Draadloze speakers zijn enorm populair. Logisch, want ze maken het je wel érg makkelijk om altijd en overal naar je favoriete muziek te kunnen luisteren. Toch zijn er ook wat nadelen verbonden aan deze draadloze modellen. We zetten ze even op een rij.

Eerst en vooral: dé draadloze speaker bestaat niet. Er bestaan enorm veel modellen en verschillende technologieën. De verschillen tussen een bluetooth-speaker en een wifi-apparaat zijn bijvoorbeeld behoorlijk groot. En dan heb je nog AirPlay, Chromecast, Spotify Connect en merkplatforms zoals die van Sonos.

Draadloze speakers zijn op zich eenvoudige apparaten, maar de juiste kiezen kan nog heel ingewikkeld en uitdagend worden. Mocht je twijfelen over welke type bij jou past, dan raden we je aan om zeker dit artikel over draadloze speakers eerst te lezen.  

Voordelen

Veel mensen gebruiken draadloze speakers om naar muziek te luisteren. Daar zijn verschillende redenen voor. 

1.   Makkelijk in gebruik. Gebruik je een bluetooth-speaker, dan hoef je alleen maar je smartphone te verbinden en een muziekdienst op te starten. Met een wifi-speaker werkt dat precies hetzelfde, of je opent een app die bij de speaker hoort en kiest daar muziek. Hoe dan ook, moeilijk is het allemaal niet. Dat maakt een draadloze speaker vaak een uitstekende optie voor een gezin, ook als niet iedereen zo technisch onderlegd is.

2.   Enorm aanbod. Er zijn talloze draadloze speakers op de markt, van goedkoop tot duur, van waterdicht voor buiten tot luxueuze pronkstukken. Je vindt dus vast iets dat bij je past. Let wel op de onderliggende technologie, met name als je droomt van meerdere speakers in meerdere kamers die je centraal bedient. Niet elke speaker kun je zomaar koppelen met een willekeurige andere. 

3.   Oneindig muziek luisteren. Dankzij streamingdiensten is er bijna geen rem op de hoeveelheid muziek die je kunt beluisteren. Tel naast miljoenen nummers ook nog eens de vele playlists op en de keuze is immens. Via een draadloze speaker kun je dus nagenoeg alles beluisteren wat je maar wilt. 

4.   Weinig complex. Vergeleken met een traditioneel muzieksysteem met losse speakers, versterker en bronnen zijn draadloze speakers heel wat eenvoudiger. Je steekt ze simpelweg in het stopcontact, installeert een app en klaar is Kees. 

5.  Stapsgewijs groeien kan. Kabels door het hele huis leggen en speakers in elke kamer inbouwen, dat doe je wellicht niet. Maar in de keuken, eetkamer, badkamer en in de slaapkamer draadloze speakers plaatsen? Dat kan heel eenvoudig, zeker als je de juiste producten kiest. Het mooie is ook dat je niet alles in één keer hoeft te kopen. Je kunt beginnen met een enkele speaker en er later nog een toevoegen. Zo spreid je de investering een beetje.

6.   Integratie met smarthome kan. Ook hier is het belangrijk dat je de juiste draadloze speaker kiest, maar veel modellen kun je combineren met een smarthome-systeem. Bijvoorbeeld om een geluid af te spelen als er op een slimme deurbel wordt gedrukt.

7.   Tv-geluid verbeteren kan ook. De meeste nieuwe televisies kun je met bluetooth-speakers verbinden. Dat klinkt beter, maar vaak ervaar je dan wel dat het geluid iets achterloopt op het beeld. Een betere optie is een soundbar met HDMI die in een multiroom-systeem past. Je krijgt dan beter geluid én je kunt het tv-geluid naar draadloze speakers in een andere kamer doorsturen. Bij sommige modellen kun je, als je dat wilt, extra draadloze speakers inzetten om surroundgeluid achter je te laten weerklinken.

Nadelen

Draadloze speakers hebben ook een aantal minpunten. Sommige nadelen zijn relevant voor alle draadloze luidsprekers, maar er zijn ook bepaalde zaken die je alleen ervaart bij bluetooth-speakers of juist alleen bij wifi-speakers.

1.  Soms zit je vast in één systeem. Dat gaat vooral op voor wifi-speakers met multiroom-mogelijkheden, zoals die van Sonos of Denon HEOS. Deze speakers werken alleen met elkaar. Zie je achteraf een leuke speaker van een ander merk? Dan kun je deze niet zomaar met je bestaande toestellen combineren. Dat kan met AirPlay 2- of Chromecast-luidsprekers wél. Op vergelijkbare wijze kun je eerst kiezen voor een bluetooth-speaker, om dan te ontdekken dat je niet de stap naar een muzieksysteem voor het hele huis kunt maken.

2.  Draadloos is soms onbetrouwbaar. Draadloze luidsprekers geven je veel vrijheid. Een tik op je telefoon en de muziek begint te spelen. Maar zowel wifi-netwerken als bluetooth-verbindingen zijn soms instabiel. Bij bluetooth duiken problemen vaak op als je met de smartphone (of andere bluetooth-toestel) van de speaker wegloopt. Je moet dus in de buurt blijven; een meter of tien is normaal gesproken de maximale afstand.

3.   De speaker alleen volstaat niet. Er zijn natuurlijk mensen die naar eigen muziekbestanden luisteren, maar de meerderheid gebruikt een streamingdienst om hun muzikale honger te stillen. Dat is een terugkerende kostenpost, die je moet blijven betalen om via een draadloze speaker te kunnen luisteren.

4.   Kan een duur verhaal worden. Draadloze speakers zijn op zich betrekkelijk goedkoop, maar je kunt stapsgewijs een heel huis met audiotoestellen volhangen. Op die manier kan dat langzaam maar zeker uitgroeien tot een dure grap. Zeker als je naast de speakers zelf ook nog stands of muurbeugels moet aanschaffen.

5.   Geluidskwaliteit staat zelden op nummer één. Sommige draadloze luidsprekers klinken geweldig, andere apparaten bieden een geluidskwaliteit die een kritische luisteraar hooguit ‘oké’ zou noemen. Dat komt omdat draadloze speakers ontworpen zijn om vooral de kamer met muziek te vullen. Om een soundtrack te leveren, bijvoorbeeld in de achtergrond bij een etentje of tijdens het koken. Consumenten willen bovendien kleine speakers, maar dat kan alleen door technisch in te grijpen. Dat zorgt bij hogere volumes voor een 'ineengedrukt' en weinig dynamisch geluid. Niet bij elk genre is dat vervelend, maar bij live-opnames, klassiek en rock valt het sneller op.

6. Platen of cd's afspelen kan ingewikkeld zijn. Muziek streamen naar een draadloze speaker gaat uiteraard prima, maar wat als je ook vinyl wilt draaien? Of je oude cd-collectie wilt beluisteren? Dan wordt het al iets lastiger. Weinig draadloze speakers hebben ingangen om externe bronnen aan te sluiten. Maar als je goed zoekt, vind je ze wel.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.