Hoewel de Apple Watch vaak gezien wordt als een fijne smartwatch, loopt het apparaat qua batterijduur nog wat achter op concurrerende modellen. Meestal gaan die dingen een dag mee en dan is het tijd om op te laden. Met deze tips verleng je de gebruikersduur mogelijk wat.

Bij gemiddeld gebruik moet een normale Apple Watch (zoals de Series 8) achttien uur meegaan op een volle accu. De Apple Watch Ultra 2 heeft een batterijduur van pakweg 36 uur. Verschillende factoren spelen een rol in het energieverbruik. Niet alleen welke functies je aanzet, maar ook welke versie van watchOS je hebt draaien. Sommige gebruikers melden de laatste tijd namelijk dat hun oudere Apple Watch-modellen minder lang meegaan dan voorheen, en dat heeft alles te maken met watchOS 10. Kortom, tips over het verlengen van de accuduur zijn altijd wel welkom.

1- De energiebesparingsmodus gebruiken

Het is een beetje een open deur, maar je begint bij het activeren van de energiebesparingsmodus op de Apple Watch. Daarmee kun je in één keer de batterijduur verdubbelen, maar je moet het dan wel zonder bepaalde functies doen. Denk dan aan het altijd-aan-display, de hartslagsensor, wifi, mobiele verbinding en de constante stroom aan notificaties. Deze functie werkt alleen op Apple Watch die beschikken over watchOS 9 of later. Ga hiervoor naar instellingen > Batterij.

2- Apple Watch geoptimaliseerd opladen

Geoptimaliseerd opladen is sinds watchOS 7 beschikbaar op de Apple Watch. De smartwatch stopt op een gegeven moment met opladen wanneer die tussen de 75 en 80 procent capaciteit zit. Daarmee wil het apparaat de levensduur van de accu an sich verlengen. En dat is nodig. De lithium-ionbatterij veroudert namelijk mettertijd, waardoor prestaties achteruitgaan (smartphones hebben hier ook last van). En deze functie probeert de negatieve effecten daarvan te minimaliseren.

3- Altijd-aan-scherm uitschakelen

Een andere tip die de batterijduur kan verlengen: het altijd-aan-scherm uitschakelen. Dat amoled-display is levendig, ontzettend kleurrijk en heel mooi, maar dat kost wel wat energie natuurlijk. Via de beeldscherminstellingen kun je dat altijd-aan-scherm uitschakelen; pak je toch weer wat winst.

©Apple

4- Gezondheidsfunctie en hartslagsensor deactiveren

Naast smartwatch is de Apple Watch een fijne fitnesstracker. Daar gebruikt het apparaat verschillende sensoren voor. Denk dan aan de hartslag- en temperatuursensor, het volgen van je ademhaling en het meten van de zuurstof in je bloed. Allemaal leuk en aardig, maar je smartwatch is daardoor wel heel de dag bezig. Om dergelijke functies te deactiveren ga je naar de privacy-instellingen op de Apple Watch, waar je de verschillende meetmogelijkheden ziet staan. Die hebben een schuifregelaar die je even om moet zetten. Zodra die uitstaan, gaat het slimme horloge langer mee.

5- Siri niet laten meeluisteren

Als het scherm van de Apple Watch aanstaat, dan luistert Siri mee. Want mogelijk raadpleeg je haar even, en dan moet ze je wel kunnen horen. Maar – je raadt het al – ook dit kost energie. Het is heel cool een persoonlijke assistent tot je beschikking te hebben op je pols. Maar als je haar (ook al is het tijdelijk) uitschakelt, dan win je daar toch weer wat procenten aan energie mee. Je vindt de instelopties met betrekking tot Siri binnen de instellingen.

6- Minder notificaties en app-updates

Een onderdeel waar je veel winst mee kunt behalen, is het verminderen van binnenkomende notificaties en app-updates. Elke app werkt namelijk gewoon op de achtergrond door, ook wanneer je je Apple Watch even niet gebruikt. Wanneer er dan wat verandert of binnenkomt, dan word je meteen op de hoogte gebracht. Superhandig, maar wellicht niet altijd nodig. Via de algemene instellingen van de smartwatch kun je beperken welke apps wel of niet constant aan staan.

In het verlengde hiervan kun je ook meteen nadenken over de notificaties op je Apple Watch. Hoe meer er daarvan binnenkomen, hoe vaker de Watch geactiveerd wordt. Minder notificaties betekenen dus een langere accuduur. Via je iPhone kun je beperken welke notificaties wel en niet welkom zijn. Dit regel je allemaal via de officiële Watch-applicatie voor iOS.

7- Niet storen inschakelen

Mocht je normaliter wel gewoon alles willen ontvangen, maar op specifieke momenten niet? Dan kun je vertrouwen op de niet-storen-modus. Die modus laat geen enkele notificatie door, en de Apple Watch zal ook niet letten op wat er verder binnenkomt (waardoor die minder actief is). Ook gaat het scherm niet steeds aan op wanneer er een notificatie had binnengekomen. Wil je nog een stapje verder gaan, zoek dan de bioscoopmodus eens op. Die voorkomt dat het scherm aangaat wanneer je je pols beweegt. Handige, specifieke opties die de batterijduur kunnen verlengen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.