De beveiliging van je pc is nog altijd iets waar je rekening mee moet houden. Microsoft schroeft deze met Windows Defender en Windows Update weliswaar flink op, maar met ransomware, phishing, identiteitsdiefstal en tal van andere beveiligingsinbreuken, is Windows-beveiliging nog altijd een zorgenkindje. Je moet daarom als Windows-gebruiker onveranderd je verantwoordelijkheid nemen. In dit artikel helpen we je kiezen wat je nodig hebt en welke software de beste beveiliging biedt.

In januari 2002 riep Bill Gates z’n Microsoft-medewerkers op hun wijze van productontwikkeling fundamenteel te veranderen. Het bedrijf had op dat moment de slechtst denkbare reputatie als het ging om security en het moest volgens Gates radicaal anders. Microsoft moet producten gaan leveren die in zijn woorden “net zo beschikbaar, betrouwbaar en veilig zijn als elektriciteit, drinkwater en telefonie.” Ambitieus, maar Microsoft-programma’s gingen er wel degelijk op vooruit.

Testmethode

Windows veilig krijgen

Veel beveiliging van Windows gebeurt onzichtbaar op de achtergrond, maar dat geldt niet voor de onderdelen in het Windows Defender-beveiligingscentrum. Daar vind je de bescherming tegen virussen en malware, accountbeveiliging, de firewall- en netwerkbeveiliging, Windows SmartScreen voor beveiliging van programma’s en browsers, ouderlijk toezicht en enkele beveiligingsopties die afhankelijk zijn van de aanwezige hardware. Tot deze laatste behoren ‘secure boot’, dat bij het opstarten de integriteit van het besturingssysteem controleert en voorkomt dat schadelijke software wordt geladen, ‘kernisolatie’ (dat een lichtgewicht versie van Hyper-V gebruikt om processen te isoleren en voorkomt dat malware geheugenadressen manipuleert) en tot slot ondersteuning voor een TPM-chip waarmee cryptografische beveiliging mogelijk wordt en waar bijvoorbeeld Microsoft BitLocker gebruik van maakt.

Een prominent onderdeel van de beveiliging van Windows 10 is Windows Defender. Het beschermt tegen virussen en spyware maar heeft na soms lachwekkende resultaten in voorgaande jaren nog altijd geen goede naam. Toch vertonen de prestaties van Windows Defender in vergelijkende antimalwaretests zoals van AV-Test en AV-Comparatives al jaren een stijgende lijn en wist het pakket in december 2017 voor het eerst de perfecte score te behalen.

©PXimport

Hoe gratis is Windows Defender?

Volgens Microsoft is Windows Defender inmiddels “zo goed dat een aantal bedrijven er volledig op vertrouwt”, waarmee het eigenlijk wil zeggen dat het ook voor thuis goed genoeg is. Dat klinkt logisch, is het echter niet. Bedrijven hebben in hun infrastructuur veel meer beveiligingssystemen, waarvan de status bovendien vaak ook nog door goed opgeleide beheerders of zelfs een Security Operations Center actief wordt bewaakt en die ingrijpen bij gevaar. Bovendien zijn ook Windows Defender en zelfs Windows anders in een bedrijfsomgeving dan thuis! Bedrijven gebruiken Windows 10 Enterprise en Professional, waar beveiligingsfuncties in zitten die ontbreken in Windows 10 Home. En koopt een bedrijf Windows Defender, dan krijgt het Windows Defender Advanced Threat Protection (ATP) een slimmere antivirus dan waar wij thuis met de gewone Windows Defender over beschikken.

©PXimport

Meer beveiliging

Dat extra beveiliging nodig is, is daarmee duidelijk. Maar wélke beveiliging dat is, nog niet. Die vraag is ook heel lastig te beantwoorden, daarvoor zou je het gebruik van de pc én de gebruikers moeten kennen. Opent men zonder na te denken documenten die via de mail worden ontvangen, surft men veel en graag op minder bekende websites, wordt die grappige PowerPoint met plaatjes en een muziekje die van vrienden binnenkomt bekeken en doorgestuurd of toch ongezien verwijderd? Beveiliging is meer dan antivirus of een internet-security-suite installeren.

Helaas maken de aanbieders van beveiligingsproducten het de gebruiker niet makkelijk. Bij voorkeur creëren ze allemaal een dichte mist van moeilijke technische termen en heel veel securitymarketing rond hun producten. Want wat is nou precies ‘next-gen antivirus’ en is het bij elke leverancier hetzelfde? En is een antiviruspakket dat de cloud of machine learning gebruikt beter dan de oplossing die dat niet doet? En zouden AVG en Norton die nog altijd Windows XP ondersteunen, niet gewoon moeten zeggen dat je dan beter Windows upgradet dan hun product te kopen? Updaten is vaak toch al een lastig punt, want wel dagelijks de recente virusinformatie downloaden maar niet ook Windows en alle software updaten is ook onveilig. Een kwetsbaarheidsscanner (zoals Avast, Avira, Bitdefender, Kaspersky en McAfee die bieden) die controleert op updates voor Windows én alle geïnstalleerde software, helpt daarbij. Dat de andere leveranciers niet zo’n functie bieden is vreemd, want updaten is zó belangrijk.

©PXimport

Firewall

Behalve antimalware is de firewall een onomstreden tweede onderdeel van de beveiliging van Windows. Windows heeft een firewall die zich inmiddels voldoende heeft bewezen. Opnieuw claimt Microsoft dan ook dat de eigen firewall voldoende is. En dat deze bovendien door samen met Windows Defender direct in het besturingssysteem te zitten, efficiënter werkt en minder belasting voor het systeem oplevert.

De producenten van de beveiligingssuites brengen hier tegenin dat hun firewall niet onderdoet voor die van Windows en je door juist wel hun antimalware én hun firewall te installeren, je dezelfde voordelen geniet met een hogere kwaliteit antimalware. Opvallend is dan dat Avira, F-Secure en Sophos dat niet nodig achten. Dit drietal heeft geen eigen firewall meer, maar handhaaft de Windows Firewall.

Een andere uitdaging voor de aanbieders van beveiligingssuites is dat voor consumenten een firewall vooral een product is dat volautomatisch zijn werk doet. En dan maakt het al snel niet meer uit van wie die firewall is, zolang er maar een firewall is. Binnen de suites die wel een firewall bieden is er dan nog onderscheid tussen enerzijds de pakketten die moeite doen om de soms lastige firewall-regels begrijpelijk te maken, zoals Norton, Bitdefender, G DATA en in mindere mate Kaspersky en McAfee, en anderzijds bijvoorbeeld AVG, ESET en Panda die dat niet doen en daarmee eigenlijk weinig meerwaarde boven de Windows Firewall bieden.

©PXimport

‘Antivirustechnieken’

©PXimport

Non-securitybloatware

Behalve onderdelen die noodzakelijk zijn om de pc te beveiligen, grossieren beveiligingssuites ook in onderdelen waarvoor dat niet of veel minder geldt. Bijvoorbeeld de shredder waarmee je bestanden onherstelbaar verwijdert bij AVG, Bitdefender, G Data en McAfee. Een digitale kluis waarin je bestanden of wachtwoorden veilig bewaart vinden we bij Avast, Avira, Bitdefender, F-Secure, McAfee en Norton. Gewoonweg overbodig zijn de clean-upfuncties en systeemtools om Windows te optimaliseren, zoals Avira en Norton die hebben. Allemaal hulpprogramma’s die niets of maar zijdelings iets met beveiliging te doen hebben en die maar zelden tot de beste in hun soort behoren. Norton biedt functies om de harde schijf te optimaliseren (Norton Speed Disk), om tijdelijke bestanden van Windows, IE en Chrome op te ruimen, een opstartmanager en een totaal overbodige optie om de prestaties grafisch weer te geven. ESET biedt een SysInspector die de computer “diepgravend onderzoekt” maar anders dan beloofd nauwelijks “gedetailleerde informatie over componenten, drivers, netwerkverbindingen en de bijbehorende risico’s” oplevert.

Echt vervelend wordt het bij Avast en AVG die wél het systeem en Windows scannen en daarbij bevindingen doen, maar waarbij je om die op te lossen eerst moet upgraden naar een duurdere versie of een abonnement op AVG PC TuneUp of Avast Cleanup Premium nemen. Vanuit security-perspectief wordt de gebruiker hier eerder – én onterecht – bang gemaakt dan geholpen. Een optie om dit te stoppen konden wij niet vinden.

©PXimport

Eenvoud

De bruikbaarheid bij de pakketten kan over de hele linie nog wel beter. Vooral Bitdefender en McAfee zijn erg makkelijk te gebruiken en vallen de gebruiker niet lastig met overbodige zaken. Wel hebben beide (net als bijna alle andere pakketten met positieve uitzondering van Eset, F-Secure en Sophos) de onhebbelijkheid dat het programma niet beeldvullend gemaakt kan worden of ook maar groter dan de door de makers bedachte schermgrootte. Dan moet je ineens door lijsten met opties of waarschuwingen scrollen terwijl die makkelijk gewoon in beeld passen.

Het slechtst scoort de gebruiksvriendelijkheid van Panda, dat voor de nieuwe Dome-producten de interface volledig nieuw ontwikkelde. Daarmee doet het een verder best goed programma geweld aan. De designers zijn vermoedelijk echte iPhone-gebruikers, want daarop lijkt het met kleine pictogrammen op een raster, voor een automatisch wisselende fotografische achtergrond. Totaal onoverzichtelijk en onbruikbaar, doordat onder meer de pictogrammen onvoldoende verhelderend zijn en de begeleidende tekst pas zichtbaar wordt als de muis erboven staat.

©PXimport

(Wachtwoord)kluis

F-Secure gebruikt een belangrijk deel van het hoofdvenster om je aan te sporen z’n wachtwoordmanager te downloaden. Hoe vaak je dat ook doet, nooit verandert die knop van functie en opent op muisklik de wachtwoordmanager – het blijft dus ook na aankoop een koppeling naar de downloadwebsite. De wachtwoordmanagers die de producten bieden zijn sowieso een aandachtspunt, net als digitale kluizen waar je belangrijke gegevens versleuteld kunt bewaren. Veel van de geteste producten bieden een dergelijk product en nagenoeg allemaal in de vorm van een aantal browserextensies die zorgen voor het invullen van de gebruikersnaam en wachtwoord en synchronisatie tussen apparaten. Maar geen ervan bereikt het gemaksniveau van Lastpass of Enpass of gratis en opensource alternatieven zoals Keepass, PGP4Win en Veracrypt.

Uitzondering hierop is McAfee TrueKey, dat wél een goed product is, maar helaas beperkt tot één gebruiker. Voor alle digitale kluizen en wachtwoordmanagers geldt dat er sprake is van een duidelijke lock-in: je wisselt niet even snel van wachtwoordmanager en digitale kluis, áls het al kan. In veel gevallen zul je beter af zijn met een alternatief commercieel product, zelfs al moet er apart voor betaald worden. Die kosten zijn vermoedelijk snel terugverdiend met de vrijheid die dit geeft om elk jaar een goedkope aanbieding voor een beveiligingssuite te kopen in plaats van jaar na jaar het abonnement te verlengen omdat je vastzit vanwege de kluis.

Soortgelijke overwegingen gelden ook de beveiliging van macOS en van smartphones en tablets met Android en iOS. Nut en noodzaak van antimalware op deze apparaten is tot heden onvoldoende hard gemaakt, zeker omdat gebruik van alternatieve appstores in ons deel van de wereld nauwelijks gebeurt. Handige functies zijn nog wel antiphishing en antifdiefstal om een verloren of gestolen apparaat terug te vinden, maar die functies zitten inmiddels standaard in zowel iOS als Android.

©PXimport

Privacy

Privacy is hot en een uitgelezen kans voor deze producten om hun meerwaarde te tonen. Opvallend is dat ze dat eigenlijk nauwelijks ook echt doen. Weliswaar bieden ze bijna allemaal ‘privacybescherming’ maar wat het inhoudt en hoe het gedaan wordt, dat loopt zeer sterk uiteen. Bij Avast, Avira, F-Secure, G Data, McAfee, Norton en Panda ontbreekt zelfs een voor de hand liggende functie als het afschermen van de webcam. Geen (!) van de producten kijkt ook maar kritisch naar de privacy-instellingen van Windows zelf, terwijl Microsoft juist Windows 10 meer dan ooit gebruikt om gegevens over de gebruiker te verzamelen. Een gemiste kans, juist omdat programma’s als DoNotSpy10 en ShutUp10 laten zien dat consumenten hier ook behoefte aan hebben, maar wellicht huiverig zijn voor tools van onbekende aanbieders. Een wel weer veelvoorkomende privacyfunctie is een vpn waarmee je “onzichtbaar op het internet kunt surfen”. Dit betreft in bijna alle gevallen het doorverkopen van een commerciële vpn-service, veelal Hotspot Shield VPN maar altijd zonder onbeperkte data of de vrijheid een eigen accesspoint te kiezen. Wil je dat wel, dan is een aanvullend betaald abonnement nodig.

©PXimport

Beveiliging bij het internetabonnement

©PXimport

Conclusie

Nu Windows zelf over een goede firewall en een steeds betere antivirus beschikt, moeten de security-leveranciers hard aan het werk om de huidige klanten van deze producten aan zich te blijven binden. Ze lijken daarbij allemaal nog zoekende en kiezen te vaak voor de bekende weg in plaats van echt innovatief te zijn. Positief is dat geen van de geteste producten echt tegenvalt: allemaal bieden ze goede tot zeer goede antivirus en integreren netjes in Windows en andere software.

Op detailniveau zijn er veel verschillen en weet een aantal van de producten beter dan andere de aandacht op zich te vestigen met bijvoorbeeld een rustigere gebruikersinterface of enkele mooie extra’s. Dat zijn de pakketten die duidelijk de volledige eindscore halen. De testwinnaars zijn Bitdefender, Kaspersky, McAfee en Norton, die allemaal een goede set tools bieden en prettig te gebruiken zijn. Afhankelijk van het aantal te beveiligen producten is een van deze producten ook de Redactietip als beste koop. Het minst beviel ons Panda, dat met zijn nieuwe interface echt zijn doel voorbij is geschoten. Voor de meeste producten geldt dat het voordeel oplevert door eerst een proefversie te installeren en pas daarna te kopen. Dat biedt bovendien meteen de mogelijkheid te kijken of alle voor jou noodzakelijke functies aanwezig zijn.

Volledige testresultaten

©PXimport

©PXimport

Of je nu een vlucht boekt, een visum aanvraagt of een vakantiehuis huurt: online liggen oplichters op de loer. In dit artikel lees je hoe je betrouwbare websites herkent, welke trucs veel worden gebruikt door fraudeurs en hoe je jezelf digitaal beschermt met slimme tools van Bitdefender. Zo vertrek je veilig en zorgeloos.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bitdefender

Een vakantie begint steeds vaker achter je laptop of smartphone: je boekt je vlucht, regelt je verblijf en vraagt eventueel een visum aan – allemaal online. Maar dat gemak kent ook een keerzijde. Het internet wemelt van de nepsites en digitale oplichters liggen op de loer om goedgelovige reizigers te misleiden. De Fraudehelpdesk waarschuwde onlangs nog voor nepwebsites rondom het Engelse ETA-visum, waarmee mensen onnodig geld kwijtraakten of privégegevens prijsgaven.

©Black Forest Labs

Zo herken je betrouwbare websites

Een vakantiedeal gevonden die nét iets te mooi lijkt om waar te zijn? Dan is dat vaak ook zo. Criminelen maken steeds geavanceerdere nepsites die sprekend lijken op bekende boekingsplatforms of luchtvaartmaatschappijen. Denk aan nagemaakte logo's, professioneel ogende foto's en zelfs nepbeoordelingen. Toch zijn er manieren om betrouwbaarheid te toetsen.

Controleer altijd het webadres: een officiële partij gebruikt doorgaans een herkenbare domeinnaam die begint met https en eindigt op een logische extensie, zoals .nl, .com of .gov.uk. Een vage of afwijkende URL – bijvoorbeeld met spelfouten of vreemde toevoegingen – is vaak een waarschuwingssignaal. Gebruik daarnaast een zoekmachine om de naam van de aanbieder op te zoeken in combinatie met woorden als 'ervaring', 'klacht' of 'fraude'. Reizigers zijn niet te beroerd om hun slechte ervaringen online te delen, en dat helpt jou om een val te vermijden.

Visa, valse beloften en verborgen kosten

Steeds meer landen eisen een digitale toestemming of visum voor aankomst, zoals de ETA (Electronic Travel Authorisation) voor het Verenigd Koninkrijk of de ESTA (Electronic System for Travel Authorization) voor de Verenigde Staten. Op het eerste gezicht lijkt het aanvragen hiervan eenvoudig: je vult je gegevens in, rekent af en klaar. Maar juist dáár maken malafide tussenpersonen misbruik van. Ze bouwen websites die zich voordoen als officiële loketten, compleet met vlaggen, stempels en zogenaamd juridische taal. Vervolgens rekenen ze forse bedragen voor diensten die in werkelijkheid veel goedkoper of zelfs gratis zijn, en soms sturen ze helemaal niets op.

In sommige gevallen ontvang je wel een geldig document, maar betaal je daar vier keer te veel voor. In andere gevallen geef je zonder het te beseffen je paspoortgegevens of creditcardinformatie aan een criminele organisatie. Controleer daarom altijd of je op de officiële overheidswebsite van het betreffende land zit. Deze zijn meestal in het Engels beschikbaar en eindigen vaak op een .gov-domein. Twijfel je? Begin je aanvraag dan via de website van je eigen overheid, zoals Nederlandwereldwijd.nl – zij verwijzen altijd door naar de juiste instanties. Vertrouw bij voorkeur niet op links uit zoekadvertenties of social media; die leiden vaker naar commerciële of malafide aanbieders.

©tanaonte

Veelvoorkomende fraude: wees alert op deze signalen

Online reisfraude is helaas al lang geen uitzondering meer. Fraudeurs spelen slim in op de behoefte aan goedkope vakanties, last minutes en unieke accommodaties. Denk aan een prachtig vakantiehuis tegen een aantrekkelijke prijs, waarbij je gevraagd wordt om een aanbetaling over te maken buiten het reguliere boekingsplatform om. Of aan phishingmails van zogenaamd bekende luchtvaartmaatschappijen waarin je wordt gevraagd om je boeking te bevestigen via een link. Ook bestaan er valse apps die zich voordoen als officiële platforms voor vervoer, verblijf of sightseeing, maar in werkelijkheid malware verspreiden of je gegevens stelen.

Een klassiek trucje is ook het sturen van urgente meldingen: een ‘verloren bagagebericht’ via sms of een ‘laatste kans om je vlucht te bevestigen’ via e-mail. Deze berichten zijn ontworpen om paniek of haast op te roepen, zodat je zonder goed te kijken op de link klikt. Daarom is het cruciaal om altijd even stil te staan bij onverwachte meldingen en niet zomaar op elke link te tikken. Zeker op reis, wanneer je minder alert bent en afhankelijker van je telefoon, loont het om extra waakzaam te zijn.

Onmisbare tools voor vertrek

Je koffers inpakken is één ding, maar hoe zit het met je digitale uitrusting? Een goede voorbereiding begint bij je apparaten: je smartphone, laptop en tablet zijn onmisbare reisgenoten, maar ook kwetsbaar voor digitale dreigingen. Zorg daarom vóór vertrek dat je beveiliging op orde is. Installeer een betrouwbaar beveiligingspakket dat niet alleen virussen detecteert, maar ook bescherming biedt tegen phishing, valse websites en diefstal van persoonsgegevens. Gebruik daarnaast een VPN om veilig te internetten via openbare wifi-netwerken op luchthavens, in cafés of hotels. Tot slot is een wachtwoordmanager geen overbodige luxe: die helpt je om unieke, sterke wachtwoorden te gebruiken voor al je accounts, zonder dat je ze zelf hoeft te onthouden.

Bitdefender biedt met pakketten als Premium Security en Total Security complete oplossingen waarmee je jezelf digitaal wapent. Daarmee bescherm je je apparaten automatisch tegen risico’s, waar je ook bent – thuis, onderweg of op je vakantiebestemming.

Bij gewone kledingstomers moet je de stof met één hand straktrekken terwijl je met de andere hand stoomt. Dat betekent dat je kleding ergens moet ophangen – aan een deur, haak of kastknop. De Tefal AeroSteam werkt anders: dankzij de verstelbare zuigkracht wordt de stof automatisch strak getrokken. Hierdoor kun je hem overal gebruiken, ook op plekken waar niets is om je kleding aan op te hangen. Tijd voor een test.

Wanneer grijp je naar een kledingstomer? Meestal is dat als je snel van de kreukels af wilt. Wat dat betreft verrast de Tefal AeroSteam met zijn opwarmtijd: heb je het waterreservoir gevuld en zet je hem aan, dan is hij in 30 seconden gebruiksklaar. Dat zie je (aan het blauwe lichtje dat niet meer knippert) en dat hoor je door een duidelijk geluidssignaal.

Gebruiksgemak

Op het apparaat zitten naast de aan-/uitknop nog twee knoppen: eentje die je indrukt om te beginnen met stomen en eentje waarmee je tussen de drie verschillende standen schakelt: alleen stoom, stoom met zachte zuigkracht en stoom met turbo zuigkracht. Op die zuigkracht komen we verderop nog terug.

Wat betreft de standen is de vuistregel dat hoe delicater de stof, hoe lager de stand die je kiest. Maar dat blijft een beetje uitproberen. Op ons testmateriaal (een kantoenen hemdje, een T-shirt, een overhemd en een linnen blouse) werkte de middelste stand (stoom + zachte zuigkracht) over het algemeen het meest effectief. Alleen bij de linnen blouse hebben we teruggeschakeld naar alleen stomen; doordat de stof van nature ongelijk is (linnenstructuur) vonden we de zuigkracht juist niet handig.

Erg fijn vonden we het lange snoer (2,6 meter), waardoor we genoeg bewegingsvrijheid hadden. Ook het gewicht (1,4 kilo) is prima: het is niet zo dat je na één kledingstuk al een lamme arm hebt van alleen het apparaat omhooghouden. De driehoekige vorm van de zoolplaat is ook prettig: dat maakt het makkelijk om bijvoorbeeld langs knoopjes te stomen.

©AK | ID.nl

Door de vorm van de zoolplaat kun je overal makkelijk bij.

Zuigkracht

Zoals gezegd is de Tefal AeroSteam uitgerust met zuigkracht. Schakel je een van de twee standen waarop dit werkt, dan hoef je in principe zelf de kleding niet meer strak te trekken; dat doet het apparaat dan automatisch. Daar komt wel wat geluid bij kijken, geluid dat in de verte – niet heel vreemd – aan een stofzuiger doet denken. Staat de zuigstand aan, dan zie je inderdaad hoe de stof tegen de zoolplaat wordt gezogen.

Voor het beste resultaat houd je in je vrije hand een hanger met het te stomen kledingstuk erop. Dat geeft je meer vrijheid dan wanneer het kledingstuk aan een hangertje aan de kast hangt. In principe werkt dit goed: je kunt het kledingstuk zo makkelijker draaien of even meer in het licht gaan staan om te kijken of de kreukels overal uit gaan. Daarbij wel een kleine kanttekening: dat geldt vooral voor kleding die niet te zwaar is, zoals een shirtje of een overhemd. Bij het stomen van een spijkerjasje vonden we het zelf toch makkelijker om de jas op de kapstok te laten hangen. Maar dat kan ook gelegen hebben aan ons gebrek aan spierballen…

©AK | ID.nl

Je schakelt makkelijk tussen de verschillende standen.

Resultaat

In totaal hebben we vijf kledingstukken aan de stoomtest onderwerpen: een katoenen hemdje, een dun T-shirt, een wat zwaarder overhemd, een linnen blouse en een spijkerjasje. De beste resultaten bereikten we op het hemdje en op het overhemd. De hardnekkige kreukels die daar in zaten, waren in een mum van tijd verdwenen. Het dunne T-shirt knapte ook behoorlijk op, maar de zuigstand veroorzaakte daar af en toe juist nieuwe kreukels (net zoals dat weleens gebeurt wanneer je aan het strijken bent). Het lukte ons niet om de linnen blouse kreukvrij te krijgen, maar dat heeft vooral te maken met de bobbelige structuur van de stof. Ook met een gewoon strijkijzer zou dit ons niet gelukt zijn.

Aangenaam verrast waren we over de resultaten op het spijkerjasje. Daar hoefden geen kreukels uit, maar omdat het veel gedragen wordt, kon het wel een opfrisbeurt gebruiken. Dat lukte prima, met de turbostand. Na afloop rook het jasje aanmerkelijk frisser dan vóór de behandeling.

©AK | ID.nl

Kleine minpuntjes

Een waterreservoir met een inhoud van 100 milliliter is redelijk gangbaar bij kledingstomers, maar er zijn er ook behoorlijk wat waarin je zo'n 200 milliliter kwijt kunt. Een voorbeeld daarvan is de Philips GC810/20), die qua prijs ongeveer een tientje meer kost dan de AeroSteam. Tefal heeft zelf ook 200 ml-modellen in het assortiment. Wij vinden het daarom jammer dat er bij de AeroSteam is gekozen voor een capaciteit van 100 milliliter. Dat zou volgens Tefal zelf genoeg moeten zijn voor het stomen van ongeveer drie overhemden of vier T-shirts, maar in onze test haalden wij dat niet. We moesten echt een paar keer bijvullen. Nu is het natuurlijk wel zo dat je in het dagelijks gebruik niet je hele was wilt wegwerken (daar heb je je strijkijzer voor), maar waarschijnlijk alleen net dat ene shirtje of jasje kreukvrij wilt maken; dan heb je er wel voldoende aan. Dat bijvullen gaat overigens heel makkelijk en het dopje sluit het reservoir vervolgens lekvrij af.

©AK | ID.nl

Het waterreservoir had wat ons betreft wel wat meer inhoud mogen hebben.

Ook hadden we het fijn gevonden als de AeroSteam ook horizontaal te gebruiken zou zijn (dat maakt het wegwerken van een kreukel soms net wat gemakkelijker), maar dit kan niet. Sterker nog: in de handleiding wordt zelfs expliciet benadrukt dat je de stomer nooit horizontaal mag gebruiken. Maar goed: het is dan ook geen strijkijzer, dus ook hier kunnen we overheen stappen.

Tefal AeroSteam kopen?

Al met al is de Tefal AeroSteam een prima kledingstomer, een mening die ook naar voren komt uit tientallen gebruikersreviews op Kieskeurig.nl.  Zijn snelle opwarmtijd, drie verschillende standen, lange snoer, de zuigkracht en het gebruiksgemak zijn echte pluspunten. Over het algemeen haalt hij kreukels inderdaad snel en makkelijk weg, hoewel bij sommige stoffen, zoals linnen structuur, het resultaat wat minder is. Enige minpunten zijn eigenlijk het feit dat het waterreservoir snel leeg is en dat je hem niet horizontaal kunt gebruiken. Maar dat weegt niet op tegen het gemak waarmee je er snel even een kledingstuk netjes mee maakt of opfrist.