Wanneer je als fabrikant aan komt zetten met een gamingkoptelefoon van bijna 500 euro, zoals Bang & Olufsen doet met de BeoPlay Portal, dan moet deze van goeden huize komen. Aangezien B&O een audiomerk pur sang is, hoef je niet te twijfelen aan de geluidskwaliteit. Maar dat betekent niet dat er geen kanttekeningen zijn.

Vorig jaar bracht Bang & Olufsen (B&O) de BeoPlay Portal op de markt. Dit is een gamingkoptelefoon met het Xbox Wireless-protocol aan boord. Daardoor kun je de headset moeiteloos koppelen aan de Xbox, met een druk op de knop. De headset maakt namelijk gebruik van dezelfde verbinding als de controller, waardoor je geen vertraging hebt via bluetooth en ook geen gedoe hebt met kabels. Nu brengt B&O dezelfde headset uit die je kunt verbinden met de PlayStation 4 of 5 en een pc.

BeoPlay Portal werkt nu net even anders

Omdat de PlayStation geen Xbox is, werkt het koppelen dit keer net even anders. In de doos zitten namelijk twee usb-adapters en een audiokabel. Die laatste is handig zodat je de koptelefoon kunt gebruiken zonder de accu leeg te laten lopen. Je sluit de vernieuwde Portal dan simpelweg aan via de kabel en de audiopoorten op de controller, computer of zelfs Nintendo Switch. Wil je echter draadloos gamen, dan heb je dus de keuze uit twee soorten usb-adapters of bluetooth.

Zo is er een usb-c-adapter die geschikt is voor de PlayStation 5. Installeren is een eitje. Je stopt de usb-c-adapter in de voorkant van de PS5, zet de headset aan en koppelt de headset dan razendsnel. En zolang de adapter voor in de PlayStation zit, laat het systeem alle audio direct via de headset verlopen. 

Wil je dat dit anders is? Haal dan de adapter uit de PlayStation of stel in het hoofdmenu in dat de audio weer via de hdmi-kabel moet verlopen. Een kind kan de was doen.

©PXimport

Veel verbindingsopties

Daarnaast ondersteunt de BeoPlay Portal (2022) bluetooth 5.1. Je kunt hem dus ook bijvoorbeeld draadloos aan je smartphone of computer koppelen. Houd er dan wel rekening mee dat er iets meer vertraging aanwezig kan zijn ten opzichte van de andere opties. De meegeleverde adapters maken verbinding via 2,4 GHz en kennen derhalve minder vertraging dan via bluetooth. En omdat de audiokabel een directe verbinding is, is er helemaal geen vertraging op de lijn aanwezig.

Een toffe feature van de BeoPlay Portal, welke versie je ook in huis haalt, is dual-audio streaming. Je koppelt de koptelefoon dan gelijktijdig aan een pc of PlayStation en mobiel apparaat, en de Portal is dan in staat twee inkomende signalen gelijktijdig doorgang te geven. Zo luister je naar muziek via je mobiel, terwijl je lekker aan het gamen bent. En wanneer je gebeld wordt, dan hoef je dus ook je headset niet af te zetten. Het gesprek wordt dan eveneens via bluetooth naar je oren gestuurd.

©PXimport

Dure headset

De B&O BeoPlay Portal is een dure headset, dus dan mag je ook wel verwachten dat dergelijke zaken goed geregeld zijn. Hoe zit dat precies met de audio? Die is van hoog niveau. De 3d-audiocapaciteiten van de PlayStation 5 komen zeer goed tot hun recht. Zo hoor je beekjes achter je stromen in Horizon: Forbidden West en kun je de geesten en schimmen vanuit elke hoek horen aankomen in Ghostwire: Tokyo. Met een headset als deze reageer je heel snel op wat er allemaal om je heen gebeurt.

De twee 40 mm-drivers, één in elke oorschelp, brengen verder een neutraal en natuurlijk geluidsprofiel naar voren. Dat gaat ten koste van de bas, die – net als in het voorgaande model – niet sterk aanwezig is. Via de gratis B&O-app kun je de audio-ervaring ietwat aanpassen en specifieke gamegenres uitkiezen, maar daarmee ondervangt de fabrikant het probleem niet helemaal. Het belangrijkste aspect, ruimtelijke audio, wordt gelukkig goed overgebracht op de speler.

Equalizer en microfoon

Opvallend is dat de baslaag in muziek wel aanwezig is. Wellicht heeft dat te maken met genres, producties en voorkeuren, maar het zou fijn zijn als bepaalde audio-elementen met iets meer impact overgebracht worden op luisteraars of gamers. Het positieve aan dit verhaal is dat het geluid dus totaal niet bewerkt of vervormd wordt (mits je met je handen van de equalizer uit de app afblijft). Bovendien komen details vanuit de achtergrond – in zowel games als muziek – prachtig naar voren.

Een opvallend element aan deze headset is het gebrek aan een fysieke microfoon. In plaats daarvan presenteert B&O een soort virtuele microfoon die je stem opvangt. Hoewel je goed verstaanbaar bent aan de andere kant, is de audiokwaliteit niet van hoog niveau. 

Dat is jammer, want je wil – zeker gezien de prijs – niet het idee hebben dat je ergens op inlevert tijdens het gebruik. Een fysieke microfoon, die tevens buigzaam is, heeft voorlopig toch nog echt de voorkeur.

©PXimport

Anc, accuduur en bediening

De BeoPlay Portal is een zeldzame headset als het om actieve ruisonderdrukking (active noise cancelling of anc) gaat. Dit model beschikt daar namelijk over, waardoor je in theorie ongestoord moet kunne gamen, zonder geluid van buitenaf. Toegegeven, in vergelijking met bijvoorbeeld de Pulse 3D van Sony hoor je veel minder. Maar in vergelijking met andere, ‘normale’ headsets valt het resultaat ietwat tegen. De anc is dus een fijne extra, maar niet een sterk verkooppunt.

Ten opzichte van de Xbox-versie is er overigens nog één ding anders: de accuduur. Daar waar de Xbox-variant twaalf tot 24 uur meegaat op en volle accu (het verschil met anc aan of uit), gaat de PlayStation-versie negentien tot veertig uur mee. Dat zijn verschillen waar we blij van worden. Want hoe minder vaak je je accessoires hoeft op te laden, hoe beter. Opladen via de usb-c-kabel is overigens geen probleem. Daar ben je ongeveer een uurtje of drie aan kwijt.

Hoewel je de koptelefoon via de app kunt instellen zoals je wil, kun je ook enkele aspecten via het apparaat regelen. Zo zitten er aanraakgevoelige regelaars op de oorschelpen, waarmee je het volume of de balans tussen game-audio en chat regelt. Het is in het begin even wennen en zoeken, maar alles went. Dat neemt niet weg dat de bediening een stuk beter kan. Dat bewees Microsoft op het moment toen de Xbox draadloze headset op de markt kwam, met zijn draaiknoppen op de schelpen.

©PXimport

Bang & Olufsen: BeoPlay Portal (2022) – conclusie

Bijna alles aan de B&O BeoPlay Portal schreeuwt dat we hier te maken hebben met een premium gamingheadset. De koning der premium gamingheadsets, zelfs. We hebben het dan nog niet eens gehad over de bouwkwaliteit en materialen. De oorkussens, die gemaakt zijn van lamsvel met geheugenschuim, blijven lang lekker zitten. Daarnaast zet de hoofdtelefoon weinig druk op het hoofd door de zachte voering aan de binnenkant van de hoofdband. Kortom: zeer comfortabel.

Alle positieve punten wijzen echter niet op een gamingheadset die voor iedereen is. De microfoon is niet optimaal, bijvoorbeeld. En ook het gebrek aan bas geeft soms een wat onverzadigd gevoel mee tijdens het gamen. Daarnaast speelt de prijs natuurlijk parten. 499 euro is net zo duur als de PlayStation 5 met discgleuf, mits je hem in de winkel koopt. Maar als je het geld ervoor over hebt en je bent op zoek naar een echte premium ervaring, dan is de BeoPlay Portal de headset die je zoekt.

De audio-ervaring klinkt puur, natuurlijk en neutraal. En dat is ook wat waard, in een wereld waar veel mensen net iets te goed gaan op die aanwezige baslaag van bijvoorbeeld JBL-headsets. Niet dat JBL-headsets slecht zijn, maar die zijn wel bedoeld voor een ander publiek.

Geef je verder iets om design en comfort en ben je in de markt voor een fijn klinkende headset voor muziek, ook dan is de BeoPlay Portal wat voor jou. Bespaar je toch weer wat geld: je koopt immers maar één product.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!