Vorig jaar lag de nadruk bij Fifa vooral op de introductie van de Frostbite Engine, dit jaar kon de EA weer ouderwets bijschaven en finetunen. Het is dan ook fijn om te zien dat bekende minpunten van vorig jaar succesvol zijn aangepakt voor Fifa 18. Op het gras is Fifa 18 simpelweg aangenamer om te spelen door wat kleine tweaks in het speltempo en de manier waarop je medespelers zich gedragen.

Vorig jaar waren vleugelspelers een behoorlijke doorn in het oog. Enerzijds trokken ze te veel naar binnen waardoor de Hollandse school met een 4-3-3-formatie nauwelijks tot zijn recht kwam. Anderzijds won snelheid het altijd van spierkracht waardoor rappe vleugelspelers met wat slimmigheden wel te misbruiken waren om eenvoudig voorbij je tegenstander te komen. Dat is nu allebei minder het geval. Spelers vullen hun rol wat logischer in en met een 4-3-3-opstelling ontstaan er precies die driehoekjes waar Johan Cruijff altijd zo over elaboreerde. Tegelijkertijd hebben vleugelspelers nét even wat meer tijd nodig om op stoom te komen, waardoor je als verdedigende partij de gelegenheid krijgt om in te grijpen. Is Robben, Messi, of zelfs Justin Kluivert echter weg, dan heb je het nakijken—maar dat is in het echt natuurlijk ook zo.

©PXimport

Fijn tempo

Dat korte moment dat je de gelegenheid krijgt aan de noodrem te trekken, komt mede voort uit het fijne tempo van Fifa 18. Dat ligt ietsje lager dan vorig jaar, waardoor je net iets meer de gelegenheid hebt om uit te kiezen of je de bal kopt, volleyt of toch eerst aanneemt, of dat je tijdens een dribbel nog een extra stapje zet en zo een tegenspeler fysiek passeert alvorens de bal door te spelen. Tegelijkertijd kun je met de juiste aanname, passjes op maat of dus de juiste vleugelspeler weldegelijk de boel versnellen waardoor Fifa 18 geen moment stroperig aanvoelt. EA weet wat tempo betreft echt de juiste snaar te raken, waardoor Fifa 18 even spectaculair als realistisch is.

Als we écht spijkers op laag water gaan zoeken, gaan ballen vanaf een afstand er soms wel erg makkelijk in en wordt zeker in een multiplayerpotje het aluminium bovengemiddeld vaak geraakt. Misschien dat de meter dus soms net wat meer uitslaat naar spektakel.

©PXimport

Makkelijker kunnen we het niet maken

Ook buiten het pure veldspel heeft EA ingegrepen. Zo kun je nu snelle wissels toepassen iedere keer als het spel stilligt, zonder dat je daarvoor naar het pauzemenu hoeft. Standaard worden er wissels voorgesteld op basis van vermoeidheid, wat vooral in de multiplayer een erg fijne manier is om je team fit en fris te houden. Je kunt echter ook zelf maximaal drie snelle wissels vooraf instellen wat vooral weer handig is in de carrièremodus. Zo kun je iedere wedstrijd makkelijker jeugdspelers ervaring op laten doen, of een pinchhitter inbrengen als je een doorbraak moet forceren.

Ook een leuke toevoeging is de ‘Trainer Indicator’ in herhalingen. Hierdoor zie je met pijlen en strepen wat je precies op je controller invoerde en hoe zich dat vertaalde naar de game. Gebeurt het je dus vaak dat je de bal het stadion uit knalt terwijl je steeds verwacht de touwen te zien trillen, dan kun je nu in de herhaling precies zien wat er fout ging. Maar druk je bijvoorbeeld twee keer op rondje voor een schot over de grond, dan zie je grappig genoeg ook even kort hoe hoog je bal zou zijn gegaan als je een normaal schot uitvoerde. De Trainer Indicator is dus zeker een interessant systeem voor wie zijn innerlijke Jan van Halst op de vrije loop wil laten.

Een ander prominent minpunt is niet aangepakt. The Journey wordt nog steeds geplaagd door laadschermen, menu’s en andere rompslomp zoals de saaie trainingssessies die de vaart uit deze modus halen. Dat is erg jammer, want het idee van een jongensdroom najagen en doorbreken als profvoetballer blijft leuk. Net als vorig jaar is de uitvoering verder voldoende, en is het vooral grappig om je bewust als arrogante galbak (inclusief overdadige tatoeages en kleding) te gedragen, of juist als de voorbeeldige prof die altijd het team boven zichzelf stelt. Wel is het wederom jammer dat je vrij weinig invloed op het verloop van het verhaal hebt, al is het logisch dat de tussenfilmpjes waar onder andere Rio Ferdinand, Cristiano Ronaldo en Thierry Henry aan meewerkten (en overigens vrij belabberd stemwerk leveren) een bepaald verloop dicteren.

©PXimport

Compleet pakket

Los van de stroperigheid bij The Journey valt er eigenlijk maar weinig te klagen over Fifa 18. Scheidsrechters doen hun werk en zijn zelden op een fout te betrappen, al fluiten ze soms iets te snel voor een simpele schouderduw. Grafisch scoort Fifa 18 hoog. Zo hoog dat op een zonnige speeldag het veld overbelicht is als je op dat moment in de schaduw speelt, waardoor je soms nauwelijks je teamgenoten kunt zien. Het geeft Fifa net dat beetje extra realisme mee.

Los van het jaarlijks terugkerende manco van eredivisiespelers die in de verste verte niet op hun realistische evenknie lijken, biedt Fifa 18 een extreem compleet pakket. Fifa Ultimate Team, de carrièremodus voor spelers en trainers, The Journey, onlinecompetities, live-updates en vrouwenelftallen waaronder onze eigen Leeuwinnen (die overigens wél lijken, in tegenstelling tot de eredivisiespelers); Fifa 18 biedt voor ieder wat wils. Van de casual speler die na afgelopen EK eens met Lieke Martens en Jackie Groenen wil spelen, tot FUT-heads die hun ultieme team willen samenstellen, verbeten supporters die Ajax of PSV een langer Europees avontuur hadden gegund dit jaar, en voetbalfanitici die vooral een realistische benadering van voetbal zoeken. Fifa 18 is de veiligste keuze dit je dit jaar kan maken.

Fifa 18 is vanaf 29 september beschikbaar op pc, Xbox One, PlayStation 4, Xbox 360 en PlayStation 3. Voor deze recensie is de game gespeeld op een PS4 Pro. De recensie is gebaseerd op de offlineversie van de game.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

De tijd dat een screensaver nodig was om je computerscherm te beschermen tegen inbranden, ligt ver achter ons. Vandaag is een screensaver vooral een manier om je computer een persoonlijk tintje te geven. Met een eenvoudige tool verander je je vakantiefilmpjes of familievideo's in een levendige screensaver die je scherm vult zodra de pc even pauze neemt.

Stap 1: Download PUSH VideoWallpaper

Voordat je een video als bureaubladachtergrond instelt, is het verstandig om eerst na te denken over de juiste clips. Voor een opvallend en toch rustig effect werkt een korte video die in een lus draait meestal het best. Met PUSH Video Wallpaper kun je bovendien een afspeellijst maken zodat meerdere clips elkaar automatisch opvolgen. Deze Windows-app is eenvoudig in gebruik en levert de beste resultaten. Je kunt video's afspelen vanaf de harde schijf, maar ook geanimeerde gifs en zelfs YouTube-fragmenten zijn mogelijk. Het programma is niet gratis: een licentie voor persoonlijk gebruik kost 9,95 euro en een thuislicentie voor vijf pc's 14,95 euro. Er is wel een gratis proefversie, waarbij alleen een klein watermerk rechtsonder zichtbaar is.

De eerste stap is het downloaden van PUSH Video Wallpaper (26 MB). Na het binnenhalen installeer je de tool met het bestand VideoWallpaper_setup.exe. Aan het einde van de installatie verschijnt een pop-up met de vraag of je PUSH Video Wallpaper meteen wilt starten en of je de app ook als schermbeveiliging wilt instellen. Vink beide opties aan en klik op Voltooien.

Stap 2: Instellingen

Via het pictogram in het systeemvak kun je met de rechtermuisknop de instellingen openen. Klik bovenaan op het kleine voorbeeldscherm om een afspeellijst samen te stellen. Er staan standaard enkele voorbeeldvideo's klaar. Verwijder die en voeg je eigen filmpjes toe die je als screensaver wilt gebruiken. Ga vervolgens terug naar het tandwieltje en schakel de optie Start with Windows uit. Klik ten slotte op Instellen als schermbeveiliging. De ontwikkelaar gaat ervan uit dat je de tool gebruikt als video-wallpaper. De screensaverfunctie is eigenlijk een extraatje. Door het automatisch opstarten uit te schakelen, gebruik je de app uitsluitend als screensaver en niet als dynamische bureaubladachtergrond.

Stap 3: Als schermbeveiliger instellen

Herstart de pc en ga naar Instellingen / Persoonlijke instellingen / Vergrendelingsscherm / Schermbeveiliging. Hier kun je dan PUSH Video Screen Saver selecteren voor schermbeveiliging.