Apple bracht vorig jaar de eerste producten met de eigen M1-processor uit waaronder de 13inch-variant van de MacBook Pro. Met de 14- en 16inch-uitvoeringen gaat Apple verder op de ingeslagen weg en biedt het met de M1 Pro en M1 Max nog snellere chips. Wij hebben de nieuwe MacBook Pro 16-inch getest.

Waar de 13 inch MacBook Pro en MacBook Air met M1-processor hetzelfde ontwerp had als hun Intel-voorgangers, komt Apple voor de krachtigere 14- en 16inch-modellen met een nieuw ontwerp. Dat laat zich omschrijven als iets grover en hoekiger dan de voorgangers. Wij hebben de 16inch-uitvoering getest en die is wat dikker en zwaarder dan de 16inch-uitvoering met Intel-processor. 

©PXimport

©PXimport

De laptop weegt 2,17 kilogram. Hiermee is de MacBook Pro geen overdreven zware laptop voor een workstation, maar heel licht kun je hem in de huidige markt natuurlijk ook niet noemen. De laptop is met 1,68 centimeter gelukkig wel relatief dun. Je kunt hem dan ook zonder problemen meenemen in je laptoprugzak.

©PXimport

©PXimport

Meer aansluitingen

Dat de MacBook Pro nu wat dikker is, heeft voor veel gebruikers wel voordelen. Want waar de voorgaande generatie enkel usb-c-aansluitingen had, heeft het nieuwe model drie usb-c-poorten (Thunderbolt 4), hdmi en een SDXC-kaartlezer. Je krijgt dus één usb-c-poort minder dan bij het voorgaande model, maar een heel groot probleem is dat niet. Je houdt in veel situaties namelijk net zoveel usb-c-poorten vrij als op het vorige model en je hebt geen adapter meer nodig voor hdmi. 

De hdmi-poort ondersteunt hdmi 2.0 en niet de allernieuwste hdmi 2.1-standaard. Dat betekent dat je maximaal een 4K-scherm met een verversingssnelheid van 60 Hz via hdmi kunt aansluiten. Een heel groot probleem is dat niet, betere schermen kun je immers via de usb-c-aansluitingen aansluiten die ondersteuning bieden voor DisplayPort. 

Hdmi is in de praktijk meer bedoeld voor bijvoorbeeld presentaties, veel projectors en televisies hebben immers een hdmi-aansluiting.

©PXimport

©PXimport

MagSafe is terug

Niet alleen krijg je voor die ontbrekende usb-c-poort een hdmi-aansluiting terug, opladen gaat nu ook weer als vanouds via de MagSafe-aansluiting. Hiervoor wordt een kabel meegeleverd die op de meegeleverde usb-c-lader past. Opladen kan overigens ook via een usb-c-poort, dus je kunt deze MacBook Pro ook met een usb-c-dockingstation gebruiken. De MagSafe-aansluiting ondersteunt op het 16inch-model echter snelladen met 140 watt waar laden via een usb-c-kabel met maximaal 100 watt gaat. 

MagSafe werkt hetzelfde als op oudere MacBooks en de plug lijkt veel op MagSafe 2, maar is net anders. Oudere MagSafe-laders passen dus niet. De meegeleverde MagSafe-kabel is opvallend soepel en afgewerkt met textiel. De hoge soepelheid maakt dat de kabel nooit in de weg zit. Hopelijk is hiermee ook de kabelbreuk die de vorige generaties MagSafe plaagden eindelijk verleden tijd. Je kunt in ieder geval weer struikelen over de laadkabel zonder dat de MacBook direct op de grond valt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

M1 met meer cores

Op het scherm na zijn zowel de 14- als 16inch-uitvoering met dezelfde specificaties leverbaar. Het belangrijkste van die specificaties is natuurlijk de nieuwe processor in de vorm van een M1 Pro of M1 Max waarbij er van zowel de Pro als Max twee varianten zijn. De chips zijn gebaseerd op de M1 die Apple vorig jaar uitbracht en bevat dezelfde cpu- en gpu-cores, maar dan in alle gevallen meer stuks.

De M1 Pro is er in een variant met 8 of 10 cpu-cores waarbij er respectievelijk zes of acht van het snelle type zijn en twee van het langzamere energiezuinigere type. De Pro bevat daarnaast 14 of 16 gpu-cores. De M1 Max heeft altijd een cpu met 10 cores (acht van het snelle type en twee van de langzamere variant). Het verschil tussen beide varianten van de Max zit in de gpu waarbij er 24 of 32 gpu-cores geplaatst zijn.

Apple stuurde ons een variant met de snelste M1 Max en het gaat zelfs om de vrijwel duurste uitvoering die je kunt kopen met een kostprijs van 5459 euro. Deze uitvoering is naast de M1 Max met 32core-gpu voorzien van 64 GB RAM en 4 TB opslag. Alleen de opslag zou eventueel nog één stap omhoog kunnen naar 8 TB.

©PXimport

Geen Touch Bar meer

Het toetsenbord valt door twee veranderingen direct op. Ten eerste is de Touch Bar verdwenen, het aanraakgevoelige scherm dat de functietoetsen verving. Die Touch Bar bood contextgevoelige knoppen, maar was geen groot succes omdat ontwikkelaars er weinig mee deden in hun applicaties. De nieuwe MacBook Pro’s hebben dan ook weer gewoon ouderwetse functietoetsen en die zijn bovendien uitgevoerd in volledig formaat. Dat zijn functioneel overigens wellicht andere functietoetsen als dat je van een oudere MacBook Pro gewend bent.

Apple heeft gekozen voor dezelfde functies als we een jaar geleden op de MacBook Air met M1-processor zagen en geeft je toetsen voor de zoekfunctie, niet storen-modus en dicteren. Toetsen die je op oudere MacBooks zag voor Launchpad en het regelen van de toetsverlichting ontbreken dan weer. Toetsverlichting regel je via een pictogram in de menubalk.

©PXimport

©PXimport

Iets anders dat opvalt aan het toetsenbord is dat de ruimte tussen de toetsen nu ook zwart is. Het is gelukkig alleen een optische verandering, want de bovenkant van de MacBook is nog altijd één geheel. Het zwarte gedeelte is dus geen los toetsenbord met rondom naden zoals je bij sommige goedkopere laptops weleens ziet. Het tikcomfort van de toetsen is goed en vergelijkbaar met de 13inch-uitvoering van de MacBook Pro en Air met M1-processor.

Vergeleken met de meeste Windows-laptops valt op dat je nog altijd wat minder travel krijgt, maar dat de klik weer wat duidelijker voelt. Nu de MacBook Pro weer wat robuuster is, had iets meer travel wellicht wel prettig en mogelijk geweest.

De Force-Touch touchpad is met een afmeting van 16 bij 10 centimeter enorm en werkt uitstekend. De touchpad simuleert een fysieke klik overtuigend en het blijf indrukwekkend dat je die klik door het ontbreken van een scharnier overal op de touchpad kunt maken. Multitouchgebaren worden goed herkend, Apples touchpad blijft kortom de beste op de markt.

Naast het toetsenbord vind je de luidsprekergrills. Het geluidsysteem bestaat uit zes speakers (twee tweeters en vier woofers) en klinkt uitstekend. Ook bij luider volume blijft het geheel goed klinken.

Scherm met mini-leds

De MacBook Pro is voorzien van een scherm dat Apple Liquid Retina XDR noemt. Het gaat om een ips-scherm met een resolutie van 3456 x 2234 pixels. Het scherm ziet er indrukwekkend uit en dat komt voor en groot gedeelte door de backlighttechnologie. De achtergrondverlichting bestaat uit 10.216 mini-leds die gegroepeerd zijn in 2554 dimmingzones die individueel van elkaar gedimd kunnen worden. Uitgaande van vierkante zones zou je hiermee ongeveer een ‘resolutie’ van zo’n 63 x 41 zones hebben (het scherm heeft een notch zonder zones). 

In de praktijk heb je hiermee een scherm dat de eigenschappen van een oled-scherm vrijwel benadert: het contrast is uitstekend en zwart is gewoon zwart. Alleen als je er echt naar op zoek gaat, zul je wat blooming (lichtschittering) zien om lichte objecten tegen een donkere achtergrond omdat objecten nu eenmaal niet perfect aansluiten bij de dimmingzones.

©PXimport

Vergeleken met de doorsnee laptop heeft de MacBook Pro een helder scherm, maar misschien niet zo fel als je op basis van de specificaties zou verwachten. Apple meldt in de specificaties op de website dat het scherm een helderheid tot 1000 nits heeft met een piekhelderheid van 1600 nits. Wie op basis van deze specificaties een superhelder scherm verwacht dat ook in zonlicht uitstekend afleesbaar is, komt misschien een beetje bedrogen uit.

In de dagelijkse praktijk heeft deze MacBook Pro net als voorgaande modellen namelijk een scherm met een helderheid van 500 nits. Bij bijvoorbeeld browsen of tekstverwerking is het beeld dus niet bijvoorbeeld twee keer zo helder als bij de vorige generatie MacBooks. De genoemde hogere helderheid van zowel 1000 als 1600 nits wordt alleen gebruikt bij de weergave van HDR-content zoals video’s en foto’s. 

Als je een HDR-video op bijvoorbeeld Youtube bekijkt, dan spat de content echt van het scherm met felle highlights in het materiaal. Dat ziet er fantastisch uit. Tijdens het testen liepen we net als andere gebruikers tegen een probleem aan waarbij weergave van HDR op YouTube de MacBook Pro laat crashen als je de pagina scrolt. Waarschijnlijk wordt dit met een update verholpen. Heb je geen behoefte aan HDR, dan kun je HDR via de instellingen ook volledig uitschakelen.

De notch

Misschien nog opvallender dan de mini-leds-achtergrondverlichting is dat Apple de webcam net als op de iPhones in een notch verwerkt heeft. Hierdoor kan de rest van de schermrand zo dun mogelijk zijn. Die notch staat in macOS midden in de menubalk bovenin beeld. De notch geeft meer ruimte voor de camera en Apple heeft daardoor een Full-HD-variant kunnen plaatsen. Die camera biedt echt een veel betere beeldkwaliteit dan de camera’s in de voorgaande MacBooks.

Die voorgaande MacBook boden overigens al een betere beeldkwaliteit dan de meeste Windows-laptops en met deze nieuwe camera is het verschil echt heel groot. Het beeld op deze MacBook Pro is scherp, de kleuren zijn goed en de camera kan omgaan met slechtere lichtomstandigheden waardoor je altijd goed in beeld bent. Erg prettig nu webcams veelvuldig gebruikt worden. Helaas betekent de toegenomen ruimte voor de webcam niet dat er net als op de iPhone is voorzien in gezichtsherkenning, iets dat veel nieuwe Windows-laptops tegenwoordig wel hebben. 

©PXimport

Snel inloggen biedt deze MacBook Pro met een vingerafdrukscanner. Je verliest door de notch overigens geen beeldoppervlak ten opzichte van oudere MacBooks, want de schermverhouding is op de nieuwe MacBook Pro 16:10,34 in plaats van 16:10. Apple heeft het scherm dus iets hoger gemaakt en in deze ruimte vervolgens zowel de menubalk als de notch verwerkt.

Als je de laptop voor het eerst ziet, valt die notch uiteraard even op. In het gebruik zie je de notch al snel niet meer. In de meeste applicaties heb je er ook weinig last van en worden menu-items en pictogrammen netjes naast de notch getoond. Softwarematig bestaat er echter wel zoiets als ‘onder’ de notch, zo kun je bijvoorbeeld altijd de muiscursor ‘onder’ de notch bewegen. Er zijn dan ook door gebruikers applicaties gevonden die toch menu-items onder de notch tonen. Zulk gedrag kan voorkomen worden door de ontwikkelaar met een update.

Gebruik je echter een app die niet aangepast is en door de notch onbruikbaar is, dan zit er een workaround in macOS waarmee je een applicatie volledig onder de notch kunt weergeven. Hierbij behoudt macOS wel de 16:10,34-beeldverhouding waardoor alle schermranden simpelweg breder worden, vergelijkbaar met hoe een oudere MacBook Pro eruit zag. Wanneer zo’n app actief is, dan geldt die kleinere beeldweergave voor het hele besturingssysteem en alle applicaties. Het is overigens niet mogelijk om de kleinere beeldweergave via de instellingen van macOS altijd af te dwingen. 

De verwachting van Apple is dat de meeste ontwikkelaars hun applicaties snel geschikt zullen maken voor de notch. Mocht je de notch simpelweg lelijk vinden, dan zijn er applicaties die de hele menubalk zwart maken. Omdat het zwart op het gebruikte scherm door de mini-led achtergrondverlichting echt zwart is, valt de camera dan volledig weg. Alleen als je er zelf een lamp op schijnt, zie je dan nog verschil.

©PXimport

Prestaties

Qua prestaties scoort de M1 Max logischerwijs een flink stuk beter dan de normale M1 die we een jaar geleden getest hebben. Voor multicore-doeleinden althans, want voor single-core-benchmarks zijn de scores vrijwel identiek aan de normale M1. Het gaat dan ook om dezelfde processorcores. Zo scoort de M1 Max 1787 punten in de single-core-test van Geekbench 5 en dat is vrijwel identiek aan de 1723 punten die de M1 neerzet. In de multicore-test laat de M1 Max zijn kracht zien, want 12781 punten is veel hoger dan de 7547 punten die de M1 neerzet.

In Cinebench R23 zien we hetzelfde beeld, de single core-score van 1533 punten is vrijwel hetzelfde als de 1519 punten die de M1 neerzet. De multi core-score is met 12395 punten wel veel hoger dan de 7634 punten die de M1 neerzet. De koeling is bovendien goed voor elkaar, want ook als we de benchmark langer draaien blijven de scores hetzelfde. De koeling slaat dan niet aan.  Dit is op uitzondering van de veel duurdere hoogste configuraties van de Mac Pro na simpelweg de krachtigste Mac die je nu kunt kopen. Ook de ssd zet echt uitstekende prestaties neer met een leessnelheid van 5781 MB/s en een schrijfsnelheid van 7113 MB/s.

Videobewerking kan op deze laptop in 4K of 8K met meerdere videostreams tegelijkertijd.  Grafisch is er dan ook heel wat kracht. Hoewel de MacBook Pro geen gamelaptop is, kun je er natuurlijk wel op gamen en dat gaat beter dan op welke MacBook Pro ooit dan ook. Een relatief modern spel als Shadow of The Tomb Raider kun je in Full HD (1920 x 1200) in de hoge instellingen met zo’n 85 beelden per seconden spelen. Dat is een prima score die laat zien dat er in de M1 Max ook voor spellen behoorlijk wat grafische kracht zit.

©PXimport

Voor gamen ligt dat wel ergens rond het niveau van de GeForce RTX 3060. Dat is voor spellen dus niet op het niveau van een RTX 3080 waar de ingebouwde gpu volgens Apple qua kracht mee te vergelijken is, maar daar moet bij gezegd worden dat de meeste spellen niet voor de architectuur geoptimaliseerd zijn. Bovendien kun je als je alleen wil gamen beter iets anders kopen dan een laptop die bedoeld is als workstation.

De accu van de MacBook Pro scoort uitstekend, bij normaal werken kan je meer dan een werkdag moeiteloos overleven en ook de volgende dag nog uren werken. Om de accuduur wat objectiever te testen hebben we gebruikt gemaakt van een script dat de MacBook Pro geautomatiseerd laat surfen op websites bij een schermhelderheid van ongeveer 200 nits. Hiervoor is de ARM-versie van Chrome gebruikt. In deze test haalt de MacBook Pro een accutijd van 13 uur en 29 minuten, een tijd die vrijwel overeenkomt met de door Apple zelf opgegeven cijfers.

Conclusie

De nieuwe MacBook Pro 16-inch is een uitstekende laptop. Hij is indrukwekkend krachtig, uitzonderlijk stil en heeft een goede accuduur. Ook het scherm is van topkwaliteit. Tegelijkertijd had dat ook bijna niet anders gekund, want het is ook een extreem prijzige laptop. Voor de doorsneeconsument is de MacBook pro 16-inch eigenlijk zelfs wel te goed, want de kracht die deze laptop biedt is echt bedoeld voor grafische professionals. Heb je een krachtige laptop nodig voor (professioneel) grafisch werk en gebruik je macOS, dan is dit zonder twijfel de laptop die je moet kopen. Als je per se een 16inch-scherm wil hebben, dan is dit wel je enige keuze bij Apple.

Nuki brengt een slim slot op de markt dat voor veel mensen betaalbaar zou moeten zijn: de Nuki Smart Lock Go kost namelijk 149 euro. Wie echter extra's zoals een wifi-module en een batterypack wil, moet daar 98 euro bij optellen. Wat kun je verwachten van dit slot? Je leest het in deze review.

De Nuki Smart Lock Go is onderdeel van een productlancering waar nog twee andere slimme sloten onder vallen: de Lock Pro (van de vijfde generatie) en de Lock Ultra. Daar waar de laatstgenoemde modellen een nieuw ontwerp hebben gekregen (dat doet denken aan de Tedee), oogt de Smart Lock Go als een typisch Nuki-product. De buitenkant is bovendien gemaakt van plastic. Verder is het product redelijk log, aangezien er ruimte moet zijn voor vier AA-batterijen. En dat terwijl de twee duurdere varianten opgeladen worden via usb-c en een interne accu hebben.

Leg je de drie modellen naast elkaar, dan zie je al snel dat de Smart Lock Go een samenvatting is van eerdere Smart Locks, maar dan voor een lagere prijs. De Pro en Ultra lijken sterk op elkaar, met als grootste verschil de diepte. Hierdoor biedt de Pro meer ruimte voor fysieke sleutels. De Ultra vereist een cilinderwissel (je hebt er dus een nieuwe sleutel voor nodig) – maar daardoor is hij wel dunner. Daarnaast openen de Pro en Ultra een deur in ongeveer anderhalve seconde, terwijl de Nuki Smart Lock Go daar ruim zes seconden over doet.

©Wesley Akkerman

Verschillende accessoires

Maar goed, voor 150 euro mag je misschien ook niet heel veel verwachten. En om eerlijk te blijven: je krijgt best wat premium functies bij de Go-versie. Het systeem is compatibel met de cilinder die in de voordeur zit, ondersteunt Matter, kan op afstand bediend worden en biedt ruimte aan voor uitbreiding. Verschillende accessoires die het merk hiervoor uitbracht werken met de Go. Denk dan aan het Keypad (voor een sleutelloze ontgrendeling) en het batterypack. Het keypad kost 89 euro (zonder vingerafdrukscanner) of 159 euro (met die genoemde scanner).

Zo'n keypad is handig, maar niet per se een must. Het batterypack van 49 euro is dat voor sommige gebruikers misschien wel: daarmee voorkom je namelijk gedoe met losse (oplaadbare) batterijen. Het slot werkt ook zonder, dus strikt nodig is het niet. Wat ons meer stoort, is de manier waarop de wifi-module werkt. Die zit er wel in, maar functioneert niet meteen. Om die te activeren, moet je online 49 euro betalen. Pas daarna is de module ontgrendeld en kun je hem gebruiken.

©Wesley Akkerman

Geen misleiding, maar…

Dat is geen ontwikkeling waar we vrolijk van worden. Het onderdeel zit er tenslotte al in. Dit roept de vraag op waar het heen gaat: fabrikanten die functies inbouwen maar pas beschikbaar maken na betaling, onder het mom van 'we willen de consument de keuze geven'. Het doet denken aan het BMW-abonnement voor stoelverwarming: je betaalt maandelijks voor iets dat bij andere merken gewoon inbegrepen is. Misschien is dit nog een test, maar in dat geval hopen we dat die faalt.

Met die wifi-module kun je het slimme slot op afstand bedienen – iets wat we toch wel cruciaal vinden. Misleiding willen we het niet noemen, hoe verleidelijk dat ook is. Nuki geeft op de website namelijk duidelijk aan dat je Remote Access op elk moment kunt activeren via een eenmalige betaling – maar toch zit het ons niet lekker. Want om toegang te krijgen tot alle functies die al ín het slot zitten, betaal je in totaal 200 euro. Tel je ook nog het batterypack erbij op, dan zit je nog maar een paar tientjes onder de prijs van de Smart Lock Pro.

©Wesley Akkerman

Een klein verschil

De Smart Lock Pro kost 269 euro en heeft zowel een interne accu als een ontgrendelde wifi-module. Bovendien is dat apparaat veel compacter en oogt het meer premium. Goed, nu kun je zeggen: Nuki richt zicht met de Go op een specifieke doelgroep. Dat is leuk en wel, maar dat neemt niet weg dat het verschil tussen de Go en Pro klein wordt wanneer je de nodige upgrades uitvoert. Hoef je geen ontgrendeling op afstand en ben je oké met losse batterijen, dan kan de Go ondanks alles alsnog een goede keuze zijn. Het slot heeft veel goede kwaliteiten.

Zo is de versleuteling op orde. Wanneer het slot communiceert met een smartphone, dan gebeurt dat op basis van eind-tot-eind-versleuteling, op het niveau waar banken ook mee werken (evenals concurrerende sloten). De montage is bovendien zo gepiept. Binnen vijf minuten zit de Go op je deur. Alleen jammer dat maar één van de twee montage-adapters een plakstrip heeft. En laat nou net de variant die wij nodig hadden die strip missen. Een simpele posterstrip lost dat op, maar handig is anders.

©Wesley Akkerman

Vertrouwen uitstralen

Verder kunnen we het waarderen dat de Nuki Smart Lock Go een zogenaamde retrofit-oplossing is. Dat houdt in dat het slot zelf niet wordt vervangen, maar dat er een motortje over je bestaande sleutel heen komt (net zoals bij dit slot van Yale). Die sleutel zit aan de binnenkant van de deur. Tik je op de knop in de app (of op het apparaat zelf), dan draait de Smart Lock Go de sleutel voor je om: open of op slot. Aan de buitenkant kun je de deur gewoon blijven openen met een sleutel, zolang je cilinder een paniekfunctie heeft.

Mochten de batterijen dus leeg zijn op het moment dat je thuiskomt, dan is de kans vrij klein dat je voor een gesloten deur staat – zolang je je sleutels bij je hebt. En check van tevoren of je cilinder zo'n paniekfunctie heeft. Dat doe je door aan beide kanten een sleutel in het slot te steken en te kijken of je hem alsnog op slot kunt doen of van het slot kunt halen. Over batterijen gesproken: zodra het accuniveau onder de twintig procent zakt, krijg je automatisch een melding. Zo kom je niet plotseling voor verrassingen te staan. Dat geeft vertrouwen.

©Wesley Akkerman

Thread-ondersteuning

Wat Nuki eveneens goed bedacht heeft, is de ondersteuning voor Thread. Dit is een smarthomeprotocol dat producten onderling met elkaar laat communiceren, waardoor er meer integraties mogelijk zijn. Dankzij Thread is het alsnog mogelijk de Smart Lock Go op afstand te bedienen, zonder dat je daar bijna 50 euro extra voor hoeft neer te leggen. Maar dan heb je wel een hub nodig. Gelukkig bestaan daar verschillende opties voor (zoals de Google TV Streamer). Na het koppelen kun je het slot ontgrendelen via de Google Home-applicatie.

Via de Nuki-app kan dat daarna nog steeds niet. Daar kun je het slot, zolang je de wifi-module niet vrijkoopt, alleen via bluetooth bedienen. Ook voor instellingen moet je bluetooth inschakelen. Nu hebben wij dat niet de hele dag aanstaan. En dan is het best onhandig dat je die verbinding eerst moet activeren voordat je iets kunt aanpassen. Met de wifi-module gaat dat een stuk soepeler: dan pas je alles aan zonder gedoe, ook als je niet thuis bent. Die module kan dus het verschil maken in hoe prettig het systeem werkt.

De basis op orde

Binnen de app tref je veel (instel)mogelijkheden aan. Je ziet hier altijd het batterijpercentage en kunt instellen of je een ledlampje wilt zien branden of niet. Met de nachtmodus kun je bepalen of Nuki het slot na een bepaalde tijd automatisch op slot doet. Ook schakelt het dan over op een energiebesparende modus. Verder is er de autolock (waarbij het slot zichzelf op slot doet als het voor een lange periode niet gebruikt wordt), terwijl Lock 'n' Go de deur automatisch na een paar seconden voor je op slot doet wanneer je hem vlak daarvoor ontgrendelde.

Je kunt een vergrendelingslog bekijken, gebruikers toevoegen en natuurlijk enkele accessoires koppelen. Daarmee voldoet Nuki aan alle basale functies die we verwachten van een slim slot. Tot slot is er de auto-unlockfunctie. Daarmee kun je het slot automatisch laten ontgrendelen wanneer je komt aanlopen. Het kan gebeuren dat het slot zichzelf opendraait zodra je voorbij loopt, maar over het algemeen hebben we hier weinig problemen mee ondervonden: je moet redelijk dichtbij staan voordat het slot een actie onderneemt.

Nuki Smart Lock Go kopen?

Naar onze mening is dit slimme slot iets voor een beperkte groep gebruikers. Het kan een goede keuze zijn als je weinig waarde hecht aan internetbediening, het prima vindt om alles via bluetooth te regelen, het niet bezwaarlijk vindt om losse (oplaadbare) batterijen te gebruiken en er geen problemen mee hebt dat dat de buitenkant volledig van plastic is – voor 149 euro kun je immers geen premium afwerking verwachten. Threads-ondersteuning is een mooie toevoeging, maar alleen nuttig als je al een hub in huis hebt.

Ben je wel iemand die graag zijn of haar slot via het internet bedient en ben je dat gedoe met batterijen zat? Dan kom je uit op 247 euro voor het volledige systeem – slechts een paar tientjes minder dan de Smart Lock Pro, die een ontgrendelde wifi-module en oplaadbare accu heeft.

Hoor je bij die laatste groep en kies je voor Nuki, dan zijn die paar tientjes extra de overweging waard. Zoek je echter een slim slot met lokale bediening of heb je al een Thread-hub, dan kun je de Go overwegen – dan is dit het beste en simpelste slimme slot van dit moment.

Wist je dat je met een staafmixer veel meer kunt dan alleen soepen en sauzen maken? Met een beetje creativiteit vorm je je staafmixer om tot een echte alleskunner in de keuken. Wij geven je alvast wat inspiratie.

Lees ook: Hier moet je op letten bij de aankoop van een staafmixer

Een staafmixer is klein maar fijn: hij neemt nauwelijks ruimte in in je keukenkastje, is licht en makkelijk in gebruik én je bereidt er een breed scala aan gerechten mee. Voor het maken van soepen en sauzen wordt de staafmixer veruit het meest gebruikt, maar ook voor onder andere dressings, smoothies, babyvoeding en zelfs desserts haal je deze veelzijdige keukentool uit de kast. Met de juiste opzetstukken vervangt een staafmixer zelfs de blender én keukenmachine. Krijg je al zin om aan de slag te gaan? Dit kun je allemaal met een staafmixer maken. 

Soepen 

Soep maken met een staafmixer: veel makkelijker wordt het niet. Het enige wat je nodig hebt is gesnipperde ui, fijngemalen knoflook en wat grof gesneden groenten. Fruit alles even aan in de pan, doe er bouillon bij en laat het een kwartiertje of langer koken, afhankelijk van hoe hard de groenten zijn die je gebruikt. Als de groenten zacht zijn, pureer je het geheel direct in de pan tot een fluweelzacht mengsel. Voeg wat zout en peper toe en klaar is je verse soep. 

Sauzen 

Net zo makkelijk als dat je met een staafmixer soep maakt, heb je ook in een handomdraai een zelfgemaakte saus klaarstaan — bijvoorbeeld voor in de pasta of curry. Ook hier hoef je niets ingewikkelds voor te doen: je bakt alle ingrediënten even aan in de pan en de staafmixer maakt er vervolgens een gladde saus van. Ideaal, want zo weet je precies wat er in je saus gaat en het is vaak nog goedkoper dan kant-en-klare sauzen ook. 

©karepa

Dips en dressings 

Met een staafmixer maak je ook de allerlekkerste dips: van hummus en pesto tot tapenade en guacamole. Avocado's prakken en tomaten fijnsnijden is dus verleden tijd: dat doet de staafmixer voortaan voor je. Wist je trouwens dat de staafmixer ook een kei is in emulgeren? Zo maak je met een staafmixer heel makkelijk je eigen mayonaise of klassieke vinaigrette. Of wat dacht je van een heerlijke Hollandaisesaus voor bij asperges, vis of Eggs Benedict? 

Smoothies en milkshakes

Het klinkt misschien gek om een smoothie te maken met een staafmixer. Daar heb je toch een blender voor? Nou, met een staafmixer gaat dit in principe net zo makkelijk. Je hebt dan wel een krachtige staafmixer nodig, bijvoorbeeld met een vermogen van boven de 700 watt of een toerental hoger dan 10.000, zodat hij ook harde groenten en bevroren fruit kan pureren. Een smoothie maken met een staafmixer is simpel: gooi wat fruit en groenten bij elkaar en doe er water of yoghurt bij. Voor een wat zoetere smaak kun je een kneepje honing toevoegen. Je kunt met een staafmixer ook milkshakes maken. Dat doe je met melk, vanille-ijs (of een andere smaak) en eventueel extra smaakmakers, zoals vers fruit, chocola of karamel. 

©VI Studio

Babyvoeding

Voor je baby wil je natuurlijk alleen het gezondste van het gezondste. Kant-en-klare babyvoeding bevat vaak onnodige suikers, zout en conserveringsmiddelen. Gelukkig is babyvoeding heel makkelijk zelf te maken, bijvoorbeeld met een staafmixer. Kook of stoom hiervoor eerst wat groenten tot ze zacht zijn, voeg wat water of melk toe en pureer het geheel vervolgens tot de gewenste structuur. Tip: maak grote porties in één keer en vries ze in ijsblokvormpjes in. Zo heb je altijd verse babyvoeding bij de hand. 

Desserts en ijskoffie

Je verwacht het niet meteen, maar met een staafmixer zet je ook de lekkerste desserts op tafel. Je kunt hiermee werkelijk alle kanten op: denk aan een luchtige chocolademousse, een romige pudding, cheesecake, taartvulling en sorbetijs. Er zijn online talloze recepten te vinden van desserts die je met de staafmixer maakt. Toe aan een verfrissende energieboost na de maaltijd? Maak dan ijskoffie met je staafmixer. Giet hiervoor koffie, melk en ijsblokjes in een maatbeker en mixen maar. Check van tevoren wel even of jouw staafmixer krachtig genoeg is om ijsblokjes te crushen. 

Beslag

De staafmixer is ook meester in het bereiden van glad beslag, bijvoorbeeld voor pannenkoeken, muffins en cake. Meng hiervoor eerst de natte ingrediënten in een hoge maatbeker en voeg vervolgens geleidelijk de droge ingrediënten toe, zodat er geen klonten in het mengsel ontstaan én de droge ingrediënten bij het mixen niet door de keuken vliegen. Zet de staafmixer ook niet te hard en beweeg hem rustig op en neer: zo krijg je een glad en gelijkmatig beslag. 

Slagroom  

Voor het kloppen van slagroom heb je echt niet per se een luxe keukenmachine nodig. Een staafmixer klaart dit klusje net zo goed. Je hebt dan wel een garde-opzetstuk en een hoge maatbeker nodig, omdat de slagroom door de kracht waarmee een staafmixer draait wel wat gaat spetteren. Zet de staafmixer daarom ook eerst op de zachtste stand, en voer de snelheid geleidelijk op tot je een stevige en luchtige slagroom hebt.