De Logitech MX Brio moet een webcam zijn voor een breed publiek. Of je nu geregeld online een vergadering bijwoont, gezellig belt met je vrienden en familie of complete livestreams organiseert, dat zou voor de hardware niet uit hoeven maken. De webcam kost 229 euro. Is hij zijn geld waard?

Feit: door de coronacrisis zijn we meer thuis gaan doen. Sommige mensen zijn minder vaak aanwezig op kantoor en spreken hun collega’s dus geregeld via online meetings. Andere mensen hebben van hun hobby hun werk gemaakt door content te gaan streamen; of dat nu gaat om gezellig babbelen, gaming of meer. Sommige streamers zullen daarvoor misschien een normale (video)camera gebruiken, maar voor veel streamers en voor al die online vergadertijgers is een webcam meestal wel voldoende, vooral wanneer de prijs-kwaliteitverhouding meespeelt.

Dat is waar de Logitech MX Brio om de hoek komt kijken. Met een prijs van 229 euro betaal je relatief veel voor ‘een simpele webcam’. Maar in vergelijking met echte videocamera’s valt dat mee. De MX Brio is geen opvolger van de eerder gelanceerde Logitech MX 4K, maar moet ernaast bestaan. Desondanks biedt de Brio betere beeldkwaliteit aan ten opzichte van het vorige model; daarover later meer. De webcam is 98 millimeter breed, 62 millimeter hoog (wanneer de houder dichtgeklapt is) en 52 millimeter diep, waardoor hij prima past op elk beeldscherm.

©Wesley Akkerman

De korte kabel

Het beeldscherm waarop wij de Logitech MX Brio gebruikten tijdens online bijeenkomsten heeft een lichte bolling achterop. Dar is voor de houder geen probleem. Die kun je in allerlei hoeken vouwen en draaien, waardoor het niet uitmaakt of het scherm dik, dun of bol is. Aansluiten gaat via een anderhalve meter lange usb-c-kabel. Dit is voor de dataverwerking en stroomtoevoer. De kabel is helaas wel wat kort. Staat je laptop op je bureau, dan hoeft dit geen probleem te zijn. Heb je een desktop op de grond staan, dan ben je waarschijnlijk aangewezen op een usb-hub.

De camera biedt met 90, 78 en 65 graden verschillende kijkhoeken aan (vergelijkbaar met een selfiecamera op een smartphone). Ook kun je tot vier keer digitaal inzoomen en is er geavanceerde autofocus aanwezig. Door deze specificaties hebben we het idee dat Logitech zich met de webcam vooral focust op één gebruiker; niet per se gebruikers in een groep. Ga je dus met meerdere mensen vergaderen, streamen of videobellen, dan kan het zijn dat er mensen buiten het beeld vallen. Opnemen gaat in 4k/30fps of 1080p/60fps; redelijk standaard dus.

©Wesley Akkerman

Logitech MX Brio-software

Als je echt alles uit de Logitech MX Brio wilt halen, dan dien je de Logitech G Hub te downloaden voor je computer. Binnen die software tref je allerlei handige functies aan (maar het staat je uiteraard vrij je eigen streaming- of opnameprogramma’s te gebruiken). Binnen de G Hub kun je bijvoorbeeld de Show Mode activeren. Wanneer je de camera naar voren trekt en naar je bureau laat kijken, dan draait het systeem het beeld automatisch om zodat de rest kan zien wat je presenteert. Dit kan een aantekening, tekening of een of ander object zijn.

Deze functionaliteit is niet nieuw, aangezien de Logitech Brio 500 die ook al aanbood. Desondanks kan het een degelijke aanwinst zijn voor menig vergadering of online bijeenkomst. Verder pas je het gezichtsveld aan, kun je digitaal inzoomen en gebruikmaken van automatische belichting. De webcam past het beeld dan automatisch aan, op basis van kunstmatige intelligentie, zodat je daar geen omkijken naar hebt. Is het heel donker of licht in de kamer, dan zorgt de Logitech MX Brio voor een aangename kijkervaring.

Beter omgaan met licht

Alle automatische opties kun je overigens ook gewoon uitschakelen. Heb je dus behoefte aan meer controle over de beeldkwaliteit, of ben je niet tevreden over wat de automatische stand van het beeld maakt, dan kun je dat verder verfijnen. Opties als Belichtingscompensatie en Compensatie bij weinig licht (dit zijn twee verschillende opties) moeten ervoor zorgen dat directe lichtbronnen geen problemen vormen. Ze tasten de kleuren en de warmte van het beeld in elk geval niet aan – maar ramen kunnen nog steeds overbelicht vastgelegd worden.

Op ramen na gaat de Logitech MX Brio verder prima om met licht en de lichtopbrengst. Dat komt door de toevoeging van de zogenaamde Starlight-sensor, die beschikt over pixels die zeventig procent groter zijn. Ze vangen daardoor meer licht op, waardoor je ook in donkere ruimtes veel meer detail kunt zien (en natuurlijk speelt de HDR-stand daar eveneens een rol in). Mochten de lichtomstandigheden snel veranderen (bijvoorbeeld door een wolk die voorbij zweeft), dan past de MX Brio de kwaliteit moeiteloos aan. Op een paar frames na zie je haast geen verschil.

©Wesley Akkerman

De algemene beeldkwaliteit

Door alle instellingen en hardware-aanpassingen zijn we dik tevreden over de algemene beeldkwaliteit van de Logitech MX Brio. Voor sommige webcams kan het soms lastig zijn om huidskleur vast te leggen, maar daar lijkt dit model weinig moeite mee te hebben. Huid wordt natuurgetrouw vastgelegd en komt niet kunstmatig over. Maar hoe meer foefjes de webcam en de software moeten gebruiken om de kleuren en contrast bij te sturen, hoe meer fouten er kunnen ontstaan. En dan kun je wel wat rood of bleek opgenomen worden (afhankelijk van de situatie).

Mocht je toch nog ergens over twijfelen of iets willen aanpassen, dan is het gewoon fijn om in elk geval binnen de Logitech G Hub het beeld verder aan te passen. Zo kun je ook knoeien met de witbalans en opties als helderheid, contrast, verzadiging, levendigheid en scherpte aanpassen. Autofocus werkt goed, maar mag wat sneller omschakelen. En de audio-opname klinkt redelijk. Natuurlijk is investeren in een externe microfoon beter. Maar tijdens het videobellen of vergaderen volstaat dit. Iedereen kan je verstaan, zelfs met wat achtergrondruis.

©Wesley Akkerman

Logitech MX Brio kopen?

Hoewel we tijdens het testen vooral van de automatische functies gebruikt hebben, konden we het beeld helemaal finetunen zoals we wilden. En dan voelt de Logitech MX Brio wel heel goed geprijsd ineens. Als je alles aan hardware en software bij elkaar optelt, haal je een compleet pakket binnen. Hoewel de AI soms het beeld kan verstoren (vooral qua kleur) en de autofocus soms even een momentje nodig heeft, zijn we heel enthousiast over dit model. De prijs zal voor sommige mensen het grootste struikelblok zijn.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.