ID.nl logo
Wachtwoordloos inloggen, hoe werkt dat?
© Reshift Digital
Huis

Wachtwoordloos inloggen, hoe werkt dat?

Wachtwoordloos inloggen is een methode om de identiteit van een gebruiker te kunnen verifiëren zonder dat daarbij gebruik gemaakt wordt van een wachtwoord of anderszins te onthouden geheim. In plaats van het wachtwoord wordt gebruik gemaakt van een object dat de gebruiker in zijn/haar bezit heeft. Dat kan een mobiele telefoon, een hardware token of bijvoorbeeld een generator voor eenmalige wachtwoorden zijn. Maar het kan ook een biometrische handtekening zijn, zoals een vingerafdruk, gezichtsherkenning of irisscan.

#brandedcontent - Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Bitdefender

Te makkelijk wachtwoord

Het beschermen van de veiligheid en privacy van mensen, is een van de hoofdredenen om over te willen gaan naar het wachtwoordloos inloggen. Veel mensen gebruiken namelijk nog altijd hetzelfde wachtwoord voor veel verschillende websites. Daarmee zijn deze mensen kwetsbaar voor online aanvallen. En als het wachtwoord eenmaal gelekt is, kan een aanvaller direct toegang krijgen tot het gebruikersaccount op veel verschillende websites. Daarnaast gebruiken veel mensen ook nog altijd makkelijk te raden wachtwoorden. Zo staat bijvoorbeeld het wachtwoord 123456 al jaren boven in de top 10 van meest gekozen wachtwoorden. Een ander veelvoorkomend probleem is het moeten onthouden van de grote hoeveelheid aan wachtwoorden, waardoor iemand een wachtwoord makkelijk kan vergeten. En dan is er vaak ook nog de verplichting vanuit diverse websites om je wachtwoord regelmatig te moeten wijzigen, waardoor het wachtwoord uiteindelijk misschien toch op een notitieblaadje geschreven zal worden. 

©PXimport

Check, check dubbel check

Multi Factor Authenticatie is een goede oplossingen om de risico’s van het gebruik van reguliere wachtwoorden te beperken. Maar Multi Factor Authenticatie werkt wel anders dan wachtwoordloze authenticatie. Iets wat de gebruiker weet, zoals in dit geval het wachtwoord, wordt bij Multi Factor Authenticatie gecombineerd met iets dat de gebruiker heeft. Maar, dan is het nog steeds nodig om als gebruiker een wachtwoord te moeten onthouden, want die vormt één van de twee stappen van de Multi Factor Authenticatie. Door verschillende bedrijven wordt daarom al een aantal jaren onderzoek gedaan naar wachtwoordloze authenticatie.

Zo is in 2013 de FIDO-alliantie (Fast IDentity Online) gelanceerd. Dit is een samenwerkingsverband van wereldwijd ruim 250 technologiebedrijven, waaronder Google, Microsoft en Apple. Deze alliantie heeft als doel authenticatiemethoden te vereenvoudigen en deze uiteindelijk veiliger te maken. Met de ontwikkelde FIDO-standaard, en inmiddels ook FIDO2 die onder andere gebruik maakt van de WebAuthn API en het Client-to-Authentication-Protocol CTAP, kan wachtwoordloze authenticatie mogelijk gemaakt worden. Dan hoef je bijvoorbeeld alleen nog maar je telefoon te ontgrendelen om in te kunnen loggen op een website. De benodigde FIDO of FIDO2-sleutel wordt veilig op je telefoon bewaard en mocht je deze kwijt zijn, dan is deze simpelweg uit de back-up van de Cloud te halen. Er wordt in dit geval ook geen geheime informatie op een server opgeslagen, het cruciale stukje informatie de FIDO(2)-beveiligingssleutel, blijft namelijk altijd op je eigen apparaat staan. 

Een wachtwoord sleutel

Deze wachtwoordloze authenticatie is altijd gebaseerd op public-key technologie in combinatie met een tweede factor. Daarbij is de tot deze technologie behorende private key altijd verbonden met het object dat de gebruiker in zijn bezit heeft en wordt zodoende nooit met anderen gedeeld. Deze technologie werkt hetzelfde als bij digitale certificaten. Er wordt gebruik gemaakt van een cryptografisch sleutelpaar, bestaande uit een privé en een publieke sleutel. De openbare publieke sleutel kan gezien worden als een hangslot en de privésleutel als de daadwerkelijke sleutel waarmee het hangslot ontgrendeld kan worden. In het geval van wachtwoordloze authenticatie wordt die privé sleutel veilig opgeslagen op bijvoorbeeld de mobiele telefoon van de gebruiker. Deze privé sleutel is alleen toegankelijk door gebruik te maken van een andere authenticatiefactor zoals een vingerafdruk of pincode. De publiek sleutel wordt neergezet op het systeem waar de gebruiker een beveiligd account op wil hebben.

©PXimport

Wachtwoordloos inloggen is veiliger dan met een wachtwoord. Reguliere wachtwoorden kunnen worden aangevallen, bijvoorbeeld door middel van een woordenboek aanval. Hierbij gaat een aanvaller met grote lijsten woorden, of een lijst van gelekte of veel gebruikte wachtwoorden, proberen het wachtwoord te achterhalen. Maar wachtwoorden kunnen ook worden gestolen via bijvoorbeeld phishing of malware aanvallen. Terwijl het hacken van bijvoorbeeld iemands vingerafdruk alleen met de meeste geavanceerde, op AI-algoritmen gebaseerde technieken, gedaan kunnen worden. Het hacken van wachtwoordloze systemen behoeft een aanzienlijke grotere inspanning en kostbare rekenkracht, wat deze vorm van authenticatie vele malen veiliger maakt. 

Maar hoe ziet dat eruit in de toekomst?

Voorlopig zullen wachtwoorden nog wel een paar jaar blijven bestaan. Niet alle apps, apparaten en websites zijn geschikt voor het gebruik van wachtwoordloze authenticatie. Hier zal nog wel een aantal jaar overheen gaan. Maar intussen wordt wel langzaam gewerkt aan de overgang naar wachtwoordloos aanloggen. Tijdens deze overgangsperiode kunnen consumenten blijven vertrouwen op de Bitdefender-wachtwoord Manager voor het veilig opslaan van wachtwoorden. De wachtwoord manager is onderdeel van Bitdefender Premium Security of beschikbaar als los product. Deze wachtwoord managing tool is een multiplatform-service waarmee je al je online wachtwoorden veilig kunt opslaan en beheren. Ze zijn beveiligd met de sterkste bekende cryptografische algoritmen, zodat je zeker weet dat uw online inloggegevens veilig zijn.

#brandedcontent - Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Bitdefender

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.