Deze 85 inch Hisense past wellicht niet in iedere woonkamer, maar dat er vraag is naar grotere televisies is wel duidelijk. Met de 85UXKQ levert Hisense het beste wat miniled-tv’s op dit moment te bieden hebben. Prachtig contrast én enorme piekhelderheid.

Van een televisie met een hoog prijskaartje als deze moet toch wel een aantrekkelijk design hebben. Meer nog dan bij kleine modellen is het beeld zo overweldigend dat je liefst van al zo min mogelijk kader ziet. Zo geeft het grote beeld een nog sterkere indruk. Een klein kader dus, met als enige accent de zijkanten die 45° afgeschuind zijn. Perforaties in het metaal verraden daar, en aan de bovenzijde, de aanwezigheid van luidsprekers.

De tv is verder opvallend vlak, hij meet nauwelijks vier centimeter in diepteprofiel. De achterzijde is afgewerkt in verschillende panelen met streepmotief. Sommige daarvan staan wat bol en buigen onder heel lichte druk wat door. Dat is een detail dat we liever niet zien. De tv staat op twee eenvoudige smalle poten die je kunt monteren in een brede of smalle stand.

Aansluitingen

Op een topmodel zoals dit hadden we gehoopt op vier HDMI 2.1-poorten, maar helaas. We vinden twee HDMI 2.0-aansluitingen, en twee HDMI 2.1-aansluitingen. Op die laatste poorten krijg je 48Gbps bandbreedte. Gamers kunnen dan ook aan de slag in 4K120, pc-gamers zelfs in 4K144 of 2K@240. De tv ondersteunt ALLM, HDMI VRR, AMD FreeSync, en NVIDIA G-Sync Compatible. De input lag bedraagt 16,8ms in 4K60. Een van de HDMI 2.1-poorten ondersteunt ARC/eARC.

De resterende aansluitingen zijn twee USB-aansluitingen, een composiet video en stereo cinch ingang, hoofdtelefoonaansluiting, optisch digitale audio-uitgang, ethernet, WiFi (802.11ax) en Bluetooth. Alle aansluitingen wijzen naar opzij, een strakke wandmontage is dus mogelijk. Voorzie wel stevige muurankers, de tv weegt 54,4kg. Met externe USB-opslag kan je via de enkelvoudige DVB-T/T2/C-tuner, DVB-S/S2-tuner en een CI+-slot live tv bekijken, opnemen en pauzeren.

Super contrast en helderheid 

Hisense had dit jaar al mooie dingen getoond met de U7K- en U8K-reeks. Maar de UXK-reeks gaat echt nog wel een stapje verder. De miniled-achtergrondverlichting van deze 85 inch-reus is onderverdeeld in 5.184 zones, dat zijn er vijfmaal zoveel als op de U8K. Het VA-paneel is vermoedelijk van hetzelfde type als de ULED-modellen. We zien een prima eigen ANSI-contrast van 4.100:1, dat met local dimming stijgt naar 44.000:1 of zelfs meer in het gemakkelijkere testpatroon. De SDR-beelden zijn dan ook erg knap, en naderen OLED-prestaties.

We zien geen halo’s of zonegrenzen, hoogstens uitzonderlijk bij heel contrastrijke content maar dan zelfs bijna alleen als je vanuit een hoek kijkt. Het VA-paneel heeft een goede kijkhoek voor kleur, maar contrast daalt licht als je uit het centrum zit. De uniformiteit in donkere beelden was echter prima. In heldere beelden zagen we een klein lichtjes donkere vlek in het centrum. Dat stoorde ons niet, maar het is iets om rekening mee te houden als je een hekel hebt aan het zogeheten Dirty Screen-effect (dit kan verschillen van toestel tot toestel).

De Filmmaker-mode was erg helder, iets te helder zelfs, dus laat zeker de lichtsensor geactiveerd. De grijsschaal vertoonde wat tinting, lichtjes rood in de middentinten en blauw in de heldere tinten. Op witte content kan dat soms storen. Er was heel veel schaduwnuance en kleuren zijn goed.

De echte verrassing vinden we bij HDR. Het beeld piekt op een helderheid van 3.478 nits op het 10% venster en 934 nits op een volledig wit scherm. Dat is verbazingwekkend goed, en verlegt echt wel de grens voor HDR-prestaties. De piek bereik je pas na een seconde, maar we zagen altijd minimaal 2.500 nits op het 10% venster. Het kleurbereik van de quantum dots is 99% P3, ook al uitstekend. Maar de processor heeft het blijkbaar moeilijk om zoveel helderheid, contrast en kleur in de pas te laten lopen.

Donkere tinten worden consequent te donker getoond, de heldere tinten volgen we de gewenste curve. Dat drukt een beetje zwartdetail weg, maar wat erger is, in donkere scènes lijkt de local dimming ook veel schaduwnuance te maskeren, zodat het wat uitgeveegd lijkt. Beide effecten konden we wat milderen door ‘Verbeterde schaduwdetails’ te activeren.

Ook in de HDR-tonemapping zien we ruimte voor verbetering. In sommige beelden haalde dat extra kleur en contrast naar boven, in andere verborg het wat witdetail. Kortom, al zijn de beelden vaak bijzonder indrukwekkend, Hisense benut het volledige potentieel van dit toestel niet optimaal. Mogelijk kunnen software updates dat verbeteren, maar dat is nooit zeker.

Beeldverwerking

Op een groot scherm is beeldverwerking des te belangrijker, want elk detail staat immers in het groot op het scherm. Bij onze eerste test laat het toestel een paar steken vallen, zowel de MPEG-ruisonderdrukking als het filter dat kleurbanden verwijdert, lijkt niet te werken. Met een inderhaast geleverde software update is het probleem echter weer opgelost. We zien dan dat de resultaten heel sterk aanleunen bij die van de U8KQ. Goede de-interlacing, upscaling, en ruisonderdrukking zorgen voor een prima basis. Video waarin zware compressie-artefacten (blokvorming) zichtbaar zijn, kan de processor niet opschonen. En kleurstroken werkt hij alleen weg als deze relatief zacht zijn.

Het paneel heeft een goede bewegingsscherpte. Snel bewegende voorwerpen hebben een heel fijne vage rand. De optionele 240Hz-mode veroorzaakt verlies van verticale resolutie, en op dit formaat vinden we dat een geen optimale zaak. Tenzij je echt opteert voor maximale bewegingsscherpte laat je het beter uitstaan. De processor zorgt voor goede motion interpolation, zodat snelle camerabewegingen er vloeiend uitzien.

Meeslepende audiobeleving

Hisense heeft dit model voorzien van een uitgebreide luidsprekerconfiguratie. Die moet garant staan voor een meeslepende beleving waarbij ook Dolby Atmos en DTS:X tracks tot hun recht komen. Daarvoor zijn twee opwaarts gerichte speakers en twee zijwaarts gerichte speakers toegevoegd aan de stereo luidsprekers onderaan en de woofer in de rug.

De configuratie levert samen 82 Watt vermogen. Die extra luidsprekers zijn een stevige troef voor surround-tracks. Onze Dolby Atmos-testen zetten ons midden in het geluid, en ook het hoogtekanaal is goed hoorbaar. Voor de beste surround kies je de ‘theater’ preset, al kan die soms nogal overdreven klinken. De tv levert heel wat volume en een flink portie bas.

Ook voor muziek konden we de prestaties van deze Hisense wel waarderen. Enkel wanneer er erg veel bas in de soundtrack zit, kan de woofermodule een klikkend geluid maken. Dat probleem kwamen we overigens ook al tegen op de U8KQ. Voor de meeste kopers zullen deze audioprestaties volstaan.

VIDAA U7: gebruiksvriendelijk en vlot 

In ons overzicht van VIDAA U7 vind je alles wat je moet weten over het smart tv-systeem van Hisense. Het werkt vlot en heeft een gebruiksvriendelijke interface. We hebben wel twee minpunten. Het Home-scherm is grotendeels gereserveerd voor reclame of gesponsorde content. Dat is een ontwikkeling die we betreuren en we steeds vaker bij andere fabrikanten zien.

De tweede opmerking betreft de aanwezigheid van Belgische lokale apps, of beter gezegd: de afwezigheid ervan. Dat is anno 2023 eigenlijk niet meer van deze tijd. Hisense liet wel weten dat VTM Go er aankomt, maar voor Streamz en VRT Max is er nog geen nieuws, ook al staan ze op hun verlanglijst.

Net zoals bij de U8KQ en U7KQ kreeg de UXKQ dezelfde zilverkleurige, compacte lichtmetalen afstandsbediening. Die werkt goed, heeft een degelijke toetsaanslag, goede selectie toetsen en prima layout. De toetsen zitten dicht bij elkaar, maar hebben wel een duidelijk profiel zodat je je zelfs op de tast niet gemakkelijk vergist. Er zijn zes sneltoetsen voor de belangrijkste streamingdiensten.

Conclusie

De Hisense 85UXKQ biedt onmiskenbaar goede prestaties, met grensverleggend contrast en uitstekende helderheid. Deze tv presteert in veel of weinig omgevingslicht heel goed. Maar tegelijkertijd toont het dat Hisense nog niet het volledige potentieel benut. Zeker wat betreft HDR10 is er nog veel nodig om de weergave van donkere content te verbeteren, en kan ook tonemapping optimaler worden ingezet.

Toch lieten de HDR-beelden al een sterke indruk achter en met ondersteuning voor Dolby Vision en HDR10+ zit je echt wel gebeiteld. Het enorme beeld krijgt prima ondersteuning van de ruime audioconfiguratie die knap surroundgeluid levert. VIDAA U is een gebruiksvriendelijke omgeving, al blijft het ontbreken van lokale Belgische apps nog steeds een pijnpunt. Dat je voor dit soort technologie meer betaalt, lijkt voor de hand liggend. We hopen wel dat Hisense er voor die prijs nog wat aan kan verbeteren via software updates.

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké. 

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.