Geen tijd of zin om uitgebreid in de zon te zitten? Als je toch een lekker bruin kleurtje wilt, zijn er gelukkig altijd nog zelfbruiners en spraytans die je kunnen helpen. In dit artikel leggen we het verschil tussen deze beide methodes uit en vertellen we hoe je ze zó aanbrengt dat het resultaat zo natuurlijk mogelijk is.

Lees ook: Lekker de zon in? Dit is waarom je goed moet smeren (en zo doe je dat!)

Zelfbruiners en spraytan zijn producten die je huid een bruine kleur geven zonder blootstelling aan de zon. Ze bevatten een ingrediënt genaamd dihydroxyaceton (DHA) dat reageert met de dode huidcellen aan het oppervlak van je huid om deze tijdelijk donkerder te maken. Het resultaat? Een prachtige, natuurlijk ogende bruine kleur die meestal tussen de drie en zeven dagen blijft zitten, afhankelijk van hoe goed je voor je huid zorgt. Maar hoewel zelfbruiners en spraytan allebei hetzelfde eindresultaat geven, zit er wel verschil tussen de twee.

Wat is een zelfbruiner?

Zelfbruiners zijn producten die je thuis kunt gebruiken om jezelf een bruine kleur te geven. Ze zijn verkrijgbaar in verschillende vormen, zoals lotions, mousses, gels, sprays en doekjes. Het aanbrengen van een zelfbruiner vereist enige vaardigheid en oefening. Je moet het product gelijkmatig over je huid verdelen om vlekken of strepen te voorkomen. Het kan ook lastig zijn om plaatsen zoals je rug te bereiken, waardoor het daar misschien net wat minder mooi egaal bruin wordt. Zelfbruiners zijn over het algemeen goedkoper dan spraytan-behandelingen en je hebt de vrijheid om ze te gebruiken wanneer het jou uitkomt.

Wat is spraytan?

Spraytan is een methode waarbij een professional een bruiningsoplossing op je huid spuit. Dit gebeurt meestal in een speciale cabine in een salon of spa. Een van de voordelen van spraytan is dat het een zeer gelijkmatige dekking kan bieden, juist omdat je het door iemand anders laat doen. Dat resulteert in een natuurlijk ogende bruine kleur. Spraytan-behandelingen zijn meestal duurder dan zelfbruiners en je moet een afspraak maken om de behandeling te krijgen. Het resultaat kan echter sneller zijn en langer aanhouden dan bij zelfbruiners. Thuis spraytannen kán wel, maar is eigenlijk alleen geschikt als je heel het jaar door bruin wilt zijn. Je hebt namelijk speciale apparatuur nodig zoals een spraytan-machine (een soort airbrush) en een cabine, zodat je muren of badkamertegels schoon blijven.

©Parilov Egeniy

Is zelfbruiner geschikt voor elk huidtype?

Zelfbruiners kunnen in principe op elk huidtype worden aangebracht. Het is echter belangrijk om te weten dat het eindresultaat kan variëren afhankelijk van je huidskleur en -type.

Als je een lichte huid hebt, kun je het beste beginnen met een zelfbruiner die is ontworpen voor lichte tot medium huidtinten. Deze producten zullen je een subtiele, natuurlijke uitstraling geven zonder dat je er oranje uitziet.

Als je een donkere huid hebt, kun je kiezen voor een zelfbruiner die is ontworpen voor medium tot donkere huidtinten. Deze producten zullen je huid een diepere, rijkere kleur geven.

Als je een gevoelige huid hebt, kies dan voor een zelfbruiner die is geformuleerd zonder parfum en andere irriterende stoffen. Het is ook een goed idee om een patch-test te doen voordat je het product op je hele lichaam aanbrengt om te controleren op allergische reacties.

©tcsaba

Hoe breng je zelfbruiner of spraytan aan?

Voorbereiding van de huid: Begin met het exfoliëren van je huid om dode huidcellen te verwijderen. Dit zorgt voor een gelijkmatige toepassing van het product.

Toepassing: Breng de zelfbruiner of spraytan gelijkmatig aan op je huid. Gebruik een speciale tanninghandschoen om te helpen bij een gelijkmatige verdeling en om vlekken op je handen te voorkomen.

Droogtijd: Laat het product volledig drogen voordat je kleding aantrekt of gaat slapen. Wil je douchen of zwemmen? Zorg dan dat je de bruiner minimaal acht uur daarvoor hebt aangebracht. Je weet dan zeker dat het volledig in je huid getrokken is.

Nazorg: Hydrateer je huid dagelijks om de bruine kleur langer te behouden. Vermijd het scrubben van je huid, omdat dit de kleur sneller kan doen vervagen.

©Anastasia - stock.adobe.com

Lees ook: Een zonnebank thuis: is dat echt zo slecht?

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.