Wearables zoals smartwatches genieten grote populariteit. Vooral modellen waarmee de gezondheid kan worden bewaakt en sportieve prestaties kunnen worden vastgelegd, vinden gretig aftrek. Niets mooier dan na een rondje hardlopen meteen zien hoe snel je was en dit met je vrienden delen. Bij de aanschaf spelen vooral uiterlijk, functionaliteit en prijs een rol, maar de onlinediensten worden vaak vergeten. Onterecht, zo blijkt.

Koop je een smartwatch of andere wearable, dan koop je ongemerkt meer dan alleen de hardware die over de toonbank gaat. Elke wearable komt namelijk met zijn eigen onlineplatform, dat alles wat jij doet, registreert en analyseert. Het aantal stappen dat je loopt, de kilometers die je fietst, maar ook of je goed hebt geslapen; het wordt allemaal door Fitbit, Polar, Suunto, Garmin, Apple en Samsung bijgehouden. En dan zijn er nog platformen zoals Strava en TrainingPeaks, die aanvullende diensten leveren en waar niet elke smartwatch even goed mee omgaat. Dat kan lastig zijn als jij die software juist wel wilt gebruiken.

Wat kan het, wat wil je?

Of de eigen functionaliteit van een wearable voldoet, hangt helemaal af van wat je wenst en nodig hebt. Check je alleen direct na een training wat basisinformatie en daarna niet meer, dan stelt dat heel andere eisen dan wanneer je een gestructureerd trainingsplan volgt om een marathon te lopen. Basisstatistieken, zoals de hartslag bij rust of juist tijdens een inspanning, de route die je rennend aflegt en op welke snelheid, houdt elk merk voor je bij.

Gebruik je de wearable als hulpmiddel om fitter of slanker te worden, dan zien we verschillen tussen de merken. Kun je zo’n doel stellen en volgt er dan ook een gericht trainingsplan? Hoe persoonlijk is die begeleiding? Bij de meeste wearables zijn deze mogelijkheden gratis, maar verschillen ze onderling in kwaliteit. Al laat Fitbit je al betalen als je gewoon een iets uitgebreidere analyse van je eigen gegevens wilt!

Sociale functies

Behalve deze sportieve uitdagingen kunnen er ook praktische toevoegingen zijn, zoals het bijhouden van het aantal kilometers dat je met een bepaalde fiets of op bepaalde hardloopschoenen aflegt. Hardloopschoenen gaan maar een beperkt aantal kilometers mee en lopers hebben vaak meerdere paren tegelijk in gebruik. Het is dan handig per training te kunnen aangeven welke schoenen je hebt gebruikt, zodat je ze tijdig kunt vervangen om blessures te voorkomen.

In navolging van Strava bieden steeds meer platformen ook sociale functies, zoals het verbinden met vrienden, het bewonderen van elkaars prestaties en het plaatsen van foto’s of video’s. De positie van Strava is op dit punt zó sterk, dat alle andere platformen sowieso altijd met dit platform synchroniseren.

Data lock-in

De ruimhartigheid waarmee de smartwatch-merken jouw gegevens delen met Strava, is helaas niet standaard. Had je eerder een smartwatch van een ander merk en wil je nieuwe trainingsgegevens daaraan toevoegen, dan kan dat een flinke uitdaging zijn. Voor de fabrikanten zijn jouw gegevens in hun systeem namelijk een belangrijk middel om jou als klant aan zich te binden. Gegevens eenvoudig kunnen uitwisselen of accounts koppelen ondergraaft dat.

Behalve consumenten lopen ook aanbieders van aanvullende diensten hier tegenaan. Apple wil het liefst dat alle diensten Apple Health gebruiken als centrale opslagplaats voor gezondheids- en fitnessdata. Maar Apple Health is nog vrij beperkt en kan bijvoorbeeld fietskracht en andere veelvoorkomende datastromen die andere sensors meten en andere apps gebruiken, nog niet aan. Google gaat met Health Connect (nu nog bèta) precies de andere richting op; ook een centrale plek voor alle gegevens, maar met uitwisselen en privacy als speerpunt. Samsung, Fitbit, MyFitnessPal hebben al aangekondigd het te omarmen, maar andere grote spelers ontbreken nog.

Synchronisatiediensten

Lukt synchronisatie niet standaard, dan kan het vaak alsnog via een extra app of een onlinedienst die de accounts aan elkaar koppelt. RunGap (12,99 euro per jaar) is een echte synchronisatietovenaar op iOS die heel veel diensten aan elkaar knoopt. Hetzelfde geldt voor HealthFit (eenmalig 6 euro) dat iets minder diensten koppelt. Behalve koppelen weten beide apps ook nog meer gegevens naar boven te halen dan Apple zelf doet. Voor synchronisatie op Android is er SyncMyTracks (eenmalig 2,99 euro) of Health Sync (eenmalig 3,19 euro). Deze laatste is van Nederlandse makelij en een week lang gratis te gebruiken.

Hielko Ophoff is de ontwikkelaar van Health Sync en druk bezig naast de Android-versie ook een iOS-versie te maken. Hielko noemt de geslotenheid van veel partijen een kwalijke zaak. “Behalve dat de gegevens van de gebruikers zijn, zorgt een app die een open interface aanbiedt juist voor additionele diensten op het platform. Dat maakt het voor de gebruiker interessanter. Je kunt ook een open API aanbieden, waarbij je elke partij die integreert, evalueert en checkt. Dat vind ik de mooiste manier, zo voorkom je dat onveilige partijen integreren.”

Privacy

Een belangrijk aspect om rekening mee te houden, is privacy. Ongeacht welk platform je gebruikt; de data gaan naar de cloud. Daar worden de gegevens bewaard en via de cloud wordt het gesynchroniseerd. Alle merken bieden een privacyverklaring, zowel voor de apps als eventuele onlinedienst. Als eindgebruiker kun je weinig anders doen dan een merk kiezen dat in elk geval niet uit China of een ander verdacht land komt.

Apple Gezondheid en Conditie

De eerste generaties Apple Watches functioneerden vooral als verlengstuk van de iPhone, maar met de nieuwste Series 8 en de Apple Watch Ultra is dit veranderd. Deze modellen bieden meer mogelijkheden om de gezondheid te bewaken en sportieve prestaties te registreren en analyseren.

Alles draait bij Apple om twee apps: Gezondheid en Conditie. Gezondheid richt zich vooral op gegevens over slaap, medicijngebruik, de maandelijkse cyclus bij vrouwen en stress. Daarnaast analyseert Apple Gezondheid de gegevens over langere tijd, maar daarvoor heeft het eerst gegevens van meerdere maanden tot zelfs een half jaar nodig! Maak je met de Apple-watch een ecg (hartfilmpje) of meet je het zuurstofgehalte in het bloed, dan is de Gezondheids-app onmisbaar, op de watch zelf is er niets van te zien.

Voor sporters is Conditie de belangrijkste app. Elke dag dienen drie gekleurde ringen te worden gevuld door voldoende te bewegen en te trainen. Tijdens het sporten worden details zoals tijden, snelheid, afstand en hartslag en de afgelegde route keurig bijgehouden en door de app aangevuld met bijvoorbeeld de temperatuur en luchtvochtigheid buiten. Op de watch is er niet alleen de app-versie van Conditie, maar kun je ook een Strava-app gebruiken. Apple biedt sportieve uitdagingen om je te motiveren vaker, verder of sneller te gaan, maar het wachten lijkt op Fitness Plus, de abonnementsdienst die Apple echter nog niet in Nederland en België heeft uitgebracht. Zowel Gezondheid als Conditie zijn er alleen voor de iPhone, versies voor de iPad en Android ontbreken, evenals een webversie.

Fitbit

In alles merk je dat Fitbit oorspronkelijk vooral op gezondheid was gericht en sport er pas later is bijgekomen. Veel statistieken in de app en op de site gaan over gewicht, voeding en de door de smartwatch gemeten stappen, hartslag en slaap. Trainingen worden ook geregistreerd en keurig weergegeven met enkele relevante statistieken, maar minder prominent en uitgebreid dan bij andere merken.

Kwalijk is dat Fitbit toegang tot een groot deel van de gegevens en analyses beperkt tot bezitters van een Premium-abonnement (107,88 euro per jaar). Daarvoor krijg je een dagelijkse herstelscore voor optimale work-outs, gezondheidsstatistieken, uitgebreidere slaap- en stressanalyse en nog meer (vooral op gezondheid gerichte) extra’s. Synchronisatie van de data met andere diensten is zeer beperkt, Strava wordt wel ondersteund.

Fitbit is alweer enkele jaren in het bezit van Google, maar van de verwachtingen die deze overname wekte, is maar weinig terechtgekomen. Het wachten blijft op een echt nieuwe versie met een meer open platform en zonder premium abonnement.

Garmin Connect

Zo groot als het aanbod aan smartwatches is bij Garmin, zo volwassen is Garmin Connect. Connect is het platform dat Garmin gebruikt, en behalve toegang via de webbrowser zijn er zeer goede apps voor zowel iOS als Android. Er is een nieuwsfeed met alle trainingen van jezelf en je vrienden, een agenda met wekelijkse totalen en een overzicht van records. Trainingen kunnen gesynchroniseerd worden vanaf andere platformen zoals TrainingPeaks, maar je kunt ook zelf nieuwe maken via de agenda. Om gericht te trainen voor een sportieve prestatie is het mogelijk een trainingsschema in te schakelen, bijvoorbeeld voor 5 of 10 kilometer hardlopen of een hele of halve marathon.

Ook is er een sociale functie voor het delen van prestaties met vrienden, om kudos of commentaar te geven, of een foto toe te voegen. Heel druk is het er niet; Garmin-sporters zitten veelal op Strava, waarmee het overigens prima synchroniseert. Ook is het mogelijk Strava-segmenten binnen Garmin te gebruiken. Via Insights kun je de eigen prestaties bij fietsen, hardlopen, zwemmen (maar ook slapen), vergelijken met die van anderen. Historische gegevens zijn vlot op te roepen en worden zowel in tabel of grafische vorm razendsnel op het beeld of in de app getoond.

Polar Flow

Ook Polar laat merken al langer mee te gaan, en biedt een zeer compleet en gebruiksvriendelijk platform met een website en goede apps. Het focust op trainingen met veel analyses en trends, maar behalve een uitgebreide slaapanalyse is er weinig aandacht voor gezondheid. Centraal staat de kalender die alle activiteiten per dag, week of maand toont en meteen ook de totalen geeft. Van elke training zijn de statistieken inclusief route en hartslagzones direct te zien én zeer inzichtelijk. Polar heeft de mooiste en ook meest interactieve grafieken van allemaal.

De kalender is ook de plek om een training te plannen. Dat kan per training, maar het is ook mogelijk een trainingsprogramma of seizoensplanning te maken. Bij de programma’s is de keuze beperkt tot loopevenementen, dus 5 of 10 km of een halve of hele marathon. Wel kun je daarbij ook romp- en krachttrainingen opnemen. Eerdere trainingen en ook routes uit Strava of Komoot kunnen hergebruikt worden.

Bij de sociale functies loopt Flow wat achter; er kunnen vrienden en clubs worden gemaakt, maar het voldoet niet aan wat je ervan mag verwachten. Beschik je nog niet over een smartwatch, dan kun je de app samen met de gps van je smartphone gebruiken voor het vastleggen van een training. Tenzij je een hartslagmeter aansluit, ontbreken dan wel essentiële gegevens.

Samsung Health

Net als Apple heeft ook Samsung Health drie gekleurde ringen, maar dan in de vorm van een hartje. Naarmate je meer beweegt en calorieën verbrandt, maak je de ringen vol. Health vult dit nog aan met gegevens over stress, gewicht en vetpercentage, en zelf kun je voeding en drinken registreren. Health presenteert de resultaten op een bescheiden aantal manieren voor een dag, week of langere periode. Grafisch ziet het er mooi uit en er zijn voldoende statistieken, maar het staat allemaal op zichzelf en kan zeker overzichtelijker. Trends worden niet of nauwelijks zichtbaar.

Er zijn trainingsprogramma’s voor uithoudingsvermogen, hardlopen, spieren, gewichtsverlies en ook fitness voor vrouwen. Een groot deel van deze programma’s komt niet bij Samsung vandaan, maar is content van andere aanbieders, waarvoor soms betaald moet worden. De Samsung-trainingen zijn beperkt tot 5 of 10 kilometer hardlopen en geven de aanwijzing in kilometers per uur. De meeste hardlopers hebben liever de minuten per kilometer.

Via Together kunnen uitdagingen worden aangegaan met vrienden, maar heel druk is het er niet. De Samsung Health-app voor iOS ondersteunt alleen oude modellen; recente Galaxy Watches vereisen Android met Google Mobile Services (onderdeel van Google Wear OS 3). Hiermee kom je al snel uit bij een Samsung-smartphone. Ook een webportal ontbreekt.

Een keuze maken uit een van de talloze Samsung-smartphones doe je bij Kieskeurig!

Suunto

Het besluit van Suunto om het webplatform Movescount los te laten en haar sporters alleen nog apps aan te bieden, blijkt een goede keuze. De focus op apps betaalt zich uit in fraaie apps, met veel functionaliteit en een echte iPad-versie naast een app voor iPhone en Android. Er is een kalender waarop de trainingen staan met voor elke sport zijn eigen kleur. De meest recente training wordt met meer statistieken en een kaart getoond. Swipen naar links levert een tweede pagina op met trends en overzichten. Voor analyses over een langere periode is er onder aan het scherm toegang tot een onderdeel waarin trainingen, voortgang en ook slaapanalyses kunnen worden bekeken. Dit is wel het onderdeel waar vanwege de dunne grafieken de iPad-versie te prefereren valt.

Suunto biedt de mogelijkheid met andere Suunto-gebruikers te verbinden en activiteiten en zelfs foto’s te delen, maar dit is duidelijk niet het sterkste punt van het platform. Met SuuntoPlus is het mogelijk tot vijftien extra diensten aan de Suunto-app en smartwatch te koppelen. Dit betreft zowel diensten van Suunto als van derden, zoals Strava en TrainingPeaks. Prettig is ook dat Suunto behalve trainingsresultaten uploaden ook het downloaden van nieuwe gestructureerde trainingen ondersteunt.

Strava

Voor een grote groep sporters geldt: ‘no Strava, no proof’. Pas als een training of wedstrijd op Strava staat, telt die echt. Strava heeft met de introductie van segmenten, een deel van een route waarop het een virtuele klassement bijhoudt met alle Strava-sporters als deelnemers, een gouden greep gedaan, net als met de kudos. Deze sociale functie waarbij sporters elkaar volgen en een duimpje-omhoog geven voor een training of wedstrijd is een belangrijk onderdeel van Strava.

Strava heeft geen eigen hardware, wel een prima website en dito apps voor iOS en Android. De app met een smartphone is voldoende om deel te nemen, maar de vastlegging is dan wel beperkt tot snelheid en routes. Strava is puur gericht op sport, want gezondheidsinformatie ontbreekt totaal. Strava hanteert een freemium-model. Activiteiten registreren, sociale functies en realtime locatie delen, is gratis, maar zaken als routeplanning, segmenten, hartslag- en vermogensanalyse evenals heatmaps niet. Betalen levert ook meer en diepgaandere analyses op én elk jaar een fantastisch persoonlijk jaaroverzicht met totalen en trends. Met een abonnement is het mogelijk persoonlijke doelen te stellen of een trainingsschema te volgen, zoals het per fiets beklimmen van de Koppenberg of de Galibier, of het lopen van een halve of hele marathon.

Strava is bezig om wereldwijd de prijs van zijn premium abonnement per land gelijk te trekken. Dat klinkt logisch, maar niet wanneer dit zonder verdere toelichting gebeurt én de prijs bij de eerstvolgende verlenging 100 procent hoger kan uitvallen. Voor Nederland lijkt de prijs te zijn vastgesteld op 10,99 euro per maand of 69,99 euro per jaar.

TrainingPeaks

Hoewel TrainingPeaks prima raad weet met de gegevens van een trainingssessie en daar uitgebreide analyses van maakt, is dat niet het grootste verschil met de andere platformen. TrainingPeaks is een ontmoetingsplek tussen een sporter en een echte coach die maatwerk levert en de sporter individueel begeleidt naar een bepaalde prestatie.

“Waar anderen zich richten op wat je vandaag hebt gedaan en of je wel sneller was dan je vrienden, richten wij ons op het behalen van een doel dat maanden of wel jaren verder kan liggen”, aldus Dirk Friel van TrainingPeaks.

Voor gebruik van TrainingPeaks betaalt de coach altijd, de sporter alleen als hij premium-functies wil. Met de gratis versie kan de sporter zijn trainingsresultaten uploaden en delen met de coach die op zijn beurt trainingen voorbereidt en geeft aan de sporter. Gebruikt deze Garmin of Suunto, dan synchroniseren de trainingen automatisch en komen deze direct op de smartwatch. Neemt ook de sporter een betaald abonnement, dan krijgt hij toegang tot zeer uitgebreide analyses, meer communicatiemogelijkheden met de trainer en bijvoorbeeld de mogelijkheid een training naar een andere dag of moment te verzetten. Met StackUp biedt TrainingPeaks sinds kort ook de optie de eigen prestaties te vergelijken met die van andere sporters.

Eens wat anders doen dan hardlopen of fietsen? Haal je inspiratie uit dit artikel: 10 makkelijke sporten voor in het voorjaar en de zomer

Conclusie

Elke smart- of sportwatch komt met een bijbehorend platform van onlinediensten en apps. Activiteiten loggen en analyseren kunnen ze allemaal, de verschillen zitten in de nadruk op gezondheid of sport.

Voor het monitoren van gezondheid zijn Apple en Samsung de beste opties, omdat Fitbit zichzelf met zijn betaalmodel buitenspel zet. Sporters hebben meer keuze, want eigenlijk zijn alle platformen zeer goed bruikbaar. Polar is de meest sportieve, maar mist de download-synchronisatie met TrainingPeaks die Garmin en Suunto wel hebben.

Het gevaar om vast te zitten in een platform omdat je daar jarenlang gegevens hebt geüpload, is bij alle merken even nadrukkelijk aanwezig. Een gerichte synchronisatie-app kan een oplossing zijn.

Wat betreft de platformen zonder eigen wearables is het duidelijk: om Strava kan niemand heen en TrainingPeaks laat zien dat er nog ruimte is voor innovatie en echt aanvullende producten.

Op een smartphone met Android wordt standaard alles aan je Google-account gekoppeld. Daardoor weet het bedrijf heel wat over jou en niet iedereen voelt zich daar goed bij. Gelukkig zijn er ook manieren om Android te gebruiken zonder dat je Google volledige inzicht in je digitale leven geeft, bijvoorbeeld met de alternatieve firmware LineageOS met microG.

Wanneer je een Android-smartphone of -tablet installeert, is aanmelden met een Google-account een van de eerste dingen die je doet. Vanaf dat moment zijn alle Google-apps zoals Gmail, Google Maps, Chrome, Google Calendar en Google Play op je apparaat aan je account gekoppeld. Handig … maar zo krijgt Google wel heel veel controle over je digitale leven.

In principe kun je op je Android-apparaat gewoon geen Google-account aanmaken en alternatieve apps installeren. Maar omdat het hele besturingssysteem rond Google-componenten is gebouwd, is dat knap lastig. Dan installeer je beter een alternatieve Android-firmware die geen koppeling met het Google-ecosysteem heeft ingebouwd. In dit artikel doen we dat met LineageOS en microG, en hebben we het ook over enkele andere mogelijkheden.

1 Android Open Source Project

Voordat we naar die alternatieven kijken, moeten we het even hebben over hoe die mogelijk zijn als Google-diensten zo nauw met Android verweven zijn. De basis van Android bestaat uit het Android Open Source Project (AOSP). Dit is een volwaardig mobiel besturingssysteem waarvan de broncode beschikbaar is onder een opensource-licentie. Fabrikanten van Android-apparaten voegen hier drivers aan toe om Android op hun hardware te laten werken, en vaak nog eigen aanpassingen. Andere belangrijke componenten die we in een Android-systeem verwachten, zoals Google Play Services, zijn niet opensource. Wanneer je een Android-telefoon koopt, staat daarop dus een besturingssysteem dat door de fabrikant is gecreëerd op basis van AOSP, Google Play Services en eigen aanpassingen.

LineageOS is een project dat de broncode van AOSP neemt en daar extra functionaliteit aan toevoegt, vaak met de focus op aanpasbaarheid, beveiliging en privacy. De nieuwste versie is LineageOS 21, gebaseerd op Android 14. Het biedt voor zo’n tweehonderd apparaten installeerbare images met de drivers van de fabrikanten ingebouwd. Staat je toestel niet in de lijst met apparaten, dan kun je LineageOS helaas niet installeren. De apps van Google zijn (net zoals Google Play Services) hierin niet opgenomen, omdat de licentie dat niet toestaat. Die kun je wel achteraf installeren, waarna je je met een Google-account kunt aanmelden en LineageOS zoals de standaard Android-versie op je telefoon is te gebruiken.

LineageOS ondersteunt zo’n tweehonderd apparaten.

2 MicroG

Nu zou je denken dat je zonder de apps van Google wel verder kunt, maar dat is helaas niet het geval. Google heeft gaandeweg meer en meer functionaliteit van AOSP naar Google Play Services en andere propriëtaire componenten verplaatst. Die vereisen een Google-account of tracken je op een andere manier. En heel wat Android-apps maken van deze propriëtaire componenten gebruik. Als je die apps op LineageOS zonder Google-apps installeert, dan zouden die in het beste geval maar deels werken en in het slechtste geval starten ze niet eens op.

Het project microG biedt hier een oplossing voor. Dit is een opensource-project dat allerlei propriëtaire Android-componenten van Google her-implementeert. Zo biedt GmsCore een alternatieve implementatie voor Google Play Services. Ook Google Cloud Messaging (voor pushnotificaties) en geolocalisatie zijn op deze manier mogelijk. De versies van microG kun je dan op bijvoorbeeld LineageOS gebruiken, waardoor allerlei Android-apps toch weer werken zonder dat je een Google-account of Google-apps nodig hebt.

Het microG-project her-implementeert een deel van Google Play Services.

3 LineageOS met microG

Helaas kun je microG niet zomaar op LineageOS installeren. MicroG werkt namelijk alleen op een Android-versie met ‘signature spoofing’. Die truc zorgt ervoor dat de componenten van microG zich als Google Play Services kunnen voordoen, waardoor apps er mee samenwerken zonder dat ze weten dat het niet om een officiële Google-dienst gaat. Maar de ontwikkelaars van LineageOS hebben om diverse redenen besloten om signature spoofing niet op te nemen.

Er zijn manieren om een al geïnstalleerd Android-systeem te patchen zodat het signature spoofing ondersteunt. MicroG biedt ook zijn eigen versie van LineageOS aan: LineageOS for microG. Die versie heeft een minimale vorm van signature spoofing ingebouwd die alleen geprivilegieerde systeem-apps toelaat om de spoofing-permissie te gebruiken en alleen na toestemming van de gebruiker. LineageOS for microG ondersteunt exact dezelfde apparaten als LineageOS en verspreidt twee keer per maand over-the-air-updates.

LineageOS for microG biedt een opensource Android-versie zonder Google-apps.

4 Installeren

De installatie van LineageOS for microG gebeurt exact hetzelfde als bij LineageOS: zoek je toestel op in de lijst met ondersteunde apparaten van de LineageOS Wiki en volg daar de installatiegids. Het enige verschil is dat je de installatiebestanden voor je apparaat niet van de website van LineageOS downloadt, maar van de downloadpagina voor LineageOS for microG. Voor de Fairphone 5 vind je die bijvoorbeeld in de map FP5.

Installeer eerst Android Debug Bridge en fastboot en volg op die pagina ook de instructies om de usb-foutopsporingsmodus op je Android-apparaat in te stellen. Daarna dien je op sommige apparaten de bootloader te ontgrendelen, zodat je alternatieve firmware kunt installeren. De instructies hangen van je apparaat af. Op sommige apparaten moet je ook nog extra partities flashen met fastboot. Let op dat je de downloadbestanden van LineageOS for microG flasht en niet degene waarnaar in de installatie-instructies van LineageOS wordt verwezen.

Daarna flash je het herstelbestand van LineageOS for microG en start je het apparaat in herstelmodus. Voer dan een factory reset uit. Nu kun je eindelijk het zip-bestand met het rootbestandssysteem van LineageOS for microG naar je telefoon flashen met de opdracht adb vanaf je computer. De stap om een Google Apps-add-on te installeren sla je over, want we willen Google juist vermijden. Herstart daarna je telefoon, waarna je in LineageOS for microG opstart.

Volg heel nauwgezet alle waarschuwingen en tips in de installatie-instructies van LineageOS.

5 Configureren

Na de eerste keer opstarten, word je verwelkomd door de configuratiewizard, waarin je onder andere je wifi-netwerk instelt. Maar in tegenstelling tot een normale Android-installatie krijg je nu niet de vraag om een Google-account in te voeren. Wanneer de initiële configuratie van LineageOS is voltooid, open je de app microG Settings. Klik dan op Self-Check. Uiteindelijk moet de hele lijst met controles aangevinkt zijn. Je moet hiervoor diverse permissies aan de app toekennen, zodat microG zijn werk kan doen.

Keer terug naar het hoofdvenster van microG Settings. Hier staan allerlei functies standaard uitgeschakeld en het is aan jou om te kiezen welke je inschakelt. Zo kun je hier een Google-account toevoegen, maar dat doen we in het kader van dit artikel juist niet. Exposure Notifications kun je niet hier inschakelen; daarvoor dien je een app te installeren die deze API gebruikt. Google SafetyNet kun je hier wel inschakelen. Sommige apps vereisen deze functie om te controleren of je Android-apparaat wel veilig is. Mocht je zo’n app gebruiken, schakel die functie dan hier in.

Geef microG alle permissies die het nodig heeft om zijn taken uit te voeren.

6 Pushnotificaties

Als je nu apps zou installeren, zou je merken dat je geen pushnotificaties krijgt. Veel apps, onder meer WhatsApp en Slack, maken hiervoor immers gebruik van Google Cloud Messaging. MicroG implementeert dit ook, maar heeft dit standaard uitgeschakeld. Om pushnotificaties naar je apparaat te kunnen sturen, moet Google je apparaat ook kunnen identificeren aan de hand van een uniek apparaat-ID. Ga daarvoor in microG Settings naar Google device registration en schakel Register device in. Standaard (in het profiel Native) genereert microG nu een ID waaruit Google je apparaattype en softwareversie kan afleiden, maar niet het serienummer. Het profiel Real geeft ook het eigenlijke serienummer aan Google door. Er zijn ook profielen om je voor een Google Nexus 5X of Motorola Moto G uit te geven, voor als je zo weinig mogelijk informatie wilt prijsgeven. Als je een Google-account hebt toegevoegd, wordt dit overigens ook bij je apparaatregistratie aan Google doorgegeven.

Nadat je apparaat bij Google is geregistreerd, tik je op Cloud Messaging en vink je Receive push notifications aan. Zodra je apps installeert die van Google Cloud Messaging gebruikmaken, komen ze hier in de lijst te staan. Als je merkt dat je notificaties met vertraging aankomen, tik dan op de drie puntjes bovenaan rechts, dan op Advanced en pas de instellingen voor pushnotificaties per netwerk aan. Zet ze bijvoorbeeld op Ping interval: 60 seconds. Maar dit is alleen nodig als de netwerkkwaliteit laag is, de standaardwaarde Automatic zou op de meeste netwerken voldoende moeten zijn.

Dankzij microG kunnen je apps ook pushnotificaties ontvangen.

7 Locatiemodules

Diverse apps vragen je locatie op, bijvoorbeeld om een relevante selectie van nabije winkels of laadpalen te tonen. Maar als ze daarvoor altijd je gps gebruiken, belast dat de batterij van je telefoon te veel. Bovendien hoeft die locatie niet altijd zo precies te zijn als van je gps. Google heeft daarvoor de component Network Location Provider, die communiceert met servers van Google om bijvoorbeeld op basis van de zichtbare wifi-netwerken te bepalen waar je apparaat zich bevindt.

In de instellingen van microG kun je ook hiervoor een alternatief instellen. Tik daarvoor op Location modules. Standaard bood microG één geolocalisatiemodule die op basis van gsm-netwerken en wifi-toegangspunten in de buurt je locatie bepaalt: Mozilla Location Service. Helaas is die dienst inmiddels stopgezet. Je kunt wel de app Local GSM Location installeren en de locatiedienst die ze aanbiedt daarna hier inschakelen.

MicroG kan ook je locatie bepalen zonder servers van Google.

8 OpenCelliD gebruiken

Tik daarna op de module en dan op Configure. Geef de app toestemming om altijd toegang tot je locatie te krijgen en daarna om bestanden op te slaan. Maak nu een gratis OpenCelliD-account door op www.opencellid.org op Sign Up te klikken. Klik op de verificatielink en dan in het dashboard op Access Tokens. Je ziet daar één toegangstoken. Klik op Show Token en kopieer die.

Open dan op je telefoon weer de configuratie van de locatiemodule, tik linksboven op het menu en dan op Advanced Settings. Vul bij OpenCellID Access Token je token in. Keer terug, open Settings en vink bij Sources de optie OpenCellID aan. Keer weer terug, tik op Database / Create Database. De module downloadt nu de locatiedatabase naar je telefoon. Op een later moment kun je altijd op Update Database tikken om de database bij te werken.

Haal locatiedata uit de database van OpenCelliD.

9 Apps installeren met F-Droid

LineageOS for microG komt standaard met F-Droid, een appwinkel voor opensource-apps. Zo kun je hiermee de app Local GSM Location installeren, maar ook apps als Aegis Authenticator voor tweefactorauthenticatie, Joplin voor todo-lijstjes, Organic Maps voor offline navigatie, Syncthing voor synchronisatie van je bestanden, apps voor Home Assistant en openHAB, en nog veel meer. Voor veel propriëtaire Android-apps bestaan er opensource-alternatieven die je in F-Droid vindt. Ook apps updaten gebeurt in F-Droid. In de instellingen kun je zelfs automatische updates instellen.

Opvallend is dat F-Droid per app de zogenoemde anti-functies toont, bijvoorbeeld of de app gebruikmaakt van een propriëtaire back-end of je activiteiten aan de makers rapporteert. Ook de door de app gevraagde machtigingen toont F-Droid bij elke app. Zo kun je op basis van de anti-functies en machtigingen beslissen of je de app wel met deze functies wilt gebruiken of voldoende vertrouwt.

F-Droid toont bij elke app de ‘anti-functies’, functies die je misschien minder leuk vindt.

10 Apps installeren met Aurora Store

Op F-Droid vind je alleen opensource-apps. Voor apps als WhatsApp, Slack, Snapchat, Instagram, TikTok, Spotify en meer heb je een andere bron nodig. Maar zonder een Google-account kan dat niet met Google Play Store. Gelukkig bestaat er een alternatief: Aurora Store. Dit is een onofficiële opensource-client voor de Google Play Store. Je kunt hiermee dus apps op de Google Play Store zoeken, downloaden en updaten. Dat kan met een Google-account, maar ook anoniem. Aurora Store koppelt je dan aan een van de vele anonieme gebruikersaccounts. Soms lukt het aanmelden niet. Probeer het dan opnieuw, dan word je aan een willekeurig ander account gekoppeld.

Net zoals in Google Play Store krijg je in Aurora Store apps te zien per categorie, inclusief lijstjes met de populairste apps of apps die voor jou zijn aangeraden. De mogelijkheden zijn minder uitgebreid dan met Google Play Store. Zo kun je geen betaalde apps downloaden of updaten. Bovendien werken heel wat in-app-functies van allerlei apps niet wanneer je Aurora Store anoniem gebruikt. Soms krijg je bepaalde apps ook niet te zien, omdat het anonieme account dat je op dat moment gebruikt van een bepaald land is waar de app niet is toegelaten. Tik in dat geval bovenaan rechts op het tandwiel, dan op Manage your account / Log uit en log weer in als Anoniem. Je krijgt dan een willekeurig ander anoniem account en kunt opnieuw proberen of je de gewenste app vindt.

Met Aurora Store download en update je anoniem apps uit de Google Play Store.

11 Alternatieven voor Google-apps

Nu je een Android-systeem zonder Google-account hebt, moet je uiteraard voor alle Google-apps nog alternatieven zoeken. Wil je onmiddellijk een heel ecosysteem, dan loont het de moeite om naar Proton te kijken. Je kunt gratis een account maken bij deze dienstenprovider die zich focust op privacy en geen toegang heeft tot je gegevens dankzij end-to-end encryptie. Voor wie meer opslag en mogelijkheden wil, biedt Proton ook betaalde abonnementen aan. De apps Proton Mail, Proton Calendar, Proton Drive, Proton VPN en Proton Pass zijn te vinden in F-Droid en Aurora Store.

Maar je hoeft jezelf niet aan één ecosysteem te verbinden. Je kunt perfect losse apps installeren (zoals de mail-app K-9 Mail) of met DAVx5 in combinatie met een CalDAV/CardDAV-server je agenda en contacten in de standaard-apps van LineageOS integreren. Als wachtwoordbeheerder kun je bijvoorbeeld de app van Bitwarden installeren, in combinatie met de server van Bitwarden of je eigen Vaultwarden-server. Voor tweefactorauthenticatie is Aegis Authenticator een goede keuze.

Als je gewend bent om je browsergeschiedenis en -tabs tussen verschillende apparaten te synchroniseren met Google Chrome, dan is er ook daarvoor een alternatief zonder Google-account. Mozilla biedt een vergelijkbare functie voor Firefox aan met Firefox Sync. Als je de Firefox-app op LineageOS installeert en een gratis Mozilla-account aanmaakt, kun je dus ook je tabs synchroniseren. Interessant om te weten is dat dit met end-to-end encryptie werkt. Mozilla krijgt dus niet te zien welke webpagina’s je bezoekt.

Proton biedt een heel ecosysteem aan van diensten met end-to-end encryptie.

Goede koptelefoons voor gaming kun je overal vinden, maar voor een fijn stel gaming-oordopjes moet je wat verder zoeken. Of moest, want met de SteelSeries Arctis Gamebuds is er een nieuwe ster aan het firmament. Met noise cancelling van de bovenste plank, een razendsnelle draadloze verbinding, een superhandige dongel én een lange batterijduur zijn de Arctis Gamebuds alles wat je nodig hebt voor je volgende gamesessie.

In samenwerking met SteelSeries

De Steelseries Arctis Gamebuds zijn oordopjes die speciaal gemaakt zijn voor gamers. Dat heeft vooral te maken met de snelle 2,4GHz-verbinding die wordt gelegd met je gaming device, maar er zijn meer handige functies en extra's die van de Gamebuds de ideale audio-metgezel maken tijdens het gamen. We duiken wat dieper in die verschillende opties en functies.

2,4GHz-verbinding

Draadloze oordopjes verbind je via bluetooth aan je andere apparaten. Althans, dat deed je vroeger. Het probleem met bluetooth is dat het niet altijd de meest stabiele verbinding biedt, en dat het bereik niet bijzonder groot is. Die problemen zijn met de Arctis Gamebuds voorgoed verleden tijd.

De Gamebuds verbind je namelijk via een 2,4GHz-verbinding met je gaming device. De 2,4GHz-band wordt gebruikt voor wifi en heeft een aantal voordelen ten opzichte van bluetooth. Ten eerste is het bereik veel groter, zodat je niet per se binnen een paar meter van je PlayStation, Xbox of pc hoeft te zitten. Ook gaat het signaal veel makkelijker door muren heen, dus even naar het toilet of de keuken lopen zonder de verbinding te verliezen is ook geen enkel probleem.

Daarnaast is een verbinding via de 2,4Hz-band tot wel zeven keer sneller dan een gewone bluetoothverbinding – onmisbaar tijdens het gamen.

©SteelSeries

Usb-c-nanodongel

Die verbinding leg je met de bijgeleverde usb-c-nanodongel. Dat is een kleine usb-c-stick die je in je gameconsole of computer steekt. De oortjes leggen meteen verbinding met de dongel, zonder dat je eerst een uitgebreide installatie hoeft te doorlopen.

De dongel ondersteunt alle bekende apparaten: of je nu gaat gamen op een PlayStation 5, Xbox, pc, Switch of tablet, binnen een paar tellen zijn je oortjes aangesloten. Gebruik je liever een 'gewone' usb-a-poort? Dat kan ook: er wordt een handige adapter meegeleverd.

Dat betekent overigens niet dat je altijd je dongel bij je moet hebben: de SteelSeries Arctis Gamebuds werken ook met een bluetoothverbinding. Als je even de deur uit moet, tik je simpelweg tegen de zijkant van je oordopjes en je maakt automatisch een bluetooth-verbinding met bijvoorbeeld je telefoon.

Accu en opladen

Bang dat je binnen de kortste keren met een lege batterij komt te zitten, hoef je ook niet te zijn. De accu in de Artcis Gamebuds gaan bij normaal gebruik tot wel tien uur achter elkaar mee voordat je ze weer moet opladen. Met de bijgeleverde case kun je ze bovendien nog drie keer opladen, zodat je ze in totaal veertig uur kunt gebruiken zonder dat je in de buurt van een stopcontact hoeft te zijn.

Het opladen zelf gaat bovendien razendsnel en gemakkelijk. Als je de usb-c-oplaadkabel gebruikt, heb je binnen een kwartier weer genoeg juice om drie uur verder te gamen. De oordopjes ondersteunen ook de meeste populaire draadloze laders, dus je hebt in principe helemaal geen kabel meer nodig.

©SteelSeries

Extra's

En dat is nog lang niet alles. De SteelSeries Arctis Gamebuds bieden een aantal extra opties die het gebruik nóg prettiger maken.

Zo is er actieve noise cancelling, die ervoor zorgt dat je geluiden van buitenaf bijna niet meer hoort. Je kunt er ook voor kiezen om die geluiden juist extra door te laten, zodat je precies weet wat zich in je omgeving afspeelt.

Je hoeft je ook niet druk te maken om de pasvorm. Voor de Gamebuds zijn maar liefst 62.000 oren geanalyseerd. Daar is de ideale pasvorm uitgekomen, die werkt voor praktisch elk oor. Bovendien worden er drie opzetstukjes meegeleverd: een voor kleine, een voor middelgrote, en een voor grotere gehoorgangen. Zo weet je zeker dat de oordopjes altijd goed passen. Een testperiode met de wereldberoemde gamer T1 heeft ervoor gezorgd dat de oortjes ook na lange tijd nog comfortabel blijven zitten.

Tel daarbij op de ingebouwde microfoon, zodat je zonder extra gear kunt audiobellen met je vrienden of tegenstanders, en IP55-waterbestendigheid, waardoor je zonder problemen door een regenbuitje kunt wandelen of jezelf in de gym in het zweet kunt werken, en je kunt gerust stellen dat de SteelSeries Arctis Gamebuds tot de meest complete oordopjes behoren die te vinden zijn.

Conclusie

Wie op zoek is naar high-end gaming oordopjes hoeft eindelijk niet ver meer te zoeken. De SteelSeries Arctis Gamebuds bieden zowel comfort als kwaliteit. De draadloze 2,4GHz-verbinding is tot wel zeven keer sneller dan bluetooth, en met de bijgeleverde dongel verbind je ze in no-time met je gameconsole, pc of tablet. De accu die tot wel 10 uur meegaat (of 40 uur met de oplaadcase), de perfecte pasvorm en de uitgebreide noise cancelling maken van de SteelSeries Arctis Gamebuds de ideale gaming-oordopjes, op welk apparaat je ook speelt!