De pc staat bij veel mensen in de woonkamer. Een rammelende ventilator of zoemende processor kan de hele ruimte overheersen en dat is natuurlijk ronduit irritant. Gelukkig kun je allerlei maatregelen nemen. Zo kun je je pc stil maken.

Tip 01: Spic en span

Computers trekken nogal wat stof aan. Soms bevat de behuizing zelfs complete stofwolken. Dit is funest voor alle ingebouwde hardwarecomponenten. Ventilatoren slibben dicht en de temperatuur binnen de behuizing stijgt. Het gevolg is dat de onderdelen harder moeten werken om tot een goede prestatie te komen, waardoor er een hoger geluidsniveau merkbaar is. Een grondige schoonmaakbeurt zorgt er bij stoffige systemen dan ook vaak voor dat het geluidsniveau afneemt. Je haalt veiligheidshalve eerst de stekker uit het stopcontact en legt de behuizing plat op de tafel. Schroef de systeemkast daarna open. Sommige moderne behuizingen werken met een handig kliksysteem, waardoor er helemaal geen gereedschap aan te pas komt. Veeg vervolgens met een zacht kwastje het stof van alle componenten. Je kunt hiervoor ook een compressor of busje perslucht gebruiken, al dien je dan wel voldoende afstand te houden. Vergeet hierbij vooral niet om de vinnen van de ventilatoren schoon te maken. Veel mensen gebruiken een stofzuiger, maar dat is helaas niet zo effectief. De stofdeeltjes zitten namelijk doorgaans op lastig bereikbare plekken, waardoor de kans groot is dat de zuigmond gevoelige onderdelen raakt. Voor de grootste stofwolken en losgekomen stofresten kun je dit apparaat wel voorzichtig gebruiken. Maak bij voorkeur ieder halfjaar de binnenkant van de systeemkast schoon. Heb je een huisdier of staat de pc op de vloer, dan herhaal je dit klusje het liefst ieder kwartaal.

Antistatische armband

©PXimport

Tip 02: Pc opschonen

Een systeem dat op de toppen van z’n kunnen presteert, is nogal luidruchtig. Wie weet kun je al veel geluid wegnemen door de machine softwarematig op te schonen. Hiervoor neem je verschillende maatregelen. Gebruik allereerst het hulpprogramma Schijfopruiming om overbodige data weg te gooien. Via Start en Windows Systeembeheer start je dit tooltje op. Geef aan welk station je wilt opruimen en start met OK de analyse. Eventueel activeer je nog de optie Systeembestanden opschonen. Je vinkt nu alle onderdelen aan die je wilt weggooien en bevestigt met OK / Bestanden verwijderen. Verder kun je ongebruikte programma’s het beste verwijderen. Vooral zware videobewerkers en games eisen nogal wat systeemkracht en veroorzaken op die manier mogelijk extra herrie. Navigeer naar Start / Instellingen / Apps en kies achter Sorteren op voor Grootte. De zwaarste toepassingen staan zo ongeveer bovenaan. Je klikt naar eigen inzicht een grootverbruiker aan, waarna je bevestigt met Verwijderen.

©PXimport

Tip 03: Actieve programma’s

Wellicht zijn er op de achtergrond allerlei programma’s op de achtergrond actief die een overbelast systeem veroorzaken. Zeker als je geregeld nieuwe software installeert, is die kans groot. Het nadeel van zogeheten achtergrondprogramma’s is dat de pc harder moet werken, terwijl je deze tooltjes niet dagelijks gebruikt. Gelukkig doe je daar eenvoudig iets aan. Ga naar Start / Systeem en open het onderdeel Taakbeheer. Je ziet onder meer hoeveel procent van de processor- en geheugencapaciteit er momenteel in gebruik is. Bij hoge percentages moet het systeem wellicht te hard werken. Open het tabblad Opstarten en bedenk welke toepassingen er onnodig met het systeem opstarten. Klik op een programma dat je niet dagelijks gebruikt en kies voor Uitschakelen. Houd er rekening mee dat er ook vaak stuurprogramma’s van hardwareonderdelen in de lijst voorkomen. Als je die uitschakelt, werkt het betreffende component mogelijk niet meer. Wees dus zeker van je zaak wanneer je iets deactiveert.

©PXimport

Tip 04: Systeemkast dempen

Wanneer het softwarematig niet lukt om de pc een toontje lager te laten zingen, zijn fysieke maatregelen onvermijdelijk. Zie je ertegenop om een zoemend onderdeel te vervangen? Je kunt er ook voor kiezen om de binnenzijde van de systeemkast te dempen met behulp van zogeheten dempingsmatten. Deze matten bestaan bijvoorbeeld uit noppenschuim, schuimrubber of een ander geluidsisolerend materiaal. Je knipt of snijdt de mat op maat, waarna je het materiaal binnen de systeemkast bevestigt, zoals het zijpaneel en de bovenzijde. De meeste producten zijn zelfklevend, zodat je het eenvoudig kunt bevestigen. Onder meer de fabrikanten Be Quiet! en Hama ontwikkelen geschikte dempingsmatten. Houd er overigens wel rekening mee dat geluiddempende matten mogelijk een negatieve invloed hebben op de koeling.

©PXimport

Kant-en-klare demping

©PXimport

Tip 05: Op ontdekkingstocht

Het heeft natuurlijk weinig zin om lukraak pc-onderdelen aan te passen of te vervangen. Kijk liever eerst naar welk component buitengewoon veel decibellen produceert. Zodra het systeem herrie maakt, schroef je de systeemkast voorzichtig open. Belangrijk is dat je het systeem niet uitschakelt, want je wilt tenslotte achterhalen waar het geluid vandaan komt. Ieder component dat ronddraait kan de boosdoener zijn, zoals de cpu-koeler, casefan (ventilator van de systeemkast) of harde schijf. Ook de ingebouwde ventilatoren van een videokaart of voeding zorgen mogelijk voor problemen. Soms is het niet helemaal duidelijk waar het geluid vandaan komt. Als je het aandurft, kun je de componenten één voor één uitschakelen. Zet de pc dan wel eerst even volledig uit. Vervolgens verwijder je het stekkertje van bijvoorbeeld een cpu-koeler of casefan tijdelijk uit het moederbord. Start het systeem op en luister naar het verschil. Bedenk wel dat deze methode niet geheel zonder risico is. Schakel de componenten dus niet te lang uit. Een harde schijf of videokaart kun je eventueel ook tijdelijk uit de behuizing halen, al kun je de pc dan mogelijk niet gebruiken. Voor het controleren van de geluidsproductie kan het geen kwaad. De voeding laat je te allen tijde zitten.

Tip 06: Toerental casefan

Kom je erachter dat de ventilator van de systeemkast buitensporig veel herrie maakt? Probeer dit onderdeel dan een tandje lichter te laten draaien. Veruit de meeste casefans zijn direct aangesloten op het moederbord. Dat betekent dat je het toerental vanuit het bios of de uefi kunt instellen. Druk tijdens het opstartproces van de pc op de juiste toets om het instellingenmenu van de pc te openen, bijvoorbeeld F2 of F10. Zoek vervolgens de juiste instellingen van de casefan(s) op. De kans bestaat dat de ventilatoren van de pc continu op vol vermogen draaien. Misschien kun je de automatische of standaardmodus activeren, zodat de fans alleen voluit draaien wanneer dat daadwerkelijk nodig is. Vaak is er daarnaast een stille modus (silent) beschikbaar. Je kunt de boel ook handmatig wijzigen. Selecteer je bijvoorbeeld een hogere boventemperatuur, dan springt de casefan minder snel aan. Bij veel systemen is zeventig graden hiervoor een geschikt uitgangspunt. Verder geef je aan op welk percentage van de maximale rotatiesnelheid de casefan moet draaien. Bedenk wel dat een lager toerental zorgt voor minder luchtverplaatsing binnen de systeemkast. Er wordt dus minder warmte afgevoerd, wat mogelijk weer een nadelige invloed heeft op de overige hardwarecomponenten. Probeer de gulden middenweg te vinden. Mocht een lager toerental te weinig soelaas bieden, dan kun je eventueel de lagers smeren (tip 7) of stillere casefans kiezen (tip 8).

©PXimport

Fancontroller

©PXimport

Tip 07: Kogellagers smeren

In de praktijk zijn casefans opvallend vaak verantwoordelijk voor geluidsoverlast. Kortom, genoeg reden om een extra tip aan dit component te wijden. Na het schoonmaken van een casefan met perslucht bestaat de kans dat dit onderdeel nog altijd een ietwat merkwaardig geluid produceert. Veel betaalbare ventilatoren werken op basis van kogellagers, maar wellicht werken die niet meer soepel. Een beetje machineolie verricht veelal wonderen! Schroef de casefan eerst voorzichtig uit de behuizing. Meestal dekt een productsticker en een rubbertje het gat van de kogellagers af. Verwijder deze sticker voorzichtig en smeer de lagers met een paar druppels olie. Bevestig het rubbertje en draai de ventilator handmatig rond om de olie te verdelen. Vervolgens plak je de sticker terug, waarna je de fan met een busje perslucht of stofzuiger nog eens flink laat ronddraaien. Heeft de casefan geen centraal gat, dan probeer je via de zijkant olie op de lagers aan te brengen.

©PXimport

Tip 08: Casefan vervangen

Vaak bevat een behuizing van zichzelf al één of meerdere casefans. Dat zijn meestal niet de beste en stilste ventilatoren. Als tip 6 en 7 niet helpen, rest je niets anders dan ze te vervangen door stillere exemplaren. Gelukkig zijn goede casefans erg betaalbaar. Wel moet je op enkele zaken letten. Kies altijd voor de grootste ventilatormaat die in jouw systeemkast past. Een grotere fan hoeft minder snel te draaien voor een flinke luchtverplaatsing en maakt dus minder herrie. Een ventilator met een diameter van 120 of 140 millimeter zou bijvoorbeeld mooi zijn. Neem ook de rotatiesnelheid en luchtstroom onder de loep, want uiteraard is het belangrijk dat de pc goed gekoeld wordt. Tot slot controleer je in de specificaties hoeveel decibellen het component produceert. Ventilatoren met een geluidsniveau van 30 decibel of minder zijn amper te horen. Het vervangen van een ventilator is overigens vrij eenvoudig. Haal het stekkertje uit de 3- of 4pins-connector en verwijder de vier schroeven van de ventilator. De montage werkt in omgekeerde volgorde.

©PXimport

Tip 09: Cpu-fan afstellen

De processorfabrikanten Intel en AMD leveren vaak een ventilator mee om de cpu te koelen. Zeker als dit onderdeel snel draait, komt er nogal wat geluid vrij. Net zoals we in tip 6 voor de casefan beschreven, kun je ook het toerental van de cpu-koeler beïnvloeden. Open hiervoor het bios of de uefi van het systeem en zoek de juiste instellingen op. Vaak kun je ook verschillende profielen kiezen. In het geval van een Asus-moederbord is dat bijvoorbeeld Standard, Silent, Turbo en Manual. Kies je voor laatstgenoemde optie, dan bepaal je zelf op welke snelheid de cpu-koeler bij een bepaalde temperatuur moet draaien. Stel hier met een gerust hart een boventemperatuur van zeventig graden in. Bij nagenoeg alle processors komt daarmee niet de levensduur in gevaar. Pas bij een processortemperatuur van 71 graden of meer geeft de ventilator vol gas, zodat je tijdens lichte werkzaamheden geen geluidsoverlast ondervindt.

©PXimport

Tip 10: Andere cpu-koeler

In plaats van de standaard cpu-koeler kun je natuurlijk ook een stiller exemplaar monteren. Veel geld hoeft dat niet te kosten. Wel vereist de montage enige voorbereiding, want je hebt een cpu-koeler nodig die compatibel is met (het aansluitpunt van) je processor. Gebruik je een vrij recente processor van Intel of AMD, dan is ondersteuning meestal geen enkel probleem. Het aansluitpunt op het moederbord voor de processor noemt men een socket. Weet je niet welke socket er op het moederbord aanwezig is? Kijk hiervoor in de specificaties van het moederbord. Die vind je op de website van de fabrikant. Heb je geen idee welk moederbord je gebruikt? Navigeer dan naar Start / Windows Systeembeheer / Systeeminformatie. Bij het onderdeel BaseBoard vind je het merk en typenummer. Als je eenmaal weet voor welke socket je een cpu-koeler nodig hebt, kun je heel gericht zoeken. Let hierbij specifiek op het geluidsniveau. Je demonteert allereerst de bestaande cpu-koeler. Trek het kabeltje voorzichtig uit het moederbord. Voor de montage van het nieuwe exemplaar breng je zo nodig eerst een beetje koelpasta aan. Hierdoor voert de cpu-koeler de warmte efficiënter af. Bevestig het onderdeel op het moederbord, bijvoorbeeld met drukpennetjes of schroefjes. Als laatste sluit je de kabel aan op de cpu-fan-aansluiting van het moederbord.

©PXimport

Cpu-waterkoeler

©PXimport

Tip 11: Minder rekenkracht

Gebruik je een supersnelle processor, dan heb je wellicht niet de volledige rekenkracht nodig. In Windows kun je bij de energie-instellingen de maximale rekenkracht inperken. Vanzelfsprekend zijn dan de prestaties minder, maar het zorgt mogelijk ook voor een stiller systeem. Ga naar Start / Instellingen / Systeem / Energiebeheer en slaapstand / Extra energie-instellingen / De schema-instellingen wijzigen / Geavanceerde energie-instellingen wijzigen. Onder Energiebeheer voor processor en Maximale processorstatus kun je het percentage naar eigen inzicht verlagen.

Tip 12: Ssd inbouwen

Heeft je pc een zoemende of hevig ratelende 2,5inch- of 3,5inch-schijf? Vervang dit component dan door een ssd. Dit opslagmedium beschikt niet over roterende onderdelen en is om die reden muisstil. Nog een voordeel is dat een ssd de prestaties van je pc aanzienlijk verbetert. Zo zal de machine veel sneller opstarten. Ook programma’s die je opstart verschijnen eerder op het scherm. Wel is ssd-opslag vrij duur. Voor een exemplaar met 500 GB opslagcapaciteit ben je al gauw zo’n 160 euro kwijt. Wacht overigens nog even met het verwijderen van de oude schijf. Zeker als je de ssd wilt gebruiken als C-schijf, dien je het complete besturingssysteem over te hevelen. Gelukkig leveren de meeste fabrikanten van ssd’s hiervoor geschikte software mee. De inbouw van een ssd is in de meeste gevallen vergelijkbaar met die van een 2,5inch-schijf. Bij de meeste behuizingen hoort een aparte montageplaat, waarmee je het opslagmedium kunt inbouwen. Verbind verder een sata-datakabel met het moederbord. Voor de energievoorziening koppel je een sata-stroomkabel met de voeding. Voor het overzetten van het besturingssysteem van de oude schijf naar de ssd gebruik je (meegeleverde) kloonsoftware. Acronis True Image is hiervoor bijvoorbeeld prima geschikt.

©PXimport

Bij het versturen van je e-mails heb je geen garantie dat er niemand meeleest. Je berichten kunnen onderweg door onbevoegden worden onderschept en gelezen. Wil je dit risico absoluut voorkomen? Dan kun je ervoor kiezen om je berichten voortaan te versleutelen. Als je dat doet, kan alleen de beoogde ontvanger, degene die over de juiste sleutel beschikt, jouw bericht lezen.

Een vertrouwelijk bericht zet je niet snel op een ansichtkaart. Die stop je bij voorkeur in een gesloten envelop. Dit geldt natuurlijk ook voor een vertrouwelijk bericht dat je via e-mail verstuurt. Ook daarvan wil je niet dat anderen die zomaar lezen. Dat risico loop je wel, want ook bij e-mail is je bericht (onderweg) vaak probleemloos leesbaar, op diverse mailservers.

Wat je hiertegen kunt doen, is je bericht beveiligen. Dit kun je op een eenvoudige manier doen door je bericht in een tekstbestand op te nemen en als versleuteld zip-bestand mee te sturen. Dit kan bijvoorbeeld met de gratis tool 7-Zip. Je deelt het wachtwoord dan via een apart kanaal, bijvoorbeeld telefonisch, of met een beveiligde chatapp als WhatsApp of Signal. Deze aanpak is alleen nogal bewerkelijk en bovendien wordt alleen de bijlage versleuteld, niet je gehele bericht.

In dit artikel bespreken we daarom twee gratis methoden om een volledige e-mail, inclusief bijlagen, te versleutelen. De eerste optie is relatief eenvoudig: je verstuurt je berichten via een online maildienst, zoals Proton Mail. De tweede manier is wat technischer en maakt gebruik van de gratis mailapp Thunderbird gecombineerd met OpenPGP. Deze methode is voor wie geen extra mailservice wil gebruiken.

Account creëren bij Proton Mail

Er zijn verschillende online diensten beschikbaar voor het versturen van versleutelde e-mails. Omdat je berichten tijdelijk op hun servers worden opgeslagen, is het verstandig te kiezen voor aanbieders die zijn gevestigd in landen met sterke privacywetten, zoals Tutanota uit Duitsland en Proton Mail uit Zwitserland. Beide zijn vergelijkbaar en bieden in hun gratis versies ongeveer dezelfde functionaliteit. Wij gebruiken Proton Mail als voorbeeld.

Ga naar de site, klik op Create a free account en kies Get Proton for free. Je krijgt 1 GB opslagruimte, geschikt voor één gebruiker en één e-mailadres. Wil je meer, dan biedt Mail Plus extra opties voor ongeveer 4 euro per maand. Vul een Gebruikersnaam en een sterk Wachtwoord in (twee keer). Bij Gebruikersnaam kun je kiezen tussen @proton.me en @protonmail.com. Bevestig met Account aanmaken. Na een captcha-test kun je een weergavenaam voor je account instellen. Klik op Doorgaan om optioneel een herstelmethode in te stellen voor als je je wachtwoord vergeet.

Je kiest zelf een geschikte weergavenaam voor je e-mailaccount bij Proton Mail.

Mails verzenden

In je online dashboard kun je (versleutelde) mails verzenden en ontvangen. Wil je liever een app gebruiken, klik dan rechtsboven op het tandwielpictogram en kies Download de Proton Mail-apps voor mobiele apparaten (Android en iOS) of computers (Windows, macOS en Linux). Voor sporadisch gebruik voldoet de webversie prima.

Klik linksboven op Nieuw bericht om een versleuteld bericht te maken. Vul in het Aan-veld bijvoorbeeld je eigen Proton-adres in om te testen. Voeg een Onderwerp en berichttekst toe en verstuur indien gewenst een bijlage via het paperclipicoon. Klik op Verstuur om het bericht te verzenden; dat verschijnt even later in je inbox.

Versleutelde berichten kun je op dezelfde manier naar andere Proton Mail-gebruikers sturen. Voor het verzenden van versleutelde mails naar andere e-mailadressen klik je onderaan het dialoogvenster op het sloticoontje, of je gebruikt de toetscombinatie Ctrl+Shift+E. Stel een Wachtwoord en optionele Wachtwoord hint in en bevestig met Versleuteling instellen. Klik daarna op Verstuur. De ontvanger ontvangt een mail van Proton met jouw berichttitel en een knop Unlock message. Door hierop te klikken, opent de ontvanger Proton Mail in zijn browser. Na het invoeren van het juiste wachtwoord kan hij het bericht lezen en ook Veilig beantwoorden.

Je kunt (via de online server) ook versleutelde berichten versturen naar mensen die Proton Mail niet gebruiken.

Meer technische aanpak met Thunderbird

Diensten als Proton Mail maken het makkelijk om versleutelde berichten te versturen, maar je bent afhankelijk van een externe provider en hebt geen controle over de versleuteling. De gratis versie kent daarnaast enkele beperkingen. Als je niet terugschrikt voor een meer technische aanpak, is een mailclient als Thunderbird, met uitstekende ondersteuning van de encryptiestandaard OpenPGP, een goed alternatief.

Download de app via www.thunderbird.net. Deze werkt op diverse platformen, waaronder Windows, macOS en Linux. We richten ons hier op de Windows-versie. Installeer de app en start deze op. Bij de eerste start verschijnt het venster voor het aanmaken van een e-mailaccount automatisch.

Thunderbird is voor diverse platformen beschikbaar, zowel mobiel als desktop.

Accountconfiguratie

Vul je naam, e-mailadres en bijbehorend wachtwoord in. Gaat het om een bekende mailprovider, zoals @gmail.com, dan haalt Thunderbird automatisch de vereiste serverconfiguratie uit zijn database zodra je op Doorgaan klikt. Werkt dit niet, klik dan op Handmatig configureren en vul zelf de gegevens in voor de inkomende en uitgaande mailserver. Afhankelijk van je mailprovider kun je vaak kiezen tussen IMAP (berichten blijven op de server en worden lokaal gesynchroniseerd) en POP3 (berichten worden alleen lokaal bewaard). Controleer je configuratie met Opnieuw testen. Krijg je groen licht, bevestig dan met Gereed en OK.

Je kunt op elk moment nieuwe e-mailaccounts toevoegen, ook van andere mailproviders. Dit doe je via het knopje met de drie streepjes rechtsboven, waar je opnieuw Nieuwe account / E-mail kiest om in het bekende configuratievenster te komen.

Wil je Thunderbird verder configureren en afstemmen, open dan Instellingen en bekijk de rubrieken zoals Algemeen, Opstellen, Privacy & Beveiliging, Chat of Exporteren voor Mobiel. We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan.

Als het goed is, diept Thunderbird de nodige serverconfiguratie uit zijn database op.

Sleutels creëren

We gaan ervan uit dat je inmiddels een of meerdere e-mailaccounts in Thunderbird hebt aangemaakt en probleemloos mails kunt versturen en ontvangen. Nu is het belangrijk om dit ook met versleutelde berichten te doen. Thunderbird heeft hiervoor het protocol OpenPGP geïntegreerd. Hiervoor is een sleutelpaar nodig (zie het kader ‘OpenPGP’). De eerste stap is het aanmaken van dit sleutelduo.

Klik op het knopje met de drie puntjes en kies Extra / OpenPGP-sleutelbeheerder. Er opent een dialoogvenster waarin je op Aanmaken klikt en Nieuw sleutelpaar selecteert. Gebruik het pijlknopje bij Identiteit om het gewenste e-mailadres te kiezen. Laat de overige instellingen, zoals geldigheidsduur (standaard 3 jaar, of selecteer eventueel Sleutel vervalt niet), type (RSA) en grootte (3072 bits), gerust ongemoeid. Klik op Sleutel aanmaken en Bevestigen. Je nieuwe sleutelpaar wordt direct aan de sleutelbeheerder toegevoegd.

Weet dat je van hier vanuit het contextmenu ook altijd een sleutel kunt intrekken en zelfs verwijderen. Let wel, in dit laatste geval kun je reeds ontvangen berichten dan ook niet meer ontsleutelen.

Je bepaalt zelf de geldigheidsduur van een aangemaakte sleutel.

Exporteren

Om een versleuteld bericht te versturen, heb je de publieke sleutel van de ontvanger nodig. Omgekeerd heeft iemand jouw publieke sleutel nodig om jou een versleutelde mail te sturen. Er zijn verschillende manieren om deze sleutel beschikbaar te maken.

Je kunt je publieke sleutel bewust exporteren. Klik rechts op de gewenste sleutel in de sleutelbeheerder, kies Sleuteleigenschappen en zorg dat Ja, deze sleutel als een persoonlijke sleutel behandelen is geselecteerd. Bevestig met OK, klik opnieuw met rechts op de sleutel en selecteer Publieke sleutel(s) per e-mail verzenden en verstuur het bericht naar de ontvanger(s).

Een alternatief is je sleutel publiceren in de OpenPGP Key Repository. Kies in het contextmenu Publieke sleutel(s) exporteren naar bestand en sla het bestand […]-public.asc op een geschikte locatie op. Dit zogeheten ASCII-armored bestand (met de publieke sleutel tussen de headers PGP PUBLIC KEY BLOCK), kun je gerust bekijken met een teksteditor.

Voor registratie ga je naar https://key.openpgp.org. Klik op Uploaden en op Bestand kiezen. Verwijs naar het asc-bestand, bevestig met Upload, klik op Verzend verificatie-e-mail en volg de link in de bevestigingsmail. De registratie van je identiteit wordt op de webpagina bevestigd.

In enkele stappen exporteer je je publieke sleutel vanuit de sleutelbeheerder.

Importeren en zoeken

De publieke sleutel is nu beschikbaar, zodat je naar het bijbehorende e-mailadres een versleuteld bericht kunt sturen. Maar hoe importeer je zo’n publieke sleutel? Als je de sleutel als bijlage via e-mail in Thunderbird hebt ontvangen, kun je deze meestal direct importeren via de knop OpenPGP nabij de e-mailheader. Zie je deze knop niet, dan kun je dit handmatig doen.

Bewaar de asc-bijlage op je pc, open vervolgens de OpenPGP-sleutelbeheerder in Thunderbird, ga naar het menu Bestand en kies Publieke sleutel(s) importeren uit bestand. Selecteer het opgeslagen asc-bestand, kies Geaccepteerd (niet geverifieerd) en bevestig met Importeren. Klik daarna op Details bekijken en sleutelacceptatie beheren. Als je zeker bent dat de sleutel afkomstig is van de juiste persoon, selecteer je Ja, ik heb persoonlijk geverifieerd dat deze sleutel de juiste vingerafdruk heeft. Bevestig met OK (twee keer) en Sluiten.

Als de sleutel is geregistreerd in de OpenPGP Key Repository, kun je deze ook zelf opzoeken. Ga naar https://keys.openpgp.org en zoek met het e-mailadres, de sleutel-ID of de digitale vingerafdruk. Zodra je de juiste sleutel vindt, klik je erop om deze te downloaden en vervolgens te importeren zoals hierboven beschreven.

Je kunt het zoekproces ook direct in Thunderbird starten. Open de OpenPGP-sleutelbeheerder, ga naar het menu Sleutelserver en kies Sleutels online ontdekken. Vul een e-mailadres of sleutel-ID in. Als de beoogde sleutel wordt gevonden, verschijnt automatisch het inmiddels vertrouwde importvenster.

Je kunt ook direct vanuit Thunderbird online naar publieke sleutels zoeken.

Check-up

Je hebt nu de publieke sleutel van de ontvanger, maar een extra controle is toch belangrijk. Klik op het knopje met de drie streepjes, kies Accountinstellingen en open End-to-end-versleuteling bij het gewenste e-mailadres. Staat bij OpenPGP de optie Geen geactiveerd, selecteer dan de juiste sleutel. Klik op het pijlknopje en vervolgens op Sleuteleigenschappen om deze te controleren. Sluit af met OK.

Vanuit dit venster kun je je openbare sleutel ook registreren op https://keys.openpgp.org. Dit die je via de knop Publiceren.

De volgende stap is normaal gesproken niet nodig, maar mocht het toch niet lukken om versleutelde berichten te versturen, controleer dan het volgende. Klik opnieuw op het knopje met de drie streepjes, kies Instellingen, open Algemeen en scrol helemaal tot bij de knop Configuratie-editor. Klik hierop, zoek naar Mail.openpgp.enable en druk op de knop Omschakelen totdat True verschijnt. Daarna mg je de editor afsluiten.

Zorg dat de juiste sleutel aan je e-mailadres is gekoppeld.

Versturen

Alles is nu gereed om berichten met OpenPGP-encryptie te versturen. Open je Postvak IN en klik op +Nieuw bericht. Vul zoals gebruikelijk de velden Aan en Onderwerp in en typ je tekstbericht. Zorg ervoor dat je in het Aan-veld alleen e-mailadressen invoert waarvoor je al een publieke sleutel hebt geïmporteerd. Klik daarna op Versleutelen in de knoppenbalk.

Klik op het pijlknopje bij OpenPGP en vink Onderwerp versleutelen aan, zodat ook de onderwerpregel is afgeschermd. Eventueel kun je Digitaal ondertekenen aanvinken. Hiermee wordt een hash (een mathematisch gegenereerde samenvatting) van je bericht versleuteld met je private sleutel. Op die manier kan deze alleen met je publieke sleutel worden ontcijferd. Dit bevestigt voor de ontvanger dat het bericht echt van jou afkomstig is. Verzend het bericht vervolgens.

Een ontvanger die je bericht in Thunderbird opent (of in een andere e-mailclient met OpenPGP-ondersteuning), hoeft verder niets extra’s te doen. Hij ziet via icoontjes dat het bericht is versleuteld (hangslot met groen vinkje) en digitaal is ondertekend (zegel). Verschijnt er een rood driehoekje, klik hierop, want dan is er een probleem.

Naast versleutelen kun je een bericht digitaal ondertekenen.

De Xiaomi Pad 7 Pro is een krachtige en capabele Android-tablet met een prijskaartje vanaf 489 euro. Daar krijg je het model met 8 GB werkgeheugen en 256 GB opslagruimte voor; als je 589 euro betaalt, dan krijg je respectievelijk 12 en 512 GB.

Wat je van de Xiaomi Pad 7 Pro mag verwachten, hangt sterk af van wat je ermee wilt doen. Gebruik je 'm vooral om te streamen, scrollen of wat licht werk te verrichten, dan zit je met het basismodel goed. Maar wil je de tablet echt als werkmachine gebruiken? Dan loont het om zo’n honderd euro extra te investeren in accessoires zoals het toetsenbord en de stylus.

Beide zijn nog niet officieel op de Nederlandse Xiaomi-site verschenen, maar de prijzen lijken rond de 80 euro voor het toetsenbord en 70 euro voor de stylus te liggen. Niet goedkoop, maar vergelijkbaar met accessoires voor concurrerende modellen zoals de OnePlus Pad 2.

Er lijken overigens twee toetsenbordvarianten te bestaan: eentje met touchpad en eentje zonder. Wij testten de versie zonder touchpad. Daarmee kun je prima typen, maar de bediening verloopt dan verder via het touchscreen, de stylus of eventueel een externe muis via de usb-c-aansluiting.

Gebruik op schoot is verrassend prettig: het geheel voelt stabiel aan en kantelt niet naar achteren. Ook op tafel of aan een bureau kun je er comfortabel mee werken. Het toetsenbord voegt daarmee echt iets toe – zeker als je de tablet regelmatig productief inzet.

©Wesley Akkerman

Krachtig en courant

De Xiaomi Pad 7 Pro draait op de Qualcomm Snapdragon 8s Gen 3 – een iets lichtere variant van de high-end chip uit 2023 en sinds begin 2024 op de markt. Deze processor levert ruim voldoende kracht voor dagelijkse taken, browsen, tekstverwerken en zelfs de meeste Android-games. Voor zwaardere toepassingen zoals videobewerking is het nét niet de ideale keuze, maar met de juiste apps is het zeker mogelijk. Wel belangrijk om te weten: bij intensief gebruik wordt het apparaat behoorlijk warm.

Het ontwerp is strak, functioneel en onopvallend. Je zou het zakelijk kunnen noemen, al mist het net dat beetje flair waarmee andere merken zich weten te onderscheiden. Op één detail na: de aansluiting voor de toetsenbordhoes zit in een hoek van het toestel, in plaats van in de rand – zoals je bij concurrenten als Samsung, Lenovo of OnePlus vaak ziet. Dat oogt wat minder elegant, al kijk je er zelf zelden tegenaan. Verder doet het ontwerp gewoon wat het moet doen, zonder veel poespas.

©Wesley Akkerman

Goed genoeg voor binnenshuis

Met zijn 11,2 inch lcd-scherm zit de Xiaomi Pad 7 Pro precies op de grens tussen handzaam en serieus werkbaar. Hij is compact genoeg voor op schoot of voor een relaxte sessie op de bank. Het scherm biedt een scherpe resolutie van 3200 bij 2136 pixels, wat zorgt voor een prettige kijkervaring bij films, series en games. De kleuren zijn oké, maar missen wat levendigheid en contrast. Ook de helderheid is niet overweldigend, maar ruim voldoende zolang je binnen blijft. Positieve noot: de verversingssnelheid van 144 Hz maakt het scrollen en gamen heerlijk soepel, en dankzij de 3:2-verhouding heb je lekker veel ruimte om te lezen, typen of multitasken.

Onder de motorkap vind je een accu van 8850 mAh. Dat is niet uitzonderlijk voor een tablet van dit formaat, maar voldoende om een dag door te komen – mits je je bezighoudt met lichte taken zoals tekstverwerken of fotobewerking. Opladen gaat gelukkig razendsnel: met 67 watt zit je in een half uur op zo'n 60 procent, en na een uurtje is de batterij weer vol. Ideaal als je snel nog wat extra sap nodig hebt voor onderweg of een werksessie.

©Wesley Akkerman

Coole software, maar…

De Xiaomi Pad 7 Pro draait op Android 15, met daaroverheen HyperOS – Xiaomi's eigen softwareschil, die je ook terugziet op toestellen als de Xiaomi 15 Ultra. Het systeem is vooral gericht op naadloze samenwerking tussen Xiaomi-apparaten. Heb je bijvoorbeeld ook een Xiaomi-telefoon, dan kun je eenvoudig meldingen synchroniseren, het klembord delen, apps heen en weer gebruiken en zelfs de camera's van beide apparaten combineren voor een extra camerahoek tijdens het livestreamen.

Qua gebruikservaring biedt HyperOS op de tablet wat je inmiddels mag verwachten. Je kunt werken met meerdere vensters (tot vier tegelijk), onderaan staat een dock met veelgebruikte apps, en multitasking verloopt soepel. Allemaal prima, maar niet bijzonder.

Wat wel opvalt: de softwareondersteuning is aan de magere kant. De Pad 7 Pro krijgt slechts twee Android-upgrades en drie jaar beveiligingsupdates. Voor een Pro-model is dat ronduit karig – zeker aangezien het reguliere model vier Android-versies en zes jaar beveiligingspatches krijgt. Ook staan er standaard enkele Xiaomi-apps op die je misschien niet direct nodig hebt, al is dat inmiddels bij vrijwel elk Android-merk gangbaar.

©Wesley Akkerman

Beperkingen in AI en kleine ergernissen

Op het gebied van AI-mogelijkheden stelt de Xiaomi Pad 7 Pro enigszins teleur. Je kunt aan de slag met Google Gemini en Circle to Search, wat basisfunctionaliteit biedt, maar daar houdt het grotendeels op. Voor andere AI-functies binnen Xiaomi's eigen apps ben je aangewezen op plug-ins die alleen werken als je ook een Xiaomi-account hebt. Fotobewerking werkt redelijk, al gaat het – net als bij de Xiaomi 15 Ultra – niet altijd vlekkeloos. Zo zie je soms duidelijk sporen van een opvulfunctie, en ondersteuning voor Nederlandse taal ontbreekt volledig.

Ook zijn er wat kleinere details die in de praktijk kunnen storen. Het hoesje dat wij meekregen blokkeert deels de vingerafdrukscanner, waardoor je je vinger schuin moet houden om goed contact te maken. Het uit de behuizing stekende camera-eiland zorgt er bovendien voor dat de tablet wiebelt wanneer je hem plat op tafel legt. En met een gewicht van 500 gram is hij niet bijzonder zwaar, maar bij langdurig gebruik – zeker op schoot of als je hem gewoon vasthoudt – voel je het gewicht wel degelijk.

©Wesley Akkerman

Xiaomi Pad 7 Pro kopen?

Het gebrek aan echt unieke AI-functies zal veel mensen een zorg zijn. Als je niets met dat soort functies hebt, dan kan het juist goed zijn om te investeren in de Xiaomi Pad 7 Pro. Andere redenen daarvoor zijn de krachtige processor, de prima accuduur en het sobere doch strakke ontwerp. Het scherm zou beter kunnen, maar als je binnen blijft, hoeven er geen problemen te zijn. Het updatebeleid is overigens wel echt ondermaats. Dat is het grootste struikelblok momenteel: voor de rest is dit een prima tablet voor een brede doelgroep.