ID.nl logo
Review Apple MacBook Air M3 - Van buiten hetzelfde, van binnen iets beter
Huis

Review Apple MacBook Air M3 - Van buiten hetzelfde, van binnen iets beter

Waar de vorige MacBook Air een compleet nieuw ontwerp kreeg, is er aan de buitenkant van het nieuwe model verdacht weinig veranderd. De grootste wijzigingen zitten vooral onder de motorkap. Zijn die voldoende om je oude laptop de deur uit te doen?

Fantastisch
Conclusie

De nieuwe MacBook Air M3 is simpel gezegd een snellere MacBook Air M2. Helemaal in orde als je toe was aan een nieuwe laptop, maar we zouden een M1- of M2-variant niet nu al van een upgrade voorzien. De sprong in processorkracht is namelijk zo klein, dat we misschien nog wel meer de MacBook Air met M2-chip aanraden. Die is met de komst van de M3-laptop in prijs verlaagd en daardoor een erg aantrekkelijke optie geworden.

Plus- en minpunten
  • Nog steeds een fraai ontwerp
  • Snel genoeg voor wat je ermee wilt
  • Accu houdt het zo tien uur vol
  • Draait zelfs intensieve games zonder ventilator
  • Geen gigantisch grote sprong in snelheid sinds het vorige model
  • Twee externe schermen tegelijk is meer, maar eigenlijk ook weer niet

Van buiten is de MacBook Air met M3-chip zo goed als identiek aan het M2-model. Hij heeft dezelfde iets dikkere behuizing ten opzichte van oude MacBook Airs, die nog steeds dunner is dan Apples Pro-laptops. Aan de linkerzijde zitten twee usb-c-poorten en een MagSafe-oplaadpoort, terwijl je rechts een enkele aansluiting voor je koptelefoon vindt. 

Klap de laptop open en je ziet een identiek scherm met bovenaan een inkeping voor de webcam. Het is simpel gezegd een MacBook: het ontwerp is niet alleen identiek aan de vorige Air, maar lijkt ook sterk op de Pro-laptops die Apple op dit moment verkoopt.

Dat is logisch: het bedrijf heeft in 2020 zijn volledige laptoplijn overhoopgehaald met de introductie van nieuwe, eigen chips die veel efficiënter bleken te zijn dan de Intel-processors die daarvoor werden gebruikt. Die revisie werd buitengewoon goed ontvangen, waarna is besloten deze machines zachtjes aan steeds te upgraden met krachtigere hardware.

Opladen doe je met de MagSafe-aansluiting.

Een snellere M3-chip

Bij de nieuwe MacBook Air gebeurt dat met de introductie van een M3-processor, die we eerder in de nieuwe MacBook Pro zagen. In deze laptop is hij iets minder krachtig, maar daar staat tegenover dat hij geen ventilator heeft die herrie kan maken. 

Volgens Apple is de M3 in de Air 'zestig procent sneller dan de M1-chip van de Air uit 2020'. Ze vergelijken hem niet met de recentere M2-Air uit 2022, vermoedelijk expres: vergeleken daarmee is het verschil niet zo heel erg groot. Dat merkten we ook bij het testen van onze leenexemplaren. Wij hadden zowel het model van 13 als 15 inch tot onze beschikking, ieder met een identieke processor.

Een kleine 15 procent krachtiger

Neem bijvoorbeeld een test met benchmarksoftware Geekbench 6. Daarin scoort een MacBook Air met M2-processor gemiddeld een score van rond de 2600 in de single-core-test, waarbij een hoger getal beter is. Doen we diezelfde test op de M3, dan schiet de test iets boven de 3000 uit. Een kleine 15 procent krachtiger. Dezelfde test scoort op een MacBook Pro met M3-processor overigens zo'n 3200 punten.

Dat komt ongeveer overeen met onze praktijktests. Render je een gemonteerde video op een MacBook Air met M2, dan wacht je daar misschien drie minuten op. Op de nieuwe chip wordt daar zo’n vijftien tot twintig seconden vanaf gehaald. Geen noemenswaardige getallen, al zul je het wel gaan merken als je op een dag veelvuldig zulke zware taken uitvoert. 

Bovenaan het scherm zit nog steeds een inkeping voor de webcam.

Stabiele games zonder koeling

Bij grafische handelingen merkten we iets meer verschil. We speelden ter test Death Stranding, een vrij intensieve game die op een MacBook met oudere chip best wel moeite had een hoog framerate vast te houden. Op de MacBook Air met M3-chip bleef deze framerate stabiel boven de 50 frames per seconde op gemiddelde kwaliteitsinstellingen.

Dat is niet heel indrukwekkend vergeleken met bijvoorbeeld een PlayStation 5, totdat je je herinnert dat de MacBook Air geen ventilatoren heeft. Deze laptop zet goede prestaties neer zonder zichzelf te hoeven koelen, zelfs bij complexe 3D-games. We zouden hem niet kopen als primaire gamemachine - daar is de bibliotheek te beperkt voor - maar het is een leuk extraatje.

Snellere schijf

Eén klein punt van ophef bij de MacBook Air met M2-processor was de ssd: die had een relatief lage schrijfsnelheid, waardoor de laptop in theorie langzamer kon zijn dan de M2-chip mogelijk maakte. Bij alledaags gebruik was dat amper op te merken, maar technische analyses waren kritisch op de laptop.

Bij de nieuwe MacBook Air M3 merkten we daar bij onze tests niks meer van. De schrijfsnelheid ligt duidelijk hoger dan bij de vorige MacBook. Een YouTuber die de Air M3 uit elkaar haalde, ontdekte hoe dit kan: Apple heeft de opslag in de laptop opgesplitst in twee onderdelen, zodat er simultaan geschreven en gelezen kan worden. 

Watch on YouTube

Twee beeldschermen gebruiken

Ook nieuw is de mogelijkheid om twee beeldschermen tegelijkertijd te gebruiken. Apple beperkt al sinds de introductie van de M1-processor hoeveel displays je tegelijkertijd aan de MacBook Air kunt hangen, waardoor je tot voor kort maar naar één extern display tegelijk kon kijken. Dat aantal is dus verdubbeld.

Volgens Apple heeft dat te maken met de grafische upgrade van de chip, maar het voelt wat als een wassen neus: je kunt alleen twee displays verbinden als je de laptop dichtklapt. Dan hoeft er immers geen beeld voor het laptopscherm te worden getoond.

De hoeveelheid schermen is dus eigenlijk hetzelfde als op oude Macs, waarbij je naast je ene externe display de laptop opengeklapt kon houden.

Prima accu, maar die 18 uur halen we niet

Apple belooft een accuduur van maar liefst 18 uur bij regulier gebruik op de MacBook Air M3. Dat hebben we zelf nog niet waar weten te maken, maar met lage beeldscherminstellingen tikten we wel de tien uur aan. Voor een laptop ruim voldoende, het is immers genoeg om een werkdag mee vol te maken.

Vermoedelijk krijg je de batterijtijd nog iets omhoog als je Apples eigen webbrowser Safari gebruikt. Bij onze tests zaten we op Chrome, dat in de instellingen werd vermeld als een batterijvreter. 

Foto genomen met de webcam van de MacBook Air M3.

Dezelfde webcam

Alles wijst erop dat Apple bij de nieuwe MacBook Air dezelfde webcam gebruikt als in het vorige model. Hij heeft wederom een 1080p-resolutie en een sensor die prima gevoelig is voor licht; voor alledaags gebruik is dat meer dan genoeg. 

Fijn is de ondersteuning voor Apples software-trucs in macOS, zodat de webcam bijvoorbeeld automatisch jou centreert en onnodige ruimte wegsnijdt.

Conclusie

De nieuwe MacBook Air M3 is simpel gezegd een snellere MacBook Air M2. Helemaal in orde als je toe was aan een nieuwe laptop - al zouden we onze M1 of M2 niet nu al van een upgrade voorzien.

De sprong in processorkracht is zo klein, dat we misschien nog wel eerder de MacBook Air met M2-chip aanraden. Die is met de komst van de M3-laptop in prijs verlaagd en daardoor een erg aantrekkelijke optie geworden.


▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.