Luchtdrukvibrators zoals de Satisfyer winnen de laatste jaren steeds meer aan terrein, dat weten we inmiddels. Maar dat betekent zeker niet dat de wandvibrator ‘uit’ is. Sterker nog, je zou ze zelfs tegelijk kunnen gebruiken. Weet je niet wat een wandvibrator is? ID.nl laat je graag kennismaken met deze toverstaf onder de seksspeeltjes.

✨ Dit artikel in het kort: Dit is een wandvibrator | Hierom wordt een wandvibrator ook wel een massager vibrator genoemd | Hier moet je op letten als je een wandvibrator gaat kopen | Voor jou geselecteerd: 5 fijne wandvibrators | Beginnen met een wandvibrator | Een wandvibrator schoonmaken

Ook lekker lezen: Dit zijn de 5 populairste vibrators voor vrouwen.

Wat is een wandvibrator?

Een wandvibrator, heeft die iets te maken met de wand van de vagina? Nee hoor. Je zou het wel denken als je het op zijn Nederlands uitspreekt, maar ‘wand’ is Engels (je spreekt het uit als wɒnd). Het betekent ‘staf’ . Dat heeft alles te maken met de beroemdste wand, namelijk de Hitachi Magic Wand (Hitachi toverstaf). Een toverstaf is vaak een soort dunne stok met bovenop een bol energie en het idee is dat de wandvibrator dat dus ook is. Om nog even terug te komen op dat ‘wand’ op zijn Nederlands. Dat is juist helemaal verkeerd, want het is helemaal niet de bedoeling dat je een wand vibrator langs je vaginawand inbrengt. Deze vibrators zijn echt juist alleen voor extern gebruik: om de clitoris mee te stimuleren bijvoorbeeld.

☝ Aan het oranje en bruin zie je dat dit exemplaar echt uit de jaren zeventig stamt.

Waarom wordt een wandvibrator ook wel een massager vibrator genoemd?

Dit fijne seksspeeltje wordt ook vaak een massager genoemd en als je wel eens een massagegun hebt gezien*, dan weet je waarschijnlijk wel waarom. Het trillende, bolle uiteinde zorgt voor een fijn geklop en dat is niet altijd alleen extern te voelen, maar juist ook intern (zonder het daar ook in te brengen). Wandvibrators kunnen erg krachtig zijn en het voordeel is dat je ze dus op allerlei plekken kunt gebruiken. Misschien vind je het heel erg fijn in de nek of op de tepels: iedereen is weer anders ‘bedraad’ en voor de een kan stimulatie van een bepaald plekje enorm opwinden en zelfs tot een orgasme leiden, terwijl het een ander koud laat - en andersom. Maar één ding is zeker: sinds de beroemdste wandvibrator Hitachi Magic Wand in de jdaren ‘60 verscheen, hebben aanzienlijk meer vrouwen een orgasme kunnen bereiken.

*Nog nooit gezien? Lees dan ons artikel over de Hypervolt GO 2 massagegun.

Waar moet je op letten als je een wandvibrator gaat kopen?

Wil je een wandvibrator kopen, dan zijn er verschillende opties om rekening mee te houden. Wil je een enorm krachtige voor heel veel stimulatie, wil je dat hij heel stil is, dat hij tegen water kan of dat hij kan worden opgeladen in plaats van dat je losse batterijen nodig hebt? Daarnaast is ook de grootte van het apparaat van belang: een groot exemplaar is lang niet altijd nodig en past bijvoorbeeld minder makkelijk in je tas, mocht je hem willen meenemen. Ook je budget speelt natuurlijk een rol. Wandvibrators zijn er al voor een paar tientjes, maar ook voor 150 euro. Het is maar wat je eraan kunt (en wilt) uitgeven. 

Qua materiaal zijn er wands met een harde plastic bovenkant, maar siliconen is beter (en komt gelukkig vaker voor). Sekstoys van siliconen zijn speciaal gemaakt om veilig te zijn voor het lichaam, maar voelen vaak ook erg zacht aan. Check ook goed welk glijmiddel je (met de wandvibrator die op het oog hebt) kunt gebruiken, want niet alle siliconen gaat goed samen met bijvoorbeeld op siliconen gebaseerd glijmiddel. 

Lees ook: Samen aan de seksspeeltjes: de beste erotische toys voor jou en je partner

Voor jou geselecteerd: 5 fijne wandvibrators

Nieuwsgierig welke wandvibrator de beste keuze is? Dat is natuurlijk persoonlijk, maar we kunnen er wel vijf noemen waarvan er ongetwijfeld tenminste één is die goed bij jou past!

Hitachi Magic Wand

We kunnen het natuurlijk niet maken om de ‘moeder aller wands’ niet te noemen. Het leuke is dat Hitachi bij hoog en laag blijft beweren dat het een massage-apparaat voor de nek is, in plaats van een tool waarmee je de clitoris stimuleert. Geef het beestje een naam… Over naam gesproken: op ons continent heet deze sextoy niet de Hitachi Magic Wand, maar de Europe Magic Wand. Hij is in al die jaren niet heel erg geïnnoveerd, maar why change a winning team? Je kunt er twee verschillende snelheden op verwachten. In de meeste gevallen is deze wand bedraad, hoewel er ook draadloze varianten van bestaan. Ben je op zoek naar een stil apparaat, dan is dit niet de juiste keuze voor je, maar verder kan deze 32 centimeter lange vibrator nog steeds heel veel vrouwen naar een hoogtepunt brengen.

☝ Ook andere merken noemden hun product vroeger steevast 'massagestaaf'.

LELO Smart Wand 2 Large

Mensen laten zich soms snel intimideren door een grote wand, maar dat komt vaak door onwetendheid: het apparaat is immers niet voor intern, maar alleen voor extern gebruik. De Lelo Smart Wand 2 Large is enorm veelzijdig: er zitten 10 vibratiestanden op en de batterijduur is met 4 uur ook erg lang. Het fijnste aan de Lelo Smart Wand 2 is echter dat het een soort stilte voor de storm is: je hoort hem niet, maar hij is héél krachtig. En qua design is het ook zeker geen lelijke wand om te zien - of te voelen.

Lovehoney Ignite 20 Function Mini Wand

Lovehoney Ignite 20 Function Mini Wand: de naam is nogal een mond vol, zeker voor een apparaatje dat met 10 centimeter juist vrij klein is. Dit is echter een soort mini-toverstaf: je neemt hem makkelijk mee én hij kan tegen water. Mocht dus bijvoorbeeld je waterfles een keer lekken in je tas, dan weet je dat dit reismaatje veilig is. Dit paarsroze speeltje gaat ongeveer vijf kwartier mee op één keer opladen en bevat 3 vibratiesnelheden. Het is niet de krachtigste van allemaal, maar het zal je nog verbazen waar dit kleine ding gemaakt van flexibel siliconen mee op de proppen komt! P.S. Op moment van schrijven is deze vibrator bij Amazon niet altijd even goed op voorraad. Je kunt dan ook op de site van de Engelse producent kijken.

Doxy Die Cast 3R

De wandvibrator is enorm afhankelijk van kracht en dat is waar Doxy Die Cast 3R zeker niet in teleurstelt. Het is daardoor wel een speeltje dat maar een uur meegaat op één keer opladen, maar daar staat dan weer tegenover dat de Doxy’s Die Cast-serie qua luxueus aanvoelen echt heel hoog scoort. Je kunt allerlei verschillende patronen kiezen als design (waaronder tijgerprint) en hij wordt geleverd in een erg fancy metalen doosje. Verder is hij vrij rechttoe rechtaan: er zijn drie standen om je precies de juiste hoeveelheid kracht te geven die je wenst.

Luna Personal Massager

Deze wandvibrator genaamd Luna Personal Massager (verkrijgbaar bij Amazon.nl waar hij - grappig - in de categorie rugmassageapparaten valt) is ideaal voor iedereen die nog nieuw is in deze wereld: hij is namelijk erg goedkoop, heeft enorm veel snelheden (8 maar liefst) en is ondanks dat hij een paar tientjes kost erg betrouwbaar. Qua ontwerp is hij erg bescheiden en hij is dan ook heel geschikt voor iedereen die nog niet helemaal zeker is van zijn avontuur met een wandvibrator. Het zou zonde zijn om voor 150 euro een speeltje kopen dat misschien toch niet bij je past. Luna Personal Massager is wat dat betreft een stuk laagdrempeliger. Dat geldt ook qua uiterlijk, waardoor hij een eventuele partner ook niet zomaar afschrikt. P.S. Wil je een ander kleurtje? Daarvoor moet je helaas naar de Amerikaanse Amazon.

Wandvibrator voor beginners

Ga je je wandvibrator voor het eerst gebruiken? Laat je lijf even wennen aan de sensatie van de kloppende trillingen. Doe dat bijvoorbeeld gewoon op je arm of op een meer erogene zone, maar begin rustig aan om jezelf niet af te schrikken. En je partner ook niet, mocht je hem samen gebruiken. Zet de vibrator eerst op de rustigste stand, want de sensatie kan diep in je zenuwen voelbaar zijn en dat is echt even wennen.

©LEONID IASTREMSKYI

Wandvibrator schoonmaken

Denk ook aan hygiëne: na elk gebruik op elke persoon even schoonmaken. Je hoeft daar geen ingewikkelde capriolen voor uit te halen: de meeste wandvibrators zijn waterproof en kunnen dus met wat water en zeep worden afgespoeld. Is jouw exemplaar niet waterproof, gebruik dan een handdoekdroog doekje met wat zeep om je speeltje weer fris te maken.

Je wilt bestanden delen met jezelf op een ander apparaat in je netwerk of met anderen via internet, bij voorkeur zonder deze data onderweg tijdelijk op te slaan. Je kiest dus voor een directe peer-to-peer overdracht, zonder externe opslagservers in de cloud.

Veel mensen delen gegevens via cloudopslagdiensten als Google Drive, OneDrive of Dropbox. Dit werkt prima, maar de bestanden worden wel tijdelijk online opgeslagen. Wil je dit vermijden, dan moet je een methode vinden om de data rechtstreeks naar de ontvanger te sturen, desnoods via een relay die enkel als doorgeefluik fungeert en de (bij voorkeur versleutelde) data niet opslaat. Hiervoor bestaan verschillende tools en technieken, zoals een SMB-, FTP- of P2P-verbinding.

In dit artikel bespreken we diverse tools, zodat je op basis van je opzet en technische vaardigheden voor jezelf de beste oplossing kunt kiezen. Eerst komen tools aan bod die vooral geschikt zijn voor directe datatransfers binnen je eigen netwerk. Daarna laten we methodes zien die ook over het internet werken. Op het laatst tonen we je nog hoe je snel een eigen VPN-netwerk opzet, om ook andere servers voor bestanden delen op afstand veilig te kunnen benaderen.

1 Via je thuisnetwerk

Om binnen je thuisnetwerk bestanden te delen, zijn er verschillende mogelijkheden. Windows heeft weliswaar het ingebouwde SMB-protocol (Server Message Block), waarmee je mappen kunt delen en lees- of schrijfrechten kunt instellen, maar in dit artikel richten we ons vooral op externe, gratis tools.

Een eenvoudige oplossing is Winpinator, dat dataoverdrachten tussen Windows-apparaten ondersteunt. Bij File / Preferences / Connection kun je onder meer de netwerkinterface en binnenkomende poorten instellen. Specifiek voor dataoverdrachten tussen iOS- en macOS-apparaten biedt Apple de functie AirDrop aan.

Voor meer flexibiliteit is er LANDrop, beschikbaar voor vrijwel alle platformen, inclusief mobiel. We nemen als voorbeeld een Windows-pc en een Android-apparaat. We installeren de app op onze Windows-pc en geven desgevraagd de firewall toestemming om verbindingen toe te staan. We installeren daarna de mobiele app en zorgen dat beide apparaten met hetzelfde netwerk zijn verbonden. Als alles correct werkt, verschijnen de aangesloten toestellen in de LANDrop-app. We selecteer de bestanden en het doelapparaat, en meteen na de bevestiging start de overdracht.

Bestanden delen tussen apparaten binnen je netwerk, vanuit een grafisch venster.

2 Android

Wissel je regelmatig bestanden uit tussen je Android-apparaat en andere apparaten in je netwerk, zoals Windows-pc’s, dan is de gratis bestandsbeheerder Cx File Explorer een handige oplossing. Deze app, beschikbaar in de Google Play Store, is ook geschikt voor lokaal bestandsbeheer op Android.

Start de app, ga naar Network en tik op New Location. Via Cloud kun je bestanden delen via cloudopslagdiensten, maar voor ons doel kies je Remote. Hier vind je verschillende protocollen voor netwerktoegang en bestandsdeling. Local Network en SMB werken beide via het Windows-protocol SMB. De eerste optie detecteert netwerkshares automatisch, terwijl je bij de tweede handmatig de hostnaam of het ip-adres en inloggegevens invoert om toegang te krijgen tot gedeelde mappen op bijvoorbeeld een Windows-pc. Het WebDAV-protocol laten we buiten beschouwing, aangezien het buiten NAS-omgevingen weinig wordt gebruikt.

De opties FTP en SFTP veronderstellen dat er elders in je netwerk al een (S)FTP-server draait waarmee je kunt verbinden (meer hierover lees je in de volgende paragraaf). Maar je kunt het ook makkelijk omkeren en op je Android-apparaat een FTP-server opzetten. Ga opnieuw naar Network en kies Access from network. Bevestig met Start service en je krijgt een url (bijvoorbeeld ftp://192.168.0.165:6094) en de inloggegevens te zien. Neem deze gegevens over in een FTP-client, zoals FileZilla, op een ander apparaat in je netwerk om bestanden in beide richtingen uit te wisselen. Na afloop klik je op Stop service.

Met Cx File Explorer wissel je op verschillende manieren data uit, waaronder met FTP.

3 FTP

Dataoverdracht-tools zoals LANDrop zijn minder geschikt voor grote bestanden of langdurige overdrachten, en bieden geen gescheiden toegang per apparaat of gebruiker. In zo’n geval is een eigen FTP-server een betere optie. Dit kan eenvoudig met het gratis FileZilla, waarvan zowel de server- als clientversie beschikbaar is op www.filezilla-project.org.

Installeer de servercomponent met de standaardopties en stel een beheerwachtwoord in. De server kan automatisch met Windows starten, zelfs zonder dat je bent aangemeld. Start de tool, klik op Connect to Server, en bevestig met OK en Ja.

Ga naar Server / Configure en voeg onder Users via Add een nieuwe gebruiker toe, bij voorkeur met een wachtwoord. Bij Mount points klik je op Add, stel je bij Native path de map in die je wilt delen (bijvoorbeeld C:\fotos) en geef je bij Virtual path een duidelijke naam (bijvoorbeeld /gedeeldefotos). Kies bij Access Mode voor Read only of Read+Write en bevestig met OK.

Installeer nu een FTP-client, zoals FileZilla, op een ander apparaat in je netwerk of gebruik de FTP-functie van Cx File Explorer. Vul de connectiegegevens in: de hostnaam of het interne ip-adres van de server, standaardpoort 21, gebruikersnaam en wachtwoord. Als de firewall aan serverzijde de verbinding blokkeert, voeg dan een regel toe die TCP-poorten 20 en 21 doorlaat (zie kader ‘Firewallregels’).

Een FTP-server met FileZilla heb je snel opgezet, met gescheiden gebruikersrechten.

4 Magic Wormhole

We hebben ons tot nu toe gericht op bestandsuitwisselingen binnen het thuisnetwerk. Dit is veiliger en technisch eenvoudiger, omdat de router aan de publieke zijde niet hoeft te worden gepasseerd. In het vervolg van dit artikel gaat het over het delen van data met een apparaat op het internet, zonder online opslag te gebruiken.

Laten we beginnen met het gratis en opensource Magic Wormhole. Deze tool verstuurt bestanden tussen apparaten zonder complexe netwerkconfiguratie zoals portforwarding. Hoe dit precies werkt, lichten we toe in het kader ‘Relay’.

Magic Wormhole is vooral handig voor incidentele, maar veilige bestandsoverdrachten. Het is beschikbaar voor macOS en Linux en kan ook met enkele extra stappen op Windows worden geïnstalleerd. De eenvoudigste manier is via de pakketbeheerder Chocolatey. Installeer deze door PowerShell als administrator te openen en het volgende commando uit te voeren:

Open daarna de Opdrachtprompt als administrator en voer deze commando’s uit:

Hiermee installeer je de benodigde onderdelen. Gebruik de volgende opdrachten om een bestand of een volledige map (die automatisch gezipt wordt) te verzenden:

Je krijgt nu een code te zien. Op het ontvangende apparaat, waar Magic Wormhole ook geïnstalleerd moet zijn, voer je het onderstaande commando uit om de overdracht te voltooien:

Bij elke datatransfer via Wormhole hoort een unieke code.

5 Syncthing

Wil je bestanden (continu) selectief beschikbaar stellen voor meerdere apparaten, dan is Magic Wormhole minder geschikt. De gratis en opensource synchronisatie-tool Syncthing is hiervoor een betere mogelijkheid. Dankzij TLS kunnen je data veilig versleuteld blijven en net als Magic Wormhole probeert Syncthing apparaten eerst direct te verbinden. Lukt dat niet, ondanks NAT Traversal-technieken, zoals STUN, UPnP en NAT-PMP, dan worden publieke relayservers ingezet, zonder de verstuurde data op te slaan.

Ga naar www.syncthing.net/downloads (macOS, Windows, Linux). Download de Windows-versie door op Latest te klikken en syncthing-windows-setup.exe op te halen. Installeer deze met een dubbelklik. De standaardwaarden kun je behouden en indien gewenst start Syncthing automatisch met Windows op. Bevestig indien gevraagd of de firewall automatisch mag worden aangepast. Even later is de server toegankelijk in je browser via 127.0.0.1:8384.

De Syncthing-server heb je in een oogwenk klaar voor gebruik.

6 Beheer Syncthing

Via Acties / Instellingen kun je op het tabblad GUI een gebruikersnaam en wachtwoord instellen om de GUI-beheermodule af te schermen. Op het tabblad Verbindingen begrens je desgewenst de download- en uploadtransfers. Laat alle opties, zoals NAT traversalinschakelen en Relaying inschakelen, het best geactiveerd. Bevestig je aanpassingen met Opslaan.

In het hoofdvenster selecteer je een map om via Syncthing met andere apparaten te delen. Klik op +Maptoevoegen, vul een naam in bij Maplabel, kies een Map-ID en geef bij Maplocatie het pad op, zoals C:\GedeeldeData. Bevestig met Opslaan. Klik op de toegevoegde map voor details. Gebruik Bewerken voor aanpassingen of om de map eventueel te verwijderen.

Je kunt mooi volgen welke mappen je (hoe) hebt gedeeld.

7 Delen met Syncthing

De map is klaar, maar je moet Syncthing nog vertellen met welke apparaten je deze wilt delen. Daarvoor is minstens een tweede apparaat nodig. Laten we een Android-apparaat als voorbeeld nemen. Download en installeer de Syncthing Fork-app uit de officiële Play Store. Geef met Machtiging verlenen toestemming voor toegang tot je lokale bestanden. Een locatiemachtiging is niet nodig, tenzij je Syncthing alleen op geselecteerde wifi-netwerken wilt gebruiken. De optie Notification Permission schakel je liefst wel in.

Wil je dataverbruik beperken, tik linksboven op het menu-icoon, open Instellingen / Uitvoervoorwaarden en stel Run on Wi-Fi selecteren in (of eventueel Run on specifieke Wi-Fi-netwerken).

Nu moeten beide apparaten elkaar vinden. Open op je pc de Syncthing-beheermodule, ga naar Acties / ID weergeven, en noteer of kopieer dit. Ga op je mobiele apparaat naar Apparaat-ID, open het tabblad Apparaten, tik op de plus-knop, en vul de ID en een geschikte apparaatnaam in. Als beide apparaten in hetzelfde netwerk zitten, wordt de ID waarschijnlijk automatisch ingevuld. Bevestig je invoer.

Herhaal dit op je pc via +Extern apparaat toevoegen in het hoofdvenster. Open daarna een gedeelde map, kies Bewerken, ga naar het tabblad Delen, vink het gekoppelde apparaat aan en bevestig met Opslaan. Accepteer de meldingen in de Syncthing-app op je mobiele apparaat en in het dashboard om de koppeling en het delen te voltooien. De synchronisatie kan beginnen.

Je moet de gevraagde mapsynchronisatie wel nog even bevestigen.

8 Set-up Tailscale

Een eenvoudige oplossing om snel een eigen VPN-netwerk op te zetten is een dienst als Tailscale. Deze vereist aan beide kanten een beperkte configuratie en gebruikt onderliggend ook het WireGuard-protocol om een versleuteld privé-VPN-netwerk op te zetten. Een Tailscale-relayserver zorgt ervoor dat je apparaat bereikbaar is vanaf internet, in principe zonder firewall-instellingen aan te passen of routerpoorten door te sturen.

Ga naar www.tailscale.com/download en download de app voor je besturingssysteem (Linux, macOS, Windows, iOS of Android). We gaan aan de slag met Windows. De installatie verloopt met een paar muisklikken. Start de app en klik nu eerst op Sign up om een account aan te maken. Je kunt hiervoor onder meer een Google- of Microsoft-account gebruiken (voor Personal Use). Terug in de app klik je op Sign in to your network. Na aanmelding klik je op Connect en maakt je apparaat deel uit van het privé-VPN-netwerk van Tailscale, met een ip-adres dat typisch begint met 100.). Aangemeld op de Tailscale-website kun je de status van je netwerk altijd bekijken.

Het eerste apparaat is aan het Tailscale-VPN-netwerk toegevoegd.

9 Externe toegang Tailscale

Een VPN-netwerk met slechts één apparaat heeft weinig zin, dus voegen we snel een tweede toe. We nemen een Android-apparaat als voorbeeld. Download en installeer de Tailscale-app uit de officiële Google Play Store en start deze op. Tik op Get Started / OK / Get Started. Meld je aan met je Tailscale-account en klik na succesvol inloggen op Connect. In het dashboard op de site zie je nu dat je toestel met het VPN-netwerk is verbonden.

Wil je apparaten van andere gebruikers tijdelijk toegang geven tot je VPN-netwerk zonder je eigen inloggegevens te delen, ga dan naar het dashboard op de site en open Users. Klik op Invite external users en vul het e-mailadres van de ontvanger in. Standaard wordt deze als Member toegevoegd, maar je kunt bijvoorbeeld ook Admin selecteren.

Let op: Heb je jezelf via een Google-account aangemeld, dan moet het e-mailadres van de ontvanger ook aan een Google-account gekoppeld zijn om zich hiermee te kunnen aanmelden. De ontvanger hoeft enkel de link in het e-mailbericht te openen, Tailscale te downloaden, zich met dit e-mailadres aan te melden en zijn apparaat aan het VPN-netwerk te koppelen.

Je kunt ook anderen uitnodigen om zich met je Tailscale-netwerk te verbinden.

10 Overdracht met Tailscale

Stel nu dat je op je apparaat een server op poort 8080 hebt draaien (zoals Abyss Webserver), dan kun je deze via Tailscale voortaan makkelijk extern bereiken. Vul in je browser het Tailscale ip-adres van dat apparaat in, gevolgd door het poortnummer, bijvoorbeeld 100.66.72.65:8080. Alle datatransfers van en naar die server verlopen nu veilig binnen de VPN-tunnel van Tailscale.

Via het Tailscale VPN-netwerk is onze server nu ook van buitenaf bereikbaar.

Een inbouw-magnetron is ideaal als je op zoek bent naar een vaste plek voor je magnetron in een strakke, opgeruimde keuken. Maar hoe weet je welke je moet kiezen? De opties zijn uitgebreid: van compacte solo-magnetrons tot volwaardige combi-magnetrons met stoomfunctie. In dit artikel lees je waar je op moet letten zodat je een model vindt dat past bij jouw keuken én bij de manier waarop je kookt!

Meten = weten

Een inbouw-magnetron moet precies passen in de nis van je keukenmeubel. Daarom is het belangrijk om goed naar de afmetingen te kijken. Fabrikanten vermelden altijd de benodigde nishoogte, nisbreedte en nisdiepte in de specificaties. De standaard nishoogtes zijn meestal 38 cm of 45 cm. Sommige modellen zijn hoger, maar dan gaat het vaak om combi-ovens of apparaten met extra functies.

De nisbreedte is vrijwel altijd 56 cm. 60 cm komt ook voor, maar dat is eigenlijk meer geschikt voor een volledige oven dan voor een inbouw-magnetron. De nisdiepte varieert tussen de 55 en 58 cm. Meet de beschikbare ruimte goed op, inclusief de diepte van de achterwand en eventuele obstakels zoals elektriciteitsleidingen. Zit er een plint of deur onder? Controleer dan ook of de klep van de magnetron volledig open kan. Hieronder lees je nog wat meer over de afmetingen.

©RossandHelen

Solo of combi: welk type magnetron heb je nodig?

Een solo-magnetron gebruik je voor het opwarmen van voedsel, het ontdooien van diepvriesproducten of het bereiden van eenvoudige gerechten. Dit type magnetrons is eenvoudig in gebruik, vaak goedkoper en verbruikt minder stroom. Gebruik je de ovenfunctie nauwelijks, dan is dit een logische keuze.

Een combi-magnetron combineert de magnetronfunctie met een heteluchtoven. Je kunt er dus ook pizza's, taarten of ovenschotels in maken. Sommige combi-magnetrons hebben zelfs een grillstand of een stoomfunctie , waardoor je meerdere keukenapparaten kunt vervangen door één toestel. Houd er wel rekening mee dat een combi-magnetron doorgaans iets duurder is en iets langer nodig heeft om voor te verwarmen dan een volwaardige oven.

Voorbeeld: kook je veel met verse groenten en vis, dan is een model met stoomfunctie interessant. Warm je vooral soep en kant-en-klaarmaaltijden op, dan is een solo-magnetron vaak meer dan voldoende.

Bediening: draaiknop of touch?

Het gebruiksgemak verschilt per model. Traditionele modellen hebben vaak draaiknoppen: één voor het vermogen, één voor de tijd. Simpel en overzichtelijk, vooral geschikt als je de magnetron hoofdzakelijk gebruikt voor opwarmen en ontdooien.

Moderne inbouw-magnetrons zijn vaak uitgerust met touchbediening of zelfs een touchscreen. Je selecteert dan via het display het programma, de temperatuur of het gewicht. Sommige modellen hebben automatische programma's die zelf de bereidingstijd en het vermogen aanpassen. Handig, maar soms ook wat omslachtiger bij simpele taken.

Tip: probeer in een winkel of showroom hoe intuïtief het menu aanvoelt. Kies een bediening die past bij hoe jij graag kookt.

©Tom Baker | tab62

Let op de aansluiting en ventilatie

Een inbouw-magnetron werkt op een standaard stopcontact (230 volt), maar let goed op het vermogen. Sommige combi-modellen hebben een hoger piekverbruik; zorg dat de groep waarop je het aansluit dit aankan. Kijk ook waar de stekker zit: die moet je kwijt kunnen achter het meubel of via een uitsparing in de achterwand.

Daarnaast is ventilatie belangrijk. Tijdens het gebruik komt warmte vrij. In de handleiding van het apparaat staan minimale ventilatieruimtes aangegeven, bijvoorbeeld 2 cm boven en 5 cm achter. Houd je je daar niet aan, dan kan de magnetron oververhit raken of minder lang meegaan. Zit er al een oven onder of boven de plek waar je de magnetron wilt inbouwen? Controleer dan of de gecombineerde warmteafvoer goed geregeld is.

Praktische keuzehulp

Stel jezelf de volgende vragen voor je een keuze maakt:

☐ Waar komt de magnetron precies? In een hoge kast, boven een oven of op ooghoogte?
☐ Gebruik je nu vooral de magnetronfunctie of bak je ook regelmatig in de oven?
☐ Heb je al een aparte oven? Dan heb je vaak voldoende aan een solo-magnetron
☐ Wil je kunnen grillen of stomen?
☐ Wil je eenvoudige bediening of juist veel automatische programma's?
☐ Komt de magnetron in een bestaande nis of kastenwand, of wordt de keuken nog gebouwd?

Een voorbeeld: stel, je woont alleen, kookt snel en gebruikt de oven amper. Dan is een solo-magnetron van 38 cm hoog met draaiknoppen prima. Heb je een gezin, kook je gevarieerd en wil je ruimte besparen? Dan is een combi van 45 cm met grill en stoomfunctie een betere match.

Conclusie

Een inbouw-magnetron kiezen begint bij de afmetingen, maar gaat vooral over hoe jij kookt. Warm je snel iets op, dan is een eenvoudige solo-magnetron vaak genoeg. Bak je graag of heb je weinig ruimte, dan loont het om te investeren in een goede combi-magnetron. Let altijd op de inbouwmaten, ventilatie en bediening. Zo voorkom je verrassingen en haal je het meeste uit je keuken.