebaren met twee, drie en vier vingers.

Het toetsenbord is netjes ingedeeld en heeft een mooie grote letter.

Prima scherm

Het 14inch-scherm heeft een resolutie van 2240 × 1400 pixels en daarmee een prettige beeldverhouding van 16:10. Het gebruikte ips-paneel heeft een goede kleurweergave. Vergeleken met andere duurdere laptops valt op dat de maximale helderheid niet heel hoog is. Het scherm is afgewerkt met spiegelend Gorilla Glass, omdat het een aanraakscherm betreft.

Boven het scherm heeft HP een 5megapixel-webcam geplaatst met een uitstekende beeldkwaliteit. Ook in minder goede lichtomstandigheden ben je duidelijk zichtbaar. Handig is dat de camera een fysiek schuifje heeft om de lens te bedekken als je de camera niet gebruikt. De camera ondersteunt gezichtsherkenning en is hiermee geschikt voor inloggen op je laptop met Windows Hello.

Goede prestaties

De Qualcomm Snapdragon X Elite met 12 cores valt vooral op doordat het een ARM-processor is. De HP OmniBook X bevat de X1E-78-100, de simpelste variant die een turbosnelheid mist in combinatie met 16 GB RAM. Qualcomm vergelijkt de prestaties zelf graag met Apples M3, al is dat een chip met 8 cores en zou de M3 Pro met 12 cores wellicht logischer zijn. Die vind je in alleen significant duurdere laptops.

In de benchmarks Cinebench 2024 en Geekbench 6.3 zien we dat de multicoreprestaties met een score van respectievelijk 836 en 13250 punten beter zijn dan Apples M3. Apples M3 biedt dan wel weer een stuk betere singlecoreprestaties, die in Cinebench 2024 en Geekbench 6.3 respectievelijk 101 en 2353 punten bedragen. De prestaties van de Snapdragon in deze laptop zijn daarmee vergelijkbaar met de wat snellere processors uit Intels Core Ultra-reeks, bijvoorbeeld de Core Ultra 9 185H. Voor een volledig nieuwe processor is dat uitstekend. Helaas werkt de benchmark in PCMark 10, die we doorgaans op Windows-laptops gebruiken, niet met de ARM-architectuur.

Een volledig passieve koeling zoals op de MacBook Air krijg je helaas niet, maar de koeling is wel een stuk stiller dan de doorsnee-Windows-laptop.

De Kioxia BG5-ssd met 1 TB opslagcapaciteit behoort met een snelheid van 293,84 MB/s in de PCMark 10 Quick System Drive Benchmark niet tot de top, maar is op zich snel genoeg is voor een moderne laptop. Dat zie je ook terug in de maximale lees- en schrijfsnelheden van 3425,13 en 1196,60 MB/s.

De normaal door ons gebruikte accuduurtest in PCMark 10 werkt zoals hiervoor gemeld niet. In plaats daarvan hebben we een vergelijkbare accuduurtest op basis van Microsoft Office gebruikt. Hierin houdt de laptop het 13 uur en 33 minuten uit en dat is voor deze test een uitstekend resultaat. Als je zelf op de laptop werkt, haal je zeker 15 uur.

Niet alle programma’s

De Omnibook valt op doordat hij een ARM-processor bevat, maar de meeste x86-64-programma’s zullen gewoon werken dankzij emulatielaag Prism. Ten opzichte van ARM-software lever je met emulatie wel tussen de 20 en 40 procent aan prestaties in, maar de Snapdragon X Elite is alsnog snel genoeg, zodat dat voor veel software niet veel uitmaakt.

Als software niet start, kun je via de compatibiliteitsinstellingen nog instellingen aanpassen om te proberen of software dan wel draait. Dit hebben we zelf bijvoorbeeld gebruikt voor de Epic Games Launcher, die pas wilde starten nadat we ervoor kozen om het programma op één core uit te voeren. Het geeft aan dat de emulatie niet altijd perfect is.

Dat lijkt vergelijkbaar met Apple, waarbij emulatielaag Rosetta 2 gebruikt wordt om x86-64-software te draaien op Macs met een ARM-processor, maar er is toch een groot verschil. Apple schakelde in korte tijd volledig over naar de ARM-architectuur, waardoor ontwikkelaars gedwongen worden hun software daarvoor geschikt te maken. Dat is bij Windows uiteraard niet het geval. Ontwikkelaars worden dus veel minder gedwongen om een ARM-variant van hun applicatie te maken en ook grote ontwikkelaars doen dat lang niet altijd. Zo is Chrome er wel in een ARM-versie, maar Google Drive voor desktop, dat de clouddienst in de verkenner integreert, werkt dan weer niet. Google zegt daar ook geen plannen voor te hebben. Ondanks Prism moet je dus toch controleren of je software werkt in combinatie met een ARM-processor.

Als een x86-64-programma niet direct werkt, kun je proberen om de emulatie-instellingen aan te passen.

Niet optimaal voor casual gamen

Aanvankelijk zette Qualcomm ook in op de prestaties van de Snapdragon Elite X in games, maar daar lijkt het bedrijf een beetje op teruggekomen te zijn. Microsoft zelf vindt de processor in ieder geval duidelijk nog niet geschikt voor games, want vanuit de Xbox-app kunnen we geen games installeren. Via bijvoorbeeld Steam of Epic kun je wel spellen installeren. Veel spellen zijn voor een x86-64-processor gemaakt en draaien dus via Prism, en we merken dat niet ieder spel werkt. Op de website www.worksonwoa.com vind je een database waarin je kunt opzoeken of een spel werkt.

Als een spel ondersteund wordt, is het relatief ingewikkeld om hem optimaal te draaien. Dat komt doordat Microsoft met Automatic super resolution (Auto SR) nu een in Windows ingebakken oplossing biedt om spellen met behulp van AI op te schalen, vergelijkbaar met Nvidia’s DLSS, AMD’s FSR of Intels XeSS.

Waar je de andere opschalingstechnieken via de grafische instellingen van een spel activeert, schakel je Auto SR via de gpu-instellingen van Windows in. De werking is vervolgens anders dan we gewend zijn. Een spel wordt namelijk geheel uitgevoerd in een resolutie die dicht bij 800 verticale pixels ligt, zoals 1280 × 768 pixels. Dat werkt niet helemaal lekker op het 16:10-scherm van de HP OmniBook X, want de te kiezen resoluties in een 16:9-beeldverhouding worden met wat lichte vertekening naar het volledige scherm uitgerekt.

De prestaties lijken wel in orde. Wanneer we Shadow of the Tomb Raider draaien met de voorinstelling ‘lowest’ op 1920 × 1080 pixels, dan halen we 38 fps. Dat is ondanks de emulatie vergelijkbaar met bijvoorbeeld Intels Core Ultra-processors. Met Auto SR halen we vervolgens een veel beter speelbare 52 fps zonder al te veel in te boeten op beeldkwaliteit. Toch is een Qualcomm-processor dankzij de beperkte compatibiliteit en de wat vreemde implementatie van Auto SR zelfs voor casual gamers geen aanrader.

Meerwaarde npu

Door de ingebouwde npu, waarmee AI-taken lokaal afgehandeld kunnen worden, valt deze laptop met een Qualcomm Snapdragon X Elite onder de noemer Copilot+-pc. Zo’n npu met in dit geval een rekenkracht van 45 TOPS is niet bedoeld voor het lokaal draaien van bijvoorbeeld een taalmodel als ChatGPT. Dat soort toepassingen blijft lokaal het domein van snelle videokaarten met genoeg VRAM van bijvoorbeeld Nvidia. De npu is vooral bedoeld voor relatief simpele AI-taken als kleinere taalmodellen (slm), het onderdrukken van omgevingsgeluid of het verbergen van de achtergrond tijdens een videogesprek. De kans is groot dat je huidige laptop of pc dat ook allemaal kan. De kracht van de npu is dat deze chip is ontworpen om deze taken zo efficiënt mogelijk uit te voeren. Hierdoor zou je accu langer mee moeten gaan, zeker als je bijvoorbeeld veel videomeetings hebt. Microsoft heeft op Copilot+-pc’s een aantal toepassingen ingebouwd die de npu gebruiken, in de vorm van Paint Cocreator, Liveondertitels en Studio-effecten. We zullen deze toepassingen hierna kort bespreken.

Verwarrend is dat Microsoft al zijn AI-diensten op de een of andere manier Copilot noemt. Copilot+ heeft dus niks te maken met de gratis virtuele assistent Copilot of het betaalde Copilot Pro, dat slimme functies in Office-applicaties ontgrendelt. Copilot+-pc’s versnellen de functionaliteit van Copilot of Copilot Pro ook niet; die AI-toepassingen draaien volledig in de cloud. Uiteraard zijn de Copilot+-pc’s wel voorzien van een Copilot-toets op het toetsenbord waarmee Copilot wordt geopend, dus de op GPT gebaseerde virtuele assistent.

Beeld creëren

Paint Cocreator gebruikt de npu voor het genereren van simpele plaatjes op basis van wat je tekent in combinatie met een prompt. Je kunt met een slider de mate van creativiteit aanpassen en aangeven in wat voor stijl de afbeelding gemaakt moet worden. Soms gaat het goed, maar vaak lijkt er niet echt naar je bronafbeelding gekeken te worden. De maximale afmeting die je kunt maken is 2000 × 2000 pixels. Het is leuk speelgoed, maar wat ons betreft nog niet meer dan dat. Gespecialiseerde clouddiensten als Dall-E of Midjourney maken veel betere afbeeldingen.

De met Windows meegeleverde applicatie Foto’s bevat overigens vrijwel dezelfde functionaliteit. De Restyle Image genereert een afbeelding op basis van een bestaande foto. Ook bevat Foto’s de Image Creator, om een simpele afbeelding op basis van een prompt te genereren.

Opvallend is dat hoewel de afbeeldingen lokaal gegenereerd worden, er wel door een achterliggende clouddienst gecontroleerd wordt of je afbeeldingen aan de voorwaarden voldoen. Zonder actieve internetverbinding werken deze functies dus niet. Zo lijkt de lokale AI voor Microsoft vooral een manier om de eigen clouddiensten te ontlasten.

Cocreator in Paint is grappig, maar wat ons betreft ook niet meer dan dat.

Liveondertitels

Bij liveondertitels wordt de npu gebruikt voor een AI-model dat gesproken tekst live van ondertiteling kan voorzien. Er worden veel talen waaronder Nederlands herkend, maar de ondertitels zelf worden alleen in een paar talen waaronder Engels getoond. De liveondertiteling werkt volledig lokaal zonder internetverbinding en kun je voor zowel streamingdiensten als lokale video’s gebruiken. Je schakelt liveondertitels in via de snelle instellingen in het systeemvak. De functie werkt op zich wel, maar is als je een film kijkt eigenlijk net iets te traag. Ook worden er in ieder geval vanuit het Nederlands best veel vertaalfouten gemaakt, waardoor dialogen niet meer te begrijpen zijn.

De liveondertiteling werkt met allerlei diensten, waaronder YouTube.

Studio-effecten

In de snelle instellingen in het systeemvak vind je Studio-effecten, waarmee je filters over het beeld van de webcam heen legt om bijvoorbeeld de achtergrond te vervagen. Het handige hiervan is dat je het centraal instelt en dit vervolgens werkt in ieder programma dat de webcam gebruikt. Naast het vervagen van de achtergrond op twee manieren kun je ook drie creatieve filters toepassen waarmee het beeld op bijvoorbeeld een tekenfilm moet lijken. Heel fraai zijn die effecten niet.

Ook kun je instellen dat je oogcontact moet houden, maar ook dat werkte voor ons niet altijd overtuigend. Het automatisch framen, waarmee je in het midden van het beeld gehouden wordt, is wat ons betreft wat te subtiel. HP levert met Poly Camera Pro zelf ook een app mee waarmee je met behulp van AI effecten over de camera kunt leggen. Dat programma biedt uitgebreide mogelijkheden, zoals het vervangen van de achtergrond en tekst over het beeld heen te leggen.

Al met overtuigen de AI-mogelijkheden die Microsoft met Copilot+ biedt niet echt en zijn het in het gunstigste geval meer handige extraatjes die niet onmisbaar zijn.

Vanuit het systeemvak kun je snel de achtergrond van je webcambeeld vervagen.

Conclusie

Vooralsnog betekent het werken op een Copilot+-pc voorzien van een Qualcomm-processor geen revolutionair andere ervaring dan een laptop voorzien van een Intel- of AMD-processor biedt. Dat valt misschien wat tegen, maar tegelijkertijd lijken Intel en AMD er wel een serieuze concurrent bij te hebben. De gebruikservaring is over het algemeen namelijk wel goed en de HP Omnibook X is een prachtige ontworpen laptop die relatief stil zijn werk doet een erg goede accuduur heeft.

Zeker als je vooral je een laptop vooral voor alledaagse kantoorwerkzaamheden gebruikt, krijg je een heel fijne ervaring in handen. Gebruik je allerlei (exotische) software, dan moet je goed onderzoeken of de door jou gebruikte programma’s het wel gaan doen. Gamen op een compacte laptop met een geïntegreerde gpu biedt je nooit de beste ervaring, maar een laptop met een Snapdragon X Elite raden we voor dat doel nog sterker af. Daarvoor voelt bijvoorbeeld de ervaring die Automatic super resolution biedt nog net wat te experimenteel.

Pluspunten

Minpunten

Prijs

€ 1399,-

Processor

Qualcomm Snapdragon X Elite X1E-78-100 (12 cores)

RAM

16 GB

Opslag

1TB-ssd

Scherm

14inch-aanraakscherm, ips (2240 × 1400 pixels)

Aansluitingen

2x usb-c (opladen en beeld), usb 3.2, 3.5mm-headsetaansluiting

Webcam

5megapixel-camera met gezichtsherkenning

Draadloos

Wifi 6E (2x2), bluetooth 5.3

Afmetingen

31,3 × 22,4 × 1,4 cm

Gewicht

1,34 kg

Accu

59 Wh

Website

www.hp.com

De temperatuur in je koelkast is niet overal hetzelfde. Zet je alles zomaar ergens neer, dan is de kans groot dat eten sneller bederft of je onnodig ruimte verspilt. Door bewust te kiezen wat je waar plaatst, blijft je eten langer vers en houd je je koelkast overzichtelijk.

Lees ook: Is het tijd voor een nieuwe koelkast?

Hoe koud moet je koelkast eigenlijk zijn?

Op veel verpakkingen staat dat je voedingsmiddelen koel moet bewaren, bijvoorbeeld onder de 7 graden. Maar dat is eigenlijk te warm. De ideale temperatuur in de koelkast is 4 graden. Nieuwe koelkasten kun je vaak zelf instellen op een exacte temperatuur. Bij oudere koelkasten stel je de temperatuur in met een draaiknop, meestal van 1 tot 5 of 1 tot 7. Veel mensen denken dat stand 1 het koudst is, maar het is juist andersom: hoe hoger de stand, hoe kouder de koelkast. Staat je koelkast op 1 en is het niet koel genoeg? Kies dan een hogere stand.

Hoe koud of warm het precies is, kun je aan zo'n draaistand helaas niet aflezen. Een koelkastthermometer biedt dan uitkomst. Die laat zien of je de koeling moet bijstellen.

©Christopher Habermann

Waar in de koelkast is het het koudst?

Elke koelkast is zo ontworpen dat het onderin het koudst is. Ook achterin is het kouder dan voorin. Hoe hoger je komt, hoe minder koud het wordt – relatief gezien dan. De deur is de warmste plek, omdat je die vaak opent en sluit. Daardoor stroomt er telkens warme lucht naar binnen, wat de temperatuur op die plek minder constant maakt. Onderin, vlak boven de groentelade, bewaar je dus het best bederfelijke producten zoals vlees, vis en vleeswaren. Laat die het liefst in de originele verpakking of doe ze in een goed afgesloten zakje, zoals een ziplock. Heb je verstelbare planken? Zorg dan dat je genoeg ruimte maakt op deze onderste plank.

De groentela is voor: groenten!

Bij veel mensen liggen er flessen frisdrank of blikjes bier in de groentela. Logisch, want liggend past dat vaak net wat makkelijker en je pakt het snel. Wil je je groenten langer vers houden? Dan kun je die flessen en blikjes beter ergens anders bewaren en de groentela gebruiken waarvoor hij bedoeld is!

Wel of niet in de koelkast bewaren?

Hieronder vind je een lijst met populaire groenten en fruit die je wel en niet in de koelkast bewaart. Dit helpt bij het tegengaan van bederf én smaakverlies. Tip: twijfel je? Kijk of de groente of het fruit in de supermarkt buiten de koeling ligt. Dat is vaak een goede aanwijzing.

✅ Wel in de koelkast bewaren

• Bladgroenten zoals sla, spinazie en andijvie

• Broccoli en bloemkool

• Wortels

• Radijs

• Prei

• Boontjes

• Asperges

• Champignons

• Andijvie

• Rode biet

• Bosui

• Kool (wit, rood, spitskool)

• Bessen, aardbeien, frambozen (kort bewaren, bij voorkeur in het originele bakje)
  

❌ Niet in de koelkast bewaren

• Tomaten (worden melig en verliezen aroma)

• Komkommer (gevoelig voor kou, krijgt snel plekken)

• Paprika (kan rimpelen en zachter worden)

• Courgette

• Avocado (tenzij rijp en nog niet gegeten)

• Uien (liever droog en donker bewaren)

• Knoflook

• Aardappels

• Pompoen

• Aubergine

• Tropisch fruit zoals bananen, mango, ananas

• Citrusvruchten

Wat zet je op de andere planken?

Helemaal bovenin is een handige plek voor blikjes, pakjes en flesjes drinken. Ook sauzen en geopende potjes, zoals augurken of pesto, zet je hier overzichtelijk bij elkaar. Een plankje lager leg je producten als kaas, humus en andere spreads. Ook margarine, roomboter en bakboter kunnen daar prima staan — niet te koud en niet te warm.

Dit bewaar je in de deur van de koelkast

Onderin de deur van de meeste koelkasten zit een rek voor flessen en pakken. Daar zet je bijvoorbeeld melk, yoghurt, drinkzuivel, sap of witte wijn. Let er wel op dat de koelkast eigenlijk te koud is om wijn direct op drinktemperatuur te houden. Haal de fles dus op tijd uit de koeling.

Verder naar boven zit meestal een eierrekje en een paar smalle plankjes. Die zijn handig voor potjes mosterd, kleine flesjes met kappertjes of andere smaakmakers. Helemaal bovenin in de deur leg je Parmezaanse kaas of zakjes geraspte kaas

Ook interessant: Tips voor een lager verbruik van je koelkast en vriezer

Houd het netjes!

Vind je het lastig om je koelkast netjes te houden? Dan kunnen speciale koelkastdozen uitkomst bieden. Daarmee houd je bijvoorbeeld alle beleg bij elkaar, of kleine potjes. Er zijn ook handige mandjes die je onder een plank kunt hangen – ideaal om bijvoorbeeld tubes overzichtelijk te bewaren.

©Olga Yastremska, New Africa, Africa Studio

Algemene indelingstips

Na het herindelen ziet je koelkast er weer netjes uit. Maar om dat zo te houden, is wat discipline nodig. Zet gelijksoortige potten en flesjes bij elkaar en plaats aangebroken verpakkingen vooraan, zodat je ze als eerste gebruikt. Nieuwe potten saus hoeven nog niet in de koelkast; pas na openen zet je ze erbij. Heb je meerdere soorten vleeswaren of plakken kaas? Dan is een belegdoos met meerdere vakjes handig. Zo houd je alles overzichtelijk én goed afgesloten. Doe je net boodschappen en vul je een grotendeels lege koelkast weer helemaal? Zet dan tijdelijk de temperatuur iets lager, zodat alle producten snel afkoelen. En zet geen warme restjes rechtstreeks in de koelkast: die zorgen voor temperatuurstijging, wat slecht is voor de houdbaarheid van de andere etenswaren.

Toe aan een nieuwe koelkast?

Wil je vanaf het eerste moment een opgeruimde koelkast, denk dan vooraf goed na over hoeveel ruimte je nodig hebt. Hoe groot is je huishouden? Koop je vaak in één keer veel boodschappen of juist vaker kleine beetjes? Op witgoedsites kun je makkelijk filteren op inhoud van het koel- en vriesgedeelte. Let niet alleen op de inhoud in liters, maar ook op de indeling. Een slimme indeling met verstelbare planken of lades maakt vaak meer verschil dan een paar liter extra ruimte. Ook kun je meteen filteren op modellen die speciale vershoudzones hebben, voor groente/fruit en/of vlees en vis. Zo zie je meteen welke modellen passen bij jouw situatie.

Google Drive is populair en dat is geen wonder. Je ontvangt 15 GB gratis opslagruimte, verdeeld over Gmail, Google Drive en Google Foto’s. Bovendien beschik je over een online kantoorpakket met Google Documenten, Spreadsheets, Presentaties en Formulieren. Toch ontaardt Drive bij veel mensen in een digitale opslagcontainer zonder structuur. Met deze tips breng je er weer orde in aan.

Sommige mensen denken dat Drive alleen bestemd is voor Google-items. Dat is niet juist, je kunt elk type bestand uploaden naar deze cloudservice. Denk aan documenten, afbeeldingen, muziek en video’s. Zo’n grote opslagruimte is een belangrijke plus. Alleen om een of andere onverklaarbare reden springen gebruikers met deze cloudopslag veel minder gedisciplineerd om dan met de opslagruimte van hun computer. Gelukkig zijn er manieren en tools om het overzicht te bewaren.

Consistente naamgeving

Naamgevingsconventie is hoe je je bestanden een naam geeft. Het is een ouderwetse tip, maar hij blijft geldig. Wees consequent en duidelijk in de naamgeving van documenten. Houd de namen kort, simpel en betekenisvol. Dit is zelfs nog belangrijker voor bestanden die je deelt met anderen. Heb je bijvoorbeeld verschillende mappen die bedoeld zijn voor andere teams, dan kun je de naam van het team tussen haakjes zetten. Op die manier ziet iedereen meteen voor wie de inhoud is bedoeld. Gebruik afkortingen die gemakkelijk te onthouden zijn. Je kunt ook datums, tags of nummers gebruiken om bestanden en mappen in de juiste volgorde te zetten in plaats van de vaak gebruikte alfabetische indeling.

Zorg dat je helder en eenduidig bent in de naamgeving van de documenten en mappen.

Gebruik snelkoppelingen

Soms hoort een bestand thuis in verschillende projecten. Je kunt uiteraard een bestand kopiëren en in verschillende mappen plakken, maar het is slimmer om een snelkoppeling van het bestand in de andere mappen te plaatsen. Op die manier werk je altijd in het oorspronkelijke bestand. Als je met echte kopieën werkt, dan loop je het risico dat de ene versie van de andere afwijkt.

Klik met rechts op het bestand waarvan je een snelkoppeling wilt maken en kies in het contextmenu de opdracht Ordenen / Snelkoppeling toevoegen. Vervolgens verschijnt er een pop-up om de locatie te selecteren waar die snelkoppeling moet komen.

Je moet telkens de map selecteren waar je de snelkoppeling wilt opslaan.

Structuur en categorieën

Google Drive maakt zelf vier categorieën aan: Mijn Drive, Gedeeld met mij, Recent en Met ster. In de categorie Mijn Drive kun je creatief zijn. Hierin zet je een structuur op zoals je de harde schijf van je computer organiseert. Begin met het maken van een toplevel en splits op in categorieën, zoals Professioneel, Buurtcomité en Familie. Je werkmap kan dan weer submappen bevatten, zoals Documenten, Rapporten en Presentaties. Bij Recent zie je alle actuele documenten staan die je hebt geopend; ze staan op datum en tijd. Deze categorie is dus erg handig als je snel verder wilt werken aan een document waar je gisteren nog mee bezig bent geweest.

Bouw een heldere boomstructuur op.

Sterren

De sterren van Google Drive besparen je veel zoekwerk. Door een document een ster te geven, kun je een bestand snel terugvinden zelfs wanneer het diep in de mappenstructuur is begraven. Klik op de categorie Met ster en je krijgt uitsluitend deze gemarkeerde bestanden te zien.

Je geeft een document een ster door met rechts op een document te klikken en dan Ordenen / Toevoegen aan Met ster te selecteren. Je kunt ook het bestand selecteren en dan op het sterpictogram klikken dat in de regel van dit bestand staat. Voor wie van sneltoetsen houdt: op Windows plaats je een ster met Ctrl+Alt+S en op de Mac Option+Cmd+S. Vermijd om te veel bestanden een ster te geven, want dan maak je het lastig om de bestanden te vinden die er echt toe doen.

De categorie ‘Met ster’ haalt uit alle mappen de bestanden die je van een ster hebt voorzien.

Extra beschrijving

Een functie die veel gebruikers niet kennen, is de mogelijkheid om extra informatie of richtlijnen aan mappen en bestanden toe te voegen. Dat is vooral handig als je bestanden en mappen deelt met anderen.

Klik met rechts op het bestand waarover het gaat en kies Bestandsgegevens / Details. Er verschijnt rechts een kolom waar je standaardinformatie leest over het bestand, maar onderaan kun je bij Beschrijving zelf tekst typen, zelfs tot maximaal 25.000 tekens. Als het gaat om een map, dan gebruik je de rechtermuisknop en kies je Mapgegevens / Details en daarna kun je hetzelfde doen.

Elke map en elk bestand kun je voorzien van informatie en richtlijnen.

Gekleurde mappen

Wanneer je de mappenstructuur van iemand opent en je ziet dat er kleurcodes op de mappen zijn toegepast, dan weet je dat je met orde te maken hebt. Bedenk een logica voor de verschillende kleuren die je kunt toepassen, bijvoorbeeld rood voor werk, blauw voor de hockeyclub en groen voor familie. De kleuren zorgen voor een extra laag visuele organisatie.

Om de mappen een kleur te geven, klik je er met de rechtermuisknop op. Daarna kies je de opdracht Ordenen en dan krijg je de 24 verschillende kleuren te zien die je kunt toepassen. De kleurcodes werken alleen bij mappen, niet bij bestanden.

Geef de mappen een kleur voor categorieën die je zelf bedenkt.

ZIP Extractor

Extraheren

Een van die zaken waar Google Drive niet zo vlot mee omgaat, is het openen van gecomprimeerde bestanden in het zip- en rar-formaat. Als je ze rechtstreeks vanuit Google Drive probeert te openen, krijg je vaak een lege map. Een handige oplossing is ZIP Extractor. Je hoeft niets te installeren. Op de webpagina klik je op de blauwe knop Open ZIP from Google Drive. Daarna verbind je de online app met je Google-account. In het volgende venster beslis je of je ZIP Extractor toegang geeft tot alle bestanden in Google Drive of slechts tot specifieke mappen.

Open daarna Google Drive met je browser en selecteer daar een gecomprimeerd bestand. Klik er met de rechtermuisknop op en kies de opdracht Openen met / Zip Extractor. Er verschijnt een nieuw tabblad waarin je de inhoud al kunt bekijken van het zip- of rar-bestand. Plaats een vinkje bij de bestanden die je wilt extraheren en klik op de blauwe knop Extract to Drive. Wanneer de extractie afgelopen is, klik je op View Files in Drive.

Met de rechtermuisknop kun je ZIP Extractor aanspreken in Google Drive.

Comprimeren

Je kunt niet alleen zip- en rar-mappen uitpakken. Het is met ZIP Extractor ook mogelijk om bestanden te comprimeren in Google Drive. Selecteer door de Shift-toets of de Ctrl-toets in te drukken de bestanden die je samen wilt comprimeren. Klik met rechts op de selectie en kies de opdracht Openen met / ZIP Extractor. In een nieuw venster volg je hoe de bestanden worden toegevoegd aan het nieuwe zip-bestand. Daarna verschijnen er knoppen om nog andere mappen of bestanden aan dit zip-bestand toe te voegen.

Er is ook een knop Add Password om zip-bestanden te versleutelen met een wachtwoord. Om af te sluiten klik je op Done of op de drie puntjes. Hiermee kun je het zip-bestand een andere naam geven, opslaan op Google Drive of downloaden naar je pc.

Elk zip-bestand kun je in Google Drive opslaan of downloaden.

Andere tools

Scannen met Filerev

Met één scan van Filerev krijg je een overzicht van alle documenten en afbeeldingen die in de mappen van Google Drive zitten. Dit is ook een prima tool om de dubbele bestanden te detecteren en te verwijderen die zich in de loop van de tijd hebben opgestapeld. Je krijgt bovendien een duidelijk beeld van hoe de opslag wordt verdeeld tussen Google Drive, Gmail en Google Foto’s en je ziet welke mappen en welke bestandsindelingen de grote ruimteslokoppen zijn.

Je kunt deze tool zelfs inzetten om lege mappen, verborgen bestanden, erg grote bestanden en zeer oude bestanden te vinden en op te schonen. Met de gratis versie mag je één scan per maand uitvoeren. Dat betekent dat je tot één miljoen items kunt scannen en daarna mag je tot vijfhonderd verplaatsingen en verwijderingen uitvoeren. Voor de meeste thuisgebruikers volstaat dat ruimschoots. Ben je een intensieve Google Drive-gebruiker? Dan is het mogelijk om te upgraden naar een betaald plan waarvoor je 48 dollar per jaar betaalt. Filerev communiceert via een beveiligde ssl-verbinding en alle accountgegevens worden versleuteld.

Onze Google Foto’s nemen meer plaats in beslag dan de bestanden in Google Drive.

Snel opslaan op Drive

Heb je tijdens het surfen iets interessants gezien dan kun je dat uiteraard vastleggen met een bladwijzerbeheerder zoals Raindrop. Je kunt ook op Google Drive een online opslagmap gebruiken om allerlei informatie in te droppen die je tijdens het surfen met Chrome vindt. Haal hiervoor de gratis extensie Save to Google Drive op via de Chrome web Store.

In de instellingen van deze extensie selecteer je de doelmap op Drive. Wanneer je bijvoorbeeld een afbeelding wilt opslaan van een Chrome-tabblad klik je met de rechtermuisknop op de afbeelding en selecteer je Save image to Google Drive. Deze gratis tool kan je veel tijd besparen. Het is ook mogelijk om een webpagina als webarchief op te slaan, of als Google-document.

In de voorkeuren van Save to Google Drive leg je eerst een doelmap vast.

Orde in tabs met Workona

Wanneer je in een Google Document online werkt en je hebt gegevens nodig uit een ander document of Google Spreadsheet, dan wil je meestal in meerdere tabbladen werken. Het is moeilijk om deze met elkaar te verbinden en als je te veel tabbladen open hebt staan, raak je het overzicht gemakkelijk kwijt. Met Workona, een add-on voor Chrome, Firefox en Edge, visualiseer je al die tabbladen als onderdelen van één centrale werkruimte.

Met Workona voeg je ook verschillende subtabbladen toe en creëer je één werkomgeving waar alle afbeeldingen, spreadsheets, documenten en presentaties samenkomen. Per project maak je dan een nieuwe werkruimte. Elke tab kun je synchroniseren tussen verschillende apparaten en er is een zoekfunctie die tegelijk in verschillende werkruimten en tabs zoekt. Workona is niet gratis, met een betaald abonnement van 7 dollar per maand kun je onbeperkte werkruimte gebruiken.

Maak een werkruimte waarin je verschillende tabbladen toevoegt.

Snelweg naar Drive

Elke keer wanneer je Google Drive wilt gebruiken, moet je in de browser een extra tabblad openen. Een kleine, maar handige oplossing om razendsnel in je Google Drive te duiken, is de extensie Checker Plus. Hiermee krijg je een extra knop in de Chrome-browser waarmee je met één muisklik Google Drive als een pop-up opent. Van daaruit kun je onder meer door alle bestanden en mappen bladeren, nieuwe documenten maken en mappen en bestanden verplaatsen. Deze app stuurt bovendien live meldingen wanneer een document wordt bewerkt door iemand waarmee je het bestand hebt gedeeld.

Met één muisklik open je een pop-up waarin de inhoud van je Google Drive te zien is.