Wanneer je als fabrikant aan komt zetten met een gamingkoptelefoon van bijna 500 euro, zoals Bang & Olufsen doet met de BeoPlay Portal, dan moet deze van goeden huize komen. Aangezien B&O een audiomerk pur sang is, hoef je niet te twijfelen aan de geluidskwaliteit. Maar dat betekent niet dat er geen kanttekeningen zijn.

Vorig jaar bracht Bang & Olufsen (B&O) de BeoPlay Portal op de markt. Dit is een gamingkoptelefoon met het Xbox Wireless-protocol aan boord. Daardoor kun je de headset moeiteloos koppelen aan de Xbox, met een druk op de knop. De headset maakt namelijk gebruik van dezelfde verbinding als de controller, waardoor je geen vertraging hebt via bluetooth en ook geen gedoe hebt met kabels. Nu brengt B&O dezelfde headset uit die je kunt verbinden met de PlayStation 4 of 5 en een pc.

BeoPlay Portal werkt nu net even anders

Omdat de PlayStation geen Xbox is, werkt het koppelen dit keer net even anders. In de doos zitten namelijk twee usb-adapters en een audiokabel. Die laatste is handig zodat je de koptelefoon kunt gebruiken zonder de accu leeg te laten lopen. Je sluit de vernieuwde Portal dan simpelweg aan via de kabel en de audiopoorten op de controller, computer of zelfs Nintendo Switch. Wil je echter draadloos gamen, dan heb je dus de keuze uit twee soorten usb-adapters of bluetooth.

Zo is er een usb-c-adapter die geschikt is voor de PlayStation 5. Installeren is een eitje. Je stopt de usb-c-adapter in de voorkant van de PS5, zet de headset aan en koppelt de headset dan razendsnel. En zolang de adapter voor in de PlayStation zit, laat het systeem alle audio direct via de headset verlopen. 

Wil je dat dit anders is? Haal dan de adapter uit de PlayStation of stel in het hoofdmenu in dat de audio weer via de hdmi-kabel moet verlopen. Een kind kan de was doen.

©PXimport

Veel verbindingsopties

Daarnaast ondersteunt de BeoPlay Portal (2022) bluetooth 5.1. Je kunt hem dus ook bijvoorbeeld draadloos aan je smartphone of computer koppelen. Houd er dan wel rekening mee dat er iets meer vertraging aanwezig kan zijn ten opzichte van de andere opties. De meegeleverde adapters maken verbinding via 2,4 GHz en kennen derhalve minder vertraging dan via bluetooth. En omdat de audiokabel een directe verbinding is, is er helemaal geen vertraging op de lijn aanwezig.

Een toffe feature van de BeoPlay Portal, welke versie je ook in huis haalt, is dual-audio streaming. Je koppelt de koptelefoon dan gelijktijdig aan een pc of PlayStation en mobiel apparaat, en de Portal is dan in staat twee inkomende signalen gelijktijdig doorgang te geven. Zo luister je naar muziek via je mobiel, terwijl je lekker aan het gamen bent. En wanneer je gebeld wordt, dan hoef je dus ook je headset niet af te zetten. Het gesprek wordt dan eveneens via bluetooth naar je oren gestuurd.

©PXimport

Dure headset

De B&O BeoPlay Portal is een dure headset, dus dan mag je ook wel verwachten dat dergelijke zaken goed geregeld zijn. Hoe zit dat precies met de audio? Die is van hoog niveau. De 3d-audiocapaciteiten van de PlayStation 5 komen zeer goed tot hun recht. Zo hoor je beekjes achter je stromen in Horizon: Forbidden West en kun je de geesten en schimmen vanuit elke hoek horen aankomen in Ghostwire: Tokyo. Met een headset als deze reageer je heel snel op wat er allemaal om je heen gebeurt.

De twee 40 mm-drivers, één in elke oorschelp, brengen verder een neutraal en natuurlijk geluidsprofiel naar voren. Dat gaat ten koste van de bas, die – net als in het voorgaande model – niet sterk aanwezig is. Via de gratis B&O-app kun je de audio-ervaring ietwat aanpassen en specifieke gamegenres uitkiezen, maar daarmee ondervangt de fabrikant het probleem niet helemaal. Het belangrijkste aspect, ruimtelijke audio, wordt gelukkig goed overgebracht op de speler.

Equalizer en microfoon

Opvallend is dat de baslaag in muziek wel aanwezig is. Wellicht heeft dat te maken met genres, producties en voorkeuren, maar het zou fijn zijn als bepaalde audio-elementen met iets meer impact overgebracht worden op luisteraars of gamers. Het positieve aan dit verhaal is dat het geluid dus totaal niet bewerkt of vervormd wordt (mits je met je handen van de equalizer uit de app afblijft). Bovendien komen details vanuit de achtergrond – in zowel games als muziek – prachtig naar voren.

Een opvallend element aan deze headset is het gebrek aan een fysieke microfoon. In plaats daarvan presenteert B&O een soort virtuele microfoon die je stem opvangt. Hoewel je goed verstaanbaar bent aan de andere kant, is de audiokwaliteit niet van hoog niveau. 

Dat is jammer, want je wil – zeker gezien de prijs – niet het idee hebben dat je ergens op inlevert tijdens het gebruik. Een fysieke microfoon, die tevens buigzaam is, heeft voorlopig toch nog echt de voorkeur.

©PXimport

Anc, accuduur en bediening

De BeoPlay Portal is een zeldzame headset als het om actieve ruisonderdrukking (active noise cancelling of anc) gaat. Dit model beschikt daar namelijk over, waardoor je in theorie ongestoord moet kunne gamen, zonder geluid van buitenaf. Toegegeven, in vergelijking met bijvoorbeeld de Pulse 3D van Sony hoor je veel minder. Maar in vergelijking met andere, ‘normale’ headsets valt het resultaat ietwat tegen. De anc is dus een fijne extra, maar niet een sterk verkooppunt.

Ten opzichte van de Xbox-versie is er overigens nog één ding anders: de accuduur. Daar waar de Xbox-variant twaalf tot 24 uur meegaat op en volle accu (het verschil met anc aan of uit), gaat de PlayStation-versie negentien tot veertig uur mee. Dat zijn verschillen waar we blij van worden. Want hoe minder vaak je je accessoires hoeft op te laden, hoe beter. Opladen via de usb-c-kabel is overigens geen probleem. Daar ben je ongeveer een uurtje of drie aan kwijt.

Hoewel je de koptelefoon via de app kunt instellen zoals je wil, kun je ook enkele aspecten via het apparaat regelen. Zo zitten er aanraakgevoelige regelaars op de oorschelpen, waarmee je het volume of de balans tussen game-audio en chat regelt. Het is in het begin even wennen en zoeken, maar alles went. Dat neemt niet weg dat de bediening een stuk beter kan. Dat bewees Microsoft op het moment toen de Xbox draadloze headset op de markt kwam, met zijn draaiknoppen op de schelpen.

©PXimport

Bang & Olufsen: BeoPlay Portal (2022) – conclusie

Bijna alles aan de B&O BeoPlay Portal schreeuwt dat we hier te maken hebben met een premium gamingheadset. De koning der premium gamingheadsets, zelfs. We hebben het dan nog niet eens gehad over de bouwkwaliteit en materialen. De oorkussens, die gemaakt zijn van lamsvel met geheugenschuim, blijven lang lekker zitten. Daarnaast zet de hoofdtelefoon weinig druk op het hoofd door de zachte voering aan de binnenkant van de hoofdband. Kortom: zeer comfortabel.

Alle positieve punten wijzen echter niet op een gamingheadset die voor iedereen is. De microfoon is niet optimaal, bijvoorbeeld. En ook het gebrek aan bas geeft soms een wat onverzadigd gevoel mee tijdens het gamen. Daarnaast speelt de prijs natuurlijk parten. 499 euro is net zo duur als de PlayStation 5 met discgleuf, mits je hem in de winkel koopt. Maar als je het geld ervoor over hebt en je bent op zoek naar een echte premium ervaring, dan is de BeoPlay Portal de headset die je zoekt.

De audio-ervaring klinkt puur, natuurlijk en neutraal. En dat is ook wat waard, in een wereld waar veel mensen net iets te goed gaan op die aanwezige baslaag van bijvoorbeeld JBL-headsets. Niet dat JBL-headsets slecht zijn, maar die zijn wel bedoeld voor een ander publiek.

Geef je verder iets om design en comfort en ben je in de markt voor een fijn klinkende headset voor muziek, ook dan is de BeoPlay Portal wat voor jou. Bespaar je toch weer wat geld: je koopt immers maar één product.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.