Waar de vorige MacBook Air een compleet nieuw ontwerp kreeg, is er aan de buitenkant van het nieuwe model verdacht weinig veranderd. De grootste wijzigingen zitten vooral onder de motorkap. Zijn die voldoende om je oude laptop de deur uit te doen?

Van buiten is de MacBook Air met M3-chip zo goed als identiek aan het M2-model. Hij heeft dezelfde iets dikkere behuizing ten opzichte van oude MacBook Airs, die nog steeds dunner is dan Apples Pro-laptops. Aan de linkerzijde zitten twee usb-c-poorten en een MagSafe-oplaadpoort, terwijl je rechts een enkele aansluiting voor je koptelefoon vindt. 

Klap de laptop open en je ziet een identiek scherm met bovenaan een inkeping voor de webcam. Het is simpel gezegd een MacBook: het ontwerp is niet alleen identiek aan de vorige Air, maar lijkt ook sterk op de Pro-laptops die Apple op dit moment verkoopt.

Dat is logisch: het bedrijf heeft in 2020 zijn volledige laptoplijn overhoopgehaald met de introductie van nieuwe, eigen chips die veel efficiënter bleken te zijn dan de Intel-processors die daarvoor werden gebruikt. Die revisie werd buitengewoon goed ontvangen, waarna is besloten deze machines zachtjes aan steeds te upgraden met krachtigere hardware.

Een snellere M3-chip

Bij de nieuwe MacBook Air gebeurt dat met de introductie van een M3-processor, die we eerder in de nieuwe MacBook Pro zagen. In deze laptop is hij iets minder krachtig, maar daar staat tegenover dat hij geen ventilator heeft die herrie kan maken. 

Volgens Apple is de M3 in de Air 'zestig procent sneller dan de M1-chip van de Air uit 2020'. Ze vergelijken hem niet met de recentere M2-Air uit 2022, vermoedelijk expres: vergeleken daarmee is het verschil niet zo heel erg groot. Dat merkten we ook bij het testen van onze leenexemplaren. Wij hadden zowel het model van 13 als 15 inch tot onze beschikking, ieder met een identieke processor.

Een kleine 15 procent krachtiger

Neem bijvoorbeeld een test met benchmarksoftware Geekbench 6. Daarin scoort een MacBook Air met M2-processor gemiddeld een score van rond de 2600 in de single-core-test, waarbij een hoger getal beter is. Doen we diezelfde test op de M3, dan schiet de test iets boven de 3000 uit. Een kleine 15 procent krachtiger. Dezelfde test scoort op een MacBook Pro met M3-processor overigens zo'n 3200 punten.

Dat komt ongeveer overeen met onze praktijktests. Render je een gemonteerde video op een MacBook Air met M2, dan wacht je daar misschien drie minuten op. Op de nieuwe chip wordt daar zo’n vijftien tot twintig seconden vanaf gehaald. Geen noemenswaardige getallen, al zul je het wel gaan merken als je op een dag veelvuldig zulke zware taken uitvoert. 

Stabiele games zonder koeling

Bij grafische handelingen merkten we iets meer verschil. We speelden ter test Death Stranding, een vrij intensieve game die op een MacBook met oudere chip best wel moeite had een hoog framerate vast te houden. Op de MacBook Air met M3-chip bleef deze framerate stabiel boven de 50 frames per seconde op gemiddelde kwaliteitsinstellingen.

Dat is niet heel indrukwekkend vergeleken met bijvoorbeeld een PlayStation 5, totdat je je herinnert dat de MacBook Air geen ventilatoren heeft. Deze laptop zet goede prestaties neer zonder zichzelf te hoeven koelen, zelfs bij complexe 3D-games. We zouden hem niet kopen als primaire gamemachine - daar is de bibliotheek te beperkt voor - maar het is een leuk extraatje.

Snellere schijf

Eén klein punt van ophef bij de MacBook Air met M2-processor was de ssd: die had een relatief lage schrijfsnelheid, waardoor de laptop in theorie langzamer kon zijn dan de M2-chip mogelijk maakte. Bij alledaags gebruik was dat amper op te merken, maar technische analyses waren kritisch op de laptop.

Bij de nieuwe MacBook Air M3 merkten we daar bij onze tests niks meer van. De schrijfsnelheid ligt duidelijk hoger dan bij de vorige MacBook. Een YouTuber die de Air M3 uit elkaar haalde, ontdekte hoe dit kan: Apple heeft de opslag in de laptop opgesplitst in twee onderdelen, zodat er simultaan geschreven en gelezen kan worden. 

Twee beeldschermen gebruiken

Ook nieuw is de mogelijkheid om twee beeldschermen tegelijkertijd te gebruiken. Apple beperkt al sinds de introductie van de M1-processor hoeveel displays je tegelijkertijd aan de MacBook Air kunt hangen, waardoor je tot voor kort maar naar één extern display tegelijk kon kijken. Dat aantal is dus verdubbeld.

Volgens Apple heeft dat te maken met de grafische upgrade van de chip, maar het voelt wat als een wassen neus: je kunt alleen twee displays verbinden als je de laptop dichtklapt. Dan hoeft er immers geen beeld voor het laptopscherm te worden getoond.

De hoeveelheid schermen is dus eigenlijk hetzelfde als op oude Macs, waarbij je naast je ene externe display de laptop opengeklapt kon houden.

Prima accu, maar die 18 uur halen we niet

Apple belooft een accuduur van maar liefst 18 uur bij regulier gebruik op de MacBook Air M3. Dat hebben we zelf nog niet waar weten te maken, maar met lage beeldscherminstellingen tikten we wel de tien uur aan. Voor een laptop ruim voldoende, het is immers genoeg om een werkdag mee vol te maken.

Vermoedelijk krijg je de batterijtijd nog iets omhoog als je Apples eigen webbrowser Safari gebruikt. Bij onze tests zaten we op Chrome, dat in de instellingen werd vermeld als een batterijvreter. 

Dezelfde webcam

Alles wijst erop dat Apple bij de nieuwe MacBook Air dezelfde webcam gebruikt als in het vorige model. Hij heeft wederom een 1080p-resolutie en een sensor die prima gevoelig is voor licht; voor alledaags gebruik is dat meer dan genoeg. 

Fijn is de ondersteuning voor Apples software-trucs in macOS, zodat de webcam bijvoorbeeld automatisch jou centreert en onnodige ruimte wegsnijdt.

Conclusie

De nieuwe MacBook Air M3 is simpel gezegd een snellere MacBook Air M2. Helemaal in orde als je toe was aan een nieuwe laptop - al zouden we onze M1 of M2 niet nu al van een upgrade voorzien.

De sprong in processorkracht is zo klein, dat we misschien nog wel eerder de MacBook Air met M2-chip aanraden. Die is met de komst van de M3-laptop in prijs verlaagd en daardoor een erg aantrekkelijke optie geworden.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.