Het kan erg leuk zijn om je game beelden te delen met anderen. Zo kun je jouw unieke ervaringen delen met familie, vrienden en eigenlijk heel de wereld als je dat wil. Er zijn erg veel verschillende manieren om dit te doen. Je kan rechtstreeks van je computer opnemen, maar er bestaat ook de mogelijkheid om console games op te nemen. Elke manier heeft zo zijn eigen voor- en nadelen. Leer hier jouw game beelden opnemen.

In dit artikel komen verschillende software en hardware mogelijkheden voorbij. Ook worden er tips gegeven voor het opnemen van je audio. Dit gaat iets verder dan het maken van een schermvideo.

Rechtstreeks via je pc opnemen

Het rechtstreeks opnemen van je pc beeld is een relatief eenvoudige optie. Er zijn een aantal programma’s die je daarbij kunnen helpen. Een programma die al ruim een decennia deze optie biedt is FRAPS.

FRAPS

FRAPS is begonnen als een tool om screenshots te maken en benchmarks te draaien. Inmiddels kun je er ook je gamebeelden mee opnemen. Met een druk op de knop kun je game-audio, microfoon audio en beeld capturen met dit programma.

Fraps heeft een gratis versie en een betaalde versie. Met de gratis versie kun je alleen korte videobeelden van 30 seconden opnemen met een watermerk. De betaalde versie heeft deze restricties niet. Deze versie kost 33 euro. Wanneer je FRAPS hebt geïnstalleerd krijg je het volgende te zien:

©PXimport

Voordat je jouw gameplay kan opnemen zul je eerst wat instellingen moeten doen. Onder het kopje Movies kun je de instellingen aanpassen voor het opnemen. Allereerst kies je een mapje waar je de footage wil opslaan. Onder Folder to save movies in kies je een map. FRAPS plaatst het opgenomen beeld automatisch in C:\Fraps\Movies, maar je kan ook zelf een map aanmaken.

Daarnaast kies je de Video Capture Hotkey. Hier kan je de knop instellen waarmee je jouw opname start en stopt. Deze staat standaard ingesteld op F9. Ook kun je hier instellen of je met of zonder geluid wil opnemen (Sound Capture Settings) en kies je bij Video Capture Settings met hoeveel frames per seconde je wilt opnemen. De meeste gameplay-video’s worden op 30 of 60 frames per seconde afgespeeld.

Een nadeel aan FRAPS is dat de opgenomen beelden veel ruimte in beslag nemen.

Open Broadcaster Software (OBS)

Een gratis open-source variant voor het opnemen is er in de vorm van Open Broadcaster Software. Dit programma is naast het opnemen van beeld ook geschikt voor livestreaming naar bijvoorbeeld Twitch, YouTube en Facebook. Je kan het programma hier downloaden. Om via OBS gameplay-beelden op te nemen volg je deze stappen:

©PXimport

Videokaart software NVIDIA ShadowPlay en AMD Radeon ReLive

Naast dat je via verschillende software beeld kan opnemen van je games bieden de twee videokaart merken ook een mogelijkheid. Zowel met Nvidia ShadowPlay als met de AMD Radeon variant ReLive kun je via je videokaart-driver beelden opnemen. Het voordeel van het gebruiken van deze programma’s is dat deze zijn geoptimaliseerd voor je videokaart. Zo heb je het best mogelijke beeld met de minste prestatieproblemen. Je kan met beide overlays ook live streamen en je frames per seconde bijhouden. Beide programma’s vragen ongeveer 10% meer van je computer qua prestatie.

NVIDIA Shadowplay

©PXimport

Automatisch slaat ShadowPlay de laatste 5 minuten die je gespeeld hebt op. Met Alt+F10 sla je deze 5 minuten op. Via de manual-mode kun je handmatig bepalen wanneer je opname start en eindigt. De toetsencombinatie voor deze functie is Alt+F9. Daarnaast kun je nog wat audio- en video-instellingen aanpassen, zoals de videokwaliteit en het opnemen van je microfoon.

Dit proces is het zelfde bij AMD Radeon ReLive. Deze dien je ook te installeren en aan te zetten. Vervolgens neem je met een shortcut je beeld op.

Console games opnemen via Elgato of Roxio

Ben je niet in bezit van een goede game-pc, maar speel je liever op een Xbox One of Playstation 4? Dan is het nog steeds heel goed mogelijk om jouw spelervaringen op te nemen.

Via zogeheten capture-devices is het mogelijk om beelden op te nemen. Dit zijn losstaande hardware producten die je tussen jouw console en laptop of desktop plaatst. Deze methode werkt overigens ook gewoon voor de pc. Je hebt zowel interne als externe capture-cards. De interne sluit je in een PCI-E slot aan op je pc. De externe variant is te gebruiken via usb en hdmi. Denk erom: je laptop of computer moet wel over enige processorkracht beschikken om de software te kunnen draaien en om het beeld op te nemen.

Opnemen via een Elgato capture-card

Voor dit artikel nemen we het capturen met een Elgato capture card op een Playstation 4 als voorbeeld.

Je hebt dus allereerst een capture-card nodig. Dit is een apparaat die je apart moet aanschaffen. Je hebt veel verschillende opties. Elgato en Roxio zijn enkele bekende merken in dit veld. Je sluit eerst je Playstation 4 aan op je pc/laptop via hdmi-out en usb. Vervolgens sluit je de Elgato aan op je console via de hdmi-in. Zo stuurt de Elgato jouw gamebeeld via de Playstation 4 naar je laptop of pc.

©PXimport

Schakel allereerst om op te nemen de HDCP-setting uit op je Playstation 4. Dit is een bescherming tegen het uitzenden van video en audio. Deze staat standaard aan op je PS4. Doe het volgende op je Playstation 4 om dit uit te schakelen: Instellingen / Systeem / ‘HDCP inschakelen’ uitvinken.

Je hebt voor het opnemen van beeld een externe opslag nodig. Dit moet een laptop of desktop zijn, want je moet namelijk ook software kunnen draaien van de capture-card. Hier pas je bijvoorbeeld instellingen aan voor de videokwaliteit en audio en start of stop je de recording.

Wanneer je het programma geïnstalleerd hebt krijg je dit te zien:

©PXimport

Klik links onder op het rode Record knopje om de opname te starten.

Opnemen van audio

Het opnemen van beeld is leuk, maar met jouw stem erbij kan je het nog persoonlijker maken. Er zijn verschillende manieren om dit te doen.

Wanneer je via pc opneemt kun je ervoor kiezen om via software als FRAPS of ShadowPlay gelijk je microfoon op te nemen. Dit kan de microfoon van je headset zijn. Wij raden echter aan als je echt kwaliteit stemgeluid wilt opnemen om voor een aparte microfoon te kiezen.

Daarnaast zijn er zat audioprogramma’s beschikbaar om je stemgeluid mee op te nemen. Wij raden Audacity aan. Dit is een gratis geluidsbewerkingsprogramma om geluidbestanden te bewerken en op te nemen.

Om op console je stemgeluid op te nemen kun je gewoon je microfoon aansluiten op je desktop of laptop die verbonden is met je console. Zo kun je via hier externe audio opnemen via je microfoon.

Tips:

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!