Hoofdtelefoons en speakers die werken met bluetooth kunnen geweldig klinken. Toch valt de geluidskwaliteit soms tegen. Hoe komt dat? En wat kun je doen om het geluid te verbeteren?

🎧 Lees ook: Hoe luister je muziek via bluetooth?

Krijg je nu altijd dezelfde geluidskwaliteit als je via bluetooth luistert? Helaas niet. De eigenschappen van het audiotoestel zullen daarin heel bepalend zijn. Is de luidspreker groot of klein, zijn de speakers in de hoofdtelefoon goed ontworpen, welke voorkeuren qua sound heeft de fabrikant … Twijfel je over welk product je moet kopen? Het baat zeker om eerst reviews te lezen en zelf eens te proefluisteren (als dat kan).

Bij oortjes is het bovendien belangrijk dat je de juiste doppen kiest die bij je oren past. Een slecht passend dopje zal niet alleen sneller uitvallen, het doet ook bassen flauwer klinken. 

Lees ook: Wat is het verschil tussen een hoofdtelefoon, oortjes en TWS?

Een grote rol is daarnaast weggelegd voor de bluetooth-verbinding zelf. Of liever: hoe je muziek over die draadloze verbinding wordt gestreamd.  Daar gaan we nu dieper op in.

©Tetxu

Wat is een bluetooth-codec?

Muziek of het geluid van een app wordt niet zomaar over bluetooth gestuurd. Het wordt op een bepaalde manier ‘verpakt’. Dit wordt gedaan omdat bluetooth-verbindingen niet zo veel bandbreedte hebben. Je kunt dus niet enorme hoeveelheden audiodata over die draadloze verbinding pompen. De muziek zou snel beginnen te haperen. 

Door compressie toe te passen op de muziekgegevens, lukt het echter wél. Je hoofdtelefoon pakt de gegevens weer uit zodat de elektronica in de hoofdtelefoon ze kan omzetten naar geluid uit de speakers. En dat allemaal in enkele milliseconden!

Het samendrukken gebeurt in je smartphone door een codec, een software-algoritme dat muziek die je afspeelt omzet. Er bestaan verschillende codecs. Sommige herken je misschien omdat ze ook worden gebruikt om muziekbestanden te creëren - denk bijvoorbeeld aan mp3 of AAC bijvoorbeeld.

Hoe werkt een codec?

Elke codec werkt op een andere manier, onder meer door tijdens het samendrukken bepaalde audiogegevens weg te gooien. Vandaar dat deze codecs ‘lossy’ worden genoemd - er treedt dus een vorm van verlies op. Zo’n algoritme veronderstelt namelijk dat je als luisteraar bepaalde zaken toch niet gaat missen: heel hoge tonen die volwassenen niet kunnen horen, bijvoorbeeld. 

Om het nog complexer te maken: elke codec kan gebruikt worden om audio meer of minder samen te drukken. Dat noem je de bitrate. Hoe meer compressie, hoe meer audiodata wordt weggegooid. Welke bitrate er door een bepaalde codec gebruikt wordt is echter moeilijk te bepalen.

©Bowers & Wilkins

Welke codec gebruikt mijn hoofdtelefoon?

Welke codec er gebruikt wordt als je naar muziek luistert wordt bepaald door de smartphone en de hoofdtelefoon. Beide moeten compatibel zijn met een bepaalde codec. Als je oortjes bijvoorbeeld LDAC ondersteunen en je smartphone niet, dan wordt er automatisch geschakeld naar een lagere codec.

Dat kan SBC zijn omdat elk bluetooth-apparaat zeker deze aan boord heeft. Maar het iets betere AAC wordt meestal ook ondersteund, en dus wordt in dat scenario voor deze codec gekozen.

Het was nooit de bedoeling dat een gebruiker bezig zou zijn met bluetooth-codecs. De selectie van codec gebeurt achter de schermen. Tegenwoordig bieden sommige smartphonefabrikanten je wel de optie om een bluetooth-codec aan te passen. Bij Motorola bijvoorbeeld vind je bij de instellingen van een gekoppeld bluetooth-toestel (zoals een hoofdtelefoon) de optie ‘HD-audio’. Schakel die in en je gebruikt een betere codec. Zoals gezegd wordt deze mogelijkheid niet door ieder merk geboden. Bij bijvoorbeeld Samsung vind je deze optie weer niet. 

Het kan wel zijn dat je in de app van jouw hoofdtelefoon of draadloze oortjes een optie vindt om van codec te wisselen. Dat is bijvoorbeeld het geval bij Denon en Sony. Je ziet dan meestal geen codec-namen, maar wel een keuze tussen bijvoorbeeld ‘Prestaties’ en ‘Betrouwbaarheid’. 

Welke bluetooth-codec is de beste?

Het grote verschil tussen de verschillende codecs zit bij het algoritme dat data weggooit. Sommige zijn al heel oud en vertrouwen op oude inzichten. Nieuwere codecs zijn dan weer efficiënter en kiezen de audiodata die ze weggooien slimmer. Hierdoor klinken ze ook wat beter.

Deze nieuwe generatie codecs omvat aptX, LDAC en HWA.  Er zijn wat technische verschillen tussen aptX, LDAC en HWA, maar qua kwaliteit bieden ze grotendeels hetzelfde. 

Welke codec gebruikt mijn smartphone?

Welke codec je telefoon ondersteunt, hangt van de keuzes van de smartphonefabrikant af. In theorie zal een nieuwere Android-telefoon LDAC en aptX aankunnen. De praktijk leert dat bepaalde merken toch een van die twee links laten liggen. Bovendien worden soms niet alle versies van aptX ingebouwd. Het is voor een consument soms lastig om te achterhalen welke smartphone wat aan boord heeft.  

Op je telefoon kun je dit enkel zien door de ontwikkelaarsopties te activeren op je Android-telefoon. Dit doe je door bij de instellingen te zoeken naar ‘build nummer’ (wellicht bij ‘Info’ of ‘Softwaregegevens’) en daar een aantal keer op te tikken. Dan verschijnt er een nieuw menu bij de Instellingen, waarin je kunt scrollen tot je ‘Bluetooth-audiocodec’ ziet. In dit menu zie je de mogelijke codec-opties.

Een wasmachine verhuizen doe je niet zomaar. Het apparaat is zwaar en kwetsbaar, en bij verkeerd transport kan er snel iets stukgaan. Met een goede voorbereiding en door het volgen van de juiste stappen voorkom je problemen en staat je wasmachine straks veilig in het nieuwe huis. Een kind kan de ...uhm was doen!

Stap 1: Stroom eraf, water laten weglopen

Open deur, maar: begin met het uitschakelen van de wasmachine. Trek de stekker uit het stopcontact en draai de kraan dicht. Wacht daarna even zodat de druk in de slang afneemt. Koppel de toevoerslang los en vang eventueel lekwater op in een emmer of teiltje. Haal ook de afvoerslang uit de afvoer en laat het restwater eruit lopen. In sommige machines blijft er nog water achter in de pomp of het filter. Open daarom het klepje aan de voorkant en draai het filter los. Laat het water rustig weglopen in een teiltje. Zorg dat je een dweil bij de hand houdt.

Stap 2: Transportbouten terugplaatsen

Bij de levering van een nieuwe wasmachine worden de transportbouten vaak meegeleverd, bijvoorbeeld in een apart zakje of bevestigd aan de achterkant. Zoek ze op voordat je gaat verhuizen. Deze bouten zorgen ervoor dat de trommel tijdens het vervoer niet kan bewegen. Door ze terug te plaatsen voorkom je schade aan de lagers en vering. Steek de bouten in de aangegeven openingen aan de achterkant en draai ze stevig vast.

©Kabardins photo - stock.adobe.com

Stap 3: Wasmachine goed verpakken

Wikkel de wasmachine in dekens of bubbeltjesplastic. Daarmee voorkom je krassen op de behuizing en schade aan muren of deuropeningen tijdens het tillen. Plak snoeren en slangen vast met tape of bind ze op een andere manier aan de achterkant vast, zodat ze niet gaan bungelen of ergens achter blijven haken. Het deurtje hoeft niet op slot, maar zorg dat het niet opengaat tijdens het tillen of rijden. Afplakken met een stukje ducttape is vaak al genoeg.

Stap 4: Wasmachine veilig tillen en verplaatsen

Een wasmachine kan makkelijk 60 tot 80 kilo wegen. Ga je 'm tillen, doe dat dan met z'n tweeën. Gebruik bij voorkeur een steekwagen of meubelroller. Zorg dat je je rug recht houdt, til vanuit je benen en stem goed af met degene die meehelpt. Zet de machine niet scheef op een trap of helling, want dan kan de trommel alsnog verschuiven. Lukt tillen met twee personen niet, dan kun je vaak een steekwagen of transportkar huren bij een bouwmarkt of verhuurbedrijf.

Stap 5: Wasmachine stabiel vervoeren

Zet de wasmachine rechtop in de bus of aanhanger, bij voorkeur tegen een wand. Leg er geen zware dozen of meubels bovenop. Zet de machine goed vast met spanbanden, zodat hij onderweg niet gaat schuiven of kantelen. Rijd rustig over drempels, neem bochten niet te scherp en rem niet te abrupt.

Stap 6: Wasmachine aansluiten op het nieuwe adres

Op de nieuwe plek pak je de wasmachine voorzichtig uit. Laat de machine een paar uur tot een dag rusten voordat je hem aansluit, vooral als hij gekanteld heeft gelegen. Haal de transportbouten eruit en bewaar ze voor een volgende keer. Sluit de watertoevoer en -afvoer weer aan, controleer op lekkage en steek de stekker in het stopcontact. Start eventueel eerst een spoelprogramma zonder was om te controleren of alles naar behoren werkt.

©Leonid Iastremskyi

De L40 Ultra AE richt zich op gebruikers die goede prestaties willen, zonder overbodige extra's. Voor een adviesprijs van 699 euro haal je een model met krachtige zuigkracht en slimme dweiltechniek in huis. Niet alles zit erin wat de 'duurdere broer' wel biedt, vooral qua zijborstel en bereik, maar in veel praktijksituaties is dat geen dealbreaker.

In vergelijking met de voorganger, de Dreame L40 Ultra, kost de Dreame L40 Ultra AE 400 euro minder bij de introductie. Dat betekent niet dat er heel veel dingen op achteruit gegaan zijn. Sterker nog: sommige aspecten zijn juist verbeterd. Zo is de zuigkracht – wat ons betreft de belangrijkste eigenschap – sterk verbeterd. Daar waar de L40 Ultra 11.000 PA heeft, beschikt de AE-variant over 19.000 PA.  Bovendien wordt ook dit nieuwe model weer geleverd met twee borstels: de optilbare rubberen varianten en de zogenaamde TriCut Brush 3.0. Ook zit er wederom een borsteltje bij waarmee je snel haren verwijdert uit de robot.

Wanneer je de specificaties van beide modellen naast elkaar legt, is het goed kijken om de verschillen te zien. We noteren een iets grotere stofbak bij de AE (395 vs. 300 ml), maar het belangrijkste verschil zit hem echter de zijborstel. De L40 Ultra heeft een variant die naar buiten kan bewegen en daardoor veel beter hoeken en plinten meeneemt. De L40 Ultra AE moet het doen met een normale zijborstel, zonder uitschuifbare arm. Mogelijk missen er daardoor ook nog wat sensoren die hoeken 'zien'. Dit zou het prijsverschil tussen beide modellen kunnen verklaren.

©Wesley Akkerman

Een groot gemis?

Of zo'n uitschuifbare zijborstel echt een groot gemis is, hangt af van je situatie. Heb je veel hoeken in huis, wil je dat de plinten altijd schoon zijn of staat er weinig langs de muren? Dan kunnen we het ons voorstellen dat je het liefst voor de L40 Ultra of zelfs de X50 Ultra gaat (die nog een tweede zijborstel heeft). Maar als je huis vol staat met meubels en de robot toch al niet echt bij de muren of hoeken kan komen, dan zit daar geen meerwaarde in. In dat geval kun je dus gemakkelijk honderden euro's besparen.

In ons huis verschilt het: op sommige plekken staan wat meer meubels, maar op andere plekken rijdt de Dreame L40 Ultra AE soepel langs de muren, hoeken en plinten. Langs de muren gaat het allemaal prima; na het stofzuigen komen we geen viezigheid meer tegen. In de hoeken is dat nu een ander verhaal, omdat de robot gewoonweg die reikwijdte niet heeft. Dat is jammer, maar niet onoverkomelijk. Gezien de prijs en de overige functionaliteit tillen we hier minder zwaar aan. Want de rest gaat gewoon heel goed.

Capabele robotstofzuiger

Dat kan haast ook niet anders, omdat je in de basis nog steeds een zeer goed presterende robotstofzuiger in huis haalt. Als het op dweilen aankomt, regelt de Dreame L40 Ultra AE eigenlijk alles zelf. Het basisstation is voorzien van aparte tanks voor schoon en vuil water en een reservoir voor zeep. De robot bepaalt zelf de ideale mix van water en schoonmaakmiddel en navigeert dankzij de LiDAR-camera feilloos door de kamer. Het systeem houdt rekening met tapijt door de twee roterende dweilpads tijdig op te tillen. Stel je in de app in dat hij tegelijk moet stofzuigen en dweilen, dan tilt hij de pads onderweg op. Kies je ervoor dat hij eerst stofzuigt en daarna dweilt, dan laat hij de pads op de basis staan en blijft je vloerkleed gegarandeerd droog. Verder kun je ook niet-dweilen-zones aanmaken, waardoor de dweilpads dus nooit in aanraking hoeven te komen met het kleed. De L40 Ultra AE heeft gelukkig tapijtdetectie, waardoor je niet hoeft te gissen waar het kleed zich bevindt op de digitale kaart.

De kracht van de dweilprestaties zit hem in de details. Zo kan één van de twee roterende dweilpads naar buiten bewegen en strak langs plinten poetsen. Ondanks deze slimme functies is het resultaat niet altijd vlekkeloos. Een bekend nadeel zijn de dweilstrepen die soms zichtbaar blijven op de vloer. Ook vraagt het geautomatiseerde basisstation om regelmatig onderhoud om fris te blijven en moet je er rekening mee houden dat er geen reserveset dweilpads in de doos zit. Dit zijn kritiekpunten waar de voorgangers van dit model ook 'last' van hebben.

©Wesley Akkerman

Dreame L40 Ultra AE kopen?

De Dreame L40 Ultra AE is een slimme keuze, vooral voor huishoudens waar de vloer vol staat met meubels. Het grootste verschil met zijn duurdere broer is het ontbreken van de uitschuifbare zijborstel, waardoor hij minder goed in open hoeken en strak langs plinten schoonmaakt. Staan er op die plekken bij jou vooral meubels, dan merk je daar in de praktijk nauwelijks iets van. Je bespaart zo 200 tot 400 euro op een functie die je in jouw situatie toch nauwelijks zou gebruiken.

Voor de adviesprijs van 699 euro haal je nog steeds een zeer krachtige hulp in huis. De zuigkracht is namelijk verhoogd naar 19.000 PA en samen met de TriCut-borstel zorgt dat ervoor dat er bijna geen stof en haren meer op de grond liggen. Gecombineerd met de nog steeds uitstekende en zelfstandige dweilfunctie, levert de L40 AE derhalve betrouwbare prestaties af. Met dit product brengt Dreame een behoorlijk scherp geprijsde en capabele robotstofzuiger op de markt die waarschijnlijk zal aansluiten bij de behoeften van een grote doelgroep.