De Logitech MX Brio moet een webcam zijn voor een breed publiek. Of je nu geregeld online een vergadering bijwoont, gezellig belt met je vrienden en familie of complete livestreams organiseert, dat zou voor de hardware niet uit hoeven maken. De webcam kost 229 euro. Is hij zijn geld waard?

Feit: door de coronacrisis zijn we meer thuis gaan doen. Sommige mensen zijn minder vaak aanwezig op kantoor en spreken hun collega’s dus geregeld via online meetings. Andere mensen hebben van hun hobby hun werk gemaakt door content te gaan streamen; of dat nu gaat om gezellig babbelen, gaming of meer. Sommige streamers zullen daarvoor misschien een normale (video)camera gebruiken, maar voor veel streamers en voor al die online vergadertijgers is een webcam meestal wel voldoende, vooral wanneer de prijs-kwaliteitverhouding meespeelt.

Dat is waar de Logitech MX Brio om de hoek komt kijken. Met een prijs van 229 euro betaal je relatief veel voor ‘een simpele webcam’. Maar in vergelijking met echte videocamera’s valt dat mee. De MX Brio is geen opvolger van de eerder gelanceerde Logitech MX 4K, maar moet ernaast bestaan. Desondanks biedt de Brio betere beeldkwaliteit aan ten opzichte van het vorige model; daarover later meer. De webcam is 98 millimeter breed, 62 millimeter hoog (wanneer de houder dichtgeklapt is) en 52 millimeter diep, waardoor hij prima past op elk beeldscherm.

©Wesley Akkerman

De korte kabel

Het beeldscherm waarop wij de Logitech MX Brio gebruikten tijdens online bijeenkomsten heeft een lichte bolling achterop. Dar is voor de houder geen probleem. Die kun je in allerlei hoeken vouwen en draaien, waardoor het niet uitmaakt of het scherm dik, dun of bol is. Aansluiten gaat via een anderhalve meter lange usb-c-kabel. Dit is voor de dataverwerking en stroomtoevoer. De kabel is helaas wel wat kort. Staat je laptop op je bureau, dan hoeft dit geen probleem te zijn. Heb je een desktop op de grond staan, dan ben je waarschijnlijk aangewezen op een usb-hub.

De camera biedt met 90, 78 en 65 graden verschillende kijkhoeken aan (vergelijkbaar met een selfiecamera op een smartphone). Ook kun je tot vier keer digitaal inzoomen en is er geavanceerde autofocus aanwezig. Door deze specificaties hebben we het idee dat Logitech zich met de webcam vooral focust op één gebruiker; niet per se gebruikers in een groep. Ga je dus met meerdere mensen vergaderen, streamen of videobellen, dan kan het zijn dat er mensen buiten het beeld vallen. Opnemen gaat in 4k/30fps of 1080p/60fps; redelijk standaard dus.

©Wesley Akkerman

Logitech MX Brio-software

Als je echt alles uit de Logitech MX Brio wilt halen, dan dien je de Logitech G Hub te downloaden voor je computer. Binnen die software tref je allerlei handige functies aan (maar het staat je uiteraard vrij je eigen streaming- of opnameprogramma’s te gebruiken). Binnen de G Hub kun je bijvoorbeeld de Show Mode activeren. Wanneer je de camera naar voren trekt en naar je bureau laat kijken, dan draait het systeem het beeld automatisch om zodat de rest kan zien wat je presenteert. Dit kan een aantekening, tekening of een of ander object zijn.

Deze functionaliteit is niet nieuw, aangezien de Logitech Brio 500 die ook al aanbood. Desondanks kan het een degelijke aanwinst zijn voor menig vergadering of online bijeenkomst. Verder pas je het gezichtsveld aan, kun je digitaal inzoomen en gebruikmaken van automatische belichting. De webcam past het beeld dan automatisch aan, op basis van kunstmatige intelligentie, zodat je daar geen omkijken naar hebt. Is het heel donker of licht in de kamer, dan zorgt de Logitech MX Brio voor een aangename kijkervaring.

Beter omgaan met licht

Alle automatische opties kun je overigens ook gewoon uitschakelen. Heb je dus behoefte aan meer controle over de beeldkwaliteit, of ben je niet tevreden over wat de automatische stand van het beeld maakt, dan kun je dat verder verfijnen. Opties als Belichtingscompensatie en Compensatie bij weinig licht (dit zijn twee verschillende opties) moeten ervoor zorgen dat directe lichtbronnen geen problemen vormen. Ze tasten de kleuren en de warmte van het beeld in elk geval niet aan – maar ramen kunnen nog steeds overbelicht vastgelegd worden.

Op ramen na gaat de Logitech MX Brio verder prima om met licht en de lichtopbrengst. Dat komt door de toevoeging van de zogenaamde Starlight-sensor, die beschikt over pixels die zeventig procent groter zijn. Ze vangen daardoor meer licht op, waardoor je ook in donkere ruimtes veel meer detail kunt zien (en natuurlijk speelt de HDR-stand daar eveneens een rol in). Mochten de lichtomstandigheden snel veranderen (bijvoorbeeld door een wolk die voorbij zweeft), dan past de MX Brio de kwaliteit moeiteloos aan. Op een paar frames na zie je haast geen verschil.

©Wesley Akkerman

De algemene beeldkwaliteit

Door alle instellingen en hardware-aanpassingen zijn we dik tevreden over de algemene beeldkwaliteit van de Logitech MX Brio. Voor sommige webcams kan het soms lastig zijn om huidskleur vast te leggen, maar daar lijkt dit model weinig moeite mee te hebben. Huid wordt natuurgetrouw vastgelegd en komt niet kunstmatig over. Maar hoe meer foefjes de webcam en de software moeten gebruiken om de kleuren en contrast bij te sturen, hoe meer fouten er kunnen ontstaan. En dan kun je wel wat rood of bleek opgenomen worden (afhankelijk van de situatie).

Mocht je toch nog ergens over twijfelen of iets willen aanpassen, dan is het gewoon fijn om in elk geval binnen de Logitech G Hub het beeld verder aan te passen. Zo kun je ook knoeien met de witbalans en opties als helderheid, contrast, verzadiging, levendigheid en scherpte aanpassen. Autofocus werkt goed, maar mag wat sneller omschakelen. En de audio-opname klinkt redelijk. Natuurlijk is investeren in een externe microfoon beter. Maar tijdens het videobellen of vergaderen volstaat dit. Iedereen kan je verstaan, zelfs met wat achtergrondruis.

©Wesley Akkerman

Logitech MX Brio kopen?

Hoewel we tijdens het testen vooral van de automatische functies gebruikt hebben, konden we het beeld helemaal finetunen zoals we wilden. En dan voelt de Logitech MX Brio wel heel goed geprijsd ineens. Als je alles aan hardware en software bij elkaar optelt, haal je een compleet pakket binnen. Hoewel de AI soms het beeld kan verstoren (vooral qua kleur) en de autofocus soms even een momentje nodig heeft, zijn we heel enthousiast over dit model. De prijs zal voor sommige mensen het grootste struikelblok zijn.

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké. 

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.

Tabbladen zijn handig, maar kunnen al snel uitmonden in een onoverzichtelijke wirwar. Om dat probleem aan te pakken, introduceerde Google Chrome tabgroepen: een slimme manier om je openstaande tabs te ordenen en labelen.

Stap 1: Nieuwe groepen

Zorg eerst dat je de nieuwste versie van Chrome op je laptop hebt staan. Klik op de drie puntjes rechtsboven, kies Help / Over Google Chrome en installeer eventueel de update. Om tabbladgroepen in de vingers te krijgen, open je snel een paar tabbladen. Denk aan pagina's over hetzelfde onderwerp of project. Klik met de rechtermuisknop op een tabblad en kies Toevoegen aan een nieuwe groep.

Stap 2: Naam en kleur

Er verschijnt een venstertje waarin je de groep een naam en kleur kunt geven. Kies een korte, herkenbare naam die het onderwerp van de groep weergeeft, zoals 'Werk', 'Recepten' of 'Vakantieplanning'. Een kleur toewijzen helpt je om snel onderscheid te maken tussen verschillende groepen. De groep verschijnt vervolgens als een gekleurde knop tussen je tabbladen. Een groot voordeel: als je op de groepsnaam klikt, worden de bijbehorende tabbladen ingeklapt, dat bespaart ruimte.

Tabbladen kun je later eenvoudig toevoegen: klik met de rechtermuisknop op het gewenste tabblad en kies de gewenste groep.

Stap 3: Groep sluiten

Klik je met de rechtermuisknop op de naam van de tabbladgroep, dan krijg je andere mogelijkheden. Met de optie Nieuw tabblad in groep open je een leeg tabblad in de bestaande groep. Het is ook mogelijk om een bestaand tabblad gewoon in de groep te slepen. Kies je Groep verplaatsen naar een nieuw venster, dan opent Chrome een nieuw browservenster met daarin alle opgenomen tabbladen. Met de opdracht Groep sluiten verdwijnt de groep van je scherm. Dit doe je als je de hele groep niet meer nodig hebt en je de tabbladen niet langer wilt openhouden. Met Groep verwijderen (in sommige versies: Groep opheffen) blijven de tabbladen open, maar worden ze losgekoppeld van de groep. De kleur en de groepsnaam verdwijnen. Dit doe je als je de inhoud nog nodig hebt, maar je geen groepsindeling meer wilt.

5x Chromebooks

Zeg je Chrome, dan denk je ook al snel aan Chromebooks. Hieronder een selectie 5 fijne modellen.

Acer Chromebook Plus 514

Compacte 14-inch Chromebook met vlotte prestaties, lichte aluminium behuizing en degelijke accuduur.

HP Chromebook x360 14b‑cd0625nd

14″ touchscreen Chromebook met 8 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor alle dagelijkse taken.

Acer Chromebook Plus 515 CB515-2H-32UH

Stevige 15,6″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel Core-i3, 8 GB RAM en 128 GB SSD, geschikt voor werk, school, surfen en media.

Lenovo IdeaPad / Slim 3 Chrome / 83BN0038MH

Compacte 14″ Chromebook met Full HD-scherm en Intel Core i3, prima voor school, mail, web en licht werk.

HP Chromebook 14a-nf0050nd

Lichte 14″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel N-processor, 4 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor internet, mail, documenten en basisgebruik op school of werk.