De Raspberry Pi is voor heel veel hobbyprojecten de ideale singleboardcomputer. Snel, veelzijdig en bovenal heel goed gedocumenteerd en ondersteund. Maar helaas zijn alle modellen ook heel slecht verkrijgbaar! Daarom laat ID.nl je zien wat de beste alternatieven zijn voor de Raspberry Pi en geven we je tips hoe je je favoriete toepassingen op die systemen kunt installeren.

Home Assistant OS is hier in een virtuele machine in Proxmox VE geïnstalleerd. We zijn fan van de Raspberry Pi en zullen niet aarzelen de singleboardcomputer te adviseren voor uiteenlopende zelfbouwprojecten. Maar er is wél een probleem: hij is het afgelopen jaar vaak lastig te verkrijgen of alleen tegen een forse meerprijs. Daarom ben je helaas, als jouw project het toelaat, meestal beter af met een van de alternatieven. Dat is niet altijd makkelijk. De Raspberry Pi is namelijk ontzettend goed gedocumenteerd en wordt ondersteund tot de vroegste versies aan toe. Bovendien heeft het Raspberry Pi-ecosysteem veel fans. Dit alles maakt het interessant om voor het platform te ontwikkelen. De uitstekende beschikbaarheid van opensource-drivers maakt dit ook veel makkelijker dan bij veel alternatieven. Sommige projecten zijn zelfs vernoemd naar de Pi, zoals Pi-hole en RetroPie. Gelukkig is het in de meeste gevallen geen probleem om je project op andere hardware te draaien. Daarom gaan we op zoek naar aantrekkelijke alternatieven voor de Pi. In het tweede deel van deze basiscursus laten we zien hoe je ze voor jouw favoriete projecten kunt inzetten. Je zult zien dat je indien nodig prima zonder de Pi kunt! 

©Jatuporn Tansirimas

De Raspberry Pi is populair in allerlei knutselprojecten, maar helaas al langere tijd heel slecht verkrijgbaar. 

Beschikbaarheid Raspberry Pi 

De Raspberry Pi is al meer dan een jaar heel slecht verkrijgbaar. De oorzaak ligt bij wereldwijde chiptekorten in combinatie met een sterk toegenomen vraag. Wat wel op de markt komt is snel weg, omdat er immers nog veel orders openstaan. Ook worden ze soms massaal opgekocht om elders tegen woekerprijzen weer op te duiken. Wat het niet beter maakt, is dat het gros van de productie nog altijd naar grote bedrijven en de industrie gaat, die er ook hard om zitten te springen. Het gaat om alle reguliere modellen zoals Pi 4 model B, de Compute Module 4 en de Pi Zero 2 W. De microcontrollers van de fabrikant, de Pico en Pico W, zijn wel eenvoudiger te verkrijgen. Wanneer de problemen zijn opgelost is niet bekend. 

©Guillaume - stock.adobe.com

Wie een hele stapel Raspberry Pi’s nodig heeft, zoals voor een clusterproject, heeft het met de huidige verkrijgbaarheid en woekerprijzen nog moeilijker. 

Platforms 

• Singleboardcomputer 

De Raspberry Pi is een singleboardcomputer en heeft in dat segment niet heel veel concurrentie. Het beste alternatief is momenteel de Odroid N2+ met Amlogic S922X (ARM) van het Zuid-Koreaanse Hardkernel, verkrijgbaar met 2 of 4 GB. De verkrijgbaarheid is prima (zie kader ‘Verkrijgbaarheid Odroid N2+’), maar de prijzen lopen wel flink uiteen. Het bordje heeft vier rappe Cortex A73-cores en twee energiezuinige Cortex A53-cores. De kloksnelheid ligt hoger dan bij de eerdere versie van de N2. Wel vraagt het stevige koellichaam om een ventilator als je hem langere tijd volledig gaat belasten. 

De N2+ loopt overigens met gemak een Pi 4 voorbij. In verschillende benchmarks, waaronder Dhrystone-2, is het apparaat meer dan twee keer zo snel. Ook grafisch levert het uitstekende prestaties. Je hoeft ook niet meer met een soms kwetsbare SD-kaart te werken, omdat er plek is voor een snellere en betrouwbaardere eMMC-module. Verder kunnen de onlangs geïntroduceerde Odroid H3 en H3+ met Jasper Lake-processor (x86) van Intel nog een interessante optie zijn. Al gaan die veel meer richting een mini-pc zoals de Intel NUC. Je zult ze eerder als zuinige server of eenvoudige desktop gebruiken. Verder heb je de Tinker Board-reeks van Asus, al zijn deze wat minder populair en vaak ook duurder. 

De Odroid N2+ is een stuk krachtiger dan de Raspberry Pi 4. 

• Verkrijgbaarheid Odroid N2+ 

De Odroid N2+ vind je bij een handjevol Nederlandse winkels. Als je over de grens gaat kijken, komen er nog heel wat meer opties bij. Bekende opties voor Nederlandse shoppers zijn Reichelt en Conrad, maar daar liggen de prijzen over het algemeen wel wat hoger. De prijzen lopen flink uiteen: voor de 4 GB zagen we prijzen tussen 109 en 195 euro. 

Let op dat je ook de nodige extra’s nodig hebt. Je hebt in ieder geval een voeding nodig (12 volt met 2 ampère). Ook handig zijn een CR2032-batterij voor de RTC (realtime clock), een passende behuizing, een 80mm-ventilator (optioneel) en eMMC-module (optioneel) voor opslag. 

• Microcontroller 

Microcontrollers zijn populair en vaak heb je er genoeg aan voor IoT-projecten of als je met elektronica gaat knutselen. Populaire opties zijn de ESP8266 en ESP32 of de Pico (W) van de Raspberry Pi Foundation. Verder heb je het brede aanbod van Arduino. Het is heel makkelijk om aan zulke microcontrollers te komen en de meeste kosten minder dan een tientje. Ze zijn minder krachtig dan de Pi, maar wel veel zuiniger en doorgaans rijkelijk voorzien van allerlei aansluitingen voor sensors, schakelaars, lampen, camera’s of kleine displays. Er zijn ook microcontrollers met gespecialiseerde hardware voor bijvoorbeeld kunstmatige intelligentie. In vergelijking met de Pi hebben ze geen volwaardig besturingssysteem. Je kunt ze programmeren met bijvoorbeeld Arduino. Met wat voorbeelden en geholpen door bibliotheken kun je vrij snel iets maken. Je hoeft niet altijd te programmeren. In het artikel Maak je eigen luchtkwaliteitsmonitor kun je bijvoorbeeld lezen hoe je met ESPHome op een ESP8266- of ESP32-module met enkele sensors een luchtkwaliteitsmonitor kunt maken. De basis daarvan is een configuratiebestand. En met de WLED-software (zie het kader ‘WLED op een ESP32’), kun je eenvoudig je ledstrips aansturen. 

©wittayayut - stock.adobe.com

Een microcontroller is vaak al genoeg voor knutselprojecten rondom IoT. 

• NAS 

Op een NAS kun je rechtstreeks toepassingen installeren, maar dat is soms wel iets complexer. Handiger en veiliger is het gebruik van Docker. Dat kan bij veel modellen van Synology en QNAP. Ze bieden daarvoor ook een heel gebruiksvriendelijke interface. Het is, als je die mogelijkheid hebt, slim om het geheugen uit te breiden naar bijvoorbeeld 8 of 16 GB. Dat komt de prestaties ten goede als je wat meer gaat doen. Soms kun je in plaats van een Docker-container ook een virtuele machine maken. De prestaties liggen dan meestal wel lager. 

Op een NAS kun je meestal met Docker werken voor het draaien van allerlei applicaties in een zogenoemde container. 

• Pc of server 

Een pc of server is een ideale optie als je wat meer rekenkracht nodig hebt dan een singleboardcomputer zoals de Pi je biedt. We noemen ze ook wel x86-systemen, als tegenhanger voor de op ARM-gebaseerde Raspberry Pi en de meeste Odroids. Je kunt eenvoudig een pc of oude laptop inzetten die je niet meer gebruikt. 

De Intel NUC is ook een populaire optie als thuisserver. Dergelijke systemen zijn relatief zuinig en afhankelijk van de uitvoering vaak ook behoorlijk krachtig. Let wel op dat het energieverbruik natuurlijk wel hoger is in vergelijking met de Pi. Het kan nog wel iets zuiniger als je de componenten daar specifiek op uitzoekt. Zo heeft een ASRock DeskMini 310 met een 6-core i5-9400-processor een verbruik in rust van ongeveer 16 watt. Dat is met beperkte taken, maar in de praktijk doen servers de meeste tijd vrijwel niets tot weinig. Hoewel je veel software rechtstreeks kunt installeren in bijvoorbeeld Linux, ook wel ‘bare-metal’ genoemd, is het meestal handiger om virtualisatie toe te passen (zie kader ‘Virtualisatie met pc of server’). 

Een Intel NUC zou je als energiezuinige server kunnen inzetten. 

Binnen Proxmox VE kun je onder andere virtuele machines aanmaken.

Installatietips 

• Thuisautomatisering 

Voor thuisautomatisering worden vooral Home Assistant, Domoticz en openHAB veel gebruikt. Zowel Domoticz als openHAB kun je op een Raspberry Pi installeren, maar ook onder Windows, Linux en macOS. Ook kun je ze in een Docker-container draaien of op een NAS van bijvoorbeeld Synology. Soms zijn er dan wel wat extra configuratiestappen. Home Assistant is óók flexibel op verschillende systemen te installeren. Deze software komt elders in dit nummer uitgebreider aan bod. 

Wil je het heel praktische Home Assistant OS als basis gebruiken, dan is de Odroid N2+ 4 GB tegenwoordig het aanbevolen systeem. Deze singleboardcomputer maakte ook deel uit van de hardware-kit Home Assistant Blue (zie kader ‘Home Assistant Blue’). Je kunt Home Assistant OS overigens ook uitstekend draaien in een virtuele machine binnen bijvoorbeeld Proxmox VE. Dan profiteren ook andere toepassingen van de (gedeelde) kracht van de server. Om het je gemakkelijk te maken, kun je een installatiescript gebruiken, je vindt dat via https://tteck.github.io/Proxmox/. 

Home Assistant OS is hier in een virtuele machine in Proxmox VE geïnstalleerd. 

Met een 3D-printer kun je een behuizing voor een nagebouwde Home Assistant-kit zelf maken. 

• Energieverbruik monitoren 

Om het energieverbruik in huis te monitoren via je slimme meter is P1 Monitor voor de Raspberry Pi 4 een heel mooie toepassing. Meer daarover lees je ook in het artikel Zo kun je je slimme meter uitlezen met een Raspberry Pi. Maar als er in je meterkast al een server staat te draaien (zoals in onze situatie), is dat wel een beetje zonde. Gelukkig kun je P1 Monitor tegenwoordig ook via Docker installeren. Hiervoor installeer je zowel Docker als Docker Compose. Maak dan een nieuwe map op dat systeem met een docker-compose.yml-bestand waarin je de configuratie zet. Zie ook https://github.com/intelwolf/p1monitor voor een voorbeeld en meer informatie. Een update installeren is vervolgens reuze eenvoudig, omdat alleen de toepassingscontainer hoeft te worden vervangen. Alle relevante data worden lokaal opgeslagen. Heb je P1 Monitor nu draaien op een Pi? Exporteer dan eerst alle gegevens via de instellingen (onder in- export) voordat je de Pi afkoppelt. Je kunt alle gegevens weer in je nieuwe installatie importeren (eveneens via de gebruikersinterface) voor een nagenoeg naadloze overgang. 

Voor het beheren van je energieverbruik kun je P1 Monitor binnen Docker installeren, in plaats van op een losse Raspberry Pi. 

• Elektronica 

Wil je knutselen met elektronica via bijvoorbeeld GPIO-pinnen? De modellen van Odroid bieden je daarvoor vergelijkbare opties als een Raspberry Pi. Soms is een ESP8266- of ESP32-module echter al toereikend. Je kunt deze microcontrollers programmeren met de Arduino IDE in C++, maar ook met het populaire Python. Hiervoor kun je de MicroPython- of CircuitPython-firmware installeren. Je schrijft met bijvoorbeeld Thonny IDE je Python-programma gewoon onder Windows en zet hem dan over naar de microcontroller. Voor deze kleine Python-releases zijn ook uiteenlopende bibliotheken beschikbaar, zodat je snel veel gedaan kunt krijgen. Zo stuur je met de NeoPixel-bibliotheek eenvoudig individueel adresseerbare ledstrips aan. Met een paar regels heb je al een werkende opstelling. Een alternatief voor dit doel is de WLED-software waarbij je helemaal niets hoeft te programmeren (zie kader ‘WLED op een ESP32’). 

MicroPython is een speciale uitvoering van Python voor microcontrollers. 

• WLED op een ESP32 

Wil je ledstrips aansturen zonder te programmeren, dan is het programma WLED op bijvoorbeeld een ESP32-module een aanrader. Hier schreven we reeds over in het artikel Ledstrips voor buiten: aan de slag met programmeerbare buitenverlichting (https://id.nl/zekerheid-en-gemak/slim-huis/slimme-verlichting/ledstrips-voor-buiten-aan-de-slag-met-programmeerbare-buitenverlichting). Je hoeft WLED slechts eenmalig op de ES32-module te flashen. Daarna log je via een app of browser in eerste instantie in op de wifi-hotspot, waarna je je eigen wifi-netwerk configureert. Vervolgens kun je de ledstrips instellen, allerlei kleuren en effecten kiezen, of de ledstrips in segmenten indelen. Het laat goed zien wat er met een relatief eenvoudige microcontroller mogelijk is. 

• Netwerkspeler voor muziek 

Een singleboardcomputer is zo compact dat je hem handig als netwerkspeler voor muziek kunt inzetten. Het geluid kun je digitaal doorgeven via bijvoorbeeld HDMI of s/pdif, al kun je een versterker met luidsprekers ook gewoon analoog aansluiten. Nu heeft de Raspberry Pi wel een analoge audiopoort, maar de kwaliteit van de ingebouwde DAC (digitaal-naar-analoog converter) is nogal matig. Daarom is een goede externe DAC aan te raden. Bij andere singleboardcomputers ligt dat soms anders. Zo heeft de Odroid N2+ zowel hoorbaar als meetbaar een veel betere geluidskwaliteit, waardoor het inpluggen van een 3,5mm-audiojack voor de meeste gebruikers volstaat. Als software kun je bijvoorbeeld het bekende programma Volumio gebruiken. Desgewenst kun je altijd nog later een externe DAC aansluiten. 

Volumio kun je op uiteenlopende systemen installeren. 

• Andere toepassingen 

Wil je andere toepassingen installeren, dan is DietPi een handige optie. DietPi is een zeer lichte Debian-installatie van waaruit je eenvoudig talloze toepassingen kunt installeren. Het is behalve voor de Pi ook geschikt voor bijvoorbeeld de modellen van Odroid. Je kunt wat inspiratie opdoen als je de softwarelijst bekijkt. 

Vanuit DietPi kun je eenvoudig toepassingen op je singleboardcomputer installeren. 

Veel toepassingen kun je natuurlijk ook rechtstreeks installeren. Een goed voorbeeld is Pi-Hole waarmee je advertenties in je netwerk kunt blokkeren nog voordat ze je pc hebben bereikt. Het werkt op basis van een lokale DNS-server met filters. Je kunt het bijvoorbeeld binnen Debian of Ubuntu installeren of een Docker-container opzetten. 

Voor RetroPie, waarmee je een retro gameconsole bouwt, zien we dezelfde installatieopties. Op een Odroid N2+ raden we de fork The Retro Arena aan. 

Wil je een mediaspeler voor het streamen van video? Dan is CoreELEC een voor de hand liggende optie. De Odroid N2+ heeft hier zeker een meerwaarde: het apparaatje levert uitstekende prestaties bij het decoderen van audio in video, met ondersteuning voor onder meer 4K, H.265, diverse HDR-formaten en bekende audioformaten als DTS-HD en Dolby Atmos. 

Pi-Hole voor het blokkeren van advertenties werkt niet alleen op de Pi. 

Op vakantie wil je ontspannen, niet bezig zijn met cybercriminaliteit. Toch liggen digitale risico's juist dan op de loer. Zodra je verbinding maakt met een openbaar netwerk – op de camping, in een hotel of op een terras – loop je het risico dat anderen meekijken. Dat vergroot de kans op onderschepte wachtwoorden, identiteitsfraude of zelfs malware op je telefoon. Gelukkig kun je je daar vrij eenvoudig tegen beschermen, met deze tips.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bitdefender

Wat maakt openbare wifi zo kwetsbaar?

Veel openbare netwerken zijn slecht beveiligd. Je vindt ze overal: op luchthavens, in treinen, op campings, in cafés of gewoon op een stadsplein. Vaak kun je zonder wachtwoord inloggen, of er is één standaardcode die iedereen gebruikt. Dat maakt het voor kwaadwillenden makkelijk om dataverkeer te onderscheppen of zelfs een nepnetwerk aan te maken dat eruitziet als het echte wifi-netwerk. Bijvoorbeeld een netwerk dat 'Free_Hotel_Wifi' heet, maar in werkelijkheid wordt gehost vanaf de laptop van iemand die jouw gegevens wil onderscheppen. Verbind je automatisch, dan kan alles wat je intypt zichtbaar worden voor de verkeerde persoon.

Daar blijft het niet bij. Ook malware ligt op de loer: software die ongemerkt wordt geïnstalleerd en toegang krijgt tot je bestanden, wachtwoorden of zelfs je hele toestel blokkeert. Vooral apps die automatisch gegevens synchroniseren, zoals cloudopslag of mail, kunnen  dan kwetsbaar zijn.

Wat kun je zelf doen om veilig te blijven?

➡️ Loop voordat je op reis gaat eerst je wifi-instellingen langs. Zet automatisch verbinden met bekende netwerken uit. Zo voorkom je dat je toestel onderweg ongemerkt verbinding maakt met een netwerk dat eruitziet als iets vertrouwds, maar in werkelijkheid is opgezet door een kwaadwillende. Denk aan een naam als 'Hotel_WiFi' of 'Free_WiFi_Airport' – herkenbaar, maar nep.

➡️ Het helpt als je al vóór vertrek kiest voor een beveiligingspakket waarin standaard een VPN zit, zoals bij Bitdefender. Daarmee maak je het jezelf makkelijk: je hoeft geen losse apps te downloaden, en je weet zeker dat je dataverkeer automatisch wordt versleuteld zodra je verbinding maakt met een openbaar netwerk. In diezelfde pakketten zit vaak ook een wachtwoordmanager inbegrepen, zodat je unieke wachtwoorden kunt aanmaken en beheren zonder ze te hoeven typen – wat op een onbetrouwbaar netwerk al een risico op zich kan zijn.

➡️ Zorg ook dat je tweestapsverificatie hebt ingeschakeld voor belangrijke accounts. Zelfs als je inloggegevens op een of andere manier onderschept worden, kunnen kwaadwillenden dan niet zomaar inloggen.

➡️ Ben je eenmaal op de plek van bestemming aangekomen en wil je een openbaar wifi-netwerk gebruiken, bijvoorbeeld in een hotel of op een terras? Vraag dan altijd bij de balie of bediening naar de exacte naam van het netwerk en het juiste wachtwoord. Dan weet je zeker dat je niet op een nepnetwerk belandt. Schakel vervolgens je VPN in voordat je online gaat.

©ymgerman

Moet je toch ergens inloggen, controleer dan altijd of de website begint met https://. De 's' staat voor 'secure' en betekent dat je gegevens versleuteld worden verzonden. Dat maakt het voor anderen veel lastiger om mee te kijken, ook als je per ongeluk op een minder goed beveiligd netwerk zit.

Bij privacygevoelige zaken als online bankieren of inloggen op een overheidswebsite kun je beter even terugvallen op je databundel. Je mobiele provider biedt standaard een versleutelde verbinding. Is wifi toch de enige optie, bijvoorbeeld omdat je roaming hebt uitgezet of je databundel beperkt is? Dan is een VPN helemaal onmisbaar.

Kies verder voor een beveiligingspakket dat je waarschuwt bij verdachte activiteiten, zoals een onbekende aanmeldpoging of een link die je naar een nagemaakte website probeert te lokken.

©WineDonuts

Wat Bitdefender onderweg voor je doet

Wie zonder zorgen wil internetten, ook op onbekende netwerken, heeft baat bij een alles-in-één beveiligingspakket. Bitdefender biedt verschillende opties, afhankelijk van wat je nodig hebt. Premium Security is gericht op volledige bescherming, inclusief onbeperkte VPN, een wachtwoordmanager, realtime bescherming tegen phishing en controle of je gegevens online zijn gelekt. Die combinatie is handig als je vaak op reis bent en gebruikmaakt van verschillende netwerken, bijvoorbeeld met je laptop, tablet en telefoon.

Bitdefender Total Security biedt veel van dezelfde onderdelen, maar de VPN is hier beperkt tot 200 MB per dag – voldoende voor dagelijks gebruik, zolang je geen grote bestanden verstuurt of streamt. Antivirus Plus is de instapversie, met de minste extra's. Je krijgt er wel een VPN bij (200 MB per dag), maar een wachtwoordmanager ontbreekt bijvoorbeeld. In alle gevallen geldt dat je beschermd bent tegen malware en verdachte websites, en dat je waarschuwingen krijgt bij risico's.

Wat opvalt is dat de bescherming grotendeels op de achtergrond werkt. Je hoeft zelf weinig in te stellen of bij te houden, en dat is prettig als je onderweg bent. Je krijgt bijvoorbeeld automatisch een melding als je verbinding maakt met een openbaar netwerk, met de vraag of je de VPN wilt inschakelen. Ook scant het systeem links en bijlagen voordat je ze opent, en krijg je een melding als je wachtwoorden in een datalek zijn opgedoken. 

Veilig internetten hoeft niet ingewikkeld te zijn

Het goede nieuws: je hoeft geen expert te zijn om jezelf te beschermen. Met een paar slimme keuzes kun je de risico's onderweg sterk beperken. Gebruik bij voorkeur mobiel internet als je iets vertrouwelijks doet, zoals internetbankieren of inloggen op belangrijke accounts. Maak op openbare netwerken altijd gebruik van een VPN, laat een wachtwoordmanager sterke wachtwoorden voor je aanmaken en zorg dat je beveiligingssoftware up-to-date is. Bitdefender helpt je daarbij, zonder dat het je belemmert in je gebruik. Zo blijf je ook op vakantie veilig online – en kun je echt ontspannen vakantie vieren.

Een stofzuiger kopen klinkt simpel, maar wie zich een beetje verdiept in het aanbod, ontdekt al snel dat er nogal wat te kiezen valt. Eén van de eerste vragen die je tegenkomt: neem je er een mét zak of ga je voor een zakloos model? Beide opties hebben hun plus- en minpunten. We leggen het je allemaal uit, zodat jij weet wat het beste bij je past.

Lees ook: Je stofzuiger onderhouden: dit moet je weten

Stofzuigers met zak: klassiek en krachtig

Stofzuigers met zak zijn de klassieke modellen die we al decennialang kennen. Al het opgezogen vuil en stof wordt hierin opgevangen in een vervangbare stofzak. Zodra de zak vol is, haal je hem eruit en vervang je hem eenvoudig door een nieuwe. Het systeem is bewezen effectief, en veel huishoudens zweren er nog steeds bij – niet voor niets zijn er talloze varianten van op de markt.

Een belangrijk pluspunt van stofzuigers met zak is dat ze vaak net wat krachtiger zijn dan zakloze modellen. De directe luchtstroom tussen de zuigmond en de zak zorgt voor een efficiënte werking en sterke zuigkracht, zeker zolang de zak niet té vol is. Daarnaast is dit type stofzuiger doorgaans hygiënischer. Het stof en vuil blijft netjes opgesloten in de zak, die je in zijn geheel kunt weggooien zonder dat je zelf in contact komt met de inhoud – handig voor mensen met allergieën. Ook maken stofzuigers met zak over het algemeen minder geluid, wat prettig is als je gevoelig bent voor lawaai of bijvoorbeeld graag stofzuigt terwijl er iemand thuiswerkt of slaapt.

©Georgy Dzyura

Lees ook: Waarom een ouderwetse sledestofzuiger nog best handig kan zijn

Toch zitten er ook nadelen aan dit type. Het vervangen van de zakken brengt extra kosten met zich mee, en je moet er maar net aan denken om een voorraadje in huis te hebben. Niets is zo frustrerend als een volle stofzak ontdekken net wanneer je wilt stofzuigen. Bovendien neemt de zuigkracht vaak iets af naarmate de zak voller raakt – iets om rekening mee te houden als je veel of grof vuil opzuigt.

Zakloze stofzuigers: modern en milieuvriendelijk

Zakloze stofzuigers werken anders: in plaats van een stofzak hebben ze een opvangbak of reservoir waarin al het vuil terechtkomt. Vaak zijn dit zogenaamde cyclonische stofzuigers, die gebruikmaken van een ronddraaiende luchtstroom om stofdeeltjes van de lucht te scheiden. Het vuil blijft achter in de bak, de lucht stroomt er gefilterd weer uit.

©Axel Bueckert

Een groot voordeel is dat je nooit meer stofzakken hoeft te kopen. Dat is niet alleen fijn voor je portemonnee, maar ook voor het milieu: minder afval en minder verpakkingsmateriaal. Bovendien zijn de meeste zakloze modellen voorzien van een doorzichtige opvangbak, waardoor je precies kunt zien wanneer het tijd is om deze te legen. En anders dan bij stofzakken, blijft de zuigkracht meestal consistent – ook als het reservoir aardig vol zit.

Toch is het niet alleen maar rozengeur. Het legen van het reservoir kan een stoffige bedoening zijn, zeker als je dat boven de vuilnisbak doet. Voor mensen met allergieën of een stofgevoelige neus is dat geen pretje. Daarnaast vragen zakloze modellen doorgaans wat meer onderhoud: de filters moeten regelmatig worden schoongemaakt of vervangen om te voorkomen dat de zuigkracht afneemt of de motor overbelast raakt. Ook zijn sommige zakloze stofzuigers een stuk luider – niet allemaal, maar het loont zeker om het geluidsniveau (in decibel) van een model even te checken. Alles onder de 60 decibel wordt als stil beschouwd.

Lees ook: Stofzuiger zonder stofzak schoonmaken: zo doe je dat!

©dusanpetkovic1

Wat is uiteindelijk de beste keuze?

De keuze tussen een stofzuiger met zak en een zakloos model hangt vooral af van je persoonlijke voorkeur en levensstijl. Zoek je een stille, krachtige en hygiënische oplossing zonder al te veel gedoe? Dan is een stofzuiger met zak waarschijnlijk de beste optie. Vind je duurzaamheid en gebruiksgemak belangrijker, en heb je geen bezwaar tegen wat extra onderhoud? Dan past een zakloze stofzuiger misschien beter bij je. En anders kun je je nog altijd laten adviseren.

Hoe dan ook: het is slim om gebruikerservaringen te lezen van de modellen die je overweegt. Die geven vaak een eerlijk beeld van de prestaties, het gebruiksgemak én de dingen die je uit de folder niet direct haalt. Zo weet je zeker dat je kiest voor een stofzuiger waar je echt tevreden over gaat zijn – of je nu team zak of team zakloos bent.