De Teufel Real Blue Pro is een high-end koptelefoon die heel wat in z’n mars heeft. Zo presenteert het Berlijnse merk voor het eerst de zelfontwikkelde audiotechnologie Dynamore op een draagbaar product, terwijl die voorheen alleen weggelegd was voor luidsprekers en soundbars. Hoe bevalt de hoofdtelefoon in de praktijk en hoe verhoudt die zich ten opzichte van marktleider Sony?

Met een prijs van 349,99 euro is de Teufel Real Blue Pro geen goedkope koptelefoon. Dat is dezelfde prijs die je betaalt voor de marktleider, de Sony WH-1000XM5. De prijzen voor die hoofdtelefoon fluctueren een beetje; bij menig online shop is die rond de 350 euro, terwijl Sony hem zelf nog voor 420 euro aanbiedt. Hoe dan ook: het maakt de Teufel Real Blue Pro uitermate geschikt voor een korte vergelijking met dat Sony-topmodel, aangezien het Duitse merk achter dezelfde doelgroep aangaat.

Lees ook: Sony WH-1000XM5 review - zowel duur als goedkoop

Teufel Real Blue Pro met grote drivers

De Teufel Real Blue Pro beschikt over ongebruikelijk grote drivers van 44 mm. Daardoor krijgt de basweergave meer ruimte en kan muziek voller en meeslepender klinken dan de concurrentie. De drivers zitten in een strakke, stoere verpakking die prettig opvouwbaar is. Je kunt de koptelefoon netjes wegstoppen in een meegeleverde case, waar tevens usb-c-oplaad- en audiokabels in zit. Die laatste variant heeft een bedienmodule waarmee je de muziek kunt pauzeren, superhandig.

Je kunt de Teufel Real Blue Pro verder op twee manieren bedienen: via de app (daar later meer over) en de bedieningselementen op de koptelefoon. Zo is er een intuïtieve joystick waarmee je muziek pauzeert, het volume regelt en van nummer wisselt. De buitenkant van de drivers zijn voorzien van touchpads, waarmee je functies als actieve ruisonderdrukking en Dynamore (de)activeert. Die touchpads zijn wat mij betreft iets te gretig. Soms verander je een instelling – zonder te weten welke – wanneer je de headset even verplaatst of af wil doen. Gelukkig kun je die uitschakelen.

Zodra je de Teufel Real Blue Pro afzet, pauzeert de muziek automatisch. Dat is een functie van onschatbare waarde, helemaal wanneer je minder gewend bent. Je kunt de koptelefoon op elk moment afzetten terwijl je weet dat je niets van je favoriete nummers mist. Zodra je de headset dan weer op doet, gaat de muziek verder. Dit is een fijne, luxe functie waarvan je simpelweg mag verwachten dat die aanwezig is, maar desondanks ben ik er ontzettend blij mee.

Comfort geniet de voorkeur

Met een gewicht van iets meer dan 300 gram is de Teufel Real Blue Pro zwaarder dan het recente aanbod van Sony, maar dat merk je alleen wanneer je beide koptelefoons naast elkaar gebruikt. Dankzij de verstelbare band en kantelbare oorcups blijft het apparaat tevens goed zitten, zonder al te veel druk uit te oefenen op de zijkant van je hoofd. Je kunt hem nauwkeurig afstellen, waardoor draagcomfort gegarandeerd is. Het maakt ook niet uit of je lang haar hebt of kleine oorbellen draagt.

Ondanks de positieve eerste indruk moet ik wel vermelden dat de koptelefoon zelf wat goedkoop oogt en aanvoelt aan de plastic buitenkant. Dat kan komen door de zilveren kleur die ik test (zwart ziet er meestal wat luxer uit), maar dan nog ontkom ik niet aan dat idee. Gelukkig merk je daar niets van aan de binnenkant. Zowel de hoofdband als oorkussen zijn voorzien van memoryfoam. Dat kan tijdens de zomermaanden wat warm zijn, maar dankzij het comfort is dat minder erg.

Zonder active noise cancelling aan gaat de accu tot 56 uur mee, wat veel beter is dat Sony’s koptelefoons en voorganger Teufel True Blue NC. Met de actieve ruisonderdrukking aan verlaag je de afspeelduur naar 44 uur, maar ook dat is nog steeds ontzettend indrukwekkend. Dat is iets langer dan bij de Teufel Real Blue NC en bijna de helft meer dan bij de WH-1000XM5. Met vijftien minuten opladen kun je tot zeven uur luisteren en als je daarna nog steeds geen oplaadmoment hebt kunnen vinden, kun je de audiokabel gebruiken als back-up. Daar heb je namelijk geen batterij voor nodig.

Teufel Real Blue Pro met hi-res audio

In een normale situatie koppel je de Teufel Real Blue Pro echter via bluetooth 5.1 aan een smartphone, laptop, tablet of ander bluetoothapparaat. Hoewel er vrij weinig mis is met bluetooth 5.1, is het toch jammer om te zien dat je niet de meest recente versie van de standaard gebruikt. Op papier gaat dit ten koste van de lagere energieconsumptie en verbeterde verbinding. Maar aangezien de accu al zo lang mee gaat en de Teufel geen verbindingsproblemen heeft laten zien, in onze weken met de koptelefoon, is het gebrek aan de nieuwste bluetoothstandaard dus geen groot probleem.

Daarnaast is er ondersteuning voor de audiocodecs SBC, AAC en aptX Adaptive. De Teufel Real Blue Pro heeft dus geen support voor Sony’s LDAC, dat door veel experts, muziekliefhebbers en organisaties als een mooie standaard gezien wordt. Toch kun je met aptX Adaptive genieten van hi res-audio, hetzij op een iets lagere sample rate. Die ligt bij Sony’s koptelefoons veel hoger, waardoor de geluidsweergave veel accurater klinkt (zoals een artiest dat in de studio bedoeld heeft).

Aangename audiokwaliteit en audio-opties

Dat betekent niet dat de Teufel Real Blue Pro slecht klinkt, allerminst. Vooral de bas klinkt ontzettend warm, vol en aangenaam. Binnen de app kun je de bas wat sterker maken mocht je dat willen, maar het neutrale geluidsprofiel zal voor veel luisteraars voldoende zijn. Wanneer je de bass boost activeert, dan verdwijnen de hogere tonen logischerwijs wat naar de achtergrond. En dat kan problematisch zijn, omdat de hogere tonen niet helemaal tot hun recht komen.

Dat probleem ligt al in de basis van de koptelefoon en heeft dus niets te maken met bass boost, aangezien het zonder ook al gebeurt. Wil je dus iets meer kunnen genieten van wat treble, dan doe je er goed aan de basopties te vermijden. Welke modus je ook kiest, de tonen in het midden klinken altijd fijn en subtiel aanwezig. Ze verfraaien de soundstage wel degelijk en ik had geen seconde het idee dat ik iets miste. Ook kun je eventueel zelf nog met een equalizer spelen en het geluid meer afstemmen op je persoonlijke voorkeuren, maar je kunt dat werkt ook uit handen geven.

Binnen de Teufel Headphones-app is het namelijk mogelijk persoonlijke audio te activeren via Mimi. Je neemt een korte test af en kunt daarna genieten van persoonlijk geluid. Hoewel ik hier meestal voorstander van ben (mijn rechteroor hoort namelijk iets minder dan mijn linkeroor), bestaat de kans dat audio vervormt gaat klinken. Helemaal wanneer je de persoonlijke audio combineert met vooraf ingestelde geluidsprofielen of de equalizer. En dan hebben we ook nog de optie Dynamore.

Met die optie is het mogelijk het geluidsveld te verbreden. De stereoweergave gaat dan de ruimte in, waardoor je het idee hebt dat je heel intiem naar een premium set stereospeakers luistert. De functie maakt al jaren furore op soundbars en luidsprekers van het bedrijf en is nu voor het eerst op een koptelefoon te gebruiken; en wat mij betreft is het een fijne toevoeging. Vind je dat de muziek wat compact klinkt, dan kan Dynaudio net dat beetje ruimtelijke ondersteuning bieden. Zonder dat dit een negatief effect heeft op de volle warmte die de typische Teufel-sound kenmerkt.

Goede actieve ruisonderdrukking

De actieve ruisonderdrukking is op drie niveaus in te stellen. Het hoogste niveau dompelt je helemaal onder in je favoriete tunes, terwijl je aan de andere kant de transparante modus hebt. Daar tussenin zitten nog twee opties waarmee je je deels afsluit voor de buitenwereld. Handig voor momenten waarop je wel wil meekrijgen wat er om je heen gebeurt, zonder daar al te veel last van te hebben. In dit geval is het gewoon simpel: hoe meer opties je tot je beschikking hebt, hoe beter.

De active noise cancelling kan wel effect hebben op de geluidsweergave, waardoor de treble nog meer naar de achterkant verdwijnt. Dat is vervelend, daar is geen ontkomen aan. Gezien het geluidsprofiel van de Teufel Real Blue Pro, en de nadruk die het merk op de lagere regionen legt, hoeft het geen probleem te zijn wanneer je naar muziek luistert waarbij de bas een grote rol speelt. Dit is een afweging die je zelf moet maken; weet dat de treble niet helemaal naar voren komt.

Verder is het zo dat er een lage latency aanwezig is op de bluetoothverbinding. Daardoor kun je prima video’s bekijken op je smartphone en tablet. Ook kan er dan ondertussen iemand meegenieten van hetzelfde geluid, aangezien je twee Real Blue Pro’s kunt koppelen aan de app. Bovendien is de aptX Adapative-codec ook meer geschikt voor het spelen van videogames (vanwege de lage vertraging), waardoor de Teufel Blue Pro zichzelf als snel positioneert als een casual premium product.

Conclusie: Teufel Real Blue Pro kopen?

Onderaan de streep ben ik zeer te spreken over de Teufel Real Blue Pro. Op papier scoort die wat slechter dan de Sony WH-1000XM5, maar de vraag is of je dat hoort. Bovendien heeft die koptelefoon ook zo zijn eigen nadelen. Door de hoge sample en bit rates zit er veel vertraging op de lijn, waardoor video’s kijken en games spelen minder fijne ervaringen zijn. Door te kiezen voor de aptX Adaptive-codec kan Teufel een veel breder publiek aanspreken dan Sony nu doet.

Door de lagere latency kun je als casual luisteraar meer met je koptelefoon doen. Niet alleen kun je genieten van aangenaam warme muziek, ook kun je hem veel breder inzetten. De ruisonderdrukking is verder wat minder goed dan op de Sony, maar ondanks dat kun je je volledig laten onderdompelen. De treble komt verder niet helemaal tot z’n recht, maar er zijn meer dan genoeg audio-opties om dat gemis mogelijk op te kunnen vangen. Dat is ook afhankelijk van je gehoor en persoonlijke voorkeur.

Vooral de accu is hier de grote ster van de show; met 44 uur anc-luisterplezier verslaat Teufel de concurrentie met gemak. Het enige wat nu nog echt roet in het eten gooit, is de prijs van 349,99 euro. Die is gevoelsmatig net te hoog en dat heeft alles te maken met de treble. Wanneer de koptelefoon in prijs zakt en bijvoorbeeld 299 euro zou kosten, dan is de deal veel aantrekkelijker. Dan haal je namelijk een bijna-alles-kunnend accumonster in huis dat aangename audio presenteert.

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké. 

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.

Tabbladen zijn handig, maar kunnen al snel uitmonden in een onoverzichtelijke wirwar. Om dat probleem aan te pakken, introduceerde Google Chrome tabgroepen: een slimme manier om je openstaande tabs te ordenen en labelen.

Stap 1: Nieuwe groepen

Zorg eerst dat je de nieuwste versie van Chrome op je laptop hebt staan. Klik op de drie puntjes rechtsboven, kies Help / Over Google Chrome en installeer eventueel de update. Om tabbladgroepen in de vingers te krijgen, open je snel een paar tabbladen. Denk aan pagina's over hetzelfde onderwerp of project. Klik met de rechtermuisknop op een tabblad en kies Toevoegen aan een nieuwe groep.

Stap 2: Naam en kleur

Er verschijnt een venstertje waarin je de groep een naam en kleur kunt geven. Kies een korte, herkenbare naam die het onderwerp van de groep weergeeft, zoals 'Werk', 'Recepten' of 'Vakantieplanning'. Een kleur toewijzen helpt je om snel onderscheid te maken tussen verschillende groepen. De groep verschijnt vervolgens als een gekleurde knop tussen je tabbladen. Een groot voordeel: als je op de groepsnaam klikt, worden de bijbehorende tabbladen ingeklapt, dat bespaart ruimte.

Tabbladen kun je later eenvoudig toevoegen: klik met de rechtermuisknop op het gewenste tabblad en kies de gewenste groep.

Stap 3: Groep sluiten

Klik je met de rechtermuisknop op de naam van de tabbladgroep, dan krijg je andere mogelijkheden. Met de optie Nieuw tabblad in groep open je een leeg tabblad in de bestaande groep. Het is ook mogelijk om een bestaand tabblad gewoon in de groep te slepen. Kies je Groep verplaatsen naar een nieuw venster, dan opent Chrome een nieuw browservenster met daarin alle opgenomen tabbladen. Met de opdracht Groep sluiten verdwijnt de groep van je scherm. Dit doe je als je de hele groep niet meer nodig hebt en je de tabbladen niet langer wilt openhouden. Met Groep verwijderen (in sommige versies: Groep opheffen) blijven de tabbladen open, maar worden ze losgekoppeld van de groep. De kleur en de groepsnaam verdwijnen. Dit doe je als je de inhoud nog nodig hebt, maar je geen groepsindeling meer wilt.

5x Chromebooks

Zeg je Chrome, dan denk je ook al snel aan Chromebooks. Hieronder een selectie 5 fijne modellen.

Acer Chromebook Plus 514

Compacte 14-inch Chromebook met vlotte prestaties, lichte aluminium behuizing en degelijke accuduur.

HP Chromebook x360 14b‑cd0625nd

14″ touchscreen Chromebook met 8 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor alle dagelijkse taken.

Acer Chromebook Plus 515 CB515-2H-32UH

Stevige 15,6″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel Core-i3, 8 GB RAM en 128 GB SSD, geschikt voor werk, school, surfen en media.

Lenovo IdeaPad / Slim 3 Chrome / 83BN0038MH

Compacte 14″ Chromebook met Full HD-scherm en Intel Core i3, prima voor school, mail, web en licht werk.

HP Chromebook 14a-nf0050nd

Lichte 14″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel N-processor, 4 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor internet, mail, documenten en basisgebruik op school of werk.