De wereld staat bol van de verleidingen, en dat geldt zeker niet in de laatste plaats voor je computer. Het is erg verleidelijk om even snel je mail te checken of je Facebook-feed door te nemen tijdens het werken of studeren. Maar ook in Windows zelf zitten genoeg afleidingen. Met de tool Focus kun je je aandacht beter richten op de taak waar je aan werkt.

Je kunt vast wel wat bedenken bij de functies van een tool die Focus heet: ervoor zorgen dat je geconcentreerd kunt blijven werken en niet te veel gestoord wordt door meldingen en badges. Dat is inderdaad de basis, maar gelukkig valt er nog wel het een en ander aan te personaliseren. 

Focus aanzetten in Windows 11

Je vindt Focus via de Instellingen, onder de kopjes Systeem en Focus. Daar zie je, los van een startknop, een aantal opties staan - standaard staan alle vinkjes aan. Vooral het vinkje voor Knipperen verbergen in taakbalk-apps is een handige. Daarmee kun je je chat-apps als WhatsApp of Discord open laten staan zonder dat je meteen gestoord wordt door een flikkerend icoontje. 

Ook het vinkje bij Badges verbergen in taakbalk-apps is een fijne. Badges geven aan dat een app nieuwe meldingen heeft, en maken het dus extra verleidelijk om even te gaan kijken. Verder kun je De timer weergeven in de Klok-app, een functie die een aftellende klok opent, en Niet storen inschakelen, waarover straks meer. 

Tot slot geef je nog aan hoelang je wilt dat de sessie duurt, door met de plusjes en minnetjes de timer aan te passen. 

Heb je alle instellingen goed staan, dan klik je rechtsboven op Focussessie starten. Als je alle vinkjes aan hebt laten staan, word je niet meer gestoord door meldingen, badges of springende app-icoontjes. 

Overigens kun je Focus ook snel aanzetten door op de klok in de taakbalk te klikken; meteen boven de klok vind je een sneltoets om een Focussessie te starten (het kan zijn dat je het de eerste keer nog even via de instellingen moet doen). 

Meldingen en Niet storen

Onder de Focus-opties vind je nog een link naar de instellingen voor Meldingen, en het is een goed idee om daar ook nog even een kijkje te nemen. Klik je erop, dan krijg je een nieuw scherm voor je neus. Zet de slider bij Meldingen op Uit om ook die aan banden te leggen; je kunt het blokje ook uitklappen om wat specifiekere instellingen door te nemen, zoals het geluid dat bij meldingen kan worden afgespeeld en of ze op je vergrendelscherm getoond moeten worden. 

Daaronder vind je de optie Niet storen, die je dus ook los van Focus kunt gebruiken. Die werkt net even anders dan op je telefoon: meldingen komen wel degelijk binnen, en je kunt ze ook gewoon terugvinden in het meldingencentrum, maar je krijgt ze niet in een hoek van je scherm te zien - wel zo prettig als je je wilt concentreren. Achteraf kun je ze gewoon nog doornemen in het meldingencentrum. Klik daarvoor op de klok in de taakbalk. 

Ook interessant: Windows 11 is weer geüpdatet: wat is er nieuw in 23H2?

Niet storen kun je ook automatisch regelen. Klap het blokje met Niet storen automatisch inschakelen uit, en je vindt een aantal opties. Zo kun je de functie aanzetten als je computer in de fullscreen-modus is, of als je een tweede scherm gebruikt. Bovenaan kun je ook een bepaalde tijdspanne aangeven waarin Niet storen automatisch moet worden gestart. 

Conclusie

Mailtjes, appjes, berichtjes, en dan ook nog al die meldingen van Windows zelf, je wordt tijdens een gemiddelde werkdag overspoeld met afleidingen. Die kun je gelukkig makkelijk tegengaan met Focus in Windows 11. Neem de instellingen even goed door, pas ook de instellingen voor Niet storen aan, en je kunt met een gerust hart je werk- of studiedag beginnen. 

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!