Apple heeft de MacBook Pro in 2021 een nieuw ontwerp gegeven toen de laptops voorzien werden van eigen processors uit de M1-generatie. Inmiddels heeft Apple snellere M2-processors geïntroduceerd en is de MacBook Pro van een update voorzien. Hoe de laptop met deze snellere processor presteert, lees je in deze Apple MacBook Pro (2023) review.

Apple heeft de MacBook Pro in 2021 een nieuw ontwerp gegeven toen de laptops voorzien werden van eigen processors uit de M1-generatie. Dat ontwerp is voor deze nieuwe generatie niet veranderd. De behuizing van MacBook Pro is wat grover en hoekiger vormgegeven dan de voorgangers met Intel-processor en de  varianten met een eigen processor zijn ook wat dikker en zwaarder. De geteste 14inch-uitvoering weegt 1,6 kilogram. Het grote pluspunt, een behuizing uit één stuk aluminium, heeft Apple behouden. Een klein minpuntje is dat deze generatie MacBook Pro net als de vorige alleen in aluminiumkleur of grijs leverbaar is, de extra kleuren zwart en champagnegoud die je op de MacBook Air M2 kunt kiezen ontbreken helaas.

Aansluitingen

De MacBook Pro heeft sinds de vorige generatie weer alle aansluitingen die we van een professionele laptop verwachten. De drie usb-c-poorten zijn Thunderbolt 4-aansluitingen waarop je ook een beeldscherm kunt aansluiten en waarmee je de laptop kunt opladen. Handig is dat er zowel links als rechts in minimaal één usb-c-poort is voorzien. Op de linkerkant vind je er twee naast de MagSafe 3-aansluiting en hoofdtelefoonaansluiting. Rechts is de laptop naast een usb-c-poort voorzien van een SDXC-kaartlezer en hdmi-aansluiting. Draadloos ondersteunt de MacBook Pro wifi 6E en bluetooth 5.3.

 Lees ook: dit moet je weten over wifi 6E, de nieuwe draadloze netwerk-standaard

Laden via usb-c is vooral handig voor dockingstations want opladen doe je normaal gesproken via de MagSafe 3-aansluiting. Apples magnetische laadaansluiting is vorig jaar na jarenlange afwezigheid weer teruggebracht. Ons testexemplaar is vanwege een krachtigere processor gebundeld met een 96watt-lader, minder krachtige uitvoeringen komen met een 67watt-lader. De lader zelf is voorzien van een usb-c-aansluiting. De losse MagSafe-laadkabel is met stof omhuld en is hierdoor waarschijnlijk minder kwetsbaar voor scheuren als de laadkabels op oudere Intel-modellen.

De hdmi-aansluiting heeft op een 4K-resolutie een maximale verversingssnelheid van 240 Hz en ondersteunt maximaal een 8K-scherm. De Thunderbolt-aansluitingen ondersteunen maximaal een 6K-scherm. Je kunt op de uitvoeringen met een M2 Pro-processor maximaal twee beeldschermen aansluiten, terwijl je op een uitvoering met een M2 Max-processor maximaal vier beeldscheren kunt aansluiten. Professionele beeldbewerkers kunnen dus ook thuis prima uit de voeten op deze laptop.

Configuraties

De MacBook Pro is in verschillende configuraties te koop waarbij je de keuze hebt uit een 14- of 16inch-variant. Daarbij heb je de keuze uit verschillende processors, de hoeveelheid werkgeheugen en de opslagcapaciteit. Voor de processor heb je de keuze uit de M2 pro of de M2 Max. De M2 Pro is er in een variant met 10 of 12 cores (met 16 of 19 gpu-cores) terwijl je ook kunt kiezen voor twee varianten van de M2 Max. Deze hebben allebei 12 cores in combinatie met 30 of 38 gpu-cores. De goedkoopste variant van de 14 inch MacBook Pro kost 2449 en bevat de M2 Pro met 10 cores, 16 GB RAM en 512 GB opslag. Wij hebben een uitvoering getest voorzien van de M2 Pro met 12 cores, 32 GB RAM en een ssd van 2 TB. Deze uitvoering kost 3969 euro.

De prijzen van upgrades zijn hoog, zo kost iedere verdubbeling van het werkgeheugen 460 euro en betaal je voor de upgrade van 512 GB naar een 1 TB voor de ssd 230 euro terwijl 2 TB opslag je nog eens 460 euro extra kost. Daar komt bij dat de startprijs van de MacBook Pro sowieso 300 euro hoger is dan die van de vorige generatie. Prijzen die kortom alleen te verantwoorden zijn als je die kracht echt nodig hebt, bijvoorbeeld voor je werk.

Scherm met mini-ledverlichting

Uiterlijk is de MacBook Pro hetzelfde gebleven als de vorige generatie met M1-processors en dat geldt ook voor het scherm. Dat scherm met afgeronde hoeken noemt Apple een Liquid Retina XDR-display en combineert een ips-paneel met een resolutie van 3024 x 1964 pixels met een achtergrondverlichting op basis van mini-leds. Die mini-leds zijn gegroepeerd in 2010 dimmingzones die individueel van elkaar gedimd kunnen worden. In de praktijk heb je hierdoor een scherm dat de eigenschappen van een oled-scherm vrijwel benadert. Het contrast is door de dimbare zones uitstekend en zwart is ook echt zwart. Alleen als je er echt naar zoekt, zul je de beperkingen van de dimmingzones vinden. De zones sluiten namelijk niet altijd helemaal goed aan bij de getoonde content waardoor je soms wat blooming (lichte randen) ziet om lichte objecten tegen een donkere achtergrond.

©Jeroen Boer

Het scherm heeft naast prachtig kleuren ook een hoge helderheid. Bij normaal gebruik is de maximale helderheid 500 nits, wat al een hoge waarde is vergeleken met de doorsnee laptop. Het scherm kan echter een nog veel hogere helderheid aan van 1000 nits met pieken tot 1600 nits als er HDR-content wordt getoond zoals video's en HDR-foto's. HDR-video’s hebben daardoor spetterende highlights. Mocht je geen prijs stellen op HDR, dan is die mogelijkheid ook uit te schakelen.

Prima webcam met compromis

In de bovenste rand van het scherm vind je in het midden de inkeping (notch) met daarin de webcam. Apple gebruikt die inkeping om ruimte te hebben voor een grotere webcam met een betere beeldkwaliteit. Die webcam produceert in de praktijk echt heel goede Full HD-beelden en kan uitzonderlijk goed omgaan met verschillende lichtomstandigheden. Het is misschien wel de beste webcam die je op een laptop kunt kopen, maar toch valt het een beetje tegen. Want de camera waarvoor je beeldruimte inlevert biedt ook bij deze nieuwe laptop nog steeds geen extra functionaliteit. Denk aan gezichtsherkenning voor inloggen of het volgen van de gebruiker zoals de iPad wel biedt. De notch voelt daardoor toch net iets teveel als een compromis.

Toetsenbord

Apple heeft de MacBook Pro uitgerust met een toetsenbord dat fijn tikt. De zwarte toetsen zijn verwerkt in een zwart gedeelte bovenop. Dat is overigens geen los gedeelte zoals je op sommige laptops ziet, maar hetzelfde aluminium als de rest van de behuizing. Sinds de vorige generatie MacBook Pro heeft Apple de rij met functietoetsen weer teruggebracht. De meest rechtse toets is de aan-uit-schakelaar waarin een goed werkende vingerafdrukscanner is verwerkt.

De toetsen zijn voorzien van toetsverlichting die automatisch werkt of die je handmatig traploos kunt instellen op de gewenste helderheid. Dat zelf regelen van de toetsverlichting was bij deze MacBook wel even zoeken want functietoetsen voor de toetsverlichting ontbreken. In macOS 12 Monterey op het vorige model vond je daarom in het bedieningspaneel in de menubalk de mogelijkheid om de toetsverlichting in te stellen, maar die mogelijkheid lijkt in macOS 13 Ventura verdwenen. Gelukkig hoef je niet steeds diep de toetsenbordinstellingen in, want via een omweg kun je het weer toevoegen aan het bedieningspaneel via Instellingen / Bedieningspaneel. Zoek de module Helderheid toetsenbord en vink Toon in bedieningspaneel aan.

Onder het toetsenbord vind je in de vorm van de Force Touch-trackpad de beste touchpad die je in een laptop kunt kopen. De ruime touchpad met een afmeting van 13 bij 8 centimeter bevat geen scharnier en kun je daardoor op het gehele oppervlak indrukken. Hierbij wordt een heel overtuigende klik gesimuleerd die jaren nadat Apple dergelijke touchpads introduceerde door andere laptopfabrikanten nog altijd niet geëvenaard is.

Naast het toetsenbord vind je de luidsprekers die uitstekend klinken, ook bij hogere volumes.

Prestaties

De MacBook Pro is met de update naar een processor van de M2-generatie een stuk sneller dan de vorige generatie die een processor van de M1-generatie bevatte. De geteste snellere variant van de M2 Pro bevat meer cores dan de M1 Max die we in de vorige generatie getest hebben. In Geekbench 5 zet de gebruikte M2 Pro een single-core-score van 1961 punten neer. Een stuk sneller dan de 1723 punten die het vorige model met een M1 Max-processor neerzette en net wat hoger dan de single-core-score van de normale M2-processor in bijvoorbeeld de MacBook Air. Vrijwel hetzefde beeld zien we in Cinebench R23, de single-core-score van 1621 punten is een stuk hoger dan de 1523 punten die het vorige model neerzetten en vergelijkbaar met de score van de normale M2-processor.

Ook de multi-core-prestaties zijn uitstekend. Een score van 15116 punten in Geekbench is een stuk hoger dan de 12781 punten de M1 Max in het vorige model neerzette. De niet geteste M2 Max is vermoedelijk nog een stuk sneller. Ook in Cinebench R23 zet de M2 Pro een uitstekende multi-core-core van 14826 punten neer, een stuk hoger dan de 12395 punten die de M1 Max in de vorige generatie scoorde. Hiermee is de MacBook Pro nog beter in staat om veeleisende taken vlot uit te voeren.

De koeling is bovendien goed genoeg om de prestaties van de processor op peil te houden. Ook na langere benchmarks van dertig minuten in Cinebench zijn de scores met 14782 punten vrijwel gelijk. Daar staat wel tegenover dat de koeling dan erg hoorbaar aanslaat. De MacBook Pro is geen stille machine als je langere tijd intensievere taken zoals het renderen van een video uitvoert. Bij normale (kantoor)werkzaamheden doet de koeling wel onhoorbaar zijn werk.

De ssd heeft een maximale lees- en schrijfsnelheid van 5341,2 en 6430,4 MB/s. Een uitstekend resultaat. Dit geldt wel voor de geteste 2TB-ssd, het zou zo kunnen zijn dat de kleinere ssd met een opslagcapaciteit van bijvoorbeeld 512 GB minder goed presteert.

De accuduur van de geteste 14inch-uitvoering van de MacBook Pro is uitstekend. In een geautomatiseerde browsetest haalt de laptop een werktijd van net iets meer dan 14 uur.

Conclusie: MacBook Pro (2023) kopen?

De MacBook Pro is ook in 2023 een uitstekende laptop, maar is net als bij de vorige generatie echt bedoeld voor professionele gebruikers die op zoek zijn naar een mobiel workstation. Dat komt niet alleen tot uiting in de uitstekende prestaties, het uitmuntende scherm of de mogelijkheid om veel beeldschermen aan te sluiten, maar ook in de hoge prijs. De MacBook Pro is 300 euro duurder geworden waardoor de goedkoopste uitvoering een pittige 2449 euro kost en met wat klikken bij het samenstellen betaal je al snel nog meer. Thuisgebruikers zijn daarom beter af met een MacBook Air die in de vorm van een M2-processor ook al behoorlijk wat kracht in huis heeft. Heb je de kracht of het uitmuntende scherm wel nodig, dan heb je met de MacBook Pro wel een uitstekende laptop in huis.

Een wasmachine verhuizen doe je niet zomaar. Het apparaat is zwaar en kwetsbaar, en bij verkeerd transport kan er snel iets stukgaan. Met een goede voorbereiding en door het volgen van de juiste stappen voorkom je problemen en staat je wasmachine straks veilig in het nieuwe huis. Een kind kan de ...uhm was doen!

Stap 1: Stroom eraf, water laten weglopen

Open deur, maar: begin met het uitschakelen van de wasmachine. Trek de stekker uit het stopcontact en draai de kraan dicht. Wacht daarna even zodat de druk in de slang afneemt. Koppel de toevoerslang los en vang eventueel lekwater op in een emmer of teiltje. Haal ook de afvoerslang uit de afvoer en laat het restwater eruit lopen. In sommige machines blijft er nog water achter in de pomp of het filter. Open daarom het klepje aan de voorkant en draai het filter los. Laat het water rustig weglopen in een teiltje. Zorg dat je een dweil bij de hand houdt.

Stap 2: Transportbouten terugplaatsen

Bij de levering van een nieuwe wasmachine worden de transportbouten vaak meegeleverd, bijvoorbeeld in een apart zakje of bevestigd aan de achterkant. Zoek ze op voordat je gaat verhuizen. Deze bouten zorgen ervoor dat de trommel tijdens het vervoer niet kan bewegen. Door ze terug te plaatsen voorkom je schade aan de lagers en vering. Steek de bouten in de aangegeven openingen aan de achterkant en draai ze stevig vast.

©Kabardins photo - stock.adobe.com

Stap 3: Wasmachine goed verpakken

Wikkel de wasmachine in dekens of bubbeltjesplastic. Daarmee voorkom je krassen op de behuizing en schade aan muren of deuropeningen tijdens het tillen. Plak snoeren en slangen vast met tape of bind ze op een andere manier aan de achterkant vast, zodat ze niet gaan bungelen of ergens achter blijven haken. Het deurtje hoeft niet op slot, maar zorg dat het niet opengaat tijdens het tillen of rijden. Afplakken met een stukje ducttape is vaak al genoeg.

Stap 4: Wasmachine veilig tillen en verplaatsen

Een wasmachine kan makkelijk 60 tot 80 kilo wegen. Ga je 'm tillen, doe dat dan met z'n tweeën. Gebruik bij voorkeur een steekwagen of meubelroller. Zorg dat je je rug recht houdt, til vanuit je benen en stem goed af met degene die meehelpt. Zet de machine niet scheef op een trap of helling, want dan kan de trommel alsnog verschuiven. Lukt tillen met twee personen niet, dan kun je vaak een steekwagen of transportkar huren bij een bouwmarkt of verhuurbedrijf.

Stap 5: Wasmachine stabiel vervoeren

Zet de wasmachine rechtop in de bus of aanhanger, bij voorkeur tegen een wand. Leg er geen zware dozen of meubels bovenop. Zet de machine goed vast met spanbanden, zodat hij onderweg niet gaat schuiven of kantelen. Rijd rustig over drempels, neem bochten niet te scherp en rem niet te abrupt.

Stap 6: Wasmachine aansluiten op het nieuwe adres

Op de nieuwe plek pak je de wasmachine voorzichtig uit. Laat de machine een paar uur tot een dag rusten voordat je hem aansluit, vooral als hij gekanteld heeft gelegen. Haal de transportbouten eruit en bewaar ze voor een volgende keer. Sluit de watertoevoer en -afvoer weer aan, controleer op lekkage en steek de stekker in het stopcontact. Start eventueel eerst een spoelprogramma zonder was om te controleren of alles naar behoren werkt.

©Leonid Iastremskyi

De L40 Ultra AE richt zich op gebruikers die goede prestaties willen, zonder overbodige extra's. Voor een adviesprijs van 699 euro haal je een model met krachtige zuigkracht en slimme dweiltechniek in huis. Niet alles zit erin wat de 'duurdere broer' wel biedt, vooral qua zijborstel en bereik, maar in veel praktijksituaties is dat geen dealbreaker.

In vergelijking met de voorganger, de Dreame L40 Ultra, kost de Dreame L40 Ultra AE 400 euro minder bij de introductie. Dat betekent niet dat er heel veel dingen op achteruit gegaan zijn. Sterker nog: sommige aspecten zijn juist verbeterd. Zo is de zuigkracht – wat ons betreft de belangrijkste eigenschap – sterk verbeterd. Daar waar de L40 Ultra 11.000 PA heeft, beschikt de AE-variant over 19.000 PA.  Bovendien wordt ook dit nieuwe model weer geleverd met twee borstels: de optilbare rubberen varianten en de zogenaamde TriCut Brush 3.0. Ook zit er wederom een borsteltje bij waarmee je snel haren verwijdert uit de robot.

Wanneer je de specificaties van beide modellen naast elkaar legt, is het goed kijken om de verschillen te zien. We noteren een iets grotere stofbak bij de AE (395 vs. 300 ml), maar het belangrijkste verschil zit hem echter de zijborstel. De L40 Ultra heeft een variant die naar buiten kan bewegen en daardoor veel beter hoeken en plinten meeneemt. De L40 Ultra AE moet het doen met een normale zijborstel, zonder uitschuifbare arm. Mogelijk missen er daardoor ook nog wat sensoren die hoeken 'zien'. Dit zou het prijsverschil tussen beide modellen kunnen verklaren.

©Wesley Akkerman

Een groot gemis?

Of zo'n uitschuifbare zijborstel echt een groot gemis is, hangt af van je situatie. Heb je veel hoeken in huis, wil je dat de plinten altijd schoon zijn of staat er weinig langs de muren? Dan kunnen we het ons voorstellen dat je het liefst voor de L40 Ultra of zelfs de X50 Ultra gaat (die nog een tweede zijborstel heeft). Maar als je huis vol staat met meubels en de robot toch al niet echt bij de muren of hoeken kan komen, dan zit daar geen meerwaarde in. In dat geval kun je dus gemakkelijk honderden euro's besparen.

In ons huis verschilt het: op sommige plekken staan wat meer meubels, maar op andere plekken rijdt de Dreame L40 Ultra AE soepel langs de muren, hoeken en plinten. Langs de muren gaat het allemaal prima; na het stofzuigen komen we geen viezigheid meer tegen. In de hoeken is dat nu een ander verhaal, omdat de robot gewoonweg die reikwijdte niet heeft. Dat is jammer, maar niet onoverkomelijk. Gezien de prijs en de overige functionaliteit tillen we hier minder zwaar aan. Want de rest gaat gewoon heel goed.

Capabele robotstofzuiger

Dat kan haast ook niet anders, omdat je in de basis nog steeds een zeer goed presterende robotstofzuiger in huis haalt. Als het op dweilen aankomt, regelt de Dreame L40 Ultra AE eigenlijk alles zelf. Het basisstation is voorzien van aparte tanks voor schoon en vuil water en een reservoir voor zeep. De robot bepaalt zelf de ideale mix van water en schoonmaakmiddel en navigeert dankzij de LiDAR-camera feilloos door de kamer. Het systeem houdt rekening met tapijt door de twee roterende dweilpads tijdig op te tillen. Stel je in de app in dat hij tegelijk moet stofzuigen en dweilen, dan tilt hij de pads onderweg op. Kies je ervoor dat hij eerst stofzuigt en daarna dweilt, dan laat hij de pads op de basis staan en blijft je vloerkleed gegarandeerd droog. Verder kun je ook niet-dweilen-zones aanmaken, waardoor de dweilpads dus nooit in aanraking hoeven te komen met het kleed. De L40 Ultra AE heeft gelukkig tapijtdetectie, waardoor je niet hoeft te gissen waar het kleed zich bevindt op de digitale kaart.

De kracht van de dweilprestaties zit hem in de details. Zo kan één van de twee roterende dweilpads naar buiten bewegen en strak langs plinten poetsen. Ondanks deze slimme functies is het resultaat niet altijd vlekkeloos. Een bekend nadeel zijn de dweilstrepen die soms zichtbaar blijven op de vloer. Ook vraagt het geautomatiseerde basisstation om regelmatig onderhoud om fris te blijven en moet je er rekening mee houden dat er geen reserveset dweilpads in de doos zit. Dit zijn kritiekpunten waar de voorgangers van dit model ook 'last' van hebben.

©Wesley Akkerman

Dreame L40 Ultra AE kopen?

De Dreame L40 Ultra AE is een slimme keuze, vooral voor huishoudens waar de vloer vol staat met meubels. Het grootste verschil met zijn duurdere broer is het ontbreken van de uitschuifbare zijborstel, waardoor hij minder goed in open hoeken en strak langs plinten schoonmaakt. Staan er op die plekken bij jou vooral meubels, dan merk je daar in de praktijk nauwelijks iets van. Je bespaart zo 200 tot 400 euro op een functie die je in jouw situatie toch nauwelijks zou gebruiken.

Voor de adviesprijs van 699 euro haal je nog steeds een zeer krachtige hulp in huis. De zuigkracht is namelijk verhoogd naar 19.000 PA en samen met de TriCut-borstel zorgt dat ervoor dat er bijna geen stof en haren meer op de grond liggen. Gecombineerd met de nog steeds uitstekende en zelfstandige dweilfunctie, levert de L40 AE derhalve betrouwbare prestaties af. Met dit product brengt Dreame een behoorlijk scherp geprijsde en capabele robotstofzuiger op de markt die waarschijnlijk zal aansluiten bij de behoeften van een grote doelgroep.