Namen zijn belangrijk. Een naam geeft mensen een positief of negatief beeld, afhankelijk van de associatie die men erbij heeft. Tomb Raider stond ooit garant voor pittige avonturen in tombes, waarin spelers grote, open gebieden moesten onderzoeken en zo puzzel voor puzzel oplosten om verder te komen. Maar de franchise en dus de bijbehorende naam raakte in verval, tot Tomb Raider uit 2013 daar verandering in bracht. Mogelijk brengt Rise of the Tomb Raider de reeks voor terug aan de top.

Tomb Raider wist in 2013 de serie weer van een frisse en vooral kwalitatief hoogstaande nieuwe impuls te voorzien. Hier was een nieuwe Lara Croft, jong en fris achter de oren, dat zeker, maar ze ging het avontuur niet uit de weg en – niet onbelangrijk – onderzocht daadwerkelijk tombes. Het enige probleem van Tomb Raider was dat het geheel nogal lineair aanvoelde. Een lineaire game op zich is geen minpunt – het kan een bewuste ontwikkelkeuze zijn – maar het is niet bepaald wat fans van de oude games gewend waren.

©PXimport

Op zoek naar antwoorden

Rise of the Tomb Raider moet daar verandering in brengen. En we moeten eerlijk zijn: de live demo die we kort na Microsofts Gamescom-persconferentie kregen overtuigde op dat gebied nog niet. We zien in een introfilmpje Lara in een auto zitten, in de buurt van de Syrische grens. Het is ongeveer een jaar na de gebeurtenissen uit de vorige game en de avonturierster is op zoek naar antwoorden. Antwoorden op de vraag wat er nou in hemelsnaam met haar gebeurde op het eiland uit de vorige game, maar ook om er achter te komen waar haar vader naar op zoek was. Via ingesproken bandjes komt ze op het spoor dat haar vader volgde en gaat ze op zoek naar een geheime tombe middenin een fraai uitgebeelde wildernis, met een Syrische stad ver aan de horizon.

Lara is niet de enige met interesse in de geheimzinnige tombe, die wel eens kan leiden naar een onsterfelijke profeet; een geheimzinnig leger van guur ogende bad guys zoekt er eveneens naar. Ze wordt aangevallen door een helikopter uitgerust met geweren en het duurt niet lang voordat de bestuurder van de wagen waar Lara in zit wordt geraakt. De auto raakt van de weg met de nodige explosies en spektakel, en Lara vliegt met een ‘gelukje’ van een afgrond om zo recht op het juiste pad richting de tombe te komen.

Echt geen belediging

Wat volgt is vooralsnog toch wel heel bekende gameplay. Wat klimmen op rotsen en over afgronden, een steen die afbrokkelt en een kreun en een steun, terwijl Lara haar houweel diep in de muren kerft. Dit is Uncharted (of inderdaad de laatste Tomb Raider) pur sang, wat zeker geen belediging is. De filmische klimtochten zijn filmisch en zoals gebruikelijk afgewerkt met slow-motion en muzikale cues op de juiste momenten die voor voldoening zorgen. Uiteindelijk geraakt Lara in de tombe waar ze naar op zoek was, waar ze via een hoop geklim en geklauter de ingang van vindt, om binnen verder te puzzelen. Een muur die kapot kan hier, een manier om het water waarin ze loopt te verhogen daar, en zo werkt ze zich een weg naar het eindpunt.

En daar komen we bij de clou van het verhaal: het oogt allemaal nog steeds vrij lineair. Toegegeven, de omgevingen die we zagen oogden grootser en meer open dan in de vorige game, maar het pad dat Lara in de Gamescom-presentatie aflegt lijkt wel héél handig voorzien van de juiste visuele cues en uitsteeksels om aan te hangen. Waar zijn toch die omgevingen uit de allereerste Tomb Raider, waarin je in een gigantische ruimte werd gegooid en zelf maar moest uitzoeken hoe je verder kwam? Een schakelaar hier, een zwemtocht daar, en je zoekt zelf maar lekker uit in welke volgorde. 

©PXimport

Eén groot mysterie

Het is echter te vroeg om te zeggen of de game net zo lineair als de vorige Tomb Raider wordt. We mochten nog niet zelf aan de slag met de game en keken hoe een ontwikkelaar de demo speelde. Die heeft dat gedeelte waarschijnlijk al ontelbare keren gespeeld en voor zichzelf de perfecte route uitgestippeld. Het zou goed kunnen dat nieuwkomers eerst uren bezig zijn met het oplossen van pittige puzzels. Als we Crystal Dynamics mogen geloven komt dat inderdaad dicht bij de waarheid, want het spel is gevuld met tombes (nog een kritiekpunt op de vorige game dat aangepakt wordt) en de focus ligt volgens hen echt op een ervaring waarin vrijheid en een open levelontwerp centraal staan.

Dat valt dus nog te bezien. Maar eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we het ook geen ramp zouden vinden als de gameplay in de stijl van de vorige Tomb Raider blijft. Het was een prima alternatief op de Uncharted-serie vol met filmische scènes en meer van dat lekkers, maar dan op grotere schaal, zou bepaald geen straf zijn. Net zoals de tombe in de demo is de richting die het spel écht opgaat dus nog verhuld in geheimzinnigheid. Op 10 november kunnen Xbox-gamers de tombes bezoeken, PlayStation- en pc-gamers zijn volgend jaar pas aan de beurt.  

De Galaxy A-serie levert Samsung al jaren verkoopknallers op, en grote kans dat ook de nieuwe Galaxy A56 een hit wordt. Dit toestel biedt namelijk een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding en krijgt zes jaar updates. Lees alles over de smartphone in onze uitgebreide Samsung Galaxy A56 review.

De Galaxy A-reeks van 2025 bestaat op moment van schrijven uit de A26, A36 en A56. Hoe hoger het getal, hoe completer en duurder het toestel. De adviesprijs van de A56 bedraagt 480 euro, maar na de release medio maart is de straatprijs van de smartphone eind april al gezakt naar 380 euro. Een veel vriendelijkere prijs. Ook de versie met meer opslagcapaciteit (256 GB in plaats van 128 GB) is al tientallen euro's in prijs gezakt.

©Rens Blom

Premium ontwerp

Kijk je naar de A56, dan kijk je zonder twijfel naar een moderne Samsung-smartphone. De A56 past precies in Samsungs straatje en dat vinden we helemaal prima, want het ontwerp komt luxe over en de smartphone houdt prettig vast. Ook fijn is dat de A56 waterdicht is en wat minder weegt dan zijn voorganger, de A55. Met 198 gram is het gewicht nu gangbaar voor een toestel met 6,7 inch-scherm. Door zijn afmetingen is de A56 wel lastig met één hand te bedienen. Daar staat tegenover dat het grote scherm zich goed leent voor het bekijken van filmpjes, het typen met twee handen en het spelen van games.

©Rens Blom

Het scherm bevalt ons sowieso erg goed. Het oledscherm heeft een Full-HD-resolutie, soepele 120Hz-verversingssnelheid en kan erg fel. De zomers aanvoelende dagen medio en eind april brachten een krachtig zonnetje met zich mee, maar we konden het scherm van de Galaxy A56 buiten goed aflezen.

Complete specificaties

Zoals we gewend zijn van de Galaxy A-serie, biedt ook de A56 een mooi totaalpakket aan functies voor een sympathieke prijs. Dat begint bij de processor. De nieuwe, door Samsung zelf ontwikkelde processor, is lekker snel en werkt samen met 8 GB werkgeheugen. Er zijn wat toestellen die beter omgaan met zware games, maar voor de meeste toepassingen is de A56 goed uitgerust.

©Rens Blom

De A56 heeft daarnaast ondersteuning voor e-sim (een digitale simkaart), lekker duidelijke luidsprekers en keuze uit 128 GB of 256 GB opslagcapaciteit. Omdat het prijsverschil tussen de twee opslagversies slechts enkele tientjes bedraagt, raden wij de meeste mensen aan om de 256GB-variant te kiezen. Waarom? Die heeft veel meer ruimte voor je apps, foto's, filmpjes en andere bestanden en niet te vergeten: updates die jarenlang beschikbaar komen. Omdat de smartphone geen microSD-kaartslot heeft, moet je het doen met de ingebouwde opslagcapaciteit. Als je de A56 jaren wilt gebruiken, lijkt het ons verstandig om eenmalig iets meer te betalen voor veel meer opslagruimte.

©Rens Blom

Snel opladen, voor Samsungs doen

Dan de accuduur, een punt waarop Galaxy A-smartphones al jaren (meer dan) prima scoren. De A56 zet die traditie voort. Hoewel de accucapaciteit met 5000 mAh zeker niet groter is dan gebruikelijk en het scherm met 6,7 inch van gangbare grootte is, weet de A56 toch een lange accuduur te realiseren. Wij hebben in de testperiode nooit moeite gehad om een lange dag door te komen, ook niet als we het toestel een uur als hotspot gebruikten om op onze laptop te kunnen internetten in de trein. Dat soort zaken trekken de smartphone-accu sneller leeg, maar de A56 is lekker zuinig.

Het opladen kan helaas niet draadloos, maar dat is een logische bezuiniging in een betaalbare smartphone. Opladen via de usb-c-kabel dus, die in de doos zit. De adapter dien je zelf te regelen. Het loont om een adapter te pakken of kopen die via het juiste protocol 45 watt of meer aan stroom levert. De Galaxy A45 kan namelijk laden met maximaal 45 watt. Dat is veel sneller dan de meeste andere Samsung-smartphones, waardoor de accu sneller vol is. In vergelijking met de concurrentie is 45 watt prima, maar niet bijzonder. Er zijn genoeg smartphones die 65 tot 100 watt aankunnen.

©Rens Blom

Camera's

Met de Galaxy A56 kun je mooie foto's schieten, vooral met de hoofdcamera van 50 megapixel. Die staat echt zijn mannetje. De groothoekcamera van 12 megapixel is minder goed, maar volstaat ook en legt een lekker wijd deel van de situatie vast. De macrocamera van 5 megapixel voegt naar onze mening weinig toe, maar zit ook niet in de weg. De A56 kan zoomen via de hoofdcamera, maar dan holt de kwaliteit wel achteruit.

De selfiecamera vinden we opvallend goed, wat een opsteker is voor wie graag selfies neemt of videogesprekken voert met zijn telefoon.

©Rens Blom

Van boven naar beneden: de hoofdcamera, groothoekcamera en een paar keer zoom.

Zes jaar updates

Een prettige gedachte bij de Galaxy A56 is dat Samsung zes jaar complete updates belooft. Je krijgt dus de komende jaren verschillende Android-upgrades en kunt ook zes jaar lang beveiligingsupdates verwachten. Erg netjes, gelet op de prijs van de telefoon.

©Rens Blom

Samsungs OneUI-softwareschil over Android heen is wat druk en wil héél graag dat je een Samsung-account aanmaakt. Dat is echter niet verplicht. OneUI biedt allerlei handigheidjes, waarvan een deel leunt op kunstmatige intelligentie (AI). Er valt veel te proberen.

Conclusie: Samsung Galaxy A56 kopen?

De Samsung Galaxy A56 is een typische smartphone voor het grote publiek. Hij laat geen steken vallen en blinkt eigenlijk ook nergens echt in uit. Het is gewoon een fijne smartphone met een goed scherm, lange accuduur en zes jaar updategarantie. Gelet op de straatprijs van circa 380 euro is de Galaxy A56 daarom een toestel met een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding.

Bij het kiezen van de ideale vaatwasser zijn er heel wat zaken om op te letten. Eén daarvan is de droogtechniek die wordt toegepast. Er zijn grofweg drie methodes: ventilatiedroging, condensdroging en drogen met zeoliet. In dit artikel leggen we uit wat elke techniek precies inhoudt.

Schoon én droog

Een vaatwasser moet natuurlijk in de eerste plaats zorgen voor blinkend schone vaat. Maar minstens zo belangrijk is hoe goed hij alles droogt, want niets is zo irritant als bij het uitruimen alsnog de theedoek tevoorschijn moeten halen. Blijft er water achter op borden of in glazen, dan loop je bovendien het risico op schimmelvorming – en dat is allesbehalve fris. Ben je toe aan een nieuwe vaatwasser? Let dan zeker ook op de gebruikte droogtechniek.

Vaatwassers met ventilatiedroogtechniek

Een veelgebruikte manier om de vaat te drogen, is door het water te laten verdampen. Dit wordt ook wel de ventilatiedroogtechniek genoemd. Sommige vaatwassers hebben een mechanische arm die de deur automatisch opent zodra het programma is afgelopen. Het warme vocht in de machine kan dan vanzelf ontsnappen. Je kunt de deur natuurlijk ook handmatig openen, maar doe dat dan wel meteen na afloop van het programma. Omdat zowel de vaat als het water dan nog warm zijn, verdampt het vocht sneller dan wanneer je langer wacht.

Deze methode is het meest milieuvriendelijk, maar heeft ook een nadeel: het kan vrij lang duren voordat alles echt droog is. En soms blijft er toch nog vocht achter, waardoor je alsnog naar die theedoek moet grijpen.

©VLADYSLAV LEHIR

Vaatwassers met condensdroogtechniek

Een andere mogelijkheid is een vaatwasser met condensdroogtechniek. Deze methode is vooral geschikt als je vaak glaswerk, aardewerk of roestvrij staal reinigt. De warme, vochtige lucht in de machine slaat daarbij neer op de koelere wanden van de binnenruimte. Het gecondenseerde water wordt opgevangen en vervolgens weggepompt.

Het nadeel van deze techniek is dat de vaat vaak nog niet helemaal droog is wanneer het programma klaar is. Een theedoek blijft dus onmisbaar. Wil je toch profiteren van dit betaalbare systeem? Combineer het dan met handmatige ventilatie: zet de deur na afloop even op een kier zodat de stoom sneller kan ontsnappen en de vaat beter nadroogt.

Vaatwassers met zeoliet: hoe werkt dat?

De beste droogtechniek van dit moment? Dat is zonder twijfel zeolietdroging. Zeoliet is een mineraal dat warmte afgeeft zodra het in aanraking komt met water. Gebruikers zijn vaak laaiend enthousiast: volgens velen is hun vaat nog nooit zó goed droog uit de machine gekomen. Of het nu om plastic bakjes, glazen of borden gaat – alles komt er kurkdroog uit, ongeacht waar het staat in de vaatwasser. Niet gek dus dat modellen met deze techniek steeds populairder worden en steeds meer gemeengoed worden. Ze zijn dan ook bij diverse webwinkels te vinden.

Maar hoe werkt het precies? Onder in de vaatwasser liggen speciale zeolietkorrels. Zodra het programma is afgelopen en het water is afgevoerd, komen de korrels in actie. Ze geven warmte af aan de binnenruimte, waardoor de vaat efficiënt wordt gedroogd. Handig: de korrels regenereren zichzelf na elke wasbeurt. Je hoeft ze dus nooit te vervangen. Bovendien is dit systeem ook nog eens bijzonder energiezuinig.