Een nieuw smart tv-systeem en een nieuwe beeldprocessor: Panasonic heeft in 2024 flink wat aan zijn tv's veranderd. We zijn dan ook benieuwd of al die veranderingen een stap vooruit betekenen. In deze review bekijken we het nieuwste model: de TV-55Z85AEG.

Panasonic blijft ook bij deze televisie trouw aan zijn ontwerpfilosofie: eenvoudig, misschien zelfs wat ingetogen, maar zeer goed afgewerkt. Het strakke uiterlijk komt door de volledig zwarte afwerking en het ontbreken van designaccenten. Hoewel het oled-scherm slank oogt, is de behuizing aan de achterzijde met 7 cm relatief dik. De tv staat op een centrale voetplaat, jammer genoeg ontbreekt een draaivoet.

We hadden eigenlijk gehoopt om vier HDMI 2.1-poorten aan te treffen, maar net als vorig jaar blijft het helaas bij tweemaal HDMI 2.1 en tweemaal HDMI 2.0. De HDMI 2.1-poorten bieden overigens wel 48Gbps bandbreedte en ondersteunen 4K120, ALLM, HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync, en ARC/eARC. De nieuwe chipset kan Dolby Vision 4K120-gaming leveren voor X Box Series X-gamers. De input-lag van 5,8ms in 2K120 en 10,3 ms in 4K60 maakt van de Z85A een sterke keuze voor gamers, ook al ondersteunt de tv geen 4K144, wat bij veel concurrenten wel mogelijk is.

©Eric Beeckmans

Panasonic heeft zowel de analoge composietvideo-aansluiting als het dubbele CI+-slot achterwege gelaten, een logische keuze in onze ogen. Wat blijft, zijn drie usb-poorten, een optische digitale audio-uitgang en een hoofdtelefoonaansluiting. Die laatste kan ook dienen voor het aansluiten van een subwoofer, waarbij je dit eenvoudig via het menu instelt. Daarnaast zijn ethernet, wifi en bluetooth aanwezig. Alle aansluitingen zijn zijwaarts gericht, zodat wandmontage zonder belemmering mogelijk is.

Prachtige schaduwnuances

Oled blijft een garantie voor perfect contrast: het echte zwart geeft beelden een knappe diepte die bijna tastbaar is. Met schaduwnuances heeft oled het soms moeilijker, maar dat is absoluut niet het geval op de Z85AEG. Die toonde perfect alle zwartdetails zodat donkere beelden enorm rijk en genuanceerd overkomen.

Wel kiezen we daarbij voor de Professioneel 1- of Filmmaker-modus, al is die laatste wel duidelijk gericht op kijken bij volledige verduistering. Beide beeldmodi leveren uitmuntende resultaten, met prachtige natuurlijke kleuren. Het oledscherm heeft een prima uniformiteit. De strepen in het donkere testbeeld verdwenen volledig nadat we eenmaal 'Schermonderhoud' hadden uitgevoerd.

©Panasonic

Dit paneel heeft geen microlens-laag, dus we verwachten geen top piekhelderheid. Op het 10%-venster meten we 783 nits, en op het volledig witte beeld houd je nog 144 nits over. Dat zijn eerder gemiddelde waardes voor een huidig oledmodel; de concurrenten doen het iets beter. Toch mag je rekenen op erg mooie HDR-beelden. De Z85AEG heeft een kleurbereik van 98% P3, ondersteunt Dolby Vision IQ en HDR10+ Adaptive, en natuurlijk ook HDR10 en HLG. We schakelen over naar de Filmmaker-modus en ook in HDR blijkt die van uitzonderlijke kwaliteit.

De dynamische tonemapping garandeert dat je geen enkel witdetail verliest, en dat kleuren zelfs in heel heldere tinten goed bewaard blijven. Alleen bij uitzonderlijk helder gemasterd materiaal kun je wat heldere nuances verliezen. Net als in SDR toont de tv zeer genuanceerde donkere beelden met erg veel detail. De donkere strandscène uit House of the Dragon die we daarvoor als test gebruiken, wordt zo goed als perfect weergegeven.

Beeldverwerking

Onder de motorkap zit een nieuwe processor: de HCX Pro AI MkII. Deze past Panasonic toe in de gehele oled-line-up, waaronder ook het topmodel. Je mag daarom rekenen op beeldverwerking van de bovenste plank. En inderdaad: we worden niet teleurgesteld. De nieuwe processor elimineert alvast een van de weinige zwakke punten van zijn voorganger. In zachte kleurovergangen is hij nu wel in staat om hinderlijke kleurstroken weg te werken. Dat doet hij relatief voorzichtig, maar je kunt de 'Vloeiende Schakering'-instellingen wat hoger zetten, mocht dat nodig zijn. Dit soort techniek leidt soms tot detailverlies, maar dat heeft Panasonic zo veel mogelijk weten te vermijden, en dat is een mooie prestatie.

©Eric Beeckmans

Bewegingsscherpte is erg goed op oledschermen, en dat is bij de Z85AEG niet anders. Wie de filmbeelden wat vloeiender wil maken, zonder die storende schokken als de camera beweegt, kan dat met Intelligent Frame Creation realiseren. Kies de stand die jou het best lijkt – Medium leek ons een goed compromis. Ruisonderdrukking, deinterlacing, upscaling – op al die vlakken scoort de tv erg goed. We herkennen wel de typerend zachte aanpak van Panasonic.

Dat beperkt het risico op een overmatig bewerkt beeld, maar bij bronnen van lage kwaliteit met veel ruis moet je de ruisonderdrukking wel een stapje hoger zetten. We adviseren ook de functie 'Resolutie Remasteren' te activeren; dat geeft het beeld wat extra detail. Met de Auto AI-beeldmodus zou de tv zelf al die instellingen aanpassen zoals nodig, maar we vonden het resultaat niet altijd heel overtuigend, ook al kun je zelf de sterkte van het effect bepalen. De True Cinema- of Filmmaker-modus heeft dan ook onze voorkeur.

Geluidskwaliteit

De Z85AEG kreeg een behoorlijke 2.1-audioconfiguratie van in totaal 50 watt. Daar haal je degelijk luisterplezier uit, zolang je de volumeknop onder twee derde van het maximum houdt. Dat levert voldoende volume voor een doorsnee woonkamer, heeft een aangename klank en zelfs een hoorbare portie bas. De tv ondersteunt Dolby Atmos, maar het surroundeffect was matig. Helaas is er ook geen DTS-ondersteuning; op dat vlak heeft de nieuwe chipset geen soelaas gebracht.

©Panasonic

Vergeet niet dat je in dit geval ook geen DTS kunt doorgeven via eARC, en dat is vooral jammer voor wie een uitgebreide (Ultra HD) Blu-ray-collectie heeft. Opgelet wanneer je het volume echt hoog zet: in onze testfragmenten greep de processor dan hard in, waardoor de klank een soort van pompend effect kreeg. Je krijgt wel uitgebreide instellingen om de klank wat bij te sturen, en dat is zeker het proberen waard.

De optie om een subwoofer aan te sluiten is interessant als je er eentje in huis hebt. Dan kost het je niets om te zien of dat de zaak verbetert. Maar wie echt beter geluid wil, kijkt beter onmiddellijk naar een soundbar. Ben je een gamer met meerdere 4K120-bronnen, houd er dan rekening mee dat je een van de HDMI 2.1-poorten verliest omdat die de ARC/eARC-functie voor de soundbar levert.

Fire TV

Na wat bescheiden experimenten vorig jaar schakelt Panasonic dit jaar al zijn modellen over naar Fire TV, het smart-tv-systeem van Amazon. Wat lay-out betref sluit het aan bij de heersende trend. Je ziet zodoende een grote carrousel met gesponsorde content, een rij met pictogrammen voor apps en een aantal functies, en vervolgens talrijke rijen met aanbevelingen. Goed punt: de aanbevelingen komen uit verschillende diensten. En ook de zoekfunctie kan resultaten uit meerdere diensten tonen.

Lees ook: Review Amazon Fire TV - smart tv-systeem ook op Panasonic-televisies

©Panasonic

Opvallend: Prime Video, de eigen dienst van Amazon, krijgt wel erg veel prioriteit. Het app-aanbod is uitstekend als je grote streamingdiensten zoekt. Voor lokale apps is er nog wat werk te verrichten. De Nederlandse markt krijgt wel Videoland, Kijk, NLZiet, Ziggo Go en KPN iTV, maar de Belgische markt komt er bekaaid vanaf. Daar is momenteel geen enkele app beschikbaar. Panasonic belooft echter beterschap.

De Panasonic afstandsbediening blijft een erg traditioneel en opvallend groot apparaat. Hij is wat afgerond, maar de layout van de toetsen is niet veranderd. Die is echter prima, en met een uitstekende toetsaanslag is hij fijn in gebruik. Numerieke toetsen, afspeeltoetsen, een D-pad, sneltoetsen voor apps – het is er allemaal. De 'My App'-toets kun je koppelen aan een app naar keuze; gamers kunnen die bijvoorbeeld binden aan het Game Dashboard.

©Eric Beeckmans

Conclusie

Als we Panasonic wat betreft de TV-55Z85AEG ergens terecht op moeten wijzen, dan is het op het lokale app-aanbod in Fire TV. Het nieuwe smart-tv-systeem moet dat nog uitbreiden, vooral voor België, waar geen enkele lokale app beschikbaar is. Ook de privacy-opties kunnen beter. Die zijn nu rommelig en niet allemaal opgesteld in het Nederlands. Waar we wél bijzonder tevreden over zijn, is de beeldkwaliteit. De tv levert zeer goede beeldverwerking en een uitstekende kalibratie vanuit de fabriek, met een bijzondere pluim voor de prachtige hoeveelheid schaduwnuances.

Ook in HDR mag je rekenen op topbeeld. De audiokwaliteit volstaat, al vinden we het jammer dat Panasonic geen DTS ondersteunt op dit model. Fire TV is – ondanks de groeipijnen – wel vlot in gebruik en bevat in elk geval alle belangrijke internationale streaming-apps. Goede punten krijgt Fire TV voor de zoekfunctie. Gamers zullen blij zijn met de zeer lage input-lag en uitgebreide gamefeatures.

Samen met vier nieuwe smartphones en nog een ander setje oordoppen kondigde de Chinese fabrikant Oppo aan dat de Enco Air 4 Pro officieel naar Europa komt. Het is een licht aangepaste versie van de OnePlus Nord Buds 3 Pro en kost 99 euro.

Ooit stond het merk Oppo bekend als leverancier van hoogwaardige audio- en videoproducten. We kennen mensen die nog altijd dankbaar gebruikmaken van dure premium speakers van dit merk, of de bekende blu-rayspeler waarmee de gigant Europa overheerste. Dat de focus nu volledig ligt op het uitbrengen van midrange smartphones en betaalbare oordopjes moet een doorn in het oog zijn van iedereen die het merk altijd een warm hart toedroeg.

Tot overmaat van ramp treedt Oppo ook nog vaak in de voetsporen van OnePlus als het om oordoppen gaat. Of tenminste, in Europa. Meestal brengt de fabrikant een setje goedkopere earbuds uit in Azië, en hevelt zustermerk OnePlus alles over onder zijn eigen merknaam in Europa. En daar blijft het dan bij. Maar nu is de situatie anders. De Enco Air 4 Pro-oortjes kwamen eerst uit in Azië en als OnePlus Nord Buds 3 Pro uit in Europa. En nu is de 4 Pro ook hier te koop.

©Wesley Akkerman

Hogere prijs, maar…

Ondanks de gelijke basis zijn er toch wat verschillen tussen de OnePlus- en de Oppo-oortjes. Die hebben we reeds benadrukt in de recensie over de Nord Buds 3 Pro, maar nemen we voor dit stuk nog even snel met je door. De Oppo Enco Air 4 Pro heeft een hogere adviesprijs van 99 euro (ten opzichte van 79 euro voor die van OnePlus), maar heeft daarentegen wel de beschikking over een high-res audioformaat in de vorm van de minder bekende LHDC-audiocodec.

LHDC is qua kwaliteit vergelijkbaar met LDAC van Sony, en scoort op het gebied van low-latency-audio net wat beter. Daardoor past die technologie beter bij de gamers onder ons, die meer profijt hebben van een snelle audioverbinding dan mensen die alleen naar muziek luisteren. Je toestel moet LHDC wel ondersteunen; aangezien de codec direct in de Android-basis gebouwd zit, kun je denken dat het wel goed zit. Het blijft helaas bij denken, want bevestiging krijg je niet.

©Wesley Akkerman

Minder aantrekkelijk

We hebben zowel de standaard Android-instellingen als de app overhoop gehaald, maar hebben nergens een optie zien staan waarmee we van audiocodec kunnen wisselen. Ook hebben we geen informatie over de verbinding zien staan, waardoor we dus niet met zekerheid kunnen zeggen of we LHDC hebben gebruikt. Totdat we in de ontwikkelaarsopties zagen dat we ‘gewoon’ via AAC hebben zitten luisteren. LHDC was nergens te bekennen.

Zoiets kan aan de smartphone liggen, en dat is in ons geval ook zo. Het toestel waarmee we de Oppo Enco Air 4 Pro testen, is de Pixel 9 Pro XL. Om toch toegang te krijgen tot de genoemde codec, dien je een Oppo-smartphone te gebruiken. Die ondersteunen LHDC wel. We snappen het: Oppo is niet het enige bedrijf dat bepaalde opties liever binnen het eigen ecosysteem houdt, maar dat maakt zo’n setje wel veel minder aantrekkelijk voor mensen daarbuiten.

©Wesley Akkerman

Verder precies hetzelfde

Verder is de Oppo Enco Air 4 Pro op het ontwerp na (dat voor de gelegenheid is ontdaan van die gekke spikkeltjes) precies hetzelfde als de OnePlus Nord Buds 3 Pro. Dat betekent dat de oordopjes over steeltjes beschikken, die uit je oren kunnen vliegen zodra je je haar goed wilt doen. Dit design heeft voor sommige mensen het voordeel dat ze juist wel goed in de gehoorgang blijven zitten, maar dat zal dus per gebruiker verschillen. Ze zitten in elk geval redelijk strak.

Verder zijn ze voorzien van een IP55-certificaat, bluetooth 5.4, Google Fast Pair en een batterijduur van 5,5 tot 12 uur. Dat is afhankelijk van of je de ruisonderdrukking gebruikt. Het doosje kan de accuduur oprekken tot 20 met of 44 uur zonder ANC. Dat is niet verkeerd, maar ook niet uitmuntend. De ruisonderdrukking is bovendien zeer redelijk en past zich steeds aan je omgeving aan. Hoge tonen hoor je meestal nog wel, maar lage tonen worden gelukkig netjes weg gefilterd.

©Wesley Akkerman

Warm maar blikkerig

De drivers van deze oortjes zijn 12,4 millimeter groot en bieden zowel AAC- als SBC-codecs (naast LHDC). Dat is voldoende voor vrijwel alle Android-, iOS- en Windows-apparaten. Verder kun je met twee apparaten tegelijkertijd verbinding maken dankzij multipoint-ondersteuning. De belkwaliteit laat verder iets te wensen over. Soms kun je iemand lastig verstaan, maar andersom hebben we geen negatieve feedback ontvangen.

Over het algemeen zijn we gematigd positief over de audiokwaliteit. Hoewel de verplichte HeyMelody-app geen uitgebreide equalizer aanbiedt, zijn er toch wat opties beschikbaar waarmee je het geluid kunt personaliseren. Zo kun je wat meer nadruk op de basgeluiden leggen, waardoor de sound warmer en dieper klinkt. Daar staat tegenover dat het in de hoogte wat blikkerig klinkt en dat instrumenten in de volle breedte weinig ruimte krijgen. Maar voor popmuziek is het prima.

Oppo Enco Air 4 Pro kopen?

We snappen best waarom je een setje oordoppen van Oppo overweegt voor minder dan 100 euro. Het kan fijn zijn als al je draagbare producten zich in hetzelfde ecosysteem bevinden. Maar in dit geval doe je er beter aan om verder te kijken. Voor 99 euro kun je betere producten vinden, zoals de Audio-Technica ATH-CKS30TW+ of de Teufel Airy TWS 2. Toegegeven, die hebben hun eigen problemen, maar ze bieden dezelfde ervaring voor alle gebruikers.

Het belangrijkste verschil tussen de Oppo Enco Air 4 Pro en OnePlus Nord Buds 3 Pro, die vrijwel identiek aan elkaar zijn, zit verstopt achter een grote betaalmuur in de vorm van een smartphone. Zonder Oppo-telefoon krijg je geen toegang tot audio in hogere resolutie en heb je dus een ondermaatse muziekervaring. De oortjes klinken an sich warm, maar zonder de juiste support ook blikkerig en smal genoeg om bepaalde muziekinstrumenten in de breedte te missen.

Windows Verkenner gaat al jaren mee. Toch kent deze een aantal beperkingen, zoals de aanpasbaarheid en functies voor gevorderde gebruikers. Gelukkig hoef je geen genoegen te nemen met de standaardverkenner. Slimme ontwikkelaars hebben interessante alternatieven op de markt gebracht waarmee je je voordeel kunt doen. Ruil je verkenner in voor een alternatief.

XYplorer

Aanpasbare verkenner

De makers van XYplorer bieden een alternatieve bestandsverkenner die vooral op het gebied van aanpasbaarheid opvalt. Je mag het programma een maand proberen, daarna betaal je eenmalig ongeveer 13,50 euro. Met XYplorer pas je snel een grote hoeveelheid bestanden aan, bijvoorbeeld door ze een andere naam te geven of specifieke gedeelten van een bestandsnaam te veranderen.

Selecteer de bestanden die je wilt aanpassen. Kies daarna voor File / Rename Special. Via Batch Rename pas je in een keer de bestandsnaam van de volledige set aan. Wil je op zoek gaan naar een specifiek deel van een bestandsnaam en dat aanpassen? Kies dan voor Search and Replace. Geef de term op en klik op Preview. XYplorer toont de resultaten. Klik op het informatiepictogram (herkenbaar aan de I) om te zien hoe je de bestanden kunt aanpassen. Tevreden? Bevestig met een klik op OK.

Xyplorer valt op door de grote mate van aanpasbaarheid.

Mappen vergelijken

Heb je meerdere mappen die op het eerste gezicht qua inhoud wel erg op elkaar lijken? Je kunt de mappen met elkaar vergelijken, zodat je geen kostbare fouten maakt door het onterecht verwijderen van dubbele mappen. Druk op F10: hiermee open je een tweede venster. Open in elk venster de map die je met de andere map wilt vergelijken. Kies hierna voor Panes / Sync Scroll. Vervolgens scrol je eenvoudig door de mappen en de inhoud en kun je op regelniveau vergelijken.

XYplorer is ook te gebruiken om dubbele bestanden en mappen op te sporen. Open de map die je wilt onderzoeken en druk op F12. Open vervolgens de tab Find Files. Hier vind je een onderliggend tabblad: Dupes. Open de tab en geef aan hoe je wilt zoeken naar duplicaten. Zo kun je onder meer zoeken op naam en hierbij aangeven of er ook moet worden gekeken naar de bestandsextensie. Daarnaast is het mogelijk om te zoeken op gelijke datums, bestandsgroottes en inhoud. Wil je op zoek naar dubbele afbeeldingen, dan plaats je een vinkje bij Image.

Op zoek naar dubbele bestanden en mappen.

Nóg meer orde

Behoefte aan meer overzicht in je bestanden en mappen? Met XYplorer geef je mappen een eigen kleur, zodat je ze eenvoudig herkent. Open het eerdergenoemde informatievenster met een druk op F12. Klik op de tab Tags. Bij Label geef je de map een eigen kleur. Je kunt de map ook voorzien van tags. Geef deze op in het vak Tags. Tot slot is het mogelijk om via het vak Comment de map te voorzien van extra informatie. Bevestig met een klik op Apply.

Over mappen gesproken: je kunt de alternatieve bestandsverkenner ook goed inzetten om lege mappen op te sporen. Kies voor Tools / Customize List. Klik op Show Folder Sizes. Je ziet nu goed welke mappen leeg zijn: ga op zoek naar de vermeldingen Empty. Heb je deze mappen gevonden en weet je zeker dat je ze niet nodig hebt? Verwijder ze dan voor meer overzicht. Omgekeerd geldt dit natuurlijk ook: dankzij de kolom met mapgrootte zie je nu snel welke mappen veel ruimte op de computer innemen.

Meer overzicht dankzij labels en kleurcoderingen.

Q-Dir

Verkenner met overzicht

Werk je vaak met meerdere mappen tegelijkertijd en besteed je veel tijd aan bestandsbeheer, dan mag Q-Dir niet ontbreken op je lijst. Handig aan deze bestandsverkenner is de mogelijkheid om meerdere mappen tegelijkertijd op het scherm te plaatsen: je kunt de weergave van een kwadrant activeren en hiermee vier individuele maplocaties openen. De geopende mappen zijn ook te bewaren, zodat je deze een volgende keer in dezelfde weergave snel kan oproepen.

Wil je Q-Dir eerst proberen? Kies dan tijdens het installeren voor Portable installatie. Hiermee gebruik je het programma zonder het in Windows te installeren.

Om een samenstelling van mappen te bewaren, kies je voor Favorieten / Toevoegen aan favorieten. Om de exacte weergave te bewaren, plaats je een vinkje bij Met de huidige weergave en venstergrootte. Heb je een specifieke kolomindeling, dan kun je de optie Instellingen kolommen en weergave selecteren. Met de optie Q-Dir Hoofdvensterplaatsing zorg je ervoor dat het hoofdvenster van Q-Dir ook op de oorspronkelijke positie wordt geopend.

Met Q-Dir breng je eenvoudig meerdere mappen in beeld.

Werkomgeving bewaren

Het kost mogelijk wat tijd, maar eenmaal ingesteld beloont Q-Dir je met een persoonlijke werkomgeving. Sla deze op. Kies voor Bestand / Sla huidige instelling op. Verder loont het om een blik te werpen op de instellingen van de bestandsverkenner. Kies voor Extra’s / Meer opties.

Als je Q-Dir vaak gebruikt, voeg je de bestandsverkenner toe aan het menu van de rechtermuisknop. Op de tab Algemeen plaats je een vinkje bij Voeg Q-Dir toe aan contextmenu. Via de tab Kleuren breng je meer overzicht aan door de verschillende bestanden een eigen kleur te geven. Op deze manier onderscheid je bijvoorbeeld sneller een zip- en een html-bestand. Gebruik je meerdere computers en wil je hierop dezelfde instellingen hanteren? Exporteer de kleureninstellingen dan via de knop Export.

De meeste opties van Q-Dir vind je direct via de menubalk. Klik op Extra’s. Via het menu kun je het uiterlijk van de bestandsverkenner aanpassen (onder meer via Kleur en weergave) en bepalen welke werkbalken in de omgeving zichtbaar zijn (via Titelbalk, Adresbalk en Statusbalk). In het menu vinden we ook de sectie Q-Dir altijd. Klik hierop en geef aan wat er altijd moet gebeuren zodra je Q-Dir opent. Zo kun je hier aangeven dat het venster altijd wordt gemaximaliseerd of dat juist de vensterpositie van de vorige sessie moet worden hersteld.

Zet de werkomgeving van Q-Dir naar jouw hand.

Ondersteuning voor tabbladen

Prettig is dat Q-Dir ook tabbladen ondersteunt, zoals we inmiddels kennen van de verkenner in Windows 11. In Q-Dir is deze mogelijkheid wel minder zichtbaar. Klik op een leeg gedeelte direct naast een bestaande tab. Q-Dir opent vervolgens een nieuwe tab (met als standaardlocatie Deze pc) naast de bestaande. Dit kun je oneindig herhalen. De aanvullende instellingen voor tabbladen vind je via het menu Extra’s / Tabbladen. Daar bepaal je bijvoorbeeld of je de tabbladen met een muisklik wilt sluiten en welke map je als standaard wilt gebruiken bij het openen van nieuwe tabs.

Geef de aanvullende instellingen voor de tabbladen op.

Explorer++

Compacte verkenner

Ben je op zoek naar een compacte en lichte bestandsverkenner, dan is Explorer++ de moeite waard. Je hoeft de bestandsverkenner bovendien niet te installeren, maar kunt deze als portable uitvoering gebruiken. Maak je nog gebruik van Windows 10, dan haal je met Explorer++ meteen een aantal features in huis die in Windows 11 standaard zijn. Een goed voorbeeld hiervan is de ondersteuning voor tabbladen.

Ben je tevreden over Explorer++, dan kun je deze bestandsverkenner als standaard instellen. Kies Tools / Options. Op de tab General ga je in het vak Default File Manager naar Replace Explorer for all folders. In plaats hiervan kun je Explorer++ ook alleen gebruiken voor het werken met systeembestanden: dan kies je voor Replace Explorer for filesystem folders. In hetzelfde optievenster vind je aanvullende instelmogelijkheden. Zo kun je onder meer via Tabs opgeven of het openen van een nieuwe map altijd moet plaatsvinden in een nieuwe tab. Via de tab Window pas je de standaardindeling van Explorer++ aan.

Explorer++ is compact en een echte lichtgewicht.

Total Commander

Veel functionaliteiten

Als het gaat om alternatieve bestandsverkenners, mag Total Commander niet ontbreken in de lijst. Dat is ook niet zo vreemd als je bedenkt dat het programma alweer ruim dertig jaar meegaat. Het programma zelf biedt al een complete set functies, maar minstens even interessant is de mogelijkheid om extra functies toe te voegen met behulp van plug-ins.

De eerste keer dat je de bestandsverkenner opent, is het even wennen aan de grote hoeveelheid opties. Je doet er verstandig aan wat tijd te steken in het aanpassen van de omgeving aan je eigen wensen. Kies voor Configuratie / Opties en stel het uiterlijk van het programma in via het onderdeel Weergave. Total Commander beschikt ook over een donkere modus, die je activeert via Configuratie / Donker.

Extra functionaliteit in Total Commander voeg je toe via plug-ins. Een overzicht hiervan vind je op de website van de makers: www.ghisler.com/plugins.htm. Er bestaan verschillende soorten uitbreidingssets. Zo zijn er plug-ins waarmee je exotische bestandsformaten bekijkt of opent. Bovendien kun je plug-ins installeren waarmee je aanvullende informatie over bestanden en mappen opvraagt. Let bij het selecteren en proberen van plug-ins wel goed op de versie van Total Commander waarvoor de plug-in is ontwikkeld: die informatie vind je op de website.

Inhoud vergelijken

Net als XYplorer biedt Total Commander een handige functie waarmee je verschillende mappen met elkaar kunt vergelijken. Zo ontdek je relatief snel of de vaste schijf dubbele bestanden heeft en kun je op een veilige manier je omgeving opschonen. Kies in het hoofdvenster van Total Commander voor Bestand / Vergelijken op inhoud. Het venster bestaat uit twee gedeelten. Blader voor zowel de linker- als rechterhelft naar de map die je met elkaar wilt vergelijken. Rechts in het venster geef je aan met welke criteria wordt vergeleken, bijvoorbeeld Hoofdlettergevoelig of Herhaalde spaties negeren.

WinDirStat

Serieus bestandsbeheer

Ga je serieus aan de slag met bestandsbeheer, dan is het nuttig om te zien hoe de schijf wordt gebruikt en de ruimte wordt verdeeld. Je kunt hiervoor gebruikmaken van WinDirStat. Het venster toont een verzameling van gekleurde vlakken. Hiermee zie je snel welke bestandssoorten aanwezig zijn en welke grootte ze hebben. Het bovenste gedeelte van het venster toont een tekstuele weergave van de bestanden, vergelijkbaar met de (alternatieve) bestandsverkenners die we in dit artikel bespreken. Je mag WinDirStat gratis gebruiken.

De eerste keer dat je WinDirStat opent, vraagt het programma welke stations je wilt bekijken. Voor een totaaloverzicht kies je voor Alle lokale stations. Ook kun je kiezen voor Afzonderlijke stations en vervolgens de individuele stations selecteren. Het hoofdvenster toont de resultaten. Voor het beoordelen van de gekleurde vlakken kun je gebruikmaken van de legenda: deze wordt rechts in het venster getoond. WinDirStat maakt bijvoorbeeld onderscheid tussen systeembestanden, programma’s en gebruikersbestanden. Het programma kan ook laten zien welke bestanden dubbel op het systeem aanwezig zijn. Open hiervoor de tab Duplicaatbestanden.

Hoe is jouw vaste schijf ingedeeld?

Everything

Alles gevonden

Over het zoekmechanisme in Windows (en daarmee in de verkenner) zijn de meningen verdeeld. Eerlijk is eerlijk: Windows lijkt lang niet altijd de gezochte bestanden te kunnen vinden. Stap je over op een alternatieve bestandsverkenner, dan is het ook de moeite waard om het zoekmechanisme onder handen te nemen.

Een interessant alternatief voor de standaard zoekmethode is Everything. Het programma is compact, snel en pakt het anders aan dan Windows. Allereerst maakt het in korte tijd een index van de inhoud van de vaste schijf. Alle bestanden worden vervolgens getoond. Pas zodra je de bestandsnaam in het vak typt, slinkt de lijst met treffers en houd je uiteindelijk de relevantste over. Ook prettig: naast een installeerbare versie van Everything kun je ook de portable versie gebruiken. Deze hoef je niet te installeren en gebruik je meteen.