Bij vrijwel alle televisies verbetert ieder jaar de beeldkwaliteit wel, maar soms zie je een echte sprong voorwaarts. Niet alleen bij topmodellen, want deze TCL 55C745 laat zien dat ook in de middenklasse verbeteringen worden doorgevoerd.

Deze 55-inch TCL-televisie uit de C745-serie is een middenklasser die best wel wat premium trekjes heeft. Zo heeft hij een erg slank ontwerp met mooie afwerking. De rug is licht gebogen, waardoor het slanke profiel er nog beter uitziet. Het smalle kader en de centrale voet onder de tv zijn afgewerkt in geborstelde titaniumkleur. In de rug is er zelfs wat voorziening voor beperkt kabelbeheer.

Wat aansluitingen betreft is er weinig negatiefs te melden. Twee van de vier hdmi-poorten bieden de volle hdmi 2.1-bandbreedte van 48Gbps die je nodig hebt voor 4K120-gaming. En met ALLM, VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync compatible) en een prima input lag van 12,5ms in 4K60 en 7,9 ms in 2K120 is voor gamers bijna de hele checklist aangevinkt. De enige ontbrekende optie is Dolby Vision gaming in 4K120, in dat geval ben je beperkt tot 4K op 60Hz.

Voor oudere apparaten met analoge uitgangen is er een composiet video- en stereo cinch audio-ingang. Een usb-poort kan gebruikt worden om media af te spelen op de tv. En naast ARC/eARC is er ook een optische digitale uitgang en hoofdtelefoonuitgang. TCL bouwde een enkelvoudige tv-tuner in maar een opneem- pauzeerfunctie is daar niet mee mogelijk. Alle aansluitingen staan naar de zijkant gericht, zodat je het slanke toestel perfect aan de muur kunt hangen en nog steeds bij de aansluitingen kunt.

Een middenklasse met Full Array local dimming

Full Array Local Dimming, een achtergrondverlichting die onderverdeeld is in zones en die elke zone onafhankelijk van elkaar kan dimmen om zo contrast te verbeteren, dat is een feature die normaal gezien voorbehouden is voor hogere modellen. Daar brengt TCL nu verandering in. De C745 is uitgerust met een uitstekend VA-paneel dat op zich al een erg goed contrast biedt. Gecombineerd met de 12x10 (120 zones) die we telden in de achtergrondverlichting levert dat een uitstekend contrast van 6.000 tot 10.000:1, afhankelijk van het testpatroon. Naast de pure contrastwaarde is het ook belangrijk hoe goed het toestel de zones aanstuurt en of het zichtbare zonegrenzen vermijdt. Ook daarin slaagt de TCL erg goed. Omdat het voldoende licht wil geven om kleine lichtaccenten te tonen, is het wel mogelijk dat diepzwarte objecten er iets minder diepzwart uitzien, maar zonegrenzen zagen we nooit.

©TCL

Grotere heldere voorwerpen kunnen een heel lichte halo hebben. De aansturing werkt snel, en we konden ze niet op fouten betrappen. De tv levert uitstekende zwartdetail, zowel in HDR als SDR is er erg veel nuance in donkere beelden. De uniformiteit is goed, in heldere beelden zagen we heel af en toe lichtjes een donkere balk in beeld. Het scherm bewaart kleur erg goed vanuit een sterke hoek, maar contrast daalt dan wel zichtbaar. Je kunt het best zo centraal mogelijk voor dit scherm zitten.

Ruime helderheid

Die nieuwe achtergrondverlichting zorgt verder wel voor flink wat meer piekhelderheid. Dat was bij het model van vorig jaar nog een van onze belangrijkste zorgen, maar deze kunnen we nu dus van de lijst met minpunten schrappen. De 55C745 liet in HDR Filmmode een piekhelderheid van 593 nits optekenen op het 10% testvenster. Opvallend genoeg liep dat zelfs op tot 850 nits op de grotere (25% en 50%) testvensters, een gevolg van de keuzes die TCL maakt om contrastprestaties te verbeteren. Op het volledig wit scherm hou je nog 650 nits over, erg veel dus. Het scherm gebruikt quantum dot-technologie, maar het kleurbereik bleef steken op 88%, dat is een tikje onder de grens van 90% die we graag hebben voor sterke HDR-kleuren.

Toch zijn we bijzonder tevreden over de HDR-prestaties. Er is voldoende contrast, uitstekende helderheid, goed kleurbereik én ruime ondersteuning voor HDR-formaten (met Dolby Vision IQ en HDR10+). Laat je bij HDR-beelden de ‘Dynamische Tonemapping’ uitgeschakeld, dan zijn de resultaten uitstekend, ook al verlies je een beetje witdetail. Met dynamische Tonemapping kun je dat witdetail zichtbaar maken, maar dar gaat wel ten koste van van wat té heldere beelden, waardoor de contrastperceptie daalt. De instelling heeft drie standen, en de laagste stand (‘Detail’) leek ons de beste resultaten te geven, zeker als je bij redelijk wat omgevingslicht kijkt. De Film-beeldmode levert de mooiste beelden dankzij een uitstekende kalibratie.

Goede beeldverwerking

Dit model gebruikt dezelfde chipset als zijn grote broer, de C845, en heeft dan ook dezelfde prima prestaties. De upscaling oogt wat zacht, maar is gemakkelijk bij te sturen door de scherpte iets hoger te zetten. De processor kan kleurstroken relatief goed wegwerken in zachte kleurovergangen, tenzij die echt zeer duidelijk zijn.

Zwaar gecomprimeerde video met veel blokvorming is moeilijker te corrigeren. Opvallender is echter dat het lcd-paneel van de C745 net als dat van de C845 kan werken op 240Hz, zij het dan wel maximaal in 1920x1080. Voor gamers die frame rate belangrijker vinden dan de resolutie is dat een flinke bonus. Wil je toch in 4K gamen, dan kan dat met 144Hz. De 240Hz-optie is ook dan beschikbaar als je bereid bent wat verticale resolutie op te geven.

Het verbetert de bewegingsscherpte (die op zich al er goed is) duidelijk, maar als de beelden veel verticaal detail bevatten is het verlies wel zichtbaar. Wie filmbeelden graag zo soepel mogelijk ziet, kan motion interpolation combineren met deze 240Hz-mode voor een prima resultaat, al is dat voor het kijken van films zeker geen must.

Google TV

TCL gebruikt Google TV als smart tv-systeem en over de jaren is de interface en het gebruik ervan gestaag verbetert. Zo hoef je je tijdens de installatie niet meer verplicht met een aparte en wat ons betreft zinloos TCL-account te registeren. Google TV zelf biedt niet alleen het ruimste aanbod apps op de markt, maar heeft ook de meest volledige aanbevelingen. Het toont daarbij content uit verschillende apps, maar verzamelt die in categorieën die bij jou passen. Zo ontdek je gemakkelijk nieuwe content.

De instellingen vind je terug via de Google TV-menu’s, maar TCL heeft ook nog steeds een paar onderdelen die het zelf vorm geeft. En ook die zijn gebruiksvriendelijker geworden. De lijst met ingangen wordt nu weergegeven op een lint, onderaan het scherm, het bevat externe aansluitingen en recente apps, én een lijst met apps die je zelf kunt kiezen. Er is ook een snelmenu om bepaalde instellingen aan te passen zoals beeld- en geluidsmode. Ook dat menu kan je personaliseren.

De afstandsbediening houdt het midden tussen klassiek en modern. De afgeronde smalle vorm ligt prima in de hand, de toetsen zijn gemakkelijk in te drukken. De lay-out is goed, op wat kleine details na. Zo zagen we input-toets liever van plaats wisselen met de ‘profiel’-toets die nu een nogal prominente plaats links boven het d-pad heeft; de plek op de afstandsbediening met de vier navigatieknoppen.

Doorsnee audio

TCL heeft de C745 een kleine audioboost gegeven, het vermogen is 2x 15W (vorig jaar was dit nog 2x 10W) en er is ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X toegevoegd. Maar echt overtuigen doet dat jammer genoeg niet. De audio is niet slecht, maar eerder in lijn met wat je van een middenklasser verwacht.

Het werkt en zolang je de volumeknop niet te ver opendraait zijn de prestaties oké. Er is vrij weinig bas, en de klank klinkt soms wat bekneld. Een soundbar lijkt ons aangewezen als je betere audio zoekt. Goed nieuws wel, de ARC/eARC-functie staat op een van de HDMI 2.0-poorten. Zo hou je allebei de HDMI 2.1-aansluitingen beschikbaar voor high-end gaming.

Conclusie

Voor een bijzonder scherpe prijs haal je met de TCL 55C745 verrassend goede prestaties in huis. Waar hetzelfde model vorig jaar nog redelijk wat compromissen moest sluiten, is dat nu niet meer het geval wat beeldkwaliteit betreft. De audiokwaliteit valt nog wel tegen, maar met 120 zones local dimming levert deze tv zeer goed contrast en helderheid. Aangevuld met ruime HDR-ondersteuning en het gebruiksgemak en streamingaanbod van Google TV kun je op uitstekend filmplezier rekenen. Maar dat is niet alles, deze TCL is ook uitgerust als uitstekend game-scherm, met opties voor 144Hz of zelfs 240Hz refresh rates. Een tv die zeker op de shortlist moet staan als je op zoek bent naar een nieuwe middenklasser.

Je hebt besloten om je huis duurzamer te verwarmen met een hybride warmtepomp. Een uitstekende keuze die je energierekening flink kan verlagen. Nu sta je voor een volgende beslissing: wordt het een monoblock- of een split-warmtepomp? In dit artikel leggen we de verschillen uit.

Partnerbijdrage: in samenwerking met Intergas

Voordat we de verschillen bespreken, is het goed om te begrijpen hoe een warmtepomp werkt. In essentie haalt een warmtepomp energie uit de buitenlucht en zet deze om in bruikbare warmte voor je huis. Dit proces is enorm efficiënt en kan daarom een forse besparing op je verwarmingskosten opleveren. De twee hoofdtypes die we hier bespreken zijn de monoblock- en de split-warmtepomp.

Wat is een monoblock-warmtepomp?

Een monoblock-warmtepomp is een alles-in-één oplossing. Zoals de naam al suggereert, bestaat deze uit een grote unit die buiten wordt geplaatst. Deze robuuste unit bevat alle technologie die nodig is om warmte uit de buitenlucht te halen en door te geven aan je verwarmingssysteem. De behuizing is stevig gebouwd om weersinvloeden te weerstaan, wat resulteert in een relatief zwaar apparaat – vaak meer dan 80 kilo. Ondanks zijn omvang wordt een monoblock-warmtepomp direct aangesloten op je bestaande verwarmingssysteem, wat de installatie in zekere zin vereenvoudigt.

©Intergas

Wat is een split-warmtepomp?

In tegenstelling tot de monoblock bestaat een split-warmtepomp uit twee afzonderlijke delen: een buiten- en een binnenunit. Deze twee units werken samen om je huis te verwarmen. De buitenunit haalt warmte uit de lucht, waarna deze via speciale leidingen naar de binnenunit wordt getransporteerd. Vervolgens geeft de binnenunit de warmte af aan je verwarmingssysteem.

De buitenunit van een split-systeem is kleiner dan een monoblock, maar even robuust gebouwd. De binnenunit is compact en stil, en wordt meestal op zolder of in een bijkeuken geplaatst. Een belangrijk detail is dat de installatie vanwege het speciale koudemiddel in de leidingen tussen de twee units door een erkende vakman moet gebeuren.

Voor- en nadelen van een monoblock-warmtepomp

Een monoblock-warmtepomp, zoals de Intergas Xtend Monoblock, blinkt uit in efficiëntie. Hij kan meer warmte uit de lucht halen en hogere temperaturen bereiken, waardoor je cv-ketel minder vaak hoeft bij te springen. De grote ventilator van een monoblock produceert doorgaans minder geluid dan de kleinere ventilator van een split-systeem. Ook is de installatie vaak eenvoudiger, omdat er alleen waterleidingen op je cv-systeem aangesloten hoeven worden.

Er zijn echter ook uitdagingen. Een monoblock neemt meer ruimte in beslag en is zwaarder, wat een stevige ondergrond vereist. De waterleidingen naar je huis moeten goed worden beschermd tegen vorst. Tot slot is een monoblock meestal duurder in aanschaf dan een split-systeem.

©Intergas

Voor- en nadelen van een split-warmtepomp

Split-warmtepompen hebben als groot voordeel dat ze goedkoper zijn in aanschaf. Ze zijn ook compacter, wat handig is als je weinig buitenruimte hebt. Je kunt de buitenunit bijvoorbeeld aan de gevel van een appartement hangen. Een ander pluspunt is dat je de buiten- en binnenunit verder uit elkaar kunt plaatsen dan bij een monoblock mogelijk is.

Daar staat tegenover dat de kleinere ventilator van de buitenunit sneller moet draaien en daardoor meer geluid maakt. Een split-systeem haalt doorgaans ook iets minder warmte uit de lucht, waardoor je cv-ketel vaker moet bijspringen. De installatie is ingewikkelder vanwege de speciale leidingen die tussen de binnen- en buitenunit moeten komen.

Zowel monoblocks als split-systemen hebben dus hun voor- en nadelen. Wil je een keuze maken die bij jou past? Neem dan contact op met Intergas. De experts helpen je graag verder.

QNED, het antwoord van LG op quantum dots, wordt toegepast in deze miniled lcd-tv. Dit type televisie is inmiddels erg populair geworden, ook in het subtop- en middensegment van het tv-aanbod. Heeft deze LG 65QNED91T6A genoeg in huis om de concurrentie de baas te blijven?

Deze LG-televisie past perfect in het rijtje van moderne, prima afgewerkte televisies die we dit jaar al vaker voorbij zagen komen. Het toestel is vrij slank dankzij het profiel van slechts 45mm, heeft een mooie metaalkleurige rand rondom en een vlakke rug. Aan de zijdes is de rug zoals bij de meeste toestellen wat afgeschuind. De centrale voet biedt geen verschillende draaiposities, maar het scherm staat desondanks toch 7cm hoog boven het tv-meubel, zodat een soundbar goed onder het scherm past. Het enige echt opvallende kenmerk? Het toestel is relatief zwaar, namelijk 35kg inclusief voet.

De tv beschikt over vier HDMI-poorten die allemaal de maximale HDMI 2.1-bandbreedte van 48Gbps bieden. Dat is nog steeds vrij zeldzaam, maar is wel goed nieuws voor gamers met meerdere high-end gaming-bronnen. Er is ondersteuning voor ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync) en op één poort kun je ARC/eARC gebruiken. De input-lag is iets hoger dan bij de oled-modellen, maar blijft zeer goed, 17,0ms (4K60) en 7,6ms (2K120). Wie de tv wil uitbreiden met draadloze luidsprekers, kan gebruik maken van het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association). Je bent wel beperkt tot 2.1-configuraties, een WiSA surround-opstelling is dan helaas niet mogelijk.

Niet alle minileds zijn gelijk

Het gebruik van minileds voor de achtergrondverlichting is iets waar fabrikanten graag mee uitpakken, maar het resultaat per merk en model kan sterk uiteenlopen. Minileds verdelen de achtergrondverlichting in meer segmenten dan wanneer er gewone leds worden toegepast. Het aantal zones kan sterk verschillen, van 100 tot meer dan 1.000. Dat heeft uiteraard impact op de prestaties wat betreft contrast en helderheid.

Deze LG heeft een achtergrondverlichting met 16x10 (160) zones, en dat is vandaag de dag toch redelijk weinig. Concurrenten zitten in dit segment al op 1.500 zones. Het eigen contrast van het VA-paneel is goed, 4.800:1, maar met dat beperkt aantal zones stijgt dat nauwelijks naar 5.000:1, en dat is vooral ook omdat LG erg voorzichtig is met de dimming. Op eenvoudigere testen kan dit wel naar 35.000:1 stijgen. Naar een reden hoeven we niet ver te zoeken, agressief dimmen met zo weinig zones maakt de zonegrenzen zichtbaar, ook omdat ze soms wat traag reageren. Dat stoort erg en hierdoor is een vage halo rond heldere voorwerpen op een donkere achtergrond dan ook onvermijdelijk.

©LG Electronics

Ook op het vlak van helderheid doet de LG op veel vlakken onder voor de concurrentie. Op een 10% venster meten we in de goed gekalibreerde HDR Filmmaker mode 1.099 nits, en op het volledig wit beeld haalt hij nog 644 nits. Dat was twee jaar geleden weliswaar nog acceptabel, maar nu concurrenten vlot over de 2.000 nits gaan, is dat toch wat te beperkt. Het kleurbereik scoort wel uitstekend, daar meten we 95% P3.

Toch heeft LG nog een sterke troef in handen, namelijk de uitstekende kalibratie af fabriek. De Filmmaker mode is zowel in SDR als HDR bijzonder goed gekalibreerd. Dat betekent dat je kunt rekenen op veel schaduwnuances, een neutrale grijsschaal en mooie, natuurlijke kleurweergave. Met HDR10-beeld kan LG’s dynamische tone mapping prachtige resultaten opleveren en daarmee maakt de tv het beste van zijn kleurbereik en helderheid. Witnuances en intense kleuren worden uitstekend bewaard. Alleen heel donkere HDR10-scènes lijden wat onder het beperkte aantal zones, die beelden worden iets té donker. De QNED91 ondersteunt ook Dolby Vision, maar geen Dolby Vision IQ zoals bij de oled-modellen.

Uitstekende beeldverwerking

Naast een uitstekende kalibratie toont deze LG ook sterke prestaties voor beeldverwerking. Dat dankt de tv aan zijn Alpha 8-processor die verbeterd werd met eigenschappen en functies die vorig jaar nog exclusief voor de Alpha 9-processor waren. We kunnen zelfs zeggen dat de LG geen echte zwakke plekken meer heeft. Deinterlacen van 1080i-beelden zoals die van live tv, doet hij prima zodat je zelden nog een gekartelde rand ziet. Upscaling en ruisonderdrukking maken van oudere content mooie 4K-beelden, al kun je van oudere videocontent zoals dvd’s geen wonderen verwachten. Via een superresolutie-bewerking kan de tv wat fijn extra detail toevoegen, dat werkt goed voor HD-materiaal, maar kan bij dvd’s bijvoorbeeld wel voor een wat overbewerkt resultaat zorgen. De ruisonderdrukking kan ook kleurstroken in zachte gradiënten wegnemen.

©LG Electronics

Een lcd-paneel heeft minder bewegingsscherpte dan een oled-paneel, en dus maskeert het fijn detail in snelle actiescènes. Bewegende voorwerpen hebben soms een wazige rand of tonen een beperkt sleepspoor. LG biedt met Motion Pro verschillende opties om dat te elimineren, maar introduceren op hun beurt juist weer andere problemen, dus deze functie kun je beter uit laten staan. Heb je een hekel aan schokken in het beeld wanneer de camera snel beweegt, activeer dan de Trumotion-functie. Zeker voor sport is dat prettig, maar voor film blijft het vaak een kwestie van smaak.

Degelijke audio

De QNED91 is uitgerust met een 2.2-systeem van 40 watt, en ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X. Onze filmfragmenten klonken prima met een aangename warme klank en een vleugje ruimtelijkheid. Die echte surround sound-ervaring kan je uit dit soort systeem niet halen, zelfs niet met ondersteuning voor de modernste audioformaten. Dat AI niet altijd de juiste resultaten geeft, werd hier bevestigd. De tv heeft een AI-Pro mode voor geluid, maar die klonk erg slecht, zeker voor muziek. In de muziek audiomode konden we het resultaat wél waarderingen, als loop je daar wel tegen beperkingen aan wanneer je voor hardere muziekgenres zoals metal kiest. Met het volume op ongeveer driekwart hoor je de woofer trillen in het chassis en gaat de bas uit de bocht. Al bij al een degelijk resultaat, in lijn met deze categorie. 

WebOS 24, helaas met reclame

De smart tv-omgeving van LG, WebOS, heeft veel goede punten. Zo vind je nagenoeg alle streaming-apps op dit platform, zowel internationaal als lokaal. Daarnaast heeft LG op de 2024-versie van webOS naast Airplay 2 ook Google Cast geïmplementeerd zodat je vanaf je smartphone, Android of iOS, moeiteloos content naar de tv kunt streamen. Apps en andere functies zijn gegroepeerd in zogeheten Quick Cards, zodat je gemakkelijk bepaalde functies kunt terugvinden.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Er zijn Quick Cards voor Thuis-hub, Sport, Thuiskantoor, Games, Muziek, Toegankelijkheid en sinds kort ook voor Leren en Groeien. De lay-out van WebOS zelf is vrij eenvoudig en ook redelijk compact zodat je niet nodeloos hoeft te scrollen om iets te vinden. De Magic Remote van LG waarmee je een cursor bestuurt door naar het scherm te wijzen blijft ook een belangrijke factor in het gebruiksgemak. Aangezien smart tv-platformen nog steeds evolueren is het ook erg fijn om te weten dat LG nu vijf jaar lang de nieuwste versie van WebOS op je tv belooft te plaatsen. In dit overzichtsartikel vind je alle info over webOS.

Toch heeft LG wat ons betreft een foute beslissing genomen. De fabrikant toont namelijk nu reclame op het Home-scherm, en die reclame is in tegenstelling tot bij andere fabrikanten niet beperkt tot content, maar kan bijvoorbeeld ook een sportwinkel of automerk tonen. Dat is echt wel het laatste wat we willen. Zelfs de screensaver kan reclame tonen (al zagen daar gelukkig alleen LG’s eigen LG Channel-dienst). Je kunt de reclame uitschakelen via de instellingen, iets dat we dan ook van harte aanraden.

Conclusie

De 65QNED91T6A kan zijn miniled-beloftes niet echt waarmaken. Het aantal zones in de achtergrondverlichting is vrij laag, waardoor er maar een beperkte verbetering van het contrast is. Ook op het gebied van piekhelderheid scoort hij niet overdreven goed. Als we naar concurrenten in deze categorie kijken, zoals Hisense of TCL, dan bieden die meer zones, beter contrast en meer piekhelderheid. LG slaat de plank verder ook mis door reclame op het Home-scherm toe te laten, dat zetten we onverbiddelijk uit.

Ondanks die beperking levert de tv nog voldoende contrast en piekhelderheid, en gecombineerd met een ruim kleurbereik en zeer goede beeldverwerking levert dat alsnog erg mooie beelden. De tv is op zijn best in verlichtte woonkamer. Hij ondersteunt Dolby Vision, maar geen HDR10+. LG vangt dat uitstekend op door zijn eigen dynamische tone mapping. Dat illustreert dat goede beeldverwerking net zo belangrijk als puur contrast of piekhelderheid. WebOS is een prima smart tv-systeem met ruim aanbod apps en functies en nu ook met de garantie voor vijf jaar nieuwe versies voor het OS. De prijs is wat ons betreft echter nog iets te hoog.