ID.nl logo
Bestand kwijt? Zoek slimmer in Windows Verkenner
© Reshift Digital
Huis

Bestand kwijt? Zoek slimmer in Windows Verkenner

Overal op internet zijn tools te vinden waarmee je beter, sneller en vooral gemakkelijker kunt zoeken op je harde schijf en ssd. Ben je een bestand kwijt? Je zou dan ook bijna vergeten dat Windows Verkenner reeds een prima zoekfunctie aan boord heeft. Eentje waarmee je, als je dat vooraf goed inregelt, wel degelijk razendsnel kunt zoeken!

Tip 1: Indexeren moet je leren

De zoekfunctie van Windows kan gebruikmaken van een index waarmee je razendsnel kunt zoeken zonder daarvoor allerlei mappen te hoeven doorlopen. Maar vaak zoek je toch vooral in de gebruikersmappen. Ga naar het Configuratiescherm en de Indexeringsopties. Selecteer C: en klik op de knop Wijzigen. Vervolgens kun je de Geïndexeerde locaties aanpassen. Klik op C: en selecteer alléén de map Gebruikers. Daarna afsluiten, waarna de indexering opnieuw wordt gestart. Want waarom zoeken naar dingen die je toch niet nodig hebt?

©PXimport

Tip 2: Elders indexeren

Standaard wordt er een indexeringsbestand in deze map bewaard: C:\ProgramData\Microsoft\Search. Daar is op zich niets mis mee, maar als C: volloopt en je veel indexeert, dan kan dat schuren qua opslagruimte. Ga naar het Configuratiescherm en de Indexeringsopties. Druk op de knop Geavanceerd. Bij de sectie Locatie indexeren kun je dan op de knop Nieuwe locatie klikken om het indexeringsbestand op – bijvoorbeeld – D: neer te zetten.

Tip 3: Zoekfunctie snel(ler) ingesteld

Het slim instellen van de indexeringsopties zal het indexeren en later het zoeken beslist versnellen. Los daarvan kent de zoekfunctie van Windows Verkenner zelf ook nog wat eigenschappen die je kunt manipuleren. Ga naar Windows Verkenner, open het lint Beeld, ga via Opties naar Map- en zoekopties wijzigen. Ga naar het tabblad Zoeken van het dialoogvenster Mapopties. Haal vervolgens alle vinkjes weg. Aldus ingesteld zoek je alleen naar bestandsnamen van normale bestanden die eerder zijn geïndexeerd. En dát gaat snel!

Tip 4: Geïndexeerd zoeken

Geïndexeerd zoeken is dus razendsnel zoeken. Maar wel even opgelet, want als je strikt geïndexeerd gaat zoeken, dan zul je niets kunnen vinden in mappen die buiten de index vallen. Strikt geïndexeerd zoeken dient dan ook te gebeuren ‘in’ een geïndexeerde map.

©PXimport

Tip 5: Het lint Zoeken

Windows Verkenner kent de linten Start, Delen en Beeld. Een minder bekend (want vaak onzichtbaar) lint is het lint Zoeken. Dat lint komt tevoorschijn zodra er een zoekfunctie actief wordt in Windows Verkenner. Met op dat lint Zoeken een aantal mogelijkheden waarmee je zowel de zoekfunctie zelf als de weergave van de treffers kunt manipuleren.

©PXimport

Tip 6: Mappen kiezen

Bij een zoekopdracht is het altijd van belang waar je gaat zoeken. En daarmee bedoelen we in (1) een enkele map of in (2) die ene enkele map én in de onderliggende submappen en in de submappen die daar weer onder liggen enzovoort. Op het lint Zoeken klik je voor de eerste keuze op Huidige map en voor de tweede keuze op Alle onderliggende mappen.

Nu even opgelet, want in het eerste geval kun je te weinig of niets vinden en in het tweede geval veel te veel. Waarmee we meteen opmerken dat het wel zo handig is als je al ‘ongeveer’ weet op welke plek je moet zijn.

©PXimport

Tip 7: Datum kiezen

Regel een willekeurige zoekopdracht in Alle onderliggende mappen en wacht even totdat er een waslijst met treffers op je beeldscherm staat. Het een-voor-een bekijken van die treffers is natuurlijk onbegonnen werk. In de meeste gevallen zal het om een vrij recent bestand gaan, waarvan je de naam en de locatie bent kwijtgeraakt. En met die wetenschap maak je vervolgens gebruik van het pulldown-menu dat tevoorschijn komt als je in het lint Zoeken op de optie Gewijzigd op klikt. Vandaag, gisteren, deze week? Dat zoekt alwéér een stuk rapper.

Tip 8: Soort kiezen

Verder is het ook mogelijk om te zoeken in een zoekopdracht. Als je een lijst met treffers hebt teruggekregen, dan kun je in het lint Zoeken het pulldown-menu Soort openklikken. Er verschijnt dan een vrij forse lijst met mogelijkheden die je laten zoeken naar het soort bestand dat in die lijst met treffers staat. En daarin gaat Windows vrij ver, want van E-mailbericht tot Afbeelding tot Taak is het allemaal apart te adresseren.

Tip 9: Grootte kiezen

Verder heeft het lint Zoeken ook het pulldown-menu Grootte. De werking van de dan te selecteren opties zal je duidelijk zijn en behoeft geen nadere uitleg. Het doorzoeken van de lijst met treffers op bestandsgrootte zal voornamelijk van pas komen als je je harde schijf/ssd moet opschonen. Begin dan met de grootste bestanden, want dat ruimt nu eenmaal het snelst op!

Tip 10: Andere eigenschappen kiezen

Tot slot heeft het lint Zoeken nog het pulldown-menu Andere eigenschappen. Daarmee kun je zoeken op Type op Naam op Pad naar map en op Labels. Probeer de optie Labels maar eens, want dat is een optie waar de foto- en de muziekliefhebbers van zullen profiteren. Je kunt dan zoeken op de achterliggende kenmerken van je foto- en muziekbestanden.

©PXimport

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.