Geen tijd of zin om uitgebreid in de zon te zitten? Als je toch een lekker bruin kleurtje wilt, zijn er gelukkig altijd nog zelfbruiners en spraytans die je kunnen helpen. In dit artikel leggen we het verschil tussen deze beide methodes uit en vertellen we hoe je ze zó aanbrengt dat het resultaat zo natuurlijk mogelijk is.

Lees ook: Lekker de zon in? Dit is waarom je goed moet smeren (en zo doe je dat!)

Zelfbruiners en spraytan zijn producten die je huid een bruine kleur geven zonder blootstelling aan de zon. Ze bevatten een ingrediënt genaamd dihydroxyaceton (DHA) dat reageert met de dode huidcellen aan het oppervlak van je huid om deze tijdelijk donkerder te maken. Het resultaat? Een prachtige, natuurlijk ogende bruine kleur die meestal tussen de drie en zeven dagen blijft zitten, afhankelijk van hoe goed je voor je huid zorgt. Maar hoewel zelfbruiners en spraytan allebei hetzelfde eindresultaat geven, zit er wel verschil tussen de twee.

Wat is een zelfbruiner?

Zelfbruiners zijn producten die je thuis kunt gebruiken om jezelf een bruine kleur te geven. Ze zijn verkrijgbaar in verschillende vormen, zoals lotions, mousses, gels, sprays en doekjes. Het aanbrengen van een zelfbruiner vereist enige vaardigheid en oefening. Je moet het product gelijkmatig over je huid verdelen om vlekken of strepen te voorkomen. Het kan ook lastig zijn om plaatsen zoals je rug te bereiken, waardoor het daar misschien net wat minder mooi egaal bruin wordt. Zelfbruiners zijn over het algemeen goedkoper dan spraytan-behandelingen en je hebt de vrijheid om ze te gebruiken wanneer het jou uitkomt.

Wat is spraytan?

Spraytan is een methode waarbij een professional een bruiningsoplossing op je huid spuit. Dit gebeurt meestal in een speciale cabine in een salon of spa. Een van de voordelen van spraytan is dat het een zeer gelijkmatige dekking kan bieden, juist omdat je het door iemand anders laat doen. Dat resulteert in een natuurlijk ogende bruine kleur. Spraytan-behandelingen zijn meestal duurder dan zelfbruiners en je moet een afspraak maken om de behandeling te krijgen. Het resultaat kan echter sneller zijn en langer aanhouden dan bij zelfbruiners. Thuis spraytannen kán wel, maar is eigenlijk alleen geschikt als je heel het jaar door bruin wilt zijn. Je hebt namelijk speciale apparatuur nodig zoals een spraytan-machine (een soort airbrush) en een cabine, zodat je muren of badkamertegels schoon blijven.

©Parilov Egeniy

Is zelfbruiner geschikt voor elk huidtype?

Zelfbruiners kunnen in principe op elk huidtype worden aangebracht. Het is echter belangrijk om te weten dat het eindresultaat kan variëren afhankelijk van je huidskleur en -type.

Als je een lichte huid hebt, kun je het beste beginnen met een zelfbruiner die is ontworpen voor lichte tot medium huidtinten. Deze producten zullen je een subtiele, natuurlijke uitstraling geven zonder dat je er oranje uitziet.

Als je een donkere huid hebt, kun je kiezen voor een zelfbruiner die is ontworpen voor medium tot donkere huidtinten. Deze producten zullen je huid een diepere, rijkere kleur geven.

Als je een gevoelige huid hebt, kies dan voor een zelfbruiner die is geformuleerd zonder parfum en andere irriterende stoffen. Het is ook een goed idee om een patch-test te doen voordat je het product op je hele lichaam aanbrengt om te controleren op allergische reacties.

©tcsaba

Hoe breng je zelfbruiner of spraytan aan?

Voorbereiding van de huid: Begin met het exfoliëren van je huid om dode huidcellen te verwijderen. Dit zorgt voor een gelijkmatige toepassing van het product.

Toepassing: Breng de zelfbruiner of spraytan gelijkmatig aan op je huid. Gebruik een speciale tanninghandschoen om te helpen bij een gelijkmatige verdeling en om vlekken op je handen te voorkomen.

Droogtijd: Laat het product volledig drogen voordat je kleding aantrekt of gaat slapen. Wil je douchen of zwemmen? Zorg dan dat je de bruiner minimaal acht uur daarvoor hebt aangebracht. Je weet dan zeker dat het volledig in je huid getrokken is.

Nazorg: Hydrateer je huid dagelijks om de bruine kleur langer te behouden. Vermijd het scrubben van je huid, omdat dit de kleur sneller kan doen vervagen.

©Anastasia - stock.adobe.com

Lees ook: Een zonnebank thuis: is dat echt zo slecht?

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!