Je hebt een webcam en de kans is aanwezig dat je die soms inschakelt voor een potje videochatten. Leuk, maar met zo'n goedkope webcam kun je nog wat andere dingen doen. Je woning bewaking bijvoorbeeld, je aanmelden bij Windows, gamen, live videobeelden streamen of in een virtuele paskamer stappen.

Tip 01: Bewaking

Er bestaan geavanceerde bewakingssystemen met camera en bewegingsdetectie, maar die hebben vaak een stevig prijskaartje. Je komt ook een heel eind met een degelijke webcam en goede surveillancesoftware. Een van de meest flexibele gratis tools is het opensourceprogramma iSpy, geschikt voor zowat alle edities van Windows en beschikbaar in een 32- en 64bit-variant. Lees ook: Zet je Android-telefoon in als beveiligingscamera.

Met enkele muisklikken is de installatie een feit. Mogelijk moet je wel nog even je firewall sussen: iSpy wil namelijk ook graag via het internet communiceren. De interface blijkt Engelstalig, maar via Options / Settings hoort ook het Nederlands tot de mogelijkheden. Het komt er nu op aan je - reeds aangesloten - webcam toe te voegen. Dat doe je logischerwijs via Toevoegen / Lokale camera (voor een netwerkcamera is dat IP camera wizard). Op het tabblad Lokaal apparaat verwijs je vervolgens naar je webcam en stel je de beoogde Video resolutie in. Bevestig met OK.

©PXimport

Tip 01 Met een paar muisklikken voeg je een webcam toe aan iSpy.

Tip 02: iSpy instellen

Je belandt nu in het instellingenvenster van de toegevoegde camera. Toch niet? Klik dan met de rechtermuisknop op het voorbeeldvenster van de camera en kies Bewerken. De instelmogelijkheden zijn zeer uitgebreid. We beperken ons hier tot een paar belangrijke opties. Zo kun je op het tabblad Camera bij Transform aangeven of je het beeld eventueel wilt roteren of omkeren (bijvoorbeeld als je camera omgekeerd aan het plafond ophangt). Via de knop Geavanceerde eigenschappen kun je het beeld optimaliseren. Op het tabblad Storage geef je aan waar de opgenomen beelden terecht horen te komen.

Die kun je dan bekijken via het menu Bekijk / Bestanden /Videobestanden. Belangrijk is ook het tabblad Bewegingsdetectie: hiermee zorg je ervoor dat je camera begint op te nemen zodra er beweging wordt geregistreerd. Met de muis baken je zelf de gewenste detectiezone(s) af op het voorbeeldvenster. Om de bewegingsdetectie uit te schakelen, stel je Gebruik detector in op Geen. Voor meer feedback klik je Gebruikstips aan.

©PXimport

Tip 03 Ook het automatisch uploaden van snapshots en videobeelden naar ftp zit erbij.

Tip 03: Automatisch opnemen

Wil je dat iSpy automatisch beelden begint op te slaan zodra er beweging wordt gedetecteerd, open dan het tabblad Opnemen en stip bij Opname mode de optie Bewegingsdetectie aan. Je legt hier ook de minimale en maximale opnametijd (in seconden) vast per bestand en je stelt tevens het gewenste videoformaat in, standaard is dat h264 mp4 met variabele framerate. Handig is nog dat je die beelden ook via ftp automatisch kunt uploaden. Open daartoe het tabblad FTP en klik op Servers.

Druk op de knop Toevoegen en vul de gegevens van je ftp-server in. Bevestig met OK, zorg dat er een vinkje staat bij Ingeschakeld en stip de optie Bewegingsdetectie aan. Bij Upload Recordings kun je nog aangeven dat je een live videostream wilt uploaden.

We kunnen ons voorstellen dat je de bewegingsdetectie niet altijd actief wilt hebben. Het tabblad Planning biedt uitkomst. Plaats een vinkje bij Tijdschema camera, klik op Toevoegen en voorzie de gewenste timing en acties. Vergeet het vinkje niet bij Opnemen op detect. Bevestig je keuze met Opslaan. Klik het voorbeeldvenster van je webcam met de rechtermuisknop aan en kies Tijdschema toepassen.

Spionage?

Er bestaat malware die jou via je (ingebouwde) webcam kan bespioneren. Om dat te vermijden zorg je er in elk geval voor dat je computer van up-to-date antivirussoftware is voorzien. Nog veiliger is het je webcam uit te schakelen wanneer je die zelf niet gebruikt. Een externe webcam kun je natuurlijk makkelijk loskoppelen. Voor (laptops met) geïntegreerde webcams ga je eerst na of je die via het BIOS kunt uitschakelen: raadpleeg hiervoor de handleiding bij je systeem. Houd er rekening mee dat je hierdoor vaak ook je microfoon uitschakelt. Je kunt de webcam ook in je besturingssysteem op non-actief zetten (hoewel niet 100% hackerproof). Druk op Windows-toets+R en voer het commando devmgmt.msc uit. Open de rubriek Beeldapparaten en klik je webcam met de rechtermuisknop aan, waarna je Uitschakelen kiest.

Het kan natuurlijk ook minder gesofisticeerd: je plakt de lens van je webcam eenvoudigweg met ondoorzichtige tape af.

©PXimport

Hoewel niet echt hackerproof, kun je je webcam ook via het Apparaatbeheer uitschakelen.

Tip 04: Videochatten

Wil je tijdens het videochatten verrassend uit de hoek komen, dan kun je je natuurlijk zelf met allerlei attributen opsmukken. Maar het kan ook makkelijker, met behulp van een 'virtuele webcam' die de beelden eerst van allerlei effecten voorziet voor je die met je (fysieke) webcam doorstuurt.

Een van de leukste tools is ManyCam, beschikbaar voor OS X en Windows. Wij gaan aan de slag met de gratis variant, maar het moet gezegd: de betaalversies bieden nog heel wat extra's aan (zie hier voor de versieverschillen). Tijdens de installatie stel je de gewenste taal in, waarbij Dutch beschikbaar is. Let er wel op het vinkje te verwijderen naast de onderdelen die je niet mee wenst te installeren, en te bevestigen met Decline! Als het goed is krijg je al meteen je webcambeelden te zien bij het opstarten van ManyCam. Krijg je geen beeld te zien of heb je twee camera's aangesloten (meer ondersteunt de gratis versie niet), klik dan met de rechtermuisknop op een 'video preset'-tegel en selecteer de gewenste camera.

Tip 05: Chat met extra's

Het kan overigens ook nuttig zijn dezelfde camera twee keer toe te voegen. ManyCam maakt er dan twee (virtuele) streams van en laat je toe met een muisklik tussen beide over te schakelen. Het is met dit programma mogelijk de beelden van je webcam op te leuken met allerlei effecten en (geanimeerde) objecten. Open het tabblad Effecten en klik het pijltje naar links aan tot je bovenaan Categorie ziet verschijnen. Je kunt hier nu kiezen uit onder meer Filters, Distortions, Backgrounds, Borders, Overlays, Objects, Face Access en Emoticons. Wil je nog meer van dit fraais, klik hier dan op Meer ophalen, je belandt dan hier waar je nog vele honderden effecten kunt downloaden.

Zo'n stream hoeft zich trouwens niet te beperken tot de beelden van je fysieke camera. Vanuit het contextmenu van zo'n video preset kun je namelijk ook een screencast (Desktop), eerder gemaakte en opgeslagen foto's of videoclips (Mediabestanden), een YouTube-filmpje (URL YouTube) of een spelletje (Game) doorsturen.

Je hebt het vast al gemerkt: onderaan tref je diverse tabbladen aan van waaruit je het beeld of het geluid kunt optimaliseren, en tekst of een whiteboard-functie (Tekenen) aan de videostream kunt toevoegen. Ook een afspeellijst samenstellen op basis van (opgeslagen) streams hoort tot de mogelijkheden. Die kun je dan op elk moment aan je chatpartners tonen.

Online webcams

Heb je zelf geen webcam, dan kun je nog altijd veel plezier beleven aan webcams ... van anderen! Immers, je kunt je browser afstemmen op vele duizenden live videostreams van (web- en IP-)cams die via het internet bereikbaar zijn. Een van de bekendste collecties van online webcams is Earthcam met live streams van over de hele wereld. Door in te zoomen op een wereldkaart kun je afstemmen op webcambeelden van een specifieke locatie. Of je tikt een trefwoord in de zoekbalk in. En voor wie er iets voor voelt: het is ook mogelijk je eigen webcamstream aan de collectie toe te voegen.

Liefhebbers van mooie toeristische plekjes zullen zeker ook gecharmeerd zijn van deze site (een verzameling van circa 29000 webcams) en www.lookr.com (waar je ook de beelden van de afgelopen 24 uur versneld kunt bekijken).

©PXimport

Duizenden webcams, van over de hele wereld.

Tip 06: Live streamen

Neem je wel vaker deel aan een evenement, zoals een sportwedstrijd, huwelijks- of verjaardagsfeest, dan is het mogelijk de gebeurtenissen live te streamen. Veel meer dan een vlotte internetverbinding, een streaming-app of -service en natuurlijk een webcam heb je niet nodig. Tot de betere services voor live videostreaming horen www.livestream.com en www.ustream.tv. We bekijken even deze laatste. Na je aanmelding (met Sign up en Start free trial - de gratis versie kan wel advertenties op je videobeelden plaatsen), krijg je eigen videokanaal en een bijhorende url die je met vrienden en kennissen kunt delen. Je hoeft je overigens weinig zorgen te maken over een beperkte bandbreedte: Ustream laat duizenden kijkers per kanaal toe.

De werking is eenvoudig. Klik op Go live now, kies een geschikte kanaalnaam en bevestig met Take me to the broadcaster. Bevestig in het venstertje van Adobe Flash Player dat de service je webcam mag aanspreken. In een voorbeeldvenster verschijnt het beeld van je webcam en met een druk op de knop Uitzenden ga je meteen live. Chatten tijdens de uitzending is eveneens mogelijk.

Op de site kun je tevens een Desktop Broadcaster downloaden die nog veel meer mogelijkheden biedt dan de browseromgeving, waaronder het doorsturen van screencasts.

©PXimport

Live video streamen, vanuit je browser.

Tip 07: Aanmelden

Er komen steeds meer apparaten uit die Windows Hello ondersteunen: deze technologie zorgt ervoor dat je je op basis van biometrische gegevens, zoals je vingerafdruk, gezicht of iris bij een Windows 10-apparaat kunt aanmelden. Het kan ook wel met een eenvoudige webcam in combinatie met de gratis tool KeyLemon (er zijn versies beschikbaar voor Windows Vista en hoger en voor OS X 10.6 en hoger). Je hebt ook MS Visual C++ 2013 RTL nodig, maar dat wordt normaliter automatisch voor je geregeld.

Na de installatie start je KeyLemon Control Center op en klik je bij Face op Set up now en op Create your face profile. Kijk nu recht in de cameralens, bevestig met Create a new facemodel en met Next step. Selecteer een van de beschikbare miniatuurfoto's, geef het model een naam, kies het bijhorende Windows-account en rond af met Finish. In principe ben je nu klaar en kun je meteen gaan testen: druk op Windows-toets+L en ontgrendel je Windows-sessie door even naar de camera te blikken. Of toch maar door je wachtwoord in te voeren mocht de biometrische authenticatie onverhoopt niet blijken te werken.

©PXimport

Biometrische authenticatie (gelaatsherkenning) kan ook zonder Windows Hello.

Tip 08: Geanimeerde avatars

Afbeeldingen van gebruikers (avatars) heb je ongetwijfeld al vaker zien passeren op blogs, webfora of sociale media. Heel wat van deze diensten laten ook toe dat je hiervoor geanimeerde gif's gebruikt. Dat zijn afzonderlijke snapshots (van jezelf) die je dan als opeenvolgende frames in een gif-bestand stopt. Je raad het al: dat kun je prima doen met je webcam, vooral dan in combinatie met een (gratis) service als WebCam Avatar. Zodra je de site toegang tot je webcam hebt gegeven, verschijnt het camerabeeld in je browser. Telkens als je op TakeSnapshot klikt wordt een foto genomen. De fotobestanden verschijnen onder aan het beeld en laten zich nog van plaats wisselen of selectief verwijderen.

Is alles naar wens, vul dan de gevraagde gegevens in (zoals Avatar Name, Frame interval (ms) en Width of Height (px). Rond af met Create: even later is het geanimeerde gif'je klaar voor download. Deze dienst laat zich trouwens prima combineren met het in tip 4 en 5 besproken ManyCam, bijvoorbeeld op basis van een van de vele gratis avatars. Krijg je wel het beeld van je fysieke webcam maar niet dat van ManyCam door, druk dan op het knopje Configure en selecteer ManyCam Virtual Webcam in het uitklapmenu van het Adobe Flash Player-venstertje.

©PXimport

Ook WebCam Avatar werkt prima samen met (de avatars van) ManyCam.

Tip 09: Augmented reality

Augmented reality is de combinatie van virtuele objecten en (wat we ervaren als) de echte werkelijkheid. In ManyCam heb je al voorbeelden van dergelijke combinaties kunnen zien, zoals een virtuele hoed die op je hoofd wordt geplaatst en die tijdens het streamen van de beelden ook effectief de bewegingen van je hoofd volgt. Ook bedrijven hebben de afgelopen jaren kleinschalige augmented reality-projecten uitgevoerd in combinatie met webcams, zoals de virtuele spiegel van (zonne)brillenfabrikant Ray-Ban. Surf hiernaartoe, bevestig met I accept, selecteer desgevraagd de gewenste webcam en geef de site toestemming die te gebruiken. Kijk in de camera en klik een van de beschikbare brillen aan: een virtuele spiegel!

Jammer genoeg werden heel wat van deze projecten intussen weer afgevoerd. Dat heeft natuurlijk veel te maken met het feit dat slimme brillen of mobiele apparaten als smartphones en tablets (in combinatie met apps als Layar en Wikitude) meer geschikt zijn voor 'augmented reality'.

Er komt weliswaar nog heel wat op ons af met augmented reality, maar het is zeer de vraag of webcams daar nog een significante rol in zullen spelen.

©PXimport

Spiegeltje aan de wand: wie heeft de mooiste bril van het land?

Tip 10: Interactief aansturen

Een aantal jaar geleden bracht Sony een speciale webcam uit (EyeToy) waarmee de PlayStation-console meteen een NUI oftewel Natural User Interface kreeg: de webcam liet je namelijk toe de console met 'natuurlijke' gebaren aan te sturen. Met de bewegingssensor Kinect deed Microsoft enkele jaren later iets gelijkaardigs voor zijn eigen gameconsole Xbox 360.

Start-up Flutter bewees dat ook de combinatie van een desktop-pc met een gewone webcam werkte. Je hoefde maar bepaalde handbewegingen in de richting van je webcam te maken om programma's als iTunes, Rdio en Spotify aan te sturen. Intussen heeft Google deze technologie ingekocht.

Voor interactief gamen met behulp van gebaren kun je wel nog terecht bij WebCam Mania en bij CamSpace. Deze laatste service is geen spel maar laat je toe je eigen games via je webcam (in combinatie met en een desktop-applicatie) aan te sturen. Behoorlijk rudimentair, dat wel, maar proberen kan geen kwaad.

©PXimport

Interactief gamen met een eenvoudige webcam (en wat oefening en een dosis goede wil).

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.